Εν μέσω πτωχεύσεως θα
ανεγείρουν μεγαλοπρεπή ναό!!!
Η ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ
ΑΠΟΧΩΡΗΣΑΝ ΑΠΟ
ΤΗΝ «ΙΕΡΑΝ»ΣΥΝΟΔΟΝ;
Η ανυπάρκτου πνευματικού έργου καθ’ ημάς «Ιερά»
Σύνοδος και οι Επίσκοποι που την αποτελούν, έλαβε μια απόφαση, αποδεικνύουσα
ότι το μόνον που την απασχολεί είναι το «έξωθεν του ποτηρίου και της
παροψίδος», αδιαφορούσα αν τούτο «έσωθεν γέμει εξ αρπαγής».
Την ενδιαφέρει η
βιτρίνα και όχι ο εσώτερος άνθρωπος.
Και τι αποφάσισε;
Αποφάσισε την «ανέγερση μεγάλου Συνοδικού Πνευματικού
Κέντρου Βυζαντινής Παραδόσεως, με μεγαλοπρεπή Καθεδρικό Ναό», εν μέσω
οικονομικής εξαθλιώσεως, αυτοκτονιών, δολοφονιών και γενικά καταρρεύσεως της
χώρας.
1. Αλλά, ω σεις, που περιφέρετε μιαν ξεμωραμένη
αυτάρκεια ως σοφία, δεν διαβάσατε τι λέγει το σοφό «Α΄ Άρθρον» του Τάματος του Έθνους περί ανεγέρσεως Ναού, το
οποίον, εσείς οι ίδιοι, τοποθετήσατε εν αρχή της Αποφάσεώς σας;
Λέγει το Άρθρον:
«Όταν η τοπική περιφέρεια της Ελλάδος και η καθέδρα
της Κυβερνήσεώς της κατασταθώσι οριστικώς και οι οικονομικοί πόροι του κράτους επιτρέψωσι, θέλει ανεγερθή κατά διαταγήν της Κυβερνήσεως εις την καθέδραν αυτής Ναός επ’ ονόματι
του Σωτήρος τιμώμενος»!
Τόσα χρόνια ευημερίας, αλλά και σπατάλης και
καταχρήσεων με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις της Εκκλησίας, γιατί δεν
θυμηθήκατε να πραγματοποιήσετε το Τάμα του Έθνους;
Τώρα, που οι καιροί δεν
είναι κατάλληλοι και δεν εκπληρούν τον ρητόν Όρον των πατέρων μας, «όταν οι
οικονομικοί πόροι του κράτους επιτρέψωσι», τώρα ενδιαφερθήκατε;
Τι κρύβεται
πίσω από αυτήν την κίνηση;
Λαϊκισμός; (ενώ ξέρετε ότι δεν πρόκειται να κτισθεί).
Ανίεροι σχεδιασμοί των Οικουμενιστικών και παγκοσμιοποιητικών κύκλων; (για τους
σκοπούς των).
2. Ώστε, αποφασίσατε την ανέγερση μεγαλοπρεπούς
Ναού, Βυζαντινής Παραδόσεως;
Και ποίοι θα λειτουργεί μέσα εις αυτόν τον Ναόν;
Οι αιρετίζοντες Επίσκοποι Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας, Μεσσηνίας Χρυσόστομος
Σαββάτος, Δημητριάδος Ιγνάτιος Γεωργακόπουλος, ο ευνοών της δολοφονικές
μεταμοσχεύσεις Μεσογαίας Νικόλαος και όλοι εσείς οι υπόλοιποι «κοινωνούντες και
ανεχόμενοι αλλήλους και μη εν ομονοία ομολογούντες την ενότητα της πίστεως» και
ευλογούμενοι υπό του προστάτου της παναιρέσεως του Οικουμενισμού κ.
Βαρθολομαίου Αρχοντώνη;
Μήπως και οι καρδινάλιοι και οι Αγγλικανοί
Αρχιεπίσκοποι, κατά το παράδειγμα του κ. Σαββάτου;
Αλλά, ω σεις, που αυτοαποκαλείσθε Άγιοι, δεν
ανεγνώσατε ποτέ τον λόγον του αγίου Γρηγορίου, που σε παρόμοια κατάσταση, όταν
κάποιοι άλλοι αιρετικοί κατείχαν τον θρόνον της Βασιλεύουσας έγραψε:
«Έχουσιν
ούτοι (οι αιρετικοί) τους οίκους, ημείς τον ένοικον· ούτοι τους ναούς, ημείς τον
Θεόν∙ …ούτοι θράσος, πίστιν ημείς»;
Αποκηρύξατε την παναίρεσιν του Οικουμενισμού και
τους εν ημίν προστάτες της αιρέσεως και κατόπιν να ενδιαφερθείτε για μέγαρα και μεγαλοπρεπείς ναούς.
Θυμηθείτε
τον προφήτη, ο οποίος εκ μέρους του Θεού έγραψε ότι μισεί ο Θεός τις θυσίες που
προσφέρονται από Πατριάρχες που έχουν μιάνει τας χείρας των, δωρίζοντες τα
Κοράνια που υβρίζουν τον Δεσπότην Χριστόν, ονομάζοντάς τα Άγια και
συμπροσευχόμενοι με όλους τους αιρετικούς:
«μεμίσηκα άπωσμαι εορτάς υμών και ου
μη οσφρανθώ εν ταις πανηγύρεσιν υμών ...ου
προσδέξομαι αυτά και σωτηρίου επιφανείας υμών ουκ επιβλέψομαι... (διότι) ανελάβετε
την σκηνήν του μολόχ και το άστρον του θεού Ραιφάν».
5 σχόλια:
Ανώνυμος10 Ιουνίου 2012 1:29 μ.μ.Απλά και ανθρώπινα λόγια και κυρίως Ορθόδοξα. Συγχαρητήρια.Απάντηση- Ανώνυμος10 Ιουνίου 2012 2:43 μ.μ.Ἔ! σεῖς, ὅπου σκορπίζετε τὰ πλούτη στὸν ἀέρα,Απάντηση
τὸ χέρι σας τὸ ἄπονο καὶ ἄσωτο ἁπλῶστε
καὶ δῶστε καὶ στὸν ἄρρωστο καὶ στὴν πτωχὴ μητέρα...
Ἐλεημοσύνη, χριστιανοί, ἐλεημοσύνη δῶστε!
Ποιός λέει, ποιός, πὼς ὅλ’ αὐτὰ ποὺ τώρα σεῖς πετᾶτε,
εἶναι δικά σας;... Δύστυχοι, αὐτὸ ποὺ περισσεύει
εἶναι τῆς χήρας, τ’ ὀρφανοῦ καὶ μὴν τὸ σπαταλᾶτε.
Ὅποιος τὰ πλούτη του σκορπᾷ, ἀπ’ τοὺς πτωχοὺς τὰ κλέβει.
Ἐλεημοσύνη, χριστιανοί· ἀδέλφια, ἐλεημοσύνη·
πολλὰ χαρίζει ὁ θεὸς σ’ ἐκεῖνον, ὅπου δίνει.
Αχιλλεύς Παράσχος 
Προφητείες Αγίου Λαυρεντίου τού Chernigof (+1950)Απάντηση
<< ... Λίγο καιρό πρίν τήν βασιλεία τού Αντίχριστου, ακόμη και εκείνες οι Εκκλησίες που έχουν κλείσει θα επισκευαστούν και θα αποκατασταθούν, όχι μόνο εξωτερικά αλλά καί στό εσωτερικό τους…
Θα επιχρυσώσουν τούς θόλους τών καμπαναριών και τών Καθεδρικών ναών, και όταν θα ολοκληρώσουν και τον κύριο ναό, τότε θα έχει έρθει ο καιρός για την ενθρόνιση του Αντίχριστου.
Προσευχηθείτε, ό Θεός να μακραίνει εκείνον τον χρόνο, για να ενθαρρυνθούμε και να στηριχτούμε. Θά είναι μιά φοβερή χρονική περίοδος, αυτή πού μάς περιμένει…
Αυτή, ή αποκατάσταση τών Καθεδρικών ναών θα συνεχιστεί μέχρι την στιγμή της στέψης του Αντίχριστου. Θα έχουμε τότε μιά πρωτοφανή λαμπρότητα…
Ο πατήρ Λαυρέντιος συνήθιζε νά λέει δακρύζοντας:
“Βλέπετε, πόσο πανούργα και ύπουλα προετοιμάζεται όλο αυτό τό κακό; Όλοι οι Καθεδρικοί ναοί τότε θα είναι υπερβολικά θαυμάσιοι, όπως ποτέ πρίν τά περασμένα χρόνια, αλλά δεν πρέπει εσείς τότε, να μπαίνετε στούς ναούς αυτούς, για την αναίμακτη θυσία τού Ιησού Χριστού.
Προσέξτε καί θυμηθείτε !
Θά υπάρχουν τότε Εκκλησίες , αλλά οί Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν πρέπει να παρευρεθούν μέσα σ΄ αυτές.
Όσοι θά μπαίνουν εκεί, θά συναθροίζονται ώς πλήρη “Σατανική συναγωγή” (Aποκ. 2.9)
Επαναλαμβάνω γιά μία ακόμη φορά,
προσέξτε, γιατί κανείς δεν πρέπει να παρευρεθεί σ΄ εκείνους τούς Καθεδρικούς ναούς. Δέν θα υπάρξει καμία επιείκεια από τόν Χριστό, σ΄ αυτούς πού θα πάνε τότε, εκεί μέσα…>>- Ανώνυμος10 Ιουνίου 2012 3:14 μ.μ.Μόνο φτωχός μπορεί να καταλἀβει τον φτωχό, μόνο άνεργος τον άνεργο, μόνο πεινασμένος τον πεινασμένο.
Η φωτογραφία είναι ενδεικτική ότι ζουν απομονωμένοι, με τον πλούτο και τα χρυσάφια τους εκτός κοινωνίας των πτωχών εκ του ποιμνίου τους. Δεν εκφέρουν και επιτιμητικό λόγο προς τους πλουσίους, εφοπλιστές, μεγαλοεργολάβους, τραπεζίτες, φοροφυγάδες, που πολλαπλώς ευεργετήθηκαν, ότι αν θέλουν να λέγονται χριστιανοί οφείλουν να κάνουν κοινωνούς του πλούτου των και τους πτωχούς, τους αληθινούς ναούς του Θεού και όχι μόνο να πληρώσουν φόρους, αλλά να γίνουν εθνικοί ευεργέτες. Παρήλθε η εποχή των εθνικών ευεργετών, όπως και των αληθινών ποιητών.
ΟΙ ΔΥΟ ΦΤΩΧΟΙ
Σὲ μιὰ γωνιὰ περαστικὴ
γέρος φτωχὸς ἔχει καθίσει.
Κόσμος, πολὺς περνᾶ ἀπ’ ἐκεῖ,
καὶ ἴσως θὰ τὸν ἐλεήση
καμιὰ ψυχή, ποὺ ἔχει μάθει
νὰ συμπονῆ τὰ ξένα πάθη.
Σὲ λίγο ὅλος προσοχὴ
ἔφερ’ ἐκεῖ τὰ βήματά του
κι ἄλλος φτωχὸς-τὸ δυστυχή!
Μὲ ὅλη τὴ νεότητά του
ἕχει στὸ φῶς του μαύρη σκέπη·
εἶναι τυφλός! τυφλός! Δὲ βλέπει!
Ἄχ! τί ζευγάρι θλιβερό!
Τὰ νιάτα τὰ δυστυχισμένα
κι ἀπὸ τὸν ἄγριο καιρὸ
τὰ γηρατειὰ τὰ μαραμένα
βλέπει ἐκεῖ ὅποιος περνάει
νὰ ζητιανεύουν πλάι-πλάι.
Ὅμως κανεὶς τὰ γηρατειὰ
τὰ χιονοσκέπαστα λυπᾶται!
Στὸ γέρο ρίχνουν μιὰ ματιά,
τὸν ἐλεοῦνε οἱ διαβάται
μὰ οὔτε ἕνας τους δὲ δίνει
και στὸν τυφλὸ ἐλεημοσύνη.
Μὲ πονεμένη τὴν καρδιὰ
ἀνασηκώνεται νὰ πάη...
Ἄχ! θὰ περάση τὴ βραδιὰ
καὶ σήμερα χωρὶς νὰ φάη...
Γι’ αὐτὸ τοὺς ἄλλους τί τοὺς νοιάζει;
Καὶ ὁ τυφλὸς ἀναστενάζει...
Μὰ ἔξαφνα κάποιος ζητᾶ
μὲς στὴν παλάμη νὰ τοῦ δώση
χρήματα λίγα, μ’ ἀρκετά,
ἕνα ψωμὶ γιὰ νὰ πληρώση.
–Σοῦ εὔχετ’ ἡ φτωχὴ καρδιά μου
τιμὲς καὶ δόξες, ἄρχοντά μου!
Εἶπεν εκεῖνος, επειδή,
τυφλὸς ποὺ ἦταν, δὲν μποροῦσε
μὲ δάκρυα χαρᾶς νὰ δῆ
πὼς σπλαχνικὰ τὸν ἐλεοῦσε
ὁ γέρος, ελεώντας πάλι
καθὼς τὸν ἐλέησαν ἄλλοι.
Γ. Δροσίνης
