Πρωτ. Βασίλειος Κοκολάκης,ἐφημέριος Ἱ.Ν. Ὑψώσεως Τιμίου Σταυροῦ Χολαργοῦ
Μέ ἀφορμή τήν ἀναμενόμενη δίκη μοναχῶν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Πηλίου, ἐπειδή δημοκρατικά καί ἐλεύθερα τάχθηκαν μέ ἐπιχειρήματα κατά τοῦ ἐμβολίου τῶν δύο τελευταίων χρόνων, ἔχουμε χρέος νά ποῦμε τά ἑξῆς:
Στήν Ἑλλάδα τῆς Νέας Ἐποχῆς, ἀκόμη καί ὁ προβληματισμός διώκεται ὡς ποινικό ἀδίκημα. Ἡ ἐλευθερία τῆς ἐπιλογῆς κατακρεουργήθηκε βάναυσα καί μαζί μέ αὐτήν καί ἡ ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης. «Δέν δικαιοῦστε νά... ἐπιστήμη μας» εἶπε ὁ πρωθυπουργός καί οἱ δημοσιογράφοι του. Δέν δικαιοῦστε νά προβληματίζεστε καί νά διερευνᾶτε ὅσα ὁρίζει ἡ καθεστωτική ἰσχύς.
Γνωρίζουμε ὅμως διαχρονικά ὅτι:
Α) Ἡ κάθε ἐπιστήμη ἔχει πολυφωνία. Τά κριτήρια ἐπιλογῆς τῆς μίας ἐπιστημονικῆς ἄποψης ἤ τῆς ἄλλης δέν μποροῦν νά ὁρίζονται ἀπό τήν πολιτεία.
Β) Διαχρονικά, σημερινοί ἐπιστημονικοί ἰσχυρισμοί ἀποδεικνύονται στό μέλλον ὡς ἀναληθεῖς ἤ ἐλλιπεῖς ὅσο ἐξελίσσεται καί ἡ γνώση ἀλλά καί ἡ στατιστική (ἐδῶ κλινική) ἐμπειρία.
Ὅταν ἤδη βλέπουμε πόσο ἐκβιαστικά ἐπιβάλλουν τό ἐμβόλιο στούς ὑγειονομικούς ἐκ τῶν ὁποίων ὅσοι δέν τό κάνουν καταδικάζονται σέ ἀπόλυτη ἔνδεια τῶν ἰδίων καί τῶν οἰκογενειῶν τους,
ὅταν ἤδη πολλοί ἐξ ὅσων κάνουν τό ἐμβόλιο τό κάνουν ἀπό φόβο μή χάσουν τό μεροκάματο,
ὅταν οἱ ἴδιοι οἱ ἐμβολιασμένοι ὁμολογοῦν παρενέργειες πού ὑπέστησαν ἐκ τῶν ἐμβολίων πού ἔκαναν καί μάλιστα σέ μεγάλο ποσοστό πολλοί ἐξ αὐτῶν δέν κατάφεραν νά μιλήσουν γιατί τούς πρόλαβε ὁ θάνατος,
ὅταν ἤδη βγαίνουν στό διαδίκτυο γιατροί καί ἐπιστήμονες οἱ ὁποῖοι ἀποκαλύπτουν καί βεβαιώνουν τό πόσο ἐπικίνδυνα εἶναι αὐτά τά ἐμβόλια,
ὅταν, ἀκόμη περισσότερο, εἶναι δικοί σου ἀγαπημένοι συγγενεῖς ἤ φίλοι αὐτοί πού παθαίνουν κάποια βλάβη καί σακατεύονται ἀπό τά ἐμβόλια καί τρέχουν σέ γιατρούς καί νοσοκομεῖα πρός θεραπείαν μέ ὅλες τίς σχετικές δαπάνες, ἀλλά κυρίως τήν ψυχοφθορά καί ὅλες τίς ψυχολογικές συνέπειες πού προξενοῦνται
- ἀλήθεια, τί θά εἶχαν νά ποῦν δημοσιογράφοι καί δικαστές πού δικάζουν καί καταδικάζουν, ἄν συνέβαινε ἕνας θάνατος, ἐξαιτίας τοῦ ἐμβολίου, σέ δικό τους ἀγαπημένο πρόσωπο; -
εἶναι δυνατόν νά μή σκεφθεῖς πρίν ἐμβολιασθεῖς;
Καί πολύ περισσότερο ὅταν καί ὁ ἅγιος Παΐσιος τόσα χρόνια πρίν εἶχε ἐκφράσει τήν ἀνησυχία του γιά ἐπερχόμενα ἐμβόλια.
(Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου ΛΟΓΟΙ Β΄, Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ", σελ. 179-182, ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ», ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ).
Ἐξάλλου, πόσοι καί πόσοι δέν ἔχουν μιλήσει κατά τῶν ἐμβολίων. Γιατί εἰδικά νά δικαστοῦν ὁ ἡγούμενος καί τέσσερις μοναχοί τοῦ συγκεκριμένου μοναστηριοῦ; Μήπως εἶναι ἄλλες οἱ αἰτίες;
Τούς πειράζει τό ράσο; Μά καί ἄλλοι ρασοφόροι μίλησαν ἐναντίον.
Τούς ἐνοχλεῖ ἡ συγκεκριμένη Ἱ.Μονή πού μέ κάθε συνέπεια καί φόβο Θεοῦ ἐπιτελεῖ λαμπρό θεάρεστο λατρευτικό ποιμαντικό φιλανθρωπικό καί σωτηριολογικό ἔργο; Τόσοι ἄνθρωποι ἔχουν ὠφεληθεῖ ποικιλοτρόπως ψυχοσωματικά ἀπό τή συγκεκριμένη Ἱερά Μονή.
Μήπως τούς ἐλέγχει ἡ ἴδια ἡ ἀλήθεια πού ἐκφράζεται γιά διάφορα θέματα ἐδῶ καί χρόνια μέσα ἀπό τό ἐν λόγῳ μάχιμο Μοναστῆρι πού κρατᾶ Θερμοπύλες;
Γιατί ἄραγε τό «πυροβολοῦν»; Πρόκειται σαφῶς γιά στοχευμένη ἐπίθεση.
Δέν ὑπάρχει ἐξάλλου δημοκρατία; Δέν ὑπάρχει ἐλευθερία γνώμης;
Ἄς δοῦμε ὅμως ἀκριβῶς ὅλο τό γλωσσικό περιβάλλον τῆς συγκεκριμένης πέτρας τοῦ σκανδάλου περί ἧς ὁ θόρυβος ἔγινε :
« .. Ἡ διαβόητη πανδημία τοῦ κορωναϊοῦ καί τά ἐμβόλια εἶναι τό βασικό ἐργαλεῖο, γιά τήν προώθηση τοῦ σχεδίου τους, εἶναι ἕνα πείραμα τῆς μετατροπῆς τῶν ἐλευθέρων ἀνθρώπων σέ χειραγωγούμενα ζόμπι, μέσω πλύσεως ἐγκεφάλου ἀπό καθεστωτικά μέσα μαζικοῦ ἐπηρεασμοῦ …»
Δηλαδή δέν ὑπάρχει σχέδιο; Ἀφοῦ ἡ «Μεγάλη Ἐπανεκκίνηση» διαφημίζεται ἀνοικτά πλέον. Δέν ὑπάρχει «χειραγώγηση» ἤ πλύση ἐγκεφάλου ἀπό τά Μ.Μ.Ε. ἰδιαίτερα ὅταν ἀπαξιώνεται ἐξ ὁρισμοῦ ἡ «ἄλλη» ἐπιστημονική, κοινωνική, ἤ θεολογική διάσταση; Καί τά εἴκοσι ἑκατομμύρια εὐρώ πού χορηγήθηκαν ἀπό τήν πολιτεία στά ΜΜΕ γιά τήν καθημερινή «κάλυψη» τῆς πανδημίας δέν ἔχουν ἀπολύτως καμία ἐπιρροή στή χειραγώγηση τῶν μαζῶν;
Πέραν αὐτοῦ, διαβάζοντας τό κείμενο δέν ὑπάρχει ἰσχυρισμός ὅτι τό ἐμβόλιο σέ μετατρέπει σέ ζόμπι. Εἶναι ἕνα σχῆμα λόγου. Ὅπως τό «θεωρητικό» ζόμπι δέν ἔχει βούληση καί κρίση, ἔτσι καί ἕνας χειραγωγούμενος λαός καταλήγει νά μήν ἔχει βούληση, κρίση ἤ συνείδηση καί νά ὑπακούει τυφλά στίς ἑκάστοτε ἐντολές τῶν «εἰδικῶν»
Ὅλοι οἱ προὔχοντες καί οἱ μεγάλοι δικαστές πρέπει νά ξέρουν ὅτι οἱ ἀληθινοί ἐν Χριστῷ μοναχοί δέν φοβοῦνται ἀπειλές καί φυλακές γιατί βλέπουν τήν κάθε τους στιγμή σάν τήν τελευταία. Τό κυριώτερο ὅμως, ἐπειδή ἁπλά ἀγαποῦν τόν Χριστό, τήν Παναγία καί τούς ἁγίους. Ἄς μήν τά βάζουν μαζί τους γιατί λειτουργοῦν πνευματικοί νόμοι τῆς θείας δικαιοσύνης πού ὑπερέχει τῆς ἀνθρωπίνης, ὅσο ὁ οὐρανός ἀπό τή γῆ.
orthros
