"Ο θέλων ευσεβώς ζειν, διωχθήσεται".
Ἁγιορεῖτες Πατέρες
Ἃγιον Ὂρος 3/10 (20/9 ἐκ. ἡμ.)
Ἁγίου μεγαλομάρτυρος Εὐσταθίου
— Ε Κ Τ Α Κ Τ Ο —
Ἡ κλιμάκωση
τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ διωγμοῦ κατὰ τῶν γνησίων, καὶ ὄχι "μισθωτῶν"
ποιμένων, εἶναι γεγονός. Ἡ ὑπεράσπιση ἀπὸ ἕναν ὀρθόδοξο λεβίτη τοῦ αὐτονόητου
-γιὰ ἄλλες ἐποχές- δηλαδὴ τῆς ἀκεραιότητος καὶ καθαρότητος τῆς ὀρθοδόξου
πίστεως ἔναντι τῶν αἱρετικῶν, ψυχικὰ κολάσιμων, διδασκαλιῶν ὅσο καὶ ὁ, κατὰ
τοὺς ἁγίους Πατέρες ὑποχρεωτικός, ἔλεγχος κατὰ τῶν διδασκόντων –συνευδοκούντων
πρὸς αὐτές, σήμερα καθίσταται ΑΙΤΙΑ ΔΙΩΓΜΟΥ. Ἡ ἄρνηση σιωπῆς, ἐν καιρῷ
κηρυσσομένης αἱρέσεως, ἀπὸ ἐπαινετὴ κατήντησε ψεκτή, δεῖγμα
"φανατισμοῦ" καὶ ἀπόδειξη μή "διακριτικῆς" καί
"ἀγαπώσης" καρδίας.
Ἡ
περίπτωση τοῦ γέροντος Ἀρχιμανδρίτη Παϊσίου, καθηγουμένου τῆς Ἱ. Μ. Ἁγίου
Γρηγορίου Παλαμᾶ, εἶναι σὲ ὅλους τοὺς ἀντιοικουμενιστὲς πιστοὺς
γνωστή. Ἀντὶ λοιπὸν τοῦ ὀφειλομένου ἐπαίνου, ἡ Μητρόπολις Φλωρίνης ἐπροχώρησε
τὴν Παρασκευὴ 30 Σεπτεμβρίου στὴν ἀπόφαση ἔκπτωσης τοῦ γέροντος ἐκ τῆς
ἡγουμενικῆς θέσης καὶ τοῦ διεβιβάσθη νὰ ἐγκαταλείψη τὴν μονή. Ὅπως ἀκριβῶς
ἔγινε καὶ στὶς περιπτώσεις τῶν Χιλανδαρινῶν πατέρων, τοῦ γέροντος Σάββα
Λαυρεώτου καὶ τοῦ γέροντος Χερουβεὶμ τοῦ Ἱ. Κ. Ἁγ. Ἰωάννου Κουκουζέλη (Ἱ.Μ.Μ.
Λαύρας), ἔτσι καὶ ἐδῶ ὁ ὁμολογιακὸς ἀγώνας στέφεται μὲ τὶς δάφνες τοῦ διωγμοῦ,
κατὰ τὸ ρητὸν "ὁ θέλων εὐσεβῶς ζεῖν, διωχθήσεται".
Στὸ
χῶρο αὐτοῦ τοῦ μικροῦ σημειώματος περιοριζόμαστε μόνο
νὰ ποῦμε ὅτι ἡ Ἱ. Μ. Ἁγίου
Γρηγορίου Παλαμᾶ ὄχι ἁπλῶς ἐξωραΐσθη ἀλλὰ κυριολεκτικῶς ἐκ βάθρων
ἐκτίσθη ὑπὸ τοῦ γέροντος Παϊσίου, μέσω εἰσφορῶν πιστῶν χριστιανῶν ἐχόντων
εὐλάβεια πρὸς τὸ ἔργο καὶ τὴν ἀγωνιστικότητα τοῦ γέροντος.
Αὐτὸς εἶναι καὶ ἕνας λόγος ποὺ δὲν τιμᾶ οὐδόλως
τὶς ἀστυνομικὲς ἀρχές, οἱ ὁποῖες διὰ τῆς συνεχοῦς παρουσίας ἀσφαλιτῶν, κάθε ἄλλο
παρὰ διακριτικῆς, ἔχουν διαμορφώσει ἕνα κλῖμα φόβου καὶ ἀπειλῆς ἔξωθεν τῆς μονῆς,
τόσο γιὰ τοὺς προσερχομένους πιστοὺς ὅσο καὶ γιὰ τὸν γέροντα.
Ἐν τέλει ὁ διωγμὸς αὐτός, ὅπως καὶ τῶν ἁγιορειτῶν
πατέρων δὲν συνιστᾶ τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὴν ἔμπρακτη ἐφαρμογὴ τῆς παραγράφου 22 τοῦ
ἐπαίσχυντου κειμένου τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης, αὐτοῦ περὶ τῶν σχέσεων τῆς Ὀρθοδόξου
Ἐκκλησίας πρὸς τοὺς αἱρετικούς, καὶ ἡ ὁποία ὁμιλεῖ περὶ καταδίκης τῶν "διασπαστῶν"
τῆς Ἐκκλησίας ὑπὸ "ἀτόμων ἢ ὁμάδων". Ὁ γέροντας Ἀρχιμ. Παΐσιος
διασπᾶ τὴν "ἑνότητα" και "ἀγάπη" τῶν συμπορευομένων μετὰ τοῦ
οἰκουμενιστικοῦ Φαναρίου.
-
Ο Πατέρας Παϊσιος επέλεξε μόνος Του την οδό της αληθινής Ομολογίας.
Γνώριζε και περίμενε τα όσα θα επακολουθούσαν. Τον αληθινό έπαινο που
του αντιστοιχεί θα τον λάβει από Τον Αγωνοθέτη Χριστό μας και τους
αληθινούς δούλους Του. Στην πλούσια στα λόγια εποχή μας, αλλά ως
αποδεικνύεται φτωχή στην Ομολογιακή πράξη, υπήρξε τουλάχιστον Αυτός ο
Ένας Κληρικός, που έτρεξε προς Δόξα Χριστού, να λάβει το Στεφάνι του
πνευματικού Μαρτυρίου Του
-
Όλο αυτό ξέρετε τί μου θυμίζει; Τους τύπους που τηρούσαν οι Φαρισαίοι.
Όταν έσωζε έναν ασθενή ο Χριστός το Σάββατο τον κατακεραύνωναν! Όταν
έτρωγαν σιτάρι από τους αγρούς οι μαθητές τους κατέκριναν. Όταν δεν
έπλυνε τα χέρια του τον έλεγχαν. Αντί να κοιτάμε την ουσία, βλέπουμε τους
τύπους, φαρισαίζουμε...Δηλαδή δεν έκανε καλά ο πατέρας Παίσιος; Που
υπερασπίζετε τα της ορθής πίστεως; Tι να πει κανείς,τόση τύφλα εν
αρτιμελεία δε περίμενα να παρακολουθώ.
-
Το πρόβλημα στη βάση του δεν είναι η παύση του μνημοσύνου αλλά το ότι ο κ. Θεόκλητος ΔΕΝ ΘΕΩΡΕΙ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!!!
-
Ε.Κ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΝΗ....ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΠΩΘΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ....ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ....Η ΜΟΝΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΕΞΟΔΑ ΧΤΙΣΤΗΚΕ!!! ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, ΟΥΤΕ Ο ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ!!! ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΞΑΜΕ, ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΠΑΪΣΙΟ ΜΕ ΤΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟ.....ΜΕ ΤΑ 1500 ΕΥΡΩ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΣΤΑ 18 ΧΡΟΝΙΑ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ΣΤΗ ΜΟΝΗ... ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΤΙΠΟΤΑ!!!
