Εφημερίδα
Αγωνιζομένων
Χριστιανών
Λαρίσης 178
Μετά το δημοσίευμα του προηγούμενου φύλλου της εφημερίδας
μας (Νο 177) με τίτλο «ΚΑΠΟΤΕ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑ …» αρκετοί ιερείς, επίτροποι και
άλλοι μας γνώρισαν ότι, όχι μόνον είναι αλήθεια αυτά που γράφουμε αλλά και λίγα
γιατί η οικονομική αφαίμαξη που προκάλεσαν τα δεσποτικά «χαράτσια» ξεπέρασε τα
όρια αντοχής.
Όσο για τις, χαριστικά αναφερόμενες από εμάς, 150 μερίδες
φαγητού προσφερόμενα καθημερινά από τη μητρόπολη είναι πολλές και δείχνοντάς
μας φωτογραφίες διαπιστώσαμε ότι μέρος απ’ αυτές ακόμη καταλήγουν σε
οικογένειες που διαθέτουν αυτοκίνητα βιομηχάνων.
Δυστυχώς βγήκαν δύο «παπαγαλάκια» να υπερασπιστούν τη
μητρόπολη με αστείους ισχυρισμούς – προσβλέποντας ασφαλώς σε κάποιο οφίκιο –
και λέγοντας:
- Η μητρόπολη έχει και άλλα έξοδα, προσωπικό, ηλεκτρικό
(ΔΕΗ), νερό (ΔΕΥΑΛ)… Δεν έχει μόνο τα συσσίτια.
Η υπεράσπιση, θα λέγαμε, είναι πολύ ασθενική, για τους
παρακάτω λόγους: 1) Το προσωπικό πληρώνεται από το ελληνικό Δημόσιο, 2) Για τα
λειτουργικά της έξοδα εισπράττει από τον προϋπολογισμό όλων των Ναών (Κωδικός
υπέρ Μητρ/κών γραφείων 7%· υπέρ Μητρ/κού Μεγάρου 2% κ.α.) και 3) Εισπράττει απ’
όλα τα μυστήρια που γίνονται στην επικράτειά της.
Καλά θα κάνουν λοιπόν «τα δύο παπαγαλάκια» να μπουν στο
κλουβί τους γιατί υπάρχει και ο κίνδυνος της γάτας.
