Φωνές ἁγιοπατερικής αντιστάσεως κατά του Βαρθολομαίου, του νέου Βέκκου της Εκκλησίας!

http://paterikiparadosi.blogspot.gr/

Ἐν Ἱερᾷ Μονῇ Μεγίστης Λαύρας 19-5/1-6-2014

Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων

Πολλές φορές σέ παρελθόντα φύλλα τοῦ Ὀρθοδόξου Τύπου, ἔχειἐκφραστεῖ ἡ ἀγωνία γιά τήν ἀφωνία τοῦ Ἁγίου Ὄρους σέ ὅτι ἀφορᾶ τήν προδοσία τῆς Πίστεως πού συντελεῖτε στίς ἡμέρες μας.

Ἕνα χαρακτηριστικό ἀπό αὐτά εἶναι στό φύλλο τοῦ Ὀρθοδόξου Τύπου τῆς 12ης Ἰουλίου 2013, μέ ἀριθμόν 1983 καί ἐπικεφαλίδα: ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ. Ἔκτοτε γράφτηκαν καί ἄλλα εἴτε ἀπό σεβαστούς πατέρες ἤ λαϊκούς. Διαβάζοντάς τα, νιώθουμε πόνο καί πικρία, διότι τά αἱρετικά φρονήματα καί ἀνοίγματα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, καί ὄχι μόνο, διότι τώρα καί ὁ Ἀντιοχείας, καί ὁἈλεξανδρείας καί ὁ Ἱεροσολύμων συμπλέουν στόν οἰκουμενιστικό κατήφορο, δέν ἐλέγχονται ἀπό τούς Ἡγουμένους τοῦ Ἁγίου Ὄρους, οὔτεἀπό τήν Ἱερά Κοινότητα, ἀλλά ἀντιθέτως τόν ὑποδέχονται ἀσμένως, μέ συλλείτουργα, καί φιέστες ἀπαράδεκτες γιά τόν Ἁγιώνυμο τόπο. Μέἀποκορύφωμα τήν συνάντηση Πατριάρχου καί Πάπα στά Ἱεροσόλυμα, τήν συμπροσευχή, τούς ἀσπασμούς, καί τήν ὑπόσχεση γιά κοινό ποτήριον. Τόἴδιο ἔγινε καί πρίν 50 χρόνια, ἀλλά τότε οἱ Ἁγιορεῖτες ἀντέδρασαν, κόβοντας τό μνημόσυνο, καί δείχνοντας τήν ἀγάπη τους πρός τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία του, χωρίς νά ὑπολογίσουν τυχόν «ποινές» ἤ μᾶλλονἀντίποινα πού θά δεχόταν ἀπό τό Πατριαρχεῖον, ὅπως καί ἔγινε.

Σήμερα, οἱ Ἡγούμενοι καί τά Μοναστήρια, καί πρωτίστως ἡ Ἱερά Κοινότης, ὄχι μόνον σιωποῦν, ἀλλά καί δικαιολογούν τά ἀδικαιολόγητα, λέγοντας πώς δέν πρέπει νά ἀποκοποῦμε ἀπό τήν Ἐκκλησία, λές καίἘκκλησία εἶναι ὁ κάθε Πατριάρχης, καί δὴ ὅταν αὐτός ἔχει αἱρετικά φρονήματα, ὅπως ὁ νῦν.

Καί ἀντί νά πάρουν τό παράδειγμα ἀπό τούς Ἁγιορεῖτες Πατέρες μας, τούς μάρτυρες ἐπί τοῦ λατινόφρονος Βέκκου, καί νά καταλάβουν ὅτιπερισσότερον Βέκκου ἔχουμε σήμερον, καί νά διακόψουν τό μνημόσυνο,ἐλέγχοντάς τον διά τά κοράνια πού μοιράζει, πού ἐξισώνει τήν Ἐκκλησίατοῦ Χριστοῦ μέ τίς «Ἐκκλησίες» τοῦ Σατανᾶ, πού δέχεται τά βαπτίσματα τῶν αἱρετικῶν, πού ἡ σωτηρία κατορθώνεται σέ ὅλες τίς «Ἐκκλησίες»,πού συμπροσεύχεται μέ αἱρετικούς, Ἑβραίους, μέχρι καί πνευματιστές, καί γενικά γιά τήν προδοσία του στήν Ἐκκλησία καί τόν Χριστό, τόν προσφωνοῦν καί τόν ἀποδέχονται ὡς πατέρα τους. Νά τόν χαίρονται.

Ὅμως πρέπει νά μάθει ὁ Ὁρθόδοξος λαός πώς τό Ἅγιον Ὄρος, δέν εἶναι οἱ ἡγούμενοι οὔτε ἡ Ἱερά κοινότης, πού φοβοῦνται μήν χάσουν τήν θεσούλα τους καί τήν βόλεψή τους, ἀλλά πρωτίστως εἶναι ἡ Παναγία πού γιά χάριν της ὀνόμασαν τό Ὄρος Ἅγιον, οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας, πούἁγιάστηκαν καί ἁγίασαν τά χώματα τοῦτα μέ τήν ἄσκησή τους καί τό αἷμα τους, καί σήμερα, οἱ μοναχοί, πού δέν συμφωνοῦν μέ τήν στάση τῶν οἰκουμενιστῶν, ἐλέγχουν εὐκαίρως ἀκαίρως, καί ἀγωνίζονται νά κρατήσουν ψηλά τήν σημαία τῆς Ὀρθοδοξίας, χωρίς νά δημιουργούν σχίσματα, καί νά ἀποκόβονται ἀπό τήν Ἐκκλησία. Αὐτοί ὅμως δέν φαίνονται, διότι δέν τούς δείχνουν, ἀλλά δείχνουν αὐτά πού θέλουν.

Σᾶς καταθέτω λοιπόν ὅτι μεγάλο μέρος τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀποτελείταιἀπό αὐτούς τούς πατέρες, πού θά ἔδιναν καί τήν ζωή τους γιά τήν φίληὈρθοδοξία, καί, ἄν καί ἀνάξιως νά συγκαταλέγομαι μεταξύ αὐτῶν, συντάσσομαι μαζί τους. Καί αὐτό ὄχι χάριν ἐπιδείξεως, ἀλλά διότι ἡσιωπή κατά τόν Μέγα Γρηγόριον τόν Παλαμᾶ εἶναι τό τρίτο εἴδοςἀθεῒας.

Ὅμως καί οἱ λοιποί ἀντιοικουμενιστές πατέρες τῆς ἙλλαδικῆςἘκκλησίας ἄς κόψουν τό μνημόσυνο τῶν μή ὀρθοτομοῦντων τόν λόγο τῆς ἀληθείας, νά σταματήσουν τά συλλείτουργά τους μέ τούς οἰκουμενιστές, καί μετά νά μιλοῦν καί γιά τό Ἅγιον Ὄρος.

Σέ αὐτά τά χρόνια τά ἀποκαλυπτικά, δέν περιμένουμε καμμία σύνοδονά καθαιρέσει τόν Βαρθολομαῖο καί τό συνάφι του, γιά αὐτό καί ὁκαθένας μας πρέπει νά πάρει τήν εὐθύνη τῆς ὁμολογίας του, καί νάσυνταχθεί εἴτε μέ τόν Χριστό, εἴτε μέ τόν ἀντίχριστο χωρίς διπλωματίες,ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογῇ Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, Τριάδαὁμοούσιον καὶ ἀχώριστον.

Μετά τιμῆς

Γέρων Σάββας Λαυριώτης.

Στὴ συνέχεια ἀναρτοῦμε ἄλλη Ἐπιστολὴ Ἁγιορειτῶν ποὺ δημοσιεύτηκε στὰ ἱστολόγια τὴν προηγούμενη ἑβδομάδα.

Κραυγή ἀγωνίας Ἁγιορειτῶν Πατέρων

Εἴμεθα μιὰ ὁμάδα ἀπὸ Ἁγιορεῖτες Πατέρες, ποὺ κατοικοῦμε ἐκτὸς Ἱερῶν Μονῶν σὲ ἐξαρτήματα, ὅπως Ἡσυχαστήρια, Κελλιά, Καλύβια καὶἘρημητήρια. Τὴν ἐπιστολὴ αὐτὴ τὴν δημοσιεύουμε, ὡς διαμαρτυρία γιὰὅσα συμβαίνουν
στὴν Πατρίδα μας καὶ στὸ Ἅγιον Ὄρος, τὸ «Περιβόλι τῆς Θεοτόκου». Ξεκαθαρίζουμε τὶς θέσεις μας ὅτι δὲν συμφωνοῦμε μὲ ὅσα γίνονται τὸν τελευταῖο καιρὸ καὶ κυρίως οἰκουμενιστικὰ καὶ νεοεποχίτικα. Τὰθέματα, μὲ τὰ ὁποῖα δὲν συμφωνοῦμε εἶναι τὰ κάτωθι:

• Οἰκουμενιστικὲς ὑποδοχὲς Πατριάρχου χωρὶς καμιὰ διαμαρτυρία τῶνἹερῶν Μονῶν, τῶν Ἱερῶν Σκητῶν καὶ ἄλλων Σεμνείων. ὙποδοχὴΟἰκουμενιστῶν σημαίνει καὶ ἀποδοχὴ τῶν αἱρετικῶν φρονημάτων τους. Καὶ τὸ χειρότερον, ὄχι μόνον ὑποδοχὴ ἀλλὰ καὶ συλλείτουργα μετ᾽αὐτῶν τῶν ἐγνωσμένων Οἰκουμενιστῶν γίνονται.

• Πλήρης ἀδιαφορία τῶν Ἱερῶν Μονῶν γιὰ τὰ θέματα Πίστεως καὶ Ἱερᾶς Παραδόσεως.

• Κοσμικοποίησις, τουριστικοποίησις ἀπὸ τὸ κακὸ στὸ χειρότερο, μαγαζιά, καφενεδάκια μὲ παραδοσιακὰ ἀλλὰ καὶ νεοεποχίτικα σκευάσματα καὶ ποτὰ μὲ καλαμάκι. Μόνο σουβλάκια δὲν ψήνουν (ἀκόμη) στὶς Καρυές.

• Πολλοὶ προσκυνητὲς ἐξαπατῶνται ἀγοράζοντας ἐργόχειρα ἀπὸ τὰμαγαζάκια, νομίζοντας ὅτι εἶναι ἁγιορείτικα καὶ δὲν εἶναι. Τὰπερισσότερα εἶναι ἀπ᾽ ἔξω, ἀπὸ Κίνα, Ρουμανία, Ἀλβανία, ἀκόμη καὶἀπὸ μουσουλμάνους ὡς ἠκούσθη. (Μαγαζάκι στὶς Καρυὲς πωλοῦσε εἰκόνες τῆς  Ἁγίας Οἰκογένειας, Ἰωσὴφ μνηστῆρος, Παρθένου Μαρίας καὶ τοῦ Παιδὸς Χριστοῦ, προτεσταντικοῦ τύπου).

• Ὑποδοχὴ κοσμικῶν ἀρχόντων, Πρωθυπουργῶν, βουλευτῶν, πολιτικῶν, ἐγνωσμένων γιὰ τοὺς ἀντίχριστους καὶ ἀνθελληνικοὺς νόμους, ποὺ ψηφίζουν.

• Ἀπαγγέλλουν οἱ τοιοῦτοι τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως καὶ τὴν Κυριακὴπροσευχή, μασόνοι ὄντες, στὸν Ἱ. Ναὸ τοῦ Πρωτάτου στὶς Καρυές.

• Τοὺς ὑποδέχονται τὰ μοναστήρια μὲ τιμὲς καὶ δόξες, αὐτοὺς ποὺπίνουν τὸ αἷμα τοῦ λαοῦ μὲ τὶς φορολογίες καὶ τὶς περικοπές.

• Πλήρη συμπόρευσις μὲ ὅλες τὶς ἐξουσίες ἀδιακρίτως.

• Συμπεριφορὰ ἀδιαφορίας γιὰ κάθε ἀξία, ἦθος, παράδοσι, Πατρίδα, Παιδεία καὶ τὰ λοιπά, ποὺ δηλώνει ἢ μασονικὴ συνείδησι ἢ αἰχμαλωσία στὴν Νέα Ἐποχή.

• Κονδήλια - χρῆμα ἔργα στὸ Ἅγιον Ὄρος, τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ λαὸς ἔξω αὐτοκτονεῖ γιὰ ἕνα πιάτο φαΐ. Καὶ ἄλλοι ψάχνουν νὰ φᾶνε κάτι ἀπ᾽ τὰσκουπίδια.

• Ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ ἡ προδοτικὴ δουλοπρεπὴς καὶἀμφιρέπουσα στάσι τῶν Ἱερῶν Μονῶν.

• Ἡ ἀδιαφορία τοῦ Ἁγίου Ὄρους γιὰ τὸν πόνο, τὶς ἀγωνίες καὶ τὴνἐξαθλίωσι τοῦ λαοῦ. (Μόνον ἐλάχιστοι ἐνδιαφέρθησαν).

• Γιὰ τὸ γκρέμισμα τῆς Παιδείας.

• Γιὰ τὴν κατάκτησι τῆς Πατρίδος ἀπὸ τοὺς μουσουλμάνους ψευδομετανάστες.

• Κατάργησι τοῦ ἀβάτου ἐν προδιατεταγμένῃ· μᾶς παραπλανοῦν καὶοὔτε κἂν ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν τήρησι τοῦ πατροπαραδότου θεσμοῦ.

• Διαφωνοῦμε μὲ τὴν πρᾶξι κάποιων Ἱ. Μονῶν, ποὺ ἔβαλαν χαρτιὰ στὶς πόρτες Κελλιῶν ἐξ ἀλλοδαπῆς Μοναχῶν, γιὰ νὰ ἐγκαταλείψουν τοὺς τόπους τῆς ἀσκήσεώς τους καὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος. (Κάποιοι Μοναχοὶ ἀπὸὈρθόδοξες χῶρες ἔρχονται κατὰ καιροὺς ἀπὸ εὐλάβεια στὸ ἍγιονὌρος, γιὰ νὰ μονάσουν. Οἱ πλῆστοι προκόβουν στὴν μοναχικὴ ζωὴ καὶκαρποφοροῦν πνευματικά. Μεταξὺ αὐτῶν ἔρχονται κάπου κάπου καὶκάποιοι ἀπρόκοπτοι, μέθυσοι, θεληματάρηδες, ἀνυπάκουοι καὶἀκατάστατοι. Κάποιοι ἀπ᾽ αὐτοὺς ἔκοψαν κέδρα στὸν Ἄθωνα καὶκατασκεύασαν κελλιά. Καὶ ἄλλες παρόμοιες ἀταξίες ἔκαμαν). Πρέπει νὰἐντοπίζωνται οἱ ἔνοχοι καὶ αὐτοὶ μόνο νὰ ἐκδιώκωνται. Ὄχι, ὅλοι γενικὰοἱ ἀλλοδαποὶ Μοναχοί, οἱ πλῆστοι τῶν ὁποίων εἶναι ἀκτήμονες,ἀσκητικοὶ καὶ ἐνάρετοι πολλὲς φορὲς καλύτεροι καὶ ἀπὸ μᾶς. Τοὺς θέλει ἡ Παναγία.

• Νὰ ἐξέλθη τὸ ταχύτερον δυνατὸν ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καὶ τὸΟἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἀπὸ τὸν οἰκουμενιστικὸ ὀργανισμό, ποὺλέγεται «Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν», διότι ἡ παγίδευσι τῆςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας σ᾽ αὐτὸν καὶ ἡ ἐμμονή της σ᾽ αὐτόν, θὰ φέρηὀλέθρια ἀποτελέσματα. Διότι στόχος αὐτοῦ τοῦ Ὀργανισμοῦ εἶναι ἡὑποταγὴ ὅλων τῶν θρησκειῶν καὶ πιστῶν καὶ «Ἐκκλησιῶν» στὴν Πανθρησκεία. Διότι ὅπως ἔγραψε καὶ ὁ Ὅσιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, «μὲτὸ νὰ βρίσκεται ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία σ᾽ αὐτὸ τὸ Συμβούλιο, μόνο καὶμόνο αὐτὸ ἀποτελεῖ ἀνήκουστον προδοσίαν».

• Ἀνησυχία πολλῶν Ἁγιορειτῶν ὅτι ἡ λῆψις ἀπὸ τὴν Εὐρώπη τῶν χρημάτων γιὰ ἀναπαλαίωσι τῶν Ἱ. Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους, δίνει τὴν εὐκαιρία στοὺς Εὐρω-σιωνιστὲς καὶ τὸ δικαίωμα διὰ τὴν ἐπιβολὴ τῶν οἰκουμενιστικῶν τους στόχων καὶ σχεδίων καὶ στὸν Ἱερὸ τοῦτο Τόπο.

• Δὲν εἴμεθα σύμφωνοι μὲ τὴν δικέφαλον Ἀδελφότητα τῆς Ἱερᾶς ΜονῆςἘσφιγμένου. Οἱ «ἰθαγενεῖς» εἶναι οἱ νόμιμοι. Νὰ προσέξουν ὅμως καὶ οἱΖηλωτὲς Πατέρες κάποιες ἀκρότητες ἐπικίνδυνες. (Ἀναβαπτισμοὺς Νεοημερολογιτῶν καὶ προσφυγὴ γιὰ δικαίωση σὲ Διεθνῆ ΟἰκουμενιστικὰΔικαστήρια).

• Ἐγράψαμε τὰ ἀνωτέρω, ὄχι γιὰ νὰ ἐπικρίνωμε κανένα, ἀλλὰ γιὰ νὰἐξυπνήσωμε διανοίας ληθαργούσας, πρὸ τοῦ κινδύνου ἀλλοτριώσεως καὶ ἀλλοιώσεως τῶν πατροπαραδότων θεσμῶν τοῦ Ἱεροῦ Τόπου καὶ τῆςἹερᾶς ἡμῶν Παραδόσεως.

Ἁγιορεῖτες Πατέρες

Ορθόδοξος Τύπος, α.φ. 2025, 6 Ιουνίου 2014

"Οι ληστές της Θείας Διδασκαλίας" Πόνημα αντιοικουμενιστικό του Ρίζου Ιωάννου

 Το βιβλίο "Οι ληστές της Θείας Διδασκαλίας" του ΡΙΖΟΥ  ΙΩΑΝΝΟΥ- που προλογίζει ο Ομότιμος καθηγητής θεολογίας του Α.Π.Θ  π.Θεόδωρος Ζήσης-  εμφανίζονται απλά και κατανοητά ,  όχι μόνο οι  νοθείες και παραχαράξεις της Ορθόδοξης Πίστης  που υλοποιούν    σήμερα πατριάρχες και επίσκοποι , αλλά και οι  Ορθόδοξες Αγιογραφικές και Αγιοπατερικές θέσεις που προφυλάσσουν τον πιστό από τον κίνδυνο της συμμετοχής  στην ολέθρια αίρεση του Οικουμενισμού. 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:

http://xn----ylbnobbfqccgtcf2dcdy.eu/ecumenism.php

Το βιβλίο περιέχει:                          α)  296  σελίδες                               β)   46     κεφάλαια                              γ)   146   Οικουμενιστικές παρεκτροπές                              δ)   282   Αγιοπατερικές ρήσεις (σε αντιπαράθεση των παρεκτροπών).                              ε)   134   κατάλληλα ανά περίσταση Αγιογραφικά χωρία                             στ)  75     φωτογραφίες- ντοκουμέντα                               ζ)   515    παραπομπές και σημειώσεις                               η)  140    βιβλία Βιβλιογραφία

"Όποιος θέλει να σωθεί πάνω απο όλα πρέπει να κρατήσει την Πίστη σώα και χωρίς μολυσμό,
αλλιώς θα χαθεί αιωνίως"
                                                                                                                                       (Μ.Αθανάσιος)

Σήμερα μόνο το 3% των Ελλήνων εκκλησιάζονται συστηματικά.
Από αυτό το ποσοστό, πάνω από το 90%   γνωρίζιει  για την Πίστη , τον  δρόμο και τον τρόπο της εν Χριστώ σωτηρίας πολύ λιγότερα από όσα  γνωρίζει για τα Τούρκικα σήριαλ , το ποδόσφαιρο  ή τις συνταγές μαγειρικής.  Κατά τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη αυτού του τύπου οι χριστιανοί  δεν θα σωθούν, όχι γιατί δεν πιστεύουν αλλά γιατί δεν ξέρουν σε τι πιστεύουν.

                                                                     

Αυτή η γενική αδιαφορία έχει δώσει χώρο στην  παγκόσμια οικονομική και πολιτική ελίτ   ώστε να προωθεί  μαζί   με τους θρησκευτικούς ηγέτες την ενοποίηση όλων των  θρησκειών  και  δογμάτων σε μια θρησκεία. Η «Νέα Τάξη» πραγμάτων ή αλλιώς η  «Παγκοσμιοποίηση» απαιτεί και οικοδομεί  μια νέα παγκόσμια θρησκεία για να κάνει εφικτή την διοίκηση  όλου του κόσμου . Στο γενικευμένο κλίμα αδιαφορίας για την Πίστη, "Ορθόδοξοι"  ποιμένες  συνεργάζονται συστηματικά για την  εξάπλωση αυτής της νέας παγκόσμιας θρησκείας που ονομάστηκε απο τους εμπνευστές  της Οικουμενισμός.

Σε όλη την ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας   υπεισέρχονταν  σε αυτήν μεθοδικά και ύπουλα «υπάλληλοι», «μισθωτοί», «λύκοι» και «φίδια» *  που δολοφονούσαν πνευματικά  τα λογικά πρόβατα του  Χριστού  εξυπηρετώντας τα προσωπικά τους πάθη .Μεγάλο τμήμα των πιστών της Ορθόδοξης Εκκλησίας σήμερα μολύνεται  απο ττις  κακοδοξίες και τα  έργα  αιρετικών και αιρετιζόντων  μασκοφόρων και οδηγείται   στο στόμα του άδη. 

*  χαρακτηρισμοί που απέδωσαν ο Χριστός και οι Απόστολοι στους ψευδοδιδασκάλους και αιρετικούς.

ΑΙΣΘΗΤΗ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

     ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, τὴ μεγάλη αὐτὴ ἡμέρα, ἑορτάζει τὸ τρίτο πρόσωπο τῆς ἁγίας Τριάδος, ὁ Παράκλητος, τὸ πανάγιο Πνεῦμα. Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο, ὡς Θεός, εἶνε βέβαια ἀόρατο. Ἔκανε ὅμως καὶ κάνει διαρκῶς αἰσθητὴ τὴν παρουσία του. Κ᾿ ἐπειδὴ πολλοὶ δὲν ἔχουν καλλιεργήσει τὴν πίστι στὸ ἅγιο Πνεῦμα, στὴν ὁμιλία αὐτὴ θ᾿ ἀπαντήσουμε στὸ ἐρώτημα· Μὲ ποιούς τρόπους τὸ ἅγιο Πνεῦμα κάνει αἰσθητὴ τὴν παρουσία του στὸν κόσμο;

* * *

   Τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς τὸ ἅγιο Πνεῦμα ἔκανε αἰσθητὴ τὴν παρουσία του διὰ τοῦ ἤχου· «Καὶ ἐγένετο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ φερομένης πνοῆς βιαίας». Ὁ ἀέρας καὶ ὁ ἦχος αὐτὸς γέμισε ὅλο τὸν οἶκο, ὅπου «ἦσαν καθήμενοι» (Πράξ. 2,2). Στὴν κολυμβήθρα τοῦ ἱεροῦ βαπτίσματος, ὅπως γνωρίζετε, τὸ νερὸ καλύπτει ὅλο τὸ σῶμα τοῦ βαπτιζομένου. Πρέπει νὰ βουτιέται ὅλο τὸ σῶμα μέσα στὸ νερὸ «εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος». Μὴ καταντοῦμε σὰν τοὺς φράγκους, ποὺ ῥαντίζουν μόνο· ὄχι δὰ ἔτσι! Ὅπως λοιπὸν ἡ κολυμβήθρα γεμίζει νερό, ἔτσι καὶ ὅλος ὁ χῶρος τοῦ ὑπερῴου, ὅπου ἦταν οἱ μαθηταί, γέμισε ἀπὸ τὴν «βιαία πνοή». Τὸ ὑπερῷο τὴν ἡμέρα ἐκείνη ἔγινε ἡ κολυμβήθρα τῶν ἁγίων ἀποστόλων. Ἐκεῖ βαπτισθήκανε.
   Ἀλλ᾿ ἡ παρουσία τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἔγινε αἰσθητὴ καὶ διὰ τοῦ πυρός· «Καὶ ὤφθησαν αὐτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός» (ἔ.ἀ. 2,3). Γιατί τὸ ἅγιο Πνεῦμα ἐμφανίστηκε σὰν φωτιὰ καὶ σὰν γλῶσσα;
Σὰν φωτιὰ παρουσιάστηκε, γιατὶ θέλει μ᾿ αὐτὸ νὰ παραστήσῃ τὴ δύναμι ποὺ καίει καὶ φωτίζει. Ὅπως ἡ φωτιὰ ἔτσι καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο καίει καὶ φωτίζει συγχρόνως. Ὅταν ὁ γεωργὸς βάζῃ φωτιὰ στὰ ἀγκάθια, τὰ φίδια, ποὺ ἔχουν ἐκεῖ τὶς φωλιές τους, φεύγουν μακριά. Τί σημαίνει αὐτό; Χωράφι γεμᾶτο ἀγκάθια εἶνε καὶ ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου· ἀγκάθια τῆς ἁμαρτίας, ἀγκάθια τῶν παθῶν, ἀγκάθια τῶν κακῶν συνηθειῶν. Γι᾿ αὐτὸ ἔλα, Πνεῦμα ἅγιο, σὰν φωτιά· πέσε μέσα στὰ ἀγκάθια αὐτά, στὸ χέρσο χωράφι, καὶ τὰ νοητὰ φίδια τῶν κακιῶν θὰ φύγουν μακριά, γιὰ νὰ φυτρώσουν ἔπειτα ὅλα τὰ ὡραῖα σπαρτὰ καὶ λουλούδια.
Νά γιατί παρουσιάστηκε σὰν φωτιά. Γιατί ὅμως παρουσιάστηκε σὰν γλῶσσα; Ἔχει σημασία, καὶ τὸ λένε οἱ πατέρες. Ὁ χριστιανισμὸς δὲν ἔχει ὡς μέσον διαδόσεως τὸ σπαθί, ὅπως τὸ Ἰσλάμ. Ὁ Χριστὸς λέει· «Ει τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν…» (Ματθ. 16,24). Ἡ ἁγία θρησκεία τοῦ Ἰησοῦ δὲν διαδίδεται μὲ τὸ σπαθί, διὰ τῆς βίας. Ὡς μέσον διαδόσεως θὰ ἔχῃ πάντοτε τὴ γλῶσσα, τὸ πύρινο κήρυγμα τοῦ λόγου τοῦ  Θεοῦ· «Πῦρ ἦλθον βαλεῖν ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ τί θέλω εἰ ἤδη ἀνήφθη!» (Λουκ. 12,49).
   Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο ὅμως ἔκανε καὶ θαύματα. Αἰσθητὴ λοιπόν, ἀκόμη, ἡ παρουσία του καὶ διὰ θαυμάτων. Καὶ πρῶτο θαῦμα εἶνε ἡ γλωσσομάθεια τῶν ἀποστόλων. Ἔβλεπες αὐτούς, ποὺ ἐγὼ ἀμφιβάλλω ἂν ξέρανε νὰ μιλήσουν καὶ τὰ ἑβραϊκὰ σὰν ψαρᾶδες ποὺ ἤτανε, νὰ λαλοῦν σὲ ὅλες τὶς γλῶσσες καὶ διαλέκτους τοῦ κόσμου «τὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ» (Πράξ. 2,11). Ἡ παρουσία τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἦταν αἰσθητὴ διὰ τῶν γλωσσῶν ποὺ λαλοῦσαν.
Σᾶς ὑπενθυμίζω κ᾿ ἕνα ἄλλο θαῦμα. Ὁ Πέτρος ὁ ψαρᾶς, ἔξω ἀπὸ τὸ ναό, βλέπει ἕνα χωλὸ (=κουτσό) ποὺ εἶχε σαράντα χρόνια νὰ περπατήσῃ. Ὁ χωλὸς περίμενε μήπως τοῦ δώσῃ κάτι. Ἀλλ᾿ ὁ Πέτρος τοῦ λέει· «Ἀργύριον καὶ χρυσίον οὐχ ὑπάρχει μοι»· ἐγώ, ἂν ψάξῃς, δὲν ἔχω μιὰ δραχμή. Ἐκεῖνο ποὺ ἔχω, αὐτὸ σοῦ δίνω· «ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου ἔγειρε καὶ περιπάτει» (Πράξ. 3,6). Καὶ αὐτός, ποὺ δὲν μποροῦσε νὰ βαδίσῃ, ἀμέσως στερεώθηκαν τὰ σφυρά (=οἱ ἀστράγαλοί) του, ἔγινε ὑγιής, καὶ περπάτησε· πετοῦσε σὰν ἐλάφι. Ὁ Πέτρος δὲν εἶχε ἀσήμι καὶ χρυσάφι, εἶχε ὅμως Πνεῦμα ἅγιον!
«Ἀργύριον καὶ χρυσίον οὐχ ὑπάρχει μοι». Θὰ ἔπρεπε τὸ ἀνάργυρον, ἡ ἀκτημοσύνη, νὰ εἶνε γνώρισμα ὅλων ὅσοι ἐτάχθησαν νὰ ποιμάνουν τὴν ὀρθόδοξο Ἐκκλησία. Τίποτε ἄλλο δὲν χτυπάει τόσο ἄσχημα στὸ λαό μας ὅσο ἡ φιλαργυρία, καὶ μάλιστα τῶν ἀγάμων. Τώρα ὅμως, ὅπου νὰ πᾷς, βλέπεις δίπλα στοὺς ἀγάμους ἀνηψιὲς καὶ ἀνηψιούς. Καὶ ἀκοῦς· Νὰ τοὺς προικίσουμε, νὰ τοὺς σπουδάσουμε… Δὲν εἶνε αὐτὴ ἐκκλησία ἐλευθέρα καὶ ζῶσα.
Φεύγω τώρα ἀπὸ τοὺς ὀρθοδόξους κληρικοὺς τῆς Ἑλλάδος καὶ πάω στὸν πάπα. Ἔλα σὺ τώρα, ποὺ θέλεις νὰ λές, ὅτι εἶσαι διάδοχος τοῦ Πέτρου. Μπορεῖς, ἐσὺ ὁ πάπας, ὅλοι οἱ πάπαι ποὺ περάσατε, μπορεῖτε νὰ πῆτε· «Ἀργύριον καὶ χρυσίον οὐχ ὑπάρχει μοι»; Οἱ μεγαλύτερες τράπεζες τῆς Ἰταλίας καὶ τῆς Γαλλίας εἶνε παπικές. Ῥέει τὸ ἀργύριον…
Λένε, ὅτι πρὶν πολλὰ χρόνια πῆγε κάποιος φιλόσοφος νὰ ἐπισκεφθῇ τὸν πάπα. Ὁ πάπας, γιὰ νὰ τὸν ἐντυπωσιάσῃ, τοῦ λέει·
―Ἔλα νὰ σοῦ δείξω τὰ μεγαλεῖα τοῦ κράτους μου (διότι εἶνε κράτος τὸ Βατικανό).
Τὸν πῆγε λοιπὸν στὶς πινακοθῆκες, στὶς μεγάλες αίθουσες, στὸν τεράστιο ναὸ τοῦ Ἁγίου Πέτρου τῆς Ῥώμης, στὰ κειμήλια καὶ τοὺς θησαυρούς, σὲ ὅλα τὰ λείψανα ποὺ ἦταν ἐπίχρυσα καὶ ἐπάργυρα. Τοῦ τὰ ἔδειξε ὅλα αὐτά, καὶ θάμπωσαν τὰ μάτια τοῦ ἐπισκέπτου. Τότε ὁ πάπας ὁ ἄπιστος τοῦ λέει εἰρωνικῶς·
―Αὐτὰ δὲν πιστεύω νὰ τὰ εἶχε ὁ ἀπόστολος Πέτρος… (ἤθελε δηλαδὴ νὰ πῇ, ὅτι αὐτὸς ἔγινε ἀνώτερος τοῦ Πέτρου!).
Καὶ ὁ φιλόσοφος τοῦ ἀπαντᾷ·
―Εἶνε ἀλήθεια, ὅτι ὁ καημένος ὁ Πέτρος δὲν εἶχε τίποτε. Γι᾿ αὐτὸ ἔλεγε «Ἀργύριον καὶ χρυσίον οὐχ ὑπάρχει μοι». Ἀλλὰ σ᾿ ἐρωτῶ καὶ μὲ συγχωρεῖς· ἐκεῖνος δὲν τὰ εἶχε αὐτά, ἐσὺ ὅμως, ἂν φέρω ἕνα κουτσό, μπορεῖς νὰ τοῦ πῇς «Ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου ἔγειρε καὶ περιπάτει»; Μπορεῖς νὰ τὸ πῇς; Δὲν μπορεῖς. Ἑπομένως τί νὰ τὰ κάνω ἐγὼ τὰ πλούτη σας, ἐφ᾿ ὅσον δὲν ἔχετε Πνεῦμα ἅγιο;
   Αἰσθητή, λοιπόν, ἡ παρουσία τοῦ ἁγίου Πνεύματος διὰ τοῦ ἀέρος καὶ τοῦ ἤχου, αἰσθητὴ διὰ τοῦ πυρός, αἰσθητὴ διὰ τῶν θαυμάτων. Τελειώνω· ἔφτασα στὸ τελευταῖο μέρος, ποὺ ἀφορᾷ τὴν ἀφεντιά μου καὶ τὴν ἀφεντιά σας. Διότι θὰ μοῦ πῆτε·
―Τί κοπιάζεις νὰ μᾶς ἀποδείξῃς, ὅτι ἦρθε Πνεῦμα ἅγιο στοὺς ἀποστόλους; Δὲν χρειάζεται· αὐτὸ εἶνε φανερό. Μπορεῖς νὰ μᾶς πῇς τώρα, ὑπάρχει σήμερα Πνεῦμα ἅγιο; Αὐτό μᾶς ἐνδιαφέρει.
Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο «καὶ ἔστι, καὶ ἔσται, οὔτε ἀρξάμενον, οὔτε παυσόμενον» (ὕμνος Πεντηκοστῆς). Ὑπάρχει. Ἐὰν δὲν ὑπῆρχε, δὲν θὰ ὑπῆρχε καὶ Ἐκκλησία. Ποῦ ὑπάρχει, ποῦ θὰ τὸ δῇς; Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο ἀρχίζει στὴν κολυμβήθρα τοῦ βαπτίσματος. Τὴν ὥρα ποὺ ὁ ἱερεὺς ἐπικαλεῖται τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο κ᾿ Ἐκεῖνο ἔρχεται πάνω στὰ νερά, τὸ νερὸ ἀποκτᾷ πνευματικὴ ῥαδιενέργεια καὶ καθαρίζει τὸν βαπτιζόμενο ἀπὸ κάθε ἁμαρτία· καὶ ἀπὸ παιδὶ τῆς νύχτας βγαίνει υἱὸς φωτὸς καὶ ἡμέρας, υἱὸς καὶ θυγατέρα τοῦ παναγίου Πνεύματος.
Πνεῦμα ἅγιο στὸ μυστήριο τοῦ βαπτίσματος. Καὶ θά ᾿πρεπε μετὰ τὸ βάπτισμα ἡ ζωή μας νὰ εἶνε λευκὴ σὰν τὸ χιόνι. Ὅμως μετὰ τὸ βάπτισμα ἁμαρτάνεις. Τότε τί γίνεται;
Παιδί μου, μὴν ἀπελπισθῇς. Πόσα ἁμαρτήματα ἔκανες; Είτε λίγα ἔκανες είτε πολλά, ῥῖξε τὸν ἑαυτό σου στὸ πέλαγος τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ. Ἀπόρριψε τὴν ἀπόγνωσι. Τρέξε στὴν ἐξομολόγησι. Τὴν ὥρα ἐκείνη μπροστὰ στὸν πνευματικὸ μὲ τὸ πετραχήλι, ὁ παπᾶς δὲν εἶνε ὁ ἄσημος ἄνθρωπος. Εἶνε ἄγγελος περιβεβλημένος οὐράνια δόξα, εἶνε τοποτηρητὴς τοῦ Χριστοῦ, εἶνε αὐτὸς ὁ Χριστὸς ὁ ἐσταυρωμένος…

* * *

  Μ᾿ αὐτὰ ποὺ είπαμε τελειώνοντας, ἀγαπητοί μου, θέλω νὰ ὑπογραμμίσω τοῦτο, τὸ ὁποῖον ἔχει σχέσι μὲ τὸν καθένα μας προσωπικῶς. Γιὰ μᾶς Πεντηκοστὴ δὲν εἶνε μιὰ φορὰ τὸ χρόνο· γιὰ μᾶς Πεντηκοστὴ εἶνε κάθε φορὰ ποὺ μετέχουμε σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ἱερὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας. Ἐκεῖ γίνεται σήμερα καὶ γιὰ μᾶς αἰσθητὴ ἡ παρουσία τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Ὅποιος ἀμφιβάλλει, δὲν ἔχει παρὰ νὰ δοκιμάσῃ. Ἐκεῖ, στὰ ἱερὰ μυστήρια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἐὰν προσέλθῃ μὲ πίστι καὶ φόβο Θεοῦ καὶ μὲ τὴν κατάλληλη προετοιμασία, θὰ βεβαιωθῇ γιὰ τὴν παρουσία τοῦ ἁγίου Πνεύματος, τοῦ τρίτου προσώπου τῆς ἁγίας Τριάδος.
Αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος, ἡ τιμὴ καὶ ἡ προσκύνησις, εἰς αἰῶνας αἰώνων. Ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
(β΄ μέρος μεγάλης ἑσπερινῆς παλαιᾶς ὁμιλίας σὲ Κυριακὴ τῆς Πεντηκοστῆς πρὸ 1967

ΑΝΑΦΟΡΑ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ - ΟΜΙΛΙΑ 195η ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΙΡΑ "ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ"

"... Δέν ξέρω λοιπόν ἄν μπορέσαμε νά ἀντιληφθοῦμε ὅτι αὐτός ὁ ναός τῆς Ἁγίας Σοφίας στήν Κωνσταντινούπολη ἀφιερώθηκε στήν Ἐνανθρωπίσασα Σοφία τοῦ Θεοῦ, δηλαδή στόν Ἰησοῦ Χριστό. Βέβαια ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι Ἕλληνες χριστιανοί θά θέλαμε νά ἐπανακτήσομε τήν Πόλη καί τόν περιώνυμο ναό τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας. Ὅσοι πηγαίνουν ἐκεῖ ὡς προσκυνητές μέ συγκίνηση μπαίνουν στόν ναό. Ἀλλά εἴτε αὐτό ἀποτελεῖ ἕνα ὄνειρο, εἴτε εἶναι δύσκολο, ἀπό τίς ποικίλες θά λέγαμε ἱστορικές συγκυρίες τίς ὁποῖες στίς μέρες μᾶς ἰδιαίτερα ζοῦμε, μέ τή σχέση μας μέ τήν Τουρκία, ἕνα προέχει. Ὄχι βεβαίως ἡ ἐπανάκτηση τοῦ ναοῦ, ὅσο κυρίως ἡ κατανόηση τῆς Ἐνυποστάτου Σοφίας πού οἱ Πατέρες μᾶς ὕψωσαν καί ἀφιέρωσαν πρός τιμή τῆς τόν ὁμώνυμο ναό. Θά ἐπαναλάβω δέν ἔχει σημασία ἄν θά ξαναπάρομε πίσω τήν Πόλη καί τήν Ἁγία Σοφία. Τό θέλομε. Δέν ξέρομε ὅμως. Ὁ Θεός ξέρει. Ἀλλά ἐκεῖνο πού προέχει ἐπαναλαμβάνω εἶναι νά κατανοήσομε Ἐκεῖνον στόν ὁποῖο ἀφιερώθηκε ὁ ναός αὐτός, νά κατανοήσομε δηλαδή τόν Ἰησοῦ Χριστό. ….

Ἄν θέλετε, ἴσως ὅταν φθάσομε σέ αὐτή τήν κατανόηση καί τήν βίωση τῆς Ἐνυποστάτου Σοφίας, ἴσως τότε νά μᾶς χαριστεῖ καί αὐτός ὁ λαμπρός ἅγιος ναός της, στήν Κωνσταντινούπολη. Ἴσως.
 Τίποτα δέν εἶναι ἀδύνατο στό χέρι τοῦ Θεοῦ καί ἔτσι νά πραγματοποιηθεῖ ἐκεῖνο τό ὄνειρο «πάλι μέ χρόνους μέ καιρούς, πάλι δικά μας θάναι». Ἔτσι λέει ἡ λαϊκή δημοτική μας παράδοση. Μήν λησμονοῦμε ὅμως καί δέν πρέπει ποτέ αὐτό νά τό λησμονοῦμε ὅτι καί τήν Πόλη καί τήν Ἁγία Σοφία χάσαμε ἀπό τίς ἁμαρτίες μας. Μήν τό ξεχνοῦμε. Ἄν λοιπόν προσέξομε, στραφοῦμε πίσω στίς ρίζες μας καί γίνομε πνευματικότερος λαός ἴσως ὁ Θεός μᾶς ξαναχαρίσει τήν πόλη μέ τό ναός της. Μήν λησμονοῦμε ἀκόμη ὅτι τότε τόν 15ο αἰώνα οἱ βλέψεις τῆς σωτηρίας μᾶς στέφονταν στήν ἐκκλησιαστικά παρηκμασμένη Δύση, πού τελικά ἡ δύση μᾶς πρόδωσε. Ἐκεῖ στρέφαμε τήν προσοχή μας. Ἀπό ἐκεῖ περιμέναμε τήν βοήθειά μας. Ἐνῶ διάσημοι ἱεροκήρυκες τῆς ἐποχῆς ἐκείνης φώναζαν, διέτρεχαν τούς δρόμους τῆς Πόλης ὅτι πρέπει νά μετανοήσομε νά ἐξαλειφθεῖ ἡ ἁμαρτία ἀπό τήν Πόλη εἶναι διάχυτη, ξέχειλη ἡ ἁμαρτία, ἀλλά δέν τούς ἄκουσαν. Καί εἰδοποίησαν οἱ τότε, νά μήν ἀναφέρω ὀνόματα, ὅτι θά πέσει ἡ Πόλη ἐπειδή δέν ὑπῆρχε διάθεση διόρθωσης τοῦ λαοῦ. Ἔγιναν πολλές ἁμαρτίες σέ αὐτή τήν Βυζαντινή Αὐτοκρατορία. Πολλές φορές νομίζομε ὅτι περιβάλλεται μέ ἕνα φωτοστέφανο ἁγιότητας. Δέν εἶναι ἔτσι τά πράγματα. Μπορεῖ μέν νά ἀποδέχθηκε τόν Χριστιανισμό καί ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἐπέτρεψε τήν ἐκκλησία νά ἀνέβει ἀπό τίς κατακόμβες στήν ἐπιφάνεια ἦταν ὁ Μ. Κωνσταντῖνος, ἀλλά ἡ ἁμαρτία πάντοτε ὑπῆρχε. Ἡ δέ εἰδωλολατρεία κατά τή διάρκεια τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας ὅλοι τό ξέρομε …"
 (Σοφία Σειράχ, ὁμιλία 195η, 07/05/96)
 http://athanasiosmytilinaios.blogspot.gr

Γιατί στην Σπάρτη δεν βρέθηκαν αρχαίοι ναοί;

Γιατί στην Σπάρτη δεν βρέθηκαν αρχαίοι ναοί;
Κύρος Μανούσκας

(περιοδικό "αρχαιολογία", τεύχος 9, αύγουστος 1983, σελίδες 93-94)

Δεν αναρωτηθήκατε ποτέ, γιατί δεν έχει μείνει κάποιο αρχαιολογικό εύρημα στην Σπάρτη; Δεν είχε ναούς η Σπάρτη; Αγάλματα; Μνημεία;
Είχε…

Απλώς «φρόντισε» ένας Εβραίος Αββάς να τα εξαφανίσει, διαλύοντας τα πάντα.
Ο αββάς λοιπόν Μισέλ Φουρμόντ (1690-1746), απεσταλμένος του Λοδοβίκου ΙΕ’, ώστε να συλλέξει βυζαντινά χειρόγραφα, το 1729, έφθασε στην Σπάρτη. Χρειάστηκε 53 ημέρες για να καταστρέψει τα πάντα!!!

Ο αββάς Fourmont ξεπερνάει και τον Έλγιν όσον αφορά στο βάναυσο τρόπο της καταστροφής των μνημείων, που κυριολεκτικά αφάνισε, αλλά και στον απίστευτο αριθμό των αρχαιοτήτων που κατάστρεψε.

Στην προσπάθειά του να φανεί αρεστός στο βασιλιά του και να εξασφαλίσει αποκλειστικά για εκείνον μόνο το δικαίωμα της μελέτης και της έρευνας επιγραφών και μνημείων, μετά την καταγραφή τους επιδιδόταν με, παρανοϊκή στην κυριολεξία, μανία στην καταστροφή τους επιχαίροντας μάλιστα γι' αυτήν.
Ο Fourmont αναζήτησε επιγραφές στην Αθήνα, στη Σαλαμίνα, στα Μέγαρα και στην Πελοπόννησο, όπου διείσδυσε ακόμη και στα αγριότερα μέρη της Μάνης.

Ο ίδιος ομολογεί σε χειρόγραφό του, που σώζεται μαζί με το ημερολόγιό του, ότι συγκέντρωσε πάνω από 1.500 επιγραφές στην περιήγησή του το 1729 στην Ελλάδα. Σε επιστολή του προς τον κόμη Maurepas, o Fourmont καυχιέται ότι κατέστρεψε(!) τις επιγραφές, για να μην αντιγραφούν από μελλοντικό περιηγητή!!! (...)(...)
Όσα γράφει ο Fourmont για την καταστροφή, που έκανε στη Σπάρτη, εξηγούν και τη σπανιότητα των αρχαιοτήτων σήμερα στη φημισμένη πόλη.

Ακολουθεί η επιστολή του προς τον κόμητα Maurepas…





"επί 30 μέρες και πλέον 30, 40 και 60 εργάτες εκθεμελιώνουν, καταστρέφουν, εξαφανίζουν την πόλη της Σπάρτης. Μου υπολείπονται 4 μονό πύργοι να καταστρέψω… Προς το παρόν ασχολούμαι με την καταστροφή των τελευταίων αρχαιοτήτων της Σπάρτης. Καταλαβαίνετε(αποτείνεται στο Maurepas) τι χαρά δοκιμάζω(!). Αλλά να η Μαντινεία, η Στυμφαλία, η Τεγέα και ιδιαίτερα η Νεμέα και η Ολυμπία αξίζουν την εκ βάθους εκθεμελίωση. (!!!!!!!!!)
Έκανα πολλές πορείες αναζητώντας αρχαίες πόλεις αυτής της χωράς και έχω καταστρέψει μερικές. Ανάμεσα τους την Τροιζηνα, την Ερμιόνη, την Τύρινθα (tyrins στο χειρόγραφο αντί tiryns), τη μισή ακρόπολη του Άργους, τη Φλιασιά, το Φενεό…
Εισέδυσα στη Μάνη. Εδώ και έξι εβδομάδες ασχολούμαι με την ολοκληρωτική καταστροφή της Σπάρτης! Γκρεμίζοντας τα τείχη, τους ναούς της, μην αφήνοντας πέτρα στην πέτρα θα κάνω και την τοποθεσία της άγνωστη στο μέλλον, για να την ξανακάνω εγώ γνωστή. Έτσι θα δοξάσω το ταξίδι μου. Δεν είναι αυτό κάτι;".




Και πιο κάτω: "η Σπάρτη είναι η πέμπτη πόλη που κάτεσκαψα. Δεν θέλω να αφήσω λίθο επί λίθου. Δεν ξέρω αν υπάρχει στον κόσμο πράγμα ικανό να δοξάσει μια αποστολή περισσότερο από το να σκορπίσεις στους ανέμους τη στάχτη του Αγησιλάου, από το να ανακαλύψεις τα ονόματα των εφόρων, των γυμνασιαρχών, αγορανόμων, φιλοσόφων, γιατρών, ποιητών, ρητόρων, διάσημων γυναικών, ψηφίσματα της Γερουσίας, τους νόμους του Λυκούργου. Ασχολούμαι τώρα με την καταστροφή των βαθύτερων θεμελίων του ναού του Αμυκλαίου Απόλλωνα. Θα κατέστρεφα και άλλους αρχαίους τόπους το ίδιο εύκολα, αν με άφηναν. Τον πύργο τον γκρέμισα ολοκληρωτικά".

ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ "ΕΓΩ, Ο ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΕΝΑΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ ΒΙΟΣ "

Η ΚΑΤΑΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ -ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΜΑΘΗΜΑ (ΒΙΝΤΕΟ)

Ο Απόστολος Παύλος είχε προειδοποιήσει για τους λυκέμφορους ποιμένες

 

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος

εἶχε προειδοποιήσει γιά τούς λυκέμφορους ποιμένες

ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ 

ΕΝΑΣ ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΟΙΜΕΝΑΣ Ο π.ΓΕΡΒΑΣΙΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ

Του Αρχιμανδριτου


Κύριλλου Κωστόπουλου


Πενήντα χρόνια πέρασαν από την προς Κύριον εκδημία ενός κατά πάντα Ορθοδόξου Ποιμένος, του π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου.
Δραττόμενος της ευκαιρίας αυτής, θα ήθελα να αναφερθώ μέσα σε λίγες γραμμές στον πνευματικό μου πατέρα και οδηγό από αυτής ακόμη της παιδικής ηλικίας των δέκα ετών, παρουσιάζοντάς τον ως το πρότυπο Ορθοδόξου κληρικού και ποιμένος.
Ο Ιερός Χρυσόστομος στους περί Ιερωσύνης Λόγους του αναφωνεί: «Φωτός δίκην την οικουμένην καταυγάζοντος, λάμπειν δει του ιερέως την ψυχήν» (S.chr. 272, κεφ. 6, 446).

Τέτοια λαμπρή και φωτισμένη από το άκτιστο φως της Τρισηλίου Θεότητος ψυχή ήταν και η ιερατική – ποιμαντική ψυχή τού αειμνήστου Πατρός και Διδασκάλου μου.

Ο πατήρ Γερβάσιος ήταν μύστης και κήρυκας της εμπειρικής ευχαριστιακής Θεολογίας, χωρίς να αφίσταται και της ακαδημαϊκής Θεολογίας.
Ο ίδιος ακολούθησε την εμπειρική Θεολογία, η οποία τρέφεται με την προσευχή της μετανοίας και την θέα του ακτίστου φωτός.

Γι’ αυτό και την αγάπη προς τις Ιερές Ακολουθίες, αλλά και την Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μας την έκαμε εντρύφημα της καρδίας μας.
Ήταν ο διακριτικός Ορθόδοξος πνευματικός «Γέροντας», ο οποίος διέκρινε τα βάθη της ψυχής μας, τις μυστικές πτυχές της και μας οδηγούσε «εις νομάς σωτηρίους».

Η ικανότητά του να εισδύει στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και να ανασύρει από εκεί τα πάθη και τις αμαρτίες, αλλά και τους στεναγμούς τής διψασμένης ψυχής για την Ορθόδοξη αλήθεια, δεν ήταν μόνον αποτέλεσμα της μακράς πείρας του, αλλά και του χαρίσματος του δοσμένου από τον Θεό, χαρίσματος διορατικού, παρακλήσεως και πατρικής αγάπης.

Όταν πλησίαζες τον πατέρα Γερβάσιο, αισθανόσουν ότι η σχέση σου μαζί του ήταν μια ελεύθερη αναγεννητική σχέση, η οποία σε αναγεννούσε στην αληθινή πνευματική ζωή και όχι απλώς μια παιδαγωγία.
Ήταν η σχέση που αποκτούσαν οι πιστοί με τον Απόστολο Παύλο: «Εάν γαρ μυρίους παιδαγωγούς έχητε εν Χριστώ, αλλ' ου πολλούς πατέρας, εν γαρ Χριστώ Ιησού δια του ευαγγελίου εγώ υμάς εγέννησα» (Α΄ Κορ. 4, 15).

Το Πνεύμα της αληθείας σε «εκκλησίες» υποκρισίας;

Τὴν παρακάτω προτροπή-λύση δίνει ἡ Ἀδελφότητα «Ὁ Σωτήρ» γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

«Καὶ εἶναι λοιπὸν ἀνάγκη ἐπείγουσα νὰ σταματήσει ἀμέσως ἡ ξέφρενη αὐτὴ οἰκουμενιστικη πορεία. Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ποὺ φέρει καὶ τὴν καίρια εὐθύνη, εἶναι ἀνάγκη νὰ ἀποτολμήσει νὰ διακόψει κάθε σχέση μὲ τὸν χῶρο τῆς ραγδαίως ἐπιδεινούμενης πλάνης. Γιὰ νὰ μένει πάντοτε ἐδῶ ποὺ πνέει «τὸ Πνεῦμα τῆς ἀλήθειας»  (Περιοδικὸ "Ὁ Σωτήρ").

Να ρωτήσουμε τοὺς ὑπευθύνους τῆς Ἀδελφότητος:

Αὐτὴ ἡ προτροπὴ εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη γραμμὴ τῶν Πατέρων ἢ ἡ μετα-πατερικὴ «γραμμή» τῆς Ἀδελφότητος; Οἱ σήμερα ἑορταζόμενοι δηλ. Ἅγιοι Πατέρες, γιὰ νὰ «σταματήσει ἀμέσως ἡ ξέφρενη οἰκουμενιστικὴ πορεία» καὶ κάθε αἱρετικὴ πορεία, ἔκανανἐκκλήσεις στοὺς ἴδιους τοὺς αἱρετικούς, διατηρώντας ταυτόχρονακοινωνία μαζί τους, λιβανίζοντάς τους, ἔχοντας Ἀρχιμανδρίτες τους στὶς αὐλὲς τῶν Ἐπισκόπων ποὺ κατηγοροῦν ὡς αἱρετικούς, π.χ. τὸν Δημητριάδος καὶ Μεσσηνίας; Γιὰ τόσο ἀφελεῖς τοὺς εἶχαν τοὺς Ἁγίους Πατέρες; Συμβούλευαν τοὺς ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα πιστοὺς νὰ κάνουν ὑπακοὴ στὸν Ἐπίσκοπό τους; Ἢ ἀπομακρύνονταν ἀμέσως ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς;

Τὴν «καίρια εὐθύνη φέρει» ὁ αἱρετικὸς (ποὺ κάνει τὴ δουλειά του) ἢ ἐκεῖνος πού, ἐνῶ διαπιστώνει τὴν αἵρεση, τὸν ἀνέχεται καὶ«κοινωνεῖ» μαζί του;

  Πηγή "Ἀκτίνες"

Το Πνεύμα της αληθείας

σε «εκκλησίες» υποκρισίας;

Τήν ήμέρα της Πεντηκοστής ή θε­ϊκή άλήθεια τής Εκκλησίας βγήκε άπό τούς τοίχους τοϋ Υπερώ­ου τής Ιερουσαλήμ και άρχισε νά κα­τακτά τόν κόσμο. Θαύμα ασύλληπτο! Οί πρώην δείλοί, λιοντάρια! Οί ψαρά­δες, θεολόγοι- οί άγράμματοι, σοφοί.

Μυστήριο!

Μία παράδοξη βουή, σάν νά φυ­σούσε βίαιος άνεμος- και μυστηριώ­δεις γλώσσες σάν γλώσσες φωτιάς.

Ή άνερμήνευτη βουή γέμισε τό σπίτι και οί πύρινες γλώσσες διαμοιράσθηκαν στά κεφάλια των περίπου 120 άνθρώπων πού ήταν συγκεντρωμέ­νοι έκεί και άποτελούσαν τήν πρώτη 'Εκκλησία. Ούτε άνεμος ήταν ούτε φωτιά. Ή μάλλον ήταν άνεμος άλλης ποι­ότητος, θεϊκός- και θεϊκές οί φλόγες. Συμβολικά στοιχεία και σχήματα γιά νά δηλώσουν ότι ήρθε αίσθητότερα
στόν κόσμο τό τρίτο Πρόσωπο τοϋ 'Ενός έν Τριάδι Θεού, τό Άγιο Πνεύμα, «τό Πνεύμα της αληθείας», όπως τό είχε ονομάσει ό Κύριος, προκειμένου νά οδηγήσει την 'Εκκλησία Του «εις πάσαν τήν άλήθειαν» (Ιω.ις' 13).

Ήρθε!

Ώς βίαιος άνεμος γιά νά σαρώσει τήν αύτοκρατορία τού κακού. Ώς φωτιά γιά νά φωτίσει τό νού των πιστών και νά κατακάψει τή σατανική πλάνη.

"Ετσι άρχισε ή κατάκτηση τοϋ κόσμου και άπλώθηκε ή Βασιλεία του Θεού έπί τής γής- Ή σατανική άντίδραση μανιώ­δης! Αρχικά έπιχείρησε νά πνίξει τήν Εκκλησία στό αίμα των παιδιών της, νά τή θάψει στις στοές τών Κατακομβών και τις άρένες τοϋ Κολοσσαίου. "Οταν σ' αύτό άπέτυχε, ξεσήκωσε τις πλάνες τών αιρέσεων. Τιτανομαχία!

Με Εγκύκλιο ο Μεσογαίας Νικόλαος προπαγανδίζει υπέρ του Οικουμενισμού!

Φοβεροὶ οἱ καιροί μας, ἀποκαλυπτικοί, ἐσχατολογικοί. Ὁ Σωτηρικὸς Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος εὐτελίζοντας ἁγιογραφικὰ χωρία καὶ χρησιμοποιώντας τὰ μέσα ποὺ ἔχει ἡ Ἐκκλησία γιὰ νὰ διασώσει τὴν Πίστη καὶ νὰ οἰκοδομήσει τοὺς πιστούς, κάνει αἰσχίστου εἴδους προπαγάνδα ὑπὲρ τῆς ἐφαρμογῆς τῶν σχεδίων Βατικανοῦ καὶ Φαναρίου γιὰ τὴν Ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν. Μετὰ τὴν προπαγάνδα ὑπὲρ τοῦ Ἐγκεφαλικοῦ Θανάτου, καὶ ἀνακατεύοντας ἀλήθειες καὶ πλάνη, θεωρεῖ «σημαντικὸ γεγονὸς ἐκκλησιαστικοῦ χαρακτῆρος» τὴν συνάντηση Πάπα καὶ Πατριάρχη στὰ Ἱεροσόλυμα μὲ ἀφορμὴ τὰ πενῆντα χρόνια τῆς ἄρσεως τῶν ἀναθεμάτων, καὶ δικαιώνει τὸνἀγῶνα τοῦ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα γιὰ αὐτὴν τὴν «ἄρση»!

Νὰ τὸν χαίρονται οἱ ἱερεῖς του, τὸ ποίμνιό του καὶ οἱ «σωτηρικοὶ» φίλοι του πού, χρόνια τώρα, ἀμνηστεύουν τὶς κακόδοξες θέσεις του!

 Πηγή: "Ἀκτίνες"

Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος

"Στήκετε ἐν τῇ πίστει"

Κυριακὴ  Ἁγίων Πατέρων, 1 Ἰουνίου 2014

Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ 99H

Πρὸς τοὺς εὐλαβεῖς ἐφημερίους 

καὶ τὸν εὐσεβῆ λαὸ τῆς καθ’ ἡμᾶς ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ἀγαπητοὶ πατέρες καὶ ἀδελφοί,

Τέλειωσε γιὰ φέτος ἡ ἀναστάσιμη περίοδος, καὶ ζοῦμε πλέον μὲ τὴν προσδοκία τῆς Πεντηκοστῆς. Ἡ ψυχή μας παλινδρομεῖ ἀνάμεσα στὴ χαρὰ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου καὶ στὴν ἐλπίδα τῆς χάριτος τοῦ Ἁγ. Πνεύματος. «Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν». Εὔχομαι σὲ ὅλους πλούσια τὴν εὐλογία τοῦ Παρακλήτου. Ἤδη παρῆλθε καὶ ἡ ἐκκρεμότητα τῶν ἐκλογῶν τῆς Τοπικῆς Αὐτοδιοίκησης καὶ τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου, καὶ ὅπως πάντα τὴν ἔνταση τῶν μεταξύ μας διαιρέσεων τὴν διαδέχεται τώρα ἡ πρόκληση τῆς ἑνότητος καὶ κοινῆς προσπάθειας, ὥστε ὅλοι μαζὶ νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὴν ἐπίθεση τῆς δυσβάσταχτης πλέον καθημερινότητος. Εἶναι τόσο δύσκολα τὰ προβλήματά μας, ποὺ ἴσως αὐτοὶ ποὺ ἔχασαν στὶς ἐκλογὲς θὰ πρέπει νὰ νοιώθουν περισσότερο ἀνακουφισμένοι ἀπὸ ὅσους κέρδισαν. Ἐμεῖς εὐχόμαστε καλὴ δύναμη καὶ ἐπιτυχία στὴν ἀποστολή τους.

Εἶμαι βέβαιος ὅτι οἱ ἐκλεγμένοι ἐκπρόσωποι τῶν τοπικῶν κοινωνιῶν μὲ ἀνανεωμένο τὸν ἐνθουσιασμό τους θὰ κάνουν ὅ,τι καλύτερο μποροῦν ὅλοι μαζὶ γιὰ νὰ ἀνακουφίσουν τὸν τσακισμένο ἀπὸ τὴν γενικευμένη κρίση λαό μας. Κι ἐμεῖς ὡς Ἐκκλησία, στὸ μέτρο ποὺ μᾶς ἀναλογεῖ καὶ στὸν βαθμὸ ποὺ θὰ μᾶς ζητηθεῖ, θὰ στηρίξουμε κάθε καλὴ προσπάθεια μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις. Ἡ συνεργασία ὅλων μας εἶναι κυρίως σήμερα καὶ ἀναγκαία καὶ τεράστια σὲ δύναμη.

Ἡ περασμένη ὅμως Κυριακὴ σφραγίσθηκε καὶ ἀπὸ ἕνα ἄλλο σημαντικὸ γεγονὸς ἐκκλησιαστικοῦ χαρακτῆρος: τὴ συνάντηση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη μας κ. Βαρθολομαίου μὲ τὸν Πάπα Ρώμης κ. Φραγκίσκο στὰ Ἱεροσόλυμα, μπροστὰ στὸν Πανάγιο Τάφο, 50 χρόνια μετὰ τὴν ἄρση τῶν ἀναθεμάτων.

Διδάγματα από την Κυριακή των Αγ. Πατέρων, π. Ευθ. Τρικαμηνά

ΠΗΓΗ:  http://paterikiparadosi.blogspot.gr/   
  Σήμερα μία ἑβδομάδα πρίν τήν Πεντηκοστή ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τούς θεοφόρους Πατέρες τῆς Πρώτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί αἰσθάνομαι τήν ἀνάγκη νά καταθέσω στούς ἀδελφούς αὐτές τίς σκέψεις πρός προβληματισμό ὅλων μας. Ὁ λόγος εἶναι  ὅτι ἐπίκειται ἡ λεγομένη Πανορθόδοξος Σύνοδος καί πρέπει νά συνειδητοποιήσωμε ὅλοι τό πόσο ἔχουμε ἀπομακρυνθῆ ἀπό τήν γραμμή καί Παράδοσι τῶν Πατέρων καί βεβαίως αὐτό ὁφείλεται βασικά  εἰς τό ὅτι ἔχομε ὑποπέσει καί ἀκολουθοῦμε τήν αἵρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

         Ἐπικειμένης λοιπόν τῆς λεγομένης Πανορθοδόξου Συνόδου πρέπει νά προσδιορίσωμε τά κριτήρια μιᾶς Συνόδου, ὥστε νά ἐξακριβώσωμε ὄχι ἄν εἶναι Πανορθόδοξος ἀλλά ἄν εἶναι ὄντως Ὀρθόδοξος Σύνοδος. Ἡ ἔκφρασις «Πανορθόδοξος Σύνοδος» νομίζω δέν διαφέρει στήν ἔννοια τήν γραμματική, ἀλλά στήν διάστασι πού δίδει ἡ Ὀρθόδοξος Παράδοσις. Δηλαδή μία Σύνοδος δέν βαπτίζεται ἁπλῶς καί μάλιστα ἐκ τῶν προτέρων, ὡς «Πανορθόδοξος» ἤ «Οἰκουμενική», οὔτε οἱ ὅροι ἐξαρτῶνται ἀπό τό πλῆθος τῶν Ἐπισκόπων, ἤ τήν ἐκ παντός τόπου συνάθροισί των, ἀλλά σύμφωνα μέ τόν ἅγιο Μάξιμο τόν ὁμολογητή: «Τάς γενομένας συνόδους καί εὐσεβής πίστις κυροῖ» καί ἐπίσης «ἡ τῶν δογμάτων ὀρθότης κρίνει τάς συνόδους». (Πηδάλιον 1^η ὑποσημείωσις εἰς τά προλεγόμενα τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου). Κατ’ αὐτόν τόν τρόπο ὀλιγάριθμος Σύνοδος ( π.χ. στήν ἑν Ἀγκύρᾳ τοπική Σύνοδο ἦταν παρόντες δέκα ὀκτώ Πατέρες, στήν ἐν Νεοκαισαρείᾳ εἴκοσι τρεῖς, στήν ἐν Γάγγρᾳ δεκατρεῖς κ.λ.π.) διά τῆς ἀναγνωρίσεως τῶν Κανόνων τῶν ἀπό τάς Οἰκουμενικάς ἀπέκτησαν Οἰκουμενικόν κύρος, καί ἀντιθέτως πολυάριθμοι Σύνοδοι (ὅπως π.χ. ἡ ἐν Τύρῳ, ἡ ἐν Ἱερείᾳ, ἡ ἐν Φλωρεντίᾳ κ.λ.π.) ἀπεδείχθησαν καί κατατάχθησαν στίς ληστρικές Συνόδους διότι ἔλειπε ἀπό αὐτές ἡ κατά τόν ἅγιο Μάξιμο «εὐσεβής πίστις καί ἡ τῶν δογμάτων ὀρθότης».

         Βασικά λοιπόν ἡ πρώτη προϋπόθεσις διά νά εἶναι Ὀρθόδοξος ἡ λεγομένη «Πανορθόδοξος Σύνοδος» εἶναι νά διακηρυχθοῦν τά Ὀρθόδοξα δόγματα, νά ἐδραιωθῆ ἡ εὐσεβής πίστις, νά καταδικαστοῦν οἱ σύγχρονες αἱρέσεις καί ὀνομαστικά οἱ σύγχρονοι αἱρετικοί καί κοντολογίς νά ἀποδείξη ἡ «Πανορθόδοξος Σύνοδος» ὅτι συνεχίζει καί εὐθυγραμμίζεται μέ τήν Παράδοσι τῶν προηγουμένων Ὀρθοδόξων Συνόδων.

Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος ἐπί τοῦ θέματος τούτου ἀναφέρει τά ἐξῆς: «Οὐ γάρ οἷόν τε συνόδῳ συναριθμηθῆναι τούς περί πίστιν ἀσεβοῦντας οὐδέ πρέπει προκρίνεσθαι πράγματος ἐξέτασιν τῆς περί πίστεως ἐξετάσεως.  Χρή γάρ πρῶτον πᾶσαν περί τῆς πίστεως διαφωνίαν ἐκκόπτεσθαι καί τότε τήν περί τῶν πραγμάτων ἔρευναν ποιεῖσθαι. Καί γάρ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός οὐ πρότερον ἐθεράπευε τούς πάσχοντας, πρίν ἄν δείξωσι καί εἴπωσιν ὁποίαν πίστιν εἶχον εἰς αὐτόν. Ταῦτα παρά τῶν πατέρων ἐμάθομεν, ταῦτα ἀπάγγειλον τῷ βασιλεῖ, ταῦτα γάρ καί αὐτῷ συμφέρει καί τήν Ἐκκλησίαν οἰκοδομεῖ. (Περί τῶν γεγενημένων παρ’ Ἀρειανεῖς» (ΕΠΕ 9, 284, 15).

 Δηλαδή ὁ Μέγας Ἀθανάσιος διδάσκει ὅτι ἀποκλείεται ἡ συμμετοχή τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν Ἐπισκόπων στήν Ὀρθόδοξο Σύνοδο ὡς συνέδρων αὐτῆς. Ἐπιτρέπεται μόνο ἡ προσαγωγή των ὡς ὑποδίκων πρός ἀπολογίαν, ὅπως ἔγινε μέ τόν Ἄρειο καί τούς ὀπαδούς του κατά τήν Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδο, μέ τόν Νεστόριο κατά τήν τρίτη Οἰκουμενική, μέ τούς εἰκονομάχους Ἐπισκόπους κατά τήν ἑβδόμη Οἰκουμενική κ.λ.π.

Ἐπίσης ὁ Μέγας Ἀθανάσιος διδάσκει ὅτι ἡ Σύνοδος γιά νά εἶναι Ὀρθόδοξος πρέπει πρῶτα νά ἐπιλύση Ὀρθοδόξως τά περί πίστεως καί αἱρέσεως θέματα καί κατόπιν νά ἀσχοληθῆ μέ ὅλα τά ἄλλα. «Χρή γάρ πρῶτον πᾶσαν περί τῆς πίστεως διαφωνίαν ἐκκόπτεσθαι καί τότε τήν περί τῶν πραγμάτων ἔρευναν ποιεῖσθαι».

         Στήν λεγομένη ὅμως «Πανορθόδοξο Σύνοδο» ἔχει προ-αποφασιστεῖ καί προαναγγελθῆ ὅτι δέν θά ἀσχοληθῆ μέ θέματα πίστεως. Αὐτό φαίνεται καί ἀπό τά προγράμματα καί τήν θεματολογία πού ἔχουν καταρτίσει οἱ λεγόμενες «προσυνοδικές ἐπιτροπές». Ἐπίσης αὐτοί πού θά παρασταθοῦν ὡς σύνεδροι τῆς Συνόδου θά εἶναι οἱ ἴδιοι αἱρετικοί Οἰκουμενιστές, ἀρχῆς γενομένης ἀπό τόν βετεράνο καί πρωταγωνιστή τῆς αἱρέσεως, τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη. Ἄρα λοιπόν ἡ λεγομένη «Πανορθόδοξος Σύνοδος» προαναγγέλει ἡ ἴδια μέ λόγια καί ἔργα ὅτι δέν θά εἶναι Ὀρθόδοξος ἀλλά αἱρετική. Διότι πῶς εἶναι δυνατόν μία Ὀρθόδοξος Σύνοδος νά μή ἀσχοληθῆ πρωτίστως καί κυρίως μέ τά θέματα τῆς πίστεως, τά ὁποῖα ταλανίζουν ἐπί δεκαετίες τήν Ἐκκλησία καί ἔχουν ἤδη ἐπιρρεάσει καί ἀμβλύνει τό Ὀρθόδοξο κριτήριο. Εἶναι δέ τά πρῶτα πού ἀπαιτοῦνται διά τήν σωτηρία ἑκάστου.

         Ἕνα δεύτερο κριτήριο τό ὁποῖο ἐκ τῶν πραγμάτων φαίνεται ὅτι πρέπει νά ὑπάρχη σέ μία Ὀρθόδοξο Σύνοδο εἶναι ὅτι τό φρόνημα τῶν Ἐπισκόπων καί ἡγουμένων πού θά συνέλθουν στήν Σύνοδο πρέπει νά εἶναι Ὀρθόδοξο καί μαρτυρικό. Διότι ἄν αὐτοί πού θά συμμετέχουν στήν Σύνοδο δέν ἔχουν Ὀρθόδοξο καί μαρτυρικό φρόνημα δέν φωτίζονται ἀπό τό ἅγιο Πνεῦμα, ὥστε νά διακηρύξουν τά Ὀρθόδοξα δόγματα καί νά καταδικάσουν τίς αἱρέσεις. Δηλαδή ἡ χάρις τοῦ ἁγίου Πνεύματος δέν ἐνεργεῖ μαγικά καί καταναγκαστικά σέ ὅσους Ἐπισκόπους συνέρχονται σέ Σύνοδο, ἀλλά μόνο σέ ὅσους ἔχουν ἀγαθή προαίρεσι, ἡ ὁποία στήν προκειμένη περίπτωσι ἐκφράζεται μέ τό Ὀρθόδοξο καί μαρτυρικό φρόνημα.

Πατριάρχης και Πάπας ενώνουν το Πάσχα… Πλησιάζουν όλα !

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός πως «το ποθούμενο θα έλθει όταν έλθουν δύο καλοκαίρια συνεχόμενα και δύο Πασχαλιές μαζί»…

 Αρκετοί μπορεί να σκεφτούν όλα τα είχαμε αυτό μας έλειπε. Κι όμως, πρόκειται για ένα ιστορικό βήμα στην παγκόσμια ιστορία της ανθρωπότητας και των Εκκλησιών. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι η διαφορετική ημερομηνία εορτασμού του Πάσχα μεταξύ Ορθόδοξων και Καθολικών προϋπήρξε κατά 800 χρόνια από το Σχίσμα των Εκκλησιών το 1054 που προκάλεσε πολλά δεινά και άλλαξε σε μεγάλο βαθμό την ιστορία της ανθρωπότητας.

Έτσι, και μόνο το γεγονός ότι ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης Βαρθολομαίος συζητά σοβαρά με τον Πάπα της Ρώμης Φραγκίσκο να ενώσουν την ημερομηνία εορτασμού του Πάσχα αποτελεί τεράστια είδηση παγκόσμιας εμβέλειας.
Όπως, μάλιστα, αναφέρει ο ιστότοπος agioreitikovima.gr, την αποκάλυψη έκανε ο ίδιος ο Πάπας Φραγκίσκος μετά τη συνάντησή του με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο στους Άγιους Τόπους. Χαρακτήρισε μάλιστα «γελοίο» το να υπάρχει διαφορά μιας εβδομάδας, ενώ κατά τακτά χρονικά διαστήματα να συμπίπτει ο εορτασμός.

Ανεξαρτήτως αυτού, όπως αναφέρουν πληροφορίες κατά τη διάρκεια της πρόσφατης συνάντησής τους Πατριάρχης και Πάπας αποφάσισαν να κάνουν σαφή και σταθερά βήματα στην κατεύθυνση της χριστιανικής ενότητας. Και όπως εκτιμάται από εκκλησιαστικούς κύκλους μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η αγκαλιά μεταξύ Φραγκίσκου και Βαρθολομαίου, μια αγκαλιά που ερμηνεύτηκε ως αγκαλιά ανάμεσα στην Εκκλησία της Ανατολής και της Δύσης.
Προφανώς, υπάρχουν πολλά εμπόδια και πολλοί «σκελετοί» τόσο στο Βατικανό όσο και στο Φανάρι.

Τα καμώματα των Παπικών, μιμούνται και οι Οικουμενιστές Επίσκοποι στην Ελλάδα!

ΟΙ  ΠΑΝΤΕΛΗΔΕΣ   Ο  ΠΑΝ,ΑΡΑΘΗΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΠΕΖΕΝΙΤΗΣ  ΜΕ ΤΟΝ  ΦΙΛΟ ΤΟΥ  ΙΓΝΑΤΙΟ ΛΑΡΙΣΗΣ  ΤΟΝ  ΠΟΛΥΦΟΡΕΜΕΝΟ ΤΩΝ 200ων ΣΤΟΛΩΝ  ΑΠΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΓΙΑ  ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΘΟΔΕΣΜΗ 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΕ ΣΥΡΟΥ; 

ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΑΠΛΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΟΙΟ ΠΙΑ;!!!

 ΕΛΕΟΣ!

Τα καμώματα των Παπικών, μιμούνται και οι Οικουμενιστές Επίσκοποι στην Ελλάδα!

Φανερώσου ηγέτη …… ήρθε η τώρα !!!!!!Ολοι οι ‘’σύμμαχοι’’ της Ελλάδας έχουν ουσιαστικά συνωμοτήσει εναντίων της...Οι Ισραηλίτες ήταν πάντα μισέλληνες και θα παραμείνουν… δεν έχουν καλύτερο φίλο από το κέρδος.

   Η προδοτική κατοχική κυβέρνηση με τους απανταχού Γερμανούς εγκάθετους και ‘’Γερμανοπροθύμους’’ εφαρμόζει το μακρόπνοο σχέδιο της νέας τάξης πραγμάτων σιωνιστικής εμπνεύσεως εξ Αμερικής και απλα Γερμανικής εκτελέσεως.

   Τα πετρέλαια είναι πολλά…. Τα τρισεκατομμύρια ακόμη περισσότερα…. Οι ειδικοί μιλούν ότι είναι δεκάδες τρισεκατομμύρια η αξία των κοιτασμάτων όταν μια ολόκληρη Αμερική με δεκαετίες πολέμων χρωστά 18 τρισεκατομμύρια και ουσιαστικά είναι πτωχευμένη πριν από εμάς…. Καταλαβαίνεται λοιπόν ότι το παιχνίδι είναι πολύ μεγάλο…

Ολοι οι ‘’σύμμαχοι’’ της Ελλάδας έχουν ουσιαστικά συνωμοτήσει εναντίων της όπως έκαναν και στη μικρασιατική καταστροφή….. Τυχαίο? Οι Αμερικανοί και Γερμανοί ήδη έχουν καθορίσει τη λεία τους σε απευθείας συζητήσεις με την Τουρκική ηγεσία που τους είναι υπερπολιτιμοι απέναντι στη διαμάχη με τη Ρωσία.. Νομίζετε ότι δεν έχουν κανονίσει και τις… ‘’αμοιβες’’ της …???? Οι Φούρνοι και το Καστελόριζο θα δοκιμαστούν σκληρά…. Το αποδεικνύουν οι ‘’εικονικοί’’ βομβαρδισμοί των Τούρκων καθώς και τα γυμνάσια κατάληψης εχθρικού εδάφους απέναντι από το Καστελόριζο…

Το Ισραήλ το παίζει σύμμαχος μας επι του παρόντος ενώ ουσιαστικά θα αποδειχθεί την κατάλληλη στιγμή ο ‘’ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ’’ των Τούρκων…. Μην έχετε αμφιβολία ότι ο καυγάς Τουρκίας – Ισραήλ δεν ήταν αληθινος , αλλά αντίθετα , μέρος του όλου σχεδίου διαμελισμού της Ελλάδας …. Οι Ισραηλίτες ήταν πάντα μισέλληνες και θα παραμείνουν… δεν έχουν καλύτερο φίλο από το κέρδος που στην προκειμένη περίπτωση είναι μεγάλο. Πάντα ήταν απέναντι μας ακόμη και για θρησκευτικούς λόγους….. Η Ιστορία είναι γραμμένη και δεν αλλάζει…. Τα γεγονότα έχουν μιλήσει …. Δείτε τι συνέβη στην Κύπρο ….. μια κατάφωρη προδοσία ελληνοφώνων και ‘’συμμαχικών’’ δυνάμεων στο βωμό των πετρελαίων… Θυμάστε τους διθυράμβους για τη συμμαχία της Κύπρου με το Ισραήλ? Που πήγαν όλα αυτά τα μεγάλα σχέδια και οι αμυντικές συμφωνίες με τους ‘’καινούργιους’’ συμμάχους ????? Μήπως οδήγησαν στο νέο σχέδιο Αναν 2 και στην οικονομική καταστροφή ???

    Οι Γερμανοί , που ήδη συνεπικουρούμενοι από τους Αμερικανούς χρηματοδοτούν το χάος στην Ουκρανία προκειμένου να στριμώξουν τη Ρωσία , κατάφεραν να βάλουν τη Τουρκία ‘’απέναντι’’ της και να χρησιμοποιούν τα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της κατά της Ρωσίας… Δηλαδή τη σπρώχνουν σε μια μελλοντική δεινή ήττα με δική τους προτροπή !!!! Είναι επίσης προφανείς ότι τραβούν το ‘’χαλί’’ και οικονομικά στη Τουρκία προκειμένου να την έχουν όμηρο στις γεωπολιτικές εξελίξεις που τρέχουν όπως έκαναν και με εμάς αλλά και με την Κύπρο… Ο θήτης σύντομα θα γίνει θυμα!!! Σιγά μην άφηναν Αμερική και Ρωσία , και τώρα και Γερμανία… , να φτιάξει η Τουρκία αεροπλάνα , αεροπλανοφόρα , διαστημόπλοια και αλλα χαριτωμένα και να το παίζει δερβέναγας αύριο σε ολη τη Μεσόγειο και μεθαύριο σε όλη τη Μέση Ανατολή…. και να πουλάει και οπλα σε δικούς τους πελάτες ‘’κλέβοντας’’ τους πολύτιμα έσοδα…