
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά
7, 11-16]
Απομαγνητοφωνημένη
ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
« ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά
Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 6-10-1991]
(Β 252,
έκδοσις β΄)
Πολύ μας συγκινεί, αγαπητοί μου, η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Ο
Κύριος, όπως ακούσαμε, κατευθύνεται σε μία μικρή πόλη, που την έλεγαν Ναΐν· και
θα πει «ωραία». Αλλά κατά συγκυρίαν, ενώ όχλος πολύς μαθητών Τον ακολουθούσε,
εκεί στην πύλη της μικρής, αυτής, πόλεως, συναντούν μίαν νεκρώσιμη εκφορά.
Είναι ένας άλλος όχλος που συνόδευε την εκφορά και εξήρχετο από την πόλη.
Πήγαιναν δια το νεκροταφείον. Ήταν η κηδεία ενός νέου παιδιού, μονάκριβο, μιας
χήρας μάνας. Ο Κύριος την λυπήθηκε, όπως εκείνη θρηνούσε. Και της είπε: «Μὴ
κλαῖε». Δηλαδή «μην κλαις».
Και πλησίασε το φέρετρο. Εκείνοι που το μετέφεραν, σταμάτησαν. Και τότε ο
Κύριος, με εξουσιαστικήν επιταγήν,
λέγει στον νεκρό: «Νεανίσκε(:Νεαρέ -δηλαδή)
σοὶ
λέγω, ἐγέρθητι (:Εγώ σου το λέγω: Σήκω)». Και ο νεκρός ζωντάνεψε, αγαπητοί μου. Και ανεκάθισε μέσα εις
το φέρετρο. Και άρχισε να ομιλεί· που
έδειχνε ότι δεν ήταν ψευδαίσθησις, αλλά ήταν πραγματικότης. Με μάρτυρες
εκατοντάδες ανθρώπους κι από τις δύο πλευρές. Και εκ των του όχλου των
μαθητών που ακολουθούσαν τον Κύριον, αλλά και εκ του όχλου που ακολουθούσε την
εκφορά του νεκρού, αυτού, νέου. Και τότε ο Κύριος παρέδωσε τον νέον αυτόν εις
την μητέρα του.