Εἶναι σύνηθες
φαινόμενο, ἡ δημοσιογραφικὴ κάλυψη τῶν γεγονότων τῆς ἐπικαιρότητος νὰ τὰ ἀντιμετωπίζει καὶ νὰ τὰ σχολιάζει ὡς μεμονωμένα περιστατικὰ καὶ ὡς ἰδιατερότητες τῆς προσωπικότητος ἐκείνων ποὺ πρωταγωνιστοῦν σὲ αὐτά. Ἔτσι ὅμως παραθεωροῦνται οἱ πραγματικὲς διαστάσεις καὶ τὸ οὐσιαστικὸ περιεχόμενο, ἰδιαιτέρως γεγονότων ποὺ δὲν ἔχουν ἁπλῶς ἀνεκδοτολογικὴ ἐκδοχή, ἀλλὰ σηματοδοτοῦν χρόνιες θεσμικὲς πληγὲς καὶ ἐκτρωματικὲς κοινωνικὲς καταστάσεις, ποὺ χρήζουν βαθυτέρου ἐλέγχου, ὥστε ἐκ τοῦ γεγονότος καὶ διὰ τοῦ κριτικοῦ λόγου νὰ ἀφυπνισθοῦν οἱ ἁρμόδιοι φορεῖς καὶ νὰ ἐνημερωθεῖ ὁ λαός. Ἐν προκειμένῳ βεβαίως πρόκειται γιὰ ἐξαιρετικῶς σημαντικὸ καὶ κρίσιμο πολιτικὸ καὶ ἐκκλησιαστικὸ θέμα μὲ μὴ ἐμφανεῖς ἐκ πρώτης ὄψεως διαστάσεις καὶ ἐκκλησιολογικὸ βάθος.
Ὡς ἐκ τούτου ἡ ἔκρηξη τοῦ Μητροπολίτου Γόρτυνος κ. Ἰερεμία κατὰ τῆς Προέδρου τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων κ. Ζωῆς Κωνσταντοπούλου καὶ τοῦ ἀναπλ. ὑπ. Ἐθνικῆς Ἀμύνης κ. Κώστα Ἡσύχου, δὲν εἶναι ἁπλῶς ἡ ἔκφραση τῆς «ἱερᾶς» ἀγανακτήσεως τοῦ δεσπότη, γιατὶ τάχα δὲν προσῆλθαν ἐγκαίρως εἰς τὸν Ἱερὸ Μητροπολιτικὸ Ναὸ Ἁγίου Νικολάου τῆς Μεγαλοπόλεως γιὰ τὴ Θεία Λειτουργία
καὶ τὴν ἐπιμνημόσυνη
δέηση ὑπὲρ τῶν 212 Ἑλλήνων πατριωτῶν ―ποὺ ἐκτελέσθηκαν ἀπὸ τὸν ναζιστικὸ γερμανικὸ στρατὸ κατοχῆς στὶς 24 Φεβρουαρίου 1944, στὴ θέση «Βίγλες» τῶν Μαλλωτῶν Μεγαλοπόλεως― δεδομένου μάλιστα
ὅτι πρόκειται γιὰ ἀνθρώπους ἰδεολογικῶς ἐκτὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εὑρισκομένους, ὅπως ἐντίμως καὶ εὐθαρσῶς λόγοις τε ἢ ἔργοις ἔχουν ἐνημερώσει κάθε ἐνδιαφερόμενο.
Ἡ «ἱερά» ὀργή τοῦ δεσπότη εἶναι ἔκφραση τῆς ἐξουσιολαγνικῆς καὶ δεσποτοκρατικῆς ἀγανακτήσεώς του. Διότι ἡ δεύτερη πολιτειακὴ παράγων τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας ―ἀνεξαρτήτως τῶν λόγων τῆς καθυστερήσεώς της καὶ τῆς προαιρέσεώς της― ἐν τοῖς πράγμασι ἀμφισβήτησε καὶ ἀκύρωσε αὐτὴ τὴν ἐξουσιολαγνικὴ πρωτοκαθεδρία, ποὺ παντὶ τρόπῳ διεκδικεῖ καὶ ἐπιβάλλει ἡ Δεσποτοκρατία, ὄχι μόνον ἐπὶ τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῆς συνταγματικῆς Πολιτειακῆς Ἐξουσίας τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας,
καὶ μάλιστα ἐπὶ τῶν προσφάτως δημοκρατικῶς ἐκλεγμένων ὀργάνων της καὶ ἐκπροσώπων της.
Ἐν ὀλίγοις ὁ Γόρτυνος Ἱερεμίας ἐξέφρασε τὴν ὑπαρξιακὴ ἀγωνία του καὶ τὴ συμπλεγματικὴ ἐξουσιολαγνικὴ ἰδεολογία τῆς Δεσποτοκρατίας
διὰ τῆς ὀργῆς του, ποὺ μὲ ἰταμότητα καὶ ἀλαζονεία καὶ οἴηση ἐκδήλωσε, ἐλέγχοντας ἀνοικείως καὶ ἀντὶ-πνευματικῶς ―κατ’ ἀρχὴν ἀνθρώπους καὶ πολίτες καὶ ἐν τέλει Πολιτειακοὺς καὶ Κυβερνητικοὺς παράγοντες― γιὰ ἀσυνέπεια σὲ θρησκευτικὸ φρόνημα καὶ σὲ ἐκκλησιαστικὰ καθήκοντα, ποὺ ὄχι μόνον δὲν τοὺς ἀφοροῦν ἀλλὰ εὐθαρσῶς καὶ δημοσίως ἀπορρίπτουν ὡς πρόσωπα καὶ ὡς κομματικὴ παράταξη! Ἐνδεχομένως θὰ μποροῦσε νὰ τοὺς ἐλέγξει γιὰ τὴν ἀσυνέπειά τους ὡς πρὸς τὴν παραβίαση τοῦ προγράμματος καὶ γιὰ τὴν ταλαιπωρία τοῦ ἰδίου καὶ τοῦ ἐκκλησιάσματος, ἀκόμη γιὰ ἔλλειψη σεβασμοῦ πρὸς τοὺς τιμωμένους ἡρωϊκοὺς νεκρούς, ἐὰν ὄντως ἡ καθυστέρησή
τους ἦταν ἀδικαιολόγητη! Ἀλλὰ δὲν ἔπραξε αὐτό...
Ὁ δεσπότης ὑπέπεσε ἐμπαθῶς καὶ ἐμμανῶς σὲ ἀπαράδεκτη ἀδιακρισία, κατακρεουργώντας τὴν ἐλευθερία τῶν προσώπων τους
καὶ τὸ αὐτεξούσιο τῶν συνειδήσεών τους, ἀλλὰ καὶ τὴν παραγγελία τοῦ Κυρίου, «ὅστις ὀπίσω μου θέλει ἐλθεῖν», στοιχεῖα ποὺ ἀποτελοῦν θεμελιώδεις ἀρχὲς τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας, διασύροντας ―ὡς μὴ ὄφειλε― δημοσίως ἐλεύθερα καὶ αὐτεξούσια
πρόσωπα. Ἐξέθεσε δὲ τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη μας καὶ τὴν Ἐκκλησία μας καὶ τὶς παρεχώρησε βορὰ εἰς τοὺς καιροφυλακτοῦντες καὶ εὐκαίρως ἀκαίρως ὑλακτοῦντες χριστομάχους καὶ ἐκκλησιομάχους τῆς Πολιτικῆς καὶ τῆς Δημοσιογραφίας
καὶ τῆς Διανοήσεως. Κατήργησε τὴν συνταγματικῶς κατοχυρωμένη ἀνεξιθρησκεία, δημοσιοποίησε προσωπικὰ δεδομένα,
παρεκίνησε εἰς ὀνειδισμὸ ἐλευθέρων καὶ αὐτεξουσίων ἀνθρώπων,
προκάλεσε δυσμενῆ καὶ ἐχθρικὰ αἰσθήματα μεταξὺ τοῦ λαοῦ ἐναντίον Πολιτειακῶν καὶ Κυβερνητικῶν παραγόντων γιὰ λόγους θρησκευτικοὺς καὶ φιλοσοφικούς, κ.π.ἄ., ἐνῶ ἀντιθέτως ―ἐξ ὅσων γνωρίζω― ἐτήρησε αἰδήμονα σιωπὴ γιὰ τὴν μνημονιακὴ κατοχὴ τῆς Πατρίδος μας ἀπὸ τὸν ἀκόρεστο γερμανικὸ ἰμπεριαλισμὸ τοῦ νεοναζιστικοῦ Δ΄ Ράϊχ!
Ἐν τέλει ὁ δεσπότης ἀνασκολόπησε ὅλο τὸ συνταγματικὸ-νομικὸ καὶ ἠθικὸ πλαίσιο, τὸ ὁποῖο
ἐπικαλούμεθα καὶ εἰς τὸ ὁποῖο στηριζόμεθα γιὰ νὰ συνεχίσουμε νὰ ὑπάρχουμε ὡς Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες, ἐλευθέρως νὰ ἔχουμε τὴν Πίστη μας καὶ ἀνεμποδίστως νὰ ἀσκοῦμε τὴν Λατρεία μας, εἰς τὴν κάποτε Ὀρθόδοξη καὶ νῦν ἀντορθόδοξη Ἑλλάδα, εἰς ὅ,τι ἀφορᾶ τὸ Κράτος, τὴν Πολιτική, καί τὴν ἑλληνικὴ κοινωνία, τῆς ὁποίας ἡ τεράστια πλειοψηφία ἀδιαφορεῖ περὶ τὴν Πίστη καὶ τὴν Ἐκκλησία...
ἐπικαλούμεθα καὶ εἰς τὸ ὁποῖο στηριζόμεθα γιὰ νὰ συνεχίσουμε νὰ ὑπάρχουμε ὡς Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες, ἐλευθέρως νὰ ἔχουμε τὴν Πίστη μας καὶ ἀνεμποδίστως νὰ ἀσκοῦμε τὴν Λατρεία μας, εἰς τὴν κάποτε Ὀρθόδοξη καὶ νῦν ἀντορθόδοξη Ἑλλάδα, εἰς ὅ,τι ἀφορᾶ τὸ Κράτος, τὴν Πολιτική, καί τὴν ἑλληνικὴ κοινωνία, τῆς ὁποίας ἡ τεράστια πλειοψηφία ἀδιαφορεῖ περὶ τὴν Πίστη καὶ τὴν Ἐκκλησία...
Ἐπηρεασμένος ἀπὸ τὸ ἐξουσιολαγνικὸ σύμπλεγμά του, ὁ Γορτυνίας Ἱερεμίας, μὲ ποιμαντικὴ ἀκρισία προέβη ἀπὸ ἄμβωνος σὲ ἀπαράδεκτη δημοσία καταγγελία τῶν ἀνθρώπων ―σὲ κάθε περίπτωση
τέκνων τοῦ Θεοῦ, μὲ τὴν εἰκόνα Του
τυπωμένη εἰς τὰ πρόσωπά τους καὶ μὲ ἐνεργὸ ἕως τὸ τέλος τῆς ζωῆς τους τὴν δυνατότητα νὰ καταστοῦν κατὰ χάριν θεοί― καὶ δὲν ἐνήργησε τὴν ἐνδεδειγμένη καὶ εὔλογη καὶ διακριτικὴ πνευματικὴ νουθεσία, ἐὰν οἱ ἴδιοι βεβαίως τὸ ἐπιθυμοῦσαν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν ποιμαντικὴ ἐπιδεξιότητά του ἐπαφίετο νὰ τὸ καταφέρει...
Ὡστόσο αὐτὸς εἶναι ὁ παραλογισμὸς ποὺ διέπει κάθε ὁλοκληρωτισμὸ στὴν ἱστορία. Καὶ βεβαίως ἁδρῶς χαρακτηρίζει τὸ ὁλοκληρωτικό, αὐθαίρετο καὶ αὐταρχικὸ ἐκκλησιαστικὸ καθεστὼς τῆς Δεσποτοκρατίας
―καθεστὼς γενεσιουργὸ πάσης αἱρέσεως καὶ κακοδοξίας καὶ παντὸς σκανδάλου― τὸ ὁποῖο εὑρισκόμενο ἐκτὸς τῆς αὐθεντικῆς καὶ ἀνοθεύτου Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας ―ὡς ξένη πρὸς τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του δύναμη, ἑρμαφροδίτως αὐτοαναπαραγομένη εἰς τὸ διηνεκές― ἔχει ἐπιβληθεῖ δίκην ἀντιχρίστου κατοχῆς ἐπὶ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Καὶ μὲ ὅλη τὴ φασιστικὴ-ναζιστικὴ βαρβαρότητα τοῦ κατακτητῆ συστηματικῶς καὶ ποικιλοτρόπως ἀσχημονεῖ ἐπὶ τῆς Πίστεως καὶ τῆς Λατρείας τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματός της!!!
Δυστυχῶς, τὸ μένος ποὺ ἐπιδεικνύει ὁ Γόρτυνος Ἱερεμίας κατὰ τῶν δημοκρατικῶς ἐκλεγμένων Πολιτειακῶν καὶ Κυβερνητικῶν φορέων καὶ ἐκπροσώπων τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας καὶ ἀσχέτων περὶ τὴν Ἐκκλησία, δὲν τὸ ἐπιδεικνύει ―ὡς ἐκ τῆς ἱερατικῆς καὶ ἀρχιερατικῆς ἰδιότητός του ἁρμόζει καὶ ἐπιβάλλεται― κατὰ τῶν πλειόνων αἱρετικῶν καὶ ἐχθρῶν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας, ἐναντίον τῶν λατινοφρόνων καὶ φιλοπαπικῶν, κατὰ τῶν οἰκουμενιστῶν καὶ συγκρητιστῶν πατριαρχῶν καὶ ἐπισκόπων.
Καὶ δὲν τὸ ἐπιδεικνύει ἰδιαιτέρως κατὰ τοῦ αἱρεσιάρχου
καταπατητῆ τοῦ Φαναρίου καὶ σφετεριστῆ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου κ. Ἀρχοντώνη. Μάλιστα ὄντας καθ’ ὕλην ἁρμόδιος, ὄχι μόνον ὡς ἐπίσκοπος ἀλλὰ καὶ ὡς καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῶν Ἀθηνῶν, δηλαδὴ ὡς κατὰ τεκμήριον πολὺ καλῶς γνωρίζων τόσο τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα ὅσο καὶ τὰ θεολογικὰ γράμματα...
Ἀντιθέτως μάλιστα! Ὁ Γόρτυνος Ἱερεμίας εἶναι αὐτὸς ποὺ συνυπέγραψε μὲν τὴν «Ὁμολογία Πίστεως
κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ» (2009) τῆς ἀτύπου «ἀντὶ-οἰκουμενιστικῆς» Συνάξεως Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν ―προεξαρχόντων αὐτῆς τῶν
πρωτοπρεσβυτέρων ὁμ. καθηγητῶν Θεολογικῶν Σχολῶν π. Θεοδώρου Ζήση καὶ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ― ἀλλὰ «πρὶν ἀλέκτωρ λαλήσῃ τρίς» ἀνήρεσε τὴν ὑπογραφή του, ὅταν τὸν ἤλεγξε ὁ ἐκ Φαναρίου αἱρεσιάρχης καὶ Σατράπης τῆς Ἀνατολῆς, εἰς τὸν ὁποῖον οὐσιαστικῶς ἀπευθύνετο ἡ ἐν λόγῳ «Ὁμολογία», ἀλλὰ καὶ εἰς τὸν ὁποῖον ἀπολογεῖται ὁ Γόρτυνος Ἱερεμίας!!! Καμμία
νομιμοποίηση δὲν εἶχε ὁ δεσπότης νὰ ἐλέγξει καὶ νὰ καταγγείλει τοὺς ἐκτὸς Ἐκκλησίας Πολιτικοὺς γιὰ τὸν μὴ ἐκκλησιασμό τους, ἀλλὰ εἶχε καὶ ἔχει ἱερατικὴ καὶ ἀρχιερατικὴ ὑποχρέωση νἀ ἐλέγξει καὶ νὰ καταγγείλει τοὺς ἐντὸς Ἐκκλησίας αἱρετικοὺς καὶ μάλιστα νὰ ἀποτειχισθεῖ ἀπὸ αὐτούς!!!
Ὁ Γόρτυνος Ἱερεμίας εἶναι ἐκεῖνος ποὺ τάχα κάνει κηρύγματα Ὀρθοδόξου
Πίστεως, μάλιστα μαθήματα τὰ χαρακτηρίζει ―τὰ ὁποῖα ἀκρίτως σπεύδουν νὰ δημοσιεύσουν τὰ «ἀντὶ-αἱρετικὰ» ἱστολόγια, ποὺ ὡστόσο πεισματικῶς καὶ ὑποβολιμαίως ἀρνοῦνται νὰ δημοσιεύσουν ἁγιοΠατερικὰ καὶ ἁγιοΠατερικῶς ἐμπνευσμένα
κείμενα τῶν ἀποτειχιζομένων―
συσκοτίζοντας μᾶλλον μὲ τὰ ἥξεις-ἀφήξεις καὶ τὴν προχειρότητά τους παρὰ φωτίζοντας τοὺς ἀκροατές του...
Ἀλλὰ ―καὶ πάλι― αὐτὴ εἶναι ἡ πολύφερνη καὶ ἐκκοσμικευμένη
Δεσποτοκρατία μὲ τὰ ἐξουσιολαγνικὰ συμπλέγατά της καὶ τὶς ὑπαρξιακὲς ἀγωνίες της. Ἀνασφαλὴς καὶ παραπαίουσα, ἐξουσιολαγνικὴ καὶ ἰδεοληπτική, ἀλαζονικὴ καὶ οἰηματική, ἐξουσιοκρατικὴ καὶ ὀργίλη καὶ βάρβαρη, σὲ κάθε περίπτωση ὀρθοδόξως ἀθεολόγιτη καὶ ἀγαπολογικῶς ἰδεολογική:
―Χωρὶς πίστη στὸν Χριστὸ ποὺ τὸν προδίδει, καὶ σαγηνευμένη ἀπὸ τὸν Ἀντίχριστο ποὺ τὸν προσκυνᾶ.
―Δεσμία πολλαπλῶν δουλειῶν εἰς τὴν σιωνιστοκινουμένη Μασωνία καὶ σὲ ἄλλες ἑωσφορικὲς μυστικὲς ἐλίτ.
―Κοσμοπολίτικη
καὶ νεωτεριστική, νεοεποχίτικη καὶ νεοταξική, ἐθελόδουλη καὶ παρασιτική, ἰδιοτελὴς καὶ ἀδηφάγος.
―Ἐνίοτε «ἀντὶ-οἰκουμενιστική» ἀλλὰ ἐπαμφοτερίζουσα, χαρτοπολεμικῶς καταγγέλλουσα ἀλλὰ καὶ ἀναλγήτως κοινωνοῦσα μὲ τὴν αἵρεση.
―Φιλανθρωπικῶς καὶ κοινωνικῶς διὰ τῶν ἐπιδοτήσεων,
δηλαδὴ «μὲ ξένα κόλλυβα», πολυπραγμονοῦσα καὶ σκανδαλοπραγοῦσα, βουτηγμένη ἕως τὸν λαιμὸ εἰς τὸν ἐσμὸ τῶν μὴ-Κυβερνητικῶν Ὀργανώσεων καὶ ὑπόλογη οὔσα.
―Μονίμως
περιουσιολογοῦσα καὶ τραπεζικὲς μετοχὲς συλλέγουσα, φορτώνοντας μὲ τοκοφόρα δάνεια τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος μὲν «οὐκ εἶχε ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ» ἀλλὰ διὰ τοῦ Σταυροῦ Του καὶ τῆς Ἀναστάσεώς Του τὸν ἄνθρωπο ἔσωσε.
―Τοκογλυφοῦσα εἰς τὴν διοίκηση τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης ὡς μεγαλομέτοχος, ἡ «φιλάνθρωπος» δεσποτοκρατία,
συμμετέχουσα καὶ ὡς ἐκ τούτου ἐνεχομένη ὄχι μόνον εἰς τὴν τοκογλυφία
(παρὰ τὴν ἐπὶ ἀφωρισμῷ ρητὴ ἀπαγόρευση τῶν ἱερῶν Κανόνων) ἀλλὰ καὶ ἀνελεήτως βουτηγμένη εἰς τὰ δεινὰ τῶν δανειοληπτῶν: ποὺ χάνουν τὶς κατοικίες
τους, ποὺ λιμοκτονοῦν, ποὺ ξενιτεύονται, ποὺ αὐτοκτονοῦν, χάνοντας τὴν πίστη τους καὶ τὴν ἐλπίδα τους στὸν
Θεό!...
―Ἀμφιδρομοῦσα κομματικῶς καὶ πολιτικῶς καὶ πάντοτε ἰδιοτελῶς συναγελαζομένη καὶ συναλλασσομένη
μὲ τὴν ἑκάστοτε φιλολαϊκὴ ἢ ἀντι-λαϊκὴ κυβέρνηση τῆς Δεξιᾶς ἢ τῆς Ἀριστερᾶς, διαρκῶς παζαρεύουσα τὴν συναλληλία Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας μὲ τὴν νομοθετικὴ καὶ κατασταλτικὴ θωράκηση τοῦ δεσποτοκρατικοῦ καθεστῶτος καὶ τῶν συντεχνιακῶν προνομίων του, ἐξ οὗ καὶ ἡ ἐμμονή της
ταυτίσεως καὶ μὴ διαχωρισμοῦ τῆς δεσποτοκρατικῆς «ἐκκλησίας της» ἀπὸ τὸ ἄθεο, χριστομάχο καὶ ἐκκλησιομάχο
Κράτος, λόγῳ ἐξουσιοκρατικῆς συναντιλήψεως καὶ κοινῶν μεταξύ τους συμφερόντων, ὥστε εὐκαίρως ἀκαίρως νὰ κορδώνεται ἡ Δεσποτοκρατία δημοσίως «μετὰ τῶν πολιτικῶν, αὐτοδιοικητικῶν καὶ στρατιωτικῶν Ἀρχῶν καὶ τὴν παρουσία πλήθους κόσμου»!
―Μονίμως
κομπορρημονοῦσα καὶ κορδακιζομένη
καὶ κορυβαντιοῦσα περὶ τῆς ἐπισκοποκεντρικῆς «ἐκκλησίας της», μὲ τὸ καισαροπαπικὸ ἀπωθημένο της ―θείᾳ χάριτι― ἀδιαλείπτως νὰ τὴν ἀποκαλύπτει καὶ νὰ τὴν
ξεμπροστιάζει...
Δὲν εἶναι τυχαῖο λοιπὸν ποὺ ὁ γνωστὸς καὶ μὴ ἐξαιρετέος Αἰγιαλείας Ἀμβρόσιος ―ἐκεῖνος, ποὺ δὲν ἦταν παρὼν γιὰ νὰ γνωρίζει ἐὰν τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται καὶ ἀπὸ τὸν Υἱό! (filioque)― ἀσμένως ἔπεμψε τὰ συγχαρητήριά του εἰς τὸν Γόρτυνος Ἱερεμία, συντασσόμενος ὑπὸ τὸ λάβαρο τῆς δεσποτοκρατικῆς καὶ ἐξουσιολαγνικῆς ἀγανακτήσεώς του κατὰ τῶν ἀριστερῶν-«ἀθέων» πολιτικῶν. Λὲς καὶ οἱ δεξιοὶ/ἀστοὶ-«χριστιανοί» πολιτικοὶ ―ὑπὲρ τῶν ὁποίων σκανδαλωδῶς, ἰδιαιτέρως κατὰ τὴν προεκλογικὴ περίοδο, ἡ Δεσποτοκρατία «ἔδωσε τὰ ρέστα της», ὑπονομεύοντας καὶ κονταίνοντας τοὺς ΑΝ.ΕΛ., γιὰ δεύτερη φορά, προπαγανδίζοντας ὑπὲρ τῆς Ν.Δ. καὶ τῶν ὑποψηφίων της,
«γιὰ νὰ μὴν ἔρθουν στὴν ἐξουσία οἱ ἄθεοι»!― δὲν εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ πῆραν μέτρα ἢ ποὺ συνέβαλαν στὴ λήψη τους ἢ ποὺ διατήρησαν καὶ ἐφάρμοσαν ἐπάρατα μέτρα κατὰ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς
μας καὶ τῆς Ἐκκλησίας μας: ὅπως λ.χ. κατάργηση τῆς ἀναγραφῆς τοῦ θρησκεύματος στὶς ταυτότητες, τοῦ ὀρθοδόξου χαρακτῆρος τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς κ.π.ἄ.
Ὦ, τῆς ὑποκρισίας
τὸ ἀντίχριστο θράσος!...
Γιὰ τὸ τέλος, ὅμως, κράτησα ἕνα κερασάκι πρὸς τὸν Γόρτυνος Ἱερεμία, τὸν ἐξουσιολαγνικῶς καὶ δεσποτοκρατικῶς ὀργίλη συμπεριφορὰ μετερχόμενο:
Ἀληθεύει, δέσποτα, ὅτι ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν σᾶς ἔχει καταβληθεῖ μετρητοῖς τὸ ποσὸν τῶν 200.000,00 εὐρὼ γιὰ τὴν ἀνέγερση ἱεροῦ ναοῦ, καὶ παρὰ τὸ διαρρεῦσαν τεράστιο
χρονικὸ διάστημα οὐδὲν ἔχετε πράξει; Καὶ ἂν ὄντως ἀληθεύει, τί ἔχουν γίνει αὐτὰ τὰ χρήματα; Διότι,
ὅπως πληροφοροῦμαι, σὲ κάθε ὄχληση τοῦ δωρητῆ, φέρεστε νὰ τὸν διαβεβαιώνετε μὲν ὅτι τὸ ἔργο θὰ πραγματοποιηθεῖ, ἀλλὰ οὐδὲν πράττετε, ἐνῶ δὲν εἶσθε σαφὴς ὡς πρὸς τὴν τύχη τῶν χρημάτων τῆς δωρεᾶς. Τί ἔγιναν ἢ ποῦ βρίσκονται αὐτὰ τὰ χρήματα;... Τί
συμβαίνει, λοιπόν; Μήπως πρέπει, ἐπιτέλους, νὰ δώσετε μίαν δημοσία πλέον καὶ σαφῆ ἀπάντηση;
Ἀναφέρομαι σὲ αὐτὸ τὸ γεγονὸς γιὰ νὰ καταδειχτεῖ ὅτι ὑπάρχουν λόγοι ἐξόχως σοβαρότεροι —ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀπουσία ἀντιαιρετικῶν
ἔργων— γιὰ νὰ ἀναγανακτήσει καὶ νὰ ὀργισθεῖ κάποιος ἐναντίον τοῦ Γόρτυνος Ἱερεμία, ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἐκεῖνος ὀργίσθηκε διότι «ἄθεοι» πολιτικοὶ δὲν προσῆλθαν τάχα στὴν Θεία Λειτουργία, ποὺ στὸ κάτω-κάτω δὲν τοὺς ἀφοροῦσε. Ἤ, ἐπὶ τὸ ἀληθέστερον, λόγῳ καιρικῶν συνθηκῶν καθυστέρησαν οἱ ἄνθρωποι καὶ ἄθελά τους προσέβαλαν τὴν δεσποτοκρατικὴ «αὐθεντία» του,
δημιουργώντας πανικὸ στὴν εὐάλωτη ἐξουσιολαγνικὴ ὕπαρξή του ―ἐξ οὗ καὶ τὸ ἀδιάκριτο μένος του κατ’ αὐτῶν!...
Ἐπιθυμῶ νὰ κλείσω τὸ παρὸν κείμενο μὲ ἕναν εὐθὺ λόγο πρὸς τὴν
Εἶναι γεγονὸς ὅτι οἱ δεσποτοκράτες, στερημένοι τῆς θείας Χάριτος
―ἐπειδὴ ἀποστατήσατε ἀπὸ τὸν Χριστὸ καὶ αὐτομολήσατε εἰς τὸν Ἀντίχριστο― οἰκειοθελῶς ἀλλοτριωθήκατε τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη τοῦ ἱεροῦ Εὐγγελίου καὶ τῆς ἱερᾶς Παραδόσεως, ποὺ μᾶς παρέδωσαν οἱ ἅγιοι καὶ θεοφόροι
Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας μὲ τὴ διδασκαλία τους, τὸ παράδειγμά τους καὶ τὴ βιοτή τους. Τὸ μόνο ποὺ σᾶς ἀπέμεινε εἶναι ἡ ἐξουσία, ἡ ὁποία ὄχι μόνον
ταυτίστηκε μὲ τὴν ὕπαρξή σας ἀλλὰ δὲν διανοεῖσθε κἂν τὴ ζωής σας χωρὶς αὐτήν: Πρὶν γίνετε
δεσπότες καὶ ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων, πουλᾶτε τὴν ψυχή σας στὸν διάβολο γιὰ ν’ ἀποκτήσετε τὴν δεσποτοκρατικὴ ἐξουσία, ἐπὶ ἔτη πολλὰ διαπλεκόμενοι μὲ μυστικὰ κέντρα ἀποφάσεων, δυνάμενα νὰ ἱκανοποιήσουν τὰ ὄνειρά σας, εἰς τὰ ὁποῖα πλειστάκις καὶ συχνάκις ἐδώσατε σαφεῖς καὶ ἀκατάλυτες ἀποδείξεις τῆς ἀφοσιώσεώς σας εἰς αὐτά. Καὶ ὅταν ἀποκτήσετε τὴν πολυπόθητη δεσποτοκρατικὴ ἐξουσία, δίνετε «γῆν καὶ ὕδωρ» πρὸς τοὺς «μέντορές» σας καὶ τὶς ἀπαιτήσεις τους, γιὰ νὰ τὴν διατηρήσετε ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ διακριθεῖτε ὡς ἄξιοι καὶ
πανάξιοι τῆς ἐμπιστοσύνης τους καὶ τῆς εὐεγεσίας τους!!!
Ὡστόσο ταυτοχρόνως: Στάζετε μίσος καὶ φαρμάκι, ἀσκεῖτε ἠθικὴ καὶ πνευματικὴ καὶ ὑλικὴ τρομοκρατία ἐναντίον ἐκείνων ποὺ ἔχουν τὴν ἀτυχία νὰ πέσουν εἰς τὴν δυσμένειά σας. Ἐπιφυλάσσετε ἐξευτελισμοὺς καὶ ἐξοντωτικὲς διώξεις κατὰ τῶν ὑφισταμένων σας ἱερέων καὶ μοναχῶν καὶ διοικητικῶν ὑπαλλήλων τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἐπαρχιῶν σας. Κυριολεκτικῶς ἀφανίζετε ἠθικῶς καὶ οἰκονομικῶς καὶ κοινωνικῶς ἐκείνους ποὺ θὰ καταγγείλουν τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοὺς αἱρετικοὺς ἐπισκόπους ἢ θὰ ἐλέγξουν τὴν Δεσποτοκρατία καὶ τὰ ἔργα της. Ἐνῶ κάνετε
«τζιβλέδες καὶ καμώματα», πρὸς τὴν ἑκάστοτε πολιτικὴ ἐξουσία καὶ τοὺς οἰκονομικοὺς παράγοντες καὶ τὴν ἀκαδημαϊκὴ-πανεπιστημιακὴ κοινότητα, γιὰ νὰ τὰ ἔχετε καλὰ μαζί τους, πρὸς πᾶσαν εὐκαιρίαν, χρῆσιν καὶ κατάχρησιν!!! Γιὰ νὰ διασφαλίσετε δὲ τὴν ἐξουσιολαγνικὴ καὶ δεσποτοκρατικὴ ἐξουσία σας καὶ τὰ προνόμιά σας, ἐφθάσετε εἰς τὸ σημεῖο νὰ ὑποστηρίξετε τὸ δικτατορικὸ καθεστὼς τῆς 21ης Ἀπριλίου 1967, ἐνῶ γνωρίζατε ὅτι οἱ πρωτεργάτες του ἦσαν μασῶνοι, καὶ υἱοθετήσατε τὴν φασιστικὴ καὶ ἀντίχριστη ἰδεολογία του, ἐπιτρέποντάς του νὰ εἰσχωρήσει εἰς τὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ ἐπιβάλει τὸ ἀνώμαλο ἐκκλησιαστικὸ καθεστὼς ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἕως καὶ σήμερα δὲν ἔχει ἀνακάμψει!!!
Κάθε φορὰ ποὺ ―ὁποθενδήποτε
προερχομένη― μία συμπεριφορὰ ἀμφισβητεῖ ἢ προσβάλλει τὴν ἐξουσία σας, ὡς δεσποτοκρατῶν ―γιὰ τὴν ἀπόκτηση τῆς ὁποίας προδώσατε, ἀκόμη καὶ τὴν πίστη σας στὸν Χριστό!― θεωρεῖτε ὅτι ἀκυρώνεται αὐτὴ τούτη ἡ ὕπαρξή σας, ὅτι συντελεῖται ἔγκλημα καθοσιώσεως. Διότι αὐτὸ ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον εἶσθε: μία ἐξουσία, καὶ μάλιστα ἑωσφορικὴ-ἀντίχριστη ἐξουσία!... Γι’ αὐτὸ καὶ «ἱερῶς» ὀργίζεσθε καὶ ἐξαγριώνεσθε, ἀμετροεπῶς ὁμιλεῖτε καὶ ἐνεργεῖτε, μετερχόμενοι
ὁλοκληρωτικές-φασιστικὲς μεθόδους ἐναντίον τῶν «παρανομούντων»!... Βεβαίως, ὅπου καὶ ὅπως σᾶς ἐξυπηρετεῖ, ἀλλὰ φροντίζετε πάντα νὰ ἐξυπηρετεῖσθε παντοῦ καὶ παντοιοτρόπως!!!
Γι’ αὐτὸ ἡ Δεσποτοκρατία,
καὶ εἰς τὸν «ἀντὶ-οἰκουμενιστικό»
βραχίονά της, ἀπορρίπτει τὴν Ἀποτείχιση ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς ἐπισκόπους καὶ τοὺς κοινωνοῦντες μὲ αὐτούς, ὅπως ἀστασιάστως μὲ ἀπόλυτη σαφήνεια καὶ καθαρότητα ἐπιβάλλει διαχρονικῶς ἡ ἁγιοΠατερικὴ μαρτυρία, διδασκαλία καὶ πρακτική. Διότι
ὁ ἀποτειχιζόμενος φεύγει ἀπὸ τὴν ξένη καὶ ἐπάρατο ἐπισκοποκεντρικὴ «ἐκκλησία» τῆς Δεσποτοκρατίας
καὶ ἐπιστρέφει εἰς τὴν κεχαριτωμένη χριστοκεντρικὴ Ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ μας, τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς ἱερᾶς Παραδόσεως, τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων μας. Διότι ἡ Ἀποτείχιση «ἀδειάζει» τὸν δεσπότη ἀπὸ τὴν ἐξουσία του, διότι ἡ πραγματικὴ καὶ ἀληθινὴ ἐξουσία τοῦ ἐπισκόπου εἶναι τὸ λογικὸ ποίμνιο ποὺ τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Κύριος, μὲ τὴν ρητὴ καὶ διὰ φρικτῶν ὑποσχέσεων καὶ ὅρκων πρὸς τὸν Χριστὸ ἀνειλλημμένη ὑποχρέωση τοῦ ἐπισκόπου νὰ βρίσκεται πάντα εἰς τύπον καὶ εἰς τόπον Χριστοῦ, ἀδιαλείπτως καὶ ἐν ἐγρηγόρσει ὀρθοτομώντας τὸν λόγο τῆς Ἀληθείας Του!...
Καὶ ὁ πιστὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ ―ὀψέποτε, θείᾳ χάριτι, τὸ καταλάβει― ἔστω κι αὐτὸ τὸ μικρὸ λεῖμμα ποὺ ἤδη τὸ καταλαβαίνει, οὐδεμία σχέση θέλουμε νὰ ἔχουμε μαζί σας, τὴν ἱεραρχία τοῦ Ἀντιχρίστου!
Δεσποτοκράτες!...
Κρατεῖστε τὴν δόξα καὶ τὴν ἐξουσία καὶ τὸν πλοῦτο! Κρατεῖστε τοὺς τρεῖς πειρασμοὺς τοῦ Σατανᾶ, ποὺ ἀφώρισε ὁ Κύριος κι ἐσεῖς ἀποδεχθήκατε ἀσμένως, καταπροδίδοντες τὸν Χριστὸ καὶ προσκυνοῦντες τὸν Ἀντίχριστο! Κρατεῖστε τὰ κτίρια καὶ τὰ χωράφια, τὰ χρήματα καὶ τὶς μετοχές, τοὺς ἱεροὺς ναοὺς καὶ τὰ ἱερὰ κειμήλια, ἀκόμα καὶ αὐτὰ τὰ τίμια λείψανα τῶν Μαρτύρων μας καὶ τῶν Ἁγίων μας ―τοὺς μοναδικοὺς ἀλλὰ ἀμυθήτους θησαυρούς μας― ὡς βάρβαροι
κατακτητὲς καὶ ἀναίσθητοι ἅρπαγες ποὺ εἶσθε! Ἄπειρες φορὲς ἡ Ἁγία Ὀρθοδοξία μας ἔχασε τὰ «πάντα», ἀλλὰ οὐδέποτε ἔχασε τὴν Ὀρθὴ Πίστη! Καὶ ποτὲ δὲ θὰ χάσει ἡ Ἐκκλησία Του τὴν Ὀρθὴ Πίστη, διότι «πῦλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσι αὐτῆς»! Ἐμεῖς κρατᾶμε μόνον τὴν Ὀρθόδοξο Πίστη μας, τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, τὴν ἱερὰ Παράδοση, τὸ αἷμα τῶν Μαρτύρων μας, τὴν παρρησία τῶν Ὁμολογητῶν μας, τὶς εὐλογίες τῶν Ἁγίων μας, τὴν ἐλευθερία τοῦ προσώπου μας καὶ τὸ αὐτεξούσιο τῆς συνειδήσεώς μας, τὴν δυναμικὴ τῆς καθ’ ὁμοίωσιν ὑποσχέσεώς Του, καὶ ἀκολουθοῦμε τὴν Ὁδὸ τῆς σωτηρίας μας, τὸν Κύριο καὶ Θεό μας Ἰησοῦ Χριστό, στὸ Μαρτύριό Του καὶ στὸν Σταυρό Του καὶ στὴν Ἀνάστασή Του, νικῶντες «τὴν νίκη τὴν νικήσασα τὸν κόσμο»!...
Πάρτε το λοιπὸν χαμπάρι, κύριοι ἐξουσιολάγνοι δεσποτοκράτες τῆς ἑωσφορικῆς Πανθρησκείας
τοῦ Ἀντιχρίστου, καὶ ἀκοῦστε το ἀκόμη μιὰ φορὰ καὶ γιὰ πάντα:
Χωρὶς τὴν Ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, θεοπρόβλητη ἐξουσία δὲν ἔχετε· διότι ἡ ἐν Χριστῷ ἐξουσία δὲν εἶναι ἐξουσία τοῦ κόσμου τούτου! Εἶναι ἡ ἐξουσία τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν...
Χωρὶς τὴν Ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὅποια «ἐξουσία» κατέχετε εἶναι ἐξουσία τοῦ κόσμου τούτου,
εἶναι ἡ ἐξουσία τοῦ Ἀντιχρίστου, εἶναι ἡ ἐξουσία τοῦ Σατανᾶ! Χάρισμά σας...
Τελεία καὶ παῦλα!!! Ἀμήν.
Λαυρέντιος
Ντετζιόρτζιο
______________________________
Ἀπὸ τὸν ἐνθρονιστήριο λόγο τοῦ Γόρτυνος Ἱερεμία!
(*)
«Ὁμολογῶ μὲ εἰλικρίνεια ὅτι ἐδῶ καὶ εἴκοσι χρόνια περίπου, ἐπιποθοῦσα τὴν ἀρχιερωσύνη καὶ ἱκέτευα μάλιστα
στὴν προσευχή
μου τὴν Κυρία Θεοτόκο νὰ ἀξιωθῶ κάποτε τῆς χάριτος αὐτῆς... (στὸ Βίντεο 13:00
ἑξῆς).
Κι ἐγώ, Μακαριώτατε, δηλώνω,
ὅτι θέλω νὰ εἶμαι ἀγωνιστής. Ἀλλὰ πάλι δηλώνω, ὅτι δὲν θέλω νὰ ἔχω ἀγωνιστικότητα
ποὺ φέρνει μερισμοὺς καὶ σχίσματα καὶ θραύει
τὴν ἀγάπη. Γιατὶ γνωρίζω ἀπὸ τὰ ἱερά μας κείμενα, ὅτι τὸ πᾶν στὴν Ἐκκλησία
εἶναι ἡ ἑνότητα. Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος λέγει, ὅτι καὶ σφάλμα ἀκόμη ἂν κάνει ἡ
Ἐκκλησία σὲ κάποιο τυπικὸ θέμα «εἰ γὰρ καὶ ἐσφάλλετο ἡ ἐκκλησία, νὰ ἀκολουθοῦμε
ναί, νὰ
ἀκολουθοῦμε τὸ σφάλμα κι ὄχι νὰ διχοστατοῦμε, ἁμάρτημα ποὺ ὁ ἱερὸς
πατὴρ τὸ χαρακτηρίζει ὡς ἔγκλημα. Γιὰ νὰ μὴν ἁμαρτάνω λοιπὸν
σ’ αὐτό, τὸ περισσότερο πάντων σοβαρό, δηλώνω
Μακαριώτατε Δέσποτα καὶ Ἅγιοι Πατέρες Ἱεράρχαι, ὅτι θέλω νὰ εἶμαι ἑνωμένος
καρδιακὰ μὲ ὅλο τὸ ἱερὸ σῶμα τῆς Ἱεραρχίας καὶ νὰ ἀκολουθῶ, ὡς νεώτερο μάλιστα
μέλος αὐτῆς, νὰ
ἀκολουθῶ λέγω τὴν γραμμὴ τοῦ πλήθους
τῶν Ἱεραρχῶν καὶ μάλιστα τὴν γραμμὴ τοῦ Πρώτου
αὐτῆς, τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου (Χριστοδούλου), γιατὶ
κατὰ τὸν ἅγιον Συμεὼν τὸν Θεσσαλονίκης τὴ γνώμη τοῦ Ἀρχιεπισκόπου πρέπει νὰ
δεχόμεθα ὡς θεῖο κλῆρο (20:00 ἑξῆς).
(Αὐτὸς εἶναι ὁ κ. Ἱερεμίας. Δηλώνει ὅτι θέλει νὰ ἀκολουθεῖ τὴν γραμμὴ τοῦ πρώτου οἰκουμενιστῆ Ἀρχ. Χριστόδουλου, ποὺ εἶχε φέρει τὸν Πάπα στὴν Ἀθήνα καὶ τὸ Συνέδριο τοῦ Π.Σ.Ε. Καὶ φυσικὰ, δὲν τολμᾶ νὰ ἀποστῆ τῆς κοινωνίας τοῦ Πρώτου τῶν Πρώτων Πατρ. Βαρθολομαίου! «Πατερικὴ Παράδοση»).
(Αὐτὸς εἶναι ὁ κ. Ἱερεμίας. Δηλώνει ὅτι θέλει νὰ ἀκολουθεῖ τὴν γραμμὴ τοῦ πρώτου οἰκουμενιστῆ Ἀρχ. Χριστόδουλου, ποὺ εἶχε φέρει τὸν Πάπα στὴν Ἀθήνα καὶ τὸ Συνέδριο τοῦ Π.Σ.Ε. Καὶ φυσικὰ, δὲν τολμᾶ νὰ ἀποστῆ τῆς κοινωνίας τοῦ Πρώτου τῶν Πρώτων Πατρ. Βαρθολομαίου! «Πατερικὴ Παράδοση»).
Πλησίον σας, Μακαριώτατε
(Χριστόδουλε), εἶδα περισσότερο τὸν πόνο σας γιὰ τὰ προβλήματα τοῦ λαοῦ, καὶ
εἶδα δυνατὸν τὸν πόθον σας γιὰ τὸν Εὐαγγελισμό του, μὲ ἰδιαίτερα μάλιστα στροφὴ
στὴ χρυσῆ μας νεολαία γιὰ νὰ ζεῖ στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Θεοῦ. Σᾶς ζοῦμε καὶ σᾶς
ἀπολαμβάνουμε, Μακαριώτατε, ὡς ἕνα ἰσχυρὸ ἐκκλησιαστικὸ ἄνδρα, μὲ ὡραῖα ὁράματα
γιὰ τὴ δόξα τῆς Ἑλλαδικῆς μας Ἐκκλησίας. Ὁράματα ποὺ ὁ δυναμισμός σας μὲ τὸν
ἰσχυρό σας νοῦ, τὸν ἱκανὸ εἰς τὸ νὰ εὑρίσκει τέχνας, τὰ κάνει σύντομα
πραγματικότητες καὶ μάλιστα μὲ παραδοσιακό, ἀλλὰ καὶ μὲ σύγχρονο ἐλεύθερο τρόπο, γιατὶ ὅπως τὸ λέγει ἕνα πατερικὸ λόγιο
«ὁ τοῦ Χριστοῦ δοῦλος ‒ὅπως εἶναι τὸ ὄνομά σας‒ ὄντως ἀπελεύθερός ἐστι».
Ἀπὸ τὰ πράγματα, Μακαριώτατε
Δέσποτα, τὸ βλέπουμε ὅτι οἱ κόποι σας
ὄχι μόνο τῆς ἡμέρας, ἀλλὰ καὶ τῆς νυκτός, εὐλογοῦνται πλούσια ἀπὸ τὸν Θεό, παρὰ
τὶς ἀντιρρήσεις τῶν μάταια λαλούντων. Γιὰ τὴν ἐπίβλεψή σας, Μακαριώτατε Πάτερ,
στὸ ταπεινό μου πρόσωπο πρὸς ἀνάδειξή μου εἰς Ἀρχιερέα Χριστοῦ καὶ ποιμένα τῆς
Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος, θὰ σᾶς εἶμαι βαθύτατα εὐγνώμων, θὰ σᾶς εἶμαι διὰ
βίου εὐγνώμων καὶ ὑπόσχομαι ὅτι μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ διὰ τῶν εὐχῶν σας καὶ διὰ
τῶν εὐχῶν ὅλων τῶν Ἀρχιερέων Πατέρων, θὰ ἀγωνίζομαι νὰ εἶμαι καλὸς ποιμήν, νὰ
εἶμαι δηλαδὴ εὐλαβής, ταπεινὸς καὶ ζηλωτής, μὲ θεολογικὲς πάντοτε βάσεις» (28:00
ἑξῆς). (σ.σ. "Π.Π.": Κατὰ τὰ ἄλλα ὁ κ. Ἱερεμίας εἶναι κι αὐτός, ὅπως καὶ οἱ πλεῖστοι τῶν Ἐπισκόπων, ..."θεοπρόβλητος" Μητροπολίτης!).