Η οικουμενιστική πρόσληψη του ομολογιακών αγώνων του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού.(Α)

Έρευνα: πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Αθανασίου (χημικού)

ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ

Εισαγωγικά

Παρατηρείται τα τελευταία χρόνια μια προσπάθεια αλλοίωσης του ομολογιακού αγώνα του Οσίου Μάρκου του Ευγενικού εκ μέρους των οικουμενιστών.

Θεολόγοι (κληρικοί και λαϊκοί) , γνωστοί για τις οικουμενιστικές του απόψεις διατυπώνουν επίσημα θέσεις διαστρεβλωτικές θέσεις για τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό. Στο παρακάτω άρθρο θα προσπαθήσουμε να επισημάνουμε αυτές τις διαστρεβλωτικές θέσεις.

---------------------------------------------------------------------------------------------

Α. ΣΤ. Η Σύνοδος Φερράρας-Φλωρεντίας στο Κείμενο της Αλεξάνδρειας

Η καθαγιαστική ευχή του Μεγάλου Αγιασμού των Θεοφανείων-Σχόλια

(Απόσπασμα από εργασία σχετική με τα Θεοφάνεια)

πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου

Η ευχή αυτή είναι μία από τις ανεπανάληπτες ορθόδοξες ευχολογικές δημιουργίες, τόσο για το βαθύ θεολογικό της νόημα, όσο και για τη μορφή και τον τόνο της που θυμίζει τους πανηγυρικούς λόγους στις δεσποτικές και θεομητορικές εορτές της σχετικής Πατερικής Γραμματείας. Γι’ αυτό και δίκαια ονομάστηκε «ο ύμνος των Θεοφανίων».

Απάντηση στον π.Δημήτριο Ἀθανασίου για τις τοποθετήσεις του[1] περί των αντιδρώντων πιστών για το θέμα του Εσταυρωμένου/Σταυρού

ΣΧΕΤΙΚΟ: https://agonasax.blogspot.com/search?updated-max=2024-11-16T18:44:00%2B02:00&max-results=70

Παναγιώτης Σαρρὴς, Θεολόγος – Οἰκονομολόγος

π.Δημήτριε,

   Μὲ μεγάλη λύπη βλέπουμε ἕναν ἱερέα/ποιμένα, ἕναν χριστιανό, ἕναν ἀγωνιστὴ στὰ θέματα πίστεως νὰ γράφει κείμενα μὲ τέτοιο ὕφος ἀπέναντι σὲ ἄλλους χριστιανούς, ἀδελφούς, πιστοὺς ποὺ ὁμολογοῦν, ἀγωνίζονται γιὰ τὴν ὀρθόδοξη πίστη καὶ γι’αυτό λοιδοροῦνται, χλευάζονται, δέχονται ποικιλόμορφο πόλεμο καθημερινὰ καὶ διὰ ζώσης (μὴ ξεχνᾶτε ὀτι διαμένουν, κινοῦνται καὶ ἐργάζονται στὴν περιοχὴ τοῦ προβλήματος σὲ μιὰ πόλη ποὺ διατηρεῖ ἀκόμα τὸ «περιβάλλον τῆς γειτονιᾶς»).

Σχολιάζοντας νέες απόψεις που αφορούν την θέση του Εσταυρωμένου στο Ιερό βήμα.

 

        

πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Αθανασίου.

Συνεχίζονται οι δημοσιεύσεις στον ηλεκτρονικό τύπο που έχουν σχέση με το θέμα  της θέσης του Εσταυρωμένου στο ιερό βήμα, που ξεκίνησε από Μητρόπολη της Αττικής.

Στο άρθρο που ακολουθεί θα προσπαθήσουμε να σχολιάσουμε μερικές νέες  απόψεις που διατυπώνονται. Για λόγους ευνόητους δεν θα αναφέρουμε τα πρόσωπα που διατύπωσαν τις σχολιαζόμενες απόψεις για  να μην ξεφύγουμε σε άλλα θέματα:

ΤΟ ΦΑΚΕΛΩΜΑ,ΤΟ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟ, Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΚΑΙ ΟΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ

ΤΟ ΦΑΚΕΛΩΜΑ,ΤΟ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟ, Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΚΑΙ ΟΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ

         Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου (χημικού)

          Εισαγωγικά

Τον τελευταίο καιρό, με αφορμή το θέμα των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων, διατυπώνεται μία θεωρία με θεολογικά επιχειρήματα, την οποία θα την ονομάσουμε «ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΩΝ» (;;;;))

Βασικά σημεία της θεωρίας αυτής είναι τα παρακάτω:

Α.Η νέα ταυτότητα έχει άμεση σχέση με τον Αντίχριστο (προσφράγιασμα-ετοιμασία της εποχής του Αντιχρίστου κ.λ.π.)

Β.Η νέα ταυτότητα θίγει το Αυτεξούσιο του ανθρώπου και φακελώνει τον πολίτη.

Γ.Η παραλαβή της νέας ταυτότητας αποτελεί ΣΟΒΑΡΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΠΑΡΑΠΤΩΜΑ που μας οδηγεί σε εποχές  σκλαβιάς.

Στο παρόν άρθρο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε την δεύτερη και την τρίτη  άποψη, προτείνοντας συγχρόνως ορισμένες πρακτικές που θα βοηθούσαν στην λύση του προβλήματος.

Οι ηλεκτρονικές ταυτότητες και η οδυνηρή σημερινή πραγματικότητα.

Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου

 (χημικού)



Ιστορικά στοιχεία για τις ταυτότητες

και η σημερινή πραγματικότητα

– Η ανάγκη για ταυτότητες παρουσιάστηκε έντονα με την ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου και των μεταφορών. Τα πρώτα διαβατήρια εμφανίστηκαν στην Αγγλία τον 15ο αιώνα, επί Ερρίκου Ε. Ακολούθησαν οι φυσικές ταυτότητες. Όταν η τεχνολογία το επέτρεψε, αυτές οι ταυτότητες συμπεριέλαβαν βιομετρικά χαρακτηριστικά, συνήθως φωτογραφία προσώπου και υπογραφή. Ταυτόχρονα δημιουργήθηκαν «ταυτότητες» για ειδικότερες εφαρμογές, όπως άδεια οδήγησης, ΑΦΜ, ΑΜΚΑ. Έτσι κύλησαν τα πράγματα των ανθρώπινων μετακινήσεων και δοσοληψιών μάλλον ομαλά για περίπου πέντε αιώνες, μέχρι πρόσφατα. Βέβαια, τέτοιες ταυτότητες μπορούσαν να κλαπούν, να παραποιηθούν ή να είναι πέρα για πέρα πλαστές.