Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2024

Μέτοικος: Όταν πιστεύεις από συνήθεια…

                            



«Ου φίλημα σοι δώσω καθάπερ… ο π. Βαρθολομαίος»
Επώδυνη η αναγνώριση, θλιβερή η παραδοχή ˙ Ο κ.Βαρθολομαίος Αρχοντώνης «πιστεύει» από συνήθεια.
Μετά από τόσα χρόνια «στα ίδια και τα ίδια», έμαθε άριστα σαν τους ηθοποιούς τα λόγια του «θεάτρου» που παίζει.
Μιλά για αγάπη χωρίς να τη νιώθει, για σεβασμό στις παραδόσεις που ανενδοίαστα προδίδει, παριστάνει τον φιλάγιο διαλαλώντας ότι οι Άγιοι της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι «ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως», υποδύεται τον διαπρύσιο υπερασπιστή των Ιερών Κανόνων που, ωστόσο, θεωρεί τείχη του αίσχους που πρέπει να γκρεμίσει.
Ο λόγος του κινείται στα άκρα τού άλλα λέω το πρωί στην Ανατολή και, άλλα τη νύχτα διαλαλώ στη Δύση.

Όταν πιστεύεις από συνήθεια, η πίστη δεν είναι αγώνας για την αθανασία και αιωνιότητα.
Όταν πιστεύεις από συνήθεια, ευφραίνεσαι μόνο με τις εμετικές κολακείες των επισκοπιδίων.
Όταν πιστεύεις από συνήθεια, «φιλάς», ως φορέα μολυσματικού ιού το Ιερό Ευαγγέλιο, φορώντας μάσκα!

Μόνον εάν η πίστη του κ. Βαρθολομαίου Αρχοντώνη είναι από συνήθεια, γίνεται κατανοητή η σκληροκαρδία του στις διώξεις των Ορθόδοξων χριστιανών στην Ουκρανία.
Μόνον εάν η «πίστη» είναι συνήθεια μπορείς, όπως ο κ.Βαρθολομαίος «να καταδικάζεις απερίφραστα την τρομοκρατική επίθεση στις εγκαταστάσεις της Τουρκικής Αεροδιαστημικής Βιομηχανίας – TUSAŞ στην Άγκυρα» και, να σιωπάς στα αίσχη της καθημερινής τρομοκρατίας των φασίστων του Ζελένσκι, στα μέλη της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Χωρίς πίστη στην ενότητα της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας ο κ.Βαρθολομαίος Αρχοντώνης αποφάσισε «συνοδικά» να χορηγήσει αυτοκέφαλο σε μια δράκα σχισματικών, καθηρημένων και αφορισμένων ρασοφόρων, προκαλώντας τον αιματηρό εμφύλιο εκκλησιαστικό πόλεμο στην Ουκρανία, διότι, αυτός, ως «Ο πρώτος (primus), [όπως κακόδοξα υποστήριζε ο Ζηζιούλας] παρέχει στην [κάθε ενεστώσα ή μελλοντική] σύνοδο τη θεολογική της υπόσταση και όχι απλώς [την] τιμή».
Επιπρόσθετα, ο κ.Βαρθολομαίος θεωρεί των αυθαιρέτων αυθαίρετα ότι, αυτός, ως ο «πρώτος» της «συνόδου» του Πατριαρχείου της κάποτε ενδόξου Βασιλεύουσας Πόλης «έχει το δικαίωμα και το προνόμιον από την ιστορίαν, τους Ιερούς Κανόνες και την πράξιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας να απονέμει το Αυτοκέφαλον, το οποίον είναι πάντοτε επ’ αναφορά προς μίαν μελλοντικήν Οικουμενικήν Σύνοδον, η οποία θα επικυρώσει αυτά τα Αυτοκέφαλα» που, ετσιθελικά, χωρίς λογική και ηθικές αρχές αυτός έχει αποφασίσει να απονείμει.

Από πού το θράσος να τολμά την προσβολή και κατάργηση αποφάσεων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου;
Ποιος του έδωσε το δικαίωμα να ατιμάζει «τούς τριακοσίους ἐκείνους Θεοφόρους Πατέρας, [της Α΄ εν Νικαία Οικουμενικής Συνόδου] ὅπου ἐνομοθέτησαν τοῦτο [το Πάσχα] κατά θεῖον φωτισμόν, νομίζοντες τούτους ὡς ἀνοήτους καί ὑβρίζοντες εἰς τήν κοινήν Μητέρα πάντων ἡμῶν Ἐκκλησίαν […]»;
«Πιστεύει» από συνήθεια ο κ.Βαρθολομαίος γιαυτό και δεν φοβάται πως, τη φοβερά ημέρα της Κρίσεως θα δεχθεί και αυτός το ηχηρό ράπισμα που δέχθηκε παρουσία του Μεγάλου Κωνσταντίνου ο δυσσεβής Άρειος από τον Άγιο Νικόλαο.