28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940
28η Οκτωβρίου 1940! Η ψυχή του Έθνους “στητή κι ολόρθη” βροντοφωνεί γενναιόφρονα “OXI” στον δικτάτορα της Ιταλίας Μουσολίνι που άνανδρα ζητεί από την Ελλάδα, την πατρίδα της Ελευθερίας και αυτοθυσίας, “γην και ύδωρ”.
Ο πυρσός της ελληνικής ανδρείας και αρετής φωτίζει τη σκοτισμένη συνείδηση της ανθρωπότητας και ενθαρρύνει τη διπλωμένη Ευρώπη κάτω από το πέλμα της τυραννίας και της βίας.
Η μικρή σε έκταση και πληθυσμό, αλλά μεγάλη σε δόξα, Ελλάδα ορθώνει απτόητη το ανάστημά της στον αήττητο Άξονα Ρώμης – Βερολίνου και καταισχύνει τη δύναμή του με την ευψυχία και την αρετή της.
Το πολεμικό ανακοινωθέν του Γενικού Επιτελείου Στρατού “… Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους”, το διάγγελμα του βασιλέα Γεωργίου Β΄ … “Με πίστιν εις τον Θεόν και τα πεπρωμένα της φυλής, το Έθνος σύσσωμον και πειθαρχούν ως εις άνθρωπος θα αγωνισθεί υπέρ βωμών και εστιών μέχρι τελικής νίκης” και του πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά. “… Όλον το Έθνος ας εγερθεί σύσσωμον. Αγωνισθείτε δια την πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών” δημιουργούν ατμόσφαιρα πατριωτικού ενθουσιασμού και εθνικής έξαρσης.
Η αγάπη και η ομόνοια των Ελλήνων βασιλεύουν υπό την σκέπην των μεγάλων πεπρωμένων της φυλής μας.
Και η ιστορία της ανθρωπότητας χαράσσει στις σελίδες της ανεξίτηλα το μεγαλείο του Έθνους.
Το “ΟΧΙ” της 28ης Οκτωβρίου 1940 επαναλαμβάνεται μυριόστομα και συνθέτει θούριο πολεμικό και παιάνα θριάμβου, τον οποίο οι Σταυραετοί της Πίνδου ψάλλουν νύχτα και ημέρα καθώς ακράτητοι πετούν με τα πτερά της Νίκης από το Ιβάν στο Μοράβα, από την Κορυτσά στο Αργυρόκαστρο, από τους Αγίους Σαράντα στο Τεπελένι, από την Πρεμετή στη Χειμάρα. Τα βορειοηπειρωτικά βουνά και τα οχυρά του Ρούπελ και του Ιστίμπεη γίνονται θέατρο μιας άνισης πάλης. Τα παλληκάρια της νέας γενιάς, γνήσιοι απόγονοι των Σαλαμινομάχων, των Μαραθωνομάχων, των Παλαιολόγων, των ηρώων του 1821, των Μακεδονομάχων, των πολεμιστών του 1912-1913 και 1918, υπεραμύνονται των πανανθρώπινων ιδανικών, προτάσσουν αποφασιστικά τα στήθη τους μπροστά στον οδοστρωτήρα της μαινόμενης λαίλαπας δύο πανίσχυρων φασιστικών αυτοκρατοριών, προσφέρουν ολοκαυτώματα τις υποστάσεις τους για την απόκρουση και απώθηση των εισβολέων, γράφουν την αθάνατη εποποιία του 1940-1941, μεταβάλλουν τη ροή του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου και χαρίζουν την πρώτη νίκη στη συμμαχική παράταξη των φιλελεύθερων λαών.
Ο απαράμιλλος ηρωισμός και η ακατάβλητη μαχητικότητα των ένοπλων δυνάμεων της χώρας αναγκάζουν τον Χίτλερ στις 4 Μαΐου 1941 να ομολογήσει: “Η ιστορική δικαιοσύνη με υποχρεώνει να είπω ότι απ’ όλους τους αντιπάλους μας οι Έλληνες μας αντιμετωπίζουν με ύψιστο ηρωισμό και περιφρόνηση προς το θάνατο”.
Υποχωρώντας ο στρατός μας προβάλλει αντίσταση στον Πλαταμώνα, την Αλαμάνα, τον Ισθμό της Κορίνθου και στην Κρήτη. Στη μάχη της Κρήτης παίρνουν μέρος όχι μόνο αστράτευτοι άνδρες αλλά και γυναίκες – πρωτόγνωρο φαινόμενο στην παγκόσμια ιστορία – με παντός είδους όπλα και μέσα και προκαλούν σημαντικές απώλειες στους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές.
Τμήματα του στρατού μας και σμήνη της αεροπορίας μας δοξάζονται με τη συμβολή και τις θυσίες τους στις πιο αποφασιστικές μάχες του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου στο Ελ-Αλαμέιν της Αφρικής και στο Ρίμινι της Ιταλίας.
Η ηθική αίγλη της εποποιίας 1940-1941 παραμένει μέχρι σήμερα απαράμιλλη και τοποθετεί την Ελλάδα στην υψηλότερη κορυφή του πάνθεου των φιλελεύθερων λαών. Οι αποφάσεις και οι πράξεις των Ελλήνων έχουν δημιουργική δύναμη και υπερχονική σημασία, γιατί δεν κατευθύνονται από καιροσκοπικούς υπολογισμούς, αλλά από ενσυνείδητη επίγνωση της εθνικής επιταγής και του εθνικού χρέους.
Τιμή και δόξα ανήκουν στους δημιουργούς του έπους 1940-1941. Δόξα και τιμή στην αιώνια ψυχή του γένους των Ελλήνων, στην άυλο κιβωτό των ηθικών αξιών, την οποία καμία απολύτως δύναμη δεν μπορεί να καταλύσει.
Εορτάζοντες φέτος την εβδομηκοστή πρώτη επέτειο της ιστορικής 28ης Οκτωβρίου 1940 ας αναβαπτιστούμε στο νόημα και το μεγαλείο της, ας εκφράσουμε το θαυμασμό και την ευγνωμοσύνη μας στους ηρωικούς νεκρούς αποδίδοντας τον οφειλόμενο φόρο τιμής και ας δώσουμε την υπόσχεση ότι συσπειρωμένοι σε αδιάσπαστη εθνική φάλαγγα θα φανούμε αντάξιοί τους, αν οι καιροί το απαιτήσουν.
Ας προσευχηθούμε στο Θεό να αναπαύσει την ψυχή τους μεταξύ των δικαίων και στην Υπεραγία Θεοτόκο, της οποίας την Αγία Σκέπη η Εκκλησία μας τιμά την ίδια ημέρα, να σκέπει τον λαόν της “εκ πάσης των εχθρών επιβουλής”.
Α.Κ.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ «ΑΓΩΝΑΣ» ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2011,ΑΡ.ΦΥΛ.173
