Ο ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΒΙΝΤΕΟ

http://apotixisi.blogspot.gr

ΜΝΗΜΗ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ

Μνήμη δικαίου μετ' εγκωμίων.

Ένας  άγιος επίσκοπος, προ του οποίου έκλιναν γόνυ χιλιάδες πιστοί, επειδή εκείνος δεν έκλινε γόνυ τω ...Βάαλ, όπως έκλιναν γόνυ οι άλλοι αντίχριστοι επίσκοποι δολοφόνοι του, 
που επέτρεψε ο Θεός για την απανθρωπιά τους απέναντι στους αθώους αδελφούς τους, άλλα και για το σημερινό καθημερινό ευλογημένο από αυτούς έγκλημα των Κανιβαλικών Μεταμοσχεύσεων του Γένους των Ελλήνων, να καταντήσουν την Εκκλησία της Ελλάδος ένα άγριο, μόνιμο και διαρκές ΣΦΑΓΕΙΟ και ΕΝΑ με την Παναίρεση του Οικουμενισμού Πανθρησκειασμού.

Οι πιο πολλοί από αυτούς τους αχρείους, αφανισθήκαν και για πάντα, αλλά κάποιοι ζουν ακόμα και σήμερα σαν ....μυρμηκολέοντες της αιώνιας εντροπής.

Η αμοιβή του; 

Ενώ κατακρεουργήθηκε από τους βαρβάρους ..."ΚΑΪΝ"!!! αρχιερείς της Αισχύνης, δοξάζεται από τον Θεό εις τους αιώνας των αιώνων.

Νά  ‘χουμε την άγια ευχή του και την ευλογία του, σε αυτήν την φρικαλέα εποχή της παντελούς λειψανδρίας. 

Λαρισαίοι Αγωνιζόμενοι  Χριστιανοί.

Εσείς είστε οι νικητές 
εις τους αιώνες. 

Όσοι  μείνατε πιστοί και εφ' όρου ζωής, στην Κανονική τάξη και αρνηθήκατε να συμμαχήσετε με ΟΛΟΥΣ τους μετέπειτα Σάπιους ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΕΣ.

Ψηλά τα λάβαρα.

Όρθιες οι καρδιές.

Πύρ  πνέοντες.

Ο ΘΕΟΣ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ 
ΤΟΥΣ ΕΝΤΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΥΣ ΜΑΧΗΤΕΣ 
ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΡΙΨΑΣΠΙΔΕΣ 
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ.
================ http://apotixisi.blogspot.gr/

Σήμερα 27 Ιουλίου τελέσθηκε το μνημόσυνο του μακαριστού και αξέχαστου Μητροπολίτη Λάρισας π. Θεολόγου, στην Ιερά Κομνήνειο Μονή Στομίου Λάρισας, όπου επί δεκαοκτώ (18) χρόνια αναπαύεται το ιερό του σκήνωμα. 

 Αποτελεί ξεχωριστό γεγονός γιατί ξεχωριστός υπήρξε και ο ίδιος στην επίγεια ζωή του. 

Υπήρξε πραγματικά ταπεινός, πράος, άκακος, ανεξίκακος, ακτήμονας, μονοχίτων, αγαθός, λευίτης με φόβο Θεού, αθόρυβος εργάτης της φιλανθρωπίας σε βαθμό να μην του βρίσκεται δραχμή πριν το τέλος του μήνα, ειρηνικός, συγχωρητικός αλλά και γενναίος, αγωνιστικός, ακατάβλητος και ανυποχώρητος μπροστά στην αδικία, υπερασπιστής των ιερών και οσίων μέχρι θυσίας γι’ αυτό και μισήθηκε, συκοφαντήθηκε και εξορίσθηκε από τους συνεπισκόπους και την εμπερίστατη Ιεραρχία «βαρύς γάρ και βλεπόμενος». 

Μην απορείτε, αναγνώστες μας, για τις παραπάνω αναφερόμενες αρετές – λίγες αποκαλύψαμε απλώς για να τονίσουμε ότι «ουκ ήτο εκ του κόσμου τούτου», καμία η σχέση του με τους λεγόμενους «επισκόπους», ήταν ξεχωριστός γι’ αυτό και το μνημόσυνό του αποκτά ιδιαίτερη σημασία. 

http://www.agonas.org/

Ομιλία εις τον Ύπατον Ευτρόπιον του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

    Ενώ ο Ευτρόπιος  βρήκε άσυλο και προστασία από τον Χρυσόστομο μέσα στον Ναό.          

       Στή Λάρισα οι Αγωνιζόμενοι Χριστιανοί της Λαρίσης (οι Θεολογικοί), διώκονται και συλλαμβάνονται  μέσα στο Ναό από τους νέους Αρσάκιους της Εκκλησίας  τους μοιχεπιβάτες  Δημήτριο Μπεκιάρη (1990) και Ιγνάτιο Λάππα (1996 -σήμερον) σε συνεργασία με τα όργανα της πολιτείας.        

     Γιατί ζητούν  Ελευθέρα  και Ζώσα Ορθόδοξη Εκκλησία και να φύγουν οι μοιχεπιβάτες,  με αφορμή έναν άγιο Επίσκοπο τον Μακαριστό  ΘΕΟΛΟΓΟ ΛΑΡΙΣΗΣ 

Ομιλία

εις τον Ύπατον Ευτρόπιον

του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

".... η Εκκλησία που πολέμησες άνοιξε την αγκαλιά της και σε δέχθηκε..."

(Επίκαιρο όσο ποτέ...)

Τον παρακάτω συγκλονιστικό λόγο εκφώνησε ο ιερός Χρυσόστομος στα 399, ένα έτος αφού είχε ανεβεί στον πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως. Ο Ευτρόπιος ήταν ένας, ευνούχος υπηρέτης των ανακτόρων ο όποιος κατάφερε να φτάσει στο αξίωμα τα υπάτου, του κορυφαίου δηλαδή κρατικού αξιώματος. Εξαιτίας όμως της σκληρότητας και της φιλαργυρίας του έγινε ιδιαίτερα αντιπαθής από το λαό και μάλιστα ο στρατός απαίτησε από τον αυτοκράτορα να τον θανατώσει.

Τότε ο φοβερός αυτός διώκτης των χριστιανών κατέφυγε στην εκκλησία για να σωθεί από το φρικτό τέλος που τον περίμενε. Ο Χρυσόστομος τον δέχτηκε και αρνήθηκε να παραδώσει τον υπόδικο στους στρατιώτες που είχαν κυκλώσει το ναό. Στο μεταξύ ο λαός είχε σπεύσει να αντικρίσει τον πρώην παντοδύναμο διώκτη να τρέμει μπροστά στο Ιερό θυσιαστήριο. Πολλοί από τους χριστιανούς επιθυμούσαν την παράδοσή του στην εξουσία, ώστε να τιμωρηθεί όπως του άξιζε.

Τότε ο άγιος με την ομιλία του από τον άμβωνα άδραξε την ευκαιρία και δίδαξε στους χριστιανούς σχετικά με την ματαιότητα των ανθρωπίνων και ταυτόχρονα κίνησε τις καρδιές τους σε έλεος απέναντι του αξιολύπητου αξιωματούχου. Μόνο ένας Χρυσόστομος, ως ρήτορας και ως άγιος, που ήταν θα μπορούσε ταυτόχρονα και να μιλήσει ωμά για το κατάντημα του Ευτροπίου αλλά και να μη φανεί σκληρός. Ο λόγος του μάλιστα προκάλεσε στους πιστούς τη συμπάθεια, την αμνησικακία και την επιθυμία ανταποδόσεως καλού αντί κακού απέναντι του πρώην τυράννου και διώκτη τους. Να σημειώσουμε ότι ο Ευτρόπιος είχε εισηγηθεί και είχε πάρει την έγκριση του αυτοκράτορα την προηγούμενη χρονιά για να ακυρωθεί ο νόμος που όριζε ότι οι ναοί ήταν άσυλα απαραβίαστα.

*****

Σε όλες τις περιστάσεις, αλλά προ παντός σήμερα είναι επίκαιρο να πούμε· «ματαιότης ματαιοτήτων, τὰ πάντα ματαιότης» (Εκκλησιαστής 1, 2). Που είναι τώρα η λαμπρότης του υπατικού αξιώματος; Που τα χαρωπά φώτα; Που τα χειροκροτήματα και οι συνοδείες και οι πολυέξοδες τελετές; Που είναι οι στέφα­νοι και τα ακριβά διαμερίσματα; Που ο θό­ρυβος της πόλεως και οι ζητωκραυγές στα ιπποδρόμια και οι κολακευτικές αρχές; Όλα αυτά διάβηκαν. Φύσηξε αγέρας και με μιας όλα τα φύλλα τα έριξε κάτω, δείχνοντας μας γυμνό το δέντρο και σαλευόμενο από τη ρίζα του. Ήταν τόσο δυνατό αυτό το δρολάπι, που απείλησε να ξεριζώσει το δέντρο και να το διαλύσει ολότελα. Που είναι τώρα οι επίπλαστοι φίλοι; Που είναι τα συμπό­σια και τα δείπνα; Που είναι το μελισσολόι των παρασίτων και το αψύ κρασί που χυ­νόταν ολημερίς και οι ποικίλες τέχνες των μαγείρων και οι υπηρέτες της εξουσίας που μιλούσαν και έκαναν περιποιήσεις με πρό­θυμη καλοσύνη; Νύχτα ήταν όλα εκείνα και όνειρο, και σαν χάραξε η μέρα, αφανίσθηκαν. Ήταν άνθη εαρινά, και σαν πέρασε η άνοιξη, όλα μαράθηκαν. Σκιά ήταν και γοργοπερπάτησε. Καπνός ήταν και διαλύθηκε. Πομφόλυγες ήταν και έσκασαν. Αράχνης ιστός ήταν και έσπασε.

ΑΓΙΟΣ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ Ο ΛΑΡΙΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ

ΑΓΙΟΣ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ Ο ΛΑΡΙΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ

 Ο μακαριστός Θεολόγος σταυρώθηκε απ’ το άνομο εκκλησιαστικό κατεστημένο. Η περίπτωσή του είναι πανομοιότυπη μ’ αυτή του ιερού Χρυσοστόμου. Ειδικά οι αντιδράσεις του πιστού λαού, των περίφημων Ιωαννιτών και των αγωνιζόμενων Λαρισαίων χριστιανών!

  Μέχρι και στο πυρ έθεσαν το ναό της Αγίας Σοφίας οι Ιωαννίτες ενώ επεχείρησαν να πετάξουν το Θεόφιλο Αλαξανδρείας, κλασσικό και διαχρονικό εκπρόσωπο του εκκλησιαστικού κατεστημένου, στη θάλασσα! 

 Του Ιατρού κ. Λυκούργου Νάνη

 

Στη συνείδηση του λαού του Θεού ο μακαριστός Θεολόγος Πασχαλίδης είναι άγιος.

Αφιλοχρήματος, άκακος, ασκητικότατος, πιέστηκε αφόρητα προκειμένου να επισκοποποιηθεί αφού κάτι τέτοιο προσέκρουε στην ταπείνωσή του.

Η φιλανθρωπία του υπήρξε παροιμιώδης. Πολλά φτωχόπαιδα του νομού Λαρίσης τα σπούδασε με δικά του έξοδα. Σκορπούσε αφειδώς όπου υπήρχε ανάγκη και δεν κρατούσε τίποτε για τον εαυτό του.

Τον Ιούλιο του 1974 όταν η επισκοπική μισαδελφία και εμπάθεια τον κήρυξαν έκπτωτο δεν είχε χρήματα προκειμένου να πληρώσει το εισιτήριο για το ταξίδι της εξορίας προς την Αθήνα και του το πλήρωσε αποθανών ευσεβής Λαρισαίος.

Δεν τον θυμάμαι να κατακρίνει άνθρωπο. Όταν οι συνομιλητές του καταφερόντουσαν με δριμύτητα κατά του αποθανόντος αρχιεπισκόπου Σεραφείμ ο αοίδιμος έλεγε χαρακτηριστικά: Αχ τον ευλογημένο και τίποτε άλλο!

Κάποτε πήγε απρόσκλητος στην κηδεία του πατέρα ενός ιατρού της Λάρισας, άσχετου προς την Εκκλησία, και μετά ένα πνευματικότατο κήρυγμα που έκανε ο εν λόγω ιατρός συγκινήθηκε τόσο που άλλαξε ζωή.

Όταν υπηρετούσε σαν αρχιμανδρίτης στα Τρίκαλα επί Διονυσίου κάποιος λαικός που υπηρετούσε στη μητρόπολη, κατά λάθος έχυσε τη μελάνη απ το μελανοδοχείο, κι αυτή μουτζούρωσε κάποια σημαντικά εκκλησιαστικά έγγραφα. Όταν ο Διονύσιος το έμαθε εξεμάνη και ρώτησε ποιος το έκανε αυτό. Και ο ανένοχος Θεολόγος, ανέλαβε την ευθύνη της επίμαχης πράξεως, για να καλύψει τον αδελφό! Αργότερα ο Διονύσιος έμαθε την αλήθεια και θαύμασε την αγιότητα του υφισταμένου του κληρικού.

Αγωνίστηκε κατά της Λαρισαικής μασονικής στοάς παντοιοτρόπως και το γεγονός αυτό σίγουρα αποτέλεσε ουσιώδη 
λόγο που οδήγησε στην έκπτωσή του.
  ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΚΗ ΜΑΣΟΝΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ  ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟΛΟΓΟ ΛΑΡΙΣΗΣ ΩΣ ΠΟΛΕΜΙΟ ΤΗΣ ΜΑΣΟΝΙΑΣ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΚΗ ΜΑΣΟΝΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ  ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟΛΟΓΟ

Μνήμη Λαρίσης Θεολόγου Μητροπολίτου Λαρίσης

 Ένας πολύεδρος αδάμας ορθοδόξου εκκλησιαστικού ήθους και αρετής.

 Ενσάρκωνε στο πρόσωπό του το πρότυπο του ιδεώδους ευαγγελικού ποιμένος που έθεσε την αγία ψυχή του υπέρ των λογικών προβάτων της Λαρισαϊκής ποίμνης κυρίως αλλά όχι μόνο αυτής.

ΤΟΝ ΘΕΟΛΟΓΟ  ΛΑΡΙΣΗΣ  ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΜΥΤΗΛΙΝΑΙΟ ΕΔΙΩΞΕ   Ο ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΛΑΠΠΑΣ, Ο ΣΑΛΑΜΙΝΙΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΦΡΟΝΕΣ ΤΟΥ.

ΑΣ ΕΙΔΟΥΝ ΤΙΝΕΣ  ΡΙΨΑΣΠΙΔΕΣ ΠΟΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΠΡΟΔΩΣΑΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΠΟΙΑΝ  ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΗΝ  ΛΥΚΟΠΟΙΜΕΝΟΥΣΑ ΠΟΙΜΝΗΝ ΣΥΝΑΓΕΛΑΖΟΝΤΑΙ.

Λυκούργου Νάνη  ιατρού.

ΜΝΗΜΗ ΛΑΡΙΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

Σαν σήμερα,στις 31 Ιουλίου 1996, μετέστη εκ των λυπηροτέρων επί τα θυμηδέστερα ο αείμνηστος μητροπολίτης Λαρίσης κυρός Θεολόγος Πασχαλίδης.Ένας πολύεδρος αδάμας ορθοδόξου εκκλησιαστικού ήθους και αρετής.Ενσάρκωνε στο πρόσωπό του το πρότυπο του ιδεώδους ευαγγελικού ποιμένος που έθεσε την αγία ψυχή του υπέρ των λογικών προβάτων της Λαρισαικής ποίμνης κυρίως αλλά όχι μόνο αυτής.

Γι αυτόν ακριβώς το λόγο και αγαπήθηκε με πάθος απ τον πιστό λαό που ΣΥΣΣΩΜΟΣ αντέδρασε όταν η επισκοπική μισαδελφία και εμπάθεια τον στέρησε ετσιθελικά και παρά πάσαν έννοιαν ηθικής και δικαίου απ το ποίμνιό του.