Πώς να τους χαρακτηρίσει κανείς;Μικροί άνθρωποι σε μεγάλες θέσεις.
Σπιθαμιαίοι και ολίγιστοι ηγετίσκοι σε καιρούς κοσμογονικούς και σεισμικούς
Του Ιατρού Λυκούργου Νάνη
Χαμόγελα και αβρότητες ανάμεσα στον αρχιεπίσκοπο και τον ανώτατο
πολιτειακό άρχοντα αλλά και αξιοσημείωτες σκέψεις και στοχασμούς με καταφυγή μάλιστα σε αγιογραφικά κείμενα,
από τη μεριά του Προέδρου της Δημοκρατίας
, στα
πλαίσια του εορτασμού της Κυριακής της Ορθοδοξίας. Μάλιστα ο κ.Παυλόπουλος βράβευσε τον αρχιεπίσκοπο. Σε παρόμοια ενέργεια είχε προβεί
προ καιρού τόσο η ΔΙΣ όσο και μεμονωμένοι μητροπολίτες...
Θεώρησαν άξιο βράβευσης τον κ.Παυλόπουλο! Ω της απονοίας των!
Προφανώς εμπνεύσθηκαν τη στάση τους εν προκειμένω από αυτήν των αγίων Ιωάννου του Προδρόμου,
Αμβροσίου Μεδιολάνων και Ιωάννου του Χρυσοστόμου απέναντι στην πολιτική εξουσία (και λίγη ειρωνεία χρειάζεται. Δεν είναι κατ ανάγκην κακό κάτι τέτοιο)...Πού καταντήσαμε αλήθεια!
Τα
πλέον ακατάλληλα
πρόσωπα στελεχώνουν τις
πλέον υπεύθυνες θέσεις,
έχοντας καταντήσει μαριονέτες του άθεου και εκκλησιομάχου Τσίπρα και των νεοταξιτών.
Αμφότεροι είναι ένοχοι εσχάτης προδοσίας της υψηλής αποστολής τους.
Ο πρώτος, αφωνότερος ιχθύος και απραγότερος βατράχου απέναντι στη νομοθετική επιδρομή των αντίχριστων κυβερνώντων.
Ο δεύτερος δεν είχε το σθένος να αναπέμψη στη Βουλή ούτε ένα από τα νομοσχέδια της ανωμαλίας και της διαστροφής και έθεσε την υπογραφή του φαρδιά-πλατιά κάτω από αυτά.
Προβαίνει, όμως,
κατά τα άλλα σε θεολογικους και εκκλησιαστικούς στοχασμούς με αφορμή την Κυριακή της Ορθοδοξίας..."Ουχ οις λέγομεν αλλ οις πράττομεν
προσέχουσιν πάντες",
κατά τον ιερό Χρυσόστομο,
κύριε πρόεδρε της Δημοκρατίας!
Πώς να τους χαρακτηρίσει κανείς;Μικροί άνθρωποι σε μεγάλες θέσεις.
Σπιθαμιαίοι και ολίγιστοι ηγετίσκοι σε καιρούς κοσμογονικούς και σεισμικούς.
Στα σχολειά μας διδάσκεται η διαστροφή και η ανωμαλία με τις
"έμφυλες",
γράφε έκφυλες,
ταυτότητες και τις "θεματικές",
γράφε εμετικές,
εβδομάδες. Τα Θρησκευτικά κατάντησαν ένα αγνώριστο
πολυθρησκειακό έκτρωμα.
Ο νεο-νικολαιτισμός με τις ποικίλες εκδοχές και μορφές του έχει εισχωρήσει σε βαθμό επικίνδυνο εντός του εκκλησιαστικού σώματος.
Ο οικουμενισμός και η εκκοσμίκευση λυμαίνονται την εκκλησιαστική ζωή. Ο ελληνικός λαός είναι αξιολύπητος και αξιοθρήνητος ένεκα της τρομακτικής ελλείψεως κατηχήσεως
πάνω σε θέματα ορθοδόξου δόγματος, ήθους και λατρείας.
Η πατρίδα
προδόθηκε αναίσχυντα και εξακολουθεί να προδίδεται από ανάξιους πολιτικούς εξουσιαστές.