Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης http://www.agonas.org Α.Φ.183-183
Μετά από επαγγελματικό ταξείδι, γυρίζοντας στο σπίτι, βλέπω
στο πάσο της κουζίνας μία ντάνα με περιοδικά. Τα κοιτάω απορημένος και ρωτάω τη
Σμαράγδα – τη γυναίκα μου – αν γνωρίζει τίποτε γι’ αυτά.
- Μπάμπη, μου λέει, την Κυριακή πήρα την εφημερίδα «Ελεύθερο
Τύπο» η οποία είχε ως ένθετο το περιοδικό «Κυνήγι». Μια ματιά γρήγορη στις
υπόλοιπες μ’ έκαναν να διαπιστώσω ότι η καθεμιά είχε και κάτι: το «Έθνος» είχε
για το ψάρεμα∙ το «Βήμα» για τη φορολογική μας δήλωση∙ η «Ελευθερία» τις
«Επιλογές» με ποικίλα μαγιώ.
Τούτο ’δω, μου τό
’δωσαν την Κυριακή στην Εκκλησία. Το είχαν ντάνες στο παγκάρι και καλούσαν τον
κόσμο να πάρει όσα ήθελε ο καθένας, δηλαδή όπως λένε: «πάρτε κόσμε… όλα
τζάμπα». Ε, πήρα κάνα δυο «τάλαντα» και όπως ερχόμουνα άνοιξα ένα για να το
ρίξω μια ματιά. Και τι να ’δω!!! Όλο το περιοδικό ήταν γεμάτο με φωτογραφίες
του μητροπολίτη μας που ξεπερνούσαν τις πενήντα (50).
- Πόσες είπες ότι είναι;
- Πενήντα τέσσερις Μπάμπη μου, ακριβώς πενήντα τέσσερις, τις
μέτρησα.
- Δηλαδή σε κάθε σελίδα έχει μία ως δύο φωτογραφίες,
αναλογίσθηκα, και ξεφυλλίζοντάς το αναρωτιόμουν, ποιος το χρηματοδοτεί και το
μοιράζουν δωρεάν στον κόσμο; Γιατί, όπως βλέπω, η εκτύπωση και το χαρτί είναι
πολυτελείας (ιλουστρασιόν) και στοιχίζει ακριβά.
- Αυτό είπα κ’ εγώ στον κύριο που τα μοίραζε. Τι συμβαίνει,
ποιος, είναι αυτός ο “φιλάνθρωπος” που δίνει τόσα χρήματα, και μάλιστα στην
σημερινή εποχή, για ένα περιοδικό διαφημιστικό του επισκόπου μας, το οποίο
μάλλον σκανδαλί ζει παρά προσφέρει κάτι πνευματικό; Και η απάντησή ήταν το
κούνημα του κεφαλιού, με νόημα.
- Κυρία μου, μας φορτώνουν από την μητρόπολη μερικές
εκατοντάδες περιοδικά, τα πληρώνουμε προκαταβολικά, και μετά μας λένε, να τα
πουλήσουμε!! Δυστυχώς κανείς δεν τα αγοράζει, και προκειμένου να τα πετάξουμε,
αφού ήδη τάχουμε πληρώσει από το παγκάρι του ναού και από το κεράκι του λαού,
τα δίνουμε δωρεάν στον κόσμο!
- Δηλαδή, … του είπα, προκειμένου να προβληθεί ο Ιγνάτιος
την πληρώνουν οι Εκκλησίες;
- Δυστυχώς! Και να ’ταν μόνο αυτά… θα ήμασταν
ευχαριστημένοι! Προβληματισμένος κι ο ίδιος με άφησε κι έφυγε.
- Σμαράγδα… Σμαράγδα, για δες εδώ, – ήταν ο άνδρας μου ο
οποίος κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μου ξεφύλλιζε το περιοδικό –, βλέπεις;
Αυτοί εδώ δεν είναι οι καθηγητάδες που έσερναν του Ιγνάτιου τα “εξ αμάξης” στα
ραδιόφωνα, στις τηλεοράσεις, και σε κάθε συγκέντρωση παίρναν το μικρόφωνο και
ξεχνούσαν να σταματήσουν; Και τί δεν πετούσαν οικογενειακώς… Και ενώ αυτοί
κρύβονταν άλλοι πήγαιναν κατηγορούμενοι στα δικαστήρια!
- Μόνον αυτά, Μπάμπη μου; Το χειρότερο ήταν που, νομικοί
κατήγγειλαν τον Ιγνάτιο στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, και μετά πήραν
στροφή, άλλοι γίναν νομικοί σύμβουλοί του, άλλοι τρέχαν να πάρουν ευλογία
αναγνωρίζοντάς τον, και άλλοι βρέθηκαν απέναντι στους παλαιούς “αδελφούς και
φίλους”!
- Αχ, τί μου θύμισες τώρα… ΦΟΒΕΡΟΟΟΟ και να το σκέφτεται
κανείς! Θεολόγοι, που ήταν “δίπλα” στο μακαριστό Θεολόγο, γράφαν και έλεγαν
διάφορα… για Ιερ. Κανόνες, νομιμότητα, παραβιάσεις του Συντάγματος κ.α. Αυτοί μάλιστα
έγραψαν βιβλία και για τον Θεολόγο μάλιστα, και μετά, έκαναν κολοτούμπα. Αγάλια - αγάλια άρχισαν να συνεργάζονται με
τον Ιγνάτιο αρμονικά, να φωτογραφίζονται αντάμα και να βάζουν στο «Τάλαντο» το
πειστήριο της προδοσίας, να συντρώγουν σε σπιτικά τραπεζώματα… και, όπως
μαθαίνω, το ’χουν βάλει αμέτ-μουχαμέτ να πείσουν και τους άλλους για να …
σώσουν την ψυχή τους, αφού ο εποικοδομητικός έλεγχος κατάντησε «ιεροκατηγορία».
Είχε δίκαιο ο Αίσωπος που παραλλήλιζε τους ανθρώπους αυτούς με την «κολοβή αλεπού».
- Σταμάτα, Μπάμπη, γιατί μού ‘’ρχεται να… Έχεις δίκαιο. Σ’
αυτούς βρίσκει πιστή εφαρμογή το του αγίου Εφραίμ του Σύρου:
«Όσοι ξέπεσαν από την αρετή
πασχίζουν να παρασύρουν και
άλλους, για να μην είναι μόνοι τους
στην ασχημοσύνη».
