Γράφει ο θεολόγος Παναγιώτης Κοσμίδης
{Βασιλική Προσταγή} «Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν͵ // ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ
γῆ͵ // ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία // οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ
νόμου // ἕως ἂν πάντα γένηται» (Ματθ. ε’ 18). |
Α. ΜΟΝΑΡΧΙΖΟΝΤΕΣ ΗΓΕΜΟΝΕΣ
i.
[Ὑπουργῖσκος
κατακόπτει Ὑψηλόβαθμο Κληρικό]
Ὁ ὑπουργός τοῦ ὁμωνύμου ὑπουργείου τῶν ἐκτρωματικῶν
ἐμβολίων, παρέστη εἰς ἁγιασμό σέ μεγάλο νοσοκομεῖο.
Τό μυστηρειοειδές, ἐτέλεσε
ὑψηλόβαθμος κληρικός,
ἐκφωνήσας τό τροπάριον, «Σῶσον Κύριε τόν λαόν σου ... νίκας τοῖς Βασιλεῦσι», καί ὄχι «...
νίκας τοῖς εὐσεβέσι...», καθώς ἀπαιτοῦν οἱ κοσμικόφρονες.
Ὁ φαιδρός καί δοτός
ὑπουργῖσκος, κατελήφθη ἀπό ἄνοια ἀπιστίας. Ἀγρίεψε, ἀλλοιθώρησε καί ἐζήτησε ἐξηγήσεις ἀπό τόν Κληρικό.
Τόν ἐπέπληξε καί μέ τρόπο σκαιότατο, τόν ἀπείλησε ὡς κάτοχος πολιτικῆς ἰσχύος. Αὐτός, ὁ ἄπιστος, Ἰουλιανός
ὁ Παραβάτης, πού, ἄνευ αἰδοῦς, ἐψήφισε τόν αἴσχιστο νόμο τοῦ “γάμου” τῶν ΛΟΑΤΚΙ+, μέ χέρια καί μέ νύχια, ἀπαιτεῖ ἀλλαγή τῶν
χιλιετῶν θεσμοθετημένων ἐκκλησιαστικῶν
ἀναγνωσμάτων. Θράσος τοῦ παπαγαλίζοντος νάνου τῆς κοινωνίας.
Στό σημερινό
πολιτικοθρησκευτικό πεδίο τῆς καταπτώσεως καί τῆς παρακμῆς, οἱ βδελυροί, ἀναλαμβάνουν
παράξο ἔργο:
«Ὅσοι διαθέτουν νύχια ἐξουσίας, // ἀγωνίζονται νά γρατσουνίσουν, νά γκρεμίσουν, // αὐτούς πού ἔχουν πνευματικά πτερά, // καί διασχίζουν τούς γλαυκούς οὐρανούς τῆς Ἑλλληνορθοδοξίας».