Νεκτάριος Δαπέργολας
Σέ συνέχεια τοῦ πρόσφατου σχολίου μου γιά τίς ἐξελίξεις πού τρέχουν ὡς πρός τή μιαρή ἀπόπειρα διάλυσης τῆς Ὀρθοδοξίας μέσῳ τῆς δῆθεν Ἕνωσης μέ τόν ὑπόλοιπο «χριστιανικό» κόσμο, ἰδιαίτερης ἀναφορᾶς χρήζει ἡ συνεχῶς κλιμακούμενη φρίκη πού ζοῦμε ἐδῶ καί μερικούς μῆνες σχετικά μέ τόν κοινό ἑορτασμό τῶν 1700 χρόνων ἀπό τήν Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδο. Ὑπό τό ψευτοάλλοθι τῆς δῆθεν κοινῆς ἀποδοχῆς τῆς ἐν λόγῳ Συνόδου ἀπό ὅλες τίς αὐτοφερόμενες ὡς «Ἐκκλησίες» τῆς Δύσης, ἡ ἐπέτειος τῶν 1700 χρόνων ἔχει μετατραπεῖ σέ ἕναν ἀπερίγραπτο φερετζέ γιά τήν νομιμοποίηση καί τήν ἐκθείαση ὄχι μόνο τῶν αἱρέσεων αὐτῶν (μία διαδικασία πού ξεκίνησε μέ τούς ψευτοδιαλόγους καί τήν δράση τοῦ ΠΣΕ, συνεχίστηκε μέ τό βδελυρό Κολυμπάρι καί κορυφώνεται σήμερα), ἀλλά καί ὅλου τοῦ σύγχρονου μετανεωτερικοῦ νεοεποχίτικου ὑπονόμου. Γιατί ἀπό τή στιγμή πού οἱ δυτικές ψευτοεκκλησίες δέν ἔχουν μόνο πλέον νά προβάλουν τίς ἐπί αἰῶνες αἱρετικές διδασκαλίες καί τά στρεβλά τους δόγματα, ἀλλά ἔχουν ἐνσωματώσει κάθε πτυχή τῆς woke διαστροφῆς τῆς τελευταίας 20ετίας, ὁ ἀγώνας ὅλων αὐτῶν τῶν ἀντίχριστων δῆθεν Χριστιανῶν γιά Ἕνωση συμπεριλαμβάνει καί ἀποδέχεται πλέον καί ὅλον αὐτόν τόν ἀδιανόητο ἐκφυλισμό τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν.
