Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΥΤΕΡΗ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Ιούνιος  α.φ.217  2015-http://www.agonas.org

Όλοι οι νόμοι που διέπουν τις σχέσεις του Κράτους προς την Εκκλησία διέπονται από αισθήματα ζηλότυπα και αρπακτικά της ηθικής και υλικής της περιουσίας για προφανείς λόγους. Η πνευματική φτώχεια και η οικονομική ένδεια οδηγεί στην κοινωνική χωματερή!

Από κάθε άποψη η υποδούλωση νομικά της Εκκλησίας στο Κράτος είναι απαράδεκτη. Η Εκκλησία έχει τους Ιερούς Κανόνες και δεν χρειάζεται τη νομική «προστασία» του ειδωλολάτρη Καίσαρα (Κράτους). Η υποταγή σε ξένο νομικά καθεστώς της αφαιρεί την αυτοδυναμία της και οδηγείται σε επικίνδυνες καταστάσεις.  Πώς οι εκπρόσωποί της καλούνται να δώσουν όρκο (διαβεβαίωση) ότι θα υπακούουν, σε νόμους και διατάγματα που έγιναν χωρίς την έγκρισή της και είναι αντίθετα στη Χριστιανική διδασκαλία; Δεν είναι ευρύτερος ο σκοπός της Εκκλησίας; Αφού το ίδιο το Κράτος είναι Κράτος αδικίας, διαφθοράς και σκληροκαρδίας, αυτό θα οδηγήσει τους άλλους στην αλήθεια και στο σωστό; Το κράτος έχει ως αποστολή χριστιανικά να διακανεί-υπηρετεί τράπεζες (βιοτικές ανάγκες) ενώ η Εκκλησία είναι για τη «διακονία του Λόγου του Θεού». Ο Λόγος του Θεού πρέπει να ρυθμίζει τα του Κράτους και όχι το αντίθετο. Πολύ περισσότερο το σημερινό Κράτος του Μαμωνά δεν μπορεί να έχει λόγο για την Εκκλησία. Ο λύκος δεν φυλάγει τα πρόβατα· τα τρώει! Είναι δύσκολο να το καταλάβουνε;

Μιλήσαμε για την εξωτερική - την Νομική - υποδούλωση σε θεσμούς και καθεστώτα που είναι ξένα, αντίθετα στο Ευαγγέλιο και στη Χριστιανική ζωή (Ορθοπραξία). Το κοινωνικό κακό που γίνεται δεν μελετήθηκε σε βάθος.

 Η κοινωνική ειδωλολατρία παραμένει όπως ήταν και στο Ρωμαϊκό Κράτος. Βασικό δόγμα του καθεστώτος εντός και εκτός, είναι το δίκιο του ισχυρότερου δηλ. η ζούγκλα. Η ηθική στην πολιτική και κοινωνική ζωή εξωπετάγεται και το κέρδος είναι ο επιδιωκόμενος σκοπός. Σε καμία περίπτωση η εξιδανίκευση του σκοπού του κέρδους δεν μπορεί να συμπορευθεί με το «άγιοι γίνεστε» της Χριστιανικής Διδασκαλίας και απ’ αυτή την άποψη είναι βλασφημία να ορκίζεται ο επίσκοπος υπακοή στο Σύνταγμα που υπηρετεί το Μαμωνά!

Χριστιανικά, και το Κράτος και η Διοίκηση της Εκκλησίας, είναι έργο του Θεού. Πρόκειται για δύο διακονήματα με τον ίδιο σκοπό. Αυτό πρέπει να κατανοηθεί από όλους. Έτσι θα λυθεί το πρόβλημα των σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας. Το θέμα φωτίζεται καθαρά στο Κεφάλαιο ο ΙΓ΄ της επιστολής του Αποστόλου Παύλου προς Ρωμαίους. Εκεί, τονίζεται ότι το Κράτος υπάρχει για να τιμωρεί το κακό και να αμείβει το καλό. Και αυτό διότι το Κράτος είναι, πρέπει να είναι, υπηρέτης του Θεού που έχει αποστολή να φροντίζει για το  καλό του κάθε ανθρώπου. Αλήθεια, τι σημαίνει καλό; Ποια κοσμοθεωρία θα μας το προσδιορίσει; Ασφαλώς ΟΧΙ ο υλισμός οιουδήποτε χρώματος. Στην αποστολή του Κράτους είναι και το δικαίωμα της χρήσης βίας για όσους παρεκτρέπονται. Υπηρετικό λοιπόν είναι το έργο του Κράτους για την ηθική και υλική πρόοδο του προσώπου και του συνόλου (σώματος της Εκκλησίας). Και το έργο της Διοίκησης της Εκκλησίας ποιο είναι; Δεν είναι το «πορευθέντες μαθητεύσατε…;». Η αποστολή της Εκκλησίας, όπως λέχτηκε, είναι ευρύτερη του Κράτους. Για να το πούμε ορθόδοξα: η αποστολή του Κράτους περιέχεται μέσα στην αποστολή της Εκκλησίας. Στις Πράξεις των Αποστόλων διαβάζουμε ότι οι απόστολοι είχαν στα χέρια τους όλα τα προβλήματα της Εκκλησίας πνευματικά και βιοτικά. Με την αύξηση όμως των χριστιανών οι απόστολοι δεν επαρκούσαν και για το λόγο αυτό, για τη διακονία των τραπεζών εκλέχτηκαν οι εφτά διάκονοι. Έτσι, η μέριμνα για τα βιοτικά είναι διακόνημα της Εκκλησίας. Αφού το Κράτος είναι «διακόνημα» της Εκκλησίας μπορεί να είναι πάνω απ’ αυτήν;

Έτσι από τα παραπάνω βγαίνει το συμπέρασμα ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί η Εκκλησία να βρίσκεται υπό το Κράτος και ο όρκος που δίνεται από τον Επίσκοπο είναι εξευτελιστικός.

Συν Θεώ θα συνεχίσουμε διότι πρέπει…

Χαρ. Γρ. Κοντός

τ. καθ. Τ.Ε.Ι. - Δικηγόρος