ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ: ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΤΑ ΚΡΗΜΝΩΝ

Αγώνας - Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Α.Φ.176

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος συνεχίζει ἀκάθεκτος τὶς συμπροσευχές του μὲ τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν διαφόρων θρησκειῶν τοῦ κόσμου, προκειμένου νὰ ἐπικρατήσει ἡ εἰρήνη καὶ νὰ λυθοῦν τὰ σοβαρὰ κοινωνικὰ προβλήματα, ποὺ ἀντιμετωπίζουν οἱ ἄνθρωποι – σύμφωνα πάντα μὲ τὸν ἰσχυρισμό του.

Οἱ κινήσεις αὐτὲς εἶναι θεατρικὲς καὶ οἱ «προσευχές» του δὲν γίνονται εὐπρόσδεκτες ἀπὸ τὸν Θεό, γιὰ τὸν ἁπλούστατο λόγο ὅτι ὑποδεικνύονται ὑπογείως ἀπὸ τοὺς ἰσχυροὺς τῆς γῆς καὶ γιατὶ ἐπιπλέον ἀπευθύνονται σὲ ψεύτικους θεούς. Ἡ συμμετοχὴ τῶν Ὀρθοδόξων στὶς συμπροσευχὲς μὲ τοὺς ἀλλόθρησκους συνιστᾶ πτώση, γιατὶ ἐθελοντικὰ ἐξισώνονται μὲ τοὺς ἄλλους θρησκευτικοὺς ἡγέτες καὶ προδίδουν τὴν Ὀρθόδοξη πίστη.

Προσωπικά, κάθε φορὰ ποὺ βλέπω τοὺς θρησκευτικοὺς ἡγέτες σὲ κοινὴ προσευχή, μοῦ ἔρχεται στὸ νοῦ ἡ ἀρχὴ τῶν συγκοινωνούντων δοχείων. Δυστυχῶς, ἡ ἀληθινὴ πίστη νοθεύεται ἀπὸ τὶς αἱρέσεις καὶ τὶς ψεύτικες θρησκεῖες.

Ἡ στάση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στὶς συμπροσευχὲς αὐτὲς εἶναι προκλητικὴ γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους. Ἔχει τὴν ψευδαίσθηση ὁ Παναγιώτατος ὅτι σύντομα θὰ μᾶς ὁδηγήσει ἐκεῖ ποὺ αὐτὸς ἐπιθυμεῖ. Κάνει λάθος ὅμως. Οὔτε καὶ βοηθᾶνε οἱ συνεχεῖς μεταμορφώσεις του, ποὺ μὲ βαθιὰ λύπη παρατηροῦμε κατὰ καιρούς.

Στὴν Πόλη ἐμφανίζεται ὡς ὁ ἀμετακίνητος Πατριάρχης τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων, στὸ Ἅγιον Ὄρος γίνεται φιλομόναχος καὶ ἀνύστακτος ὑπερασπιστὴς τῆς Ὀρθοδοξίας, στὴν Ἑλλάδα εὐλογεῖ καὶ παρηγορεῖ τοὺς χειμαζόμενους ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ κρίση, καὶ ὄχι μόνο, ἀδελφούς, ἐνῶ στὸ Βατικανὸ ἀγάλλεται ἀσπαζόμενος τὸν αἱρετικὸ Πάπα καὶ στὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Ἐκκλησιῶν γίνεται ἕνα μὲ τὶς ἀμέτρητες παραφυάδες τῶν Προτεσταντῶν. Ἐπίσης ὁ Πατριάρχης ἀποφεύγει νὰ μιλήσει γιὰ τοὺς ἐχθροὺς τῆς πίστεως, γιατὶ ὁ σκοπός του εἶναι νὰ ἐπικοινωνεῖ μὲ αὐτούς, προκειμένου νὰ γίνουν πράξη τὰ σχέδια τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς, οἱ ὁποῖοι θέλουν ὅλες οἱ θρησκεῖες νὰ γίνουν μία, γιὰ νὰ καταδυναστεύουν τοὺς λαοὺς εὐκολότερα.

Καὶ φτάνουμε στὸ κρίσιμο ἐρώτημα. Ποιὰ πρέπει νὰ εἶναι ἡ στάση μας ἀπέναντι στὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη; Ἀπαντῶ ὡς ἑξῆς:

ΚΑΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΑΛΛΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ

ΟΤΑΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΚΛΩΤΣΑ «ΤΗΝ ΚΑΡΔΑΡΑ ΜΕ ΤΟ ΓΑΛΑ»

Ο ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ κ. ΙΕΡΟΘΕΟΣ:

Ἡ προώθηση κάθε αἱρετικῆς καινοτομίας, ὅπως ὁ Οἰκουμενισμὸς καὶ ἡ μεταπατερικὴ θεολογία, θὰ ἦταν δύσκολο νὰ εὐοδωθεῖ, ἂν δὲν βοηθοῦσαν στὴν ἑδραίωσή της οἱ ἐπίσκοποι καὶ κάποιοι σημαίνοντες θεολόγοι.

Ἐπειδὴ τοῦτο τὸ γνώριζαν καλὰ οἱ Πατέρες, μᾶς ἐδίδαξαν ὄχι ἁπλῶς τὸν ἔλεγχο κάθε αἱρετικῆς δοξασίας, ἀλλὰ τὴν ὀνομαστικὴ ἀναφορὰ τῶν αἱρετιζόντων καὶ τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ ὅσους εἴτε διδάσκουν αἱρετικὲς διδασκαλίες, εἴτε συγκαταβαίνουν καὶ ἀνέχονται τὴν ἐξάπλωση ὁποιασδήποτε αἱρέσεως.

Ὑπῆρξε ἡ γνωστὴ πρωτοβουλία τῆς Συνάξεως τῶν ἱερέων καὶ μοναχῶν νὰ πραγματοποιηθεῖ μιὰ Ἡμερίδα, στὴν ὁποία θὰ καταγγελθεῖ ἡ μεταπατερικὴ θεολογία. Καὶ πράγματι ἔγινε στὶς 15 Φεβρουαρίου στὸν Πειραιᾶ, ὀργανωθεῖσα ἀπὸ τὸν τοπικὸ μητροπολίτη κ. Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος (μαζὶ μὲ τὸν μητροπολίτη Ναυπάκτου) δὲν δέχεται νὰ κατονομάσει τοὺς αἱρετικοὺς οἰκουμενιστὲς (διαχριστιανικούς, διαθρησκειακούς, μετα-πατερικοὺς ἢ νεο-πατερικούς).

Αὐτὴ ἡ ἀντιπατερικὴ νοοτροπία, ἐπικράτησε καὶ στὴν Ἡμερίδα. Πρωτοφανὲς στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, νὰ καταφέρονται οἱ ποιμένες κατὰ μιᾶς αἱρέσεως, ἡ ὁποία ἀριθμεῖ δεκάδες χρόνια, καὶ νὰ μὴν τολμοῦν νὰ κατονομάσουν τοὺς ἀρχηγοὺς τῆς αἱρέσεως, τοὺς διακινητές της καὶ τοὺς ὀπαδούς της. Καὶ αὐτὸ ἀκολούθησαν καὶ οἱ ἄλλοι ὁμιλητές, ἀκόμα καὶ ὁ καθηγητὴς δογματικῆς στὸ Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κ. Τσελεγγίδης, τοῦ ὁποίου ἡ θαυμάσια εἰσήγηση ἀπέδειξε ἄνευ ἀμφιβολίας, ὅτι οἱ μεταπατερικοὶ θεολόγοι βρίσκονται ἐκτὸς τοῦ κλίματος καὶ τῆς διδασκαλίας τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας.

Ἀλλὰ ἐκεῖνος ποὺ προκάλεσε ἀλγεινὴ ἐντύπωση στὸ ἀκροατήριο (σὲ μέρος τοῦ ἀκροατηρίου, ἂν θέλετε), ἦταν ὁ μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος. Στὴν εἰσήγησή του, βέβαια, ἀνέλυσε μὲ θαυμάσιο τρόπο τὸ θέμα του, «Ἡ μεταπατερικὴ θεολογία ἀπὸ ἐκκλησιαστικῆς προοπτικῆς» καὶ μᾶς ἔδωσε πολλὰ στοιχεῖα, ὥστε νὰ μποροῦμε νὰ κατανοήσουμε τὶς παγίδες καὶ τὶς ἐκτροπὲς τῆς μετα-πατερικῆς θεολογίας.

Ὅμως, κι αὐτὸς δὲν κατονόμασε τοὺς μεταπατερικοὺς ποιμένες καὶ θεολόγους ποὺ διαστρέφουν τὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία. Μίλησε ἀορίστως γιὰ μεταπατερικὴ σκέψη καὶ μεταπατερικὴ θεολογία, ἡ ὁποία «εἶναι ξένη πρὸς τὴν θεολογία τῆς Ἐκκλησίας μας», «ἀναιρεῖ τὶς (Ἅγιες) Γραφές». Μίλησε γιὰ τοὺς «λεγόμενους μετα-πατερικοὺς θεολόγους», οἱ ὁποῖοι εἶναι πολλοὶ καὶ διαφέρουν μεταξύ τους ὡς πρὸς τὶς τάσεις καὶ οἱ ὁποῖοι «ἀσεβοῦν σὲ βάρος τῆς λατρείας καὶ τῆς προσευχῆς». (Ἐφ’ ὅσον εἶναι πολλοί, ἄρα, ἐκτὸς ἀπὸ ὅσους γνωρίζουμε, ὑπάρχουν κι ἐκεῖνοι τοὺς ὁποίους ἀγνοοῦν οἱ πιστοί). Τέλος διαπίστωσε ὅτι «εἰσάγεται ἕνας μετανεωτερικὸς στοχασμὸς καὶ στὴν πραγματικότητα ἐκπροτεσταντίζεται ὅλη ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση τῶν Προφητῶν, Ἀποστόλων καὶ τῶν Πατέρων».

«ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΤΡΟΠΗ ΕΠΙΔΟΞΩΝ ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΘΕΟΛΟΓΩΝ»

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν στηρίζει τὴν

«ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ  ΕΚΤΡΟΠΗ  ΕΠΙΔΟΞΩΝ  ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΩΝ  ΘΕΟΛΟΓΩΝ»

Ὁ καθηγητὴς Τσελεγγίδης τονίζει:

Ἡ μεταπατερικὴ θεολογία δὲν ἔχει ἁπλῶς χαρακτῆρα «πατρομαχίας, ἀλλὰ κυρίως συνιστᾶ μία θεομαχία»

Στὴν Ἡμερίδα ποὺ πραγματοποιήθηκε στὶς 15 Φεβρουαρίου 2012 στὸν Πειραιᾶ καὶ στὸ Στάδιο «Εἰρήνης καὶ Φιλίας» μὲ θέμα «Πατερικὴ Θεολογία καὶ Μεταπατερικὴ Αἵρεση», μίλησε καὶ ὁ καθηγητὴς θεολογίας κ. Δημ. Τσελεγγίδης.

Ἡ εἰσήγησή του εἶχε τὸν τίτλο: «Νεοπατερικὴ ἢ νεο-βαρλααμιτικὴ θεολογία; Ἄγνοια ἢ ἄρνηση τῆς ἁγιότητας; Κριτήρια τοῦ ὀρθοδόξως καὶ ἀπλανῶς θεολογεῖν». Καὶ ὑπότιτλο: «Ἡ ὑπεροψία καὶ ἡ θεολογικὴ ἐκτροπὴ τῶν ἐπίδοξων μεταπατερικῶν θεολόγων». Ἀσφαλῶς (ὅπως συμβαίνει σὲ παρόμοιες περιπτώσεις) τὸ κείμενο αὐτὸ θὰ δημοσιευθεῖ, μαζὶ μὲ τὶς ἄλλες εἰσηγήσεις (ὅπως τοῦ μητροπολίτη Ναυπάκτου Ἱερόθεου, τῶν πρωτοπρεσβυτέρων καθηγητῶν π. Γ. Μεταλληνοῦ καὶ π. Θ. Ζήση κ.ἄ.) στὴν πληρότητά του ὡς γραπτὸς λόγος, μὲ τὶς στίξεις, τὴν προσθήκη ὅσων δὲν ἀναγνώστηκαν λόγῳ ἐλλείψεως χρόνου, καὶ μὲ τὶς ὑποσημειώσεις.

Ἐπειδὴ ὣς τὴν δημοσίευση θὰ παρέλθη ἀρκετὸς χρόνος –καὶ τὰ γεγονότα τρέχουν– σκεφτήκαμε πὼς ἡ ἀπομαγνητοφώνηση ἑνὸς τμήματος τῆς εἰσηγήσεως αὐτῆς ἦταν ἀναγκαία τώρα, γιατὶ α) γιὰ πρώτη φορὰ ἐπίσημα σὲ Ἡμερίδα ἀποκαλύπτεται μὲ ὑπεύθυνο θεολογικὸ λόγο, πὼς ἡ μεταπατερικὴ θεολογία ἀποτελεῖ μέρος τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ προσβολὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας (ἔστω κι ἂν δὲν κατονομάστηκαν ἀπὸ τὸν ὁμιλητὴ οἱ μεταπατερικοὶ θεολόγοι) καὶ β) καθόσον ἡ «Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν» Βόλου ἀνακοίνωσε μιὰ Ἐκδήλωση-Διάλεξη ποὺ διοργανώνει στὶς 5 Μαρτίου 2012! Καὶ ποῦ θὰ γίνει αὐτὴ ἡ Διάλεξη; Στὴν Ἀθήνα καὶ στὴν αἴθουσα Ἐπιμορφωτικῶν ἐκδηλώσεων τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς!

Δηλαδή, τὴν στιγμὴ ποὺ ἕνα μεγάλο τμῆμα τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας ἐδῶ καὶ καιρὸ (καὶ μὲ τὴν ἐν λόγῳ Ἡμερίδα) καταδικάζει τὴν μεταπατερικὴ θεολογία καὶ τὴν Ἀκαδημία τοῦ Βόλου, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ ὁ Δημητριάδος Ἰγνάτιος, συνεχίζουν ἀπτόητοι τὸ διχαστικό τους ἔργο καὶ

Ι) Ἤδη στὶς 2 Δεκεμβρίου 2011 ὁ κ. Ἱερώνυμος δέχτηκε στὸ Ἀρχιεπισκοπικὸ Μέγαρο «τὸ Δ. Σ. τῆς Ἀκαδημίας Θεολογικῶν Σπουδῶν Βόλου, μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν Πρόεδρό του ...Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιο» καὶ τότε, εἶχε τὴν εὐκαιρία «ὁ Μακαριώτατος νὰ ἐκφράσει τὴν εὐαρέσκεια καὶ ἱκανοποίησή του γιὰ τὴν πλούσια καὶ καρποφόρα δράση τῆς Ἀκαδημίας Θεολογικῶν Σπουδῶν, ἐνῶ δὲν παρέλειψε νὰ ἐπαναλάβει τὴ στήριξη καὶ ἐκτίμησή του γιὰ τὸ πρωτοποριακὸ ἔργο ποὺ ἐπιτελεῖται στὸ Βόλο. Σημείωσε δὲ ὅτι ... ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ φωνὲς σὰν τῆς Ἀκαδημίας τοῦ Βόλου, γι’ αὐτὸ καὶ ἐνθάρρυνε τοὺς ὑπευθύνους της νὰ συνεχίσουν στὸν ἴδιο δρόμο, ἀψηφώντας τὶς ἀνοίκιες καὶ ἄδικες ἐπιθέσεις» ἐναντίον της!

Μεταπατερικών έργα και ημέραι. Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου

ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΕΡΓΑ  ΚΑΙ  ΗΜΕΡΑΙ
του Ιωάννου  Ν.  Μαρκά
 

Εισήγηση στην ημερίδα "Πατερική θεολογία ακι μεταπατερική αίρεση" Ιεράς Μητροπολεως Πειραιώς, ΣΕΦ 15-2-2012

ΕΙΣΑΓΩΓΗ-ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

Σεβασμιώτατοι,  σεβαστοί Πατέρες,
ελλογιμότατοι κ. Καθηγητές,  αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, 

Οφείλουμε εξαρχής να σημειώσουμε ότι η εισήγησή μας θα περιοριστεί σχεδόν αποκλειστικά στη δράση της «Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών» της Ι.Μ. Δημητριάδος, και σε μια ενδεικτική δραστηριότητα ορισμένων προσώπων που συμμετέχουν στα προγράμματά της, και τούτο διότι, κατά την ταπεινή μας εκτίμηση,το συγκεκριμένο θεολογικό ίδρυμα υπήρξε το πρώτο που,επισήμωςστον ελλαδικό χώρο, καθιέρωσε και θεμελίωσε τον όρο της «μεταπατερικότητας» με το γνωστό τετραήμερο συνέδριο που έλαβε χώρα μεταξύ 3-6 Ιουνίου 2010... 

Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει πως η «Ακαδημία» και οι συντελεστές της γέννησαν την «μεταπατερικότητα», ούτε ότι έξω από αυτήν δεν δραστηριοποιούνται εντόνως οι γνωστοί «μεταπατερικοί» κύκλοι, αφού το «μεταπατερικό» ζήτημα είναι τόσο παλαιό, όσο και η παναίρεση του Οικουμενισμού, η οποία για να προωθηθεί βασίστηκε εν πολλοίς στην περίφημη «υπέρβαση των Πατέρων». Εκτιμούμε όμως πως αξίζει τον κόπο να ερευνηθεί, στα πλαίσια μιας σύντομης εισηγήσεως, ειδικότερα η περίπτωση της «Ακαδημίας», εις τρόπον ώστε να προσεγγιστούν «τα έργα και οι ημέρες» των μεταπατερικών συντελεστών της, που τόσο θόρυβο έχουν προκαλέσει σε ολόκληρο τον Ορθόδοξο θεολογικό κόσμο.  

Για πολλούς βεβαίως, ίσως να ακούγεται λίγο παράξενο και να απορούν, πως είναι δυνατόν μια «ακαδημία θεολογικών σπουδών» να δημιουργεί τόσο θόρυβο και τόσες αντιδράσεις γύρω από το όνομά της. Είναι άραγε τόσο έντονο το πρόβλημα της λειτουργίας της και σε ποιά σημεία μπορεί να εστιαστεί αυτό; Εν πρώτοις, και πολύ γενικά και πρόχειρα, μια πρώτη απάντηση μπορεί να δοθεί στο γεγονός πως πρόκειται για ένα θεολογικό ίδρυμα στον ελλαδικό Ορθόδοξο χώρο, που παράγει ένα «νέο κύμα» θεολογίας, ένα είδος «θεολογικών σπουδών» αλλιώτικο από όσα μέχρι τώρα γνωρίζαμε, ένα καθαρά «νεοεποχίτικο» μοντέλο εργαστηριακής θεολογίας του συγκρητισμού, με μία εξειδικευμένη επιστημονική ομάδα εργασίας, που οι διασυνδέσεις της δείχνουν να ξεπερνούν τα στενά όρια του επιστημονικού-θεολογικού χώρου. Το πρόβλημα εν ολίγοις δεν είναι επιφανειακό ή μονοδιάστατο, όπως ίσως να θεωρούν κάποιοι, αλλά σύνθετο και πολυεπίπεδο, με βαθύτερες ρίζες και άρα δύσκολο ως προς την προσέγγιση και αντιμετώπισή του. Αυτό που πρίν από μερικές δεκαετίες φάνταζε ως «περιθώριο», σήμερα είναι το κυρίαρχο ρεύμα στο θεολογικό χώρο και μάλιστα στον ορθόδοξο. 

Η «Ακαδημία του Βόλου» είναι καρπός και κατάκτηση του εκσυγχρονιστικού πνεύματος που έχει μεταλαμπαδευτεί από τη Δύση στην καθ’ ημάς Ανατολή. Η τακτική που ακολουθήθηκε και ακολουθείται είναι απλή και καλά σχεδιασμένη: καθηγητές-ινστρούχτορες της «Νέας Εποχής» επιδίδονται στην «εκπαίδευση» των κατάλληλων προσώπων, με σκοπό να γίνουν οι επόμενοι «κήρυκες» και «ιεραπόστολοι» της «νεοεποχίτικης θεολογίας» του διαχριστιανικού και διαθρησκειακού συγκρητισμού, σε ένα ορθόδοξο πλήρωμα εντελώς ακατήχητο και απληροφόρητο, σχετικά με τις πραγματικές τους προθέσεις. Αρωγός σε αυτήν την προσπάθεια είναι πλέον και μέρος του εκκλησιαστικού κατεστημένου, το οποίο δειλά-δειλά αρχίζει και βγαίνει σε τούτο το εκσυγχρονιστικό προσκήνιο, στηρίζοντας και υποθάλπτοντας εμπράκτως τη νέα αυτή θεολογία και τους επίσημους φορείς της. Όπως θα παρατηρήσουμε εντός ολίγου, όλη αυτή η λεπτή και ασυναίσθητη αποστασία στο χώρο της θεολογίας, σε συνδυασμό με τον εισαγόμενο-δυτικό τρόπο ζωής που έχει επικρατήσει στο καθημερινό γίγνεσθαι, διαμορφώνει στον Ορθόδοξο κόσμο, με αργά αλλά σταθερά και μεθοδικά βήματα, μια ψευδο-χριστιανική πνευματικότητα, μια θεολογική καρικατούρα, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο «θρησκευτικό τσουβάλιασμα» των λαών, μέσω της Πανθρησκείας και του Οικουμενισμού, δηλαδή στη «νέα θρησκευτική συνειδητότητα» του πλανητικού συστήματος. 

ΣΚΟΠΟΣ-ΔΟΜΗ-ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ «ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ» ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ 

Η «Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών» φαίνεται να υπηρετεί πιστά, ένα τέτοιο εκσυγχρονιστικό σχέδιο[1].Ένας εκ των στενών συνεργατών της «Ακαδημίας», ο γνωστός δημοσιογράφος της «Καθημερινής», Σταύρος Ζουμπουλάκης, σε άρθρο του στο περιοδικό που διευθύνει [2], με τίτλο Το ανανεωτικό εγχείρημα της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών, εξέφρασε ακριβώς αυτόν τον ενθουσιασμό, της κυήσεως μιας «ουσιώδους αλλαγής στη θεολογική σκέψη στην Ελλάδα». Η αποψή του έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον επειδή εκφράζει το σύνολο σχεδόν των συμμετεχόντων σε αυτό το περισπούδαστο θεολογικό «thinktank»(=δεξαμενή σκέψης) και μας παρουσιάζει τον οδοδείκτη πάνω στον οποίον κινείται το ίδρυμα και οι εκπρόσωποί του. Πρώτο στοιχείο, το γεγονός ότι «η Ακαδημία είναι εντελώς απαλλαγμένη από κάθε θεολογικό αντιδυτικισμό». Η αγιοπατερική θέση, πως ο δυτικός χριστιανισμός είναι –στην μετά το Σχίσμα εποχή- αίρεση, χαρακτηρίζεται γελοία και παράλληλα αναγνωρίζονται ως «κολοσσιαία» ονόματα, «θεολόγοι» της Δύσεως, όπως ο Θωμάς Ακινάτης και ο Λούθηρος. Δεύτερο στοιχείο, κατά τον κ. Ζουμπουλάκη, είναι ότι η «Ακαδημία» αντιστέκεται στον εξωραϊσμό και στην εξυμνητική εικόνα του Βυζαντίου, ενώ παράλληλα επαίρεται για το ότι έρχεται να αποδαιμονοποιήσει το Διαφωτισμό, και να τον προσεγγίσει χωρίς σκοταδιστικό και φανατικό πνεύμα, ασκώντας ταυτόχρονα κριτική στην Εκκλησία, για τον τρόπο με τον οποίο τον πολέμησε. Ένα τρίτο στοιχείο, πραγματικό επίτευγμα για τους «ακαδημαϊκούς» θεολόγους, είναι η συνομιλία με εξωεκκλησιαστικούς διανοούμενους και στοχαστές «που δεν είναι χριστιανοί αλλά αγνωστικιστές ή άθεοι». Αυτή η «θεολογική» στροφή, βοηθάει τα μέγιστα ώστε τα θέματα που ανοίγει η «Ακαδημία» να χαρακτηρίζονται από μία «εξωστρέφεια», να «είναι στραμμένα δηλαδή προς την κοινωνία και τον πολιτισμό». 

Τί είναι όμως ακριβώς το συγκρότημα που εμείς γνωρίζουμε ως «Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών» της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και το οποίο έκανε την εμφάνισή του για πρώτη φορά εν έτει 2000; Στην πραγματικότητα είναι μία Μη Κυβερνητική Οργάνωση, με την επωνυμία «ΜΚΟ Ακαδημία Δημητριάδος», με επικεφαλής πρόεδρο τον οικείο μητροπολίτη, κ. Ιγνάτιο, που ακολουθεί την κλασσική τακτική που συνηθίζουν όλες οι ΜΚΟ, να συμμετέχει σε «ανοιχτά» χρηματοδοτικά προγράμματα των κυβερνήσεων. Όπως άλλωστε έχει λεχθεί ευφυώς, εάν επιθυμεί κάποιος να λάβει κυβερνητικό χρήμα με τη σέσουλα, καλά είναι να ιδρύσει μια ...μη κυβερνητική οργάνωση. Η αλήθεια είναι πως μέχρι πρότινος, αποτελούσε μια εύλογη και έντονη απορία, από που χρηματοδοτείται ένα τέτοιο ίδρυμαεις τρόπον ώστε να εκτελεί πανάκριβα συμπόσια και συνέδρια, ή να εκτελεί προγράμματα και αποστολές «εκτός έδρας», ακόμη και σε μακρινά μέρη του εξωτερικού[3]και γενικά πως είναι δυνατόν εν μέσω οξείας οικονομικής κρίσης, ένας τέτοιος «οργανισμός» να δουλεύει με «φουλ τις μηχανές». 

Το ενδιαφέρον λοιπόν στοιχείο, είναι ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ίδρυμα, που ενώ ο τίτλος του και το καταστατικό του «φωνάζουν» πως δεν έχει σχέση με κράτη και κυβερνήσεις, εν τούτοις η χρηματοδότησή του σε αρκετές περιπτώσεις είναι κρατική. Άλλωστε μόλις πρόσφατα αποκαλύφθηκε, ότι η ΜΚΟ «Ακαδημία Δημητριάδος», στήθηκε στην ουρά μαζί με άλλες 174 ΜΚΟ, για να διεκδικήσει (και να μοιραστεί με όσες επιλεγούν) 280 εκατομμύρια ευρώ για «κοινωνική εργασία», σε πρόγραμμα του Υπουργείου Εργασίας[4]. Επιπλέον, ενδεικτικό είναι το παράδειγμα μίας ημερίδας που διοργανώθηκε πέρυσι, τον Απρίλιο του 2011, στην Αθήνα και στο ξενοδοχείο «Κάραβελ», σχετικά με «τη σημασία του διαθρησκειακού και διαπολιτισμικού διαλόγου» [5] και στην οποία πρωταγωνιστικό ρόλο είχε η «Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών». Η ημερίδα αυτή διοργανώθηκε από την πρεσβεία της Ινδονησίας στην Αθήνα, υπό την αιγίδα (και άρα τη χρηματοδότηση) των υπουργείων Εξωτερικών της Ελλάδας και της Ινδονησίας. Την ημερίδα παρακολούθησαν θρησκευτικοί λειτουργοί, πανεπιστημιακοί καθηγητές, πρέσβεις και υψηλόβαθμα στελέχη διπλωματικών αντιπροσωπειών στην Αθήνα, περισσοτέρων των 20 κρατών, δημοσιογράφοι αλλά και φοιτητές. Μεταξύ άλλων διαβάστηκε μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών από εκπρόσωπό του, δείγμα της υψηλής στήριξης που έτυχε από όλους τους χώρους –και τον εκκλησιαστικό-, ενώ εντύπωση προκάλεσε η ποικιλία των εισηγητών: μουσουλμάνοι πανεπιστημιακού επιπέδου, μία προτεστάντισσα «ιερέας», ορθόδοξοι πανεπιστημιακοί καθηγητές, ο «ιθύνων νους» της «Ακαδημίας», κ. Παντελής Καλαϊτζίδης, αλλά και εκπρόσωπος του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (του γνωστού ΕΛΙΑΜΕΠ), η καθηγήτρια Άννα Τριανταφυλλίδου, ερευνήτρια του ως άνω κέντρου, το οποίο χρηματοδοτείται αφειδώς από τα «OpenSocietyFoundation» του Σόρος, το ίδρυμα Φόρντ, το ίδρυμα Μάρσαλ, την Παγκόσμια Τράπεζα και άλλα σχετικά «ευαγή» ιδρύματα[6]. 

Ανάμεσα σε όλους αυτούς τους «κολοσσούς» -όλως τυχαίως- πρωταγωνιστεί και η «ταπεινή» «Ακαδημία του Βόλου». Και το εξίσου ταπεινό ερώτημα που προκύπτει είναι,ποιος ο λόγος να ενδιαφέρονται τα ΥΠΕΞ Ελλάδας καιΙνδονησίας για τον διαθρησκειακό διάλογο;Για ποιο λόγο ΜΚΟ παγκοσμίου βεληνεκούς, με στελέχη πασίγνωστα στη «Λέσχη Μπίλντεμπεργκ» και στις πολυεθνικές υπερ-στοές, που οικοδομούν ανοιχτά πλέον  την ιδέα της «παγκόσμιας διακυβέρνησης», χρηματοδοτούν τέτοιου είδους διαθρησκειακές ημερίδες; Και πως γίνεται ένα θεολογικό ίδρυμα μιας Ορθόδοξης Μητροπόλεως να συνεργάζεται με όλους αυτούς; Απλούστατα διότι από κοντά με την παγκόσμια διακυβέρνηση, ακολουθεί και η ιδέα της θρησκευτικής ομογενοποίησης, μέσα από ένα κάλεσμα των θρησκειών σε ειρήνη, ανοχή και καταλλαγή. Και η αποστολή της «Ακαδημίας», όπως θα καταδειχθεί στην αμέσως επόμενη ενότητα, με τα «προγράμματα» και «συνέδρια» που διογανώνει, είναι ακριβώς αυτή[7]. 

Ενα θρΙλερ με τον τΙτλο «ο Πρόξενος»

Αγώνας - Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών ΛαρίσηςΑ.Φ.176

«ο Πρόξενος»

- Έλα Α4, εδώ Α2· ο “Πρόξενος” πέρασε το σημείο “δέλτα”, αναλάβατε εσείς…

Για Τρίτη φορά μέσα σε μισή ώρα αναφέρονταν στην συνομιλία αστυνομικών της τροχαίας η λέξη “Πρόξενος”.

- Ρε παιδιά, έρχεται κανένας πρόξενος στη Λάρισα και δεν το πήραμε χαμπάρι;

Η ερώτηση έκανε το γύρο των δημοσιογραφικών τραπεζιών. Δεν βρήκε απάντηση και πήρε το δρόμο της διασταύρωσης στις επίσημες πηγές. Νομαρχία, Δήμος, υπηρεσίες, κανείς δεν περίμενε κάποιο διπλωμάτη!

Το μυστήριο λύθηκε το επόμενο πρωινό, στο προαύλιο της Εκκλησίας, όπου ακόμη μία φορά Αγωνιζόμενοι είχαν συγκεντρωθεί για να αποδοκιμάσουν τον … Ιγνάτιο. Ένας απ’ αυτούς λέει στο φίλο του: «Μέσα είναι ο “Πρόξενος”».

Το πώς οι Αγωνιζόμενοι είχαν σπάσει τον αστυνομικό κώδικα και γνώριζαν περισσότερα και από τους δημοσιογράφους, αυτό δεν είναι αξιοπερίεργο.

… Για ένα πράγμα τουλάχιστον πρέπει να παραδεχθεί κανείς τους «Αγωνιζόμενους Χριστιανούς». Ότι βρίσκονται σε ετοιμότητα, συγκεντρώνονται έγκαιρα και σπεύδουν αμέσως… Οι «Αγωνιζόμενοι Χριστιανοί» διατηρούν ένα άριστο δίκτυο πληροφοριών. Δεν υπάρχει περίπτωση να πατήσει ο Ιγνάτιος το πόδι του στην πόλη και να μη το μάθουν, μου έλεγε ένας εξ’ αυτών. Διαθέτουν κινητά τηλέφωνα, πληροφοριοδότες στους Ιερούς Ναούς…, ομάδες που περιπολούν – ακόμη και νύχτα – από εκκλησία σε εκκλησία, «σκάνερ» που παρακολουθεί τις επικοινωνίες της αστυνομίας. Επίσης βρίσκεται πάντα σε επιφυλακή μία ομάδα κρούσης έτοιμη να κινηθεί με το πρώτο «σύρμα».

Ο μητροπολίτης Ιγνάτιος γνωρίζει ότι δύσκολα θα βρεθεί στη Λάρισα χωρίς να τον εντοπίσουν. Έρχεται λοιπόν αιφνιδιαστικά, σαν Ιερέας κομάντος, χωρίς να ενημερώσει την αστυνομία… Έρχεται, λειτουργεί και φεύγει. Σύμφωνα με πληροφορίες, ξεκινά νωρίς το απόγευμα από την Αθήνα και διανυκτερεύει κάπου έξω από την πόλη… Από τη Λάρισα ξεκινά νωρίς το πρωί αυτοκίνητο (με τοπικές πινακίδες) έμπιστου προσώπου, το οποίο τον παραλαμβάνει για να τον μεταφέρει σε ιερό ναό της πόλης. Την άφιξή του δεν γνωρίζουν καλά καλά ούτε οι ιερείς του ναού… (εφημ. “Κυριακάτικη”, 1995). Ήταν 25 Δεκέμβρη, πριν από δέκα έξι (16) χρόνια, όταν οι καμπάνες άρχισαν να χτυπούν χαρμόσυνα και οι ψάλτες να ψάλουν τις γιορταστικές καταβασίες «Χριστός γεννάται δοξάσατε…». Τότε οι ευρισκόμενοι στο ναό ακούν θόρυβο και, ανημέρωτοι για το τι επρόκειτο να διαδραματισθεί, βλέπουν ξαφνικά τον δεσπότη Ιγνάτιο να χώνεται από το παραπόρτι στο ιερό του Αγίου Κων/νου και Ελένης. Ο κόσμος λαχτάρησε. Οι ιερείς τάχασαν και οι επίτροποι άρχισαν να σφραγίζουν τις πόρτες “μην μπει μέσα ο εχθρός”. Κάποτε τελείωσε η Θεία Λειτουργία και ο κόσμος έφευγε όπως-όπως, γιατί μύριζε “μπαρούτι”. Τα τηλέφωνα των αστυνομικών τμημάτων πήραν… φωτιά! – Ήρθε ο … Πρόξενος, ήρθε ο … Πρόξενος – Όβερ. Έπρεπε όμως να οργανωθεί και η αποχώρησή του… Πρόξενου. Οι περισσότεροι αστυνομικοί γιόρταζαν τα Χριστούγεννα με τις οικογένειές τους. Τότε τα περιπολικά άρχισαν να γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι και από χωριό σε χωριό να μαζέψουν αστυνομική δύναμη! Βλέποντας την απροθυμία των αστυνομικών – χρονιάρα μέρα – αναγκάστηκαν οι επικεφαλείς να φέρουν μεγάλη κλούβα (φωτογραφία) στις 12:30, να την παρκάρουν έξω από την πόρτα του ναού – όπως γίνεται στο τσίρκο όταν θέλουν να μεταφέρουν άγριο ζώο από το κλουβί – να επιβιβάσουν τον … Πρόξενο σ’ αυτή και να τον μεταφέρουν στη Σαλαμίνα. Αυτά τα τραγελαφικά, τα ακατανόητα και θλιβερά, που συνέβησαν, όταν το ημερολόγιο έγραφε Χριστούγεννα 1995, και αποτέλεσαν τις σκοτεινές σελίδες της τοπικής εκκλησιαστικής ιστορίας, ήρθαν στο νου μας, όταν ο ίδιος «Πρόξενος» 16 χρόνια μετά και την ίδια ημερομηνία (25/12/2011) μιλούσε για αγάπη στον πλησίον. Αγάπη φαρισαϊκή, δεδομένου ότι 33 οικογένειες, εξ αιτίας του, περνούν γολγοθά, απειλούμενες να χάσουν τα σπίτια τους, γιατί τόλμησαν να του υποδείξουν την αντιχριστιανική και παράνομη συμπεριφορά του. Παρ’ όλα αυτά εμείς του ευχόμαστε χρόνια μετάνοιας, καθ’ ότι στο τέλος, του Χριστού το θέλημα θα επικρατήσει, διότι όπως λέγει ο απόστολος Παύλος, ζούμε «θλιβόμενοι αλλ’ ου στενοχωρούμενοι, απορούμενοι αλλά ουκ εξαπορούμενοι, διωκόμενοι αλλ’ ουκ εγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι αλλ’ ουκ απολλύμενοι, πάντοτε την νέκρωσιν του Κυρίου Ιησού εν τω σώματι περιφέροντες, ίνα και η ζωή του Ιησού εν τω σώματι ημών φανερωθή» (Β΄ Κορ. δ΄ 8-10).

Τι έπαθε ο εισαγγελέας που αδίκησε τον Άγιο Νεκτάριο

Τι έπαθε ο εισαγγελέας που αδίκησε τον Άγιο Νεκτάριο

Κάποτε ένας Άγιος Γέροντας συκοφαντήθηκε άδικα και απειλήθηκε από ένα εισαγγελέα με χυδαίο και βάναυσο τρόπο... Ο κόσμος, της εποχής εκείνης τον γιουχάριζε, τον κορόιδευε, τον ειρωνευόταν, τον κατηγορούσε. Ο κόσμος και οι άρχοντές του, ταπείνωσαν τον Άγιο εκείνο Γέροντα, όμως ο Θεός τον δόξασε και θα τον δοξάζει εις πάντας τους αιώνες.
  Στο παρακάτω συγκλονιστικό κείμενο θα διαβάσετε τι έκανε και τι έπαθε ο εισαγγελέας που κατηγόρησε άδικα τον Άγιο Νεκτάριο. Βρωμερές συκοφαντίες Πολλά όμως διασπείρονταν από τους κακούς ανθρώπους στην Αθήνα περί του Πενταπόλεως και της ανεγέρσεως της Μονής.
 Πολύ τον κατέτρεξε και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Μελέτιος Μεταξάκης. Αυτός διετέλεσε και Οικουμενικός Πατριάρχης και Πατριάρχης Αλεξανδρείας. Αυτός ο δυστυχής ήταν μασώνος μοντέρνος, νεωτεριστής και έκανε πολύ κακό στην Εκκλησία. Αλλά και ποία διαφορά στο τέλος των δύο Ιεραρχών.
Ο Μεταξάκης, που έκανε τόσα εις βάρος της Ορθοδοξίας, είχε οικτρό τέλος. Τον βρήκαν ένα πρωί κάτω από το κρεβάτι του νεκρό και με την γλώσσα του έξω. Αυτήν ακριβώς την γλώσσα, που έλεγε αυτά στον Άγιο και τόσα εις βάρος της Ι. Παραδόσεως και της Ορθοδόξου Εκκλησίας!  

Εξ αντιθέτου, ο Πενταπόλεως, που έμεινε πιστός εις την Ι. Παράδοση και υπέμεινε τους πειρασμούς και διώξεις, είχε άγιο τέλος και σήμερον τιμάται, όχι μόνο από το Πανελλήνιο, αλλά και από όλη την Υδρόγειο.
  Είναι αληθές, ότι ο Θεός παρεχώρησε να περάσει και εκεί πολλές θλίψεις και πίκρες. ΙΙαρ’ όλη την εκεί εργασία του, πολλοί κακοί, άνθρωποι, όργανα του διαβόλου έλεγαν, ότι ο Άγιος είναι υποκριτής και, ότι όλα αυτά που κάνει, είναι υποκριτικά.
 Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να τον κατηγορούν για ανηθικότητες και, ότι το Μοναστήρι το κατάντησε άντρο ακολασίας! Διέδιδαν, ότι οι Μοναχές γεννούσαν νόθα παιδιά και τα πετούσε στο πηγάδι. Κάποια μητέρα, μάλιστα, που την έλεγαν στην Αίγινα Κερού είχε μια κόρη 16 ετών χαριτωμένη, συνετή, φρόνιμη και θεοφοβούμενη.
 Η μητέρα αυτή είχε μανία καταδιώξεως προς την κόρη της και πολλές φορές επιχείρησε να την σκοτώσει. Το δυστυχισμένο αυτό πλάσμα βρήκε καταφύγιο στο Μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου. Ο Άγιος, πονόψυχος καθώς ήταν, το δέχτηκε και το προστάτεψε. Η Κερού δεν μπορούσε να το χωνέψει και άρχισε να συκοφάντη τον Άγιο. Ο Εισαγγελεύς πήρε την κατάθεση και την επομένη πήγε αγριεμένος στην Αίγινα με δυο χωροφύλακες. Παραβίασε την πόρτα, παρά τους κανονισμούς του Μοναστηριού, και μπήκε κατ’ ευθεία στο διαμέρισμα του Αγίου. Οι Μοναχές αναστατώθηκαν και άρχισαν να κλαίνε.
Ο Δεσπότης σηκώθηκε με το συνηθισμένο Χριστιανικό του χαμόγελο να τους υποδεχτεί. Ο Ανακριτής έξω φρενών, είπε εις τον εβδομηκονταετή τότε γέροντα: —Βρε παλιοκαλόγερε!... που είναι τα παιδιά που κάνεις; (Επακολούθησε αισχρότατη φράση). Αυτά κάνεις εδώ πέρα;
 Κατόπιν τον έπιασε από το ράσο και τον απειλούσε, λέγοντας: Θα σου ξεριζώσω τα γένια τρίχα, τρίχα.
Ο Άγιος δεν έβγαλε λέξη. Μόνον με το χέρι του έδειχνε ψηλά και έλεγε: —Βλέπει ο Θεός. Ξέρει ο Θεός!!
 Και πράγματι! «ἔστι δίκης ὀφθαλμός, Ὅς τά πάνθ’ ὁρᾶ». Ο ασεβέστατος Εισαγγελεύς σε μια εβδομάδα αρρώστησε βαριά. Είχε τρομερούς πόνους από την αρρώστια του.
Το χέρι εκείνο, που έπιασε και κουνούσε τον Άγιο, ξεράθηκε. Τότε το συναισθάνθηκε και ζήτησε να τον πάνε μπροστά στον Άγιο, για να τον συγχωρέσει. Πράγματι τον πήγαν. Έπεσε στα πόδια του Αγίου, μαζί με την γυναίκα του και ζητούσε να τον λυπηθεί.
Ο Άγιος προσευχήθηκε στο Θεό πολύ. Ήταν ο μακάριος ανεξίκακος και μακρόθυμος. Τον συγχώρησε με την καρδιά του. Τού Εισαγγελέως έπειτα από δύο χρόνια του κόψανε το χέρι. Εκείνο το χέρι που κουνούσε, από το γιακά του ράσου, τον Άγιο. Το Μοναστήρι του όμως, παρ’ όλα αυτά, πρόκοψε. Εν τω μεταξύ η Αδελφότης μεγάλωσε, γιατί προσετέθησαν και άλλες Αδελφές και μάλιστα μορφωμένες. Έγινε ένα πνευματικόν κέντρο, που ξεκούραζε ψυχικά και φώτιζε τους ανθρώπους.

proskynitis.blogspot.com

Και ένας να μείνης, μείνε πιστός!

Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Α.Φ.176

http://www.agonas.org/

του μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου,

Κάθε φορά, ποὺ γίνεται θεία λειτουργία, διαβάζονται δύο ἱερὰ ἀναγνώσματα, εὐαγγέλιο καὶ ἀπόστολος. Καὶ τὰ δύο περιέχουν λόγια μεγάλα καὶ ὑψηλά, ποὺ ἐὰν ὁ ἄνθρωπος τὰ ἐφήρμοζε ἡ γῆ θὰ γινόταν παράδεισος. Σήμερα θὰ προσπαθήσω –μὲ ἁπλᾶ λόγια ὥστε νὰ μὲ καταλάβουν καὶ οἱ πιὸ ἀγράμματοι–νὰ ἐξηγήσω ἕνα λόγο ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ ἀκούσαμε· λόγο ὄχι ἀπὸ τὸ εὐαγγέλιο (τὸ γνωστὸ περὶ Ζακχαίου), ἀλλὰ ἀπὸ τὸν ἀπόστολο. Ἡ πρώτη φράσι ποὺ εἶπε σήμερα ὁ ἀπόστολος εἶνε· «Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος»(Α΄ Τιμ. 4,9). Τί σημαίνουν τὰ λόγια αὐτά; Ὁ ἀπόστολος ἀπευθύνεται στὸ μαθητή του Τιμόθεο ποὺ ἐγκατέστησε ἐπίσκοπο στὴν Ἔφεσο, τὴ μεγάλη πόλι τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, καὶ τοῦ λέει· Παιδί μου, πρόσεχε, πρόσεχε. Δεξιὰ - ἀριστερά, παντοῦ, παραμονεύουν ἐχθροὶ ποὺ ζητοῦν ν᾽ ἁρπάξουν τὸν πολύτιμο θησαυρό. Καὶ ὁ θησαυρὸς δὲν εἶνε διαμάντια, χρυσάφι, ἀσήμι· εἶνε ἡ πίστις μας.

Πατερική Θεολογία και μεταπατερική αίρεση

Πατερική Θεολογία και μεταπατερική αίρεση

Ημερίδα της Μητροπόλεως Πειραιώς (15-2-2012)

ομιλητές:

Δημήτριος Τσελεγγίδης, Καθηγητής Πανεπ. Θεσσαλονίκης

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός, Ομοτ. Καθ. Πανεπ. Αθηνών

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Ομοτ. Καθ. Πανεπ. Θεσσαλονίκης

Ιωάννης Μαρκάς, Ερευνητής

Λάμπρος Σιάσος, Καθ. Πανεπ. Θεσσαλονίκης

Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος 

Ιωάννης Κουρεμπελές, Αναπλ. Καθ. Πανεπ. Θεσσαλονίκης

 

Ημερίδα.Πατερική Θεολογία καί μεταπατερική αἵρεση 

Μία συγκινητική ιστορία ενός ηλικιωμένου ανθρώπου

 «Δεν με γνωρίζει, αλλά εγώ εξακολουθώ να ξέρω ποια είναι.»

Ήταν πρωί, περίπου 8:30, όταν ένας ηλικιωμένος περίπου 80 χρονών, με ράμματα στον αντίχειρά του, έφτασε στο νοσοκομείο . Είπε ότι ήταν βιαστικός, και ότι είχε ένα άλλο ραντεβού στις 9:00.

Η νοσοκόμα που τον ανέλαβε τον έβαλε να καθίσει κάπου, γνωρίζοντας ότι θα έπαιρνε πάνω από μια ώρα για να τον δει κάποιος γιατρός. Τον είδε να κοιτάει επίμονα το ρολόι του και επειδή δεν ήταν και πολύ απασχολημένη αποφάσισε να δει τη πληγή του. Αφού το εξέτασε προσεκτικά, είδε ότι η πληγή στον αντίχειρα είχε επουλωθεί και έτσι μίλησε με τους γιατρούς για να αφαιρέσουν τα ράμματα.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

 http://www.agonas.org/
Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Α.Φ.176

Αποκαλυψη

του ΑΓΙΟΥ  Ιωαννου  ΤΟΥ   θεολογου

Ομιλίες εις την Αποκάλυψιν του Ιωάννου

του μακαριστού γερόντος Αθ. Μυτιληναίου

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Είναι ένα αληθινό αριστούργημα το βιβλίον της Αποκαλύψεως. Έχει ενότητα^, έχει συμμετρία,^. έχει ευρυθμία,^. έχει δύναμιν λόγου,^. έχει παρά την πτωχεία των λέξεων, πλούτο χρωμάτων και τόνων^, έχει μία αφάνταστη ποικιλία θεμάτων, έχει μία πλαστικότητα,έχει μια ζωηρότητα και μια παραστατικότητα το βιβλίο αυτό, τόση, που συναρπάζει εκείνον που το διαβάζει.

 Για κανένα άλλο βιβλίο δεν γράφηκαν τόσα βιβλία. Για κανένα! Ακόμη και για το πιο κλασσικό βιβλίο στην ανθρωπίνη Ιστορία, στην ιστορία της ανθρωπίνης γραμματείας! Κανένα άλλο βιβλίο δεν είχε τόσες συγγραφές γι’ αυτό. Πάρα πολλά βιβλία έχουν γραφή, γράφονται και θα γράφωνται για το βιβλίον της Αποκαλύψεως. Αληθής πλούτος πραγματικά! Είναι βαθυστόχαστο βιβλίο^. αφυπνιστικό συνειδήσεων^. συναρπαστικό! Με σκηνικά^. του ουρανού και τη γη! Ο χρόνος στον οποίον κινείται, που δεν χωράει η ανθρώπινη Ιστορία, είναι η παγκόσμια Ιστορία και η Αιωνιότητα!

Εφέτος η χάρις του Θεού μας δίδει ως ευκαιρίαν σποράς του λόγου Του το βιβλίον της Αποκαλύψεως.

 Η Αποκάλυψις είναι το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης αλλά και ολοκλήρου της Αγίας Γραφής.

 Το βιβλίον αυτό, της Αποκαλύψεως, αποτελεί την κατακλείδα της Αγίας Γραφής και έχει ικανή αντιστοιχία με το πρώτο βιβλίον αυτής, την Γένεσιν, μετά της οποίας αποτελεί άξονα πτώσεως - σωτηρίας. Το βιβλίον της Γενέσεως αναφέρει την ιστορία της πτώσεως^. το βιβλίον της Αποκαλύψεως αναφέρει την ιστορία της ανορθώσεως, της σωτηρίας.

 Πράγματι εις το βιβλίον της Γενέσεως περιγράφεται η δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου^. είναι η ωραία αυτή ανατολή του κτιστού ορατού κόσμου.

 Αλλ’ οι άνθρωποι έπεσαν^. έπεσαν εις την αμαρτία τη υποβολή του διαβόλου. Έκτοτε εισήχθη η αμαρτία, η φθορά και ο θάνατος. Τα πάντα έμοιαζαν ότι είχαν ματαιωθή^. είχε ματαιωθή το ωραίο σχέδιον του Θεού, να φθάση δηλαδή η κτίσις κοντά στον Θεό, να ενωθή μαζί Του και να θεωθή.

 Αλλ’ ό,τι ο Θεός δημιουργεί, αγαπητοί μου, ούτε εκμηδενίζεται ούτε ματαιούται! Και δια την ανακαίνισιν του παλαιωθέντος εν αμαρτία κτιστού ορατού κόσμου οικονομήθη το μυστήριον της Ενανθρωπήσεως του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Ιησού Χριστού.

 Ο κόσμος όμως δεν εδέχθη τον Ιησούν Χριστόν, και Τον εσταύρωσε.

 Και πάλι δεν εματαιώθη το σχέδιον της σωτηρίας, διότι με τον Σταυρόν μεν ενικήθη ο διάβολος, με την Ανάστασιν δε του Χριστού ενικήθη ο θάνατος και η φθορά.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΠΑΠΑΣ

Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Α.Φ.176

                     ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ Ο ΠΑΠΑΣ

Όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο πέφτουν οι μάσκες. Οι πολιτικοί ηγέτες έχουν καταντήσει απλοί μεσάζοντες της εξουσίας και η δύναμη των κρατών έχει εξασθενήσει. Αυτοί που κάνουν κουμάντο πλέον, είναι οι ηγέτες του χρηματοπιστωτικού τομέα των επιχειρήσεων, της αμυντικής πολεμικής βιομηχανίας κ.α. οι οποίοι ελέγχουν ακόμη και τα εθνικά κοινοβούλια. Έχουν ιδρύσει “φιλανθρωπικές” οργανώσεις, όπως είναι οι Bildeberg Group, Rhodes Trust, Bohemian Club, Council on Foreign Relations, Skull and Bones…, με μοναδικό σκοπό, κάποια στιγμή, ολόκληρος ο πλανήτης να καθοδηγείται από λίγους ανθρώπους, και, αντί πολλών και διαφορετικών ηγεσιών, να υπάρχει μία και μοναδική κυβέρνηση, μία Παγκόσμια Κυβέρνηση με ένα ενιαίο νόμισμα μιας και μοναδικής τράπεζας για ολόκληρο τον πλανήτη. Αυτοί οι λίγοι θα επιβάλουν νόμους και κανόνες, θα παρακολουθούν τους πάντες και τα πάντα, θα ελέγχουν την ελευθεροτυπία συγκεντρώνοντας τα Μ.Μ.Ε. και μέσω της ελεγχόμενης προπαγάνδας θα καλλιεργήσουν “φωτισμένη” προσωπικότητα ηγέτη – μαριονέτα για την ανάγκη μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, ως φυσικής κατάληξης της ανθρώπινης ιστορίας και προόδου (sic).

Μπορεί όλα αυτά, πριν μερικά χρόνια, να ακούγονταν απίστευτα. Σήμερα όμως, που οι εξελίξεις και οι μεταβολές πραγματοποιούνται με καταιγιστικούς ρυθμούς, τίποτε δεν πρέπει να μας παραξενεύει δεδομένου ότι σ’ αυτό συμβάλλουν και οι χριστιανικές εκκλησίες όπως κατ’ επανάληψη έχουμε γράψει.

Το Βατικανό έχει δημοσιεύσει (24/10/2011) έκθεση για την οικονομική κρίση, τις αιτίες δημιουργίας και τον τρόπο αντιμετώπισής της, η οποία γράφτηκε από τον Καρδινάλιο Peter Turkson επικεφαλής του τμήματος σύνταξης αυτού του εγγράφου-έκθεσης με ευθύνη του Ποντιφιακού Συμβουλίου. Σ’ αυτό περιγράφει, με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, το πώς οραματίζονται κάποιοι τον κόσμο μας, καθώς και τη σταδιακή δημιουργία μιας υπερεθνικής αρχής και εξουσίας.

Η ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης  Α.Φ.176

Εμείς οι Έλληνες έχουμε ιερό και υπέρτατο χρέος να προστατεύσουμε την αλήθεια της ιστορίας μας. Έτσι προστατεύουμε την ύπαρξή μας ως έθνος και τη συνέχειά μας στο χρόνο και στο χώρο, και το λέμε αυτό γιατί δυστυχώς παρατηρούνται τελευταία αξιοπερίεργα και θλιβερά γεγονότα.

Το 1998 το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ και της Γερμανίας αποφάσισαν να γράψουν την ιστορία των Βαλκανικών λαών για το… καλό τους.

Όταν το ΝΑΤΟ – τους πρώτους μήνες 1999 – βομβάρδιζε τη Γιουγκοσλαβία, έγραφε και… ιστορία. Mε την προτροπή και βοήθεια - επιστημονική και χρηματική, των “συμμάχων” μπαίνει σε εφαρμογή το σχέδιο της συγγραφής της κοινής ιστορίας των Βαλκανικών λαών.

Το Εγχείρημα ονομάστηκε «Σχέδιο Κοινής Ιστορίας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης». Στη βάση αυτού του σχεδίου γράφηκαν τέσσερα βιβλία, και τα οποία είναι:

Βιβλίο 1: Η Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Βιβλίο 2: Έθνη και κράτη στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Βιβλίο 3: Βαλκανικοί Πόλεμοι.

Βιβλίο 4: Ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος.

Τα βιβλία αυτά χαρακτηρίζονται από τους συντάκτες τους ως Εναλλακτικό Διδακτικό Υλικό, και παρήχθησαν με την βοήθεια της «Αμερικανικής Οργάνωσης για τη διεθνή ανάπτυξη» (USAID), του γερμανικού υπουργείου εξωτερικών και του Οργανισμού για την Σταθερότητα στη Νότιο Ανατολική Ευρώπη.

Το σχέδιο στηρίχθηκε οικονομικά… από τα υπουργεία εξωτερικών των ΗΠΑ, της Γερμανίας, της Ιρλανδίας, της Βρετανίας, της Νορβηγίας, της Αυστρίας και από άλλες χώρες καθώς και από διάφορους Οργανισμούς και Ιδρύματα.

ΥΠΑΚΟΗ ΣΕ ΠΟΙΜΕΝΕΣ, ΑΛΛ’ ΟΧΙ ΣΕ ΨΕΥΔΟ-ΠΟΙΜΕΝΕΣ

Ἡ σπανιότητα ἀποστολικῶν ποιμένων

Πὼς θὰ εὕρομεν πνευματικὸν ὁδηγὸν

ΥΠΑΚΟΗ ΣΕ ΠΟΙΜΕΝΕΣ, ΑΛΛ’ ΟΧΙ ΣΕ ΨΕΥΔΟ-ΠΟΙΜΕΝΕΣ

(Ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου, Ἅπαντα, Ἐκδ. Β. Ρηγόπουλου)

Στὴν σύγχυση τῆς ἐποχῆς μας γύρω ἀπὸ τὸ θέμα τῆς ὑπακοῆς στοὺς ποιμένες, παραθέτουμε ἀποσπάσματα ἀπὸ ἕνα καθοριστικὸ λόγο (τὸν 13^ο) τοῦ ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου, ποὺ δίνει πολυσήμαντες ἀπαντήσεις.

Θεωρεῖ τοὺς ποιμένες ἀπεσταλμένους τοῦ Θεοῦ, στοὺς ὁποίους ὀφείλουμε ὑπακοή, καθόσον ὅμως αὐτοὶ ἔχουν ἀποστολικὸ ἦθος, ἐφαρμόζουν τὶς Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, καὶ γνωρίζουν τὴν διδασκαλία τῆς Ἁγ. Γραφῆς καὶ τὰ Δόγματα τῆς Ἐκκλησίας. Διαφορετικά, δὲν πρόκειται περὶ ποιμένων, ἀλλὰ περὶ ψευδοποιμένων καί, σ’ αὐτὴν τὴν περίπτωση, δὲν πρέπει νὰ ξεγελαστοῦμε νὰ τοὺς ἀκολουθήσουμε.

ΔΕΚΑΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

α) Ὁ ὁποῖος ἐγράφη εἰς ἕνα του μαθητὴν κοσμικόν, καὶ διαλαμβάνει μὲ ποῖον τρόπον δύναται τινάς νὰ γνωρίση ἅγιον ἄνδρα.

β) Καὶ πῶς, ἢ τί νὰ κάμνῃ, διὰ νὰ τὸν εὕρῃ.

γ) Καὶ ἀφ' οὗ τὸν ἐπιτύχῃ, πῶς πρέπει νὰ τὸν ἔχῃ.

Ὦ ἀγαπητέ μοι ἐν Κυρίῳ· ἐγὼ σὲ ἐδέχθηκα μέσα εἰς τοὺς κόλπους μου, ὅταν ἦλθες εἰς ἐμέ, καὶ μὲ ζέσιν πολλὴν σὲ ἔκαμα μαθητὴν διὰ τῆς διδασκαλίας, καὶ μὲ κόπους πολλοὺς σὲ ἀνεμόρφωσα μὲ τὴν μορφὴν τοῦ Χριστοῦ διὰ τῆς μετανοίας, καὶ σὲ ἀνεγέννησα τέκνον πνευματικὸν διὰ πολλῆς ὑπομονῆς, καὶ πόνων σφοδρῶν, καὶ καθημερινῶν δακρύων, ἀγκαλὰ καὶ σὺ δὲν ἐγνώρισες κανένα ἀπὸ τοῦτα ὁποῦ ἐδοκίμασα ἐγὼ διὰ σέ. (σελ. 69) Διὰ τοῦτο ἠθέλησα νὰ γράψω εἰς τὴν ἀγάπήν σου διὰ ἐνθύμησιν ἐκεῖνα ὁποῦ συμφέρουν εἰς ἐσέ. Ἴξευρε λοιπὸν ὅτι τὸ κάμνω αὐτό, πρῶτον διὰ νὰ μὴ κατακριθῶ, καθὼς ἐκατακρίθη ἐκεῖνος ὁ πονηρὸς δοῦλος, ὁποῦ ἔκρυψε τὸ τάλαντον τοῦ δεσπότου του. Λοιπὸν μὴ δεχθῇς τὸν διάβολον ὁποῦ ἔρχεται, καὶ σοῦ λέγει, ὅτι ἐγὼ τὰ γράφω αὐτὰ διὰ ἐπίδειξιν καὶ ἀνθρωπαρέσκειαν. (σελ. 70) ...Αὐτὰ νὰ συλλογίζεσαι, ἀδελφέ, καὶ νὰ ἐνθυμῆσαι τὸν Ἀπόστολον ὁποῦ λέγει ἔτζι, «πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν, καὶ ὑπείκετε, αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν, ὡς λόγον ἀποδώσοντες...». Καὶ νὰ ἐνθυμῆσαι καὶ τὸν Κύριον μας, ὁποῦ φωνάζει κάθε ἡμέραν μὲ τὸ ἱερὸν Εὐαγγέλιον. «Ὁ δεχόμενος ὑμᾶς, ἐμὲ δέχεται· καὶ ὁ ἀκούων ὑμῶν, ἐμοῦ ἀκούει· καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς, ἐμὲ ἀθετεῖ». Καὶ νὰ ἐπιμελῆσαι τὴν σωτηρίαν σου μὲ φόβον, καὶ τρόμον, καὶ νὰ πείθεσαι εἰς ἐμένα, καὶ νὰ κάμνῃς ὑπακοήν. Καὶ ἂς μὴ σοῦ λέγῃ ὁ λογισμός, ὅτι αὐτὰ εἰπώθησαν διὰ μόνους τοὺς Ἀποστόλους, καὶ ἐκείνους μοναχὰ χρεωστοῦμεν νὰ ἀκούωμεν. Ἀμὴ ἄκουσε τί λέγει πάλιν εἰς αὐτοὺς ὁ Χριστός· «ἃ δὲ λέγω ὑμῖν, πᾶσι λέγω»· εἰς ποίους ὅλους; Εἰς ἐκείνους ὁποῦ μέλλουν νὰ πιστεύσουν εἰς ἐμένα μὲ τὸ μέσον τῆς διδασκαλίας σας, καὶ νὰ φυλάξουν τὰς ἐντολάς μου καθὼς καὶ ἐσεῖς.

...Λοιπὸν εὐγαίνοντες οἱ Ἀπόστολοι, ἐδίδασκαν, καὶ ἐκήρυτταν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, καὶ πολλὰ ἔθνη ἐπίστευαν εἰς τὸν Χριστόν. Καὶ ἐγίνοντο ἐκκλησίαι πιστῶν εἰς πολιτείας. Καὶ ὅταν κάθε ἕνας ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους ἔμελλε νὰ ἀφήσῃ ἐκείνους τοὺς πιστεύσαντας, καὶ νὰ ὑπάγῃ ἀπὸ ἐκεῖ εἰς ἄλλους τόπους, καὶ πολιτείας, καὶ χωρία ἐχειροτονοῦσεν εἰς αὐτούς, ἀντὶ διὰ τὸν ἑαυτόν του Ἐπισκόπους, καὶ Ἱερεῖς, καὶ τοὺς ἄφινεν εἰς αὐτοὺς διδασκάλους, καὶ πατέρας πνευματικούς, καὶ ὁδηγούς. Καὶ ἐκεῖνοι πάλιν, ὅταν ἀπέθαιναν, ἐδιάλεγαν ἄλλους ἀξίους διὰ τέτοιαν ὑπηρεσίαν, καὶ τοὺς ἐχειροτονοῦσαν, καὶ τοὺς ἄφιναν ἀντὶ διὰ τὸν ἑαυτόν τους. Καὶ ἔτζι ἐγίνετο κατὰ διαδοχήν, ἕως ὁποῦ ἔφθασεν εἰς ἡμᾶς ἡ τέτοια τάξις, καὶ νομοθεσία διὰ τῆς ἐνεργείας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καὶ διαφυλάττεται ἕως τῆς σήμερον.

...Οἰκονόμησεν ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νὰ προστεθοῦν εἰς τοὺς Ἀρχιερεῖς καὶ Ἱερεῖς ἀκόμη καὶ ἡγούμενοι, καὶ πνευματικοὶ πατέρες ἐκεῖνοι, ὁποῦ δείχνουν μὲ τὰ ἔργα βεβαίαν τὴν πίστιν εἰς Χριστὸν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν, καὶ ἔχουν μέσα τους τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος διὰ νὰ συμποιμαίνουν καὶ αὐτοί, καὶ νὰ συνεργοῦν μαζὶ μὲ αὐτοὺς εἰς τὴν σωτηρίαν ἐκείνων, ὁποῦ μέλλουν νὰ σωθοῦν. Ἀνίσως λοιπὸν ἕνα ἀπὸ ὅλους αὐτούς, ἤγουν ἀπὸ τοὺς ποιμένας, ...ἡμεῖς ἤθελε τολμήσωμεν νὰ τὸν καταφρονήσωμεν, ἢ νὰ τὸν παραβλέψωμεν, ...ἆρα γε δὲν ἐδιώξαμεν αὐτὸν τὸν ἴδιον Παῦλον, καὶ Πέτρον; καὶ καθολικὰ ὅλον τὸν χορὸν τῶν Ἀποστόλων; καὶ ὅποιος διώξῃ ἐκείνους ἆρα γε δὲν ἐκαταφρόνησεν αὐτὸν τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν...

Άγιος Χρήστος ο Κηπουρός

Το έτος 1748, στις 12 Φεβρουαρίου, Μαρτύρησε ο Άγιος Χρήστος ο κηπουρός

Το έτος 1748, στις 12 Φεβρουαρίου,
Μαρτύρησε ο Άγιος Χρήστος ο κηπουρός

(Από το Νέο Μαρτυρολόγιο Αγ. Νικοδήμου)

Τμηθείς ο Χρήστος δι’ αγάπην κυρίου,
κηπουρός ώφθη της Εδέμ του χωρίου.

Αυτός ο Μάρτυρας του Χριστού καταγόταν από την Αρβανιτιά, και όταν έφτασε στην ηλικία των σαράντα ετών, αναχώρησε από την πατρίδα του και πήγε στην Κωνσταντινούπολη και εκεί έγινε κηπουρός. Κάποια μέρα, πουλώντας μήλα στο παζάρι, συμφώνησε με έναν Τούρκο να του πουλήσει τα μήλα που είχε. Πάνω όμως στη συμφωνία, άρχισαν να φιλονικούν και να μαλώνουν μεταξύ τους. Κι ο Τούρκος για να εκδικηθεί, συκοφάντησε τον ευλογημένο Χρήστο, πως είπε τάχα ότι θα γίνει τούρκος. Κι από εκεί παίρνει αμέσως τον Άγιο και τον πηγαίνει στο δικαστήριο του τσαούσμπαση, και παρουσιάζει και ψευδομάρτυρες, ότι είπε στ’ αλήθεια να τουρκέψει.  Κι ο τσαούσμπασης ρώτησε τον Μάρτυρα για αυτό, κι εκείνος απάντησε με μεγάλη γενναιότητα ότι είναι Χριστιανός και ότι τέτοια λόγια δεν είπε, ούτε υπάρχει τρόπος να αλλάξει την πίστη του, ακόμα κι αν δεχτεί χιλιάδες βάσανα.

Τότε ο τσαούσμπασης πρόσταξε και τον ράβδισαν άσχημα, κι έπειτα δένοντάς τον, τον χτύπησαν στο κεφάλι μέχρι που έτρεχαν πολλά αίματα και τον έβαλαν στη φυλακή και του έσφιξαν τα πόδια του στο κακωτικό ξύλο.

Έτυχε τότε να είναι μέσα στη φυλακή και ο οσιολογιώτατος Καισάριος Δαπόντες (ο οποίος συνέγραψε και το Μαρτύριο αυτό) και βλέποντας τον Μάρτυρα στο κούτσουρο, τον συμπόνεσε. Κι έτσι βρήκε τον τρόπο και τον έβγαλε κρυφά από το κούτσουρο και του έφερε να φάει, για να δυναμώσει, αλλά ο Μάρτυρας δεν θέλησε ούτε να δοκιμάσει, αλλά είπε: «Και γιατί να φάω; Μήπως πρόκειται να ζήσω; Ας πεθάνω λοιπόν για τον Χριστό μου πεινασμένος και διψασμένος».  Και έδωσε ο Μάρτυρας στον Καισάριο ένα ακόνι από χάλυβα που είχε στη ζώνη του και τον παρακάλεσε να το δώσει για να κάνουν μετά το θάνατό του μερικές Λειτουργίες. Μετά από αυτά έβγαλαν τον Μάρτυρα από την φυλακή και τον αποκεφάλισαν την ίδια μέρα, κι έτσι έλαβε ο μακάριος τον στέφανο του Μαρτυρίου εν Χριστώ Ιησού, του οποίου η δόξα να είναι στους αιώνες. Αμήν.

ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

Kυριακή του Aσώτου (Λουκ. 15,11-32)

«Δαπανήσαντος δὲ αὐτοῦ πάντα ἐγένετο λιμὸς ἰσχυρὸς κατὰ τὴν χώραν ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι» (Λουκ. 15,14)

ΑΡΧΙΖΩ, ἀγαπητοί μου, μὲ ἕνα ἐρώτημα· Τί εἶνε ἁμαρτία; Ἐὰν μπορούσαμε νὰ τὸ νιώσουμε, θὰ χτυπούσαμε τὰ ἁμαρτωλά μας στήθη κι ἀπὸ τὰ βάθη μας θὰ ἔβγαινε ἡ φωνὴ τῶν μετανοούντων· «Ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου» (Λουκ. 15,18,21) καὶ «Ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ» (Λουκ. 18,13). Ἐὰν μπορούσαμε νὰ νιώσουμε τὴ φρίκη τῆς ἁμαρτίας, δὲν θὰ ἔπαυαν τὰ μάτια μας νὰ κλαῖνε, τὰ χέρια μας νὰ ἐλεοῦν, τὰ γόνατά μας νὰ κάνουν μετάνοιες· θὰ φεύγαμε στὶς σπηλιὲς καὶ στὰ βουνά, νὰ ζητήσουμε τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
Τί εἶνε ἁμαρτία; Ποιός μπορεῖ νὰ τὸ ἐξηγήσῃ; Ἂν ἔβγαινε ἕνας ἁμαρτωλὸς ἀπὸ τὴν κόλασι, ἢ ἂν βρισκόταν ἕνας ἀπὸ ἐκείνους ποὺ μετανόησαν καὶ ἔκλαυσαν, θὰ μποροῦσε νὰ μᾶς περιγράψῃ τὴν φοβερὰ αὐτὴ κατάστασι, τὸ μυστήριο καὶ τὴν τύφλωσι τῆς ἁμαρτίας.
Τί εἶνε ἁμαρτία; Ἀπαντᾷ ὁ σατανᾶς· Εἶνε διασκέδασι, εὐχαρίστησι, ἡδονή, ἀπόλαυσι, γλύκυσμα, ποικιλία τῆς ζωῆς!… Τί εἶνε ἁμαρτία; Ἀπαντᾷ τὸ εὐαγγέλιο σήμερα· Εἶνε «κεράτιον» (Λουκ. 15,16), ξυλοκέρατο, γλύκυσμα ποὺ ἐπάνω του ὅμως ἔρριξε ὁ διάβολος στρυχνίνη. Ἡ ἁμαρτία, λέει ἡ πικρὰ πεῖρα, εἶνε φίδι φαρμακερὸ ποὺ δαγκώνει, βδέλλα ποὺ ῥουφᾷ τὸ αἷμα, Λερναία Ὕδρα, σεισμὸς ποὺ σείει συ᾿θέμελα τὴν ἀνθρώπινη ὕπαρξι … Ὅ,τι νὰ ποῦμε εἶνε κατώτερο τῆς πραγματικότητος.
Ἐν τούτοις ὁ σατανᾶς τὴ διαφημίζει. Διότι αὐτὸς τὴ γέννησε. Εἶνε ὁ παραγωγὸς ποὺ ἔχει συμφέρον νὰ τὴ ρεκλαμάρῃ. Τὴν ἀρωματίζει, τὴ χρωματίζει, τὴ στολίζει μὲ θέλγητρα μέσα σὲ κάνιστρο ἀνθέων. Ἔτσι ἐξαπατᾷ.
Ἐκπληρώνεται τώρα μιὰ προφητεία ποὺ ἔλεγε· Κάποτε ἡ ἁμαρτία δὲν θὰ προκαλῇ πλέον τὴ φρίκη. Οἱ ἄνθρωποι θὰ συνηθίσουν καὶ θὰ παίζουν μαζί της. Ὅπως μερικὰ παιδιὰ βρίσκουν μιὰ χειροβομβίδα καὶ παίζουν μ᾿ αὐτὴν μὴ ξέροντας τί ἔχει μέσα, ὥσπου ξαφνικὰ ἐκρήγνυται καὶ τὰ κάνει χίλια κομμάτια, ἔτσι κ᾿ ἐμεῖς παίζουμε καὶ πίνουμε τὴν ἁμαρτία σὰ᾿ νερό (πρβλ. Ἰὼβ 15,16).
Ἀλλ᾿ ἂν θέλουμε νὰ δοῦμε πόσο κοστίζει ὁποιαδήποτε ἁμαρτία, ἀπ᾿ τὸ μικρότερο ψέμα μέχρι τὴ μεγαλύτερη προδοσία τοῦ χριστιανισμοῦ, δὲν ἔχουμε παρὰ νὰ δοῦμε τὸν κρυστάλλινο καθρέφτη τῆς παραβολῆς τοῦ Ἀσώτου, ποὺ παρουσιάζεται σήμερα ἐνώπιόν μας.
Θέλω νὰ προσέξουμε τὶς συνέπειες, ποὺ ἔχει γιὰ τὸν ἄνθρωπο ἡ ἁμαρτία.

* * *

1. Τὸ πρῶτο βῆμα, ἡ ἀρχὴ τῆς ἁμαρτίας, εἶνε ἡ ὑπερηφάνεια. Αὐτὸ βλέπουμε σήμερα στὴν παραβολή. Ὁ ἄσωτος δὲν μπορεῖ νὰ ζήσῃ στὸ πατρικὸ σπίτι· τοῦ φαίνεται στενόχωρο. Θέλει νὰ κάνῃ τὴ ζωή του μακριὰ ἀπὸ τὴν ἐπίβλεψι τοῦ οὐρανίου Πατρός. Νομίζει, ὅτι θὰ γίνῃ εὐτυχὴς χωρὶς Θεό· αὐτὴ εἶνε ἡ μεγάλη πλάνη. Στενοχωρεῖται ἀπὸ τοὺς πατρικοὺς περιορισμούς. Ἀλλὰ ποιός πατέρας δὲν περιορίζει τὸ παιδί του; Μόνο γονεῖς ἀδιάφοροι ἀφήνουν τὰ παιδιά τους ἀνεξέλεγκτα. Ποιά μάνα βλέπει τὸ παιδί της νὰ πλησιάζῃ στὸ μαγκάλι καὶ δὲ᾿ φωνάζει «Παιδί μου, μή»; Ἔτσι καὶ ὁ οὐράνιος Πατέρας. Γι᾿ αὐτὸ ἡ θρησκεία μας ἔχει τὰ «μή»· μὴ κλέψῃς, μὴ μοιχεύσῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς… Ἀλλ᾿ αὐτὰ τὰ «μὴ» εἶνε σωτήρια, ὅπως σωτήριο εἶνε τὸ κόκκινο σῆμα ποὺ προειδοποιεῖ· κίνδυνος – θάνατος.

Δεν μπορώ πια να σωπαίνω ... ντρέπομαι

(π. Κωνσταντῖνος Καπετανόπουλος)

    Ντρέπομαι γιατί τήν πατρίδα μου τήν κυβερνοῦν, ἐδῶ καί δεκαετίες, τά γνωστά «τζάκια», τά ὁποῖα ἐναλλάσσονται στήν ἐξουσία. Καραμανλῆδες- Μητσοτάκηδες-Παπανδρέϊδες!; Γιατί; Τί συμβαίνει;
     Ντρέπομαι γιά τήν κατάντια τοῦ πολιτικοῦ μας συστήματος, γιατί ἀπέκρυψε, καί συνεχίζει νά ἀποκρύπτει τήν ἀλήθεια ἀπό τόν λαό μας. Ἡ δικτατορία στήν πληροφόρηση συνιστᾶ ἔγκλημα κατά τῆς Δημοκρατίας καί τοῦ λαοῦ μας. Ὅλα γίνονται στό ἡμίφως ἤ στό σκοτάδι. Ὅλοι τους συνειδητά ἔφεραν τήν Πατρίδα σέ τέτοιο χάλι. Ναί, συνειδητά!
   Ντρέπομαι γιατί τά Κόμματα κατάντησαν «μαγαζάκια» διορισμένων «ἀνθυπάτων»!
   Ντρέπομαι γιά τά κανάλια ἐκεῖνα καί τούς δημοσιογράφους ἐκείνους πού χρόνια τώρα παίζουν τόν ρόλο τοῦ νταβατζῆ καί τοῦ προαγωγοῦ... Τά λένε ὅλα, ἐκτός ἀπό τήν ἀλήθεια. Ἔτσι κάποιοι ἄλλοι χειραγωγοῦν τόν ἀνενημέρωτο λαό μας σέ «δρόμους» πού ἄλλοι τούς ἔχουν ὑποδείξει καί ἐπιβάλλει.
  Ντρέπομαι γιά τούς βουλευτές ἐκείνους πού ἐψήφισαν τό Μνημόνιον 1 χωρίς νά τό ἔχουν μελετήσει. Οἱ βουλευτές αὐτοί ἀπεδείχθησαν «μολυβένια στρατιωτάκια» πού ἐκτελοῦν διαταγές «ἀνθυπάτων» ... θά τά βροῦν μπροστά τους ... Τό Μνημόνιο 1 περιέχει ὅρους ντροπῆς. Οἱ δανειστές μας μᾶς ἀπαγορεύουν νά κάνουμε μέ ἄλλους σχέδια ἀναπτύξεως χωρίς τήν ἄδειά τους! Στό ἄρθρο 14 παράγρ.5 ἡ Ἑλλάδα παραιτεῖται ἀμετακλήτως καί ἄνευ ὅρων ἀπό τίς ἀσυλίες προστασίας τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας. Τέτοιος πρωτόγνωρος ὅρος δέν συναντᾶται οὔτε σέ ἀποικιοκρατικές συμβάσεις! Καί τό χειρότερο εἶναι ὅτι οἱ δανειστές μας μποροῦν νά μεταβιβάσουν σέ τρίτη χώρα τά δικαιώματά τους ἀπό τήν Σύμβαση!
   Ντρέπομαι γιατί αὐτοί οἱ ἀνίκανοι μᾶς κατέστησαν ὁμήρους τῶν Τραπεζῶν τοῦ ἐξωτερικοῦ καί τῆς ντόπιας οἰκονομικῆς ὀλιγαρχίας. Μέ τούς Κατοχικούς (Γερμανούς καί Ἰταλούς) πολεμούσαμε, γιατί εἴχαμε ἐλπίδα τῆς ἀπελευθερώσεως. Τώρα δέν ὑπάρχει ἐλπίδα οὔτε λύση στήν τραγωδία τῆς χώρας.
   Τό Μνημόνιον ἀποδομεῖ τό Κοινωνικό Κράτος καί δέν εἶναι συμβατό μέ τήν Ἑλληνική Συνταγματική νομιμότητα. Εἴμαστε ὑπό κατοχήν καί παραβιάζονται θεμελιώδη δικαιώματα τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν. Ἡ Τρόϊκα εἶναι παράνομη, δέν ἔχει νόμιμη βάση. Τό Μνημόνιο ἀπέτυχε. Θά ἔχουμε συνεχῆ ἀναπαραγωγή ἐλλειμμάτων. Ἡ Κυβέρνηση καί τό ὅλο ἁμαρτωλό καί σάπιο σύστημα, διά στόματος πρωθυπουργοῦ, μᾶς εἶπε χοντρά ψέματα, ὅπως λεφτά ὑπάρχουν, φόροι δέν θά μποῦν, καί ὅτι δέν θά μποῦμε στό Δ.Ν.Τ. Ὅμως ἔγιναν ἀκριβῶς τά ἀντίθετα.
Ντρέπομαι γι’ αὐτά, καί γιά ἄλλα πολλά.
Καί ἐνῶ ὑπῆρχαν τρόποι νά ξεφύγουμε ἀπό τήν μέγγενη (Ρωσία- Κίνα μέ 11/2 τοῖς ἑκατόν, καθώς καί τό Οὐγγρικό πρότυπο), μᾶς ἔρριξαν στά χέρια ἀναίσχυντων τοκογλύφων καί πληρώνουμε τόκους 5,50% ἕως 6,50%!!
Ἡ Τρόϊκα δέν ἐπιθυμεῖ τήν ἀνάπτυξη τῆς Ἑλλάδος. Αὐτό ἄλλωστε εἶναι ἐξώφθαλμο. Ἐκεῖνο πού ἐπιδιώκει εἶναι ἡ καθολική δέσμευση τῆς δημόσιας περιουσίας. Θέλουν τίς πλουτοπαραγωγικές μονάδες τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους. Οἱ Τράπεζες τῆς Τρόϊκας εἶναι «πιράνχας», εἶναι «ἀλιγάτορες», εἶναι «βδέλλες»! Πίνουν τό αἷμα τῶν λαῶν...

ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

   ὁ μακαριστὸς μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος εἶχε πεῖ γιὰ τὴν ἀνθρωπίνη Δικαιοσύνη·

«Ἀφ᾽ ὅτου ἡ ἀνθρωπίνη Δικαιοσύνη καταδίκασε τὸν Θεάνθρωπο, στὸ πρόσωπό της ἐγκολάφθηκε ἀνεξίτηλο στίγμα, αἰώνιο στίγμα».

Μὴ πλανᾶσθε, Θεὸς οὐ µυκτηρίζεται

ΗΞΕΡΕΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ; ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ Ο Θάνατος είναι ένα ßέßαιο γεγονός στη ζωή µας, αλλά η Αγία Γραφή µιλάει για αιώνιο θάνατο. Αυτά που θα διαßάσεις ίσως να έχουν αντίκτυπο σε σένα..... Πολύ ενδιαφέρον, διάßασε το µέχρι το τέλος..... Γράφει στην Αγία Γραφή (Γαλάτας 6:7): 'Μὴ πλανᾶσθε, Θεὸς οὐ µυκτηρίζεται ὃ γὰρ ἐὰν σπείρῃ ἄνθρωπος, τοῦτο καὶ θερίσει Υπάρχουν άνδρες και γυναίκες που κορόιδεψαν (µυκτήρισαν) τον Κύριο: John Lennon (Τραγουδιστής): Λίγα χρόνια πριν, στη συνέντευξη που έδωσε σε ένα Αµερικανικό Περιοδικό, είπε: 'Ο Χριστιανισµός θα τελειώσει, θα εξαφανιστεί. Είναι πέραν αµφισßήτησης και γιαυτό είµαι ßέßαιος. Ο Ιησούς ήταν εντάξει, αλλά τα θέµατά του ήταν τόσο απλά. Σήµερα εµείς είµαστε διασηµότεροι απ' Αυτόν.' (1966) Ο Lennon, αφότου είπε ότι οι Beatles ήταν διασηµότεροι από τον Ιησού Χριστό, πυροßολήθηκε 6 φορές.

Μόνον η μετάνοια θα μας σώσει

                           του Χρήστου Κων. Λιβανού

Μαύρα και απαισιόδοξα νέα μεταδίδουν «από φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός» τους τελευταίους μήνες τα δελτία ειδήσεων, ωσάν ξαφνικά να άνοιξε «το φρέαρ της αβύσσου» και ετοιμάζεται να καταπιή το μαρτυρικό μας Έθνος. Όλοι οι δαίμονες της κολάσεως, βλέποντας την Πατρίδα μας να έχη περιέλθει σε τόσο οικτρή οικονομική, πνευματική και ηθική κατάστασι, δίχως άλλο θα πανηγυρίζουν, νομίζοντες, ότι το ισχυρό άλλοτε οχυρό, που ονομάζεται Ορθόδοξη Χριστιανική Ελλάδα, το οποίο τόσες απώλειες τους έχει προξενήσει, είναι πλέον έτοιμο να καταρρεύση και να παραδοθή. Πόσο πλανώνται! Νομίζουν, ότι με τα ευρωαργύρια, που μας δανείζουν οι διεθνείς τοκογλύφοι, μας έχουν σκλαβώσει, και ότι, εάν παύσουν να ρέουν τα χρήματα προς την Ελλάδα από την Ευρώπη, το μικρό μας Έθνος θα πτωχεύση, θα εκμηδενισθή. Ελπίζουν, ότι στη δεινή κατάστασι, που βρίσκεται, θα τους προσκυνήση, θα αρνηθή την πίστι του στον Ναζωραίο και θα λατρεύση ως θεό του σήμερα τον μαμωνά και αύριο τον ερχόμενο Αντίχριστο!

ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΟΙ ΣΕ ΄΄ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΥΓΚΛΙΣΗ΄΄

Του Δημητρίου Ιωάν. Παπαδημοπούλου, Δικηγόρου Λαρίσης.

            Το ότι κάποιοι εκ των πολιτικών μας έδρασαν συνειδητά, εκτελώντας προδιαγεγραμμένο σχέδιο, προκειμένου να μπούμε στο επαίσχυντο ΄΄Μνημόνιο΄΄, είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Σε τερατώδη βλακεία, αδυνατώ να το αποδώσω. Οι πάντες – οι έξω και οι εγχώριοι ειδικοί και μη – αναγνωρίζουν πλέον ότι, τα ως τώρα μέτρα ήταν σε λάθος κατεύθυνση. Συνεχίζουν όμως το ΄΄ίδιο βιολί΄΄.

            Ο κ. Βενιζέλος, ο καθηγητής μου, απέκλειε την 23-6-2011, ως αντισυνταγματική, παράνομη και άδικη, την επιβολή του ΄΄χαρατσιού΄΄, αλλά και την είσπραξή του μέσω της Δ.Ε.Η.. Ο άλλος Δικηγόρος κ. Χρυσοχοίδης, δε διάβασε τις δανειακές συμβάσεις…! ενώ αντιθέτως, ο τυφλός Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Κουρουμπλής τις διάβασε. Ο Υπουργός μας κ. Παπαϊωάννου, αντί να κινήσει διαδικασίες για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις, θέλει να βγάλει από τη φυλακή καταδικασθέντες ακόμη και για κακουργήματα, γιατί δε θα μας κοστίζει να τους ταίζουμε και να καταστήσει το νόμο για τα ναρκωτικά επιεικέστατο. Ο καθηγητής της Νομικής κ. Λοβέρδος, δηλώνει ότι ΄΄Θα γίνει μακελειό αν πειράξουμε το Γιώργο΄΄. Ο κ. Βορίδης, Δικηγόρος κι αυτός: ΄΄Ενοχλητική η αύξηση στα διόδια αλλά…είναι μικρή΄΄. Παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη  με τον κ. Μπεγλίτη να διερμηνεύει τις επιθέσεις στο Γιώργο, ως άμεσο εθνικό κίνδυνο για τα εθνικά συμφέροντα. Ταυτίζουν τον εαυτό τους με το εθνικό συμφέρον! Ούτε ο Λουδοβίκος της Γαλλίας δεν τόλμησε. Εκείνος είπε ΄΄το κράτος είμαι εγώ΄΄, δεν είπε ΄΄το έθνος είμαι εγώ΄΄. Κι αυτοί θέλουν και πάλι να μας κυβερνήσουν…φαρισαίοι και υποκριτές; Συρφετός αποτυχημένων και επικίνδυνων υπουργών; Πάντως αμετανόητοι.