Η ΔΡΑΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΔΡΑΜΑ -- Του Αγωνιστού ιατρού ΛΥΚ. ΝΑΝΗ

... Οι "τρεις ιεράρχες", απλώς και μόνο "θρόνων διάδοχοι" εκείνων αλλά όχι και "τρόπων μέτοχοι", καθώς διεφάνη από τις δηλώσεις τους και τη συμπεριφορά τους.....

   Νεροκουβαλητές του Γαβρόγλου και του Γιαγκάζογλου κατάντησαν...Και οι υπόλοιποι επίσκοποι, μέλη της ΙΣΙ, πώς αντέδρασαν;         Ρίχνουν, κάποιοι απ αυτούς, καμία ανέξοδη ντουφεκιά, περιστασιακά σε κανένα κήρυγμά τους σε πανηγυρίζοντα ναό...  Για μία ακόμη φορά αποδειχθήκατε κατώτεροι των περιστάσεων.

ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥ  ΙΑΤΡΟΥ ΛΥΚ. ΝΑΝΗ

  Ο δήμαρχος της ακριτικής Δράμας, διερμηνεύοντας τη θέληση και το φρόνημα της πλειοψηφίας των συμπολιτών του, απέστειλε μία ευγενική μεν, πεπαρρησιασμένη δε, επιστολή στον ολετήρα της πάλαι ποτέ Εθνικής μας παιδείας( που διά τας αμαρτίας μας κατέχει το σχετικό υπουργικό θώκο), με αιτία και αφορμή τη διδακτέα ύλη των "νέων Θρησκευτικών" της Δ Τάξεως του Δημοτικού Σχολείου, που υπηρετεί άριστα και αποδοτικά το συγκρητιστικής υφής πανθρησκειακό "ιδεώδες" συντελώντας, κατ αυτόν τον τρόπο, στη θρησκευτική, εθνική και πολιτιστική ισοπέδωση και ομογενοποίηση του ελληνικού λαού.
   Η εν λόγω ομολογιακή παρέμβαση αποτελεί όαση εν μέσω της αυχμηράς ερήμου του συγχρόνου ωχαδελφισμού, ραγιαδισμού, δενμεμελισμού που εν πολλοίς διατρέχει τη δομή της

Λυκούργος Νάνης, Σκέψεις και εντυπώσεις από τα μεταλλαγμένα Θρησκευτικά της Γ΄ Γυμνασίου

Η άποψη που σχημάτισα μελετώντας το "φάκελο" του μαθήματος είναι ότι η συγκεκριμένη συγγραφή εξυπηρετεί άριστα και αποδοτικά τη συγκρητιστικό οικουμενισμό, το πανθρησκειακό "ιδεώδες", την "πολιτική ορθότητα", τον αποχριστιανισμό και τον αφελληνισμό του μαρτυρικού μας έθνους. Οι συγγραφείς του είναι ένοχοι υψίστης και μεγίστης πνευματικής προδοσίας των ιδανικών του έθνους, υπηρέτες της δυσώνυμης  Νέας Τάξης πραγμάτων, ηθικοί αυτουργοί του ροκανίσματος των εθνικοθρησκευτικών μας ριζών.

Ως γονέας εκφράζω τον αποτροπιασμό και την αγανάκτησή μου μου για το υλικό με το οποίο διαμορφώνονται οι χαρακτήρες και οι συνειδήσεις των παιδιών μας στο σημερινό Σχολείο από τους υποτιθέμενους θεματοφύλακες της εθνικοθρησκευτικής μας παρακαταθήκης. Τη μέγιστη ευθύνη, εν προκειμένω, υπέχει ο γνωστός και μη εξαιρετέος ολετήρας της πάλαι ποτέ Εθνικής μας παιδείας υπουργός και η "συμμαχία των προθύμων¨του ΙΕΠ με επικεφαλής το Σ.Γιαγκάζογλου. Τρομερή και η ευθύνη της λεγόμενης διοικούσας Εκκλησίας για το συγκεκριμένο αίσχος όπως επισταμένως έχει καταδειχθεί.

ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΤΗΣ Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

Έπεσε στα χέρια μου ο "φάκελος μαθήματος" των νέων, μεταλλαγμένων, εκτρωματικών και αγνώριστων Θρησκευτικών που προορίζεται για τους δυστυχείς και τραγικά ανυποψίαστους (στη συντριπτική τους πλειοψηφία) μαθητές και μαθήτριες της Γ΄ τάξεως του Γυμνασίου και που φέρει τον τίτλο "Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ, ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ. ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΣΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ".

Θα ήθελα να καταθέσω κάποιες πρώτες σκέψεις στις οποίες οδηγείται κανείς από την επαφή με το εν λόγω συγγραφικό πόνημα και μερικές εντυπώσεις που μου δημιουργήθηκαν τόσο με αφορμή το γενικό τίτλο όσο και τις επι μέρους ενότητες του "φακέλου".

ΣΧΟΛΙA ΣΤΙΣ ΜΝΗΜΕΙΩΔΕΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΟΤΑΝ ΔΙΕΚΟΨΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ του Αγωνιστου ιατρου Λυκουργου Νανη

1) Ο αοίδιμος επίσκοπος ενήργησε μεν μεμονωμένως (αναφερόμαστε στο Μάρτιο του 1970, Β Κυριακή των Νηστειών) (τον ακολούθησαν μετά ταύτα οι επίσης αείμνηστοι Φλωρίνης Αυγουστίνος και Παραμυθίας Παύλος, ενώ συμφώνως προς δημοσιεύματα της εποχής επρόκειτο να προβεί στη διακοπή του μνημοσύνου και ο επίσης κεκοιμημένος αγωνιστής της Ορθοδοξίας και φιλοπαραδοσιακός Μηθύμνης Ιάκωβος), πλην, όμως, στηρίχθηκε επί του οικοδομήματος των Θείων και Ιερών Κανόνων (ΙΕ΄ Κανών της ΑΒ΄ Συνόδου).

Ακουέτωσαν ταύτα κάποιοι εκκλησιαστικοί παράγοντες που ομίλησαν περί ΔΗΘΕΝ ακυρότητος των μυστηρίων των τελουμένων υπό επισκόπων που διακόπτουν τη μνημόνευση του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.
2) Οι σκανδαλώδεις αθηναγόρειες δηλώσεις διελάμβαναν ότι τα περί πρωτείου και αλαθήτου φρικώδη αιρεσιολογήματα των αιρετικών παπικών αποτελούν απλά και ασήμαντα εκκλησιαστικά έθιμα!!
3) Την ίδια εποχή (Μάρτιος 1970) ο τότε Χαλκηδόνος Μελίτων Χατζής (πνευματικός πατήρ του νυν πατριάρχου Βαρθολομαίου)

Λυκούργος Νάνης, Προτιμότερη η άγνοια και η έλλειψη κατηχήσεως παρά η στρεβλή και προβληματική διδαχή και "διαφώτιση", γράφε δια-σκότιση.

Προτιμότερη η άγνοια και η έλλειψη κατηχήσεως παρά η στρεβλή και προβληματική διδαχή και "διαφώτιση", γράφε δια-σκότιση.

Γράφει ο Λυκούργος Νάνης, ιατρός

Οι ποιμένες, απάντων των βαθμών της ιερωσύνης, πλην επαινετέων, φυσικά, εξαιρέσεων "διακρίνονται" , στην πλειονότητά τους, για τη βοώσα και κράζουσα αφωνία και απραξία τους επί κρισίμων  και  υψίστων για την Ορθοδοξία και ζωτικών για το Έθνος και την κοινωνία θεμάτων και ζητημάτων. Αρκετοί εξ αυτών, ιδιαιτέρως επίσκοποι, εξαντλούν μεγάλο μέρος της  "ποιμαντικής" τους παρουσίας και δραστηριότητας  στη συμμετοχή τους, συχνάκις σε ηγετικό και ηγεμονικό ρόλο, σε πανηγυρικά, πολυαρχιερατικά συλλείτουργα, συνευωχούμενοι "ιεροπρεπέστατα" βεβαίως-βεβαίως...,  και αλληλολιβανίζοντες και αλληλολιβανιζόμενοι προς δόξαν του αρχιποίμενος Χριστού και των τιμωμένων αγίων κατά τα άλλα...), τα οποία διά του τρόπου με τον οποίο πραγματοποιούνται  αλλά και προβάλλονται από κάποια περιοδικά ιερών μητροπόλεων και μερικά, γνωστά και μη εξαιρετέα, "πρακτορεία εκκλησιαστικών ειδήσεων", αποτελούν αιτία και αφορμή εντόνου, αρνητικού προβληματισμού και συνακόλουθου επικριτικού σχολιασμού, αγανακτήσεως, κατακρίσεως αλλά και δεινού σκανδαλισμού από την πλευρά τόσο των πιστών όσο και εκείνη των ψυχρών και αδιαφόρων αλλά και των απίστων.