Επιμέλεια Ελευθερία
ΤΡΙΠΛΗ ΓΙΟΡΤΗ ηχητικό
:
ΤΡΙΠΛΗ ΓΙΟΡΤΗ
--- . ---
Κάτωθεν
τοῦ ἀποσταλέντος πρός Ὑμᾶς Ποιήματος "ΤΡΙΠΛΗ
ΓΙΟΡΤΗ", σχέσιν ἔχοντος:
α) Μέ τήν ἑορτήν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ,
β) Μέ τήν ἑορτήν τῆς 25ης Μαρτίου, καί
γ) Τῆς ἑορταζούσης ὁλάνθιστης Ἀνοίξεως,
Μοναδικοῦ, συγκυριακοῦ, ἀποκλειστικῶς
μόνον ἐν Ἑλλάδι παρατηρουμένου καί ἑορταζομένου
κατ' ἔτος φαινομένου·
[[[Ἀπέστειλα ἠ χ ο γ ρ α φ η μ έ ν η ν (παρακαλῶ ΠΡΟΣΕΞΤΕ!!!, ἀναζητεῖστε την πρό ἤ μετά στό VIBER) KAI τήν μελωδίαν τοῦ Ἄσματος]]].
Ἀποδιδομένην μέ Ἀ κ ο
ρ ν τ ε ό ν, μέ Σ α ξ
ό φ ω ν ο καί μέ Στερεοφωνικά Ὀρχηστρικά Β ι ο
λ ι ά·
Πρός ἀ ν τ
ι π α ρ α β ο λ ή ν τῶν Στίχων καί Μουσικῆς, καί προοδευτικήν ἐκμάθησιν τοῦ Ἄσματος
Ἠχογράφησα δέ τοῦτο εἰς ἀργότερον-εὐληπτότερον ἀκροαματικόν Ρυθμόν,
πρός εὐκολοτέραν κατανόησιν καί ΕΦΑΡΜΟΓΗΝ
τῶν Στίχων στή Μουσική.
Εὐχαριστῶ,
ἐκ τῶν προτέρων τόν Θεόν, διά τόν
κόπον καί τήν προσπάθειαν πού θά καταβάλετε· Καί συγγνώμην.
Ἀπό μέρους μου, ἐξαντλεῖται
κάθε περιθώριο κόπου καί προσπαθείας,
πρός δόξαν τοῦ ἁγίου Ὀνόματος τοῦ Θεοῦ.
Καίτοι τό γῆρας δέν βοηθάει, τοῦ ἀντιστεκόμεθα
καί ἐπιμένουμε ἐργαζόμενοι ἀόκνως νυχθημερόν, καί "ἀγρύπνως προσευχόμενοι"
(Μάρκ.13,33) γιά πολλά θέματα καί ἀντικείμενα· "ἐκ ποδῶν τρέποντες τόν ἀντικείμενον
Διάβολον"· (Μέγας Κανών Ἀνδρέου Ἐπισκόπου Κρήτης), τόν φθονοῦντα καί μισοῦντα, ἀλλά καί τελείως νηστεύοντα καί ἀεί ἀγρυπνοῦντα Σατανᾶ!
Οὐ
παυόμεθα,
ἀπό τοῦ νά τιμῶμεν τά ἱερά καί τά ὅσια,
καί τίς θυσίες,
Τῶν
Ἁγίων τῆς ἀμωμήτου Πίστεως ἡμῶν·
Τῶν
ἀγωνισθέντων ἡρωϊκῶς καί εὐκλεῶς πεσόντων ὑπέρ τῆς ἐλευθερίας μας·
λέξεις πού θυμίζουν καί καλοῦν εἰς ἀνδρείαν
καί ἀνδρειόφρονα αἰσθήματα, ὄχι τήν παρατηρουμένην σήμερον
πληθωρικήν δειλανδρίαν, μαλθακότητα καί
φιληδονίαν!
Νά
δοξολογῶμεν τόν Δωρεοδότην πάντων τῶν ἀγαθῶν, Θεόν·
Τόν ἐκ πασῶν τῶν γενεῶν προεκλεξάμενον τήν ἁγνήν
"Παρθένον" (Ἡσ.7,14), τήν ἄπραγη κόρη τῆς Ναζαρέτ, Μαριάμ,
Τόν εὐδοκήσαντα, "διά
Πνεύματος Ἁγίου (Λουκ.1,35) αὐτήν Θεοτόκον ἀφράστως γενέσθαι, καί μητέρα τῆς Ζωῆς
ἀνερμηνεύτως φανῆναι"·
Ὡς, τήν Ζωήν καί τό Φῶς,
τόν Σωτῆρα καί Λυτρωτήν, τῶν π ά ν τ ω ν Δημιουργόν
καί Θεόν τέξασαν! (Ἰωάν.16,6: 8,12:
Α΄Ἰωάν.1,5)
Τόν τήν φύσιν "ὑπερκάλλως ὡραΐσαντα"·
Τήν δέ, σάρκα δανείσασαν "Τῷ ἑαυτόν
κενώσαντι ἀτρέπτως" (Φιλιπ.2,7) καί εἰς ἄνθρωπον μορφώσασαν, παρά πάντας
βροτούς ὡραῖον τῷ κάλλει ἐπιδείξασαν
Χριστόν, "ἀΜήτορα ἐκ
Πατρός, ἀΠάτορα ἐκ Μητρός" (Ἑβρ.7,3),
"Ἐπελεύσει Πνεύματος Θεοῦ, καί ἐπισκιάσει δυνάμεως ὑψίστου" (Λουκ.1,35),
"Ἡ κεχαριτωμένῃ
παρθένος Μαριάμ, θά εὕρησκε χάριν παρά τῷ Θεῷ, καί θά συνελλάμβανε ἐν γαστρί καί θά ἔτεκε υἱόν τόν ὁποῖον θά ὠνόμαζεν Ἰησοῦν,
ὅστις θά ἀπέβαινε μέγας καί θά ἐκαλεῖτο
υἱός ὑψίστου"! (Λουκ.1,27-32)
Εἰς ὅλας τάς προβληθείσας δικαιολογημένας ἀπορίας
τῆς Μαριάμ, ἕνεκα τῶν αἰφνηδίων καί ἀπροσδοκήτων ὑπό τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ προτάσεων,
Ἀλλά καί τοῦ κυρίου καί βασικοῦ προβλήματος, "πῶς γάμος χωρίς ἄνδρα;" (Λουκ.1,34).
Δίδεται
ἡ
ἀπάντησις:
"Αὐτό τό ξεχωριστό, τό μοναδικό, τό "καντός" (ἑβραϊκά), τό "ἅγιο (ἑλληνικά) πού θά γεννηθῇ, θά ὀνομασθῇ
Υἱός Θεοῦ"! (Λουκ.1,35)
Θ
ε ό ν , οὖν τέξασα· Θ ε ο
τ ό κ ο ς ἐπαξίως καλεῖται, ὑμνεῖται, μακαρίζεται
καί μεγαλύνεται ἡ Ἀειπάρθενος καί Πανάχραντος Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν!
Θεῖος
καρπός, εὐδοκίᾳ Πατρός γενόμενος, "πνευματικῷ σώματι" κατελθών ἐκ τῶν
οὐρανῶν, "σῶμα ψυχικόν
(Α΄Κορ.15,44,46) ἐκ Παρθένου δανεισάμενος-εἰληφώς-προσλαβών, ἄνθρωπος γενόμενος "ἀτρέπτως", "ἀσυγχύτως" καί ἀναλλοιώτως, μή παύων ἐπί στιγμήν
Θεός εἶναι
κατ' Οὐσίαν ὁ Πολυεύσπλαχνος Κύριος·
Δηλαδή, χωρίς κατά τήν ἕνωσιν τῶν δύο νά ἐπέλθῃ καί πλήρης ΤΑΥΤΙΣΙΣ καί συσχετισμός, ἀνάληψις δέ καί ἐπιφόρτησις καί δικαιωματική
κατοχή τῆς μιᾶς ὑπό τῆς ἑτέρας, ἰσοκύρωσις, ἰσοστασιότης, ἰσοδυναμία ὅλων τῶν ἰδιοτήτων τῆς ἄλλης· διότι τότε
θά παρήγοντο, θά ἐδημιουργοῦντο ΔΥΟ
ΑΡΧΕΣ!
Μέ δύο Ἀρχές, μέ "Διαρχία"- "Δ υ ϊ σ μ ό", ὅμως, μέ Θεόν καί ἄνθρωπον ἰσοδυνάμους, ἰσοκύρους, ἰσοστασίους Ἀρχηγούς, ΔΕΝ εἶναι
δυνατόν νά Κυβερνηθῇ ἡ ὑπό ΜΟΝΟΥ τοῦ
ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ ποιηθεῖσα, συντηρουμένη καί κατά ΠΑΝΤΑ Λειτουργοῦσα Δημιουργία!
Ἀλλίμονον, ἄν ὁ ἀνθρωπος
θά αὐθεντεύῃ τοῦ Θεοῦ, καί ὁ Θεός θά πρέπῃ νά ἐρωτᾶ τόν ἄνθρωπον διά νά ἐνεργῇ!
Αὐτά, τά τόσο ρηχά, καί πλήρη ἀμάθειαν ἀποκαλύπτοντα καί μαρτυροῦντα, ὄχι δέν διδάσκονται κἄν στοιχειωδῶς στήν Δογματικήν,
Ἀλλ' οὔτε γιά νά χάνουμε τόν χρόνον μας πρέπει, οὐδόλως νά μή
καταπιανώμεθα μέ αὐτά τά θέματα, οὔτε
γραπτῶς, οὔτε προφορικῶς.
Μηδαμῶς
ὑπομείνας τροπήν, ἤ φυρμόν ἤ διαίρεσιν, ἀλλ' ἑκατέρας οὐσίας τήν ἰδιότητα, σώαν
φυλάξαντα" (Θεοτοκίον Γ΄Ἤχου,Ἑσπέρας Σαββάτου).
Χωρίς νά ὑποστοῦν
"φυρμόν ἤ διαίρεσιν", ΚΑΝΕΝΑ ἀνακάτεμα ἄνευ δυνατότητος ξεχωρίσματός των ἀνά πᾶσαν στιγμήν - ΚΑΝΕΝΑ διαχωρισμό μηδέποτε τῆς ἄλλης ἀπούσης.
.
Ἦταν ταυτόχρονα
μαζί, καί ταυτόχρονα ξεχωριστά.
Ἡ τελεία Θεϊκή οὐσία καί ὀντότης τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ Πατρός, Τοῦ
μέ "πνευματικόν σῶμα" (Α΄
Κορ.15,44) κατελθόντος ἐξ οὐρανοῦ εἰς τήν γῆν, "σαρκωθέντος τε καί ἐνανθρωπήσαντος" (Σύμβολον τῆς
Πίστεως-"Πιστεύω").
Δανεισάμενος καί φορέσας "ἐπελεύσει Ἁγίου Πνεύματος καί ἐπισκιάσει
δυνάμεως ὑψίστου" (Λουκ.1,35) ὁρατόν τέλειον ἀνθρώπινον σῶμα –μόνον ἐκτός ἁμαρτίας ὑπάρχον πάντοτε-,
"ψυχικόν σῶμα", πλάϊ στό ἐξ
οὐρανοῦ, τό "πνευματικόν",
(Α΄Κορ.15,44,46), ἐκ τῆς Ἀειπαρθένου Θεοτόκου Μαρίας λαβών τοῦτο!
"Ἄπειρον,
γάρ, τό Θεῖον καί ἀκατάληπτον· καί τοῦτο μόνον Αὐτοῦ καταληπτόν, ἡ ἀπειρία καί ἀκαταληψία"! (Ἱερός Δαμασκηνός)
Ὁ πεπερασμένος νοῦς μας ἔχει στενά ὅρια καί περιωρισμένες δυνατότητες νοήσεως, κατανοήσεως καί μυήσεως εἰς τά Μυστήρια, τήν ἀιδιότητα,
τό Τρισυπόστατον τῆς Ἁγίας Τριάδος, καί πλείστων -ὅσων ἄλλων-, θεολογικῶν
θεμάτων.
Διπλοῦς ὤν
τήν φύσιν -ἤτοι Θεός καί Ἀνθρωπος-, ἀλλά
μίαν ἔχων Ὑπόστασιν
τήν Θείαν, ἑκατέραν τῶν Φύσεων, σῷαν διετήρησεν.
Σαρκωθείς, ἄνθρωπος δι' ἡμᾶς γενόμενος· ἄτρεπτον,
ὅ
ἦν τό πρότερον τήν ἑαυτοῦ Θεότητα διετήρει,
"Μή
τάς κλεῖς τῆς Παρθένου τῷ τόκῳ λυμηνάμενος (μή καταστρέψας)"·
Ἐπανοίξας
τῷ εὐγνώμονι Ληστῇ τήν τοῦ Παραδείσου
Πύλην, εἰσάξας αὐτόν καί πάλιν εἰς αὐτόν, ἐκπληρώσας τήν πρός τοῦτον ἐπί τοῦ Σταυροῦ ὑπόσχεσιν· "ἀμήν λέγω
σοι, σήμερον μετ' ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ Παραδείσῳ"
(Λουκ.23,43).
"Ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος ἀνέστη, καί τῶν
θυρῶν κεκλεισμένων εἰσῆλθε καί ἐνεφανίσθη εἰς τούς μαθητάς Του
ἐν τῷ Ὑπερώῳ.
"Ὑ
π ε ρ κ ο σ μ ί ω ς , ὅμως,
Ὑ
π έ ρ πᾶν τι
ἕ τ ε ρ ο ν ὑψηλότερον,
τερπνότερον, θυμηδέστερον καί αἰώνιον κοσμίσαντα καί τιμήσαντα
τήν Ἑαυτοῦ κατά σάρκα Μητέρα,
Τήν ὄντως Θ ε ο τ ό κ ο ν !
Τήν ὑπέρ τούς Ἀγγέλους "ἁγνεύουσαν"
(Α'Ἰωάν.3,3),
Ἥν μετῇρεν, καί "ἐν δεξιοῖς Αὐτοῦ ἠξίωσεν, διά παντός παρισταμένην εἶναι, ἐν ἱματισμῷ
διαχρύσῳ περιβεβλημένη, πεποικιλμένη"
(Ψαλ.44,10),
Μετά τοῦ ἐπίσης μεταστάντος, Ἠγαπημένου Του μαθητοῦ, ἐπιστηθίου Φίλου καί Κηδεμόνος τῆς Μητρός Του, Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου καί Εὐαγγελιστοῦ!
(Ἰωάν.19,27)
"Πολύ γάρ ἰσχύει δέησις Μητρός πρός εὐμένειαν
Δεσπότου" (Μ.Ἀπόδειπνο).
"Πλεοναζούσης δέ τῆς ἁμαρτίας, ἀνάγκη
πρόκειται ὑπερπερισσεύειν τήν χάριν" (Ρωμ.5,20),
Δαψιλῶς
(πλουσιοπαρόχως)
τε ἐκχέειν Κύριον, ἐκ ταύτης (τῆς χάριτος), καί τούς οἰκτιρμούς·
Δεήσεσιν
εὐπροσδέκτοις τῆς Παναχράντου Μητρός Αὐτοῦ!
Ἱερεύς Ἰωάννης Νικολόπουλος
ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ
25.3.2025
(Τ Ρ Ι Π Λ Η Γ Ι Ο Ρ Τ Η)
Χρόνια Πολλά !
Ἐπισύναψις τούτου
εἰς τό ἐπαναπροωθούμενον
τῆς 24.3.2022
25η
ΜΑΡΤΙΟΥ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Τ Ρ Ι Π Λ Η Γ Ι Ο Ρ Τ Η
---- .
----
Εὐαγγελίζου γῆ χαρά μεγάλη
πού σέ λατρεία σέ καλεῖ.
[Πές μου λοιπόν, ποιά Χώρα ξέρεις ἄλλη
νά ’χῃ τήν Ἄνοιξη Τριπλή;] (δίς)
Στήν
Παναγιά ὁ Ἄγγελος κομίζει
τήν «Ἄνοιξη κάθε καρδιᾶς»!
[Τοῦ Γερμανοῦ τό Λάβαρο χαρίζει
τήν «Ἄνοιξη τῆς Λευτεριᾶς»!] (δίς)
Ἄνθη
παντοῦ, «Πανηγυρίζει ἡ Κτίσις»!
ἡ Ἄνοιξη μοσχοβολεῖ.
[Στόν κόσμο, μιάν Ἑλλάδα θ’ ἀντικρύσῃς
πού ’χει τήν Ἄνοιξη Τριπλή!!!] (δίς)
***
Ἐπίκαιρος
Ἱκεσία
(Καί
ἐκ μέρους πάντων ὑμῶν, τῇ συμπαθείᾳ
καί τῇ συγγνώμῃ σας, πρός τήν πολλά
ἰσχύουσαν τῇ πρός τόν Υἱόν Αὐτῆς δεήσει,
πρός εὐμένειαν Δεσπότου,
Μητρός Αὐτοῦ Οὔσης,
Κἀκείνου Πανοικτίρμονος Ὄντος)
- . -
Αἷμα ἀδελφῶν ἀλλοῦ τή γῆ ποτίζει,
δέν τό ἀντέχει κι’ ἀπορεῖ,
[πού δέν κατώρθωσε ἕνας πλάϊ στόν ἄλλον
μ’ ἀγάπη καί ὁμόνοια (πιά) νά ζῇ.] (δίς)
Ἄς
εὐχηθοῦμε μέσ’ ἀπ’ τήν καρδιά μας,
νά πάψῃ ἡ γῆ νά αἱμορραγῇ·
[καί ἡ Εἰρήνη τοῦ Υἱοῦ της(Ἰω.14,27)
νά // ξάνα/ ἁπλω/θῆ στή/γῆ!] (δίς)
Ἱερεύς Ἰωάννης Νικολόπουλος
ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ
24.3.2022
Χρόνια Πολλά καί εἰρηνικά πρός ὅλους
