Από
μια Σύνοδο που ξεκίνησε και προχώρησε με τέτοιο τρόπο, τι μπορεί κανείς να
περιμένει; Όπως επισημαίνει ο Κύριος: «Ου γαρ εστι δένδρον καλόν ποιούν καρπόν
σαπρόν, ουδέ δένδρον σαπρόν ποιούν καρπόν καλόν· έκαστον γαρ δένδρον εκ του ιδίου καρπού
γινώσκεται»
ΙΕΡΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ
ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 27η
Ιουνίου 2016.
Με
πολύ θλίψη και οδύνη ψυχής παρακολουθήσαμε από τα ΜΜΕ την έναρξη της Αγίας και
Μεγάλης Συνόδου αρχής γενομένης από την Θεία Λειτουργία της Κυριακής της
Πεντηκοστής και καταθέτουμε με πολλή συντομία στις γραμμές που ακολουθούν στον
πιστό λαό του Θεού τις πρώτες διαπιστώσεις μας.
Πρώτη θλιβερή διαπίστωση, η
παρουσία και συμπροσευχή κατά τον Όρθρο και την Θεία Λειτουργία της μεγάλης
αυτής Δεσποτικής εορτής στον Ιερό Ναό του Αγίου Μηνά Ηρακλείου, των αιρετικών
Παπικών, Προτεσταντών και Μονοφυσιτών, κάτι το οποίον, όπως είναι
γνωστό σε όλους, απαγορεύεται από τους Ιερούς Κανόνες. Οι Ορθόδοξοι
προκαθήμενοι και οι άλλοι συμμετάσχοντες ιεράρχες καταπάτησαν Ιερούς Κανόνες,
Αποστολικούς και Συνοδικούς, θέλοντας έτσι εκ προοιμίου να στείλουν ένα μήνυμα
σ’ όλο τον κόσμο, πόσο σέβονται τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων και κατ’
επέκτασιν τον Συνοδικό Θεσμό, για τον οποίο κόπτονται και ομιλούν με
μεγαλόστομες διακηρύξεις.
Δεύτερη θλιβερή διαπίστωση, η
παρουσία κατά την έναρξη των εργασιών της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου ως επισήμων
προσκεκλημένων των αντιπροσωπειών, που έστειλαν οι αιρετικές κοινότητες των
Παπικών, Προτεσταντών, και Μονοφυσιτών, κάτι που είναι μια πρωτοφανής
καινοτομία, ξένη προς την Συνοδική μας Παράδοση. Μάλιστα οι εν λόγω
αντιπρόσωποι προσφωνήθηκαν ως «εκπρόσωποι
αδελφών Εκκλησιών» από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, προτού
ακόμη η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος αποφανθεί περί της εκκλησιαστικότητος, η μη των
εν λόγω αιρετικών κοινοτήτων. Έτσι ο κ. Βαρθολομαίος δημιουργώντας ένα τετελεσμένο
γεγονός, έστειλε ένα δεύτερο μήνυμα, στα μέλη της Συνόδου αυτή τη φορά, ότι δεν
έχει καμιά διάθεση να ονομάσει τους ετεροδόξους αιρετικούς, αλλά αδελφές
Εκκλησίες. Ποτέ στην ιστορία των Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων της
βυζαντινής περιόδου δεν υπήρξε το φαινόμενο των «παρατηρητών». Το να
παρίστανται δηλαδή ως τιμώμενα πρόσωπα αιρετικοί, των οποίων οι
αιρετικές διδασκαλίες έχουν καταδικασθεί από προηγούμενες Οικουμενικές Συνόδους.
Οι αιρετικοί προσκαλούντο μεν, αλλ’ ως υπόδικοι, προκειμένου να
απολογηθούν και όχι ως τιμώμενα πρόσωπα. Μόνο στην Α΄ και Β΄ Βατικανή
Σύνοδο εμφανίστηκε το καθεστώς των «παρατηρητών». Είναι φανερό ότι η Αγία και
Μεγάλη Σύνοδος αντιγράφει παπικά πρότυπα.