Το άρθρο που ακoλουθεί μεταφράστηκε από τα Ιταλικά. Είχε αναρτηθεί στο σάιτ «Identità» (εδώ). Μετάφραση -επιμέλεια: Ελευθέριος Αναστασιάδης
Η μαζική μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο του οποίου τα
αίτια εξακολουθούν να κρύβονται έξυπνα από το σύστημα, και
ηπολυπολιτισμική προπαγάνδα προσπαθεί ψευδώς να την παρουσιάσει ως
αναπόφευκτη. Με αυτό το άρθρο σκοπεύουμε να αποδείξουμε μια για πάντα,
ότι δεν είναι ένα αυθόρμητο φαινόμενο. Αυτό που θέλουν να εμφανίσουν ως
ένα"αναπόφευκτο αποτέλεσμα της ιστορίας", είναι στην πραγματικότητα ένα
σχέδιο μελετημένο γύρω από ένα τραπέζι και προετοιμασμένο εδώ και
δεκαετίες, για να καταστρέψει εντελώς το πρόσωπο της Γηραιάς Ηπείρου.
Η Πανευρώπη
Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι ένας από τους βασικούς εμπνευστές της
διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ήταν επίσης ο άνθρωπος που
σχεδίασε την προγραμματισμένη γενοκτονία των λαών της Ευρώπης. Πρόκειται
για ένα σκοτεινό πρόσωπο, του οποίου οι μάζες αγνοούν την ύπαρξη, αλλά
οι ισχυροί τον θεωρούν ως τον ιδρυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το όνομά του
είναι Richard Coudenhove Kalergi. Ο πατέρας του ήταν ο Αυστριακός
διπλωμάτης Heinrich vonCoudenhove-Kalergi (με
κάποιες ρίζες από την βυζαντινή οικογένεια των Καλλέργηδων) και η
μητέρα του η Γιαπωνέζα Mitsuko Aoyama. Ο Kalergi λοιπόν, έχοντας στενές
επαφές με όλη την ευρωπαϊκή αριστοκρατία και τους Ευρωπαίους πολιτικούς,
εξ αιτίας των διασυνδέσεων του αριστοκράτη -διπλωμάτη πατέρα του,
κινούμενος στα παρασκήνια, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας,
κατάφερε να προσελκύσει στα σχέδιά του τους πιο σημαντικούς αρχηγούς
κρατών, κάνοντάς τους υποστηρικτές και συνεργάτες του στο «έργο της
ευρωπαϊκής ενοποίησης».
Το 1922 ίδρυσε το κίνημα «Πανευρώπη» στη Βιέννη, που στόχευε στη
δημιουργία μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης, βασισμένης σε μια ομοσπονδία των
εθνών υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα
αποτελούσε το πρώτο βήμα για την δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.
Μεταξύ των πρώτων οπαδών του, συγκαταλέγονται οι Τσέχοι πολιτικοί Tomáš
Masarykκαι Edvard Beneš καθώς και ο τραπεζίτης Max Warburg, ο οποίος
διέθεσε τα πρώτα 60.000 μάρκα. Ο Αυστριακός καγκελάριος Ignaz
Seipel και ο επόμενος πρόεδρος της ΑυστρίαςKarl Renner ανέλαβαν στην
συνέχεια υπεύθυνοι για την καθοδήγηση του κινήματος της «Πανευρώπης».
Αργότερα θα προσφέρουν την βοήθειά τους Γάλλοι πολιτικοί, όπως ο Léon
Bloum, ο Aristide Briand, ο Ιταλός πολικός Alcide De Gasperiκαι άλλοι.
Η πεμπτουσία του σχεδίου Kalergi.
 |
| Το εξώφυλλο του βιβλίου |
Στο βιβλίο του «Praktischer Idealismus», ο
Kalergi δηλώνει ότι οι κάτοικοι των μελλοντικών "Ηνωμένων Πολιτειών της
Ευρώπης" δεν θα είναι οι παλαιοί λαοί της Γηραιάς Ηπείρου, αλλά ένα
είδος υπανθρώπων που θα προέρχονται από επιμιξία. Δηλώνει ξεκάθαρα, ότι
θα πρέπει οι λαοί της Ευρώπης να διασταυρωθούν με ασιατικές και
έγχρωμες φυλές, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα πολυεθνικό κοπάδι χωρίς
ποιότητα και εύκολα ελεγχόμενο από την άρχουσα τάξη.
Ο Kalergi διακηρύσσει την κατάργηση του δικαιώματος της
αυτοδιάθεσης των λαών και, στη συνέχεια, την εξάλειψη των εθνών μέσω των
εθνοτικών αυτονομιστικών κινημάτων ή την μαζική μετανάστευση.
Προκειμένου η Ευρώπη να είναι ελεγχόμενη από μία ελίτ, θέλει να
μετατρέψει τους ομοιογενείς λαούς σε μία μικτή φυλή μαύρων, λευκών,
και Ασιατών. Ποια όμως είναι αυτή η ελίτ; Ο Kalergi είναι ιδιαίτερα
διαφωτιστικός επ' αυτού: «O άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι μικτής
φυλετικής καταγωγής.Οι φυλές και οι τάξεις του σήμερα θα εξαφανισθούν
σταδιακά λόγω της εξάλειψης του χώρου, του χρόνου και της προκατάληψης. Η
ευρωασιατική-νεγροϊδής φυλή του μέλλοντος, όμοια στην εμφάνιση της με
τους αρχαίους Αιγύπτιους, θα αντικαταστήσει την διαφορετικότητα των λαών
και την διαφορετικότητα των ατόμων. Αντί της καταστροφής του ευρωπαϊκού
ιουδαϊσμού, η Ευρώπη, ενάντια στην θέλησή της, εξευγένισε και μόρφωσε
αυτόν τον λαό, οδηγώντας τον στο μελλοντικό του στάτους ως ηγετικό έθνος
διαμέσου αυτής της τεχνητής εξελικτικής διαδικασίας. Δεν προξενεί
κατάπληξη ότι αυτός ο λαός που δραπέτευσε από τα Γκέττο-φυλακές,
εξελίχθηκε σε μία πνευματική αριστοκρατία της Ευρώπης. Συνεπώς η
ευσπλαχνική πρόνοια έδωσε στην Ευρώπημια νέα φυλή αριστοκρατίας με τη
χάρη του πνεύματος. Αυτό συνέβη τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή φεουδαλική
αριστοκρατία κατέπεσε, λόγω της χειραφέτησης των Ιουδαίων [εννοείται με
τις διαταγές και τα μέτρα που πήρε η γαλλική επανάσταση]».
Αν και κανένα σχολικό βιβλίο δεν μιλά για τον Kalergi, οι ιδέες του
είναι οι κατευθυντήριες αρχές της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η
πεποίθηση ότι οι λαοί της Ευρώπης θα πρέπει να αναμιχθούν με Αφρικανούς
και Ασιάτες, για να καταστραφεί η ταυτότητα και να δημιουργηθεί μια
ενιαία φυλή μιγάδων, είναι η βάση όλων των κοινοτικών πολιτικών που
στοχεύουν στην ένταξη και την προστασία των μειονοτήτων. Αυτό δεν
γίνεται για ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά εξαιτίας οδηγιών που έχουν
εκδοθεί με αδίστακτη αποφασιστικότητα, για να επιτευχθεί η μεγαλύτερη
γενοκτονία στην ιστορία. Προς τιμήν του ιδρύθηκε το ευρωπαϊκό βραβείο
Coudenhove- Kalergi, με το οποίο βραβεύονται κάθε δύο χρόνια, οι
Ευρωπαίοι οι οποίοι έχουν διαπρέψει στην προώθηση του εγκληματικού
σχεδίου του. Μεταξύ αυτών που βραβεύτηκαν είναι η Angela Merkel και
ο Herman Van Rompuy.
Η προτροπή σε γενοκτονία, αποτελεί επίσης την βάση των συνεχών
εκκλήσεων των Ηνωμένων Εθνών, για να γίνουν δεκτά εκατομμύρια
μεταναστών, έτσι ώστε να αντισταθμιστεί το χαμηλό ποσοστό γεννήσεων της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με μία έκθεση που δημοσιεύθηκε στις αρχές
της νέας χιλιετίας, τον Ιανουάριο του 2000, στην αναφορά «Population
division» των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, με τίτλο «Μετανάστευση
αντικατάστασης: Μία λύση για την μείωση και γήρανση του πληθυσμού», η
Ευρώπη θα έχει ανάγκη έως το 2025 από 159.000.000
μετανάστες. Αναρωτιέται κανείς, πώς θα ήταν δυνατό να γίνουν τόσο
ακριβείς εκτιμήσεις για τη μετανάστευση, αν δεν ήταν ένα προμελετημένο
σχέδιο. Είναι βέβαιο ότι το χαμηλό ποσοστό γεννήσεων θα μπορούσε εύκολα
να αντιστραφεί μέσω των κατάλληλων μέτρων για την στήριξη των
οικογενειών. Είναι εξίσου σαφές, ότι δεν είναι με τη συμβολή ξένων
γονιδίων που θα προστατευθεί η γενετική κληρονομιά της Ευρώπης, αλλά
ότι με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται η εξαφάνισή της. Ο μοναδικός σκοπός
αυτών των μέτρων είναι να στρεβλώσει εντελώς έναν λαό, να τον μετατρέψει
σε ένα σύνολο ατόμων χωρίς καμία εθνική, ιστορική και πολιτισμική
συνοχή . Εν ολίγοις, οι θέσεις του σχεδίου Kalergi ήταν και
εξακολουθούν να είναι, η βάση των επισήμων πολιτικών των κυβερνήσεων
που αποσκοπούν στην γενοκτονία των λαών της Ευρώπης, μέσω της μαζικής
μετανάστευσης. Ο G. Brock Chisholm,
πρώην διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO), αποδεικνύει
ότι έχει μάθει καλά το μάθημα του Kalergi όταν λέει: «Αυτό που σε όλους
τους τόπους οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν είναι να εφαρμόσουν τον
περιορισμό των γεννήσεων και να τελούν μικτούς γάμους (μεταξύ
διαφορετικών φυλών), και αυτό με σκοπό να δημιουργηθεί μια ενιαία φυλή
σε ένα κόσμο που θα κατευθύνεται από μια κεντρική αρχή.»
Αν κοιτάξουμε γύρω μας, το σχέδιο του Kalergi φαίνεται να
υλοποιείται πλήρως. Είμαστε αντιμέτωποι με μία πραγματική
τριτοκοσμοποίηση της Ευρώπης. Η μάστιγα της επιμειξίας παράγει κάθε
χρόνο χιλιάδες νέα άτομα μιγάδες: «Τα παιδιά του Kalergi». Υπό τη διπλή
πίεση της παραπληροφόρησης και την ανθρωπιστική αποβλάκωση που
καλλιεργείται από τα μέσα μαζικής πληροφόρησης, διδάσκεται στους
Ευρωπαίους να απαρνηθούν την καταγωγή τους, να απαρνηθούν την εθνική
τους ταυτότητα.
Οι υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης προσπαθούν να μας πείσουν ότι
το να απαρνηθούμε την ταυτότητά μας, είναι μια προοδευτική και
ανθρωπιστική πράξη, ότι ο "ρατσισμός" είναι λάθος, αλλά μόνο και μόνο
επειδή θέλουν να μας κάνoυν όλους τυφλούς καταναλωτές. Είναι
περισσότερο από ποτέ αναγκαίο σε αυτούς τους καιρούς να αντιδράσουμε στα
ψέματα του συστήματος, να αφυπνιστεί το πνεύμα της εξέγερσης στους
Ευρωπαίους. Θα πρέπει να τεθεί μπροστά στα μάτια όλων το γεγονός ότι η
Ευρωπαϊκή Ένταξη, ισοδυναμεί με γενοκτονία. Δεν έχουμε άλλη επιλογή, η
εναλλακτική λύση είναι η εθνική αυτοκτονία.
Σημείωση του μεταφραστή: Αν και τα αίτια των προσωπικών επιλογών
του Kalergi, δεν μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα, ωστόσο θα προσπαθήσουμε να
απαντήσουμε σε ένα ερώτημα, που σίγουρα θα διαμορφώθηκε στο μυαλό των
αναγνωστών: Γιατί ένας Ευρωπαίος αριστοκράτης με Φλαμανδικές, Πολωνικές,
Ελληνικές- Βυζαντινές ρίζες, ακόμη και με αίμα Σαμουράι στις φλέβες του
(από την μητέρα του) έγινε φορέας τέτοιων σχεδίων και όργανο στα χέρια
σκοτεινών δυνάμεων; Οι λόγοι, κατά την γνώμη μας, είναι πολλαπλοί:
ιδιοσυγκρασικοί, ψυχολογικοί και...γυναικείων επιδράσεων.
Παρατηρούμε
λοιπόν μία προσωπικότητα με έντονα σνομπ συμπεριφορές, υπεροψία, και
έναν, ας μου επιτραπεί ο όρος, «εκφυλισμένο ελιτισμό». Επίσης, το
γεγονός ότι η μητέρα του ήταν Ασιάτισσα, ίσως του δημιούργησε εσωτερικές
συγκρούσεις και απωθημένα, κάτι που μπορεί να συμβεί σε άτομα με τέτοια
ιδιοσυγκρασία. Όμως ο πιο αποφασιστικός παράγοντας, πρέπει να ήταν η
«κατάλληλη έφηβη», που όλως τυχαίως φυσικά, βρέθηκε δίπλα του, και έγινε
η πρώτη γυναίκα του (σε ηλικία 13 ετών): η ιουδαία Ida Roland, (φώτο) που αργότερα θα γίνει φημισμένη ηθοποιός. Περιβάλλοντα και επιρροές, πολύ ιδιαίτερες...
Από την ιστοσελίδα του ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ:
Αποφασιστικός παράγοντας για την απονομή του βραβείου ήταν ο
ισορροπημένος τρόπος με τον οποίο ο Πρόεδρος Van Rompuy άσκησε τα
καθήκοντά του στη νέα θέση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η
οποία καθιερώθηκε με τη Συνθήκη της Λισσαβώνας. Διεκπεραίωσε αυτόν τον
ιδιαίτερα ευαίσθητο ηγετικό και συντονιστικό ρόλο με πνεύμα
αποφασιστικότητας και συμφιλίωσης, ενώ έμφαση δόθηκε επίσης στην
δεξιοτεχνική διαιτησία του επί ευρωπαϊκών υποθέσεων και την αδιάπτωτη
δέσμευσή του στις ευρωπαϊκές ηθικές αξίες.
Στον λόγο αποδοχής του, ο κ. Van Rompuy περιέγραψε την ενοποίηση
της Ευρώπης ως έργο ειρήνης. Η σημασία της εν λόγω ιδέας, η οποία ήταν
επίσης στο επίκεντρο του έργου του Coudenhove-Kalergi, παραμένει το ίδιο
επίκαιρη ύστερα από 90 έτη.
Το βραβείο φέρει το όνομα του κόμη Richard Nicolaus von
Coudenhove-Kalergi (1894-1972), φιλοσόφου, διπλωμάτη, εκδότη και ιδρυτή
του πανευρωπαϊκού κινήματος (1923). Ο Coudenhove-Kalergi υπήρξε
πρωτοπόρος της ευρωπαϊκής ενοποίησης και διέδωσε την ιδέα μιας
ομοσπονδίας ευρωπαϊκών κρατών στα έργα του.
Από το 2000, μεταξύ των νικητών του βραβείου συγκαταλέγονται η
Καγκελάριος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της ΓερμανίαςAngela Merkel
(2010) και ο Πρόεδρος της Λετονίας Vaira Vike-Freiberga, (2006).
