Το ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ του ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ και η ΠΡΟΤΡΟΠΗ για «ΥΠΝΩΣΗ» του Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ και όχι "όξυνση" και αντιπαράθεση με τον κ. Βαρθολομαίο!

Πηγή: "Ἀναστάσιος"

Ἕνα Ἀνακοινωθὲν ἄχρωμο ―ποὺ δὲν διαφέρει ἀπὸ ἐκεῖνα τοῦ Βατικανοῦ ἢ κάποιας πολιτικῆς ἢ οἰκολογικῆς ὀργανώσεως― ἐξέδωσε σήμερα τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο περαιωθείσης τῆς Συνάξεως τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου.

Ἡ Σύναξη τῶν ἡγετῶν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κ.κ. Βαρθολομαίου καὶ Ζηζιούλα, ποὺ δὲν σεβάστηκε τὶς σωτηριολογικὲς συνιστῶσες τῶν Εὐαγγελικῶν Ἐντολῶν, τὴν Ἁγιοπατερικὴ Παράδοση καὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ χρησιμοποίησε τοὺς Ἕλληνες –κυρίως– Μητροπολίτες ποὺ παρέστησαν ἐκεῖ, γιὰ τὴν προώθηση τῶν «κατακτητικῶν» καὶ Οἰκουμενιστικῶν στόχων του, κάνει ἔκκληση γιὰ …σεβασμὸ στὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο!

Ἡ Ἱεραρχία τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου μὲ τὶς θέσεις της ἀνασταυρώνει τὸν Χριστό· ἐξισώνει τὶς θρησκεῖες καὶ τὶς χριστιανικὲς» ὁμολογίες μὲ τὴν Ἐκκλησία Του, (ἀπενοχοποιώντας τοὺς ἡγέτες ὅλων αὐτῶν τῶν φονταμενταλιστικῶν μορφωμάτων τῆς βίας καὶ τῆς διαιρέσεως) καὶ διδάσκει ὅτι οἱ Θρησκεῖες, οἱ ὁποῖες εἶναι δημιουργήματα τοῦ διαβόλου καὶ προηγήθηκαν τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Λόγου ὡς «κλέπται καὶ λῃσταί» (Ἰω. ι΄ 8) καὶ ποὺ συνεχίζουν τὸ ληστρικὸ ἔργο τους καὶ σήμερα, πὼς αὐτὲς οἱ θρησκεῖες καὶ αἱρέσεις εἶναι δυνατὸν νὰ ἑνώσουν τοὺς λαούς, καὶ νὰ συντελέσουν στὸ εἰρηνοποιὸ ἔργο Ἐκείνου ποὺ εἶναι ἡ μοναδικὴ «εἰρήνη ἡμῶν»!

Καὶ αὐτὰ μὲν γιὰ τὸ Ἀνακοινωθὲν τοῦ Πατριαρχείου.

Ὅμως κλήθηκε σὲ ἐκπομὴ τοῦ ραδιοφώνου (ἐδῶ) νὰ σχολιάσει «ἐκκλησιαστικὰ καὶ πνευματικὰ» τὸ θέμα αὐτὸ τῆς προσκλήσεως στὸ Φανάρι «καὶ Ἱεραρχῶν ποὺ ἀνήκουν στὶς Νέες Χῶρες, κάτι ποὺ δὲν ἔχει ξαναγίνει» ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς. Καὶ  ὁ κ. Σεραφείμ, ἀντί -εὐκαιρίας δοθείσης- νὰ σχολιάσει ὅλα αὐτὰ τὰ ἀντι-Κανονικὰ καὶ βλάσφημα ποὺ ἔγιναν καὶ εἰπώθηκαν στὴ Σύναξη τοῦ Φαναρίου (ἐδῶ), προτίμησε νὰ ἀπαντήσει ...διπλωματικά! Αὐτὸ εἶπε, «δὲν εἶναι κάτι ποὺ πρέπει νὰ δώσουμε μεγαλύτερη σημασία, διότι οἱ καιροὶ εἶναι πάρα πολὺ δύσκολοι καὶ θὰ πρέπει ὅλα αὐτὰ τὰ θέματα νὰ μπαίνουν σὲ μιὰ διαδικασία ὑπνώσεως, ὄχι ὀξύνσεως», γιὰ νὰ λάβει τὰ συγχαρηρήρια τοῦ δημοσιογράφου: «Εἶσθε ἐξαιρετικός· ἀντιλαμβάνομαι ὅτι ὁ εὐφυὴς Ἱεράρχης λέει αὐτὰ ποὺ πρέπει, ὅταν πρέπει, ὅπως πρέπει, τὴν κατάλληλη στιγμή».

Ἁπλῆ διγλωσσία τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν ἢ μακαρία «ὕπνωση» ποὺ ἐπέβαλε τὸ Φανάρι;

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

 Συνῆλθε, τῇ προσκλήσει καί ὑπό τήν προεδρείαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ἀπό 29ης Αὐγούστου μέχρι καί τῆς 2ας Σεπτεμβρίου 2015, ἐν τῷ Ἱερῷ Ναῷ Ἁγίας Τριάδος Σταυροδρομίου Κωνσταντινουπόλεως, εἰς Σύναξιν ἡ σεβασμία Ἱεραρχία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου μετά καί τῶν Ἱεραρχῶν τῶν ὑπό τήν κανονικήν αὐτοῦ προστασίαν Αὐτονόμων Ἐκκλησιῶν Φιλλανδίας καί Ἐσθονίας καί τῶν ὑπ᾿ αὐτόν Οὐκρανῶν καί Καρπαθορρώσσων.

Δυστυχώς ο Οικουμενισμός αλώνει και τον Μοναχισμό! Μήπως ήρθε ο καιρός, όσων πιστών απέμειναν;

http://paterikiparadosi.blogspot.gr/

Ορθόδοξες μοναχές από την Ελλάδα

στους εορτασμούς για την 75η επέτειο

από την ίδρυση της Παπικής

οικουμενιστικής κοινότητας Ταϊζέ  (φωτο)

 

Ἁλώνεται μὲ γεωμετρικούς, πλέον, ρυθμοὺς καὶ ὁ Μοναχισμὸς ἀπὸ τὴν Οἰκουμενιστικὴ λαίλαπα. Τὸ Ἅγιον Ὄρος ἔπαψε νὰ ἀποτελεῖ τὸ ἀνάχωμα τῶν αἱρετικῶν· ματαίως ἑορτάζουν τοὺς ἐπὶ Βέκκου μαρτυρήσαντας, ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς ἄλλους προμάχους τῆς Πίστεως.

Τὰ ὑπόλοιπα ἐν Ἑλλάδι μοναστήρια, ἀντὶ νὰ ἐκδηλώσουν ―ἀπέναντι στὴν Παναίρεση― Ὁμολογιακὸ φρόνημα καὶ στάση, ἐφαρμόζουν τὴν μέθοδο τῆς σιωπῆς, τὸ «τρίτο εἶδος ἀθεΐας» δηλαδή (κατὰ τὸν ἁγιοπατερικὸ λόγο) καὶ ἔτσι ἐπιτρέπουν στοὺς Ἕλληνες Ἐπισκόπους νὰ ὑποκύπτουν στοὺς ἐκφοβισμοὺς καὶ τὶς ἀπειλὲς τοῦ Φαναρίου, ποὺ ἐπιδιώκει νὰ ἐπιβάλει τὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ «ἀναίμακτα».

Τελευταῖο συμβάν, μετὰ ἐκεῖνο στὴν Σουρωτή, (ὅπου ἡ Ἡγουμένη Φιλοθέη, εὐχήθηκε στὸν Πατριάρχη -ὡς ἐὰν ἦτο ὁμολογητὴς Ἐπίσκοπος κι ὄχι ψευδοποιμένας: “νὰ συνεχίσετε νὰ ὀρθοτομεῖτε τὸν λόγο τῆς ἀληθείας”) κάποιες ἄλλες μοναχές, οἱ ὁποῖες παρέστησαν στὴν Παπικὴ Οἰκουμενιστικὴ κοινότητα Ταϊζέ. Μάλιστα, ἡ Γερόντισα Ἰακώβη, ἀντὶ νὰ καταγγείλει τὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο, ἀνέφερε ὅτι ὁ ἡγέτης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ «ἀγωνίζεται νὰ ἐφαρμόσει τὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου γιὰ ἑνότητα καὶ ἀδελφοσύνη»!

Μπροστὰ σ’ αὐτὴν τὴν κατάσταση, καὶ ἐνῶ οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς χαρτοπολεμοῦν, τὰ ἱστολόγια ἀμπελοφιλοσοφοῦν ἢ πληροφοροῦν μὲν γιὰ τὰ γενόμενα, ἀλλ’ ἐφ’ ὅσον κοινωνοῦν μὲ τοὺς Οἰκουμενιστὲς συντελοῦν στὴν ἐξοικείωση μὲ τὴν αἵρεση καὶ τὴν …ἄμβλυνση τοῦ Ὀρθοδόξου φρονήματος, ὁ λόγος πέφτει στοὺς πιστούς. Εἶναι ἔσχατος καιρὸς νὰ ἀπαιτήσουν τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ ὅσους ἀποδέχονται τὸν Βαρθολομαῖο, τὴν οἰκουμενιστικὴ φατρία του καὶ τὰ κακόδοξα καμώματά τους.

Πηγή: "Ἀκτίνες"

 Ορθόδοξες μοναχές από την Ελλάδα στους εορτασμούς για την 75η επέτειο από την ίδρυση της Παπικής οικουμενιστικής κοινότητας Ταιζέ (φωτο)

 Η Γερόντισα Ιακώβη του Ιερού Ησυχαστηρίου του Τιμίου Προδρόμου Ακριτοχωρίου – Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου νομού Σερρών, παραβρέθηκε και μίλησε στους εορτασμούς για την 75η επέτειο από την ίδρυση της Παπικής οικουμενιστικής κοινότητας Ταιζέ .

Η Γερόντισα μίλησε περί μοναχισμού και τόνισε την αγάπη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου ο οποίος όπως χαρακτηριστικά ανέφερε “αγωνίζεται να εφαρμόσει την εντολή του Κυρίου για ενότητα και αδελφοσύνη”.

 Πνευματικός καθοδηγητής του Ιερού Ησυχαστηρίου του Τιμίου Προδρόμου Ακριτοχωρίου, είναι ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Ξενοφώντος του Αγίου Όρους, Αρχιμανδρίτης Αλέξιος.

Φωτογραφίες

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΑΣ ΙΑΚΩΒΗΣ (ἐδῶ)

Περί ανειλικρινούς φίλου ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ

ΠΕΡΙ ΑΝΕΙΛΙΚΡΙΝΟΥΣ ΦΙΛΟΥ

ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ

Πηγή: «agioritikovima»

Ο ανειλικρινής φίλος είναι άνθρωπος ιδιοτελής, άφιλος, κρυψίνους, εγωϊστής, υποκριτής. Φοράει το προσωπείο της φιλίας για να ωφεληθεί από οτιδήποτε χρήσιμο μπορεί να προκύψει. Λέει ψέματα όταν μιλάει για φιλία και έχει δόλο μέσα του όταν παριστάνει τον αφοσιωμένο.

Ο ίδιος θέλει τη βοήθεια του φίλου του, όταν όμως εκείνος του ζητάει βοήθεια, την αρνείται, προφασιζόμενος χίλιες δυο δικαιολογίες. Επιδεικνύει φιλία όταν όλα πάνε καλά, αλλά όταν ο φίλος του περνάει δύσκολα τον απαρνείται. Τον θυμάται όταν αυτός είναι ευτυχισμένος και από μακριά ζητάει να μάθει γι' αυτόν. Εύχεται ευτυχία σ' αυτόν που ήδη ευτυχεί και υγεία στον υγιή.

Σ' αυτόν που πράττει σωστά, του εύχεται ευπραγία. Ενώ έχει δόξα, του εύχεται ευδοξία, κι ενώ ο φίλος του είναι πλούσιος, του στέλνει πλούσια δώρα, κάνει δε ότι μπορεί για να δείξει φιλία προς επίδειξη.

Τον ξεχνάει όμως γρήγορα όταν πέσει σε ατύχημα και δεν ρωτάει γι' αυτόν. Ενώ είναι γείτονάς του, δεν ενδιαφέρεται τον αποφεύγει και τον καταριέται. Του καταλογίζει ανοησία για το γεγονός ότι δυσκολεύεται κάπου, τον ξεχνάει στην ασθένειά του, δεν τον πλησιάζει στη δυστυχία του, σαν ατυχήσει τον αποστρέφεται, ταπεινωμένο τον εξουθενώνει, όταν πτωχεύσει δεν θέλει καν να τον βλέπει, όταν πεινάει δεν τον φροντίζει, ακόμα και όταν πάει να πεθάνει δεν τον ελεεί. Τέτοιος είναι ο ανειλικρινής φίλος.

"ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ". Εκδόσεις ΑΘΩΣ)

ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΛΑΠΠΑΣ ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ ΜΕΙΖΟΝ "ΕΘΝΙΚΟ" ΘΕΜΑ Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Ιούνιος  α.φ.217  2015-http://www.agonas.org/

                                                       ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΛΑΠΠΑΣ ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ     
                                                ΜΕΙΖΟΝ   "ΕΘΝΙΚΟ" ΘΕΜΑ   Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ;

Όπως κατ' επανάληψη δηλώσαμε, δεν ήταν στις προθέσεις μας να γράψουμε ή να γνωστοποιήσουμε κάτι σχετικό με τον ορυμαγδό μηνύσεων του Ιγνατίου σε βάρος μας, παρ' όλη την παράνομη και αντικανονική εκλογή του, τη χειροτονία του, την ψευδοενθρόνισή του και την εγκατάστασή του στη Λάρισα. Αξιομνημόνευτο υπήρξε το γεγονός ότι όλες σχεδόν οι δίκες, παρά τις ψευδομαρτυρίες και μηχανορραφίες - που δεν είναι του παρόντος να γράψουμε - υπήρξαν αθωωτικές!

Όσο ο καιρός περνούσε και οι διαμαρτυρόμενοι χριστιανοί απαλλάσσονταν από τις μεθοδευμένες κατηγορίες του και δεν κλείνονταν στις φυλακές, δεν μπορούσε να ησυχάσει. Σαν άλλος Ηρώδης που ζητούσε τρόπο να θανατώσει το νεογέννητο Χριστό (Ματθ. 2, 13), ξεκίνησε έναν αγώνα με εξώδικα εναντίον της εφημερίδας "ΑΓΩΝΑΣ" και των συντακτών της, με σκοπό το κλείσιμό της, προφασιζόμενος ότι, «διχάζει το ποίμνιο… και οδηγεί σε εμφύλια διαμάχη τους χριστιανούς».

Αποτυγχάνοντας και σ' αυτή την αγωνιώδη του προσπάθεια, έβαλε σε εφαρμογή άλλο σχέδιο.

Κάθε πρώτη Κυριακή, που κυκλοφορούσε η εφημερίδα, συνεργεία με εθελοντές την διένεμαν έξω από τους ναούς της πόλης. Τότε εγκάθετοι κλακαδόροι, συνεπικορούμενοι και από ιερείς, έβριζαν και απειλούσαν τους διανομείς, ζητώντας αρκετές φορές την επέμβαση της αστυνομίας.

Αποτυγχάνοντας ο ταλαίπωρος και σ' αυτό το εκβιαστικό τρικ, σοφίστηκε άλλο:

Η εφημερίδα τοποθετείται σε ΣΤΑΝΤΣ σε κεντρικά σημεία, αφετηρίες λεωφορείων κ.α. απ' όπου την προμηθεύονται οι αναγνώστες. Άνθρωποί του βγαίναν παγανιά, τις μάζευαν και τις έριχναν στους κάδους απορριμμάτων. Όσους πιάσαμε μας έδειχναν τη μητρόπολη γι' αυτό και όλα σχεδόν τα εξώδικά μας τα κοινοποιούσαμε και σ' αυτήν ως ηθικό αυτουργό αυτών των πράξεων. Κάποια στιγμή οι πρόθυμοι "καλοθελητές" τελείωσαν και τότε άρχισαν να τους αντικαθιστούν οι ίδιοι. Σε ενέδρα πιάσαμε επ' αυτοφώρω τον αρχιγραμματέα της μητρόπολης Λάρισας να πετάει τις εφημερίδες και γι' αυτό το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας τον καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης έξι μηνών με ελαφρυντικά του άρθρου 84 παρ. 2Β.

Παρ' όλα αυτά δεν σταμάτησαν. Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως και μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας οι εθελοντές άρχισαν τη διανομή των εφημερίδων στα παραπλεύρως πεζοδρόμια. Τότε δύο νεαρά άτομα βγήκαν από τον ναό, όρμησαν κατ' επάνω τους βρίζοντας και απειλώντας και άρπαξαν 250 εφημερίδες. Το αποτέλεσμα ήταν να καταλήξουμε στο αστυνομικό τμήμα με έναν από τους δράστες που ήταν αλλοδαπός, γιατί ο άλλος εξαφανίστηκε! Εκεί βρεθήκαμε προ μεγάλης εκπλήξεως. Ο αλλοδαπός δράστης αν και επί 3ωρο πιέζονταν να με μηνύσει για να με φυλακίσουν, όπως έλεγαν - εδώ έχει πλήρη εφαρμογή η λαϊκή παροιμία: «Εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι» -, αρνούμενος να υποκύψει έλεγε: «Αφού δεν μ' έκανε τίποτα, για ποιο πράγμα να τον μηνύσω;».

Όπως γίνεται αντιληπτό με τα λόγια και τη στάση του δίδαξε ήθος, αξιοπρέπεια και ανθρωπιά σ' όλους τους υψηλόβαθμους και χαμηλόβαθμους ρασοφόρους και ένστολους, που συμμετείχαν στο κακόγουστο αυτό θέατρο. Θα έπρεπε η πράξη του αυτή, που είναι σπάνια στις μέρες μας, να γραφεί με χρυσά γράμματα ώστε να παραδειγματίζονται με το παράδειγμά του.

Και το αποτέλεσμα; Μετά το 3ωρο και ενώ ήμουν κρατούμενος χωρίς έγκληση, εμφανίστηκε ο αρχιερατικός της μητρόπολης και κατέθεσε μήνυση εναντίον μου - "Θου Κύριε φυλακή τω στόματί μου" -. Το τί ψεύδη αράδιασε είναι φρικτό!!! Κι όλα αυτά για ένα σκοπό· να με παρουσιάσουν ως ταραχοποιό και να με κλείσουν φυλακή.

Να προσήλθε, άραγε, στο Τμήμα μόνος του ο αρχιερατικός, χωρίς την άδεια του δεσπότη Ιγνάτιου Λάππα; Δεν νομίζω. Και αν ναι, την επομένη που το πληροφορήθηκε ο δεσπότης τί έκανε;

Ω Χριστέ μας, για επίσκεψη φυλακισμένων μίλησες "… εν φυλακή ήμην και ουκ επεσκέψασθέ με" (Ματθ. 25, 44) και τους παραβάτες αυτής Σου της εντολής «κατηραμένους» χαρακτήρισες και για «το πυρ το αιώνιον…» τους προορίζεις. Τότε πώς θα αποκαλούσες τους αντιπροσώπους Σου επί της γης, που κύριο μέλημά τους δεν είναι η σωτηρία των πιστών αλλά ο εκμηδενισμός και η εξουθένωσή τους, ο εγκλεισμός του στα βαθύτατα των φυλακών που ευφροσύνη πατριαρχική και δεσποτική προσφέρει.

Πού θα τους τοποθετούσες, Κύριε, όταν χωρίς το φόβο Σου, παλαμίζουν το Ευαγγέλιο  και με ελαφρά καρδία ορκίζονται ψέματα μεταχειριζόμενοι κάθε αθέμιτο μέσο, αρκεί να τους προσφερθούν εδαφιαίες μετάνοιες αναγνώρισης και θεοποίησής τους; «Ουκ έστι δίκαιος ουδέ εις», Κύριε, «πάντες, εξέκλιναν, άμα ηχρειώθησαν» (Ρωμ. γ΄ 10-12).

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ 49ον

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Μαϊος  α.φ.216  2015-http://www.agonas.org

συνέχεια:  ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ 49ον 

    ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
του πρωτ. π. Ευσταθύου Κολλά

Εκτός της υπαρκτικής σημασίας την οποίαν έχει ο Όρος Ουσία, αναφερόμενος ούτος προς τον Θεό έχει και άλλες έννοιες που δεν αναφέρονται στα φυσικά πράγματα, όπως θα δούμε ευθύς κατωτέρω. Εν προκειμένω έχουμε να πούμε μόνον, ότι η Ουσία ταυτίζεται προς τον Όρον «Θεότης». Ουσία είναι το κυρίως και το ίδιον του Θεού. Ό,τι προσδιορίζει απολύτως τον Θεό. Ό,τι είναι μόνον του Θεού ή μάλλον ό,τι είναι μόνον ο Θεός και αποκλύει παν ό,τι δεν είναι Θεός, ο οποίος είναι ταυτός προς εαυτόν και τελείως διάφορος προς παν ό,τι δεν είναι ο Θεός.

Ως ήδη ελέχθη ταυτόσημος προς τον όρο Ουσία είναι ο όρος «ΦΥΣΙΣ». Όπως λέγει Λεόντιος ο Βυζάντιος: «Φύσις ταυτόν εστι τη ουσία», [κατά Νεστοριανών]. Κατά τον Αναστάσιο το Σιναΐτη: Φύσις είναι «παν το εν αληθεία όν, αλλ’ ουκ εν φαντασία λεγόμενον.» Γενικώς, λοιπόν, ΟΥΣΙΑ ή ΦΥΣΙΣ θα ηδύνατο να λεχθή, ότι είναι το καθ’ εαυτώ υπάρχον, «αυτή η ουσία… ωσαύτως αεί έχει κατά ταυτά… και ουδέποτε ουδαμή ουδαμώς αλλοίωσιν ουδεμίαν ενδέχεται» [ΠλάτωνΦαίδων], ήτοι υπάρχει αμεταβλήτως και αναλλοιώτως.

2. ΥΠΟΣΤΑΣΙΣ ή ΠΡΟΣΩΠΟΝ: Και ο Όρος Υπόστασις εκ του υφίσταμαι έχει κατ’ αρχάς υπαρκτική σημασία, ήτοι δηλώνει ύπαρξη, και ως εκ τούτου ταυτίζεται προς την ουσία, συγχρόνως δε σημαίνει και πρόσωπον ή άτομον. Κατά Θεοδώρητον Κύρου: «Κατά μεν την θύραθεν σοφίαν ουκ έχει τινά διαφοράν η ουσία προς την υπόστασιν. Ή τε γαρ ουσία τον όν σημαίνει, και το υφεστός η υπόθεσις. Κατά δε γε την των Πατέρων διδασκαλίαν, ήν έχει διαφοράν το κοινόν υπέρ το ίδιον ταύτην η ουσία προς την υπόστασιν έχει» [Διάλογος Α΄ περί Ατρέπτου]. Κατά Λεόντιο τον Βυζάντιο: «Η υπόθεσις κατά δύο σημαινομένων φέρεται. Σημαίνει γαρ και το απλώς εν υπάρξει όν, ότε μάλιστα των χαρακτηριστικών ιδιωμάτων εστέρηται, σημαίνει και το πρόσωπον το καθ’ εαυτό υφεστώς».

Ώστε, δεν υπάρχει υπόσταση άνευ φύσεως, γιατί τούτο θα εσήμαινε υπόσταση ανύπαρκτος. Υπάρχει όμως Φύσις απρόσωπος, όπως π.χ. η φύση του λίθου, των φυτών, και των ζώων. Η μεν φύση ουδόλως υποδηλώνει και την ύπαρξη προσώπου, ενώ αντίθετα το πρόσωπον υπεμφαίνει πάντοτε και την φύση. Κατά Λεόντιο τον Βυζάντιο: «Ου μήν η φύσις υπόστασις, ότι μηδέν αντιστρέφει, η μεν γαρ υπόστασις και φύσις, η δε φύσις ουκέτι και υπόστασις».

Εντούτοις όμως, φύση και υπόσταση δεν ταυτίζονται, η μεν φύσις δηλώνει το κοινόν, η δε υπόσταση το ίδιον. Ό,τι καθιστά διάφορα όντα «ταύτα και ομοούσια», δηλαδή μια οικογένεια και ένα είδος, είναι η φύση. Τα όντα αυτά κοινωνούν μεταξύ τους υπαρκτικώς, ήτοι μετέχουν ουσιωδώς των αυτών γνωρισμάτων και κατηγορημάτων, π.χ. όλοι οι άνθρωποι είναι άνθρωποι, διότι όλοι κοινωνούν της αυτής φύσης, ήτοι της ανθρωπίνης, τουτέστιν έχουν ωρισμένα κοινά χαρακτηριστικά, τα οποία όλα και κατά τον αυτόν συνδυασμό δεν απαντώνται σε κανένα άλλο είδος όντων. Εντούτοις όλοι οι άνθρωποι δεν είναι όμοιοι και ταυτόσημοι, αλλά άλλος είναι ο Πέτρος, άλλος ο Ιωάννης κλπ. Ό,τι λοιπόν διακρίνει ή χωρίζει αριθμητικά τα ομοούσια όντα, δηλαδή τα όντα της αυτής φύσεως, είναι πρόσωπο ή υπόσταση. Πρόσωπα είναι «τα αριθμώ διαφέροντα» [Λεόντιος Βυζάντιος], ήτοι ό,τι διακρίνει και διαχωρίζει ένα όν από όλα τα λοιπά όντα της αυτής φύσεως. Ενώ αντίθετα φύσις είναι ό,τι ενώνει τα διάφορα πρόσωπα σε ένα και το αυτό είδος.

Ένα πρόσωπο, λοιπόν, έχει δύο ειδών γνωρίσματα. Φυσικά, τα οποία είναι κοινά για όλα τα όντα του αυτού είδους, και προσωπικά, τα οποία ίδια, ήτοι αποκλειστικά ιδικά του. Τα προσωπικά ιδιώματα είναι μεν φυσικά, αλλά και επίκτητα. Όσο περισσότερα ίδια προσωπικά γνωρίσματα έχει ένα πρόσωπο, τόσο απομακρύνεται από το χώρο της φύσεως και γίνεται «πρόσωπον» ισχυρή προσωπικότητα. Όσο τα φυσικά προσόντα υπερτερούν, τόσο το πρόσωπο εξασθενεί και η φύση παίρνει το προβάδισμα.

[ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ]

Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΥΤΕΡΗ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Ιούνιος  α.φ.217  2015-http://www.agonas.org

Όλοι οι νόμοι που διέπουν τις σχέσεις του Κράτους προς την Εκκλησία διέπονται από αισθήματα ζηλότυπα και αρπακτικά της ηθικής και υλικής της περιουσίας για προφανείς λόγους. Η πνευματική φτώχεια και η οικονομική ένδεια οδηγεί στην κοινωνική χωματερή!

Από κάθε άποψη η υποδούλωση νομικά της Εκκλησίας στο Κράτος είναι απαράδεκτη. Η Εκκλησία έχει τους Ιερούς Κανόνες και δεν χρειάζεται τη νομική «προστασία» του ειδωλολάτρη Καίσαρα (Κράτους). Η υποταγή σε ξένο νομικά καθεστώς της αφαιρεί την αυτοδυναμία της και οδηγείται σε επικίνδυνες καταστάσεις.  Πώς οι εκπρόσωποί της καλούνται να δώσουν όρκο (διαβεβαίωση) ότι θα υπακούουν, σε νόμους και διατάγματα που έγιναν χωρίς την έγκρισή της και είναι αντίθετα στη Χριστιανική διδασκαλία; Δεν είναι ευρύτερος ο σκοπός της Εκκλησίας; Αφού το ίδιο το Κράτος είναι Κράτος αδικίας, διαφθοράς και σκληροκαρδίας, αυτό θα οδηγήσει τους άλλους στην αλήθεια και στο σωστό; Το κράτος έχει ως αποστολή χριστιανικά να διακανεί-υπηρετεί τράπεζες (βιοτικές ανάγκες) ενώ η Εκκλησία είναι για τη «διακονία του Λόγου του Θεού». Ο Λόγος του Θεού πρέπει να ρυθμίζει τα του Κράτους και όχι το αντίθετο. Πολύ περισσότερο το σημερινό Κράτος του Μαμωνά δεν μπορεί να έχει λόγο για την Εκκλησία. Ο λύκος δεν φυλάγει τα πρόβατα· τα τρώει! Είναι δύσκολο να το καταλάβουνε;

Μιλήσαμε για την εξωτερική - την Νομική - υποδούλωση σε θεσμούς και καθεστώτα που είναι ξένα, αντίθετα στο Ευαγγέλιο και στη Χριστιανική ζωή (Ορθοπραξία). Το κοινωνικό κακό που γίνεται δεν μελετήθηκε σε βάθος.

Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ 12 ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ (1974 - 2015) 9ο μέρος ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Ιούνιος  α.φ.217  2015-http://www.agonas.org

 (Συνεχίζουμε την περιγραφή των γεγονότων που διαδραματίστηκαν το 1974, με τη σφαγή των 12 μητροπολιτών από μια ανόσια και ανίερη κλίκα μιτροφόρων, καθοδηγούμενη από τον σκληροτράχηλο και απαίδευτο δικτάτορα Σεραφείμ Τίκα, τον υπερβαίνοντα στην θηριωδία την Ηρωδιάδα, αποκεφαλίζοντας 12 αγίους Ιεράρχες. Στο παρόν κείμενο αναφερόμαστε στις σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ του «χουντικού»  αρχ. Ιερωνύμου με τους δικτάτορες).

  

 












Σύγκρουση.

Εκείνο που έφερε την εντονώτατη σύγκρουση με τους ισχυρούς παράγοντας της δικτατορίας ήταν η επίσκεψις του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου στην Γυάρο και στα κέντρα κρατήσεως πολιτικών κρατουμένων.

«Εθεώρουν χρέος μου – γράφει – και δια να έχω προσωπικήν αντίληψιν περί των συνθηκών διαβιώσεως των πολιτικών κρατουμένων, απεφάσισα να επισκεφθώ προσωπικώς τα κέντρα όπου εκρατούντο…

Τα βασανιστήρια συλλαμβανομένων και ανακρινομένων, ενθυμίζουν μεθόδους χιτλερικάς ή κομμουνιστικάς. Αι άνευ λόγου ταλαιπωρίαι των συγγενών και των φίλων των κρατουμένων, ή επί μήνας παράτασις της κρατήσεως των απλώς υπόπτων και τα τόσα άλλα, τα οποία αποκαλύπτονται τώρα, και που ως ανθρώπους μας γεμίζουν με αγανάκτησιν, ως Έλληνας δε πατριώτας μας προκαλούν εντροπήν, και περί των οποίων τότε μόνον ένα ελάχιστον μέρος επληροφορούμεθα, δεν είναι δυνατόν να αφήσουν ασυγκίνητον οιονδήποτε άνθρωπον, έχοντα έστω και ίχνος μόνον ανθρωπιάς μέσα του…».

Γιαυτό, το Σάββατο του Πάσχα 27 Απριλίου 1968, επισκέφθηκε το νησί Γυάρο. Έμεινε σχεδόν όλη την ημέρα – από τις 9 το πρωί έως τις 4 το απόγευμα – έκανε την ακολουθία της αναστάσεως, επισκέφθηκε τους θαλάμους και το μεσημέρι συνέφαγε στην τράπεζα με τους κρατουμένους, συνομίλησε μαζί τους, άκουσε παράπονα και αιτήματα από τα οποία πολλά τακτοποιήθηκαν.

Το ίδιο έκανε και στα κέντρα κράτησης γύρω από την Αθήνα. Ο ίδιος έγραφε: «Είχα αγωνίαν δι’ αυτήν την επίσκεψιν, αλλά δόξα τω Θεώ, ήταν καλή. Πιστεύω ότι ήταν καρποφόρος, τουλάχιστον ως δείγμα αγάπης. Εκεί ήκουσα και είδα πολλά… θα καταβάλω πάσαν προσπάθειαν. Θα προσπαθήσω με κάθε μέσον».

Για τον σκοπό αυτό οι παραστάσεις στον Πρωθυπουργό ήταν συχνές, χωρίς όμως με τα αποτελέσματα που θα περίμενε, γι’ αυτό στις 6 Αυγούστου 1968 έστειλε επιστολή που διατραγωδούσε την κατάσταση:

«Αγαπητέ κ. Πρόεδρε.

Αφορμήν, εις το ότι σας γράφω την παρούσαν, μου έδωσαν περιστατικά που θα σας αναφέρω – αναφέρει περιστατικά –. Πλήν δεν πρόκειται δια τα μεμονωμένα αυτά περιστατικά… Αυτά, που σας γράφω παραπάνω, είναι όσα επληροφορήθην προχθές. Δυστυχώς, δεν είναι τα μόνα. Πληροφορούμαι ότι, συλλαμβανόμενοι αξιωματικοί δέροντας ανηλεώς, εις δε τας Επαρχίας ο στρατιωτικός και ο χωροφύλαξ είναι το φόβητρον. Και διερωτώμαι: Δι’ αυτό έγινεν η Επανάστασις της 21ης Απριλίου; Δια να εγκατασταθή το Κράτος του Χωροφύλακος; Αυτό είχε ποθήσει ο Ελληνικός Λαός; Αυτό το Κράτος θα αντικαταστήση “το Κράτος της συναλλαγής και της φαυλότητος”; Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα διαπαιδαγωγηθή ο Λαός;…

Η ωμή βία και το κράτος του χωροφύλακος οδηγούν όχι εις την Δημοκρατίαν αλλ’ είτε εις την δουλείαν, είτε εκ την ανατροπήν… Διότι εάν μεν επιτύχητε την υποδούλωσιν του Λαού, δηλαδή ο Ελληνικός Λαός να αποκτήση φρόνημα δούλων, πράγμα αδύνατον, “του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει”, θα έχετε αποτύχει εις τον σκοπόν σας, διότι ήλθατε, δια να μας σώσετε από το καθεστώς της δουλείας, αλλά θα οδηγήσητε την Ελλάδα εις τον όλεθρον… Κάποιαν στιγμήν θα εκσπάση το ηφαίστειον, το οποίον όμως δεν θα ανατρέψη μόνον την Επανάστασιν αλλά θα καταστρέψη και θα καταβαραθρώση ολόκληρον την Ελλάδα… Ενόσω είναι ακόμη καιρός προλάβετέ την…».

Α΄ οχληρές και δυσοίωνες εκκλησιαστικές καταγραφές

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Ιούνιος  α.φ.217  2015-http://www.agonas.org/

επικαιρα θεματα

«Ζητῶ νά βρῶ χριστιανό, ζητῶ νά βρῶ χριστιανό, μά πουθενά δέν τόν εὑρίσκω. Ψάχνω καί ὅλο ψάχνω, ψάχνω παντοῦ, μά δέν τόν εὑρίσκω. Ὅθεν ἔρχομαι μέσα στό ἱερό, ἕως μέσα στό θυσιαστήριο, ἐδῶ ἐλπίζω νά βρῶ  χριστιανό, μάλιστα ἕνα ἅγιο, ἕνα ἀσκητή, ἕνα θαυματουργό, ἕνα διδάσκαλο, μά δέν τόν εὑρίσκω ἀνάμεσα σέ τόσους κληρικούς, ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς, πατριάρχες. Ἐδῶ ὦ Θεέ μου, ἐδῶ τί βλέπω; Ἐδῶ βλέπω εἰς τήν ἔπαρσιν Ἑωσφόρους, εἰς τήν φιλαργυρίαν Ἰούδας, εἰς τά σαρκικά Ἐπικούρους, εἰς τήν ἀμάθειαν ζῶα, εἰς τήν πονηρίαν Δαίμονας».

(Ἠλία Μηνιάτη: «Διδαχαί καί Λόγοι», ἐκδ. «Φῶς», 1974)

• ΟΙΚΟΥΜ. ΠΑΤΡ. Βαρθολομαῖος: «Ἡ ἐπανένωση τῆς Ὀρθόδοξης καί Καθολικῆς Ἐκκλησίας συνιστᾶ καθῆκον τῆς ἐποχῆς μας»!

• ΧΩΡΙΣ ΠΛΕΟΝ κανένα δισταγμό, χωρίς πλέον κανένα πρόσχημα, σέ μιά σημαντική συνέντευξη σέ αὐστριακή ἐφημερίδα ὁ Πατρ. κ. Βαρθολομαῖος σημειώνει πώς «ἡ ἀποκατάσταση τῆς διάσπασής της καί ἡ ἐπανένωση τῆς Ἐκκλησίας συνιστᾶ μεγάλο καθῆκον τῆς ἐποχῆς μας, καί παραπέμπει στά πρῶτα βήματα πού ξεκίνησαν σέ αὐτή τήν κατεύθυνση πρίν ἀπό 50 χρόνια ὁ Πάπας Παῦλος ὁ Ἕκτος καί ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Ἀθηναγόρας», ἐνῶ, ὅπως παρατηρεῖ, «ὁ ἐπίσημος Θεολογικός Διάλογος ἀνάμεσα στίς Ἐκκλησίες βοήθησε νά ἐξαλειφθοῦν παρεξηγήσεις καί διαφορές ἀπόψεων» (;;;).

• Ο ΠΑΤΗΡ ΙΩ. ΡΩΜΑΝΙΔΗΣ εἶχε προφητέψει ἀπό τήν δεκαετία τοῦ ὀγδόντα ὅτι θά ἔρθει ἡ μέρα πού δέν θά ὑπάρχει πλέον τίποτα στήν ὁρατή ἐκκλησία πού θά μαρτυρᾶ τήν Ὀρθοδοξία, καθώς αὐτή θά ἔχει ἐγκαταλειφθεῖ ἀπό τούς ἴδιους τούς ἱερεῖς της. Τώρα διαφαίνεται πώς ὅλα εἶχαν σχεδιαστεῖ μέ τόν καλύτερο τρόπο καί οἱ ἀνύποπτοι εὐλαβεῖς σύμφωνα μέ τά σχέδια τους θά ἔπεφταν σάν «ὥριμα φροῦτα» στόν λάκκο τῆς καταστροφῆς.

• ΚΑΘΗΚΟΝ τῆς ἐποχῆς μας, Παναγιώτατε, εἶναι νά διατηρήσουμε Ὀρθόδοξη τήν πίστη μας καί ὄχι νοθευμένη καί σχισματική. Οἱ ὀρθόδοξοι δέν θά λυγίσουμε ὅσο καί ἄν μᾶς παγιδεύετε...

• ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ὁμιλητής σέ μεγάλη ἐκδήλωση στή Λάρισα γιά τήν «Μνήμη τῶν Ἑλλήνων Ἑβραίων» (27/1/15) ἦταν ὁ ἐπίσκοπος Βόλου κ. Ἰγνάτιος. Μεταξύ τῶν ἄλλων δέν παρέλειψε νά ἐπισημάνει ὅτι εἶναι ἀνάγκη «ἐπείγουσα, κάθε φορά πού θά ἀκούγονται ποικίλες φωνασκίες ἀκόμη κι ἀπό ἐκκλησιαστικούς παράγοντες ὑπέρ τοῦ ἀντισημιτισμοῦ μέ πρόσχημα τήν ἀγάπη γιά... τήν πατρίδα, νά ἀντιπαραθέτουμε τά θεμελιώδη πιστεύω τοῦ Εὐαγγελίου ἀλλά καί τά πάμπολλα παραδείγματα τῆς σύγχρονης ἐκκλησιαστικῆς αὐτοσυνειδησίας».

• ΑΥΤΗ Η ΔΟΛΙΑ ρετσινιά τοῦ «ρατσισμοῦ», πού τήν πετᾶνε λάσπη οἱ διάφοροι ἐκκλησιαστικοί «ἐκσυγχρονιστές», ὅπως ὁ ἐπίσκοπος κ. Ἰγνάτιος σέ ὅσους ὑπερασπίζονται Ἱστορία, Παράδοση καί Ὀρθοδοξία ἀπό ποικίλες «ἱστορικές ἐπιμιξεῖες», εἶναι πολύ ὕποπτη καί ἐπιζήμια.