π. Ἀρσένιε. Ημέτερος εί, ή εκ των υπεναντίων; "Και τίκτεις και παρθενεύεις";;;

  Ὁ σεβαστός Μοναχός π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης, εἶναι  δεδηλωμένος ἀντιοικουμενιστής, αλλά συμμετέχει ώς εισηγητής σε εκδηλώσεις του μοιχεπιβάτου Ιγνατίου Λάππα Λαρίσης (στο παρελθόν) και του έτερου νεο-μεταπατερικού φωστήρος Ιγνατίου του Βόλου. 

"Και τίκτει και παρθενεύει";;;

Μέ μεγάλη μας ἔκπληξη διαβάσαμε στόν τοπικό τύπο τῆς πόλης τοῦ Βόλου, τήν παρουσία τοῦ Μοναχοῦ (ἐντεταλμένου ἐπί τῶν αἱρέσεων τῆς Ι. Μητροπόλεως Κασσανδρείας) π. Ἀρσενίου Βλιαγκόφτη στήν ἀντιαιρετική  ἡμερίδα γιά νέες οἰκογένειες, πού διοργάνωσε ἡ Μητρόπολη Δημητριάδος, ὁ ὁποῖος ὡς εἰσηγητής ἀνέπτυξε τό θέμα:  «Κίνδυνοι γιά τούς νέους καί τίς οἰκογένειες ἀπό τίς σέκτες καί τρόποι ἀντιμετωπίσεως». Ἴσως κάποιος ἀναρωτηθεῖ, γιατί νά προκαλέσει ἔκπληξη ἡ παρουσία τοῦ ἐν λόγῳ Μοναχοῦ σέ μία ἀντιαιρετική ἡμερίδα, ἀφοῦ μάλιστα εἶναι καί ὁ πλέον ἁρμόδιος, ὡς ἐντεταλμένος ἐπί τῶν αἱρέσεων ἄλλης Μητροπόλεως, νά μιλήσει γιά τά θέματα αὐτά καί νά ἐνημερώσει τούς νέους καί τίς  οἰκογένειες γιά τόν κίνδυνο πού διατρέχουν.

Ὁ σεβαστός Μοναχός π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης, γιά ὅσους δέν γνωρίζουν, ἐδῶ καί ἀρκετά χρόνια (γιά πρώτη φορά τόν ἀκούσαμε  τό ἔτος 2000 στό Μοναχικό Συνέδριο στά Μετέωρα παρουσίᾳ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου τότε Ἀθηνῶν κ. Χριστόδουλου καί μᾶς χαροποίησε ἰδιαίτερα μέ τίς θέσεις του), συμμετέχει σέ ὅλα σχεδόν τά ἀντιοικουμενιστικά συνέδρια, ἡμερίδες, συνάξεις, ὁμιλίες–ἐκδηλώσεις σέ διάφορες μητροπόλεις, εἴτε ὡς εἰσηγητής, εἴτε ὡς συντονιστής, εἴτε ὡς γραμματέας τῶν συντονιστικῶν ἐπιτροπῶν  τῶν συνεδρίων–ἡμερίδων αὐτῶν. Εἶναι λοιπόν δεδηλωμένος ἀντιοικουμενιστής, ἐργάζεται ἀδιαλείπτως ἐδῶ καί χρόνια γιά τήν ἐνημέρωση τῶν πιστῶν γιά τήν Παναίρεση τῆς ἐποχῆς μας, εἶναι δέ καί σύμβουλος ἐκδόσεως τοῦ Περιοδικοῦ «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ», τό ὁποῖο καί αὐτό δημοσιεύει ἄρθρα ἀντιαιρετικά καί κυρίως ἀντιοικουμενιστικά.

Σέ πρόσφατη μάλιστα ἡμερίδα, πού διοργανώθηκε ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς, μετεῖχε ὡς μέλος τῆς γραμματείας τῆς συντονιστικῆς ἐπιτροπῆς. Στήν συγκεκριμένη ἡμερίδα καταγγέλθηκε ἐπισήμως ἡ Ἀκαδημία τῶν Θεολογικῶν Σπουδῶν τῆς Μητροπόλεως Δημητριάδος ἄμεσα καί ἔμμεσα  φωτογραφήθηκε ὁ ἠθικός αὐτουργός–ἱδρυτής αὐτῆς ὁ Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιος, ὁ ὁποῖος εἶναι ὀπαδός τῆς «μεταπατερικῆς θεολογίας», οἰκουμενιστής, νεωτεριστής, καινοτόμος, σύμφωνα  καί μέ τήν ἀποκαλυπτική εἰσήγηση τοῦ ἐρευνητοῦ κ. Ι. Μαρκᾶ στήν ἐν λόγῳ ἡμερίδα.

Ἐξάλλου ἡ  ἐφημερίδα «Ὀρθόδοξος Τύπος» εἶχε δημοσιεύσει σέ πληθώρα φύλλων της, ὁλόκληρα ἄρθρα καί μάλιστα πρωτοσέλιδα γιά τήν δράση τοῦ Μητροπολίτου Δημητριάδος καί τήν σχέση του μέ τήν αἵρεση της Μεταπατερικῆς Θεολογίας, τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς νεοφανοῦς Λειτουργικῆς Ἀναγέννησης (μεταγλώττισης τῶν κειμένων τῶν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν, τῶν Εὐχῶν καί Μυστηρίων τῆς Θ. Λατρείας μας).

Συνεπῶς εἶναι πασίγνωστες οἱ θέσεις τοῦ συγκεκριμένου Μητροπολίτου, ἡ γραμμή πού ἀκολουθεῖ, καθώς καί ἡ συμπόρευσή του μέ τούς Οἰκουμενιστές τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τοῦ Π.Σ.Ε. καί ἄλλων διεθνῶν Ὀργανισμῶν  (Πατριάρχη Βαρθολομαίου, Περγάμου Ἰωάννη Ζηζιούλα, τῶν θεολόγων Π. Βασιλειάδη καί Γ. Μαρτζέλου κἄ.).

Εἶναι γνωστή ἐπίσης ἡ συμμετοχή του καί προδοτική ἀποδοχή τῶν ὅσων ὑπεγράφησαν στήν Θ’ Συνέλευση τοῦ Π.Σ.Ε. στό Πόρτο Ἀλέγκρε ἐκ μέρους τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, ἡ συμμετοχή του –τῇ παρουσίᾳ Καρδιναλίων καί ἀλλοθρήσκων– σέ Θ. Λειτουργία στόν Ἅγ. Ἀπολλινάριο τῆς Ραβέννας, κατὰ τὴν ὁποία μετέδωσαν τή Θ. Κοινωνία σέ αἱρετικούς, οἱ θέσεις του  γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, τή χειροτονία τῶν γυναικῶν, τό ἄβατον τοῦ ἁγ. Ὄρους, τόν θρησκευτικό τουρισμό  κλπ., κλπ.

Μέ λίγα λόγια ὁ συγκεκριμένος Μητροπολίτης εἶναι ὀπαδός τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τήν ὁποία κατεδίκασε ἀπό ἄμβωνος καί ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς κατά τήν ἀνάγνωση τῶν ἀναθεμάτων κατά τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας πρίν δύο χρόνια στόν Μητροπολιτικό ναό τοῦ Πειραιᾶ.

Καὶ ἐδῶ λοιπόν στοιχειοθετεῖται ἡ ἔκπληξη, ἡ ἔνσταση καί ἡ διαμαρτυρία μας γιά τόν π. Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη, ἕνα γνωστότατο ἀντιοικουμενιστή, ὅπως ἐξάγεται ἀπό τό ὅλο του βιογραφικό σημείωμα, τό ὁποῖο γέμει ἀπό ἐνέργειες καί παρουσίες πού δηλώνουν σαφέστατα ὅτι ἀγωνίζεται γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς παναιρέσεως αὐτῆς, ἡ ὁποία κατατρώγει, γιά παραπάνω ἀπό ἕναν αἰῶνα, τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.

Ἐφ’ ὅσον λοιπόν, εἶναι γνωστές οἱ ἐνέργειες καί θέσεις τοῦ οἰκείου μας Ἐπισκόπου, ὅπως ἐπίσης καί τό γεγονός ὅτι ὑπάρχουν πιστοί πού ἔχουν ἀποτειχισθεῖ ἀπό αὐτόν λόγῳ τῆς συμπορεύσεώς του μέ τήν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, πῶς στέκεται, πῶς δικαιολογεῖται ἡ παρουσία τοῦ π. Ἀρσενίου στήν ἐν λόγῳ ἡμερίδα; Δέν ἀποτελεῖ μέγα σκάνδαλο; Δέν δηλώνει ἡ ἐκεῖ παρουσία του, δίπλα στόν Οἰκουμενιστή Ἐπίσκοπο νά εἰσηγεῖται γιά τίς νεοφανεῖς αἱρέσεις πού πλήττουν τίς νέες οἰκογένειες, ἀλλά καί οἱ φιλοφρονήσεις πού ἀνταλλάχτηκαν, συμπόρευση μέ τήν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τήν ὁποία μόνο μέ τά λόγια καί στά χαρτιά καταπολεμεῖ ὁ Μοναχός Ἀρσένιος;

Μήπως μετενόησε ὁ Δημητριάδος, ἀποκήρυξε τίς αἱρετικές θέσεις καί πράξεις του, συνέγραψε κάποιο λίβελλο ἐναντίον τοῦ Παπισμοῦ ἤ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί δέν πήραμε εἴδηση; Πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀξιολογεῖ ὁ π. Ἀρσένιος ὅτι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο οἱ νέες οἰκογένειες ἀπό τίς διάφορες ὀλιγομελεῖς σέκτες, ἀπό τόν κίνδυνο πού διατρέχουν ἐξ  αἰτίας τῆς συμμετοχῆς τοῦ κ. Ἰγνατίου στή μεγάλη σέκτα τοῦ Π.Σ.Ε. ἤ τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν, ἤ τῶν Λουθηρανῶν ἤ τῶν Ἀγγλικανῶν ἤ ὅποιων ἄλλων, μέ τούς ὁποίους συγχρωτίζεται τόσα χρόνια;

Πιστεύουμε ἀκράδαντα ὅτι εἶναι πολὺ μεγαλύτερος ὁ δεύτερος κίνδυνος πού διατρέχουν οἱ πιστοί, καί κυρίως οἱ νέοι. Καί ὁ κίνδυνος καθίσταται ἀκόμα πιό μεγάλος ἀπό τή σύγχυση πού δημιουργεῖται, κυρίως ἀπό τό γεγονός ὅτι ὁ π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης, εὑρισκόμενος ἐδῶ καί χρόνια δίπλα στά μεγάλα ὀνόματα τοῦ ἀντιοικουμενιστικοῦ ἀγῶνος (π. Θεοδ. Ζήση, π. Γεωργ. Μεταλληνοῦ, π. Ἀθαν. Ἀναστασίου, π. Γεωργ. Καψάνη κλπ.) ἐνῶ  ἔχει δηλώσει ἤδη τήν ταυτότητά του, τώρα εἰσηγεῖται –μαζί μέ τήν ἐλίτ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ– γιά αἱρέσεις ὑποδεέστερες, μικρῆς ἐμβέλειας καί ἐλάχιστα διακινούμενες στόν ἑλλαδικό χῶρο.

Θά περίμενε κανείς, ὅπως εἶναι εὔλογο ἀπό ὅσα παραθέσαμε, ὁ ἐντεταλμένος ἐπί τῶν αἱρέσεων, π. Ἀρσένιος, ὄχι μόνο νά ἀρνηθεῖ τήν πρόσκληση γιά νά παραστεῖ ὡς εἰσηγητής στήν ἐν λόγῳ ἡμερίδα, ἀλλά καί νά ἐλέγξει τόν συγκεκριμένο Μητροπολίτη δημοσίως, γιά τό ὅτι κηρύσσει γυμνῇ τῇ κεφαλῇ τήν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τήν ὁποία ὁ π. Ἀρσένιος καταγγέλει ἐδῶ καί χρόνια, καί ὄχι νά συνεργάζεται μαζί του γιά τήν  ἐνημέρωση γιά ὑποτιθέμενο κίνδυνο ἀπό ἄλλες αἱρέσεις καί σέκτες. Εἶναι προκλητικότατο νά δέχεται τήν πρόσκληση νά μιλήσει σέ ἕνα χῶρο πού ἔχει ὀνομασθεῖ ἀπό πολλούς ὡς ἐργαστήρι αἱρετικῶν θέσεων καί ἀπόψεων καί ἀπό ἕνα βῆμα στό ὁποῖο ἀνέβηκαν καί μίλησαν αἱρετικοί, ἑτερόδοξοι καί ἀλλόθρησκοι, ἀκόμη καί παστόρισσες ὁλόκληρης τῆς ὑφηλίου.

Μέσα ἀπὸ αὐτὴ τὴν προσέγγιση γίνεται πλέον κατάδηλο τό γιατί δέν μπορεῖ νά ἀντιμετωπισθεῖ πλέον ἡ γάγγραινα αὐτή τῆς αἱρέσεως τῆς ἐποχῆς μας, καθόσον οἱ ἀντι-οικουμενιστές συμφύρονται καί συγχρωτίζονται μέ τούς Οἰκουμενιστές· ἀλληλοαφορίζονται, ἀλλά συνεργάζονται στενά· ἀλληλοκατηγοροῦνται, ἀλλά στήν οὐσία συμπορεύονται καί, κατ’ αὐτόν τόν τρόπο, ἡ δευτέρα πλάνη εἶναι χειροτέρα τῆς πρώτης!

Ἀπό τήν δεδηλωμένη αἵρεση μπορεῖ κάποιος νά προφυλαχθεῖ, διότι εἶναι εὐδιάκριτη, ἀλλά ἀπό τή διγλωσσία, τήν φαρισαϊκή συμπεριφορά καί τήν ἀντορθόδοξη ἰησουΐτικη μέθοδο ἀντιμετώπισης τῆς αἱρέσεως, ὄχι μόνο δέν μπορεῖ νά ἀφυπνισθεῖ κάποιος, ἀλλά ἀπό τή σύγχυση πού δημιουργοῦν τέτοιου εἴδους συμπεριφορές, κοντεύει νά χάσει ἀκόμη καί τά λογικά του.

Εὑρισκόμαστε στήν πολύ δύσκολη θέση νά διαπιστώσουμε γιά μία ἀκόμη φορά  ὅτι, ὄχι μόνο δέν πολεμᾶται ἔτσι ὁ Οἰκουμενισμός, ὄχι μόνο δέν ἀναχαιτίζεται ἡ ὀρμή του, ἀλλά σιγοντάρεται, συνεπικουρεῖται, ἐξαπλώνεται καί ἑδραιώνεται ἔτι περισσότερο. Ὁ συμφυρμός αὐτοῦ τοῦ εἴδους μέ Οἰκουμενιστές πού φωτογραφίζονται στά ὡς ἄνω συνέδρια, ἀλλά δέν κατονομάζονται, ἡ ἀρνητική στάση τῶν ἀντιοικουμενιστῶν ἔναντι τῆς πατερικῆς γραμμῆς τῆς ἀπομακρύνσεως ἀπό τούς αἱρετικούς Ἐπισκόπους–Πατριάρχες, πού κηρύσσουν γυμνῇ τῇ κεφαλῇ τήν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλά καί ἡ ἀγαστή συνεργασία τους σέ θέματα μάλιστα ἀντιμετωπίσεως ἄλλων αἱρέσεων, δέν ὁδηγοῦν στήν καταπολέμηση τῆς παναιρέσεως αὐτῆς στό ἐλάχιστο.

Ἀκόμη καί ἡ ἐνημέρωση πού ὑποτίθεται ὅτι γίνεται (ἐξαιτίας τῆς συγχύσεως πού δημιουργεῖται)  δέν ἔχει κανένα νόημα, οὔτε φέρνει κάποιο ἀποτέλεσμα. Διότι δέν μποροῦμε, ἀπό τή μιά ν’ ἀμνηστεύουμε καί νά προσδίδουμε ἐκκλησιαστική νομιμοποίηση σέ ἐπισκόπους πού ἔχουν γκρεμίσει τά ὅρια μεταξύ ἀληθείας καί πλάνης, κι ἀπό τήν ἄλλη νά τούς ἐγκαλοῦμε γιά τά αἱρετικά τους φρονήματα. Εἶναι σά νά γνωρίζουμε ὅτι πάσχουμε ἀπό μία ἀσθένεια, ἤ ὅτι κινδυνεύουμε ἀπό μία ἐπιδημία, ἀλλά δέν ἔχουμε τά κατάλληλα φάρμακα γιά νά τίς ἀντιμετωπίσουμε, ἀφοῦ οἱ θεράποντες γιατροί, ἀντί νά μᾶς τά χορηγήσουν καί νά μᾶς θεραπεύσουν, μᾶς μολύνουν περισσότερο καθόσον, ἐρχόμενοι  σέ ἐπικοινωνία μέ τούς νοσοῦντες, μᾶς τίς μεταδίδουν.

Μετὰ τὴν παραπάνω ἀνάλυση, γίνεται ἀπόλυτα κατανοητὴ καὶ εὐεξήγητη ἡ συμπεριφορά τοῦ ἐν λόγῳ μοναχοῦ στήν προαναφερθεῖσα ἡμερίδα τοῦ Πειραιᾶ, τή σχετική μέ τήν Μεταπατερική Θεολογία. Κατ’ αὐτήν, μέλη τοῦ Συλλόγου μας, ὅπως καί μέλη τῆς Ἑνώσεως «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» ἐμοίραζαν στούς προσερχομένους ἔντυπο ἀντιοικουμενιστικό ὑλικό (τεύχη τοῦ περιοδικοῦ «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» καί τό βιβλίο τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ, τό σχετικό μέ τήν διακοπή τῆς μνημονεύσεως Ἐπισκόπου κηρύσσοντος ἐπ’ Ἐκκλησίας αἵρεσι). Στὴν ἐν λόγῳ ἡμερίδα ὁ π. Ἀρσένιος, εἶχε κυριολεκτικά ἀναστατώσει τούς πάντες, ἀπό τόν Πρωτοσύγκελλο τῆς Μητροπόλεως μέχρι τούς κατώτερους κληρικούς γιά τήν παρουσία μας ἐκεῖ καί γιά τό ὑλικό πού μοιράζαμε, πηγαινοερχόμενος καί ἐνημερώνοντας τόν καθένα γι’ αὐτό πού κάναμε. Τόν ἐνοχλοῦσε ἀφάνταστα ἡ παρουσία μας ἐκεῖ, ὥστε προσπαθοῦσε μέ κάθε τρόπο νά τήν ἀποτρέψει. Κάποια στιγμὴ μάλιστα, δέν δίστασε ἀπὸ μικροφώνου νὰ προειδοποιήσει ὅτι ἔξω ἀπὸ τὴν αἴθουσα μοιράζονται αἱρετικά φυλλάδια (αὐτὸ πράγματι συνέβαινε ἔξω ἀπὸ τὶς εἰσόδους τῆς αἴθουσας), χωρὶς καμιά διευκρίνηση, ὅτι ἐμεῖς δὲν ἀνήκουμε στοὺς αἱρετικούς, λές καί τά βιβλία περί ἀποτειχίσεως ἦταν αἱρετικά! Ἐκ τῶν ὑστέρων βέβαια καταλάβαμε πολύ καλά ποῦ ὀφειλόταν ἡ  συμπεριφορά του ἐκείνη, τήν ὁποία τότε ἀποσιωπήσαμε, ἀλλά τώρα κρίναμε ὅτι πρέπει νά γνωστοποιηθεῖ, γιά νά δοθεῖ στὸ ὅλο θέμα ἡ πραγματικὴ διάσταση.

Φαίνεται καθαρά πλέον ὅτι διατηρώντας τήν ἐπικοινωνία του μέ τούς Οἰκουμενιστές φέρεται ἐχθρικά πρός κάθε τι πού παραπέμπει στήν ἀποτείχιση καί ὅπως εἶναι φυσικό καί στά πρόσωπα πού τήν ἐνστερνίζονται καί τήν ἀκολουθοῦν.

Λυπούμαστε βαθύτατα γιατί ἐλπίζαμε ὅτι κάποια στιγμή θά μπορούσαμε νά συμπορευθοῦμε στόν ἀντιοικουμενιστικό ἀγῶνα, νά συνδράμουμε  ἔστω καί στό ἐλάχιστο δίπλα στά πρωτοκλασσάτα ὀνόματα τοῦ ἀντιοικουμενιστικοῦ χώρου, ἐμεῖς οἱ ἀσήμαντοι, ἀλλά μετά ἀπό αὐτές τίς συμπεριφορές, αὐτό φαίνεται νά φαντάζει σάν ὄνειρο θερινῆς νυκτός.

Βέβαια, δέν  εὐελπιστοῦμε ὅτι ὁ π. Ἀρσένιος θά  ἀσχοληθεῖ μαζί μας, ἀφοῦ καί παλαιότερα τοῦ γράψαμε γιά σχετικό θέμα ἀλλά δέν καταδέχθηκε νά μᾶς ἀπαντήσει. Πρίν λίγα χρόνια πάλι ἦλθε καί μίλησε γιά τή σχολή Γονέων σέ τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό τοῦ Βόλου, ἀλλά καί τότε, δέν δώσαμε συνέχεια γιά εὐνόητους λόγους.  Ὡς δόκτωρ Θεολογίας αὐτός, γνωρίζει πολύ καλύτερα τί πρέπει νά πράξει καί πῶς πρέπει νά συμπεριφέρεται, ὄχι μόνον ὡς θεολόγος ἀλλά καί ὡς ἁπλός μοναχός. Ἡ στάση του σκανδαλίζει καί ἴσως πρέπει νά λάβει τά μέτρα του. Πρέπει νά ἀποφασίσει σέ ποιό στρατόπεδο θέλει ν’ ἀνήκει καί μέ ποιούς νά συνεργάζεται, διαφορετικά κινδυνεύει νά χάσει τήν ἔξωθεν καλή μαρτυρία καί τόν τίτλο τοῦ ἀγωνιστοῦ τῆς Πίστεως ἐναντίον τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.  Ἐκτός ἄν ἐμεῖς δέν καταλάβαμε καί τοῦ προσδώσαμε τόν τίτλο αὐτό χωρίς ν’ ἀνταποκρίνεται στήν πραγματικότητα.

Εἰλικρινά ζητᾶμε συγνώμη γιά τήν παρέμβασή μας αὐτή, ἀλλά ἐδῶ πού φτάσαμε, δέν μποροῦμε πλέον νά παίζουμε μέ τά θέματα τῆς πίστεως, ἔστω κι ἄν μᾶς προσάπτουν διάφορες κατηγορίες· οὔτε μποροῦμε νά ἐπαμφοτερίζουμε σέ τέτοιους δύσκολους κι ἔσχατους καιρούς, οὔτε νά σκανδαλίζουμε ἔστω καί τόν πιό ἁπλοϊκό πιστό γιά τόν ὁποῖο θυσιάστηκε ὁ Χριστός πάνω στόν Σταυρό.

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

 «ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ»

ΝΟΜΙΜΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΜΕΝΟΣ

 ΠΡΟΕΔΡΟΣ:  ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

 ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΞΑΝΘΑ -ΝΑΚΟΥ