Ἀφετηρία μετανοίας καί πνευματικῆς ἐργασίας
Ἐν Πάφῳ τῇ 6ῃ Ὀκτωβρίου 2024, τοῦ ὁσίου Κενδέου τοῦ θαυματουργοῦ
Γραφεῖο κατὰ τῶν αἱρέσεων Ἱ.Μ. Πάφου
Ἔχουν περάσει δύο χρόνια ἀπὸ τὸ τέλος τῶν σκληρῶν μέτρων κατὰ τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ καὶ ἡ ἀπόσταση τοῦ χρόνου μαζὶ μὲ τὰ νέα δεδομένα ποὺ ἔρχονται στὸ φῶς τῆς δημοσιότητας ἐπιτρέπουν μία πιὸ νηφάλια ματιὰ σὲ αὐτὴ τὴν ἐπώδυνη περίοδο.
Ἡ πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὰ μέτρα ποὺ ἐλήφθησαν γιὰ τὴν ἀντιμετώπισή της, ἐπηρέασαν τὴν ζωὴ ὅλων μας. Πολλοὶ ἔχασαν δικούς τους ἀνθρώπους, ἄλλοι καταστράφηκαν οἰκονομικά, ὁ ἀναγκαστικὸς ἐγκλεισμὸς προκάλεσε σὲ πολλοὺς ψυχολογικὰ προβλήματα ἢ ἐπιδείνωσε τὰ ὑπάρχοντα, οἱ συνέπειες στὴν πνευματική, διανοητικὴ καὶ κοινωνικὴ ἀνάπτυξη τῶν παιδιῶν εἶναι ἀνυπολόγιστες.
Ὑπάρχει ὅμως καὶ ἕνας τομέας τῆς ζωῆς μας, ὁ πνευματικός, στὸν ὁποῖο ὅλοι λίγο ἕως πολὺ ὑπήρξαμε θύματα, ὄχι τῆς πανδημίας τῆς ἴδιας, ἀλλὰ τῆς δικῆς μας πνευματικῆς ἀμέλειας, ἀφροντισιᾶς καὶ ἀδιαφορίας ὅλα τὰ προηγούμενα χρόνια. Ἡ πανδημία μᾶς βρῆκε σὲ πνευματικὴ πτωχεία, ἀπροετοίμαστους, χωρὶς τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ ἐνοικοῦσα μέσα μας, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ κτυπηθοῦμε ἄσχημα ὡς ἄνθρωποι ἀλλὰ καὶ ὡς Ἐκκλησία ἐν συνόλῳ.
Ἡ πνευματική μας πτωχεία φάνηκε πρῶτα ἀπὸ τὴν διχόνοια, ἡ ὁποία χώρισε τὴν κοινωνία μας, καὶ μάλιστα τοὺς πιστούς, σὲ ὁμάδες ὑπὲρ καὶ κατὰ τῶν μέτρων τοῦ κορωνοϊοῦ, ὑπὲρ καὶ κατὰ τῶν ἐμβολίων, κ.ό.κ. Ἀπουσίασε ἡ διάκριση, ἡ βασίλισσα τῶν ἀρετῶν κατὰ τοὺς Ἁγίους Πατέρες, ποὺ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι μᾶς βοηθᾶ νὰ διακρίνουμε τὰ πνεύματα καὶ τὶς καταστάσεις. Ἂν ἤμασταν σὲ καλὴ πνευματικὴ κατάσταση δὲν θὰ φώλιαζε αὐτὴ ἡ διχόνοια μέσα στὴν κοινωνία μας. Ἀδιάψευστος μάρτυρας τῆς πνευματικῆς μας πτωχείας καὶ τοῦ σαρκικοῦ μας φρονήματος εἶναι ὁ ἀπόστολος Παῦλος ποὺ λέει στὴν Α’ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολή του: “ὅπου γὰρ ἐν ὑμῖν ζῆλος καὶ ἔρις καὶ διχοστασίαι, οὐχὶ σαρκικοὶ ἐστε καὶ κατὰ ἄνθρωπον περιπατεῖτε;” (Κορ. Α 3,3) καὶ πάλι στὴν πρὸς Γαλάτας, “φανερὰ δὲ ἐστι τὰ ἔργα τῆς σαρκός, ἅτινά ἐστι … ἔχθραι, ἔρεις, ζῆλοι, θυμοί, ἐριθεῖαι, διχοστασίαι, αἱρέσεις, φθόνοι” (Γαλ. 5,19-21) κτλ.
Ἄλλη ἀπόδειξη τῆς πνευματικῆς μας πτωχείας ὑπῆρξε ἡ διατάραξη τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ μας βίου, τὸ κλείσιμο τῶν ἐκκλησιῶν, ἡ ἀπαγόρευση τῆς συμμετοχῆς τῶν πιστῶν στὴ Θεία Λειτουργία καὶ οἱ δυσκολίες στὴν τέλεση τῶν λοιπῶν μυστηρίων. Γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους, ποὺ τὸ κέντρο τῆς ζωῆς μας εἶναι ἡ Θεία Λατρεία, ἡ ἀπόφαση γιὰ τὸ κλείσιμο τῶν ἐκκλησιῶν ἦταν τὸ πιὸ ἐμφανὲς σημάδι ἄρσης τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὸ λαό μας. Ἕνα τέτοιο γεγονός, πρωτάκουστο στὴν ἐκκλησιαστική μας ἱστορία σὲ περίοδο εἰρήνης καὶ ἀπουσίας διωγμῶν, θὰ ἔπρεπε ἀπὸ μόνο του νὰ μᾶς συγκλονίσει καὶ νὰ μᾶς κινήσει σὲ ἐθνικὴ μετάνοια.
Ἀπὸ τὴν ἄλλη, τὰ μέτρα κατὰ τοῦ κορωνοϊοῦ, τὰ λὸκ ντάουν, οἱ ἀπαγορεύσεις καὶ τὰ ἐπακόλουθα ὑποχρεωτικὰ μέτρα κοινωνικῆς πίεσης καὶ ἐπιβολῆς, ὥστε νὰ ἐπιτευχθεῖ ἕνα κατὰ τὸ δυνατὸν ψηλότερο ποσοστὸ ἐμβολιασμοῦ τοῦ πληθυσμοῦ, εἶχαν παγκόσμια ἐφαρμογή. Ἡ παγκοσμιότητα τῶν μέτρων σὲ συνδυασμὸ μὲ τὸν κοινωνικὸ ἀποκλεισμὸ ὅσων δὲν δέχθηκαν νὰ ἐμβολιαστοῦν, παραπέμπει εὔλογα στὶς συγκλονιστικὲς εἰκόνες ποὺ μὲ μελανὰ χρώματα διαζωγραφίζει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης στὴν Ἀποκάλυψή του. Τὸ ὅτι καταστάσεις ποὺ προφητεύτηκαν πρὶν 2000 χρόνια, καὶ ἦταν ἀδιανόητες μέχρι προσφάτως, εἶναι σήμερα δυνατὲς σὲ παγκόσμια κλίμακα, εἶναι ἀπόδειξη τῆς θεοπνευστίας τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ἡ ἀδυναμία νὰ κατανοήσουμε τοὺς καιροὺς καὶ νὰ πορευτοῦμε πρὸς τὰ ἔσχατα ἐν Χριστῷ, φανερώνει τὴν πνευματική μας πτωχεία. Εἶναι ἐνδεικτικό τῆς πνευματικῆς ἀδιαφορίας μας τὸ ὅτι τὸ μάθημα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐσχατολογίας λείπει ἀπὸ ὅλες τὶς Θεολογικές μας σχολές.
Ὅσον ἀφορᾶ εἰδικότερα τὸ θέμα τῶν ἐμβολίων, πλέον ἡ ἐπιστημονικὴ κοινότητα κατέληξε σὲ ἕνα κοινὸ συμπέρασμα καὶ ἡ ἀλήθεια βγῆκε στὴν ἐπιφάνεια. Ὁ Εὐρωπαϊκὸς Ὀργανισμὸς Φαρμάκων (EMA), ἐπιβεβαίωσε ἐγγράφως πρὸς τὸ Εὐρωκοινοβούλιο ὅτι τὰ ἐμβόλια δὲν κατασκευάστηκαν, γιὰ νὰ προστατεύουν ἀπὸ τὴν μόλυνση ἢ/καὶ τὴν μετάδοση τοῦ κορωνοϊοῦ. Ἑπομένως, ἄδικα ἀφέθηκε νὰ φωλιάσει αὐτὸς ὁ διχασμὸς ἀνάμεσα σὲ ἐμβολιασμένους καὶ μή. Ἐπιπλέον, ἡ συνολικὴ χρησιμότητα τῶν ἐμβολίων γιὰ τὸν κορωνοϊὸ βρίσκεται ἀκόμα ὑπὸ μελέτη μὲ δεδομένες τὶς ἀναφερόμενες παρενέργειες καὶ τοὺς θανάτους, καθὼς καὶ τὴν πρόσφατη ἀπόσυρση ἀπὸ τὴν ἀγορὰ ἑνὸς τῶν ἐμβολίων.
Γιὰ αὐτὴν τὴν κακὴ πνευματική μας κατάσταση, ποὺ τὴ φανέρωσε ἡ περιπέτεια τοῦ κορωνοϊοῦ, ὅλοι φέρουμε μερίδιο εὐθύνης, ἀλλὰ κυρίως ὅλοι εἴμαστε θύματα τοῦ ἴδιου μας τοῦ ἑαυτοῦ, θύματα τῆς ἀμέλειάς μας. Ἐγκαταλείψαμε τὸ Θεὸ καὶ ἀδικήσαμε τὸν ἑαυτό μας. Τὸ πλέον δυσάρεστο εἶναι ὅτι παραμένουμε στὴν ἴδια ἀμέλεια καὶ ἀδιαφορία, καὶ δὲν προετοιμαζόμαστε γιὰ τοὺς πειρασμοὺς καὶ τὶς δοκιμασίες ποὺ ἔρχονται.
Ἡ μετάνοια καὶ ἡ ἐξομολόγηση, ἡ μυστηριακὴ ζωὴ καὶ ἡ μαθητεία μας στὸ Εὐαγγέλιο καὶ τοὺς Ἁγίους Πατέρες, ἡ ἀποφυγὴ τῆς ποικίλης ἁμαρτίας καὶ τῶν παγίδων τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων εἶναι αὐτὰ ποὺ θὰ μᾶς χαρίσουν τὴν κατ’ ἄμφω ὑγεία, τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος. Μόνο μέσα στὸ ὑγιὲς περιβάλλον τὴν Ὀρθοδοξίας, τῆς ὑγιαινούσης διδασκαλίας, ἐξασφαλίζουμε εὐλογία στὴν παροῦσα ζωὴ καὶ Αἰώνια Βασιλεία στὴ μέλλουσα.
Ἤδη στὴν γειτονιὰ μας μαίνεται ὁ πόλεμος, ὁ ὁποῖος φαίνεται ἀπὸ τὸ νησί μας διὰ γυμνοῦ ὀφθαλμοῦ. Δὲν ξέρουμε τί μᾶς ξημερώνει σὲ αὐτὴ τὴν ἐσχατιὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Οἱ τεκτονικὲς πλάκες τῶν ἠπείρων ποὺ περιβάλλουν τὸ νησὶ μας βρίσκονται σὲ κίνηση προκαλώντας τρομεροὺς γεωπολιτικοὺς σεισμοὺς ἱκανοὺς νὰ ἐξαφανίσουν χῶρες καὶ ἔθνη. Τώρα εἶναι καιρὸς νὰ μάθουμε ἀπὸ τὰ λάθη μας, νὰ σηκωθοῦμε ἀπὸ τὴν πτώση μας, νὰ μισήσουμε τὴν ποικίλη ἁμαρτία καὶ νὰ μετανοήσουμε εἰλικρινά, ὥστε, ἂν ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ ἐπιτρέψει ὁ λαός μας νὰ πέσει καὶ πάλι στὸ καμίνι τῆς Ἱστορίας, νὰ διασωθοῦμε ἀπὸ τὶς φλόγες τοῦ πυρὸς καὶ νὰ ψάλλουμε ἐν μετανοίᾳ καὶ ἐξομολογήσει τὸν ὕμνο τῶν τριῶν Παίδων ἐν καμίνῳ:
“…ἡμάρτομεν καὶ ἠνομήσαμεν ἀποστῆναι ἀπό σοῦ καὶ ἐξημάρτομεν ἐν πᾶσι καὶ τῶν ἐντολῶν σου οὐκ ἠκούσαμεν, οὐδὲ συνετηρήσαμεν οὐδὲ ἐποιήσαμεν καθὼς ἐνετείλω ἡμῖν, ἵνα εὖ ἡμῖν γένηται…
ἀλλὰ ποίησον μεθ’ ἡμῶν κατὰ τὴν ἐπιείκειάν σου καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τοῦ ἐλέους σου καὶ ἐξελοῦ ἡμᾶς κατὰ τὰ θαυμάσιά σου καὶ δὸς δόξαν τῷ ὀνόματί σου, Κύριε.”
(προσευχὴ Ἀζαρίου καὶ ὕμνος τριῶν Παίδων στ. 5-6, 18-19)
Μὲ ἐν Χριστῷ ἀγάπη ἐκ τοῦ Γραφείου κατὰ τῶν αἱρέσεων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πάφου
