Ὁμοφυλοφιλικὴ σύγχυση

Δεκέμβριος 27, 2017

Τὸ προδημοσιευμένο στὴν Ἱστοσελίδα μας σχόλιο τοῦ τεύχους 2168 τῆς 1^ης Ἰανουαρίου 2018 τοῦ Περιοδικοῦ μας μὲ τὸν ἐρωτηματικὸ τίτλο «ΑΠΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ;» δέχθηκε ἐπώνυμη καὶ εὐγενικὴ ἀπάντηση ἀπὸ τὸν ἀνωνύμως ἀπὸ μέρους μας κρινόμενο γιὰ τὶς θέσεις του κληρικὸ π. Βασίλειο Θερμό.

Ὁ π. Βασίλειος ὑπενθύμισε ὅτι κατὰ τὰ μαθητικά του χρόνια συμμετεῖχε στὶς νεανικὲς συγκεντρώσεις τῆς Ἀδελφότητός μας τότε. Αὐτὸ προσδίδει ἰδιαίτερη ἀξία, ἀκόμη καὶ συναισθηματική, στὸ κείμενό του.

Ὅμως καὶ τὸ σχόλιό μας ἐκεῖνο καὶ ἡ τωρινή μας ἀπάντηση κινοῦνται πέρα ἀπὸ τὶς προσωπικές μας γνωριμίες. Τὸ ζητούμενο εἶναι ἡ ἀλήθεια γύρω ἀπὸ τὸ μεῖζον θέμα τῆς ὁμοφυλοφιλικῆς διαστροφῆς ποὺ σαρώνει σήμερα σὰν λαίλαπα ὅλο τὸν πλανήτη.

Ἐπὶ τῆς ἀπαντήσεως λοιπὸν τοῦ π. Βασιλείου ἔχουμε νὰ παρατηρήσουμε τὰ ἑξῆς στὰ καἰρια καὶ οὐσιώδη ζητήματα, παρατρέχοντας τὰ κατὰ τὴν κρίση μας δευτερεύουσας σημασίας:

1. Ὁ π. Βασίλειος μᾶς ἐπικρίνει λέγοντας: «θὰ ἀναρωτηθῶ, ὅμως, γιατί γράφετε ὡσὰν νὰ διέφυγε τῆς προσοχῆς σας ὅτι τὸ ἐν λόγω βιβλίο μου καταλήγει, διεξοδικὰ καὶ μὲ ἀπόλυτη σαφήνεια, σὲ θεολογικὴ ἀπόρριψη τῆς ὁμοφυλοφιλίας».

Ὁ Ὅσιος Παΐσιος παρωμοίαζε τὰ Σκόπια μὲ οἰκοδόμημα κτισμένο μὲ τοῦβλα καὶ φαρσαλινοὺς χαλβάδες, ποὺ θὰ καταρρεύση!

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Βίος Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου», Ἱερομονάχου Ἰσαάκ, Ἅγιον Ὅρος

Ὁ Γέροντας ἐπεσήμαινε τοὺς ἐθνικοὺς κινδύνους, πρὶν ἀκόμη φανοῦν. Βοήθησε πολλοὺς νὰ δοῦν ξεκάθαρα τὶς ξένες προπαγάνδες σὲ βάρος τῆς Πατρίδος, καὶ ὅσοι εἶχαν θέσεις καὶ εὐαισθησία ἔλαβαν τὰ ἀνάλογα μέτρα.

Σχετικὰ μὲ τὸ Μακεδονικό, ἀναφέρει ἀνώτατος ἀξιωματικός: «Ἐγὼ ἤμουν μέσα στὰ πράγματα καὶ δὲν εἶχα πάρει εἴδηση. Ὁ Γέροντας μοῦ ἄνοιξε τὰ μάτια. Στὴν ἀρχὴ παραξενευόμουν καὶ ἔλεγα: “Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ λέγει ὁ Γέροντας καὶ ἀπὸ ποῦ τὰ ξέρει;”. Ἔπειτα κατάλαβα». Ὁ Γέροντας ἤδη ἀπὸ τὸ 1977, ὅταν πῆγε στὴν Αὐστραλία, ἀνέφερε τὸ Μακεδονικὸ θέμα. Αὐτὰ κάποιοι «εἰδικοὶ» τὰ θεώρησαν «ἀνεύθυνες φανατικὲς κινδυνολογίες».

Ὑπερασπιζόμενος τὴν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας, ἀνήρτησε στὸ Ἀρχονταρίκι του τὸ κείμενο τοῦ προφήτου Δανιὴλ* ποὺ ἀναφέρεται στὸν βασιλέα τῶν Ἑλλήνων Ἀλέξανδρο καὶ δίπλα του...μία μεγάλη χάρτινη εἰκόνα ἑνὸς Ἀγγέλου ἀπὸ Σερβικὸ Μοναστήρι, νὰ δείχνει τὸ κείμενο.

Του καθηγητού Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου: Ἡ εὐθύνη τῶν ἱερέων γιὰ τὴν σημερινὴ κατάσταση στὴν Ἐκκλησία

...ὅπως ὀρθότατα ἁρμόζει κάθε τιμὴ καὶ σεβασμὸς σὲ κάθε βαθμὸ τῆς ἱερωσύνης, ὡς ὑπέρτατο ἀξίωμα καὶ διακόνημα, ἀνώτερο καὶ αὐτοῦ τοῦ βασιλέως κατὰ τοὺς Ἁγίους, ἔτσι πρέπει νὰ ἀναζητηθεῖ καὶ ἡ ἀνάλογη εὐθύνη στοὺς ἱερεῖς ποὺ κατέχουν αὐτὸ τὸ ὑπέρτατο ἀξίωμα

(Ο ΜΟΙΧΕΠΙΒΑΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΛΑΠΠΑΣ ΠΡΟΣΚΥΝΑ ΤΟΝ ΠΑΤΡΩΝΑ ΤΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΙΚΑ )

Εἶναι γνωστὸν πᾶσι τοῖς παροικοῦσι τὴν Ἱερουσαλήμ, ὅτι τὸ ποίμνιο, ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἀκατήχητος καὶ στερεῖται πραγματικοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος. Τὸ ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς ἐλλείψεως κατήχησης εἶναι ἡ ἀπώλεια τοῦ ὑγιοῦς ὀρθοδόξου φρονήματος καὶ τῆς κατανοήσεως τῆς πίστεως ὡς ὑπερτάτου ἀγαθοῦ. Ἡ διαπίστωση αὐτὴ χρησιμοποιεῖται τόσο ἀπὸ τοὺς παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστὲς γιὰ νὰ δικαιολογήσουν καὶ νὰ ἐφαρμόσουν τὶς αἱρετικές τους πρακτικές, ὅσο κι ἀπὸ τοὺς ἀντιοικουμενιστὲς γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὴν ἄρνησή τους νὰ ἐφαρμόσουν τὴν ἀπολύτως ἀναγκαία ἁγιοπατερικὴ διδασκαλία γιὰ τὴν καταπολέμηση τῆς αἱρέσεως. Τὸ ποίμνιο φέρει φυσικὰ τὴν δική του μεγάλη εὐθύνη γι’ αὐτήν του τὴν κατάσταση. Ἀλλ’ ὅμως, ταυτόχρονα, εἶναι πασιφανὴς ἡ τεράστια εὐθύνη τῶν ἱερέων κάθε βαθμοῦ —ἀλλὰ καὶ κάθε ρασοφόρου ποὺ ἀπολαμβάνει τιμές— γιὰ τὴν σημερινὴ τραγικὴ κατάσταση στὴν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ, τὴν σχεδὸν παντελὴ ἐπικράτηση τῆς αἱρέσεως καὶ τὴν κατακερματισμένη ἑνότητα τῶν ἀντιμαχούντων αὐτήν.

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ π ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ

Ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ ἄγρυπνος Ἐπίσκοπος, κατά τῶν αἱρέσεων.

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Ὁ Μέγας Βασίλειος δέν εἶναι μονάχα ὁ Ἅγιος Ἱεράρχης τῆς ἀγάπης, τῶν θεοφώτιστων διδαχῶν, τῶν γραμμάτων καί τῶν ἐπιστημῶν, τῆς ἄσκησης καί τῆς ἀρετῆς. Εἶναι ταυτόχρονα καί ὁ τολμηρός ὁμολογητής τῆς Πίστεως, ὁ αὐστηρότατος διώκτης τῶν αἱρέσεων, ὁ ἄγρυπνος Ἐπίσκοπος, ὁ ὅντως ποιμήν.

Στά χρόνια τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ἠ Ἐκκλησία ταλανιζόταν ἀπό τήν διάδοση δύο κυρίως αἱρέσεων: Τοῦ Ἀρείου καί τοῦ Σαβελλίου. Ἡ αἵρεση τοῦ Ἀρείου εἶχε καταδικασθεῖ ἤδη ἀπό τήν πρώτη Οἰκουμενική Σύνοδο (325).Ἐντούτοις, κατά τά χρόνια τοῦ ἁγίου Μεγάλου Βασιλείου (330-379), οἱ ὁπαδοί τῶν κακοδοξιῶν τοῦ Ἀρείου εἶχαν τόσο πληθυνθεῖ, ὥστε κατάφεραν καί πῆραν στά χέρια τους τό σύνολο σχεδόν τῶν Ἱερῶν Ναῶν.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ 2-1-83 - π. ΑΘ. ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ Νο 104

Καθηγούμενος Γέροντας Γρηγόριος: Πεθερά η πολυώνυμος

Οἱ παλιοὶ λέγαν «ἕνα Τετραβάγγελο ἑφτὰ γενιὲς κρατάει». Ἐγὼ λέγω «μιὰ καλὴ πεθερὰ ὅλες τὶς γενιὲς κρατάει».

Ἡ πεθερὰ ξεκινάει τὴν ζωή της ἀπὸ μάννα. Μετὰ γίνεται καὶ δεύτερη μάννα. Μετὰ γίνεται μάμμη, γιαγιά, γλυκειὰ ὅπως τὴν ἀποκαλοῦνε στὰ νησιά. Κι ὅλες αὐτὲς οἱ προσφωνήσεις πραγματικὰ ἀξίζει νὰ ἀκούγωνται. Εἶναι ἀντάξιες τοῦ προορισμοῦ της καὶ τῆς προσφορᾶς της μέσα στὴν οἰκογένεια. Ὑπάρχουν ὅμως καὶ ἄλλες προσφωνήσεις δυσάρεστες, ποὺ καθόλου δὲν ἀκούγονται εὐχάριστα καὶ ἔχουν μάλιστα μελοποιηθῆ ἀπὸ τὸν λαό. Κακοῦργα, ἀνακατώστρα, διαλύστρα τοῦ γάμου, σκύλα καὶ ἄλλα πολλά, ποὺ ἴσως δὲν πρέπει νὰ ἀκούγωνται.

Ρώτησα μία πεθερά:

– Πῶς περνᾶς μὲ τὴν νύφη ποὺ ἔβαλες μέσα στὸ σπίτι σου;

– Ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ μπῆκε, Γέροντα, στὸ σπίτι μου μέσα καὶ ἄλλο

ΕΦΥΓΕ Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΩΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΩΝ π. Ιγνάτιος Μαδενλίδης ο επίσκοπος Πενταπόλεως, πρώην Μητροπολίτης Κεντρώας Αφρικής

 Δημοσίευμα  της Εφημερίδος :"ΑΓΩΝΑΣ"  αρ φυλ. 246/ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017 http://www.agonas.org/

 ΤΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ ΕΚΔΟΤΟΥ – ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΕΦΗΜ. «ΑΓΩΝΑΣ»

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

«Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» (Ματ. ΚΗ, 19)

Ο μακαριστός Αρχιερέας π. Ιγνάτιος άκουσε το κάλεσμα του Κυρίου και πορεύθηκε στην Αφρική να μεταδώση το φως του Ευαγγελίου με τις αιώνιες αρχές του στους αδελφούς “τους εν σκότει και σκιά θανάτου καθημένους”.

Ο μεγάλος αυτός ιεραπόστολος και ακάματος εργάτης του Ευαγγελίου, ο Πενταπόλεως π. Ιγνάτιος (Μαδενλίδης) αναχώρησε για τον ουρανό τα ξημερώματα (9-11-17) της λαμπρής εορτής του Αγίου Νεκταρίου, επισκόπου Πενταπόλεως. Αρκετοί το θεώρησαν ως σημείο του Θεού, το ότι ο Άγιος Νεκτάριος κάλεσε κοντά του τον διάδοχό του π. Ιγνάτιο να εορτάσουν μαζί στον Ουρανό.

Ομιλία στην εορτή των Χριστουγέννων

ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ- ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΕΧΘΗ

ΧΡΙΣΤΟΣ     ΕΤΕΧΘΗ

ΑΛΗΘΩΣ   ΕΤΕΧΘΗ

«Εἴ τις αἱρετικῶν φίλος εἴη, οὐχ ἓν πνεῦμα» Όποιος είναι φίλος των αίρετικών αυτός δεν ειναι ενωμένος με το Πνεύμα της Αληθείας

Η φιλία με Οικουμενιστές διασπά την ενότητα

Ἑρμηνεία τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου στὸ παρακάτω τμῆμα

τοῦ Ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος:

Ἓν σῶμα καὶ ἓν πνεῦμα, καθὼς καὶ ἐκλήθητε

ἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆς κλήσεως ὑμῶν· εἷς Κύριος,

μία πίστις, ἓν βάπτισμα· εἷς Θεὸς Πατὴρ

πάντων, ὁ ἐπὶ πάντων, καὶ διὰ πάντων, καὶ

ἐν πᾶσιν. Ἑνὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις

κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ.

(Χρυσοστόμου Ἰω., Ὑπόμνημα εἰς τὴν πρὸς Ἐφεσίους, Λόγος ΙΑ΄,

Πατερικαὶ Ἐκδόσεις "Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς", τόμ. 20, σελ. 686, ἑξ.).

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΣΧΟΛΙΑ

^{___________________________}

«Εἴ τις αἱρετικῶν φίλος εἴη, οὐχ ἓν πνεῦμα»

Ἑρμηνεύοντας ὁ Ἅγιος Ἰωάννης στίχους τοῦ τῆς Πρὸς Ἐφεσίους Ἐπιστολῆς τοῦ ἀπ. Παύλου, στρέφει τὸ λόγο πρὸς τὸ τρίπτυχο ἀλήθεια, ἀγάπη, ἑνότητα ποὺ πρέπει νὰ ὑπάρχει μεταξὺ τῶν Χριστιανῶν καὶ γράφει:

«Ἀγάπην ζητεῖ ἀπὸ ἐμᾶς ὁ Παῦλος, ὄχι οἱανδήποτε, ἀλλ’ αὐτὴν ἡ ὁποία μᾶς συνενώνει μεταξύ μας ἀδιασπάστως, καὶ μᾶς συνενώνει κατὰ τέτοιον τρόπον

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 Όλες οι μορφές έχουν ειδικό νόημα και συμβολισμό. Η Γέννηση τοποθετείται μέσα σε σπήλαιο, στοιχείο που δεν προέρχεται από τα Ευαγγέλια, αλλά από την παράδοση που ξεκινάει μεν από το απόκρυφο το λεγόμενο Πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου αλλά την παίρνει ο ορθόδοξος θεολογικός στοχασμός (Ιουστίνος ο φιλόσοφος και μάρτυς) και την καθιερώνει η υμνογραφία με τον Ρωμανό «και η γη το σπήλαιον τω απροσίτω προσάγει» (Κοντάκιον), και τους άλλους Υμνωδούς των Χριστουγέννων: «Τι σοι προσενέγκωμεν Χριστέ ότι ώφθης επί γης ως άνθρωπος… η γη το σπήλαιον» (Ιδιόμελον Εσπερινού), «τω σήμερον εν σπηλαίω τεχθέντι» (κάθισμα Όρθρου). 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ : ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ - ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΟΡΘΡΟΥ ΚΑΙ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ : ΕΔΩ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΙΑ´ 9 - 10

⁹ Πίστει παρῴκησεν εἰς γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς· ¹⁰ ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός.

ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ!

Στὰ κατωτέρω ἀποσπάσματα ἀπὸ βιβλίο, ποὺ κυκλοφορήθηκε τὸ περασμένο ἔτος (βλ. σχετ.: ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΝΑΡΚΟΠΕΔΙΟ, “ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ” ΠΡΟΓΕΦΥΡΩΜΑ ΣΤΟ ΑΦΥΣΙΚΟ) καὶ ἤδη προκαλεῖ σοβαρὲς συζητήσεις καὶ ἀντιπαραθέσεις, τίθεται εὐδιάκριτα ἕνα πολὺ «ἐπικίνδυνο» θέμα, τὸ ὁποῖο μᾶλλον δὲν προσέχθηκε δεόντως, ὅτι δηλαδὴ ἡ ὁμοφυλοφιλία δὲν εἶναι λάθος, ἀστοχία προαιρέσεως, ἐπιλογῆς ἀλλὰ «κατάσταση» φύσεως, φυσικῆς καταβολῆς. Κατὰ συνέπειαν δὲν εἶναι πάθος «ἀλλὰ μιὰ ἀσύμμετρη κατάσταση», ΦΥΣΙΚΗ (!) ὅμως κατάσταση, μιὰ «ἀνθρωπολογικὴ πραγματικότητα», ποὺ ποτὲ κανένας Προφήτης, κανένας Ἀπόστολος κανένας Πατέρας καὶ κανένας Ἅγιος δὲν μπόρεσε νὰ ἀνακαλύψει!

Συλλογή υπογραφών για το θέμα της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων.

Να μην υπάρχει ο όρος «Μακεδονία» επουδενί στην ονομασία του κράτους των Σκοπίων

Μεγάλη κινητικότητα παρατηρείται στο θέμα της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων. Σύμφωνα με δήλωση του ΥΠΕΞ κ.Νικόλαου Κοτζιά θα επιδιωχθεί ΟΡΙΣΤΙΚΗ λύση στο θέμα στους επόμενους μήνες. 

Σε αυτήν τη χρονική στιγμή ΟΛΟΙ οι Έλληνες οφείλουμε να εκφραστούμε για το μείζον αυτό εθνικό ζήτημα και να δώσουμε ως

Γέροντας Γρηγόριος Δοχειαρίου: Μη μπερδεύετε τα καζάνια

Μη μπερδεύετε τα καζάνια

Αρχιμ. Γρηγόριος,  Καθηγούμενος Ι.Μ. Δοχειαρίου Αγίου Όρους

Ἄλλο εἶναι τὸ καζάνι γιὰ τὸ φαγητό, ἄλλο εἶναι γιὰ τὰ χόρτα, ἄλλο εἶναι γιὰ τὴν μπουγάδα, ἄλλο τὸ καζάνι τοῦ τυροκομείου – αὐτὸ ἔχει εἰδικὴ κατασκευή· αὐτὸς ποὺ πήγαινε νὰ παραγγείλη καζάνι γιὰ τυροκομεῖο, χαρακτηριστικὰ ζητοῦσε «νὰ εἶναι ἀπὸ κάτω ὅπως ὁ κουμπὲς τῆς ἐκκλησίας»– ἄλλο τὸ καζάνι γιὰ τὸ τσίπουρο –εἶχε κι αὐτὸ εἰδικὴ κατασκευή· τὸ χαρακτηριστικό του ἦταν ὁ λουλᾶς– καὶ ἄλλο τὸ καζάνι ποὺ βράζει τὸ νερὸ γιὰ νὰ βαπτισθοῦμε.