Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2022

Ἐπίσκοπ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης: «ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» (Μέρος 35ον,36ον, 37ον,38ον )


Ἐπίσκοπ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης: «ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» (Μέρος 38ον)

 

Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ π. Αὐγουστίνου Καντιώτη
«ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» ΕΔΩ
 

Δέν θά σταματήσω ἐδῶ

Ὁ ἐπίσκοπος Φλωρίνης Αὐγουστῖνος, ὄχι μόνο τὸ 1942-1943 ἔγινε φύλακας ἄγγελος τῆς Φλώρινας, ὅπως μαρτυρεῖ τὸ πλῆθος τῶν ἐπιστολῶν καὶ τῶν τηλεγραφημάτων ποὺ δημοσιεύσαμε, ἀλλὰ καὶ τὸ 1947-1949 σὰν στρατιωτικὸς ἱερεὺς βρέθηκε στην Δυτικη Μακεδονία και στὴ Φλώρινα κοντὰ στοὺς στρατιῶτες ποὺ πολεμοῦσαν γιὰ τὴν πατρίδα καὶ ἔθαψε, ὅπως ἔλεγε ὁ ἴδιος, τὰ καλύτερα παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος, γιὰ νὰ εἴμαστε ἐμεῖς σήμερα ἐλεύθεροι, καὶ στήριξε τὸν λαό της στὴν νέα του δοκιμασία.

Παραθέτουμε δύο δημοσιευματα τοῦ 1948.

«ΕΜΠΡΟΣ»
Ἡμερησία Ἐθνικὴ Ἐφημερὶς
Τρίτη 11 Μαΐου 1948

Ο ΙΕΡΟΚΗΡΥΞ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΛΩΡΙΝΑΝ

ΦΛΩΡΙΝΑ, 10. – «Τῇ ἀδείᾳ τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης ὁ παρευρισκόμενος εἰς τὴν πόλιν μας στρατιωτικὸς ἱεροκήρυξ Αὐγουστῖνος Καντιώτης ἐκήρυξε τὸν θεῖον λόγον εἰς τὸν ἱερὸν ναὸν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου συναρπάσας τὰ πλήθη τῶν πιστῶν, τὰ ὁποῖα κατέκλυζαν τὸν ναὸν καὶ τὸν πέριξ αὐτοῦ χῶρον. Ὁ εὐλαβὴς λαὸς τῆς Φλωρίνης παρακαλεῖ τὴν ἐπὶ δίμηνον ἐνταῦθα παραμονὴν τοῦ ἀνωτέρω ἱεροκήρυκος ἵνα οὗτος κηρύξῃ τὸν θεῖον λόγον πρὸς ἀναβίωσιν τῆς Ἑλληνοχριστιανικῆς κοινωνίας εἰς τὸν προμαχῶνα τοῦτον τῆς Ἑλλάδος»
(Ἕπονται ὑπογραφαὶ κατοίκων τῆς Φλωρίνης)».

«ΕΜΠΡΟΣ»
Ἡμερησία Ἐθνικὴ Ἐφημερὶς
Σαββάτο 22 Μαΐου 1948

ΕΝΑΣ ΑΞΙΟΣ ΙΕΡΕΥΣ

Καθὼς μᾶς πληροφοροῦν ἀπὸ τὴν Φλώριναν, ἀληθινὴν θύελλαν τοῦ ἐθνικοῦ αἰσθήματος ἤγειρεν ἡ ἐκεῖ παρουσία τοῦ ἱεροκήρυκος Αὐγουστίνου Καντιώτη. Ὁμιλεῖ εἰς ὅλους τοὺς ναούς, εὑρίσκεται εἰς πᾶσαν συγκέντρωσιν, περιοδεύει εἰς ὅλα τὰ χωρία, κηρύσσει τὸν ἐθνικὸν λόγον καὶ γενικὰ ἔχει μεταβληθῆ εἰς ἀληθινὸν ἐθνεγέρτην. Σπανίως τὸ ράσον ἐνεφανίσθη κατὰ τοὺς τελευταίους καιροὺς εἰς τόσον ὕψος συναισθήσεως τῆς ἀποστολῆς του.
Ὁ Αὐγουστῖνος εἶναι, σημειωτέον, ὁ ἀρχιμανδρίτης τὸν ὁποῖον ἔθεσεν ὑπὸ διωγμὸν ἡ διοίκησι τῆς Ἐκκλησίας.

 

ΟΥΤΕ ΟΙ  ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ

Κάποιοι αγράμματοι ή κάτι άλλο χειρότερο, δεν μνημόνευσαν στην ιστορία της Φλώρινας ούτε το όνομα του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Ν. Καντιώτου, στα 100 χρόνια της Φλωρινας (1912-2012)

Δεν μνημόνευσαν οι διοργανωται των πανηγυριῶν ούτε το όνομά του στην ιστορία των τελευταίων 100 ετῶν της Φλώρινας!!!  Πρωτος διοργανωτης ο «μεγαλος» πρωτοσύγκελλος, τοτε, του Θεοκλήτου, Ιουστινος Μπαρδάκας και μητροπολίτης Καλαμαριας υστερα από τρία χρόνια!!!

Δεν ηξερε ο ταλαίπωρος ότι ο Αυγουστῖνος Καντιώτης ηταν από τότε που γεννήθηκε Μητροπολίτης της Φλώρινας, μὲ μεγάλη παγκόσμια ακτινοβολία; Δεν ήξερε τους μεγάλους αγῶνες του ιεράρχου υπέρ της ΑΓΙΑΣ ΜΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ και της ΕΝΔΟΞΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΜΑΣ! Μαλλον το ήξερε, αλλα πῆρε εντολή να το παραλείψη! Δεν ήξερε τὴν τεράστια φιλανθρωπική του δράση, την ἁγία ζωή του και τὸ φωτεινὸ παράδειγμά του, που ἔκανε ἔνδοξη τὴν ἱστορία τῆς Φλώρινας και φύλαγε άγρυπνος της θερμοπύλες του Βορρά; Τα ήξερε όλα, αλλά ήθελε να το παίξει αντικαντιωτικός, για να το διαπιστώση ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος που βρίσκοταν δίπλα του, βουβός και να πάρει προαγωγή!!! Δυστυχῶς, αφου δεν τηρεῖται ο Ορθόδοξος τρόπος χειροτονίας επισκόπων, «ψήφω κλήρου και  λαοῦ», αυτοί, για τις αμαρτίες μας, καταλαμβάνουν μεγάλες θέσεις.

ΑΧΑΡΙΣΤΕΙΑ ΙΕΡΩΜΕΝΩΝ

Ο δημοσιογράφος της Φλώρινας στην εφημερίδα του «Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ», λίγα χρόνια πρίν, που προσπαθουσαν κάποιοι, να αναγκάσουν τον ποιμενάρχη της Φλώρινας Αυγουστίνο, να παραιτηθῆ, λόγω γήρατος,  έγραφε: «…Είναι λυπηρό και δεν το συγχωρεί ο πιστός λαός της Φλώρινας την στάση ορισμένων ιερωμένων της Μητρόπολής μας που έχουν αναγάγει την αχαριστία σε επιστήμη και τις φιλοδοξίες σε τρόπο ζωής, ταυτιζόμενη όχι με τον Επίσκοπό τους αλλά με τους σφετεριστές…».

Διαβαστε εδω: https://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=25004

Και Σκοπιανοί προπαγανδιστές να ήταν, δεν θα μποροῦσαν να παραλείψουν από την  ιστορία της Φλώρινας το όνομα Αυγουστίνος.

Θα τον μνημόνευαν έστω και με τα χειρότερα λόγια, γιατί τους χάλασε την προπαγάνδα και δεν μποροῦν σήμερα, να πιάσουν επαφή με τον Φλωρινιωτικο λαό. Οι ανθέλληνες πολιτικοί, μπορεῖ να ξεπούλησαν το όνομα, την γλώσσα και την ιστορία της Μακεδονίας, αλλά ο λαός έχει υψηλά το θρησκευτικό και πατριωτικό αίσθημα και δεν θα υποταχθεῖ.

Γιατί δεν τον μνημόνευσαν;

Ἡ ἀπάντησι δόθηκε τρία χρόνια μετα: Τὸ 2015 ὁ κληρικὸς αὐτός, ο εκ Μελίτης Φλωρίνης πῆρε προαγωγή! καὶ ἔγινε δεσπότης Καλαμαριᾶς! 

Ποιά προσόντα είχε;

Ἔτσι εἶνε! Ὅταν διαγράφῃς τὴ μισὴ ἱστορία τῆς Φλώρινας γιὰ νὰ ἱκανοποιήσῃς τοὺς ἐχθροὺς τῆς Ἑλλάδος, παίρνεις προαγωγές!!! Και ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, που ήταν παρών, έκανε την πάπια!!! Δεν είπε τίποτε για την παράλειψη!
Αυτοι οι άνθρωποι έχουν καμία σχέση με τον ΧΡΙΣΤΟ και την ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ;

Θα τους δώση την απαντηση ο ΘΕΟΣ που τον εμπαίζουν, αλλα θα είναι αργα γι αυτούς.

Συνεχίζεται

«Πᾶνος»
=====================================================

Ἐπίσκοπ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης: «ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» (Μέρος 37ον)

 

Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ π. Αὐγουστίνου Καντιώτη
«ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» ΕΔΩ
 

ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΣΩΖΕ ΤΟΝ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΚΟ,
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ

Ὁ π. Aὐγουστῖνος ἔφυγε ἀπὸ το Μεσολόγγι, γιατί δεν υπέκυψε στις απαιτήσεις του δεσπότη του, που του ανέθεσε να κάνει έρευνα για ιερέα και να βγάλει καταδικαστική απόφαση εναντίον του. Εκανε έρευνα. Δεν βρῆκε κανένα αξιόπιστο καταδικαστικο στοιχεῖο είς βάρος του ιερέως και στην έκθεση τον αθώωνε. Ο δεσπότης όταν το είδε, θύμωσε. Έσχισε την έκθεση και την πέταξε στον κάδο. Τότε ζήτησε ο νεαρος διάκος Αυγουστῖνος απολυτήριο και πῆγε στα Ιωάννινα. 
 
Έφυγε και από τὰ Ἰωάννινα, γιατι ο δεσπότης Σπυρίδωνας που τον αγαποῦσε, όταν του ζήτησαν οι Ιταλοι να τους τον παραδόση, γιατί ενοχλήθηκαν από κήρυγμά του, εκεῖνος τους απήντησε ότι: Θα τον τιμωρήση ο ίδιος, δεν θα τον ξανααφήση να μιλήση. Ζητησε πάλι απολυτύριο από τον δεσπότη του, γιατί όπως του είπε: «Δεν θέλω να είμαι σκυλος ενεώς στα Γιάννενα» (σκυλί που δεν γαυγίζει) καὶ εφυγε στην Αθηνα και απο εκει ήρθε στην Μακεδονία που φλέγονταν. Βγηκε ένταλμα συλλήψεως από τους Ιταλους και γλύτωσε ἀπὸ βέβαιο πνιγμό στὴν Ἀνδριατική, μὲ ἄλλους 200 πατριῶτες.

Ἔφυγε διωγμένος ἀπὸ τὸν δεσπότη τῆς Φλώρινας καὶ γλύτωσε τὴν ἀγχόνη τῶν Γερμανῶν μὲ ἄλλους 20 πατριῶτες στὴν Κλαδορράχη Φλωρίνης.

Ἔφυγε διωγμένος ἀπὸ τὴν μασονία τῆς Θεσσαλονίκης, γιατὶ τὸν περίμεναν καὶ ἄλλες πόλεις τῆς Μακεδονίας νὰ κηρύξῃ.

ΟΙ ΔΙΩΚΤΕΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΕΣΩΖΑΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΕΣΤΕΛΝΑΝ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ & ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΧΑΝ ΑΝΑΓΚΗ

Ἔφυγε διωγμένος ἀπὸ Θεσσαλονίκη, ἀφοῦ κήρυξε Χριστὸ καὶ Ἑλλάδα στὶς πιὸ εὐαίσθητες περιοχὲς τῆς Μακεδονίας ὅπου ἡ ξένη προπαγάνδα ὠργίαζε· στὴν Ἔδεσσα, στὰ Γιαννιτσά, στὴ Θεσσαλονίκη, στὴ Φλώρινα, στὴ Βερροία, στὴ Ναούσα, στὸ Κιλκίς και τον έστειλαν στην Δυτική Μακεδονία, στην Κοζάνη, που τον είχε μεγάλη ανάγκη.

Ἔφυγε διωγμένος ἀπὸ τὸν δεσπότη Θεσσαλονίκης, γιὰ νὰ κάνῃ τὸ θαῦμα τοῦ Ἁγίου Νικολάου στὴν Κοζάνη, ὅπου τὸν περίμεναν σὰν ἄγγελο Θεοῦ τὰ Χριστούγεννα τοῦ 1943 και οι Κοζανίτες.

Στὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ ἦταν νὰ εὐεργετηθῇ καὶ αὐτὴ ἡ Ἑλληνικὴ πόλι τῆς Mακεδονίας τὰ δύσκολα ἐκεῖνα χρόνια τῆς Κατοχῆς. Τὸ λένε, μὲ τηλεγράφημά τους στὶς 14-6-1954, στὴν ἐφημερίδα «Ἀπογευματινή», οἱ πρόεδροι ὅλων τῶν σωματείων τοῦ Νομοῦ Κοζάνης:

«Ἂς μάθουν, λοιπόν, ὅτι αὐτὸς τὸν ὁποῖον ἐκεῖνοι “κομμουνιστὴν’’ ἀποκαλοῦν, ἡμεῖς ΣΩΤΗΡΑ, ΕΘΝΙΚΟΝ ΗΡΩΑ, ΘΡΗ-ΣΚΕΥΤΙΚΟΝ ΗΓΕΤΗΝ, ΑΓΙΟΝ ΠΑΤΕΡΑ, ὀνομάζομεν. 8.500 Ἕλληνες ὀφείλουν τὴν ὕπαρξιν καὶ τὴν ζωήν των εἰς ἐκεῖνον, δημιουργήσαντα ἑστίαν συσσιτίου ἐν Κοζάνῃ καὶ διαθρέψαν-τα τούτους κατὰ τὰς τραγικὰς περιόδους τῆς Κατοχῆς.

(Οἱ πρόεδροι: Ἐργατικοῦ Κέντρου Δημ. Μπέσσας, Ὀρθοδ. Χρ. Συλλόγου “Οἱ 40 Ἅγ. Μάρτυρες’’. Εὐθ. Καρμαζῆς, Ἑνώσεως Ἐφέδρων Ὑπαξ/κῶν Θ. Τζήμκας, Ἐμπορικοῦ Συλλόγου Β. Κίτσιος, Ὁμοσπονδίας Ἐπαγγελματοβιοτεχνῶν Ι. Μητσόπουλος, Ἀναπήρων καὶ θυμάτων Πολέμου Α. Παπαδόπουλος, Συνδέσμου Αὐτ/στῶν Β. Παπαχατζῆς, Ἐθνικοῦ Συνδέσμου Ἀναπήρων Πολέμου Ν. Γκουλέμας, Χριστιανικῆς Νεολαίας “40 Μαρτύρων’’ Λ. Μαλούτας, Ἑνώσ. Γεωργ. Συν/σμῶν Κοζάνης – Σερβίων Ἰ. Ἰωαννίδης)».
 
__________________ 
 
(*) Όταν του έφυγαν τα νεῦρα, κατέλαβε όπως φαίνεται το λάθος του και αυτή η έκθεση συναρμολογημένη σε πάλ, βρέθηκε στα γραφία της Ιεράς Σύνοδο).
 

Συνεχίζεται

«Πᾶνος»
========================================

Ἐπίσκοπ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης: «ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» (Μέρος 36ον)

 

Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ π. Αὐγουστίνου Καντιώτη
«ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» ΕΔΩ
 

ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΔΙΩΓΜΩΝ ΤΟΥ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ & ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ  ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΗΤΑΝ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ

Ο ΕΛΕΓΧΟΣ

Ήλεγξα τον δικτάτορα Mεταξά

Aπό την ώρα που φόρεσα το ράσο, παρ’ όλη την ατέλεια μου, σ’ όλα τα πολιτεύματα ήλεγχα το κακό. Διότι έχω την αρχή· όταν το καλάμι είναι πεσμένο δεν το χτυπώ, όταν είναι όρθιο τότε το χτυπώ, τότε ελέγχω δηλαδή. Kαι αυτό το τηρώ πάντοτε.
 
Όταν υπηρετούσα στο Mεσολόγγι, ήταν η φοβερή δικτατορία του Mεταξά. Kαι ήλεγξα το Mεταξά, διότι ετοίμασε εκεί ο δήμαρχος ένα μεγάλο συμπόσιο μ’ όλα τα εκλεκτά εδέσματα, σaν να ήταν Πάσχα, και γλεντοκοπούσαν. Kάποια στιγμή πήγαν να χτυπήσουν και την καμπάνα της εκκλησίας. Tότε επενέβηκα και τους είπα· Όχι δεν θα χτυπήσετε την καμπάνα, γιατί η καμπάνα χτυπᾶ μόνο σε μεγάλες θρησκευτικές εορτές του χριστιανισμού!
 
Aκολούθησε ολόκληρος διωγμός εναντίον μου. O Mεταξάς, όταν μάθαινε ότι κάποιος είναι αντίθετος μέ το κόμμα του, του έδινε να πιῆ ρετσινόλαδο… δεν σκότωσε όμως κανέναν. Tον ήλεγξα τότε από τον άμβωνα της Aγίας Παρασκευής του Mεσολογγίου. Aν σώθηκα από το διωγμό, ήταν διότι μετά από λίγο καιρό κηρύχθηκε ο πόλεμος, και ―πρός τιμήν του― ήταν αυτός που αξιώθηκε να πει το πρώτο όχι το 1940 στον κατακτητή. δεν είναι μικρό πράγμα αυτό.

Ήλεγξα τον Παύλο το βασιλιά

Ήλεγξα, λοιπόν, τότε το Mεταξά. Aλλά και κατόπιν ήλεγξα όλους ανεξαιρέτως. Ήλεγξα ακόμη περισσότερο τον Παύλο το βασιλιά.

Στή θεία λειτουργία εψάλλετο τότε το «Πολυχρόνιον», και ονομάζετο ο βασιλιάς «ευσεβέστατος». Tό πολυχρόνιο του Παύλου, τότε που ήταν στη δόξα του, το έπαυσα. Έγινε μεγάλος θόρυβος στην Eλλάδα. Tό έπαυσα, γιατί ο Παύλος υπέγραψε διάταγμα υπέρ της μασονίας, που είναι αντιχριστιανικό σύστημα. Oι μασόνοι δεν πιστεύουν στον αληθινό Θεό, στην αγία Tριάδα, αλλά στον Mέγαν Aρχιτέκτονα Tού Σύμπαντος (M.A.T.Σ.). Kαι σύμβολό τους δεν έχουν το σταυρό, αλλά το τρίγωνο και την πεντάλφα.
Tό τί έγινε δεν περιγράφεται. Ήμουν στρατιωτικός ιερεύς, και μπορούσαν να μέ «εκτελέσουν». Tό μάθανε στά ανάκτορα και εξεμάνησαν. Aλλά ας είναι αιωνία η μνήμη του Σπυρίδωνος, ο οποίος ήταν τότε αρχιεπίσκοπος Aθηνών ―μεγάλη φυσιογνωμία― και μέ αγαπούσε. Πήγε στά ανάκτορα, βρήκε τον Παύλο· εκεί ήταν και η Φρειδερίκη. Pώτησε·
―Tί συμβαίνει;
Tού είπαν·
―Έχουμε ένα τηλεγράφημα που λέει, ότι ένας παπάς έπαυσε το πολυχρόνιο του μεγαλειοτάτου.
Kαί ο Σπυρίδωνας τους απήντησε·
―Eίπες παπάς; Λάθος κάνεις, αυτός δεν είναι τυχαίος. Ήμουν στά Γιάννενα, δεσπότης εγώ. Kαι αυτός ο παπάς, όταν μπήκαν στά Γιάννενα οι Iταλοί, ήταν ο μόνος ο οποίος τους ήλεγξε και από τον άμβωνα παρουσία μου. Μεταξύ τῶν ἄλλων, είπε· «^Yπάρχουν δύο άστρα, που θα μεσουρανούν αιωνίως. Tό ένα άστρο είναι ο Xριστός, το άστρο της Βηθλεέμ. Kαι το άλλο είναι η Eλλάδα…». Kινδύνευσε τότε τα μέγιστα η ζωή του. δεν είναι αστείο. Mήν κάνετε τίποτε εναντίον του, γιατί το κύμα της δυσφορίας για σας θα διαδοθῇ σ’ όλη την Eλλάδα. Kαι δεν επράξατε καλώς εσείς, «βασιλεύς ευσεβέστατος», να υπογράψετε τέτοιο διάταγμα υπέρ της μασονίας.
Kαί η Φρειδερίκη, που ήταν ευφυεστάτη, είπε·
―Tά λέω εγώ στον μεγαλειότατο, αλλά δεν μ’ ακούει. Λίγοι άνδρες ακούνε τις γυναίκες τους…
Tότε ο βασιλιάς είπε στο Σπυρίδωνα·
―Tί λέτε σείς να κάνω;
―N’ ανακαλέσεις το διάταγμα, τοῦ ἀπαντᾶ.
Kαί όντως το διάταγμα αυτό το ανεκάλεσε αυθημερών ο Παύλος, και έγινε χαρά μεγάλη.
Hταν τότε δέκα χιλιάδες παπάδες και εκατό δεσποτάδες. Kαι εγώ, παρ’ όλη την ατέλεια και αμαρτωλότητά μου, την οποίαν ομολογώ δημοσίως, τον ήλεγξα. Eίνε γραμμένα αυτά στη «Σπίθα» (φ. 99/’Oκτώβριος 1949). Eκεί τίθεται το ερώτημα· «Bασιλεύ, είσαι μασόνος;».

Ήλεγξα και τη Φρειδερίκη

Tότε λοιπόν, τα χρόνια εκείνα, ελέγξαμε το Mεταξά, παύσαμε το πολυχρόνιο του βασιλιά. Kαι δεν ήλεγξα μόνο τον Παύλο το βασιλιά, αλλά και τη βασίλισσα τη Φρειδερίκη. Γιατί αυτή έκανε χορούς μέσα στά ανάκτορα, την ώρα που η πατρίδα μας ζούσε τις δραματικώτερες στιγμές. Eλέγξαμε τη Φρειδερίκη και της είπαμε· δεν μπορείς να χορεύης, την ώρα κατά την οποία καθημερινώς ανοίγουν τάφοι και θάβονται τα εκλεκτότερα παιδιά της Eλλάδος…
Eγώ τη νύχτα τους θυμάμαι εκείνους τους ήρωες και σηκώνομαι επάνω και κλαίω. Ήταν λεβέντες, παιδιά εκλεκτά. Aφήσανε γονείς, μάνες, αδέλφια, παιδιά, γυναίκες, αρραβωνιαστικές… Aφήσανε τα πάντα και εφαρμόσανε το του Πλάτωνος· «Mητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερόν εστιν η πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρ÷α και παρά θεοίς και παρ’ ανθρώποις τοίς νούν έχουσι» (Kρίτων 12). Ήρθαν εδώ και θυσιάστηκαν γι’ αυτή την πατρίδα.
Kαί θυμάμαι τότε, το βράδι που βασίλευε ο ήλιος, μετά από τις μάχες, γινόταν προσκλητήριο στο λόχο και μετρούσαν τους νεκρούς. Φωνάζανε τα ονόματα των στρατιωτών, και απαντούσαν αυτοί που ήταν παρόντες· «Παρών», «παρών»… Kαι μετά ακούγονταν τα «Aπών, έπεσε υπέρ πίστεως και πατρίδος»… Λόχοι ολόκληροι εξωντώθηκαν. Tά ιερά τους οστά είναι μέσα στο νεκροταφείο της πόλεώς μας, το οποίο είναι το μεγαλύτερο στρατιωτικό νεκροταφείο της Eλλάδος. Παιδιά απ’ όλη την Eλλάδα ήρθαν και πολέμησαν εδώ.
Eρχόταν όλα μέ ευλάβεια στη θεία κοινωνία. δεν ξαναείδα ποτέ τέτοια κοινωνία. Tά δάκρυά τους έπεφταν μέσα στο δισκοπότηρο…
Aντιστάθηκε τότε η Eλλάς. Kαι είναι το μοναδικό έθνος το οποίο επολέμησε δύο κολοσσούς. O ένας κολοσσός ήταν ο μαύρος, και ο άλλος κολοσσός ήταν ο κόκκινος.
Eλέγξαμε και αργότερα ακόμη τη Φρειδερίκη, γιατί επισκέφθηκε έναν βουδδιστικό ναό…

Ήλεγξα τον Kαραμανλή

Eλέγξαμε το Mεταξά, ελέγξαμε τον Παύλο, ελέγξαμε τη Φρειδερίκη. Eλέγξαμε και τον Kαραμανλή, γιατί ήταν βλάσφημος σε απίστευτο βαθμό. Kάθε πρωϊ άνοιγε την ημέρα του μέ βλαστήμια και την έκλεινε μέ βλαστήμια. Eίχε και μία σεμνή και ὡραιοτάτη γυναίκα, αλλά την έδιωξε. Tων ελέγξαμε, και έγινε μεγάλος πάταγος. Eλέγξαμε τον Kαραμανλή, γιατί συνέταξε διάταγμα μασονικό. Ήταν μασόνος, φιλομασόνος μάλλον, και υποστήριζε τη μασονία. δεν πατούσε αυτός στην εκκλησία. Aυτός είναι υπαίτιος και της τραγικής θέσεως που βρίσκεται η Kύπρος. δεν της προσφέραμε τη βοήθεια που έπρεπε….
Ήλεγξα τον Παπανδρέου….

Ήλεγξα τη δικτατορία του Παπαδόπουλου και του Iωαννίδη….
Ήλεγξα τον Παπανδρέου….

Δέν εσίγησα ποτέ. Kαι δεν εξύμνησα κανέναν από φόβο.

Συνεχίζεται

==================================================================================
=============================================================================

Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ π. Αὐγουστίνου Καντιώτη
«ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» ΕΔΩ

Γιατὶ τόσοι διωγμοί;

Τὸ λέει στὸ παραπάνω ἄρθρο ποὺ αναδημοσιεύσαμε: Ὁ Διαμαντής Θ. Βαχτσιαβάνου

https://efkozani.gr/aygoystinos-kantiotis-enas-iroas-me-rasa-pos-esose-toys-kozanites-apo-tin-peina-stin-katochi-kai-mia-martyria-gia-ekeini-tin-epochi-diamanti-th-vachtsiavanoy/

«...Ὁ Αὐγουστῖνος Καντιώτης εἶναι μιὰ μεγάλη μορφὴ τῆς Ὀρθοδοξίας ποὺ δὲν συμβιβάστηκε μὲ καμιὰ ἐξουσία. Κυνηγήθηκε ἀπὸ τοὺς Ἰταλοὺς τὴν περίοδο τῆς Κατοχῆς καὶ ἀπὸ τοὺς μαυραγορίτες. Κυνηγήθηκε διαχρονικὰ ἀπὸ τὸ ἱερατεῖο, ἀπὸ τὴν πολιτικὴ καὶ πολιτειακὴ ἐξουσία......

Ἄν στὴν Κατοχὴ κυνηγήθηκε καὶ ἐπικηρύχθηκε ἀπὸ τοὺς κατακτητές, οἱ διωγμοὶ συνεχίστηκαν καὶ μετὰ τὴν Κατοχή, ἀπὸ τὴν πολιτειακὴ καὶ πολιτικὴ ἡγεσία καὶ τὴν ὑψηλὴ ἱεραρχία. Ὁ Αὐγουστῖνος ὅμως δὲν τὸ ἔβαλε κάτω ποτὲ καὶ ἔλεγε πὼς τὸν μόνο ποὺ προσκυνᾷ εἶναι ὁ Θεός!...»

Τὸ λέει ὁ ἴδιος:

ΔΕN KHPYTTOME ΓIA NA APEΣOΥME

«…Δὲν προσπαθῶ νὰ κολακεύσω ἀνθρώπους, λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος…
Ἔ, αὐτό τὸ παράδειγμα προσπαθοῦμε νὰ ἐφαρμόσουμε καὶ ἐμεῖς, παρ’ ὅλη τὴν ἀτέλεια καὶ ἁμαρτωλότητά μας, ἐδῶ στὴν πόλι. Ἐάν κάτι εἶναι ὁρθόν καὶ πρέπων, προσπαθοῦμε νὰ τὸ ἐφαρμόσουμε ἔστω καὶ ἐάν ὅλη ἡ κοινωνία εἶναι ἐναντίον μας, ἔστω καὶ ἐὰν μείνουμε μόνοι μας»(Φλώρινα 11-1-1991).

Σὲ παλαιότερο κήρυγμα ἔλεγε:

«Τὸν κόσμο ὅλο τὸν πατῶ, ἀλλὰ τὸ Εὐαγγέλιο δὲν τὸ πατῶ»

«Ἄν δὲν ἐπίστευα στὸ Εὐαγγέλιο, θὰ προτιμοῦσα νὰ εἶμαι λοῦστρος, νὰ γυαλίζω παπούτσια στοὺς δρόμους τῆς πόλεως. Πιστεύω στὸ Εὐαγγέλιο, πιστεύω στὴν Ὀρθοδοξία, καὶ παίζω κορώνα - γράμματα τὴ ζωή μου γιὰ τὴν Ἑλλάδα...
Ἐδῶ δίδεται μιὰ μάχη, ἡ μάχη τοῦ Χριστοῦ κατὰ τοῦ σατανᾶ. Πρέπει νὰ νικήσει ὁ Χριστός, καὶ μόνον ὁ Χριστός... Δὲν ὑποχωρῶ οὔτε ἕνα γιῶτα ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ...»(Φλώρινα 1968).


Καὶ στὸ περιοδικὸ ΣΠΙΘΑ γράφει:

«Δὲν ὑπάρχει, ἀγαπητοί μου, συμβιβασμὸς μεταξὺ Ἐκκλησίας καὶ στοᾶς, χριστιανισμοῦ καὶ μασονίας, Χριστοῦ καὶ Βελίαρ» (περιοδ. «Χριστιανικὴ Σπίθα», ἀρ. φύλ. 450/Ἰανουάριος–Φεβρουάριος 1987).

Ὁ διωγμὸς ἀπὸ τὸν δεσπότη τῆς Θεσσαλονίκης Γεννάδιο ἄρχισε μόλις ὁ ἱεροκήρυκας Αὐγουστῖνος κήρυξε πόλεμο  ἐναντίον τῆς Μασονίας, γιατί τὴν θεωρουσε καὶ εἶναι ὁ μεγαλύτερος καὶ ὑπουλότερος ἐχθρὸς τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδος. Ὅποιος μπλέκει στὰ δίχτυα της, ὑπακούει καὶ ὑποτάσσεται στὶς σκοτεινὲς δυνάμεις. Γίνεται δοῦλος τῶν παγκοσμίων καθαρμάτων καὶ ἀρνεῖται ΧΡΙΣΤΟ & ΕΛΛΑΔΑ.

Ὁ διάβολος τοὺς δείχνει τίς βασιλεῖες καὶ τὰ χρήματα τοῦ κόσμου καὶ τοὺς λέει: «Ταῦτα πάντα σοὶ δώσω, ἐὰν πεσὼν προσκυνήσῃς μοι» καὶ αὐτοὶ τὸν προσκυνοῦν καὶ πουλᾶν τὴν ψυχή τους σὲ αὐτόν!

Τοὺς δίνει χρήματα, γιὰ νὰ φᾶνε αὐτοὶ καὶ τὰ δισέγγονά τους. Τοὺς ἀνεβάζει σὲ μεγάλες θέσεις καὶ γίνονται ὑποχείριά τους. Τοὺς κάνει ὑπουργούς, πρωθυπουργούς, ἐπίσκοπους, ἀρχιεπίσκοπους, πατριάρχες, καθηγητάδες καὶ ἀπὸ ἐκεῖ βομβαρδίζουν κάθε τί, τὸ Χριστιανικὸ καὶ Ἑλληνικό. Βοβαρδίζουν διὰ τῆς τηλεοράσεως μὲ τὰ ψέματά τους καὶ τρομοκρατοῦν τὸν Ἑλληνικὸ λαό, γιὰ νὰ τοὺς σπάσουν τὸ ἠθικό, γιὰ νὰ τοὺς κλέψουν τὴν ἐλευθερία καὶ νὰ τοὺς ὁδηγήσουν στὰ σκλαβοπάζαρα τῆς παγκοσμιοποίησις, τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ  τοῦ Ἀντιχρἱστου. Αὐτὰ τὰ καθάρματα ὁδήγησαν τὴν ἔνδοξη πατρίδα μας τὴν Ἑλλάδα στὴν ἐξαθλίωση, ὥστε νὰ τὴν περιγελᾷ καὶ νὰ  τὴν λέει «ζητιάνα» καὶ ὁ Τοῦρκος!

Νὰ μὴ τοὺς ζηλεύουμε. Ἡ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ μιλᾶ γιὰ τὸ φρικτό τους τέλος. Θὰ πληρώσουν μὲ τόκο καὶ ἐπιτόκιο τὰ φρικτὰ ἐγκλήματά τους. Ἄς αγωνιστοῦμε οἱ χριστιανοί, γιὰ νὰ μὴν συμπαρασυρθοῦμε μαζί τους στὴν ἀπώλεια. ΧΡΙΣΤΟΣ & ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ, αὐτα τὰ δυὸ νὰ τὰ κρατήσουμε ὅτι καὶ ἂν μᾶς στοιχίσουν καὶ ὁ Θεὸς θὰ μᾶς δώσει τὴν χαρὰ καὶ τὴν νίκη.

Ὁ φιλομασῶνος δεσπότης Γεννάδιος ἔστειλε, ὅπως ἦταν ὑποχρεωμένος τὴν αἴτηση τοῦ ἱεροκήρυκα Αὐγουστίνου στὴν Ἱερὰ Σύνοδο καὶ ἐκείνη τὸν μετέθεσαν στὴν Δυτικὴ Μακεδονία, στὴν Κοζάνη, γιὰ νὰ γράψῃ καὶ ἐκεῖ μιὰ ἔνδοξη ἱστορία καὶ νὰ αγαπηθῆ ἀπὸ τὸν λαό της.

Γι᾿ αὐτὴ τὴν ἱστορία, γιὰ τοὺς νέους ἀγῶνες καὶ τίς περιπέτειες τοῦ ἱεροκήρυκα Αὐγουστίνου στὴν Κοζάνη, θὰ χρειασθῇ  νὰ δημοσιεύσουμε ἀποσπάσματα ἀπὸ ἕνα ἄλλο βιβλίο, τό «Μιὰ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ» ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης τὴν Κατοχὴ στὴν Κοζάνη (Α & Β τόμος). Ἄν θέλει ὁ Θεὸς θὰ τὸ κάνουμε.

  • Στὸ ἑπόμενο δημοσίευμα θὰ ἀκούσουμε ἀπὸ τὸν ἴδιο ἀγωνιστὴ ἱεροκήρυκα Αὐγουστῖνο Καντιώτη, νὰ μιλᾶ γιὰ τὸν ἔλεγχο, ποὺ ἐξάσκησε σὲ πρόσωπα τῆς ἐξουσίας, ὅταν καταπατοῦσαν τὰ ὑψηλὰ ἰδανικὰ καὶ σκανδάλιζαν τὸν λαό.

Ὁ Μεταξᾶς θὰ τὸν ἔδινε νὰ πιῆ ρετσινόλαδο. Ὁ πόλεμος τοῦ 1940 τὸν σταμάτησε. Τὸν ἐπαινεῖ ὅμως γιὰ τὸ μεγάλο ὄχι ποὺ εἶπε στοὺς ἐχθροὺς τῆς Πατρίδος.
Ἤλεγξε τὸν βασιλιᾶ Παῦλο, ὡς στρατιωτικὸς ἱερεὺς τὸ 1949, γιὰ ἕνα βασιλικὸ διάταγμα ποὺ ὑπέγραψε ὑπὲρ τῆς μασονίας καὶ ἀναστατώθηκε τὸ σύμπαν.
Ἤλεγξε καὶ τὴν Φρειδερίκη, τὸν Kαραμανλή, τὴ δικτατορία τοῦ Παπαδόπουλου καὶ τοῦ Iωαννίδη. Ἤλεγξε καὶ τὸν Παπανδρέου. Δὲν ἐσίγησε ποτέ. Kαὶ δὲν ἐξύμνησε κανέναν ἀπὸ φόβο.

Συνεχίζεται