Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΠΡΟΞΕΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΣΜΥΡΝΗΝ ΑΠΑΝΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΤΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ κ. ΡΕΠΟΥΣΗΝ

Απάντηση στην περί "συνωστισμού" της Ρεπούση από Αμερικανό Πρόξενο!

 

  «Ἐπιθυμῶ νὰ ἐπαναλάβω ὅτι σταθερὰ πολιτικὴ τοῦ Τούρκου, ἀπό τῆς πτώσεως τοῦ Ἀβδούλ Χαμίτ, ὑπῆρξε ἐξορία, φόνος καὶ ἐξόντωσις τῆς χριστιανικῆς φυλῆς».

 

Πηγή: "Κατάνυξις"

Εἰς τήν ἐφημερίδα «ΕΣΤΙΑ» ἐδημοσιεύθη ἐπιστολή τοῦ ἀναγνώστου κ. Ἀντωνίου Βενέτη μέ ἱστορικά στοιχεῖα διά τόν «ξερριζωμόν» τῶν Ἑλλήνων ἐκ τῆς Τουρκίας καί ἰδιαιτέρως ἐκ τῆς Σμύρνης. Τά ἱστορικά στοιχεῖα προέρχονται ἀπό ἔκθεσιν τοῦ Ἀμερικανοῦ Προξένου εἰς τήν Σμύρνην Τζώρτζ Χόρτον διά τά δραματικά γεγονότα τοῦ Αὐγούστου 1922. Ἡ ἐπιστολή αὐτή ἀποτελεῖ ἀπάντησιν εἰς τήν ἀνιστόρητον βουλευτήν τῆς ΔΗΜ.ΑΡ. κ. Μαρίαν Ρε- πούσην καί εἰς ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν περί «συνωστισμοῦ» τῶν Ἑλλήνων εἰς τήν Σμύρνην. Ἡ ἐπιστολή ἔχει ὡς ἑξῆς:
«Ξεφυλλίζοντας τὸ μηνιαῖο περιοδικὸ “Ἱστορία”, τ. 432, Ἰούνιος 2004, βρῆκα ὅτι ὁ δεινὸς ἱστοριοδίφης ἀείμνηστος δικηγόρος Ἀναστάσιος Π. Ζολώτας ἀναφέρεται σὲ μιὰ ἔκθεση τοῦ Ἀμερικανοῦ Προξένου στὴ Σμύρνη Τζὼρτζ Χόρτον, γιὰ τὰ δραματικὰ γεγονότα τοῦ Αὐγούστου τοῦ 1922. Γράφει ὁ ἀείμνηστος Ἀ. Ζολώτας.

“Ὁ Τζὼρτζ Χόρτον ὑπῆρξε διπλωματικὸς ἀντιπρόσωπος τῶν ΗΠΑ εἰς Μέσην Ἀνατολήν. Ὑπηρέτησε ἐπὶ 30 ἔτη αὐτόθι (1892-1922), μὲ ἕδραν κυρίως τὴν Σμὺρνην. Παρηκολούθησε ἰδίοις ὄμμασιν τὸ δρᾶμα τοῦ χριστιανικοῦ πληθυσμοῦ τῆς Μ. Ἀσίας, ἰδίᾳ δὲ τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἀποκορύφωσις τοῦ δράματος ὑπῆρξε ἡ κατὰληψις ὑπό τοῦ Κεμὰλ τῆς Μ. Ἀσίας καὶ ἡ καταστροφὴ τῆς Σμύρνης. [...] Ὑπέβαλε εἰς τὸ Ἀμερικανικὸν Ὑπουργεῖον Ἐξωτερικῶν αὐστηρῶς ἀπόρρητον ἀναφορὰν περὶ τῶν συμβάντων. [...] Τὴν ἐν λόγῳ, ἀπὸ 27-9-1922, ἀπόρρητον ἔκθεσίν του φέρομεν τώρα εἰς τὴν δημοσιότητα, διότι ἀποτελεῖ ντοκουμέντο μεγάλης ἱστορικῆς ἀξίας, δεδομένου ὅτι ἐγράφη ὑπό ἐντελῶς ἀντικειμενικὸν πρῖσμα ὑπὸ εἰδήμονος παρατηρητοῦ”.

Παραθέτω λοιπὸν κομμάτια ἀπὸ τὴν ἐν λόγῳ ἀναφορὰ τοῦ Τζὼρτζ Χόρτον:
“Τὸ καθεστὼς τῶν Ἑλλήνων εἰς Μικράν Ἀσίαν ἦτο τὸ μόνον πολιτισμένον καὶ προηγμένον, τὸ ὁποῖον ἡ χώρα αὐτή εἶχε δεῖ ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν καὶ ἤμην πολὺ πλησίον τοῦ κ. Στεργιάδη, ὁ ὁποῖος εἰργάσθη εὐρύτατα εἰς τὴν χώραν αὐτή. [...] Οἱ Ἕλληνες ἐτιμωρήθησαν πολὺ αὐστηρότερον δι᾽ ἐπιθέσεις ἐναντίον τῶν Τούρκων, παρὰ οἱ Τοῦρκοι δι᾽ ἐπιθέσεις ἐναντίον Ἑλλήνων. [...] ”... Μετὰ τὴν μεγάλην πυρκαγιὰν ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ὁποίας σύμπας ὁ χριστιανικὸς πληθυσμὸς ὑπεχρεώθη νὰ μεταβῆ εἰς τὴν προκυμαίαν, ὅπου παρέμεινε ἐπὶ ἡμέρας τείνων τὰς χεῖρας του εἰς τὰ πολεμικὰ πλοῖα, πού ἐναυλόχουν, κραυγάζων καὶ ζητῶν βοήθειαν καὶ ἀποθνήσκων ἐκ πείνης καὶ δίψης, ἡ συμπεριφορὰ τῶν Τούρκων ὑπῆρξε φρικώδης. [...]
”Ἡ κ.Ἔμιλυ Μὰκ Κόλουμ, διευθύντρια τοῦ Σχολείου Θηλέων εἰς Σμύρνην... ἐδήλωσε ὅτι ἀκόμη ὑπάρχει πλῆθος ἀπὸ αὐτὰ τὰ δυστυχῆ πλάσματα ἐπὶ τῆς προκυμαίας καὶ κατά μῆκος τῶν ἀκτῶν, χωρὶς νερό, δίχως τροφήν, τὰ ὁποῖα ἀποθνήσκουν καὶ ἡ ὄψις αὐτῶν τῶν νεκρῶν σωμάτων εἶναι τρομερά. ”Ἐπιθυμῶ νὰ ἐπαναλάβω ὅτι ἡ σταθερὰ πολιτικὴ τοῦ Τούρκου, ἀπό τῆς πτώσεως τοῦ Ἀβδούλ Χαμίτ, ὑπῆρξε ἡ ἐξορία, ὁ φόνος καὶ ἡ ἐξόντωσις τῆς χριστιανικῆς φυλῆς. [...]
Ἐπιθυμῶ τώρα νὰ τονίσω τὴν διαφοράν μεταξύ Ἕλληνος καὶ Τούρκου. Ὁ Ἕλλην ἀναμφιβόλως ἔσφαξε Τούρκους, ἄλλα οὐδὲν ἔθνος παρουσιάζει τὴν σταθερὰν ἱστορίαν τῶν σφαγῶν εἰς μεγάλην κλίμακα, ὅπως ὁ Τοῦρκος εἰς τὴν παγκόσμιον ἱστορίαν. [...] Ἀλλά ὁ Ἕλλην εἶναι ἱκανὸς νὰ ἐκπολιτίση ἐπὶ τῆ βάσει τῶν συγχρόνων ἠθῶν οἰκοδομεῖ νοσοκομεῖα, πανεπιστήμια, ἱδρύει γραμμάς ἀτμοπλοΐας, εἰσάγει μεθόδους συγχρόνου γεωργίας καὶ προσφέρει ἐλευθερίαν τὴν ὁποίαν ἀνα- πτύσσει”.

- Μήπως λοιπὸν κάποιοι πανεπιστημιακοὶ καὶ δημοσιογράφοι “ἡδονίζονται” νὰ διακηρύσσουν ὅτι γιὰ ὅλα φταῖνε οἱ Ἕλληνες;»