Εφημερίδα
Αγωνιζομένων
Χριστιανών
Λαρίσης Α.Φ. 181
Η Ελλάδα δυστυχώς είναι εδώ και πολλά χρόνια μία κατ’ εξοχήν
ελλειμματική χώρα. Τα ελλείμματά της είναι πολλά και ποικίλα, αλλά περισσότερο
απ’ όλα προβάλλεται το οικονομικό έλλειμμα, μέσα από τον τύπο γενικώς, έντυπο
και ηλεκτρονικό, επειδή αυτό συνδέεται άμεσα με την υλική επιβίωση του
ανθρώπου. Και είναι ασφαλώς φυσικό το οικονομικό έλλειμμα να απασχολεί όλους
μας, αφού χωρίς τα οικονομικά μέσα ο άνθρωπος δεν μπορεί να επιβιώσει. Κάτω όμως
από την πίεση του οικονομικού προβλήματος αγνοείται παντελώς η ευαγγελική
αλήθεια σύμφωνα με την οποία «ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος».
Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά η αλήθεια ότι ο
άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει μόνο με τα υλικά αγαθά, αλλά έχει ανάγκη και από
τα πνευματικά και άυλα αγαθά, τα οποία μάλιστα του είναι περισσότερο απαραίτητα
για να ζήσει ως «άνθρωπος» πλέον, γίνεται ολοένα πιο αισθητή, αφού η ανθρώπινη
οντότητα ως μια σύνθετη υλικοπνευματική πραγματικότητα, δεν αμφισβητείται από κανένα.
Δεδομένης λοιπόν της υλικοπνευματικής υποστάσεως του ανθρώπου, οι ανάγκες του
εκτείνονται κατά φυσική αναγκαιότητα σ’ ολόκληρο το υλικοπνευματικό πεδίο, το
οποίο, χωρίς καμιά επίσης αμφισβήτηση, είναι πολυδιάστατο. Τούτο σημαίνει
λογικώς ότι και οι πνευματικές ανάγκες του ανθρώπου είναι, αν όχι περισσότερο,
εξίσου τουλάχιστον σημαντικές με τις υλικές του ανάγκες.
Δυστυχώς στον τομέα των πνευματικών αναγκών το έλλειμμα
είναι τεράστιο και απειλεί αυτή την ίδια την πνευματική υπόσταση του ανθρώπου!
Και επειδή, όπως ελέχθη, το πνευματικό κυρίως επίπεδο της υλικοπνευματικής
υπόστασης του ανθρώπου είναι πολυδιάστατο, και το πνευματικό έλλειμμα είναι
πολυδιάστατο και ποικίλο.
Δυστυχώς όμως η έκταση και οι επιπτώσεις του
πνευματικού ελλείμματος δεν έχουν επακριβώς αποτιμηθεί. Ένα πάντως είναι
βέβαιον· ότι το πνευματικό έλλειμμα είναι τρομακτικό και απειλεί την
ανθρωπότητα με ολοκληρωτική καταστροφή, όσο και αν αυτό φαίνεται εκ πρώτης
όψεως απίστευτο. Αν περιορίσουμε την πραγματική αποτίμηση του πνευματικού ελλείμματος
στο δικό μας εθνικό χώρο, θα αντιληφθούμε πλήρως πόσο η διαπίστωση της
καταστροφικής επίδρασης του πνευματικού ελλείμματος σε παγκόσμιο πλέον επίπεδο
είναι η ζοφερή πραγματικότητα.
Στην Ελλάδα η διάβρωση του πνευματικού της ιστού είναι
δυστυχώς ολοκληρωμένη. Ο ίδιος ο άνθρωπος ως πνευματική οντότητα έχει ήδη προ
πολλού καταλυθεί! Οι πνευματικές αξίες έχουν επιμελώς και συστηματικώς
περιθωριοποιηθεί, ώστε η πίστη σ’ αυτές να είναι πλέον όχι απλώς ελλιπής, αλλά
σχεδόν ανύπαρκτη. Θεσμοί αιώνιοι έχουν αποσυντεθεί και οι βάσεις της κοινωνικής
συμβίωσης έχουν διασαλευθεί! Η οικογένεια βρίσκεται σε πλήρη διάλυση. Το
μυστήριο του γάμου διακωμωδείται και από αυτό ακόμη το ίδιο το Κράτος, το οποίο
πρώτο αυτό έθεσε το δυναμίτη της ανατινάξεως του ιερού αυτού θεσμού στον αέρα,
κατ’ αρχήν με το συναινετικό, έπειτα με το αυτόματο διαζύγιο και επ’ εσχάτων με
την καθιέρωση του συμφώνου της εξώγαμης συμβίωσης! Η ιδέα της πατρίδας έχει
ευτελισθεί και κατασυκοφαντηθεί πάλι από αυτή την ίδια την Πολιτεία, η οποία
κάνει το πάν για την εκρίζωση από τις καρδιές των ελληνοπαίδων της αγάπης προς
την πατρίδα. Η έννοια του πατριώτη είναι πλέον επιλήψιμη και η εκδήλωση
πατριωτικών αισθημάτων σχεδόν απαγορευμένη! Περισσότερο όμως συκοφαντημένη
είναι σήμερα η ιδέα του έθνους! «Το όμαιμον, το ομόγλωσσον και το ομόθρησκον»
του Ηροδότου, ως αναγκαία στοιχεία της εθνικής συγκρότησης ενός λαού, και
ειδικότερα του ελληνικού, αγνοούνται συστηματικώς από την «νέα τάξη πραγμάτων»,
την οποία προωθεί ή παγκοσμιοποίηση.
Συνακόλουθα η εθνική μας ιστορία δεν διαστρεβλώνεται απλώς,
αλλά απεμπολείται όχι μόνο ως κάτι το περιττό, αλλά και ως επιβλαβές και
επιζήμιο! Αλλοιώσαμε αδιαμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα. Κατασυκοφαντήσαμε τους
εθνικούς μας ήρωες, κατεξευτελίσαμε ασύλληπτες και ανεπανάληπτες ιστορικές
μνήμες, ασεβήσαμε επί των ιερών και οσίων της φυλής μας. Αυξήσαμε το ιστορικό
και εθνικό μας έλλειμμα με εγκληματικό τρόπο, χωρίς αιδώ και καμιά απολύτως
περίσκεψη. Αλλά και η πολιτεία, ως θεσμός κοινωνικής οργάνωσης των λαών,
ειδικώτερα η ελληνική, βρίσκεται σε πλήρη αποσύνθεση. Στην Ελλάδα δυστυχώς
έχουμε τεράστιο πολιτικό αλλά και πολιτειακό έλλειμμα. Το πολιτικό έλλειμμα
ανάγεται στην άσκηση της πολιτικής τέχνης εκ μέρους των πολιτικών. Σήμερα τόσο
η πολιτική, όσο και οι πολιτικοί, είναι πλήρως απαξιωμένοι. Οι πολιτικοί μας
χρεώνονται στη χώρα μας με όλα γενικώς τα ελλείμματα που τη μαστίζουν. Είναι οι
κυρίως υπεύθυνοι όχι μόνο του οικονομικού ελλείμματος, το οποίο προκάλεσαν με
την εγκληματική τους πολιτική, της λεηλασίας και κατασπατάλησης του εθνικού μας
πλούτου, αλλά και όλων των άλλων ελλειμμάτων, κυρίως δε του τεράστιου
πνευματικού ελλείμματος. Αυτοί οδήγησαν το λαό στην πλήρη αποπνευματοποίησή
του. Αυτοί ευτέλισαν την αγάπη προς την πατρίδα. Αυτοί απαγόρευσαν την αναφορά
μας στο έθνος μας. Αυτοί υπέθαλψαν και ανέχθηκαν τη διαστρέβλωση της ιστορίας
μας. Αυτοί με τη σκόπιμη ανοχή τους, για ψηφοθηρικούς λόγους, ασέβησαν επί των
ιερών της πατρίδας και της πίστης μας συμβόλων, της σημαίας μας, του Σταυρού
και των αγίων εικόνων, των οποίων ανέχθηκαν, όπου δεν επέβαλαν, την
αποκαθήλωση. Αυτοί αφήρεσαν από τα σχολεία μας το μάθημα των θρησκευτικών.
Αυτοί επέδραμον κατά της οικογένειας, κατά της Αγίας μας Εκκλησίας και κατά της
παιδείας μας. Αυτοί ασελγούν καθημερινώς επί της γλώσσας μας, με την περιθωριοποίηση
της αρχαίας ελληνικής και την υποτίμηση των εν γένει ανθρωπιστικών σπουδών.
Αυτοί εχάλκευσαν τα οικονομικά και πνευματικά δεσμά του λαού μας, δικαιώνοντας
πλήρως τον μέγα εκείνο Παπαδιαμάντη, ο οποίος γενεαλογεί την πολιτική ευθέως
από τη ...ληστεία!!
Εκτός όμως από το πολιτικό υπάρχει δυστυχώς και το
πολιτειακό έλλειμμα, το οποίο ανάγεται στον πυρήνα της πολιτείας μας και
ειδικότερα στη συνταγματική της τάξη! Σήμερα δυστυχώς υπάρχει στην Ελλάδα
τεράστιο συνταγματικό έλλειμμα, με την έννοια της καθημερινής παραβίασης του
εθνικού μας Συντάγματος. Τα τελευταία δυό χρόνια οι παραβιάσεις του εθνικού μας
Συντάγματος είναι τόσες πολλές, ώστε ευλόγως διερωτάται κανείς αν υπάρχει πλέον
Σύνταγμα σ’ αυτή τη χώρα. Οι παραβιάσεις αυτές προέρχονται όλες δυστυχώς από το
ίδιο το Κράτος, το οποίο υποτίθεται ότι είναι ο εγγυητής της τηρήσεως του
Συντάγματος. Το Κράτος ανέχθηκε την υποτίμηση και περιθωριοποίηση του εθνικού
μας Συντάγματος με την αναγνώριση της υπεροχής και επικρατήσεως έναντι όλων των
διατάξεων αυτού όλων συλλήβδην των «οδηγιών» της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
Το ελληνικό Κράτος δεν αντιτάχθηκε στην ψήφιση του κοινού
ευρωπαϊκού συντάγματος, με το οποίο θα επήρχετο η πλήρης κατάλυση της εθνικής
μας συνταγματικής τάξης, με ό,τι σημαίνει αυτό γενικότερα ειδικώς δε με την
κατάργηση κατ’ ουσίαν της εθνικής μας κυριαρχίας, την οποία ευτυχώς αποφύγαμε
χάρη στην σθεναρή αντίσταση ορισμένων άλλων ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίες
κατεψήφισαν την καθιέρωση του ύπουλου κοινού ευρωπαϊκού συντάγματος. Το εθνικό
μας Σύνταγμα όμως υπέστη καίριο πλήγμα με την κατάργηση της εθνικής μας
κυριαρχίας, την οποία εκείνο αναγνώριζε στο άρθρο πρώτο, η οποία συντελέσθηκε
σχεδόν με πραξικοπηματικό τρόπο με την ένταξη της χώρας μας στο Δ.Ν.Τ. και την
υπογραφή τον δυό «μνημονίων». Σήμερα υπό την ισχύ τον δυό αυτών «κατακτητικών»
μνημονίων κανένας Έλληνας δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι θεμέλιο του πολιτεύματος
μας είναι η λαϊκή κυριαρχία. Ποιός Έλληνας στ’ αλήθεια πιστεύει πλέον ότι στη
χώρα αυτή όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό, όπως ορίζει το άρθρο πρώτο τού
Συντάγματός μας;
Σήμερα οι Έλληνες έχουν την αίσθηση ότι βρίσκονται κάτω από
μια στυγνή «κοινοβουλευτική δικτατορία», η οποία αναλγήτως ασελγεί σε βάρος του
δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Διότι ποιά δικτατορική κυβέρνηση θα τολμούσε να
λάβει μέσα σε δυό μόνο χρόνια τόσα πολλά αντιδημοκρατικά και αυτόχρημα
αντιλαϊκά μέτρα, όσα έλαβε τα δυό τελευταία έτη η κοινοβουλευτική μας
κυβέρνηση, τα οποία, όλα ανεξαιρέτως, έρχονται σε ευθεία αντίθεση με ρητές όσο
και σαφείς διατάξεις του Συντάγματος; Προς επιβεβαίωση όλων αυτών αναφέρουμε τα
γνωστά σε όλους μας αντικοινωνικά, αντιδημοκρατικά, αντιοικονομικά και
αντιατομικά και απάνθρωπα μέτρα της τελευταίας διετίας, όπως τη λεηλασία των
μισθών και συντάξεων, την κατάργηση των στοιχειωδών εργασιακών και ασφαλιστικών
δικαιωμάτων, την ανελέητη φορολογική επιδρομή, κυρίως σε βάρος των κατώτερων
οικονομικών τάξεων, τις αθρόες απολύσεις εργαζομένων στο Δημόσιο, και όλα αυτά,
τη στιγμή που το εθνικό μας Σύνταγμα προστατεύει τα δικαιώματα του ανθρώπου ως
ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου (άρθρο 25), υποχρεώνει το Κράτος να
προστατεύει την εργασία ως δικαίωμα του ανθρώπου και να μεριμνά για τη
δημιουργία συνθηκών απασχόλησης (άρθρο 22 παρ. 1), επιβάλλει την τήρηση της
αρχής της ανάλογης φορολόγησης όλων των Ελλήνων και όχι μόνο των μισθωτών και
συνταξιούχων (άρθρο 4 παρ. 1 και 5).
Όλα αυτά αποδεικνύουν δυστυχώς ότι η Ελλάδα βρίσκεται κάτω
από ένα ασφυκτικό κλοιό ελλειμμάτων, τα οποία την απειλούν πλέον με
ολοκληρωτική καταστροφή! Καιρός «εξ ύπνου εγερθήναι». Ήλθε η ώρα της αποτίναξης
του επονείδιστου αυτού ζυγού.
Έλληνες, γρηγορείτε. Σας καλεί το πεπρωμένο σας, η ιστορία
σας, το εθνικό σας φιλότιμο σε αγώνα όμοιο εκείνου του ηρωικού και αθάνατου
εικοσιένα. Μη ξεχνάτε πως είστε απόγονοι ηρώων και αγίων, κληρονόμοι του
αρχαίου ελληνικού πνεύματος και δεν σας πρέπει η μοιρολατρική υποταγή στο
σύγχρονο ξενικό ζυγό. Σπάστε τα δεσμά που σας εχάλκευσαν οι ξένοι και σας
φόρεσαν οι ντόπιοι υπηρέτες τους. Σας φωνάζουν από τα πεδία των μαχών της
αρχαιότητας, του ένδοξου Βυζαντίου, της επανάστασης του αθάνατου εικοσιένα και
του σύγχρονου ελληνισμού, ο Μιλτιάδης από το Μαραθώνα, ο Θεμιστοκλής από τη
Σαλαμίνα, ο Λεωνίδας από τις Θερμοπύλες, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος από τα
τείχη της Βασιλεύουσας, ο Κολοκοτρώνης από τα Δερβενάκια, ο Διάκος από την
Αλαμάνα, ο Παπαφλέσσας από το Μανιάκι, ο Παύλος Μελάς από τη Μακεδονία, ο
Γρηγόρης Αυξεντίου από τη μαρτυρική Κύπρο, οι μάρτυρες του έθνους και οι άγιοι
της πίστεώς μας από όλα τα μέρη της Ελλάδος, σας φωνάζουν και σας εκλιπαρούν να
τους ακολουθήσετε στο δρόμο της θυσίας υπέρ της φιλτάτης μας πατρίδας, της
αθάνατης Ελλάδας.
Σας καλούν ακόμη οι μεγάλοι υπηρέτες και μύστες του αθάνατου
ελληνικού πνεύματος, ο Όμηρος, ο Ηρόδοτος, ο Θουκυδίδης, ο Ξενοφών, ο Θαλής ο
Μιλήσιος, ο Ηράκλειτος, ο Σωκράτης, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης..., ο Σολωμός, ο
Παλαμάς, ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Παπαδιαμάντης. Σας καλεί σύμπας ο απανταχού της
γης ελληνισμός σ’ ένα ελληνικό προσκλητήριο αγώνα και νίκης υπέρ της Ελλάδος.
Όσοι πιστοί, προσέλθετε! Δεν πρόκειται για συνηθισμένο εθνικιστικό ντελίριο,
αλλά για γνήσιο εθνικό ξεσηκωμό! Για εθνικό ξεσηκωμό που μας επιβάλλει ο
εθνικός συνταγματικός νομοθέτης με το άρθρο 120§§2 και 4 του Συντάγματός μας,
στο οποίο οφείλουμε ως Έλληνες υποταγή και υπακοή!
