Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2024
Περί της Θεοτόκειας Αειπαρθενίας (οφειλόμενη απάντηση στον Ηρακλή Φίλιο, νυν κληρικό της Μητροπόλεως Σταγών και Μετεώρων)
Περί της Θεοτόκειας Αειπαρθενίας
Αναστάσιος Ομ. Πολυχρονιάδης
Δευτέρα 1 Ιανουαρίου 2024
Τα Πρωτοχρονιάτικα διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη: Τὰ Συχαρίκια
ΑΓΙΟΒΑΣΙΛΕΙΑΤΙΚΟΝ ΔΙΗΓΗΜΑ
Τρεῖς χαρὲς εἶχε τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἡ κυρα-Γαλάτσαινα τοῦ Κασσανδριανοῦ, χήρα τοῦ μακαρίτου ὁμωνύμου πλοιάρχου, ἀποθανόντος πρό τινων ἐτῶν πτωχοῦ μετὰ πολλὰς ἐπιχειρήσεις. Ἡ πρώτη ἦτο ὅτι εἶχε ἀρραβωνίσει πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν τὴν κόρην της, τὴν Μυρσούδα, μὲ καλὸν γαμβρόν, τὸν Βασίλην τὸν Μπόνον. Ἡ δευτέρα ἦτο ὅτι, σήμερον πρωτοχρονιάν, ἑώρταζε τὴν ἑορτὴν τοῦ ὀνόματός του ὁ ἴδιος ὁ γαμβρός της. Ἡ τρίτη ἦτο ὅτι ἔμελλον νὰ τελεσθῶσι τὴν ἑσπέραν τῆς αὐτῆς ἡμέρας τὰ «ἐμβατίκια»* τοῦ γαμβροῦ εἰς τὴν οἰκίαν της.
Αλβανική θηριωδία κατά του Φρέντι Μπελέρη! Βίντεο
«Δεν τον άφησαν ούτε τον σταυρό του να κάνει»
Οι Αλβανοί ξεπέρασαν κάθε όριο και απέδειξαν ότι θέλουν την εθνοκάθαρση της Βορείου Ηπείρου με κάθε τρόπο.
Αλβανική θηριωδία κατά του Φρέντι Μπελέρη!
31.12.2023 •
Τον έστειλαν με χειροπέδες πάνω από τον τάφο της γιαγιάς του! Δεν μπορούσε να κάνει ούτε τον σταυρό του!
Αποθεώθηκε από εκατοντάδες Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, ενώ ήταν σιδεροδέσμιος με ολόκληρο στρατό Αλβανών φασιστόμουτρων να τον συνοδεύει!
Οι Αλβανοί πριν από λίγο ξεπέρασαν κάθε όριο και απέδειξαν ότι θέλουν την εθνοκάθαρση της Βορείου Ηπείρου με κάθε τρόπο.
Καθηγητής Δρ Νεκτάριος Δαπέργολας: «Καλή καί εὐλογημένη χρονιά, μέ τά ὅπλα τοῦ φωτός»!
Γράφει Καθηγητής Δρ Νεκτάριος Δαπέργολας
Πρώτη μέρα τοῦ νέου ἔτους καὶ πάνω ἀπὸ εὐχὲς γιὰ ὑγεία καὶ κοσμικοῦ τύπου εὐτυχία (ἐπειδὴ ἀκριβῶς ὑπάρχουν πολὺ πιὸ σημαντικὰ πράγματα ἀπὸ αὐτά), ἐμεῖς ἂς κάνουμε τὴν εὐχὴ (καὶ συνάμα τὴν προσευχὴ) γιὰ ἀφύπνιση ἀπὸ τὸ σκοτάδι ποὺ βυθιζόμαστε, γιὰ μετάνοια καὶ ἔγερση ἀπὸ τὴν κλίνη τῆς πνευματικῆς μας ἀρρώστιας καὶ παραλυσίας.
Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (Ο ΑΡΙΘΜΟΣ 8760) π. Αυγουστίνου Καντιώτου.
Ὁμιλία του Μακαριστού Γέροντος (1907 – 2010) πατρός Αυγουστίνου Καντιώτου.– ημερομηνία πού διεξήχθη ἡ ὁμιλία 30-12-1961 CD 046
«Φωνὴ βοώντος» του †Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου ως αρχιμανδρίτου.
Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Αρχή του νέου έτους - Ή αξία του χρόνου (ό αριθμός 8.760) + Βίντεο
ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ της 31 ης Δεκεμβρίου, όταν το ρολόι χτυπά 12 ακριβώς, ένα έτος —με τις πίκρες και τις χαρές του— σβήνει, και ένα νέο έτος ανατέλλει. Το παλαιό ανήκει πλέον στην Ιστορία. Οι 365 ήμερες του έχουν περάσει!
Το σκεφθήκατε, αγαπητοί μου, αυτό; Τι πράξαμε κατά το διάστημα των 365 ήμερων; Είμεθα χρεωμένοι γι' αυτές. Για να δώσω μια ιδέα της ευθύνης πού έχουμε για το χρόνο πού περνάει, θα φέρω μια εικόνα, ένα παράδειγμα θα μιλήσω παραβολικούς.
Το σκεφθήκατε, αγαπητοί μου, αυτό; Τι πράξαμε κατά το διάστημα των 365 ήμερων; Είμεθα χρεωμένοι γι' αυτές. Για να δώσω μια ιδέα της ευθύνης πού έχουμε για το χρόνο πού περνάει, θα φέρω μια εικόνα, ένα παράδειγμα θα μιλήσω παραβολικούς.
ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 1 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2024
Περιτομὴ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ
Χριστοῦ περιτμηθέντος, ἐτμήθη Νόμος.
Καὶ τοῦ Νόμου τμηθέντος, εἰσήχθη Χάρις.
Ἡ κατὰ σάρκα περιτομὴ καὶ ὀνοματοδοσία τοῦ Ἰησοὺ Χριστοῦ, κατὰ τὴν ὄγδοη ἡμέρα ἀπὸ τὴν γέννησή Του, ἀποτελεῖ τὴν βεβαίωση τῆς σαρκώσεως καὶ τῆς προσλήψεως ἀπὸ τὸν Θεὸ Λόγο τῆς τέλειας ἀνθρώπινης φύσεως ἀναλλοιώτως καὶ τῆς εἰσόδου Του στὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ.
Ὅταν μιλᾶμε γιὰ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ Λόγου, ὡς μυστήριο πρέπει νὰ τὴν ἀντιλαμβανόμαστε καὶ ὡς μυστήριο πρέπει νὰ τὴν προσεγγίζουμε, γιατί ὅλα τὰ γεγονότα τῆς ἐνανθρωπίσεως, τῆς σαρκώσεως τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, ἔγιναν μὲ θαυμαστὸ τρόπο ποὺ ξεπερνᾶ τὸ νοῦ ἀνθρώπου.
Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2023
Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου : Ἐπί τῷ νέῳ ἔτει «Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ» 1-1-2001] Γ 203Α
Ἐπί τῷ νέῳ ἔτει
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 1-1-2001]
Γ 203Α
Καὶ πάλι πρώτη τοῦ ἔτους, ἀγαπητοί μου. Ἤδη εὑρισκόμεθα στὸ πρῶτο σκαλοπάτι τοῦ ἐτησίου ἡμερολογιακοῦ οἰκοδομήματος. Τὴν ἴδια ἡμέρα γιορτάζομε καὶ τὴν ὀκταήμερο Περιτομὴ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Γιορτάζουμε ἀκόμη καὶ τὴ σεπτὴ μνήμη τοῦ μεγάλου πατρὸς τῆς Ἐκκλησίας μας, Βασιλείου τοῦ Οὐρανοφάντορος· ποὺ σημαίνει «οὗ (:τοῦ ὁποίου) ἡ λαμπρότης εἰς ὕψος φαίνεται», ὅπως λέγει ὁ Σουήδας· ἤ: «αὐτὸς ποὺ λάμπει μέχρι τὸν οὐρανό· αὐτὸς ποὺ ἀποκαλύπτει τὰ οὐράνια μυστήρια».
Σήμερα ὅμως θὰ μᾶς ἀπασχολήσει ἡ ἔννοια τοῦ χρόνου ποὺ πρέπει πάντοτε νὰ ἀποτελεῖ στίγμα πλεύσεως γιὰ τὸν κάθε πιστό. Ὁ χρόνος εἶναι βασικὸ στοιχεῖο, ὄχι μόνο γιατί συνδέεται μὲ τὸν χῶρο καὶ ἀποτελεῖ ἀναπόσπαστο μέρος του -δὲν νοεῖται τὸ ἕνα χωρὶς τὸ ἄλλο, οὔτε ὁ χῶρος χωρὶς τὸν χρόνο, οὔτε ὁ χρόνος χωρὶς τὸν χῶρο- ἀλλὰ καὶ γιατί ἀποτελεῖ στοιχεῖο τῆς ἀνθρωπίνης παρουσίας τοῦ Θεοῦ στὴ γῆ καὶ συνεπῶς καὶ τῆς δικῆς μας σωτηρίας.
Μόνος ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ ὅλα τὰ ζωντανὰ δημιουργήματα τῆς κτίσεως ἔχει τὴν ἔννοια τοῦ χρόνου. Κι ὅταν λέμε ἔννοια τοῦ χρόνου, ἐννοοῦμε τοῦ παρόντος, τοῦ παρελθόντος, καὶ προπαντὸς τοῦ μέλλοντος χρόνου. Ὁ χρόνος συνδέεται ἄμεσα μὲ τὴ σωτηρία μας. Ἐξάλλου, μόνος ὁ ἄνθρωπος γνωρίζει ὅτι πεθαίνει. Κι ὁ θάνατος τὸν προβληματίζει. Ἡ ἔννοια τοῦ χρόνου καθορίζει τὸ μῆκος τῆς ζωῆς· τὸ τέρμα της, ἀλλὰ καὶ τὴν αἰωνιότητα. Γι᾿ αὐτὸ ἡ ἔννοια τοῦ χρόνου ἀποτελεῖ στίγμα πλεύσεως, ὅλως ἰδιαίτερα γιὰ τὸν πιστόν. Ὁ χρόνος ἐκφράζεται μὲ τὰ συμβεβηκότα, δηλαδὴ αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν, τὰ γεγονότα, ὅπως θὰ λέγαμε. Ὅπως ἐκφράζεται ὁτιδήποτε μὲ τὴν κίνηση ἢ τὴν ἀκινησία ὅλων τῶν σωμάτων, ποὺ μελετᾷ ἡ Φυσική. Πρέπει νὰ ποῦμε ὅταν λέμε «ἀκινησία», δὲν ὑπάρχει. Θὰ βάζαμε τὴ λέξη «ἀκινησία» ἐντὸς εἰσαγωγικῶν, διότι οὔτε σὲ ἕνα ἄτομο τῆς ὕλης δὲν ὑπάρχει, μέσα στὸ ἄτομο τῆς ὕλης, δὲν ὑπάρχει ἡ ἔννοια τῆς ἀκινησίας. Ὅλα εἶναι σὲ μία φοβερὴ κίνηση.
Ἔτσι μπορεῖ νὰ γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος: «Ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου -ὅταν ἦλθε ὁ καιρός· ποὺ γνώστης μόνο ὁ Θεὸς εἶναι-, «ἐξαπέστειλεν ὁ Θεός», ὡς πρὸς τὸ πλήρωμα, «ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν Υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον», γράφει ὁ Ἀπόστολος εἰς τὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολή του· ἢ «προεγνωσμένου μὲν πρὸ καταβολῆς κόσμου -δηλαδὴ τοῦ Χριστοῦ- φανερωθέντος δὲ ἐπ᾿ ἐσχάτων τῶν χρόνων δι᾿ ἡμᾶς». Προεγνωσμένου ἀπὸ καταβολῆς κόσμου, ἀλλὰ τώρα σὲ μᾶς φανερώθηκε. Ἤ: «Καθὼς δὲ ἤγγιζεν ὁ χρόνος τῆς ἐπαγγελίας», λέγει εἰς τὰς Πράξεις ὁ ἀπόστολος Παῦλος, «ἥν ὤμοσε ὁ Θεὸς τῷ Ἀβραάμ, ηὔξησεν ὁ λαὸς καὶ ἐπληθύνθη ἐν Αἰγύπτῳ».
Ὁ χρόνος συνεπῶς εἶναι στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ. Συνιστᾷ ξετύλιγμα τῶν βουλῶν Του εἰς αὐτὸν τὸν κόσμο. Τί θέλει ὁ Θεὸς ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους. Ἐὰν διὰ τὸν Θεὸν ὁ χρόνος εἶναι σημαντικότατον στοιχεῖον γιὰ τὴ φανέρωση τῶν βουλῶν Του, ὁμοίως καὶ διὰ τὸν ἄνθρωπον, ὁ χρόνος εἶναι σπουδαιότατον στοιχεῖον γιὰ νὰ κατανοήσει καὶ ἀποδεχθεῖ ὁ ἄνθρωπος ὅ,τι ὁ Θεὸς τοῦ προσφέρει. Μέσα εἰς αὐτὸν μποροῦμε, πολλὰ πράγματα -ὄχι ὅλα- νὰ κατανοήσουμε. Κι ὅταν λέμε χρόνο, ἐννοοῦμε ἱστορία· διότι μέσα στὸν χρόνο ἔχομε τὰ συμβεβηκότα, δηλαδὴ τὰ γεγονότα. Τὰ γεγονότα συνιστοῦν τὴν ἱστορία, εἶναι γνωστό, τὰ συμβεβηκότα. Συνεπῶς ἱστορία σημαίνει γεγονότα. Τὰ γεγονότα ποὺ ὁ Θεὸς δημιουργεῖ, ὅπως εἶναι ἡ Ἐνανθρώπησις, μὲ ὅ,τι τὴ συνιστᾷ, καὶ ἡ ἀποδοχὴ ἢ ἡ ἀπόρριψις αὐτῶν τῶν γεγονότων ἐκ μέρους τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ ἄνθρωπος ἔχει, τρόπον τινά, τὸν τρόπο, τὴν ἐλευθερία νὰ ἀποδεχθεῖ ἢ νὰ ἀπορρίψει. Ἡ Ἱστορία συνεπῶς πρέπει νὰ ἑρμηνεύεται θεολογικά. Θὰ τὸ ξαναπῶ: Ἡ Ἱστορία πρέπει νὰ ἑρμηνεύεται θεολογικά· γιὰ τὴν ἀποκρυπτογράφηση τῶν βουλῶν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴ σωστὴ στάση τοῦ ἀνθρώπου.
Ὁ κόσμος μιλᾷ γιὰ τὴ φιλοσοφία τῆς Ἱστορίας. Ἴσως λίγοι μορφωμένοι ἄνθρωποι μποροῦν νὰ γνωρίζουν καὶ νὰ μιλοῦν, πολὺ παραπάνω νὰ πραγματεύονται φιλοσοφικὰ τὴν Ἱστορία. Ἐδῶ μιὰ παρένθεση, ἐπιτρέψατέ μου, ὁ Πλάτων δὲν ἠσχολήθῃ μὲ τὴν φιλοσοφία τῆς Ἱστορίας. Γιὰ τὸν ἁπλοῦν λόγον ὅτι ἐπειδὴ εἶναι συμβεβηκότα καὶ συνεπῶς ρέοντα, ἄρα μὴ ἔχοντα ἀξία, ὁ Πλάτων ἠσχολήθῃ μὲ ὅ,τι θὰ μποροῦσε νὰ μένει. Γιὰ νὰ καταλάβετε ὅτι πράγματι λίγοι ἄνθρωποι μποροῦν νὰ ἀσχοληθοῦν μὲ τὴ φιλοσοφία τῆς Ἱστορίας· δηλαδὴ τὴ θεώρηση τῆς Ἱστορίας καὶ τὴν ἑρμηνεία της ἀπὸ φιλοσοφικῆς σκοπιᾶς, ἀπὸ πλευρᾶς ἀνθρωπίνης διανοήσεως: «Γιατί αὐτὸ ἔγινε; Ἀπὸ ποῦ ἐξαρτᾷται; Ποία ἡ σημασία αὐτοῦ τοῦ πράγματος;». Αὐτὴ εἶναι ἡ φιλοσοφία τῆς Ἱστορίας.
Ἀντίθετα, ἡ θεολογικὴ θεώρηση τῆς Ἱστορίας εἶναι ἡ ἑρμηνεία τῆς Ἱστορίας μὲ θεολογικὰ κριτήρια. Καὶ εἰς αὐτὴν θὰ μείνομε. Δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει ἡ φιλοσοφία τῆς Ἱστορίας. Πολλὲς φορὲς πέφτει ἔξω· γιατί εἶναι προσπάθεια τῆς ἀνθρωπίνης διανοίας. Ἀλλὰ θὰ μείνομε στὰ θεολογικὰ κριτήρια τῆς Ἱστορίας. Κι αὐτὰ εἶναι σταθερά. Ἐξάγονται δὲ ἀπὸ τὴν ἀποκάλυψη τῶν ὅσων λέγει ὁ Θεός. Ἀπὸ κεῖ βγάζομε, ἐξάγομε, τὴ θεολογία τῆς Ἱστορίας.
Ἔτσι, ἡ Παλαιὰ Διαθήκη, ἀγαπητοί μου, εἶναι ἕνα ἐγχειρίδιον, ἀπὸ μιὰν ἄποψη. Εἶναι ἕνα ἐγχειρίδιον τῆς θεολογίας τῆς Ἱστορίας. Προσέξατέ το. Αὐτοὶ ποὺ τόσο μὲ εὐκολία καὶ ἐλαφρὰ συνείδηση ἀπορρίπτουν -πολλοὶ ἐκ τῶν Χριστιανῶν μας...- θὰ τὸ ξαναπῶ ὅτι εἶναι ἕνα ἐγχειρίδιον τῆς θεολογίας τῆς Ἱστορίας ἡ Παλαιὰ Διαθήκη. Ἐκεῖ ἀποκαλύπτεται ὁ Θεός· ἀποκαλύπτονται οἱ βουλές Του· ἀλλὰ καὶ οἱ ἐπιπτώσεις ἀποδοχῆς ἢ μὴ ἀποδοχῆς ἐκ μέρους τῶν ἀνθρώπων. Ὁ Θεὸς λέγει κάτι καὶ βλέπουμε τὸν λαὸ Του ἄλλοτε νὰ δέχεται καὶ ἄλλοτε νὰ μὴ δέχεται ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ὁ Θεὸς ἀποκαλύπτει.
Πάντως, σὲ κάθε της βῆμα ἡ Παλαιὰ Διαθήκη αὐτὸ τὸ δείχνει. Ἕνα παράδειγμα θὰ σᾶς πῶ. Μόνο ἕνα. Ἐλλείψει χρόνου. Λέγει ὁ Θεός: «Καὶ ἐὰν θέλητε καὶ εἰσακούσητέ μου· «ἐὰν θέλετε καὶ μὲ ἀκούσετε», λέει διὰ τοῦ προφήτου Ἠσαΐου- «τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς φάγεσθε (:θὰ φᾶτε τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς. Ὅ,τι μπορεῖ νὰ δώσει ἡ γῆ θὰ εἶναι δικό σας». Ἐὰν δὲ μὴ θέλητε (:ἐὰν δὲν θέλετε), μηδὲ εἰσακούσητέ μου (:οὔτε μὲ ἀκούσετε), μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται (:θὰ σᾶς φάει μαχαίρι)· τὸ γὰρ στόμα Κυρίου ἐλάλησε ταῦτα». Τί σημαίνει αὐτό; Γίνεται μιὰ σφαγὴ ἀνθρώπων. Ἄς ποῦμε, μπῆκαν οἱ Βαβυλώνιοι μέσα στὴν Παλαιστίνη, κατέσφαξαν, κατέκαψαν, αἰχμαλώτισαν, ἔσυραν εἰς τὴν Βαβυλῶνα τοὺς Ἑβραίους... Τί θὰ ἔλεγε ἐδῶ ἡ φιλοσοφία τῆς Ἱστορίας; Τί μπορεῖ νὰ πεῖ; Ἄ! Θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ: «Στάθηκε πλεονέκτης ὁ Ναβουχοδονόσωρ, ἤθελε νὰ ἁπλώσει τὰ σύνορά του...».... Ὄχι! Λέει ἡ θεολογία τῆς Ἱστορίας. Εἶναι γιὰ ὅλους αὐτὰ ποὺ λέγω, προσέξατέ το. Ὄχι! Γιατί δὲν ἔμειναν εἰς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἄν τὸ πεῖτε αὐτὸ σὲ κοσμικοὺς ἀνθρώπους, ἀμέσως θὰ ἀπορρίψουν αὐτὸ ποὺ λέτε, καὶ τὸν ἴδιο θὰ ἀπορρίψουν. Γι᾿ αὐτὸ εἶναι πάρα πολὺ σημαντικὰ πράγματα αὐτά. Γιατί μᾶς ἐπετέθησαν, γιατί μπήκαμε στὸν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο; Γιατί νικήσαμε, νικηθήκαμε, τοῦτο, κεῖνο...; Γιατί; Γιατί χάσαμε τὴν Μικρὰν Ἀσίαν, γιὰ ποιό λόγο;
«Τάδε λέγει Κύριος», λέει ὁ προφήτης Ἰερεμίας, «Ἐρωτήσατε δὴ ἕν ἔθνεσιν τίς ἤκουσε τοιαῦτα φρικτὰ ἅ ἐποίησε σφόδρα παρθένος Ἰσραήλ;». Τὸν λέει «παρθένο» γιατί δὲν εἶχε μιγεῖ μὲ τὴν εἰδωλολατρία· ἀλλὰ ἀλίμονο: «ὅτι ἐπελάθοντό μου ὁ λαός μου (:μὲ ξέχασε ὁ λαὸς μου), εἰς κενὸν ἐθυμίασαν (:στὰ κούφια θυμίασαν -δηλαδὴ στὰ εἴδωλα) ὡς ἄνεμον καύσωνα διασπερῶ αὐτοὺς κατὰ πρόσωπον ἐχθρῶν αὐτῶν, δείξω αὐτοῖς ἡμέρὰν ἀπωλείας αὐτῶν», λέει στὸ 18ο κεφάλαιο ὁ Ἰερεμίας. Ἐκεῖ παίρνομε λοιπὸν τὴν ἀπάντηση. Αὐτὴ εἶναι ἡ θεολογία τῆς Ἱστορίας. Δὲν εὐηρέστησαν εἰς τὸν Θεόν. Ὄχι γιατί ἤτανε μικρὸς λαός, οὔτε γιὰ τίποτα ἀπ᾿ ὅλα αὐτά.
Ἔτσι ἀκολουθεῖται τὸ ἑξῆς σχῆμα: Ὑποσχέσεις Θεοῦ -ἐπ᾿ ἀγαθοῖς-, ἀποστασία, τιμωρία, μετάνοια, καὶ πάλι ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ ἀγαθές. Αὐτὸ τὸ σχῆμα διαρκῶς τὸ μετέρχεται ὁ Θεὸς μέσα στὴν Παλαιὰ Διαθήκη. Θέλετε; Καὶ μέσα στὴν Ἐκκλησία... Ἁμαρτάνει ὁ λαός, τιμωρεῖ ὁ Θεός, μετανοεῖ ὁ λαός, πάλι ὁ Θεὸς σὰν Ἀγαθὸς δίνει τὰ ἀγαθά Του- αὐτὸ τὸ σχῆμα, διαρκῶς μέσα στὴν Ἱστορία. Ἔτσι, ἀγαπητοί μου, μποροῦμε νὰ θεολογήσουμε ἐπὶ τῆς Ἱστορίας, μὲ βοηθὸ τὴν ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ στὴν Ἱστορία.
Ἡ κατ᾿ ἐξοχὴν ὅμως θεολογικὴ θεώρηση τῆς Ἱστορίας μᾶς δίδεται στὴν Καινὴ Διαθήκη. Τὸ κέντρον ὅλων τῶν ἀποκαλύψεων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶναι τὸ θεανθρώπινον πρόσωπον τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ- ποὺ ἀποτελεῖ καὶ κριτήριον τὸ θεανθρώπινο πρόσωπον τοῦ Χριστοῦ. Μὲ αὐτὸ μποροῦμε πλέον νὰ βλέπομε καὶ νὰ ἑρμηνεύομε τὰ πάντα.
Αὐτὲς τίς ἡμέρες, αὐτὸν τὸν καιρό, βλέπετε, περνοῦμε ποικίλες ἀναστατώσεις σὲ μιὰ παγκοσμία κλίμακα. Στὸ πλαίσιο ποὺ μιλᾶμε γιὰ τὴν παγκοσμιοποίηση τῶν πάντων. Ἄλλοι θέλουν, ἄλλοι δὲν θέλουν, ἄλλοι ἀνησυχοῦν, ἄλλοι λέγουν ὅ,τι ἀγαθὸν ὅτι εἶναι... Πάντως ὑπάρχουν ἀναστατώσεις. Μὲ τί μάτια θὰ ἑρμηνεύσομε τὰ γεγονότα; Ἄν δοῦμε φιλοσοφικά -γιὰ τρίτη φορὰ ἐπανέρχομαι- δὲν θὰ ἐκτιμήσομε σωστά. Μόνο θεολογικὰ ἂν δοῦμε, τότε θὰ ἑρμηνεύσομε σωστά. Λαοὶ ποὺ ἀπετίναξαν τὴν ὀρθόδοξον πίστιν καὶ οἰκοδόμησαν πύργους Βαβέλ, γκρέμισαν τὰ κτίσματά των- δηλαδή, τὰ σχέδιά των- σὰν χάρτινους πύργους. Σημειώσατε, ἂν εἴχαμε περισσότερο χρόνο, θὰ σᾶς μιλοῦσα ποῦ στηρίζεται ὅτι ὁ Θεὸς δὲν θέλει τὴν παγκοσμιοποίηση. Δὲν τὴ θέλει. Θὰ ἀναφερόμεθα εἰς τὴν οἰκοδομὴν τοῦ πύργου τῆς Βαβέλ. Καὶ Βαβὲλ θὰ πεῖ σύγχυσις. Ἔτσι τὸ βλέπει ὁ κόσμος, ἡ φιλοσοφία τοῦ κόσμου, ἔτσι μᾶς ἀποκαλύπτει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.
Ἔτσι διαβάζουμε στὸν 2ο Ψαλμό: «Ἱνατὶ ἐφρύαξαν ἔθνη, καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά; -ἐφρύαξαν- φρυάττω· ἐφρύαξαν, λέει, ἔθνη. Γιατί; Ἐρωτάει ὁ Ψαλμωδός. «Καὶ λαοὶ κάθισαν καὶ σχεδίασαν κούφια πράγματα;». «Παρέστησαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς, καὶ οἱ ἄρχοντες συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ κατὰ τοῦ Κυρίου καὶ κατὰ τοῦ χριστοῦ αὐτοῦ». Κατὰ τοῦ Θεοῦ καὶ κατὰ τοῦ Μεσσίου. Εἶναι ἡ προσπάθεια νά, τρόπον τινά, ἀποθρησκευτικοποιήσομε, ὅλους τοὺς λαοὺς τῆς γῆς. Μὴν νομίσετε, προσέξτε, ὅταν ἔρθει ὁ Ἀντίχριστος, δὲν θὰ καταργήσει -ὡς Ἀντίχριστος, τὸ λέει τὸ ὄνομά του-τὴ διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου, τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ θὰ καταργήσει ὅλες τίς θρησκεῖες τοῦ κόσμου· καὶ τὸν Βουδισμό, καὶ τὸν Μωαμεθανισμό, ὅλες τίς θρησκεῖες τοῦ κόσμου... Γιατί; Θέλει νὰ ἐπιτύχει μέσα σὲ ἐκεῖνα τὰ τρία χρόνια ποὺ θὰ βασιλέψει, θέλει νὰ ἐπιτύχει τὴ λατρεία τὴ δική του- δηλαδὴ ὁ διάβολος διὰ τοῦ προσώπου τοῦ Ἀντιχρίστου. Ὅλες τίς θρησκεῖες - τὸ λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος· ὅτι δὲν θὰ δεχθεῖ «οὐδὲν σέβασμα». Δὲν θὰ δεχθεῖ οὐδὲν σέβασμα ὁ Ἀντίχριστος. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, θέλει δηλαδὴ τὸν ἄνθρωπο ἄνευ θρησκείας. Ὅπως τὸ βλέπομε. Σήμερα, λέμε, γιὰ νὰ φτάσομε στὴν παγκοσμιοποίηση, πρέπει πιὰ ἢ νὰ τὰ ἑνώσομε ὅλα ἢ νὰ τὰ ἀπορρίψομε ὅλα. Πᾶν ὅ,τι εἶναι θρησκευτικόν. Πᾶν ὅ,τι εἶναι σέβασμα. Γιατί ἀλλιώτικα δὲν θὰ εὐοδωθεῖ αὐτὴ ἡ παγκοσμιοποίησις.
Βλέπομε λοιπὸν τὴ στάση, ἰδία χριστιανικῶν λαῶν, ποὺ ἤδη ἐστράφησαν κατὰ τοῦ Θεοῦ καὶ κατὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ· ὁ λεγόμενος δυτικὸς κόσμος, δυτικὸς Χριστιανισμός. Καὶ βγάζουν ἀποφάσεις. Τί λέει; Κατὰ τὸν Ψαλμό; «Διαῤῥήξωμεν τοὺς δεσμοὺς αὐτῶν καὶ ἀποῤῥίψωμεν ἀφ᾿ ἡμῶν τὸν ζυγὸν αὐτῶν». Δηλαδὴ «νὰ πάψομε νὰ ἔχουμε σχέσεις μὲ τὸν Χριστιανισμόν, νὰ ἀπορρίψουμε τὴ εὐαγγελικὴ ἠθική -ὦ πωπω...- ὡς ἄχρηστη ἢ δύσχρηστη». Δηλαδὴ κάποτε «φρυάττει» ὁ Θεός, ὅταν λέει ἀνεβαίνει «φάσις», δηλαδὴ εἴδησις στὸν οὐρανό, ὅτι στὰ Σόδομα οἱ ἄνθρωποι μετέρχονται τέτοια ἤθη. Καὶ λέει στὸν Ἀβραάμ, ποὺ ἐμφανίζεται «παρὰ τὴν δρῦν Μαμβρῆ»: «Πάω νὰ δῶ, ἔτσι εἶναι;». Ἀκοῦστε: Λέει ὁ Θεός: «Πάω νὰ δῶ, ἔτσι εἶναι; Μήπως, μήπως... Δὲν ἦρθε καλὴ εἴδησις». Δείχνει μὲ ἕνα ἀνθρώπινο σχῆμα -ἀνθρώπινο σχῆμα εἶναι αὐτό. Ὁ Θεὸς δὲν ξέρει;- ὅτι καλλιεργοῦν οἱ ἄνθρωποι τέτοιες θέσεις.
Λοιπόν. Καταλαβαίνετε, γιὰ νὰ μπορέσομε νὰ κάνομε αὐτὸ ποὺ ἐμεῖς θέλομε, -ἡ ὁμοφυλοφιλία πρῶτα πρῶτα, γιατί αὐτὸ ὑπῆρχε στὰ Σόδομα- πρέπει νὰ ἀπορρίψομε τὸ Εὐαγγέλιο. «ὁ κατοικῶν ἐν οὐρανοῖς», ὅμως, λέει στὴ συνέχεια, «ἐκγελάσεται αὐτούς (:θὰ τοὺς κοροϊδέψει)», «ἐκγελάσεται αὐτούς· καὶ ὁ Κύριος ἐκμυκτηριεῖ αὐτούς». «Μυκτηρίζω» εἶναι ὅταν μὲ τὰ δυό μου δάχτυλα πιάνω τὴ μύτη μου. Ἦταν ἕνας τρόπος κοροϊδίας στοὺς Ἑβραίους. Ὅπως σέ μᾶς, καὶ ποιός δὲν ἔβγαλε τὴ γλῶσσα του, εἶναι ἡ γλῶσσα στὰ μικρὰ παιδιά, ὅταν λέμε σὲ ἕνα μικρὸ παιδὶ κάτι καὶ δὲν τὸ θέλει, τὸ κοροϊδεύει, βγάζει τὴ γλῶσσα του καὶ μᾶς κοροϊδεύει. Τότε στοὺς Ἑβραίους ἤτανε τὸ ἐκμυκτηρίζω, πιάνω τὰ ρουθούνια μου καὶ μιλάω ὅπως θὰ μποροῦσε νὰ μιλήσει κανεὶς κρατῶντας τὴ μύτη του κ.ὅ.κ.
«Τότε λαλήσει πρὸς αὐτοὺς (:Θὰ λαλήσει ὁ Κύριος)». Μὲ τί θὰ λαλήσει; Μὲ τὰ γεγονότα, ἀγαπητοί μου, ἀπαντάει ὁ Θεὸς μὲ τὰ γεγονότα- ἐν ὀργῇ αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ θυμῷ αὐτοῦ ταράξει αὐτούς». Καὶ αὐτὸ τὸ «ταράξει αὐτοὺς» εἶναι ὅλες οἱ ταραχὲς ποὺ ζοῦμε σὲ ὅλες τίς ἐποχὲς καὶ ἰδίως στὴν ἐποχή μας καὶ ὁ Θεὸς ποιός ξέρει τί θὰ δώσει ἀκόμα- οὔτε ξέρομε... Αὐτὸ σημαίνει βλέπω τὴν Ἱστορία μὲ θεολογικὰ κριτήρια. Γι᾿ αὐτὸ κι ὁ Ψαλμωδὸς βγάζει τὰ συμπεράσματά του καὶ λέει, στὸν ἴδιο Ψαλμό, τὸν δεύτερο: γιατί μιλάει ὁ Θεός, ἀλλὰ μιλάει καὶ ὁ Ψαλμωδός, παρεμβαίνει τρόπον τινά: «Καὶ νῦν»- λέει, γιατί φοβᾷται, γιατί λυπᾷται, σοῦ λέει: «Ποῦ θὰ πᾶμε;». «Καὶ νῦν, βασιλεῖς, σύνετε, παιδεύθητε, πάντες οἱ κρίνοντες τὴν γῆν. Δράξασθε παιδείας- δράττομαι παιδείας. Ξέρετε ἕνα ἀπὸ τὰ ὀνόματα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, δὲν ξέρω ἂν τὸ ξέρετε, εἶναι τὸ ὄνομα Παιδεία, εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ ὀνόματα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τὸ Π μὲ μεγάλο, κεφαλαῖο. Δηλαδὴ «ἁρπάξτε τὸν Χριστό, ζήσετε χριστιανικά», αὐτὸ θέλει νὰ πεῖ-, μήποτε ὀργισθῇ Κύριος καὶ ἀπολεῖσθε ἐξ ὁδοῦ δικαίας. ὅταν ἐκκαυθῇ (:πάρει φωτιὰ) ἐν τάχει ὁ θυμὸς αὐτοῦ, μακάριοι πάντες οἱ πεποιθότες ἐπ᾿ αὐτῷ». Εἴμεθα μακάριοι ἐὰν πιστεύομε σὲ ἐκεῖνα ποὺ λέει ὁ Θεὸς καὶ βέβαια φυλλάττομε τὸν ἑαυτό μας.
Τὸ μέλλον ποὺ εἶναι μέρος τοῦ χρόνου, ἀγαπητοί, εἶναι πάντοτε μιὰ ἐλπίδα τοῦ παρόντος γιὰ τὴ διόρθωση τοῦ παρελθόντος. Μὴν ἀπογοητευόμεθα. Στὸ χέρι μας εἶναι. Ὅταν ὁ Κάϊν ἀντελήφθῃ ὅτι δὲν ἔγινε δεκτὴ ἡ θυσία του, σκυθρώπασε, σκοτείνιασε, λέει, τὸ πρόσωπό του καὶ τοῦ λέει ὁ Θεός: «Ἳνα τί περίλυπος ἐγένου-γιατί λέει πέσανε τὰ μοῦτρα σου; Μάλιστα τοῦ λέει: ''συνέπεσε τὸ πρόσωπό σου;''. «Πέσανε τὰ μοῦτρα σου» ποὺ τὸ λέμε ἐμεῖς. «Ἡσύχασε· δηλαδή: μὴ φοβᾶσαι»,» πρὸς σὲ ἡ ἀποστροφὴ αὐτοῦ -δηλαδή, δικό σου εἶναι τὸ θέμα-, καὶ σὺ ἄρξεις αὐτοῦ (:κι ἐσὺ θὰ γίνεις κύριος τοῦ ἑαυτοῦ σου γιὰ νὰ διορθώσεις κάτι)». Καὶ ὁ Κάϊν νικήθηκε ἀπὸ τὸ κακὸ καὶ ἐφόνευσε τὸν Ἄβελ, τὸν ὁποῖο τόσο πολὺ εἶχε ζηλοτυπήσει.
Μιὰ Πρωτοχρονιὰ εἶναι μία χρονικὴ ἀφετηρία. Λέμε πολλὲς εὐχές. Ἄς βάλομε ἀρχὴ νὰ πραγματοποιήσομε τὴν ἐπιστροφή μας στὸν Θεό. Στὸ χέρι μας εἶναι. Τὰ παιδιὰ τραγουδοῦν: «Πάει ὁ παλιὸς ὁ χρόνος...».... Τὸν διώχνουμε γιατί οὐσιαστικά μας βαραίνουν τὰ λάθη μας καὶ οἱ ἁμαρτίες μας. Κυνηγᾶμε τὸν καινούριο χρόνο, γιατί μέσα μας ἔχομε ἐλπίδες βελτιώσεώς μας. Καὶ ἡ ἐλπίδα εἶναι δεμένη πάντοτε μὲ τὸν χρόνο. Ἄς ἐπιστρέψομε πίσω εἰς τὸν Κύριο καὶ ὁ Κύριος γνωρίζει νὰ περιφρουρεῖ τὸν λαό Του. Ἀγαπητοί μου. Ἄς ἀρχίσουμε νὰ ἀποκτοῦμε θεολογικὸ μάτι· θεολογικὰ κριτήρια. Πάντοτε ὑπὸ τὴν καθοδήγηση τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας. Πρέπει νὰ θεολογοῦμε τὴν Ἱστορία καὶ νὰ διακρίνομε τὴ ζωντανὴ παρουσία τοῦ Χριστοῦ μέσα στὴν Ἱστορία. Πρέπει ἔτσι νὰ διακρίνουμε καὶ τίς βουλὲς τοῦ Θεοῦ, τὴν ἀγάπη Του, τὴ σοφία Του καὶ τὴ δικαιοσύνη Του. Νὰ βροῦμε τὸ μέτρον ποὺ θὰ κρίνομε τὴν Ἱστορία. Καὶ τὸ μέτρο εἶναι ὁ Χριστός. Ἄς πάψομε νὰ λέμε ἐκεῖνο ποὺ ἔλεγε ὁ Πρωταγόρας ὁ σοφιστής, θὰ τὸ θυμόσαστε ἀπὸ τὸ σχολεῖο, «Πάντων χρημάτων μέτρον ἄνθρωπος»- δηλαδὴ ὅλων τῶν πραγμάτων τὸ μέτρο εἶναι ὁ ἄνθρωπος. Ὄχι... «Πάντων χρημάτων (:πραγμάτων) μέτρον Χριστός». Αὐτὸς εἶναι τὸ μέτρον ποὺ θὰ μετρᾶμε τὰ πάντα. Ὁ Χριστὸς λοιπὸν εἶναι ὁ Κριτὴς τῆς Ἱστορίας. Ὁ Χριστὸς εἶναι καὶ τὸ κριτήριο τῆς Ἱστορίας.
Ὅπως βλέπει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης καὶ ἀκούει στὴν Ἀποκάλυψη: «Καὶ ἤκουσα ἑνὸς ἐκ τῶν τεσσάρων ζῴων λέγοντος, ὡς φωνὴ βροντῆς· ἔρχου (:Ἔλα)». Ἀποτείνεται πρὸς τὸν Κύριον, τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. Ποῦ ἔλα; Ποῦ; Εἰς τὴν Ἱστορίαν. Εἰς τὴν Ἱστορίαν. Ἔρχου! «Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ, ἵππος λευκός, καὶ ὁ καθήμενος ἐπ᾿ αὐτὸν ἔχων τόξον· καὶ ἐδόθη αὐτῷ στέφανος, καὶ ἐξῆλθε νικῶν καὶ ἵνα νικήσῃ». Ὁ Χριστὸς θὰ νικήσει. Εἶναι γραμμένο. Δὲν θὰ νικήσουν οἱ δυνάμεις τοῦ κόσμου τούτου. Ὁ Χριστὸς θὰ νικήσει.
Ἀγαπητοί μου, αὐτὴ εἶναι ἡ μεγάλη ἐλπίδα τοῦ Χριστοῦ. Ὅταν χρησιμοποιεῖ τὸν Χριστὸν ὡς κριτήριον τῶν πάντων καὶ ὅταν ἔχει τὴν ἐλπίδα ὅτι ὁ Χριστὸς θὰ νικήσει καὶ οἱ ἀγῶνες του δὲν πηγαίνουν χαμένοι, τότε εὐελπιστεῖ, χαίρεται, σὲ ἕνα κόσμο μὲ τόσα συμβεβηκότα, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον δυσάρεστα. Γι᾿ αὐτό, μὴν ἀφήσομε ποτὲ τὸν Χριστὸν νὰ φύγει ἀπὸ τὴ ζωή μας.
Ἀγαπητοί μου. Καλὴ χρονιά, εὐλογημένη ἀπὸ τὸν Κύριον.
ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ
καὶ μὲ ἀπροσμέτρητη εὐγνωμοσύνη στὸν πνευματικό μας καθοδηγητή
μακαριστὸ γέροντα Ἀθανάσιο Μυτιληναῖο,
Ἀπομαγνητοφώνηση ὁμιλίας καὶ ψηφιοποίηση κειμένου:
Ἑλένη Λιναρδάκη, φιλόλογος
ΠΗΓΗ:
- http://www.arnion.gr/mp3/omilies/p_athanasios/mnhmh_agivn/mnhmh_agivn_023.mp3
__________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
Το τέλος της Ευρώπης με συνταγή Καλέργη
Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Πρόκειται για το σχέδιο καταστροφής της Ευρώπης, που εμπνεύστηκε ο RICHARD COUDENHOVE KALERGI, γιός Αυστριακού διπλωμάτη και Γιαπωνέζας μητέρας. Το 1926 ίδρυσε την κίνηση «Πανευρώπη», με έδρα τη Βιέννη, και αναγνωρίζεται ως ο πατέρας της ΕΕ. Η νέα αυτή κίνηση εγκαθίσταται στο παλάτι Hofburg και διαχέει τις ιδέες της μέσω του περιοδικού Πανευρώπη. Να σημειωθεί ότι και τότε, όπως και τώρα, ένας πολύ μικρός αριθμός αυτών που γνωρίζουν το σχέδιο “Πανευρώπη” γνωρίζουν επίσης ότι αυτό έκρυβε μια σατανική πρόβλεψη, αλλά και έναν απευκταίο στόχο, για το μέλλον της Ευρώπης: την εξαφάνισή της. Είναι, εξάλλου, ενδιαφέρον να υπογραμμισθεί ότι στη συνείδηση του Καλλέργη η ΕΕ θα τελούσε υπό την ηγεσία των Η.Π.Α., όπως και τελεί.
Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου : « Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ» 1-1-2002] Γ210Α
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου
Μυτιληναίου
με θέμα:
« Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου
Λαρίσης στις 1-1-2002] Γ210Α
Σήμερα η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, άγει τρεις γιορτές. Την οκταήμερο περιτομή του Χριστού, τη μνήμη του αγίου Βασιλείου και την πρωτοχρονιά. Αφού η έννοια του χρόνου απασχολεί τον Χριστιανό και είναι πολύτιμη για τη σωτηρία του. Θα μείνουμε όμως να δούμε τη θαυμαστή προσωπικότητα του ἐν ἁγίοις Μεγάλου Βασιλείου.
Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, Στην Περιτομή του Χριστού
Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου
ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ:
Ο Χριστός με την περιτομή Του κατασκεύασε α) ένα φάρμακο θεραπευτικό της ασθένειας των ανθρώπων β) ένα φάρμακο ανακουφιστικό των πόνων τους και γ) ένα φάρμακο διαφυλακτικό της υγείας τους.
α) Ένα φάρμακο θεραπευτικό της ασθένειας των ανθρώπων
Σκέψου ότι ο Ιησούς Χριστός ήλθε στον κόσμο, για να γιατρέψει τις ψυχές μας και αμέσως στην περιτομή Του, σαν ένας καλός γιατρός, ετοιμάζει ένα φάρμακο θεραπευτικό της ασθένειάς μας, ένα φάρμακο ανακουφιστικό των πόνων μας και ένα φάρμακο διαφυλακτικό της υγείας μας. Επειδή, λοιπόν, η προπατορική αμαρτία του Αδάμ προξένησε δύο μεγάλες ασθένειες σε όλο το γένος των ανθρώπων και στην μεν ψυχή και τον νου προξένησε την υπερηφάνεια και την άγνοια και όλους τους εμπαθείς λογισμούς, οι οποίοι είναι ενωμένοι μαζί με το γεννημένο σώμα και σκεπάζουν σαν ένα σύννεφο και παραπέτασμα τις ταλαίπωρες ψυχές των ανθρώπων, ενώ στο σώμα προξένησε μία κλίση προς τις ηδονές.
ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023
Μετά την Χριστού Γέννησιν
Eις τον Iωσήφ.
Τιμῶ Ἰωσὴφ Μνήστορα τῆς Παρθένου,
Ὡς ἐκλεγέντα φύλακα ταύτης μόνον.
Eις τον Iάκωβον.
Σὺ τέκτονος παῖς, ἀλλ' ἀδελφὸς Κυρίου,
Τοῦ πάντα τεκτήναντος ἐν λόγῳ Μάκαρ.
Eις τον Δαβίδ.
Ἐγὼ τὶ φήσω, μαρτυροῦντος Κυρίου,
Τὸν Δαυῒδ εὗρον, ὡς ἐμαυτοῦ καρδίαν;
Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2023
Σεβ. Δημητριάδος: Τὸ κοράνιον εἶναι βιβλίον πολιτισμοῦ!-- Δώρο στον κ. Ιγνάτιο ένα μικρό βίντεο δείγμα του ισλαμικού πολιτισμού
Σεβ. Δημητριάδος: Τὸ κοράνιον εἶναι βιβλίον πολιτισμοῦ!
Ο ΑΣΥΓΚΡΑΤΗΤΟΣ στὰ «ἀνοίγματα» τοῦ διαχριστιανικοῦ καὶ διαθρησκειακοῦ συγκρητισμοῦ, Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιος σὲ πρόσφατη συνέντευξή του, ἀναφέρθηκε στὸ Ἰσλάμ, ξεστομίζοντας κυριολεκτικὰ ἀνεπίτρεπτες ἀπόψεις. Δεῖτε τί εἶπε:
Κυθήρων Σεραφείμ: Νά ματαιωθοῦν τά σχέδια νομιμοποιήσεως τῶν «γάμων» τῶν ὁμοφύλων «ζευγῶν» καί τῆς εἰς αὐτά τεκνοθεσίας, διότι θά ἐπισύρουν τήν θείαν ὀργήν.
……Νά εἶναι προαιρετική καί ὄχι ὑποχρεωτική ἡ παραλαβή τῶν νέων ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων. Νά γίνῃ σεβαστή ἡ ἐπιφύλαξις ὅσων δέν θέλουν τίς ἠλεκτρονικοῦ τύπου ταυτότητες διά τόν ἐμφανῆ ἤ ἀφανῆ δυσώνυμο ἀριθμό τοῦ 666 καί διά τόν φόβον τοῦ ἠλεκτρονικοῦ φακελώματος……
Ἐν Κυθήροις τῇ 1ῃ Ἰανουαρίου 2024
ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ (ὑπ' ἀριθ. 233/2024)
ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ & ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ [:Β΄Τιμ.4,5-8] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ[:Β΄Τιμ.4,5-8]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον(: εσύ όμως πρόσεχε άγρυπνα όλα όσα σου παρουσιάζει το ποιμαντικό σου έργο. Κοπίασε)»[Β΄Τιμ.4,5].Βλέπεις ότι γι' αυτό τα προλέγει αυτά; Γιατί και ο Χριστός έλεγε προς το τέλος ότι «ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς(:διότι θα εμφανιστούν ψευδομεσσίες και ψευδοπροφήτες και θα δείξουν σημάδια μεγάλα και έργα καταπληκτικά, ώστε να παραπλανήσουν, εάν είναι δυνατόν, ακόμη και αυτούς τους εκλεκτούς)»[Ματθ.24,24]·
Κυριακή προ των Φώτων – Ο Ιερός Χρυσόστομος για το κήρυγμα μετανοίας από τον άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ[:Ματθ.3,1-12]
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΒΑΠΤΙΣΤΗ
«᾽Εν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις παραγίνεται ᾽Ιωάννης ὁ βαπτιστὴς κηρύσσων ἐν τῇ ἐρήμῳ τῆς ᾽Ιουδαίας καὶ λέγων, Μετανοεῖτε, ἤγγικεν γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν (:εκείνες τις ημέρες που ο Ιησούς ζούσε αφανής στη Ναζαρέτ, βγήκε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής στη δημόσια δράση του και κήρυσσε στην έρημο της Ιουδαίας [που εκτείνεται στα βόρεια της Νεκράς Θάλασσας και δυτικά του Ιορδάνη ποταμού],και έλεγε: “Μετανοείτε, αλλάξτε αποφασιστικά σκέψεις και φρονήματα και ζωή, διότι πλησιάζει ο καιρός που ο Μεσσίας θα εγκαθιδρύσει και στη γη τη βασιλεία των ουρανών με τη νέα ουράνια ζωή που θα μας φέρει)»[Ματθ.3,1-2].
Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου: ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ[:Β΄Τιμ. 4,5-8] «Σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον». 4-1-1981] (Β 41)
ΚΥΡΙΑΚΗ
ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ[:Β΄Τιμ. 4,5-8]
Απομαγνητοφωνημένη
ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«Σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ,
τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον».
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης
στις 4-1-1981] (Β 41)
Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου, ευρίσκεται εις την φυλακήν της Ρώμης. Με το προφητικό του μάτι βλέπει το παρόν και το μέλλον. Το παρόν το βλέπει ως ζοφερόν. Ότι ήδη ο ίδιος απέρχεται του κόσμου τούτου. Δεν πρόκειται να αποφυλακιστεί, όπως την πρώτη φορά. Αλλά πρόκειται να θανατωθεί. Αυτό βέβαια, για τον εαυτόν του δίδει χαράν πολλήν. Αλλ΄όμως βλέπει ότι μέσα εις την Εκκλησία, όπως ήδη είχε προειδοποιήσει τους πρεσβυτέρους της Εφέσου, θα επιπέσουν λύκοι βαρείς. Ακόμη, βλέπει και προς τα έσχατα, εις το απώτατον μέλλον. Το προφητικό του μάτι φθάνει μέχρι το τέλος της Ιστορίας.
Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου: ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ[:Β΄Τιμ. 4,5-8] «Ἒργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ» 31-12-2000 Β 429
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ[:Β΄Τιμ. 4,5-8]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού
γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου
με θέμα:
«Ἒργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 31-12-2000] [Β 429, έκδοσις β΄]
Τελευταία ημέρα του έτους, αγαπητοί μου. 31 Δεκεμβρίου
του 2000. Βέβαια, συμβατική. Κατά
συμφωνίαν· γιατί ο χρόνος ρέει και αγνοεί την υποδιαίρεσή του. Η υποδιαίρεσις
του χρόνου γίνεται, όπως λέγει ο Μωυσής, στην Γένεση, για την μέτρηση του
χρόνου, που θα βοηθήσει τόσο σε καθημερινά πράγματα, όσο και εις την σωτηρία.
Έτσι, λοιπόν, τελειώνει το έτος σήμερα, για να μας υπενθυμηθεί ότι ο καιρός περνά και το τέλος της ζωής έρχεται και εμείς ακόμη υπολειπόμεθα. Θυμίζει εκείνο που είπε κάποτε ο Ιερεμίας: «Διῆλθε θέρος, παρῆλθεν ἄμητος, καὶ ἡμεῖς οὐ διεσώθημεν». Δηλαδή: «Πέρασε το καλοκαίρι, πέρασε και ο τρυγητός κι εμείς ακόμα δεν σωθήκαμε».
ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 30 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023
Ἡ Ἁγία Ἀνυσία ἡ Ὁσιομάρτυς
Eις δεξιάν νύττουσι πλευράν καιρίως,
Πλευράς Aδάμ κύημα την Aνυσίαν.
Πλευρήν Aνυσίης τριακοστή έγχος ένυξεν.
Πλευράς Aδάμ κύημα την Aνυσίαν.
Πλευρήν Aνυσίης τριακοστή έγχος ένυξεν.
Ἡ Ἁγία Ἀνυσία, ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (298 μ.Χ.). Καταγόταν ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη καὶ ἦταν θυγατέρα γονέων εὐσεβῶν καὶ πολὺ πλουσίων. Ὅταν πέθαναν οἱ γονεῖς της, ἡ Ἀνυσία στάθηκε κυρία τοῦ ἐαυτοῦ της. Οὔτε τὰ πλούτη ποὺ κληρονόμησε τὴν μέθυσαν, οὔτε ἡ ὀρφάνια της τὴν παρέσυρε. Ἀλλὰ μὲ φρόνηση καὶ ἐγκράτεια, προσπαθοῦσε πάντα νὰ μαθαίνει «τί ἐστὶν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ». Τί δηλαδή, εἶναι εὐχάριστο καὶ εὐπρόσδεκτο στὸν Κύριο.
Καλλιόπη Ταχτσόγλου: Θυσία καί αὐτοθυσία
Γράφει η Καλλιόπη Ταχτσόγλου
1. Κάθε χρόνο 300.000 ἑλληνόπουλα ξεριζώνονται ἀπὸ τὴν ζεστὴ μήτρα-φωλιἀ τους ὡς ΘΥΣΙΑ στὴν «ἐλευθερία» καὶ στὸ «δικαίωμα στὸ σῶμα της» τῆς κάθε γυναῖκας πού, ἐγκληματικὰ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὸ ἄλλο σῶμα πού, στὰ σπλάγχνα της βρίσκεται. Ἐν ὁλίγοις νοεῖ : «Θέλω νὰ πηδιέμαι ὅποτε θέλω μὲ ὅποιον θέλω (καὶ γιατί ὄχι καὶ μὲ ὅποια θέλω) καὶ ἄν σκάσει μύτη κανένα μούλικο, δὲν τὸ θέλω, γιατὶ βαριέμαι νὰ ξεσκατίζω οὐά-ρικα!! Δὲν εἶναι ἄλλωστε ἄνθρωπος, εἶναι κύτταρα!!!» Ὡς ΘΥΣΙΑ ἐπίσης καὶ στοῦ κάθε ἀμούστακου ἢ ἐνήλικα ἀμπαρουτοκάπνιστου ἀρσενικοῦ τὸ «δικαίωμα» τοῦ νὰ μὴν ἀναλαμβάνει εὐθύνες καὶ τοῦ νὰ νίπτει τὰς χεῖρας του - στὸ κάτω κάτω ἡ μήτρα δὲν εἶναι δική του!
Η ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΟΙΚ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ
Σημάτη Παναγιώτη, θεολόγου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)