Σάββατο 4 Ιουνίου 2016

ΛΕΥΚΗ ΣΕΛΙΔΑ Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ --[Κληρικός: Με αυτά κι αυτά "αισθάνομαι ότι είμαι παρίας της Εκκλησίας"].

Στὴν Ἐκκλησία εἶναι ἀναγκαία ἡ πλήρης ἐνημέρωση καὶ συμμετοχὴ τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ στὶς ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας καὶ ὄχι ἡ περιθωριοποίησή τους καὶ ἡ διατήρησή τους στὸ σκοτάδι τῆς ἀγνοίας.

Διερωτᾶται κανεὶς ἂν ἦταν νὰ μὴν ἐνημερωθεῖ οὐσιαστικὰ ὁ πιστὸς λαὸς γιὰ τὶς προτάσεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴν Πανορθόδοξη, γιατί ἡ Ἐγκύκλιος;

Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος


Λευκὴ   σελίδα  ἡ  Ἐγκύκλιος

τῆς Ἱερᾶς Συνόδου

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

.           Λευκὴ σελίδα εἶναι ὡς πρὸς τὴν ἐνημέρωση τοῦ πιστοῦ λαοῦ ἡ Ἐγκύκλιος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Συγκεκριμένα οὐδὲν ἀναφέρει περὶ τῶν προτάσεων, οἱ ὁποῖες διαμορφώθηκαν στὴν ἔκτακτη σύγκληση τῆς Ἱεραρχίας καὶ θὰ ὑποστηρίξει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος στὴν Πανορθόδοξη Σύνοδο.
.           Στὴν ἀρχὴ τοῦ κειμένου λέγονται τὰ αὐτονόητα καὶ τυπικά: «Ἡ Ἱεραρχία μελέτησε διεξοδικὰ τὶς προτάσεις τῆς Διαρκοῦς Συνόδου, μίαν πρὸς μίαν, καὶ μὲ πνεῦμα ὁμοψυχίας, ὑπευθυνότητας καὶ σοβαρότητας, μὲ ὁμοφωνία στὰ περισσότερα σημεῖα καὶ ἀπόλυτη πλειοψηφία σὲ ἄλλα, ἔκανε τὶς διορθώσεις τῶν τεθέντων κειμένων καὶ ὅπου χρειάσθηκε ἔκανε καὶ προσθῆκες, ὥστε αὐτὲς νὰ εἶναι οἱ τελικὲς ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὰ κείμενα αὐτά». Ποιές εἶναι; Αὐτὲς δὲν εἴμαστε ἄξιοι νὰ τὶς πληροφορηθοῦμε…
.           Πάρα κάτω ἡ Ἐγκύκλιος ἐπιχειρεῖ νὰ μᾶς καθησυχάσει. Μᾶς συνιστᾶ νὰ εἰρηνεύομε καὶ ἐξηγεῖ: «Ἐμεῖς οἱ Ἱεράρχες ἔχουμε δώσει τὴν ὁμολογία τῆς πίστεως κατὰ τὴν χειροτονία μας γιὰ νὰ διασφαλίσουμε τὴν Ἀποστολικὴ καὶ Πατερικὴ παρακαταθήκη ποὺ παραλάβαμε καὶ ἀγρυπνοῦμε γιὰ τὸ ποίμνιό μας, γιὰ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν ἔπαινο τῆς Ἐκκλησίας». Ὅσο καλόπιστος νὰ εἶναι κανεὶς σκέπτεται ὅτι ἡ κάθε Σύνοδος τῶν κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν μὲ διαφορετικὸ τρόπο βλέπει αὐτὴ τὴν παρακαταθήκη. Ἀλλιῶς τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ ἀλλιῶς τὸ Μόσχας, ἀλλιῶς τὸ Ἱεροσολύμων καὶ ἀλλιῶς τὸ Ἀντιοχείας, ἀλλιῶς τὸ Σερβίας καὶ ἀλλιῶς τὸ Ρουμανίας, ἀλλιῶς τὸ Βουλγαρίας καὶ ἀλλιῶς τὸ Γεωργίας….
.           Στὸ τέλος τοῦ σύντομου κειμένου γράφεται ἡ παράκληση πρὸς τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα «νὰ προσεύχεται γιὰ ὅλους, ἰδιαιτέρως γιὰ τοὺς Ἐπισκόπους, Κληρικούς, μοναχοὺς καὶ λαϊκούς, οἱ ὁποῖοι θὰ παραβρεθοῦν στὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο, ὥστε νὰ δώσουν τὴν καλὴ μαρτυρία τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς μας…». Ἐπειδὴ ἡ πρόταση αὐτὴ μπορεῖ νὰ προκαλέσει παρεξηγήσεις σημειώνεται πρῶτον ὅτι καὶ οἱ Ἐπίσκοποι εἶναι Κληρικοὶ καὶ δεύτερον ὅτι στὴν Σύνοδο ἡ ἀπόφαση εἶναι νὰ συμμετάσχουν μόνο Ἐπίσκοποι – 24 ἀνὰ Ἐκκλησία κατὰ ἀνώτατο ἀριθμό. Οἱ ὑπόλοιποι κληρικοὶ ἔχουν συμβουλευτικὸ ἢ βοηθητικὸ ρόλο…
.           Στὴν Ἐγκύκλιο πολὺς λόγος γίνεται γιὰ τὸ «Συνοδικὸ Σύστημα», τὸ ὁποῖο κυριάρχησε στὶς ἐργασίες τῆς ἔκτακτης Ἱεραρχίας. Ὅμως τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν γνωστοποιήθηκαν τὰ ὅσα ὁ Ἀρχιεπίσκοπος θὰ ὑποστηρίξει στὴν Πανορθόδοξη Σύνοδο ἀποτελεῖ ἔλλειμμα τοῦ Συνοδικοῦ συστήματος καὶ προκαλεῖ θλίψη καὶ ἀπογοήτευση στὸν ἱερὸ κλῆρο – πλὴν τῶν 82 μελῶν τῆς Ἱεραρχίας – καὶ στὸν πιστὸ λαό. Κληρικὸς -ὄχι Ἐπίσκοπος- μοῦ εἶπε ὅτι ἀπὸ τὴ συμπεριφορὰ τῆς Ἱεραρχίας αἰσθάνεται ὅτι εἶναι παρίας τῆς Ἐκκλησίας.
.           Ὁ ἀείμνηστος καθηγητὴς Παν. Τρεμπέλας ἐπισημαίνει ὅτι οἱ Ἐπίσκοποι δὲν ἦσαν πάντοτε μονάρχες στὴν Ἐκκλησία, δὲν βρίσκονταν σὲ τόση ἀπόσταση ἀπὸ τὸν ὑπόλοιπο κλῆρο καὶ ὁ λαὸς δὲν ἦταν ἕνα παθητικὸ στοιχεῖο στὴν Ἐκκλησία, ἀποξενωμένο παντὸς δικαιώματος καὶ πάσης ἀναμίξεως στὴ διοίκησή Της. Καὶ προσθέτει τὰ γραφέντα ἀπὸ τὸν κανονολόγο Σέρβο ἐπίσκοπο Ζάρας Δαλματικῆς Νικόδημο Μίλας: «Ἡ ἱερατικὴ ἐξουσία ἀπενεμήθη στὴν ἱεραρχία ὄχι ἁπλῶς χάριν αὐτῆς ταύτης, ἀλλὰ χάριν τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποία ἀποτελοῦν οἱ πιστοὶ λαϊκοὶ ὁμοῦ μὲ τὴν ἱεραρχία. Καὶ ἐπειδὴ οἱ λαϊκοὶ ὀφείλουν νὰ εἶναι ζῶντα καὶ ἐνεργὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ συνεργοῦν κατὰ τὶς δυνάμεις τους στὸ γενικὸ ἀγαθὸ καὶ στὴν προκοπὴ τῆς Ἐκκλησίας ὀφείλει ἡ ἱεραρχία νὰ ἀναγνωρίζει τὰ δικαιώματα τῶν λαϊκῶν σὲ ὅλα ὅσα ἀφοροῦν τὴν Ἐκκλησία…» (Σημ. Οἱ ὑπογραμμίσεις στὸ πρωτότυπο. Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Παν. Τρεμπέλα «Οἱ λαϊκοὶ ἐν τῇ Ἐκκλησία», Ἔκδ. Χρ. Ἀδ. «Ὁ Σωτήρ», Ἀθῆναι, 1976, σελ. 14-15). Οἱ συντάκτες τῆς Ἐγκυκλίου βλέπουν τὸ Συνοδικὸ σύστημα μὲ τὰ δικά τους μέτρα, ποὺ εἶναι μακριὰ ἀπὸ αὐτὸ ποὺ δίδαξαν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας.
.           Διερωτᾶται κανεὶς ἂν ἦταν νὰ μὴν ἐνημερωθεῖ οὐσιαστικὰ ὁ πιστὸς λαὸς γιὰ τὶς προτάσεις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴν Πανορθόδοξη, γιατί ἡ Ἐγκύκλιος; Μόνο γιὰ νὰ ζητηθεῖ ἡ προσευχή του; Μὰ αὐτὴν εἶναι αὐτονόητο ὅτι πρέπει νὰ τὴν κάνει. Γιατί τότε νὰ κουραστοῦν νὰ κάνουν τὴν Ἐγκύκλιο;… Σημειώνεται ὅτι ὁ Μητροπολίτης Ἀργολίδος στὴν Ἱεραρχία ζήτησε νὰ ὑπάρξει ἐνημέρωση τοῦ πιστοῦ λαοῦ γιὰ τὰ ὅσα ἀποφασίστηκαν. Αὐτὴν ἐννοοῦσε;… Στὴν Ἐκκλησία εἶναι ἀναγκαία ἡ πλήρης ἐνημέρωση καὶ συμμετοχὴ τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ στὶς ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας καὶ ὄχι ἡ περιθωριοποίησή τους καὶ ἡ διατήρησή τους στὸ σκοτάδι τῆς ἀγνοίας.-