Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

ΨΑΛΤΙΚΑ ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ "ΑΓΩΝΑΣ" α.φ. 209 Οκτώβριος 2014



 ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ  ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ "ΑΓΩΝΑΣ" α.φ. 209  Οκτώβριος 2014      http://www.agonas.org/
ΤEρμα οι δIσκοι !




Κύριο και πρωτοσέλιδο θέμα τοπικής εφημερίδας (17/10/2014) αποτέλεσε η ανακοίνωση του δεσπότη Ιγνατίου «Δεν είναι εποχή για δίσκους» που ειπώθηκε στην αίθουσα του ξενοδοχείου «ΔΙΒΑΝΗ» σε εκδήλωση για το φιλανθρωπικό έργο της μητρόπολης.

Διαβάζοντας οι παπάδες την είδηση έτριβαν τα μάτια τους από έκπληξη. Γι’ αυτό, άλλοι απ’ αυτούς προσπάθησαν να πληροφορηθούν κάτι περισσότερο από τις κυρίες που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση κι άλλοι τηλεφώνησαν στην εφημερίδα, γιατί ο δεσπότης δεν τους έχει συνηθίσει σε τέτοιες ενέργειες.

Η εφημερίδα μας θέλοντας να μάθει για τα συμβάντα ρώτησε αρκετούς ιερείς εάν πληροφορήθηκαν αυτά και ποια είναι η γνώμη τους.

Εκείνοι, παραξενημένοι, απάντησαν: «Δεν είναι δυνατόν αυτό, διότι ο δεσπότης είτε κοιμάται είτε αγρυπνεί το μυαλό του το έχει στους δίσκους και στις εισπράξεις. Μάλλον θα μπερδεύτηκε και άλλα ήθελε να πει και άλλα είπε. Εκτός κι αν τα είπε με το σκεπτικό να τα ανακαλέσει όπως κάνει συνήθως, ή ξεχνάει όσα υποσχέθηκε».

Όπως κι αν έχει το πράγμα, ένας δεσπότης δεν πρέπει να λησμονεί, τουλάχιστον, τις ευχάριστες υποσχέσεις, που θα δώσουν λίγη αναψυχή στους τόσο καταπιεσμένους ιερείς.

Το αν θα κρατήσει το λόγο του θα το δείξει το εγγύς μέλλον. Οψόμεθα.



ΤΑ ΟΡΦΑΝΑ … 10 ΜΑΣΕΛΕΣ;



Σε διάφορα σημεία της πόλης – πεζοδρόμια, φανάρια, διασταυρώσεις, έξω από Super Market … – υπάρχουν ανάπηροι, γέροι, ανήμποροι που απλώνουν το χέρι και μικρά παιδιά στην αγκαλιά κάποιας μάνας να ζητούν οικονομική βοήθεια… Το ίδιο ζήλωσε και ο δεσπότης Λάρισας αλλά με πιο … εξελιγμένο τρόπο. Βρήκε δηλαδή το ευαίσθητο σημείο που συγκινεί αρκετούς και το εκμεταλλεύθηκε δεόντως. Ζητάει κάθε λίγο και λιγάκι χρήματα και μάλιστα με δραματικό ύφος: «Ενισχύσατε τα Ορφανά της Μητρόπολης», «Έκκληση μητροπολίτη για το Ορφανοτροφείο Θηλέων»… Είναι δε σε μόνιμο μοτίβο οι ανακοινώσεις με τις ίδιες φωτογραφίες και το ίδιο περιεχόμενο.

Προκειμένου λοιπόν να μαζέψει χρήματα, έχει κάνει μπαλάκι τα συμπαθέστατα αυτά κορίτσια, που όταν ακούνε κάθε φορά τις δεσποτικές ανακοινώσεις ή διαβάζουν στις εφημερίδες παρόμοιες εκκλήσεις νοιώθουν άβολα. Αισθάνονται να σφυροκοπούν τα αυτά τους με τα απανωτά: «Ρίξετε τον οβολό σας γιατί το ίδρυμα βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση» ή «Σεις, αδελφοί μου, σπουδάζετε αυτά τα απροστάτευτα κορίτσια…». Ναι, καταρρακώνεται το κύρος και η προσωπικότητα αυτών των παιδιών.

Αν όντως υπάρχει ανάγκη θα μπορούσαν με διάκριση και διαφάνεια να γίνουν πιστευτοί. Επειδή όμως αυτές οι ιδιότητες ελλείπουν και η παιδική αξιοπρέπεια συνεχίζει να προσβάλλεται μήπως κάποια εισαγγελική παρέμβαση θα μπορούσε να διορθώσει τα πράγματα;

Ρωτάμε για πολλοστή φορά. Υπάρχει πράγματι ανάγκη; Τότε γιατί δεν ενεργούν με διαφάνεια ώστε ο κόσμος να πιστέψει; Γιατί από το 2008 δεν ανακοινώνεται στο λαό ο απολογισμός των εσόδων του Ορφανοτροφείου, οι εισπράξεις για το σκοπό αυτό από τα προσκυνήματα, τα παρεκκλήσια, τις εφ’ άπαξ καταβολές των ιερών ναών, τις δωρεές συμπολιτών, φορέων και οργανώσεων, τις δισκοφορίες, τους τόκους των μισθωμάτων του Κρίκκη, τις κρατικές επιχορηγήσεις και τα κοινοτικά προγράμματα; Γιατί δεν αποκαλύπτουν τα πραγματικά έξοδα των κοριτσιών; Γιατί μέχρι πέρυσι λέγανε ότι όλα στο ίδρυμα γίνονται με εθελοντική προσφορά (υλικά – εργασία) κι εφέτος μας πληροφορούν ότι εργάζονται επτά (7) άτομα ως προσωπικό; Τώρα, πώς προέκυψαν αυτά και με ποιες τυπικές διαδικασίες; Μήπως θα πρέπει να ερευνηθεί η υπόθεση;

Για την ιστορία υπενθυμίζουμε ότι η εφημερίδα μας «ΑΓΩΝΑΣ» του Φεβρουαρίου τ.έ. (φ. 201) με τίτλο «ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΚΙΝΕΣ» έκανε ένα μικρό απολογισμό και υπολόγισε ότι τα έσοδα του Ορφανοτροφείου μπορούν να φθάνουν και τις 200.000 ευρώ ετησίως. Και αφού σ’ αυτό δεν υπήρξε απάντηση συμπεραίνουμε ότι πρέπει να συμφωνούν οι διοικούντες.

Εάν για 12 κοριτσάκια δεν φθάνουν αυτά τα χρήματα, τότε τους πληροφορούμε ότι με 10 μασέλες να έτρωγαν τα χρήματα θα περίσσευαν ώστε να επαρκέσουν και για την προίκα τους.




ΑΛΗΘΕΙΑ, ΤΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ!


Τώρα τους ήρθαν τα γίδια... του παραρτήματος της “Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων Λάρισας” να διαμαρτυρηθούν για τη μη είσοδο του Ισλάμ στη... θεολογική Θεσσαλονίκης και δηλώνουν μάλιστα ότι κατάπληκτοι παρακολουθούσαν την προώθηση εφαρμογής του προγράμματος “Εισαγωγικής Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών” στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης... (ε. 7-10-14).

Ω της υποκρισίας το μέγεθος. Όταν η εφημερίδα μας τον Μάρτη του 2014 (αρ. φύλ. 201) πρωτοστατώντας χτυπούσε το καμπανάκι με κύριο άρθρο «Γρηγορείτε, νομοσχέδιο ΒΟΜΒΑ» τότε μερικοί απ’ αυτούς ειρωνευόμενοι μας έλεγαν πού βρήκαμε και γράφουμε αυτές τις ανοησίες. Εάν όμως τότε, που το νομοσχέδιο βρίσκονταν στη διαβούλευση, είχαν κινηθεί, κάτι θα μπορούσε να γίνει ή κι αν η προσπάθειά τους δεν τελεσφορούσε, θα μπορούσαν να ισχυρισθούν ότι έκαναν εγκαίρως το πρεπούμενο. Τώρα όμως αφήνουν να εννοήσουμε ότι σκοπίμως παίζουν σε διπλό ταμπλό.

Υποκρίνονται οι κύριοι θεολόγοι, όταν καλούν τους υπουργούς και φορείς «Να σταματήσουν αμέσως οι διαδικασίες λειτουργίας της» και δεν εγκαλούν τους Πανεπιστημιακούς καθηγητάδες, που με 23 ψήφους υπέρ του νομοσχεδίου και μόνο 6 κατά, ζήτησαν απ’ τον υπουργό να γίνει η απόφασή τους νόμος του Κράτους, όπως και έγινε.

Και δεν τους εγκαλούν, γιατί πολλοί απ’ αυτούς είναι φίλοι τους και μάλιστα τους φέρνουν στη Λάρισα – καλεσμένοι από τον δεσπότη ή τους ίδιους – για να λιβανίσουν και στηρίξουν τον εκθρονίσαντα τον μακαριστό Θεολόγο και να του διασκεδάσουν τις ενοχές, που οι αδυσώπητες ερινύες δεν τον αφήνουν να ησυχάσει.

Υποκρίνονται όταν γράφουν ότι το παράρτημα «ενώνει τη φωνή του με τους Ιεράρχας... και τους σθεναρούς Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου...». Αναρωτιόμαστε αν ζουν στην Ελλάδα ή τώρα εμφανίσθηκαν ανάμεσά μας και γι’ αυτό αγνοούν ότι όλοι σχεδόν οι δεσποτάδες, μαζί και ο Αρχιεπίσκοπος, συμφωνούν – πλην πέντε διαφωνούντων – στην ίδρυση «ιδρύματος Μουσουλμανικών Σπουδών».

Όσο για το νέο δεσπότη και «φίλο» τους ουδέν σχόλιον διότι «όμοιος στον όμοιον...». Για τους εθνοπατέρες «Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μας».

Τι υποκρισία! Μετά από οχτώ μήνες, κι αφού το κακό έγινε, θυμήθηκαν να... διαμαρτυρηθούν, θυμίζοντάς μας τον ερχομό της πυροσβεστικής αφού η φωτιά πρώτα έκαψε τα πάντα.

ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ



Τον θυμάστε τον μακαρίτη Σεραφείμ Ορφανό Λάρισας – ο Θεός να τον σχωρέσει – που οι ιερείς του είχαν βγάλει το παρατσούκλι “Λυσσιάρης”; Ε, ο μακαρίτης νύχτα-μέρα είχε το μυαλό του στο χρήμα και στην καλή ζωή. Στις συνάξεις που έκανε κατά αραιά διαστήματα βρόνταγε και άστραφτε αναφερόμενος στα οικονομικά.

Σε σύναξη που έγινε στις 20 Νοεμβρίου 1984 – μεταφέρουμε αποσπάσματα από το βιβλίο “ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΟΡΦΑΝΟΣ Ο ΛΥΣΣΙΑΡΗΣ” που γράφει: «Οι Ιερείς έμειναν ενεοί από τον Δούρειον Ίππον της συγκεντρώσεως, η οποία είχε οικονομικά ελατήρια και στόχους, παρά την φαινομενικήν αφεσιολογίαν, διό και ο Δεσπότης δημιούργησε κλίμα κατατρομοκρατήσεως των Ιερέων προς επίτευξιν των στόχων του, αποκαλών αυτούς, γαϊδούρια – εν μέσω του ιερού ναού – … Οι ιερείς μας προσέχουν μόνον τα συμφέροντά τους και τις οικονομικές απολαβές.

Παίρνετε παχυλούς μισθούς, 60και 70.000 δρχ. και δεν κάνετε τίποτα… Θα επιβάλω ποινάς και την άλλην φοράν, μετά στερήσεως των αποδοχών… Θα επανασυστήσω την επιτροπήν εφόδου και ελέγχου η οποία ητόνησεν από μακρόν… Έχετε εισπράξεις για τα χωριά 700.000 δρχ. και μου κάνετε απολογισμό 60 και 70.000 δρχ., κλέβοντας ασυστόλως, αλλά αν πάτε στον εισαγγελέα δεν θα λυπηθώ κανέναν. Εγώ είμαι χρεωμένος ως τα αυτιά – τον καημενούλη δεν είχε ακόμα ξεχρεώσει τις αγορές των ακινήτων – και χρωστάω προσωπικώς 900.000 δρχ. και περιμένω τον μισθό και δώρο μου για να πληρώσω τον Θόδωρο και Παύλο (sic).

Εάν δεν καταβάλλετε εγκαίρως τις τριμηνίες δεν θα παίρνετε αποδείξεις μισθοδοσίας. Ακούς παπα-Θανάση Τσ…; Δεν θα δίνεις αποδείξεις!» (σελ. 2-4). Δεν άλλαξαν καθόλου τόσα χρόνια οι δεσποτάδες. Κάνουν Συνάξεις για δήθεν πνευματική ωφέλεια των ιερέων και το ρεζουμέ είναι τα οικονομικά. Πως δηλαδή θα τρομοκρατήσουν τους ιερείς να τους πάνε όσα πιο πολλά χρήματα, και ας μείνουν οι ναοί χωρίς θέρμανση, και απλήρωτοι οι ψάλτες και οι νεωκόροι.

Το ίδιο και το ίδιο παραμύθι.