Η
εορτή της Ζωοδόχου Πηγής που γιορτάζουμε
την Παρασκευή της Διακαινησίμου είναι
γιορτή της Παναγίας μας. Γράφει το
συναξάρι της ημέρας: «Την Παρασκευή της
Διακαινησίμου εορτάζουμε τα εγκαίνια
του ναού της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών
και Θεομήτορος, της Ζωηφόρου Πηγής•
ακόμη ενθυμούμαστε και τα υπερφυή
θαύματα που έγιναν στον Ναό αυτό από
την Μητέρα του Θεού».
Η
Παναγία ονομάζεται Ζωοδόχος Πηγή, αφού
γέννησε την Ζωή, που είναι ο Χριστός.
Για πρώτη φορά το επίθετο Ζωοδόχος Πηγή
το έδωσε στην Παναγία ο Ιωσήφ ο Υμνογράφος
τον 9ο αιώνα, συνθέτοντας έναν ύμνο του
προς την Παναγία.
Η
γιορτή, όπως προαναφέρθηκε, αναφέρεται
στα εγκαίνια του Ιερού Ναού της Παναγίας,
γνωστού ως «Η Ζωοδόχος Πηγή στο Μπαλουκλί»,
έξω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης,
όπου υπήρχε πηγή αγιάσματος που επιτελούσε
και επιτελεί πολλά θαύματα.
Με το όνομα
Ζωοδόχος Πηγή του Μπαλουκλί ή Παναγία
η Μπαλουκλιώτισσα φέρεται ιερό χριστιανικό
αγίασμα που βρίσκεται στη Κωνσταντινούπολη
έξω από τη δυτική πύλη της Σηλυβρίας,
όπου υπήρχαν τα λεγόμενα "παλάτια
των πηγών" στα οποία οι Βυζαντινοί
Αυτοκράτορες παραθέριζαν την Άνοιξη.
Πήρε την ονομασία του από το τουρκικό
όνομα Balık (= ψάρι) και περιλαμβάνει το
μοναστήρι, την εκκλησία και το αγίασμα.
Ο
Ιερός Ναός της Ζωοδόχου Πηγής στην Πόλη
ανεγέρθηκε κατ’ αρχάς από τον αυτοκράτορα
Λέοντα τον Θράκα, που ήταν χρηστός και
επιεικής, και πριν ακόμη γίνει αυτοκράτορας
ως απλός στρατιώτης συνάντησε έναν
τυφλό έξω από την Χρυσή Πύλη της
Κωνσταντινούπολης. Ο τυφλός του ζήτησε
νερό να πιή και ο Λέων αναζήτησε την
πηγή του νερού στην περιοχή, η οποία
ήταν κατάφυτη από δένδρα, αλλά δεν
μπόρεσε να την ανακαλύψη. Λυπήθηκε πολύ
που δεν βρήκε νερό να δώση στον τυφλό.
Άκουσε τότε φωνή να του λέγη: «Βασιλιά
Λέοντα» –δηλαδή τον απεκάλεσε βασιλιά,
ενώ ακόμη ήταν στρατιώτης, κάτι που
επαληθεύθηκε– «…να εισέλθης βαθύτερα
στο δάσος, και αφού λάβης με τις χούφτες
σου το θολερό αυτό νερό, να ξεδιψάσης
τον τυφλό και να πλύνης τα μάτια του,
και τότε θα γνωρίσης ποιά είμαι εγώ που
κατοικώ στο μέρος αυτό». Ο Λέων έκανε
αμέσως όπως τον διέταξε η φωνή και ο
τυφλός είδε το φως του. Η φωνή εκείνη
ήταν της Παναγίας.
Και
ο Λέων, όταν έγινε αυτοκράτορας, με
ευγνωμοσύνη και φιλότιμο έκτισε στο
μέρος εκείνο του αγιάσματος Ιερό Ναό
προς τιμήν της Παναγίας, της Ζωοδόχου
Πηγής. Όταν κατέρρευσε ο Ιερός αυτός
Ναός από τον χρόνο, άλλοι αυτοκράτορες
–ο Ιουστινιανός, ο Βασίλειος ο Μακεδών–
ανέλαβαν και έκτισαν εκ νέου τον Ναό,
πιο μεγαλοπρεπή από τον παλαιότερο.
Μία
δεύτερη παράδοση αναφέρει ότι τον πρώτο
Ναό τον έκτισε ο Ιουστινιανός, βλέποντας
εκεί που κυνηγούσε σε όραμα ένα μικρό
παρεκκλήσι και έναν Ιερέα μπροστά σε
μια πηγή, λέγοντάς του ότι είναι η πηγή
των θαυμάτων. Στον τόπο εκείνο έκτισε
μοναστήρι με τα υλικά που περίσσεψαν
από την Αγία Σοφία.
Ο
Ναός αυτός στην Βασιλεύουσα κατέρρευσε
τον 15ο αιώνα. Σύμφωνα με μαρτυρίες το
1547 ο Ναός δεν υπήρχε πια. Υπήρχε μόνον
το αγίασμα. Το 1833 ο Πατριάρχης Κωνστάντιος
Α μέ άδεια του Σουλτάνου ξαναέκτισε τον
Ναό πάνω στα ερείπια του παλαιού. Έτσι,
στις 2 Φεβρουαρίου του 1835, ο Πατριάρχης
Κωνστάντιος, με 12 ακόμη Αρχιερείς
εγκαινίασαν τον νέο Ναό της Ζωοδόχου
Πηγής, στο Μπαλουκλί. Μπαλουκλί σημαίνει
τόπος με ψάρια, αφού στην δεξαμενή της
Πηγής υπάρχουν ψάρια.
Στον
ναό αυτό επιτελούνταν πολλά θαύματα
και μάλιστα και σε οικογένειες ευγενών
της αυτοκρατορίας, με χαρακτηριστικό
παράδειγμα αυτό της λύσεως της στειρώσεως
της αυτοκράτειρας Ζωής, η οποία μετά
από θαύμα της Ζωοδόχου Πηγής γέννησε
τον Κωνσταντίνο τον Πορφυρογέννητο,
που έγινε αυτοκράτορας του Βυζαντίου.
Στον ναό αυτό θεραπεύθηκαν επίσης οι
αυτοκράτορες Ιουστινιανός, Λέοντας ο
Σοφός, Ρωμανός Λεκαπηνός, ο Ανδρόνικος
Γ , ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
Στέφανος, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων
Ιωάννης, πολλές βασίλισσες και πολλοί
ανώτατοι αξιωματούχοι της αυτοκρατορίας,
αλλά και κληρικοί και μοναχοί και πολλοί
απλοί Χριστιανοί. Τον 14ο αιώνα ο Νικηφόρος
Κάλλιστος γράφοντας για το αγίασμα της
Πηγής, παραθέτει έναν κατάλογο 63 θαυμάτων.
Η
εικόνα της Παναγίας της Ζωοδόχου Πηγής
παρουσιάζει την Παναγία μέσα σε ένα
συντριβάνι από το οποίο χύνεται άφθονο
νερό, να βαστάη στην αγκαλιά της τον
Χριστό που ευλογεί. Δύο άγγελοι την
στεφανώνουν κρατώντας ειλητάριο που
γράφει: «Χαίρε ότι υπάρχεις βασιλέως
καθέδρα, χαίρε ότι βαστάζεις τον
Βαστάζοντα πάντα». Γύρω από το συντριβάνι
εικονίζονται ο αυτοκράτορας και πολλοί
ασθενείς με ποικίλες ασθένειες. Δέχονται
το αγίασμα με το οποίο τους ραντίζουν
οι υγιείς. Στην άκρη ζωγραφίζεται μια
δεξαμενή με ψάρια, αφού όπως είπαμε
Μπαλουκλί σημαίνει τόπος ψαριών.
Η
παράδοση μας λέει πως εκεί δίπλα στο
αγίασμα, στις 23 Μαΐου 1453 μ.Χ. ένας καλόγερος
τηγάνιζε ψάρια, όταν κάποιος του έφερε
την είδηση πως πήραν την Πόλη οι Τούρκοι.
Ο καλόγερος απάντησε πως μόνο αν τα
ψάρια που τηγάνιζε έφευγαν απ΄ το τηγάνι
και έπεφταν μέσα στο αγίασμα θα πίστευε
ότι έγινε κάτι τέτοιο. Και πραγματικά
τα ψάρια ζωντάνεψαν και έπεσαν μέσα
στην πηγή του αγιάσματος. Μέχρι σήμερα
δε, μέσα στην δεξαμενή της Ζωοδόχου
Πηγής διατηρούνται επτά ψάρια και
μάλιστα σαν να είναι μισοτηγανισμένα
απ΄ την μια πλευρά.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. ἀ'. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Η αναβλύζουσα Θειον ύδωρ αθάνατον, η προχέουσα ρείθρα ζωής αέναα· τοις προστρέχουσι πιστώς τη Ζωοδόχο σου Πηγή και ταύτα αρυoμένοι, βραβεύεις νυν τε παρθένε ρώσιν και θεραπείαν, και συμφορών απολύτρωσιν.
Η αναβλύζουσα Θειον ύδωρ αθάνατον, η προχέουσα ρείθρα ζωής αέναα· τοις προστρέχουσι πιστώς τη Ζωοδόχο σου Πηγή και ταύτα αρυoμένοι, βραβεύεις νυν τε παρθένε ρώσιν και θεραπείαν, και συμφορών απολύτρωσιν.
ΠΗΓΗ : ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ