Χρήστος Γεωργιάδης: Το τέλος της ολοκληρωτικής ΕΕ πλησιάζει

 

 Γράφει ο Χρήστος Γεωργιάδης

 

… η τυραννική ΕΕ, το ευρωπαϊκό παράρτημα της νέας τάξης πραγμάτων των ρότσιλτ ροκφέλερ, είναι μια μαφιόζικα στημένη εγκληματική δομή, που μέσω των 29 εγκάθετων ανδρεικέλων της κομισιόν (μη εκλεγμένων από κανένα ευρωπαίο πολίτη) οδηγεί τα ευρωπαϊκά έθνη σε μαρασμό και αφανισμό. 

 

Όλες της οι ενέργειες/νομοθεσίες απορρέουν από την «μεγάλη επανεκκίνηση» και την «ατζέντα 2030» και εκτοξεύονται ως ύπουλα, θανάσιμα χτυπήματα προς τους ευρωπαίους πολίτες και τις χώρες τους.

 

Η τυραννική ΕΕ εγκληματεί από την ίδρυση της απέναντι στους ευρωπαϊκούς λαούς και πρέπει να τιμωρηθεί γιατί:

Σ. Καργάκος (ιστορικός): Το Ισλάμ προ των πυλών - Η τωρινή Ευρώπη δεν το βλέπει;

Άρθρο του ιστορικού και συγγραφέα, Σαράντου Ι. Καργάκου

Ἔγραφα στὸ προηγούμενο ἄρθρο μου ὅτι ἐπὶ 10ετίες ὅλη ἡ ἐξωτερικὴ καὶ ἀμυντικὴ μας πολιτικὴ στηρίζεται σ’ ἕνα σύστημα κακομελετημένων καὶ ἐσφαλμένων ἐκτιμήσεων. Ἔλεγε μὲ ἐμβρίθεια πιγκουΐνου ὁ Κων/νος Καραμανλῆς ὅτι ἡ ἔνταξὴ μας στὴν ΕΟΚ ἀρχικὰ, καὶ μετὰ στὴν Ε.Ε., διασφαλίζει τὰ σύνορὰ μας προς Ἀνατολάς. «Τύφλες καὶ μαῦρα φάσκελα», ποὺ λέγαμε στὴ Μάνη. Ἡ τουρκικὴ εἰσβολὴ εἶχε ἀρχίσει πρὸ πολλοῦ, ἀλλ’ ὄχι μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἔγινε στὴν Κύπρο. Μᾶς εἶχε προειδοποιήσει –καὶ μάλιστα ἐδῶ στὴν Ἀθήνα– ὁ πανέξυπνος Τοῦρκος πολιτικός Ὀζάλ: «Θὰ σᾶς κατακτήσουμε πληθυσμιακά». Ἤδη στὴ Θράκη ἔχει ἐπέλθει πληθυσμιακὴ ἀνατροπή. Τώρα αὐτὴ ἐπεκτείνεται στὰ νησιὰ τοῦ Ἀρχιπελάγους καὶ πρὸς τὴν Ἀθήνα.

ΜΙΑ ΠΟΡΦΗΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

 

 

«Πρό τῆς ΕΟΚ εἴχαμε τήν ΚΤΕ μετά ἀπό τόν Πρῶτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Διαλύθηκε. Μετά ἀπό τό Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο εἴχαμε τήν ΕΟΚ. Θά διαλυθεῖ ὁπωσδήποτε, γιατί δέν ἔχει τήν ἀναφορά της στό Θεό, δέν ἔχει τήν ἀναφορά της στό Πνεῦμα τό Ἅγιο».

(Σειρά Β΄, ὁμιλία 298η, β΄)

«Σήμανε η ώρα της αντίστασης! Σύμμαχοι μαζευτείτε!» Συγκλονιστική ομιλία του Ούγγρου πρωθυπουργού …

…«Εχθρός μας είναι ο φανατικός διεθνισμός των Βρυξελλών. Δικό τους σχέδιο είναι η μεταναστευτική πλημμυρίδα. Θέλουν να μας αναμίξουν, να εξαλείψουν κάθε τι εθνικό, να φτιάξουν τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης και να μας κάνουν δούλους»

 

Ομιλία του Ούγγρου πρωθυπουργού Viktor Orbán στις 15 Μαρτίου 2016, επ’ ευκαιρία του εορτασμού για τα 168 χρόνια από τον αγώνα για την Ανεξαρτησία εναντίον των Αψβούργων (1848–49):

Η μοίρα των Ούγγρων έχει γίνει συνυφασμένη με εκείνη των εθνών της Ευρώπης και έχει εξελιχθεί να είναι τόσο πολύ μέρος της Ένωσης ώστε σήμερα δεν υπάρχει ούτε ένας λαός – συμπεριλαμβανομένου του ουγγρικού λαού – που να μπορεί να είναι ελεύθερος, αν η Ευρώπη δεν είναι ελεύθερη. Και σήμερα η Ευρώπη είναι τόσο εύθραυστη, αδύναμη και ασθενική σαν «ένα λουλούδι που κατατρώγεται από ένα κρυφό σκουλήκι». Σήμερα, 168 χρόνια μετά τους μεγάλους πολέμους της Ανεξαρτησίας των ευρωπαϊκών λαών, η Ευρώπη, το κοινό μας σπίτι δεν είναι ελεύθερη! Κυρίες και κύριοι, η Ευρώπη δεν είναι ελεύθερη. Επειδή η ελευθερία αρχίζει με το να λες την αλήθεια. Σήμερα στην Ευρώπη, είναι απαγορευμένο να πεις την αλήθεια. Ακόμη και αν είναι κατασκευασμένο από μετάξι, ένα φίμωτρο είναι φίμωτρο. Απαγορεύεται να πεις ότι αυτοί που φθάνουν δεν είναι πρόσφυγες, αλλά ότι η Ευρώπη απειλείται από τη μετανάστευση. Απαγορεύεται να πεις ότι δεκάδες εκατομμύρια είναι έτοιμοι να έρθουν προς τα εδώ. Απαγορεύεται να πεις ότι η μετανάστευση φέρνει έγκλημα και τρομοκρατία στις χώρες μας. Απαγορεύεται να επισημάνεις ότι οι μάζες που καταφθάνουν από άλλους πολιτισμούς θέτουν σε κίνδυνο τον τρόπο ζωής μας, τον πολιτισμό μας, τα έθιμά μας και τις χριστιανικές παραδόσεις μας. Απαγορεύεται να επισημάνεις ότι εκείνοι που έφτασαν νωρίτερα έχουν ήδη δημιουργήσει τον δικό τους νέο, ξεχωριστό κόσμο για του ίδιους, με τους δικούς του νόμους και τα ιδανικά του, ξεχωριστά από τις χιλιόχρονες δομές της Ευρώπης. Απαγορεύεται να επισημάνεις ότι αυτό δεν είναι μια τυχαία και ακούσια αλυσίδα συνεπειών, αλλά μια προσχεδιασμένη και ενορχηστρωμένη επιχείρηση.Μάζες ανθρώπων που κατευθύνονται προς εμάς.

ΑΜΗΧΑΝΗ Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΤΟ ΚΥΜΑ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ

Είναι απλώς πρόσφυγες όσοι κινούνται
ασυγκράτητοι προς την Ευρώπη ή μέσω αυτών το Χαλιφάτο επιδιώκει να επικρατήσει στον γηραιό Κόσμο των Απίστων;

Με τις πολύνεκρες επιθέσεις του στις Βρυξέλλες προχθές Τρίτη 22 Μαρτίου το Ισλαμικό Κράτος αντεπιτίθεται στις νωπές αποφάσεις της Ε.Ε. για τον -υποτιθέμενο- έλεγχο των Μουσουλμάνων προσφύγων και αποδεικνύει έμπρακτα ότι η Ε.Ε. δεν είναι ασφαλής ούτε καν στην καρδιά της πρωτεύουσάς της, όπου τα μέτρα ασφαλείας είναι δρακόντεια και πριν τέσσερις μέρες είχε συλληφθεί ο αρχηγός των τζιχαντιστών που πρόσφατα αιματοκύλισαν το Παρίσι, άλλη πόλη-σύμβολο της Ευρώπης. Πολλά τα ερωτήματα, συνεπώς. Εν προκειμένω εξετάζονται σε αλληλουχία μόνον δύο:

- Είναι ικανή η Ευρώπη να ανακόψει τα κύματα των προσφύγων από τον Κόσμο του Ισλάμ και στη συνέχεια να ελέγξει όσους πρόσφυγες υποδεχθεί;                    

Αμέσως μετά την σχετική απόφαση της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. και την συμφωνία με την Τουρκία, νέες χιλιάδες προσφύγων από τα τουρκικά παράλια κατέκλυσαν τα ελληνικά νησιά. Ενωρίτερα ο υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας Τόμας Ντε Μαϊτσίρε είχε προειδοποιήσει ότι με τους πρόσφυγες εισήλθαν στη χώρα του 4.000 τζιχαντιστές. Μακάρι -και ίσως- να υπερβάλλει για άλλους λόγους.

- Είναι απλώς πρόσφυγες όσοι κινούνται ασυγκράτητοι προς την Ευρώπη ή μέσω αυτών το Χαλιφάτο επιδιώκει να επικρατήσει στον γηραιό Κόσμο των Απίστων;

Η κοινή λογική απαντά: «Να μια ακόμη από τις θεωρίες συνωμοσίες που πολλαπλασιάζονται στην Ελλάδα της εσχάτης παρακμής». Συμπτωματικά, ωστόσο, 19 μόλις μέρες πριν τις τελευταίες επιθέσεις στις Βρυξέλλες, ο φιλελεύθερος Ανδρέας Ανδριανόπουλος, πιστός ευρωπαϊστής και πολλές φορές υπουργός, υποστήριξε δημόσια ότι οι Μουσουλμάνοι πρόσφυγες εκπληρώνουν σχέδιο του Χαλιφάτου.[1]

Φυσικά μια γνώμη παραμένει απλώς γνώμη, άσχετα προς το ποιός την λέει. Ο καθένας, συνεπώς, μπορεί να αμφισβητεί την γνώμη αλλά όχι και τα γεγονότα.

Οκτώ μήνες πριν τις επιθέσεις, στις 21 Σεπτεμβρίου 2015 ο Σεΐχης της Παλαιστίνης Μουχαμάντ Αγιέντ διεκήρυξε προς τους Πιστούς μέσα το ιστορικό τέμενος Αλ Ακτσά της Ιερουσαλήμ: «Οι Άπιστοι μας θέλουν ταπεινωμένους να βασανιζόμαστε και να δουλεύουμε γι’ αυτούς. Αλλά το Κοράνι αναφέρει ότι η Σκοτεινή Νύχτα δεν θα κρατήσει πολύ. Σύντομα, με τη βοήθεια του Αλλάχ, θα τους ποδοπατήσουμε με τα γυμνά μας πόδια. Η Ευρώπη γέρασε και έχει εκφυλισθεί. Χρειάζεται ανθρώπινες ενισχύσεις. Πάτε, άμοιροι, πρόσφυγες στις χώρες σας. Θα σας βοηθήσουμε να πολλαπλασιασθείτε και θα γεννήσουμε τα παιδιά σας. Σύντομα θα τους καλέσουμε στο όνομα του Χαλιφάτου. Είναι τα αγόρια μας».

Αν δεν γίνουμε Εθνικό Μελίσσι δεν πρόκειται να φτιάξουμε Κερί Προσευχής για την Σωτηρία της Πατρίδος .

«Σερ Στήβεν Ράνσιμαν: το 2000 ¨Π.: Τι πιστεύετε ότι θα μπορούσε να προσφέρει η Ορθοδοξία σε μία ενωμένη Ευρώπη και γενικά σ” όλον τον κόσμο;
Σ.Σ.Ρ: Να σας πω• πολύ αμφιβάλλω ότι θα έχουμε ποτέ ενωμένη την Ευρώπη ή όλο τον κόσμο.
Πιστεύω όμως ότι στο πρόβλημα της ενότητας των λαών η Ορθοδοξία προσφέρει μια άριστη επίλυση, επειδή κατ” αρχάς, δεν προβάλλει τον εθνικισμό καθόλου.

Δημοσίευση

24 Μαρτίου 2016, 5:04 μμ

Αυτό το κερί της ρωμαίικης κερήθρας που ενώνει και κολλάει ανθρώπινες ψυχές και φτιάχνει αριστουργήματα ποθούσε ο Γέρος του Μοριά και ο Στρατηγός Μακρυγιάννης μαζί με το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ που τους έμεινε καημός.
«Ήταν ο καιρός που ο αυτοκράτορας στην Πόλη είχε αποφασίσει να χτίσει την Αγία Σοφία. Είχε καλέσει τον πρωτομάστορα, και ο τελευταίος είχε κάνει ένα σχέδιο και ύστερα και άλλο και ύστερα και άλλα σχέδια, πώς να χτιστεί η μεγάλη εκκλησία . Κανένα όμως από αυτά τα σχέδια δεν ευχαριστούσε το βασιλιά. Ήθελε κάτι άλλο, πολύ πιο σπουδαίο. Και ο πρωτομάστορας κάθε μέρα προβληματιζόταν και πιο πολύ και σκεφτόταν τι νέο σχέδιο να φτιάξει.
Μια Κυριακή, την ώρα που τελείωνε η λειτουργία, ζύγωσε πρώτος ο αυτοκράτορας να πάρει το αντίδωρο, εκείνο όμως του ξεφεύγει από το χέρι και πέφτει κάτω. Μια στιγμή αργότερα παρουσιάζεται μια μέλισσα που φτεροκοπούσε προς το ανοιχτό παράθυρο, κρατώντας το πεσμένο αντίδωρο του αυτοκράτορα. Βγάζει αμέσως διαταγή ο βασιλιάς ότι όσοι έχουνε μελίσσια να τ΄ανοίξουνε και να ψάξουν, για να βρεθεί το αντίδωρο. Ψάχνει και ο πρωτομάστορας στα δικά του μελίσσια και τι βλέπει;

ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ Π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ - ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ Ε.Ε. ΤΗΝ 15.11.1981 Π.Δ. « ΔΑΝΙΗΛ »

Νά ξέ­ρε­τε ὅ­μως, ὅ­τι ὁ Οἰ­κου­με­νι­σμός εἶ­ναι ὁ τε­λευ­ταῖ­ος πρό­δρο­μος τοῦ Ἀν­τι­χρί­στου· δι­ό­τι ὅ­ταν θά γί­νη μιά ἰ­σο­πέ­δω­σις θρη­σκευ­τι­κή καί πο­λι­τι­κή, κυ­βερ­νη­τι­κή, καί θά ὑ­πάρ­ξη ἕ­νας μό­νον πού θά κυ­βερ­νή­ση τόν κό­σμον, αὐ­τός ὁ ἕ­νας κα­τά τήν Ἁ­γί­αν Γρα­φήν καί τούς Πα­τέ­ρες, (ἔρ­χον­ται δέ τά Πρω­τό­κολ­λα τῶν Σο­φῶν τῆς Σι­ών πλά­ϊ νά μᾶς τό ποῦν, πού εἶ­ναι τε­λεί­ως ἀ­νε­ξάρ­τη­ρα ἀ­πό τήν Ἁ­γί­αν Γρα­φήν, εἶ­ναι προ­ϊ­όν­τα τῶν Ἑ­βραί­ων), αὐ­τός θά εἶ­ναι ὁ Ἀν­τί­χρι­στος.

     Ἀλ­λα τόν οἰ­κο­νο­μι­κόν συ­νε­ται­ρι­σμόν πού λέ­γε­ται Ε. Ε. ἐν­δι­α­φέ­ρει. Γι’ αὐ­τό ἔρ­χε­ται καί λέ­ει στή Βου­λή τῶν Ἑλ­λή­νων ὅ­τι θά εἰ­σα­χθῆ αὐ­τός ὁ νό­μος, ἐ­κεῖ­νος ὁ νό­μος κ.τ.λ.. Φέ­ρ’ εἰ­πεῖν: οἱ Χι­λια­σταί θά κι­νοῦν­ται ἔ­τσι, οἱ ὁ­μο­φυ­λό­φι­λοι, θά γί­νη νό­μος καί θά ἀ­μνη­στευ­θοῦν, ἡ μοι­χεί­α θά ἀ­μνη­στευ­θῆ, οἱ ἀμ­βλώ­σεις, οἱ ἐ­κτρώ­σεις θά γί­νη νό­μος νά ἀ­μνη­στευ­θοῦν, δέν θά κα­τα­δι­κά­ζε­ται πλέ­ον οὔ­τε ὁ για­τρός οὔ­τε ὁ ἄν­θρω­πος, ἡ γυ­ναί­κα πού κά­νει ἄμ­βλω­σι, ἔ­κτρω­σι· ὄ­χι. Αὐ­τά για­τί; Λέ­ει γιά νά ἔ­χω­με προ­σαρ­μο­γή ἀ­πό νο­μο­θε­τι­κῆς πλευ­ρᾶς μέ τήν Εὐ­ρώ­πη! Για­τί; Γιά ποι­όν λό­γο; Γιά νά ’­χω­με Ἡ­νω­μέ­νη Εὐ­ρώ­πη· γιά νά πρέ­πη νά σκε­φτώ­μα­στε ὅ­λοι τό ἴ­διο!...

ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ Π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ - ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ Ε.Ε. ΤΗΝ 15.11.1981 Π.Δ.  « ΔΑΝΙΗΛ »

Προ­σέξ­τε σ’ αὐ­τό τό ση­μεῖ­ο· ἴ­σως ἐ­δῶ θά κα­τα­λά­βε­τε τό κλει­δί, τό για­τί ἐ­δι­ώ­κον­το οἱ Χρι­στια­νοί. Εἶ­ναι ἕ­να πα­ρά πο­λύ ση­μαν­τι­κό ση­μεῖ­ο, πού πι­θα­νῶς νά σᾶς λυ­θῆ μιά ἀ­πο­ρί­α. Βέ­βαι­α πολ­λοί ἄρ­χον­τες με­τά τόν Να­βου­χο­δο­νό­σο­ρα τό εἶ­χαν ἐ­πι­χει­ρή­σει αὐ­τό, ὅ­πως καί οἱ Ρω­μαῖ­οι τό εἶ­χαν ἐ­πι­χει­ρή­σει, ὅ­πως καί σή­με­ρα ἐ­πι­χει­ρεῖ­ται αὐ­τό. Ξέ­ρε­τε πῶς ἐ­πι­χει­ρεῖ­ται αὐ­τό σή­με­ρα; Μέ τόν Οἰ­κου­με­νι­σμόν!

Ὅ­ταν ἐ­πί πα­ρα­δείγ­μα­τι λέ­με: «Τί θά πῆ εἴ­σα­στε Ὀρ­θό­δο­ξοι; τί θά πῆ εἴ­σα­στε Ρω­μαι­ο­κα­θο­λι­κοί; Τί­πο­τα. Μπο­ροῦ­με νά τά βά­λω­με αὐ­τά σ’ ἕ­να χαρ­μά­νι καί νά βγά­λω­με ἕ­να και­νούρ­γιο πρᾶγ­μα». Μά­λι­στα, ἐ­σχε­δι­ά­ζε­το νά γί­νη στήν Ἀ­με­ρι­κή ἕ­νας να­ός, ὁ ὁ­ποῖ­ος θά εἶ­χε μί­αν σκε­πήν, ἀλ­λά μέ­σα θά ἦ­ταν τρεῖς να­οί, ἤ τέσ­σε­ρεις να­οί, ἴ­σως πέν­τε. Ἀ­κοῦ­στε· θά ἦ­ταν οἱ Ὀρ­θό­δο­ξοι, οἱ Ρω­μαι­ο­κα­θο­λι­κοί, οἱ Πρω­τε­στάν­ται, οἱ Μω­α­με­θα­νοί καί οἱ Ἑ­βραῖ­οι. Ὅ­λοι θά ἦ­σαν κά­τω ἀ­πό τά ἴ­δια κε­ρα­μί­δια, κά­τω ἀ­πό τήν ἰ­δί­αν σκε­πήν.

Αὐ­τό ἦ­ταν ἕ­να ἐ­πι­χεί­ρη­μα, νά δο­θῆ σάρ­κα καί ὀ­στᾶ στήν ἰ­δέ­α τοῦ Οἰ­κου­με­νι­σμοῦ. Καί  σή­με­ρα ὁ Οἰ­κου­με­νι­σμός ὑ­πάρ­χει, καί ὅ­πως θά γνω­ρί­ζε­τε εἶ­ναι ὁ ὑ­π’ ἀ­ριθ­μόν (1) ἕ­να ἐ­χθρός, ὄ­χι μό­νον τῆς Ὀρ­θο­δο­ξί­ας ἁ­πλῶς, ἀλ­λά καί γε­νι­κά τοῦ Χρι­στι­α­νι­σμοῦ.

Δέν εἶ­ναι πολ­λά χρό­νια, λί­γο με­τά τό 1970, ὅ­ταν στίς ἐ­φη­με­ρί­δες ἐ­γρά­φον­το κά­τι ἄρ­θρα ὑ­πέρ τοῦ Μω­α­με­θα­νι­σμοῦ· καί μά­λι­στα σέ μιά, θά λέ­γα­με, δι­πλω­μα­τι­κή σχέ­σι μέ τήν Αἴ­γυ­πτο, ὅ­τι ἡ ἡ­μέ­ρα πού οἱ Χρι­στια­νοί θά ἑ­νω­θοῦν μέ τούς Μω­α­με­θα­νούς εἶ­ναι πο­λύ κον­τά. Ἀ­κού­σα­τε;... Εἶ­ναι ἀ­πί­θα­νο, εἶ­ναι δη­λα­δή ἀ­δι­α­νό­η­τα πράγ­μα­τα. Αὐ­τά, ἐ­πι­χει­ροῦν­ται καί τε­λε­σι­ουρ­γοῦν­ται αὐ­τήν τήν στιγ­μή. Εἶ­ναι ἡ­γε­μο­νι­κή τε­λε­σι­ουρ­γί­α αὐ­τή.

Ποι­ός ὁ σκο­πός; Βέ­βαι­α εἶ­ναι σχέ­δια τῶν Ἑ­βραί­ων αὐ­τά, τοῦ παγ­κο­σμί­ου Σι­ω­νι­σμοῦ, ὥ­στε μέ τόν Οικουμενισμό νά δη­μι­ουρ­γή­σουν μί­α θρη­σκευ­τι­κήν ἑ­νό­τη­τα τῶν λα­ῶν, δῆ­θεν ἐν ὀ­νό­μα­τι τῆς εἰ­ρή­νης, ἐ­νῶ στήν πραγ­μα­τι­κό­τη­τα εἶ­ναι διά τήν ὑ­πο­τα­γήν τοῦ κό­σμου σέ μί­α παγ­κο­σμί­α κυ­βέρ­νη­σι.

Μά­λι­στα τήν πρω­το­χρο­νιά τοῦ 1980, ἕ­νας πο­λι­τι­κός τῆς Ἑλ­λά­δος, εἶ­χε μι­λή­σει γι’ αὐ­τήν τήν παγ­κο­σμί­αν κυ­βέρ­νη­σιν, ὅ­τι δέν ἀρ­γεῖ ἡ ἡ­μέ­ρα πού θά ἔρ­θη αὐ­τή ἡ παγ­κο­σμί­α κυ­βέρ­νη­σι.

 Ξε­κι­νοῦν ὅ­μως ἀ­πό τόν θρη­σκευ­τι­κόν το­μέ­α, για­τί, ὅ­πως ξέ­ρε­τε, ὁ θρη­σκευ­τι­κός το­μεύς εἶ­ναι ἐ­κεῖ­νος ὁ ὁ­ποῖ­ος χω­ρί­ζει τούς λα­ούς. Καί αὐ­τή τή στιγ­μή, ἐ­πί πα­ρα­δείγ­μα­τι, εἴ­δα­τε πῶς κι­νοῦν­ται οἱ Ἄ­ρα­βες; Δέν πο­λι­τι­κο­λο­γῶ μ’ αὐ­τά πού λέ­γω· θέ­λω νά σᾶς δώ­σω νά δῆ­τε τό φόν­το τῶν πραγ­μά­των· δι­ό­τι εἶ­ναι Μου­σουλ­μά­νοι καί στρέ­φον­ται ἐ­ναν­τί­ον τῶν Χρι­στια­νῶν.

 Ἀν­τι­θέ­τως οἱ ἴ­διοι θέ­λουν νά εἶ­ναι ἡ­νω­μέ­νοι, ἄλ­λο ἄν δέν τό κα­τα­φέρ­νουν αὐ­τό τό πρᾶγ­μα· ἕ­τε­ρον ἑ­κά­τε­ρον. Λέ­γον­ται ἀ­δελ­φοί Μου­σουλ­μά­νοι, ὅ­πως θά λε­γό­μα­στε ἐ­μεῖς ἀ­δελ­φοί Χρι­στια­νοί.

Νά ξέ­ρε­τε ὅ­μως, ὅ­τι ὁ Οἰ­κου­με­νι­σμός εἶ­ναι ὁ τε­λευ­ταῖ­ος πρό­δρο­μος τοῦ Ἀν­τι­χρί­στου· δι­ό­τι ὅ­ταν θά γί­νη μιά ἰ­σο­πέ­δω­σις θρη­σκευ­τι­κή καί πο­λι­τι­κή, κυ­βερ­νη­τι­κή, καί θά ὑ­πάρ­ξη ἕ­νας μό­νον πού θά κυ­βερ­νή­ση τόν κό­σμον, αὐ­τός ὁ ἕ­νας κα­τά τήν Ἁ­γί­αν Γρα­φήν καί τούς Πα­τέ­ρες, (ἔρ­χον­ται δέ τά Πρω­τό­κολ­λα τῶν Σο­φῶν τῆς Σι­ών πλά­ϊ νά μᾶς τό ποῦν, πού εἶ­ναι τε­λεί­ως ἀ­νε­ξάρ­τη­ρα ἀ­πό τήν Ἁ­γί­αν Γρα­φήν, εἶ­ναι προ­ϊ­όν­τα τῶν Ἑ­βραί­ων), αὐ­τός θά εἶ­ναι ὁ Ἀν­τί­χρι­στος.

Ἔ­τσι ὁ Οἰ­κου­με­νι­σμός χα­ρα­κτη­ρί­στη­κε ἀν­τί­χρι­στον σύ­στη­μα,  ἀ­πό τούς με­γα­λυ­τέ­ρους θε­ο­λό­γους τῆς ἐ­πο­χῆς μας, ὅ­πως ἀ­πό τόν μα­κα­ρί­την τόν π. Ἰ­ου­στῖ­νο Πό­πο­βιτς, Σέρ­βο, ἀλ­λά καί ἀ­πό ἄλ­λους ἐ­πι­φα­νεῖς θε­ο­λό­γους Ὀρ­θο­δό­ξους. Χω­ρίς δη­λα­δή πε­ρι­στρο­φές.

Ἔ­τσι ἐ­δῶ ὁ Να­βου­χο­δο­νό­σορ θέ­λει νά δη­μι­ουρ­γή­ση ἕ­ναν θρη­σκευ­τι­κόν οἰ­κου­με­νι­σμόν. Δη­λα­δή βλέ­πει κα­νέ­νας ὅ­τι οἱ ρί­ζες πραγ­μά­των πού ἐ­πι­χει­ροῦν­ται στήν ἐ­πο­χή μας δέν εἶ­ναι και­νούρ­γι­ες· εἶ­ναι πα­λι­ές, εἶ­ναι πο­λύ βα­θει­ές, ἀ­νή­κουν μέ­σα στήν Ἱ­στο­ρί­α.

 Ἀλ­λά ὁ Να­βου­χο­δο­νό­σορ ἤ­θε­λε νά ἐ­πι­τύ­χη καί κά­τι ἄλ­λο· ἤ­θε­λε νά ἐ­πι­τύ­χη μί­αν ἐ­θνι­κή ἑ­νό­τη­τα· καί αὐ­τή ἦ­ταν, ἄν ὅ­λοι οἱ ὑ­πό κα­το­χήν λα­οί, ἐ­λά­τρευ­αν τόν θε­όν Μαρ­δούχ, καί ἔ­τσι δέν ἤ­τα­νε πο­λύ εὔ­κο­λο νά ὑ­πάρ­ξη μί­α ἐ­πα­νά­στα­σις ἐκ μέ­ρους ἑ­νός λα­οῦ, ὁ ὁ­ποῖ­ος  σι­γά-σι­γά, ἀ­φοῦ θά ἐ­λά­τρευ­ε τόν Μαρ­δούχ, τόν πο­λι­οῦ­χον τῆς Βα­βυ­λῶ­νος, θά ἠ­σθά­νε­το ὅ­τι στρέ­φε­ται ἐ­ναν­τί­ον τῆς Βα­βυ­λῶ­νος ὡς εἰς τόν θε­όν τῆς Βα­βυ­λῶ­νος.

Ξέ­ρου­με ὅ­τι οἱ Ρω­μαῖ­οι αὐ­το­κρά­το­ρες θε­ο­ποι­οῦ­σαν τόν ἑ­αυ­τόν τους. Ἡ θε­ο­ποί­η­σις τῶν αὐ­το­κρα­τό­ρων δέν ἔ­χει ἁ­πλῶς θρη­σκευ­τι­κόν χα­ρα­κτῆ­ρα, ἀλ­λά καί πο­λι­τι­κόν· δι­ό­τι μό­λις ἀ­νε­κυ­ρήσ­σε­το ἕ­νας αὐ­το­κρά­τωρ, ἀ­μέ­σως ἔ­φτια­χναν ἀ­γάλ­μα­τά του σ’ ὅ­λη τήν ρω­μα­ϊ­κήν ἐ­πι­κρά­τεια, καί δι­ε­τάσ­σον­το ὅ­λοι οἱ ὑ­πό κα­το­χήν λα­οί νά προ­σκυ­νοῦν τό ἄ­γαλ­μα τοῦ θε­οῦ αὐ­το­κρά­το­ρος καί νά προ­σφέ­ρουν εἰς αὐ­τό θυ­σί­ες. Για­τί; Χά­ριν πο­λι­τι­κῆς ἑ­νό­τη­τος. Εἶ­ναι κά­τι ἀ­νά­λο­γο πού σή­με­ρα συμ­βαί­νει μέ τήν  Ε. Ε. (Ε.Ο.Κ.). Προ­σέξ­τε νά ἰ­δῆ­τε.

Σᾶς εἶ­πα δέν εἶ­ναι και­νούρ­για πράγ­μα­τα· εἶ­ναι πο­λύ-πο­λύ πα­λιά αὐ­τά. Ἡ Ε.Ε. εἶ­ναι ἕ­νας οἰ­κο­νο­μι­κός ὀρ­γα­νι­σμός. Φαι­νο­με­νι­κά εἶ­ναι ἕ­νας οἰ­κο­νο­μι­κός ὀρ­γα­νι­σμός, όμως εἶ­ναι κά­τι πο­λύ πε­ρισ­σό­τε­ρο. Ἄν ἀ­νοί­ξε­τε τήν πα­λιά ἐγ­κυ­κλο­παί­δεια τοῦ Πυρ­σοῦ, ὑ­πάρ­χει ἕ­να πο­λύ με­γά­λο ἄρ­θρο πού ἀ­να­φέ­ρεται σ’ αὐ­τήν τήν ἀ­πό­πει­ρα τῆς Ἡ­νω­μέ­νης Εὐ­ρώ­πης, εὐ­θύς με­τά τόν Α’ παγ­κό­σμιον πό­λε­μον, μέ ξε­κί­νη­μα τήν οἰ­κο­νο­μι­κήν ἑ­νό­τη­τα τῆς Εὐ­ρώ­πης καί μέ τέλος, τήν πο­λι­τι­κήν ἑ­νό­τη­τα τῆς Εὐ­ρώ­πης.

Ἄς ὑ­πο­θέ­σου­με ὅ­τι ὑ­πάρ­χει ἕ­νας συ­νε­ται­ρι­σμός σι­τα­ριοῦ και  πη­γαί­νουν ὅ­λοι οἱ πα­ρα­γω­γοί τό σι­τά­ρι τους εκεί. Αὐ­τός ὁ συ­νε­ται­ρι­σμός ν’ ἀρ­χί­ση, (πέ­ρα ἀ­πό τήν πε­ρί­πτω­σι συλ­λο­γῆς σί­του) , νά λέ­η στούς ἀν­θρώ­πους, τούς πα­ρα­γω­γούς, καί νά ὁ­ρί­ζη ἕ­ναν τρό­πο ζω­ῆς πού νά εἶ­ναι ὅ­μοι­ος στά σπί­τια τους. Θά σᾶς φαι­νό­ταν πα­ρά­ξε­νο αὐ­τό; Δη­λα­δή νά ἐ­ξαγ­γέλ­λη μέ­τρα ὁ συ­νε­ται­ρι­σμός πού νά προ­σαρ­μό­ζων­ται ὅ­λοι οἱ συ­νε­ταῖ­ροι κά­τω ἀ­πό τά μέ­τρα τοῦ συ­νε­ται­ρι­σμοῦ. Εἶ­ναι ἀ­δι­α­νό­η­τον! Ὁ συ­νε­ται­ρι­σμός δέν ἐν­δι­α­φέ­ρε­ται πα­ρά μό­νον νά πα­ρα­λά­βη τό σι­τά­ρι. Τί θά κά­νης σπί­τι σου ἐ­σύ, τί θά φᾶς, πῶς περ­νᾶς μέ τή γυ­ναῖ­κα σου καί τά παι­διά σου, τί πι­στεύ­εις, αὐ­τό δέν ἐν­δι­α­φέ­ρει τόν συ­νε­ται­ρι­σμό.

Ἀλ­λα τόν οἰ­κο­νο­μι­κόν συ­νε­ται­ρι­σμόν πού λέ­γε­ται Ε. Ε. ἐν­δι­α­φέ­ρει. Γι’ αὐ­τό ἔρ­χε­ται καί λέ­ει στή Βου­λή τῶν Ἑλ­λή­νων ὅ­τι θά εἰ­σα­χθῆ αὐ­τός ὁ νό­μος, ἐ­κεῖ­νος ὁ νό­μος κ.τ.λ.. Φέ­ρ’ εἰ­πεῖν: οἱ Χι­λια­σταί θά κι­νοῦν­ται ἔ­τσι, οἱ ὁ­μο­φυ­λό­φι­λοι, θά γί­νη νό­μος καί θά ἀ­μνη­στευ­θοῦν, ἡ μοι­χεί­α θά ἀ­μνη­στευ­θῆ, οἱ ἀμ­βλώ­σεις, οἱ ἐ­κτρώ­σεις θά γί­νη νό­μος νά ἀ­μνη­στευ­θοῦν, δέν θά κα­τα­δι­κά­ζε­ται πλέ­ον οὔ­τε ὁ για­τρός οὔ­τε ὁ ἄν­θρω­πος, ἡ γυ­ναί­κα πού κά­νει ἄμ­βλω­σι, ἔ­κτρω­σι· ὄ­χι. Αὐ­τά για­τί; Λέ­ει γιά νά ἔ­χω­με προ­σαρ­μο­γή ἀ­πό νο­μο­θε­τι­κῆς πλευ­ρᾶς μέ τήν Εὐ­ρώ­πη! Για­τί; Γιά ποι­όν λό­γο; Γιά νά ’­χω­με Ἡ­νω­μέ­νη Εὐ­ρώ­πη· γιά νά πρέ­πη νά σκε­φτώ­μα­στε ὅ­λοι τό ἴ­διο!...

Οἱ ρί­ζες αὐ­τῶν τῶν κα­τα­στά­σε­ων ἀ­νή­κου­νε πο­λύ πα­λιά! Νά μιά πρώ­τη· ὁ Να­βου­χο­δο­νό­σορ, μέ τό χρυ­σό αὐ­τό ἄ­γαλ­μα.

Καί κα­λεῖ ὅ­λους τούς δι­οι­κη­τάς, το­πάρ­χας, ὑ­ψη­λά πρό­σω­πα καί τά λοι­πά, νά ἔρ­θουν νά προ­σκυ­νή­σουν τό χρυ­σό αὐ­τό ἄ­γαλ­μα, τήν χρυ­σῆ εἰ­κό­να.

Δό­θη­κε ἡ ἐν­το­λή ὡς ἑ­ξῆς· ὅ­ταν θά ἔ­παι­ζαν μου­σι­κά ὄρ­γα­να, θά ἔ­πε­φταν ὅ­λοι νά προ­σκυ­νή­σουν τόν Μαρ­δούχ…………………………..

ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ Π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ ΣΤΙΣ 15.11.1981 ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ « ΔΑΝΙΗΛ »