Για το πνευματικοπαίδι τους και μοιχεπιβάτη Ιγνάτιο Λάππα της Λαρίσης, πειθήνιο όργανο του Βαρθολομαίου που θα συμμετέχει στην πανορθόδοξη ψευδοσύνοδο τι λέγει η Ιερά Μονή Γρηγορίου Α Ο;;; Πάντως προσέφερε χείριστες υπηρεσίες στην τοπική εκκλησία στηρίζοντας τον αντικανονικό Ιγνάτιο Λάππα. ’Έτσι ερμηνεύονται και εφαρμόζονται «οι αγώνες των μοναχών υπέρ της Ορθοδοξίας» του εκδοθέντος πονήματός σας;

Η Ιερά Μονὴ Οσίου Γρηγορίου για τη Μεγάλη Σύνοδο

 Μὲ σημαντικότατο ὁμολογιακὸ κείμενό της ἡ Ἱερὰ Μονὴ Ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀπευθύνεται πρὸς τοὺς Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καταθέτοντας τὶς σκέψεις της πάνω στὰ θέματα τῆς Μεγάλης Συνόδου. Τὸ κείμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς εἶναι ἐκτενὲς καὶ πλήρως κατοχυρωμένο. Στὸ σύντομο ἐδῶ σχόλιό μας θὰ μεταφέρουμε μόνο λίγα ἀποσπάσματα ἀπὸ τὶς παρατηρήσεις του πάνω στὸ καίριο ζήτημα τῶν σχέσεων τῆς Ὀρθοδοξίας πρὸς τὸν ὑπόλοιπο χριστιανικὸ κόσμο.

   Πρωτίστως τονίζεται τὸ γεγονὸς ὅτι «τὸ κείμενο αὐτὸ (σημ. τὸ προσυμφωνημένο γιὰ τὶς σχέσεις μὲ τὸν ὑπόλοιπο χριστιανικὸ κόσμο) φαίνεται ὅτι συντάχθηκε μὲ κάποια μονομέρεια. Ἀποτυπώνει τὴν μία πλευρὰ τῶν πραγμάτων.Περιγράφει τὶς σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μὲ τὸν ἑτερόδοξο χριστιανικὸ κόσμο ἀπὸ τὴν σκοπιὰ ἐκείνων τῶν φορέων ποὺ τὶς διεκπεραίωσαν κατὰ τὰ πενήντα τελευταῖα χρόνια.

   Ὅμως στὴν Ἐκκλησία ὑπάρχει καὶ ἄλλη θεολογικὴ ἄποψις τῶν διαχριστιανικῶν σχέ­σεων. Πανορθοδόξως καταξιωμένοι ἀρχιερεῖς, κληρικοί, μοναχοί, θεολόγοι (παν­επιστημιακοὶ καὶ μή), τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ὁ ἁπλὸς λαός – ἀνάμεσά τους καὶ ἁγιασμένοι ἄνθρωποι – ἔχουν ἐκφράσει ἐμπεριστατωμένα τὶς ἰσχυρὲς ἐπιφυλάξεις τους γιὰ τὴν μορφὴ τῶν σχέσεων μὲ τοὺς ἑτεροδόξους ποὺ διατυπώνεται στὸ ἐν σχεδίῳ κείμενο, καὶ γιὰ τὴν θεολογία ποὺ ὑπόκειται αὐτῶν τῶν σχέσεων. Σύμφωνα μὲ αὐτὴ τὴν ἄποψι, ποὺ πιστεύουμε ὅτι ἐκφράζει τὴν Πίστι τῶν Προφητῶν, Ἀποστόλων καὶ Πατέρων, τὸ ὡς ἄνω σχέδιο κειμένου πρέπει νὰ ξαναγραφῇ, γιὰ νὰ ἐκφράσῃ αὐτὴ τὴν Πίστι».

   Στὴ συνέχεια ξεκαθαρίζεται τὸ ζήτημα τῆς αὐτοσυνειδησίας τῆς Ὀρθοδοξίας ὡς τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας καὶ τονίζεται ὅτι τὸ προσυμφωνημένο κείμενο «ἀναφέρεται στὶς σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν ὑπόλοιπο χριστιανικὸ κόσμο. Γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ σημειώνεται σὲ τί διαφέρει ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀπὸ αὐτόν. Νὰ λέγεται δηλαδὴ ὅτι οἱ ἐκκλησίες καὶ ὁμολογίες τοῦ ἑτερόδοξου Χριστιανισμοῦ δὲν ἔχουν τοὺς χαρακτῆρες τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, ἔστω καὶ ἂν αὐτὲς πιστεύουν γιὰ τὸν ἑαυτό τους ὅτι τοὺς ἔχουν. Ἡ ἑνότης, ἡ ἁγιότης, ἡ καθολικότης καὶ ἡ ἀποστολικότης εἶναι ἀποκλειστικὰ ἰδιώματα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».

   Ὁ περιορισμένος χῶρος τοῦ σχολίου δὲν μᾶς ἐπιτρέπει νὰ παραθέσουμε περισσότερα ἀπὸ τὶς καίριες ἐπισημάνσεις τοῦ θεολογικότατου κειμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ὁσίου Γρηγορίου. Εὐχόμαστε πάν­τως ὁ ὀρθοδοξότατος λόγος της νὰ γίνει ἀκουστὸς ἀπὸ τοὺς ἁρμοδίους, γιὰ νὰ ἀναδειχθεῖ ἡ Μεγάλη Σύνοδος ὄντως Ὀρθόδοξη, ἀληθινὴ καὶ ἁγία.

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”