ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΛΑΠΠΑΣ ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ ΜΕΙΖΟΝ "ΕΘΝΙΚΟ" ΘΕΜΑ Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Ιούνιος  α.φ.217  2015-http://www.agonas.org/

                                                       ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΛΑΠΠΑΣ ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ     
                                                ΜΕΙΖΟΝ   "ΕΘΝΙΚΟ" ΘΕΜΑ   Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ;

Όπως κατ' επανάληψη δηλώσαμε, δεν ήταν στις προθέσεις μας να γράψουμε ή να γνωστοποιήσουμε κάτι σχετικό με τον ορυμαγδό μηνύσεων του Ιγνατίου σε βάρος μας, παρ' όλη την παράνομη και αντικανονική εκλογή του, τη χειροτονία του, την ψευδοενθρόνισή του και την εγκατάστασή του στη Λάρισα. Αξιομνημόνευτο υπήρξε το γεγονός ότι όλες σχεδόν οι δίκες, παρά τις ψευδομαρτυρίες και μηχανορραφίες - που δεν είναι του παρόντος να γράψουμε - υπήρξαν αθωωτικές!

Όσο ο καιρός περνούσε και οι διαμαρτυρόμενοι χριστιανοί απαλλάσσονταν από τις μεθοδευμένες κατηγορίες του και δεν κλείνονταν στις φυλακές, δεν μπορούσε να ησυχάσει. Σαν άλλος Ηρώδης που ζητούσε τρόπο να θανατώσει το νεογέννητο Χριστό (Ματθ. 2, 13), ξεκίνησε έναν αγώνα με εξώδικα εναντίον της εφημερίδας "ΑΓΩΝΑΣ" και των συντακτών της, με σκοπό το κλείσιμό της, προφασιζόμενος ότι, «διχάζει το ποίμνιο… και οδηγεί σε εμφύλια διαμάχη τους χριστιανούς».

Αποτυγχάνοντας και σ' αυτή την αγωνιώδη του προσπάθεια, έβαλε σε εφαρμογή άλλο σχέδιο.

Κάθε πρώτη Κυριακή, που κυκλοφορούσε η εφημερίδα, συνεργεία με εθελοντές την διένεμαν έξω από τους ναούς της πόλης. Τότε εγκάθετοι κλακαδόροι, συνεπικορούμενοι και από ιερείς, έβριζαν και απειλούσαν τους διανομείς, ζητώντας αρκετές φορές την επέμβαση της αστυνομίας.

Αποτυγχάνοντας ο ταλαίπωρος και σ' αυτό το εκβιαστικό τρικ, σοφίστηκε άλλο:

Η εφημερίδα τοποθετείται σε ΣΤΑΝΤΣ σε κεντρικά σημεία, αφετηρίες λεωφορείων κ.α. απ' όπου την προμηθεύονται οι αναγνώστες. Άνθρωποί του βγαίναν παγανιά, τις μάζευαν και τις έριχναν στους κάδους απορριμμάτων. Όσους πιάσαμε μας έδειχναν τη μητρόπολη γι' αυτό και όλα σχεδόν τα εξώδικά μας τα κοινοποιούσαμε και σ' αυτήν ως ηθικό αυτουργό αυτών των πράξεων. Κάποια στιγμή οι πρόθυμοι "καλοθελητές" τελείωσαν και τότε άρχισαν να τους αντικαθιστούν οι ίδιοι. Σε ενέδρα πιάσαμε επ' αυτοφώρω τον αρχιγραμματέα της μητρόπολης Λάρισας να πετάει τις εφημερίδες και γι' αυτό το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας τον καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης έξι μηνών με ελαφρυντικά του άρθρου 84 παρ. 2Β.

Παρ' όλα αυτά δεν σταμάτησαν. Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως και μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας οι εθελοντές άρχισαν τη διανομή των εφημερίδων στα παραπλεύρως πεζοδρόμια. Τότε δύο νεαρά άτομα βγήκαν από τον ναό, όρμησαν κατ' επάνω τους βρίζοντας και απειλώντας και άρπαξαν 250 εφημερίδες. Το αποτέλεσμα ήταν να καταλήξουμε στο αστυνομικό τμήμα με έναν από τους δράστες που ήταν αλλοδαπός, γιατί ο άλλος εξαφανίστηκε! Εκεί βρεθήκαμε προ μεγάλης εκπλήξεως. Ο αλλοδαπός δράστης αν και επί 3ωρο πιέζονταν να με μηνύσει για να με φυλακίσουν, όπως έλεγαν - εδώ έχει πλήρη εφαρμογή η λαϊκή παροιμία: «Εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι» -, αρνούμενος να υποκύψει έλεγε: «Αφού δεν μ' έκανε τίποτα, για ποιο πράγμα να τον μηνύσω;».

Όπως γίνεται αντιληπτό με τα λόγια και τη στάση του δίδαξε ήθος, αξιοπρέπεια και ανθρωπιά σ' όλους τους υψηλόβαθμους και χαμηλόβαθμους ρασοφόρους και ένστολους, που συμμετείχαν στο κακόγουστο αυτό θέατρο. Θα έπρεπε η πράξη του αυτή, που είναι σπάνια στις μέρες μας, να γραφεί με χρυσά γράμματα ώστε να παραδειγματίζονται με το παράδειγμά του.

Και το αποτέλεσμα; Μετά το 3ωρο και ενώ ήμουν κρατούμενος χωρίς έγκληση, εμφανίστηκε ο αρχιερατικός της μητρόπολης και κατέθεσε μήνυση εναντίον μου - "Θου Κύριε φυλακή τω στόματί μου" -. Το τί ψεύδη αράδιασε είναι φρικτό!!! Κι όλα αυτά για ένα σκοπό· να με παρουσιάσουν ως ταραχοποιό και να με κλείσουν φυλακή.

Να προσήλθε, άραγε, στο Τμήμα μόνος του ο αρχιερατικός, χωρίς την άδεια του δεσπότη Ιγνάτιου Λάππα; Δεν νομίζω. Και αν ναι, την επομένη που το πληροφορήθηκε ο δεσπότης τί έκανε;

Ω Χριστέ μας, για επίσκεψη φυλακισμένων μίλησες "… εν φυλακή ήμην και ουκ επεσκέψασθέ με" (Ματθ. 25, 44) και τους παραβάτες αυτής Σου της εντολής «κατηραμένους» χαρακτήρισες και για «το πυρ το αιώνιον…» τους προορίζεις. Τότε πώς θα αποκαλούσες τους αντιπροσώπους Σου επί της γης, που κύριο μέλημά τους δεν είναι η σωτηρία των πιστών αλλά ο εκμηδενισμός και η εξουθένωσή τους, ο εγκλεισμός του στα βαθύτατα των φυλακών που ευφροσύνη πατριαρχική και δεσποτική προσφέρει.

Πού θα τους τοποθετούσες, Κύριε, όταν χωρίς το φόβο Σου, παλαμίζουν το Ευαγγέλιο  και με ελαφρά καρδία ορκίζονται ψέματα μεταχειριζόμενοι κάθε αθέμιτο μέσο, αρκεί να τους προσφερθούν εδαφιαίες μετάνοιες αναγνώρισης και θεοποίησής τους; «Ουκ έστι δίκαιος ουδέ εις», Κύριε, «πάντες, εξέκλιναν, άμα ηχρειώθησαν» (Ρωμ. γ΄ 10-12).

ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Από την ημέρα που πάτησε παράνομα το πόδι του ο Ιγνάτιος στην Λάρισα και άκουγε ως άλλος Κάιν την φωνή του "δολοφονηθέντος" αγίου Θεολόγου "Ιγνάτιε πίε το αίμα μου", ξεκίνησε αγώνα ανύστακτο προκειμένου να υποτάξει πάντα "εχθρόν και πολέμιον" μηνύοντας 34 χριστιανούς. Οι διώξεις αυτές δεν προχώρησαν διότι δεν στοιχειοθετούσαν αδίκημα. Και παρά τις ψευδομαρτυρίες 5 ιερομονάχων, την επιθυμία του Προϊσταμένου Εφετών και του δεσπότη Ιγνατίου να μας κλείσουν φυλακή, η υπόθεση μπήκε στο αρχείο.

Αλλ' ο δεσπότης δεν το έβαλε κάτω. Ως άλλος Δέκιος, πλήρης… χριστιανικής "αγάπης", καταθέτει: α) Στις 14/1/2005 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, β) Αγωγή στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Λάρισας (28/2/2005) κατά 15 ατόμων και γ) άλλη αγωγή κατά 18 ακόμη ατόμων ζητώντας 20.000 ευρώ απ' τον καθένα ως χρηματική ικανοποίηση, προσθέτοντας και άλλα ψέματα για να γίνει πιστευτός. Η υπόθεση είναι γνωστή γιατί τη γράψαμε στο φύλλο 211/Δεκεμβρ. 2014.

Ο άνθρωπος (δεσπότης Ιγνάτιος) δεν σταμάτησε εδώ. Άρχισε πόλεμο εναντίον μου με μηνυτήρια αναφορά (στις 11/2/2005) ζητώντας την ποινική μου δίωξη και την κατά νόμο ταχεία και παραδειγματική τιμωρία μου. Επ' αυτής κατέθεσα ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ - ένα πλήρη φάκελο με 27 συνημμένα στοιχεία επί των κατηγοριών του δεσπότη Ιγνατίου - στη Β΄ Πταισματοδίκη Λάρισας (Μάιος 2005).

Κατέθεσα εν συνεχεία ΑΝΑΦΟΡΑ στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου (Αρ. Πρωτ. 7811/24-8-2006) ζητώντας να ερευνηθεί η υπόθεση σε βάθος για τα τεκταινόμενα στην μητρόπολη Λάρισας, και στις 2/7/2007 ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ στην Α΄ Πταισματοδίκη Λάρισας με επί πλέον νέα στοιχεία. Ο κ. Εισαγγελέας ζήτησε επί πλέον στοιχεία και τα οποία κατέθεσα στις 11/8/2007 με ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ προς τον Β΄ Πταισματοδίκη Λάρισας.

Η υπόθεση αυτή κράτησε περίπου 3 χρόνια, όταν η Εισαγγελία Πρωτοδικών Λάρισας (16/3/2009) έβγαλε βούλευμα και στο οποίο αναφέρει τα εξής: «Κατόπιν όλων των ανωτέρω φρονούμε ότι δεν προκύπτουν επαρκείς και σαφείς ενδείξεις για την στοιχειοθέτηση προσωπικής ποινικής ευθύνης του Μητροπολίτη Λάρισας και Τυρνάβου κ. Ιγνατίου και τη κατ' αυτού κίνηση ποινικής δίωξης… Όσον αφορά την φερόμενη τέλεση της πράξης της αποδοχής προϊόντων εγκλήματος υπερισχύει πρωτίστως το γεγονός ότι πρόκειται περί πλημμελήματος, το οποίο τοποθετείται χρονικά στο έτος 1977 και έχει συνεπώς παραγραφεί». Η υπόθεση αυτή δεν έχει κλείσει γιατί βρίσκεται ήδη στην Ευρώπη.

Ο δεσπότης Ιγνάτιος "ως λέων ωρυόμενος ζητών τίνα καταπίη" (Α΄ Πετ. 5, 8) κατέθεσε αγωγή με το ίδιο αντικείμενο της παραπάνω μηνυτήριας αναφοράς του (11/2/2005) στις 9/3/2007) ζητώντας "χρηματική ικανοποίηση 80.000 ευρώ προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστην".

Η ιστορία αυτή κράτησε - Πρωτόδικα και Εφετείο - περίπου 8 χρόνια. Στο Τριμελές Εφετείο εκδικάστηκε στις 20/9/2013 και δημοσιεύθηκε η απόφαση 29 Μαΐου 2014 και καθαρογράφτηκε 8/9/2014. Για το θέμα αυτό γράψαμε στο φύλλο 214-215 Μάρτιος-Απρίλιος 2015 και για τα όλα ψέματα που επικαλείται ο κ. Ιγνάτιος στην αγωγή του! Και δικαιώθηκε (sic).

ΜΕΙΖΟΝ "ΕΘΝΙΚΟ" ΘΕΜΑ

η δικαίωση του Ιγνατίου;

(Σημειώστε τις ημερομηνίες και θα βγάλετε συμπεράσματα)

Στις 9/9/2014 μας κοινοποιήθηκε η απόφαση του Εφετείου Λάρισας. Η αίτηση Αναιρέσεως για τον Άρειο Πάγο κατατέθηκε στο Εφετείο Λάρισας και καταχωρήθηκε στο βιβλίο Εκθέσεων της Γραμματείας του Εφετείου 57/24-9-2014. Ο Πρόεδρος του Α1 Πολιτικού Τμήματος του Αρείου Πάγου με σχετική πράξη γνωρίζει ότι την έχει στα χέρια του 18/11/2014 όπου και ορίζει ημερομηνία δικάσιμο 16/3/2015 (α΄ δηλαδή χρόνος λιγότερος από 4 μήνες).

Στις 16/3/2015 ημέρα Δευτέρα η υπόθεση εκδικάστηκε και στις 30/3/2014, σε μυστική διάσκεψη, κρίθηκε και αποφασίσθηκε σε δημόσια συνεδρίαση (β΄ σε 14 ημέρες). Και στις 23/4/2015 δημοσιεύτηκε σε δημόσια συνεδρίαση (γ’ σε 35 ημέρες). Στις 15/5/15, ημέρα του Αγίου Αχιλλείου, διαβάζουμε στην τοπική, φίλη του δεσπότη, εφημερίδα την απόφαση (δ΄ σε λιγότερο των δύο μηνών) ενώ καθαρογράφτηκε στις 25/5/2015 (ε΄ σε δύο μήνες και λίγες ημέρες).

Αυτό κι αν αποτελεί παραδοξότητα όσον αφορά το τελείωμα της υπόθεσης.

Δεν γνωρίζουμε εάν υπάρχει παρόμοια απόφαση στον Αρειο Πάγο που να έχει τελειώσει με τόση γρηγοράδα (σε δύο μήνες να δικαστεί, να βγει η απόφαση και να καθαρογραφεί).

Πρωτοσέλιδα στην τοπική εφημερίδα, φίλη του Ιγνατίου, διαβάσαμε: "ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ" «Ο Άρειος Πάγος δικαίωσε τον κ. Ιγνάτιο». Ρωτήσαμε να μάθουμε ποιος ήταν ο συντάκτης του κειμένου, καθ' όσον τα στοιχεία και η ημερομηνία δεν ήταν σωστά αλλά παραπλανητική παίρνοντας την απάντηση ότι τα έδωσε η μητρόπολη.

Ο καθένας μπορεί να καταλάβει γιατί η μητρόπολη επικαλείται στο δημοσίευμά της τον Σεπτέμβριο του 2014 και της 23ης Απριλίου 2015. Το κάνει γιατί το διάστημα των 8 μηνών της είναι αρκετό. Παρατηρώντας όμως τις πραγματικές ημερομηνίες διαπιστώνεις ότι δεν είναι 8 αλλά 4 και 2 μήνες. Θα διερωτηθεί ο αναγνώστης ότι εδώ κάτι συμβαίνει! Ο κ. Ιγνάτιος προσπαθεί ακόμα και στις δικαστικές αποφάσεις να μην γράψει την αλήθεια και να επιχειρεί να παραπλανήσει το Ορθόδοξο Χριστιανικό πλήρωμα.

ΙΓΝΑΤΙΟ ραδιοφωνικό διάγγελμα

«Σκληροτράχηλοι και απερίτμητοι τη καρδία και τοις ωσίν, υμείς αεί το πνεύματι τω Αγίω αντιπίπτετε, ως οι πατέρες υμών και υμείς» (Πραξ. 7, 51).

Δέσποτα Ιγνάτιε, στο πρόσωπό σας έχει πλήρη εφαρμογή ο λόγος του Πρωτομάρτυρα Στεφάνου προς το σκληρό ιουδαϊκό συνέδριο για την σκληρότητα, την αναισθησία… και την πνευματική κουφαμάρα, ώστε να μην ακούνε τίποτα….

Αγαπητοί αναγνώστες, πιστέψαμε ότι με το μέρος των αποδεικτικών στοιχείων που δημοσιεύσαμε  στην εφημερίδα "ΑΓΩΝΑΣ" (φυλ. 211, 214, 215, Δεκεμβριος - Μάρτιος 2015),- καταστήσαμε σαφές ότι όλο το σκηνικό της δίωξης μας αποτέλουσε ένα καλοστημένο ψέμα και ελπίζαμε ότι ο δεσπότης θα έκανε δεκτό το αίτημά μας  να τα παρουσιάσουμε, όπου και όποτε ήθελε για να μάθει το χριστεπώνυμο πλήρωμα της θεοσώστου μητρόπολης Λάρισας την αλήθεια ώστε να σταματήσει ο κατήφορος που πήρε παραπληροφορώντας το κοινό με τα φιλικά του μέσα ενημέρωσης, τα οποία συστηματικά αρνούνται να δημοσιεύουν τις απαντήσεις που στέλνουμε.

Δυστυχώς διαψευστήκαμε, όταν μετά από λίγες ημέρες είδαμε νέα "γνωστοποίηση" για «Αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση που εκδόθηκε από τον Άρειο Πάγο…», και πανηγυρισμούς ξανά για το δικαστικό θρίαμβο. Πρωτοσέλιδα η φίλη εφημερίδα έγραφε: «ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ», «Ο Άρειος Πάγος δικαίωσε τον κ. Ιγνάτιο».

Το κείμενο δε θα το σχολιάσουμε γιατί θέλει πολύ χώρο. Το μόνο που θα αναφέρουμε επιγραμματικά είναι ότι στις 16/3/2015 εκδικάστηκε η υπόθεση και στις 30/3/2015 βγήκε η απόφαση, δηλαδή μέσα σε 14 ημέρες. Απόφαση 14 ημερών στον Άρειο Πάγο;;; Και όμως… Τα σχόλια δικά σας!!!

Η κατρακύλα δεν σταμάτησε εδώ. Έβγαλε διάγγελμα που για ένα δεκαήμερο μεταδίδονταν από τον ραδιοφωνικό σταθμό της μητρόπολης και καλούσε τους εναπομείναντες "υβριστές" και συκοφάντες Αγωνιζόμενους «να μετανοήσουν και να επιστρέψουν στη ποίμνη της τοπικής Εκκλησίας, βάζοντας μετάνοια εδαφιαία στο μητροπολίτη και ζητώντας έμπρακτα συγγνώμη…».

Ω, Χριστέ μου! Οι Γραμματείς και Φαρισαίοι ωχριούν μπροστά στο θράσος και την υποκρισία του Ιγνατίου. Μπορεί εκείνοι για πάρα πολλά να κατηγόρησαν τον Χριστό, αλλά να τους βάλει εδαφιαίες μετάνοιες και να ζητήσει έμπρακτη συγγνώμη δεν το τόλμησαν. Μόνο ο Σατανάς τον προκάλεσε λέγοντας: «Πάντα ταύτα σοι δώσω, εάν πεσών προσκυνήσης μοι» (Ματθ. 4, 9).

Και ερωτούμε.

Για ποιο πράγμα γονυπετείς να βάλουμε εδαφιαία μετάνοια και να ζητήσουμε έμπρακτα συγγνώμη;

Μήπως γιατί μας έσπασε στο ξύλο έξω από την Μονή Πετράκη (12 άτομα στα νοσοκομεία) όταν αντικανονικά και παράνομα γίνονταν εκλογή του;

Μήπως γιατί 22 άτομα έξω από τη μητρόπολη Αθηνών διαμαρτυρόμενοι για την αντικανονική χειροτονία του ξυλοκοπήθηκαν άγρια;

Μήπως για το μακελειό που προκάλεσαν οι 2.500 αστυνομικοί, ΜΑΤ, ΕΚΑΜ (;) κατά την παράνομη - χωρίς διάταγμα - ενθρόνιση παρωδία που υπήρξε αιτία να σταλούν 150 σοβαρά τραυματισμένοι στα νοσοκομεία και άλλοι τόσοι ελαφρύτερα;

Μήπως γιατί έστειλε εκατοντάδες χριστιανούς στα κρατητήρια της Διεύθυνσης της Αστυνομίας στην 20ετή παράνομη παραμονή του στον τόπο μας;

Μήπως γιατί σύρθηκαν στα δικαστήρια άνθρωποι πάνω από 150 φορές επειδή διαμαρτύρονταν για την αντικανονικότητά του;

Μήπως γιατί έκανε αγωγές ψευδείς και με ψευδομάρτυρες σε 34 οικογένειες ζητώντας για ηθική ικανοποίηση 20.000 ευρώ από τον καθένα κι΄αυτό επειδή δεν τον αναγνώριζαν ως κανονικό δεσπότη;

Μήπως γιατί στραγγάλισε οικονομικά 12 πολύτεκνες οικογένειες ζητώντας να φιμώσουν την συνείδησή τους αν θέλουν να γλυτώσουν από το κυνηγητό του;

Μήπως γιατί ταλαιπώρησε χιλιάδες αστυνομικούς ξοδεύοντας το ελληνικό κράτος εκατομμύρια κάθε φορά που ήθελε να κάνει το χαβαλέ του (1 ½ ώρα λειτουργία);

Μήπως γιατί δολοφόνησε τον άγιο επίσκοπο Θεολόγο με τον εωσφορικό εγωισμό του προκειμένου να έχει μίτρα στο κεφάλι του;

Μήπως… μήπως και δεκάδες άλλα μήπως θα απασχολούν τους αναγνώστες χωρίς να μπορούν να βγάλουν άκρη διότι κι αυτός ο αιμοσταγής Χίτλερ δεν ζήτησε από τους λαούς που υπέταξε να κάνουν κάτι παρόμοιο. Μόνον ο Ναβουχοδονόσορ της Παλαιάς Διαθήκης είχε δώσει τέτοια εντολή (Δαν. 1, 2 - 24).

ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΦΟΒΕΡΟ

Κατ' επανάληψη εκδήλωσε μια βαθιά - δαιμονική - ικανοποίηση μιλώντας για την "μετάνοια" πρώην αγωνιζόμενων χριστιανών και προπαντός όταν αυτοί διακρίνονταν ιδιαίτερα.

Έπαιζε τόσα χρόνια δοκιμάζοντας την αντοχή τους. Δε σκέφθηκε ούτε λυπήθηκε ανθρώπους που σε μια στιγμή ανθρώπινης αδυναμίας υπέκυψαν στην πίεση του πνευματικού τους ή στην βασανιστική πίεση των μελών της οικογένειας, ή στην επιδίωξη μικροπρεπών σκοπών (καινοδοξία, γάμοι, βαπτίσεις, αγιασμοί, φωτογραφίες με το δεσπότη κ.ά.).

Αυτά και άλλα τους ανάγκασαν να αποσυρθούν από τον αγώνα. Ήρθες να τους προσβάλεις με τέτοιο τρόπο που ούτε οι κουκουλοφόροι της Γκεστάπο δεν το έκαναν.

Και τι είπες:

«Ότι πολλοί απ' αυτούς, οι οποίοι μέχρι πρότινος με υβρίζανε και με συκοφαντούσαν επέστρεψαν στην τοπική μας Εκκλησία ("εννοείται βάζοντας εδαφιαία μετάνοια και ζητώντας έμπρακτη συγγνώμη") και είναι άξιοι συνεργάτες σε πολλά από τα έργα της τοπικής Εκκλησίας που τους εμπιστεύθηκε και τους ανέθεσε».

Ήταν συγκλονιστικά όταν έβλεπες γέροντες, μεσήλικες, νέους να είναι προβληματισμένοι, και δακρυσμένοι να προσπαθούν να δικαιολογηθούν τονίζοντας ότι δεν συνέβησαν τίποτα απ' αυτά που τους καταλογίζει ο Ιγνάτιος, όλα είναι ψευδή, ανυπόστατα και ούτε συνεργάτες γίναμε ούτε δουλειά μας έδωσε σε ανύπαρκτα έργα της Εκκλησίας!

Και εδώ αποδεικνύεται ο Ιγνάτιος ότι δεν είναι μόνο ψεύτης αλλ' είναι και συκοφάντης!

Και τελειώνει το διάγγελμά του «Να ευχηθούμε στον σεβασμιώτατο μητροπολίτη μας και με αυτή την απόφαση του Αρείου Πάγου να του δώσει ο Θεός περισσότερη δύναμη». Οι άνθρωποι είναι αθεόφοβοι και εμπαίζουν το Θεό κάνοντάς Τον συνήγορο στις ψευτιές και ψευδομαρτυρίες τους.

«Σκληροτράχηλοι και απερίτμητοι τη καρδία…». ΝΤΡΟΠΗ.