Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

ΤO EΣTEMENO ΘHΡIO THΣ AΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ

ΤO EΣTEMENO ΘHΡIO THΣ AΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ

Χρυσό μετάλλιο στον Πάπα από……Ορθοδόξους!

Μέχρι σήμερα ξέραμε ὅτι χρυσὰ μετάλλια ἀπονέμονται σὲ πρόσωπα ποὺ διακρίθηκαν σὲ κάποιον ἡρωϊκὸ ἢ ἀλτρουιστικὸ ἀγώνα ἢ σὲ κάποια ἔρευνα ποὺ ὠφελεῖ γενικότερα τὴν κοινωνία.
Τώρα ὅμως πληροφορούμαστε καὶ γιὰ προσφορὰ χρυσοῦ μεταλλίου στὸν ἡγέτη τῆς παναιρέσεως καὶ τῆς παναμαρτίας, τὸν Πάπα. Στὸ πρόσωπο ποὺ ἐνσαρκώνει σὲ ἀπόλυτο βαθμὸ τὴν ἔπαρση καὶ τὴν ἀπόλυτη κοσμικὴ ἐξουσία. Διαβάστε τὴν εἴδηση (aktines.blogspot.com 7/10/2011) : «Πόλη τοῦ Βατικανοῦ, 5 Ὀκτωβρίου 2011. Σύμφωνα μὲ ρωμαιοκαθολικὰ Μ.Μ.Ε. στὸν Πάπα Βενέδικτο XVI ἀπονεμήθηκε τὸ Χρυσὸ Μετάλλιο τοῦ Ἀποστόλου Ἰάσονα τῆς Θεσσαλονίκης ἀπὸ ἀντιπροσωπεία τοῦ Τμήματος Θεολογίας τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Θεσσαλονίκης. Τὸ μετάλλιο ἔδωσαν προσωπικὰ ὁ πρόεδρος τοῦ Συλλόγου Ἀποφοίτων καὶ οἱ ὑποψήφιοι διδάκτορες τοῦ πανεπιστημίου, Στέφανος Ἀθανασίου καὶ ὁ Γενικὸς Γραμματέας Σίσκος Ζήσης.

Στὸ χαιρετισμό του ὁ Πάπας πρὸς τοὺς προσκυνητές, ποὺ συγκεντρώθηκαν στὴν πλατεία τοῦ Ἁγίου Πέτρου, ἀπευθύνθηκε στὴν ἀντιπροσωπεία τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, λέγοντας ὅτι αἰσθάνθηκε “ βαθιὰ τιμὴ” μὲ αὐτὴ τὴν “ χειρονομία”, ἡ ὁποία εἶναι ἕνα “εὔγλωττο σύμβολο τῆς αὐξανομένης κατανοήσεως καὶ τοῦ διαλόγου μεταξὺ Ρωμαιοκαθολικῶν καὶ Ὀρθοδόξων”».

Ἀλλὰ τί εἶναι ὁ Πάπας; Εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἀντικατέστησε τὸν Θεὸ μὲ τὸν ἄνθρωπο! Ὁ Παπισμὸς εἶναι ἡ γενεσιουργὸς αἰτία τοῦ ἀθεϊστικοῦ οὑμανισμοῦ, κατὰ τὸν ὅσιο Ἰουστίνο Πόποβιτς, ὁ ὁποῖος προσθέτει: Τὸ δόγμα τοῦ ἀλαθήτου τοῦ Πάπα «εἶναι ἡ τελευταία μεταμόρφωσις (transformatio) καὶ ἡ τελικὴ ἀποθέωσις (glorificatio) τοῦ οὐμανισμοῦ». Στὴν αὐτοαποκαλουμένη Ρωμαϊκὴ «ἐκκλησία» ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ἀπωθήθηκε στὸν οὐρανὸ καὶ στὴν θέση του τοποθετήθηκε ὁ ἀναπληρωτὴς Vicarius Christi, δηλαδὴ ὁ Πάπας!

Κατὰ τὸν ἴδιο Ὅσιο «στὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ὑπάρχουν τρεῖς κυρίως πτώσεις, τοῦ Ἀδάμ, τοῦ Ἰούδα καὶ τοῦ Πάπα. Ἡ οὐσία τῆς πτώσεως στὴν ἁμαρτία εἶναι πάντοτε ἡ ἴδια: τὸ νὰ θέλει κανεὶς νὰ γίνει καλὸς διὰ τοῦ ἑαυτοῦ του». Ἔτσι ὅμως ἐξισώνεται ὁ ἄνθρωπος μὲ τὸν διάβολο, ὁ ὁποῖος θέλησε νὰ γίνει καὶ αὐτὸς θεὸς διὰ τοῦ ἑαυτοῦ του. Ἡ ἰδιαιτερότητα τοῦ Παπισμοῦ, κατὰ τὸν ὅσιο Ἰουστίνο, ἔγκειται στὴν τόλμη του νὰ ἀναγάγει σὲ δόγμα τὸν σατανικὸ πόθο τοῦ ἀνθρώπου νὰ αὐτοθεωθεῖ. Μὲ ὅλα αὐτὰ ὁ Παπισμός, ὅπως ἐπισημαίνει ὁ ἴδιος Ὅσιος, τὸ μοναδικὸν «ἐργαστήριον σωτηρίας» στὸν κόσμο τοῦτο, ἡ Ἐκκλησία, μεταβάλλεται βαθμηδὸν εἰς δαιμονοποιημένον «ἐργαστήριον ἐκβιασμοῦ ἀνθρωπίνων συνειδήσεων καὶ ἀπανθρωπίας».

Αὐτὰ βράβευσαν μὲ χρυσὸ μετάλλιο ὁ Σύλλογος Ἀποφοίτων καὶ οἱ ὑποψήφιοι διδάκτορες τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Στέφανος Ἀθανασίου καὶ ὁ Γ. Γ. Σίσκος Ζήσης! Εὖγε τους!

Εἶναι νὰ μὴν κυριεύεται ἡ Ὀρθόδοξη ψυχὴ ἀπὸ βαθυτάτη μελαγχολία καὶ ἱερὴ ἀγανάκτηση;

«Ο ΣΩΤΗΡ»,01/12/2011