ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΑΙΩΝΙΟΝ Ο ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ κυρός ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ

 Αγώνας - Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης

ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΑΙΩΝΙΟΝ

Ο ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ

κυρός ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ

Μια μεγάλη εκκλησιαστική

προσωπικότητα,

ένας μεγάλος Θεολόγος,

ένας ακατάβλητος αγωνιστής,

ένας χαρισματικός ιερωμένος,

ένας σοφός επίσκοπος

κοιμήθηκε την 1^η Απριλίου 2013

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ

Ο κατά κόσμον Νικόλαος Γκατζηρούλης γεννήθηκε στον Βόλο το 1927. Αποφοίτησε από την Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1949. Χειροτονήθηκε διάκονος το 1956, πρεσβύτερος το 1959 και στις 14 Απριλίου το 1968 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος.

Μετά από έξι χρόνια, στις 25 Ιουνίου 1974, κηρύχθηκε έκπτωτος του μητροπολιτικού θρόνου, χωρίς δίκη και απολογία, από ένα νόθο συνοδικό σχήμα, που το «βάπτισαν» οι τότε κρατούντες (Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ Τίκας, δικτάτορας Δ. Ιωαννίδης και υπουργός Παιδείας – καθηγητής – Π. Χρήστου), με συνοπτική διαδικασία, “Πρεσβυτέρα Ιεραρχία”. Απαγόρευσαν αυθαίρετα, παράνομα και αντιΚανονικά τη συμμετοχή στην Ιεραρχία τους 34 από τους 66 εν ενεργεία μητροπολίτες, με τις δύο Συντακτικές Πράξεις (3 & 7) της δικτατορίας, και μόνο για πολιτικούς λόγους, στερώντας τους συγχρόνως το δικαίωμα της προσφυγής στη δικαιοσύνη.

Αυτό κι αν ήταν παγκόσμια πρωτοτυπία! Στον 21^ο αιώνα, που καυχώμαστε για τα ανθρώπινα δικαιώματα να υπάρχουν άνθρωποι, στερούμενοι και των στοιχειωδών αγαθών του ελεύθερου πολίτη!

Η περιβόητη αυτή «πράξη» – το όνειδος στην ιστορία της Ελλάδας – τόνιζε: «Αρχιερείς οίτινες δι’ ενεργειών και εκδηλώσεών των, διαταράσσουν την ειρήνη και ενότητα της Εκκλησίας, δύνανται να κηρύσσωνται έκπτωτοι του Αρχιερατικού θρόνου… Η απόφασις αυτή εκτελείται άμα τη δημοσιεύσει της δια της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως, μη υποκειμένη εις ένδικον μέσον ή προσφυγήν ενώπιον πάσης εκκλησιαστικής ή πολιτειακής αρχής ή δικαστηρίου…». (Συντ. Πρ. 7 της 2/2-7-1974).

Με το κατάπτυστο αυτό χουντικό κατασκεύασμα-νόμο εκδιώχθηκαν και άλλα ένδεκα (11) διαμάντια-μητροπολίτες της εκκλησίας μας. Για το έκτρωμα αυτό (Σ.Π. 3 & 7) έγραψαν αρκετοί, μεταξύ των οποίων και ο καθηγητής του Κανονικού Δικαίου του Παν. Αθηνών Κων/νος Μουρατίδης ο οποίος τις ονόμασε: «ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ» και την “Πρεσβυτέρα Ιεραρχία” ως «ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ». Ο μακαριστός Φλωρίνης Αυγουστίνος μίλησε για «ΚΥΚΛΩΠΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟ». Ο Κοζάνης Διονύσιος χαρακτήρισε την απόφαση έκπτωσης των 12 μητροπολιτών «Πράξη παραφροσύνης και αυτοκτονίας που δίνει την εντύπωση ότι οι Ιεράρχες ΟΥΤΕ ΘΕΟΝ ΦΟΒΟΥΜΕΘΑ ΟΥΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΝΤΡΕΠΟΜΕΘΑ». Με την ίδια γλώσσα μίλησαν ο Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος, ο καθηγητής του Παν. Θεσ/νίκης Στ. Σάκκος κ.α.

Και σαν να μην έφθανε η έκπτωσή τους, η μισάδελφη “Πρεσβυτέρα Ιεραρχία” τους απένειμε και… τιμητικά παρατσούκλια – τίτλους [εφεύρημα του μόλις χειροτονηθέντος (14-7-1974) Δημητριάδος Χριστοδούλου] προκειμένου να τους ταπεινώσει ακόμη περισσότερο! Ιεράρχες με αξιοπρέπεια και οι 12, δεν δέχθηκαν να αποποιηθούν τους κανονικούς τους επισκοπικούς τίτλους, ΜΗ ΥΠΟΓΡΑΨΑΝΤΕΣ ΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙΑ. Έτσι στερήθηκαν για αρκετά χρόνια τη μισθοδοσία τους, ζώντας με ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΕΣ. ΝΑΙ, ΜΕ ΤΙΣ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΕΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ! Ο μακαριστός π. Νικόδημος όταν στις 18 Ιουλίου 1974 εγκατέλειπε το επισκοπείο της μητρόπολης Αττικής και Μεγαρίδος, μοναδική του “περιουσία” είχε, τα βιβλία, που τόσο αγαπούσε και τα οποία αφού φόρτωσε σ’ ένα τρίκυκλο, τα μετέφερε σε κάποιο σπίτι που τον φιλοξένησε προσωρινά.

Ο Σ/τος Νικόδημος είχε πολλά προσόντα, που τον έκαναν να ξεχωρίζει, γιατί ήταν δεινός ρήτορας, άριστος γνώστης της θεολογικής και φιλολογικής επιστήμης, μεγάλος συγγραφέας, γνώστης πέντε ξένων γλωσσών, καθηγητής των ιερών Κανόνων, ιεράρχης που, ο λόγος του έπεφτε σαν πύρινη ρομφαία στα κεφάλια των εμπαικτών της πίστης, των μη διοικούντων συνετά και των διεφθαρμένων στο χώρο της Εκκλησίας και όχι μόνον.

Το περιοδικό «Εκκλησία» γράφοντας για τα χαρίσματα που διέθετε ο άγιος πατήρ τονίζει: «Το ανεπίλεπτον ήθος, ο ακέραιος χαρακτήρ, η ισχυρά θέλησις, η απλότης και η λιτότης, η εργατικότης, η πολυμερής μόρφωσις, αι ευρείαι αντιλήψεις, ο καθαρός και στοχαστικός νούς, η δύναμις του λόγου, το υψηλόν ορθόδοξον φρόνημα, η φλογέρα της αγάπης προς την Εκκλησίαν και το θείον Ιδρυτήν της, το αίσθημα ευθύνης, αι οργανωτικαί και διοικητικαί ικανότητες…».

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΕΝΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ: ΑΓΩΝΑΣ  ΙΟΥΝΙΟΣ 13 Α.Φ.193    http://www.agonas.org/ 

Ήρθε η ώρα τα θέματα της πίστεως να συζητηθούν και να πάρουν ορθόδοξες αποφάσεις. Φτάνουν πια τα πανηγύρια. Φτάνει η επίδειξη των πολύτιμων αμφίων την ώρα που ο κόσμος χάνει τη δουλειά του, μένει άστεγος και πεινάει. Φτάνει η περιφορά της κουφότητας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ελληνικής επικράτειας.

Ήρθε η ώρα ο Αρχιεπίσκοπος να συγκαλέσει τη σύνοδο της ιεραρχίας, να συζητήσουν για τον ολισθηρό δρόμο που τραβάει ο Οικουμενικός Πατριάρχης και, η περί αυτού, στα θέματα πίστης και Ορθοδοξίας. Για τις προδοτικές συμφωνίες Μπαλαμάντ και του Σαμπεζύ, τα προδοτικά κείμενα του Πόρτο Αλέγκρε και της Ραβέννας, την κακοδοξία της “Μεταπατερικής – Βαπτισματικής Θεολογίας” κ.ά.

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ έστειλε στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο ένα πολυσέλιδο υπόμνημα (72σελ.) με το οποίο αναλύει τις παρεκτροπές του Πατριάρχου Θεολογικά, Δογματικά, Πατερικά…

Από το υπόμνημα αυτό παραθέτουμε αποσπάσματα.

Επί των απαραδέκτων εξ επόψεως θεολογικής, πνευματικής και εκκλησιολογικής δηλώσεων Υμών, Παναγιώτατε Δέσποτα, επισημαίνομεν ότι σφάλλετε.

Σχετικά με τις κακόδοξες οικουμενιστικές θεωρίες περί «αδελφών Εκκλησιών» και «δύο πνευμόνων» και της Ουνίας, είναι γνωστόν ότι αυτές υιοθετήθηκαν από το απαράδεκτο, επαίσχυντο και άστοχο εκκλησιολογικώς κείμενο του Balamand του Λιβάνου το 1993. Εκεί αναγνωρίζεται η αιρετική παρασυναγωγή του Παπισμού, όχι μόνο ως «Εκκλησία», αλλά και ως «αδελφή Εκκλησία» με την Ορθόδοξο Εκκλησία. Δηλαδή εξισώνεται εκκλησιολογικώς η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Ορθόδοξος Εκκλησία με την αίρεση του Παπισμού. Επίσης, Ορθοδοξία και Παπισμός θεωρούνται ως «οι δύο πνεύμονες», με τους οποίους δήθεν αναπνέει η Εκκλησία του Χριστού. Τέλος, η προσηλυτιστική μέθοδος, ο Δούρειος ίππος του Παπισμού, η επάρατη και δαιμονική Ουνία, η οποία προηγουμένως καταδικάσθηκε στη Βιέννη (26-31 Ιανουαρίου 1990) και στο Freising του Μονάχου (6-15 Ιουνίου 1990) από Ορθοδόξους και Παπικούς θεολόγους, στο Balamand του Λιβάνου αθωώθηκε πανηγυρικώς, θεωρούμενη πλέον ως κοινώς αποδεκτός τρόπος «ενώσεως» Ορθοδοξίας και Παπισμού (ουνιτικού τύπου ένωση).

Αντιλαμβανόμεθα, Παναγιώτατε Δέσποτα, ότι Υμείς στηρίζεσθε σε αυτές τις αποφάσεις. Γνωρίζετε όμως ότι η συμφωνία του Balamand δεν αποτελεί πανορθόδοξη απόφαση, διότι δεν την υπέγραψαν έξι τοπικές Εκκλησίες (Ιεροσολύμων, Σερβίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας, Ελλάδος, Τσεχοσλοβακίας). Δεν υπήρξε, λοιπόν, καμμία Πανορθόδοξη Σύνοδος ή έγκριση του κειμένου του Balamand. Ενώ, λοιπόν, δεν υπήρξε Πανορθόδοξη υιοθέτηση του κειμένου του Balamand, εν τούτοις υπήρξε Πανορθόδοξη απόφαση ακυρώσεως του κειμένου του Balamand στη Βαλτιμόρη της Αμερικής στις 9-19 Ιουλίου του 2000, με τη συμμετοχή εκπροσώπων όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών και μάλιστα και του Σεπτού Οικουμενικού Πατριαρχείου. Επίσης, ο όρος «αδελφές εκκλησίες» δεν έχει υιοθετηθεί, ούτε καν στα κείμενα των Πανορθοδόξων Συνδιασκέψεων μέχρι και σήμερα. Βεβαίως, και Πανορθόδοξη Σύνοδος να γινόταν, που θα ενέκρινε τον όρο «αδελφές εκκλησίες» και τις υπόλοιπες οικουμενιστικές θεωρίες, θα ήταν άκυρη, διότι θα είχε συγκληθεί ως ληστρική, αφού οι αποφάσεις της θα έρχονταν σε άμεση και πλήρη αντίθεση με την καθολική και διαχρονική αγιογραφική, αποστολική, ιεροκανονική και πατερική παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας και την κοινή συνείδηση του πληρώματος της Εκκλησίας…

Μετά ταύτα, ερωτούμεν Υμάς, Παναγιώτατε Δέσποτα: Πώς χρησιμοποιείτε τον όρο «αδελφές εκκλησίες», όταν αυτός είναι αγιοπατερικώς αμάρτυρος και μάλιστα πανορθοδόξως έχει απορριφθεί και ακυρωθεί; Διατί κάνετε επιλεκτική χρήση των πανορθοδόξων αποφάσεων; Πλέον συγκεκριμένως, ερωτούμεν ευλόγως: Κατά την Θεοτίμητον Παναγιότητα Υμών, πόσες Εκκλησίες υπάρχουν; Μία ή πολλές; Ο Χριστός ίδρυσε Μία ή πολλές εκκλησίες; Ο Χριστός δεν ίδρυσε μόνο την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, όπως ομολογούμε άπαντες οι Ορθόδοξοι στο Σύμβολο της Πίστεως Νικαίας-Κων/λεως; Αφού, λοιπόν, συμφώνως προς τους Υμετέρους Λόγους υπάρχουν πολλές εκκλησίες και όλοι οι αιρετικοί ανήκουν στην Εκκλησία, τότε υπάρχουν και πολλοί Κύριοι, πολλές πίστεις, πολλά βαπτίσματα. Όμως, ο Απόστολος των Εθνών Παύλος, το στόμα του Χριστού, λέει ότι υπάρχει «εις Κύριος, μία πίστις, έν βάπτισμα».

Στον ορθόδοξο χώρο κάνουμε λόγο για Ορθοδοξία (ορθή δόξα περί Θεού) και για άφεση, πλάνη (πλανεμένη, εσφαλμένη, διαστρεβλωμένη δόξα περί Θεού). Από πότε, όμως, οι αιρέσεις και οι αιρετικοί αποτελούν εκκλησίες;

Και τελειώνει ο “άγιος” Πειραιώς.

«Ποιά πανορθόδοξη ἀπόφαση; Λαμβάνουμε υἱϊκῶς θάρρος καί ἐρωτοῦμεν Ὑμᾶς, Παναγιώτατε Δέσποτα: Ἡ μετάβαση Ὑμῶν, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, τῆς Σεπτῆς Κορυφῆς τῆς ὑπ’ οὐρανόνὈρθοδοξίας, στό Μιλάνο ὑπῆρξε ἀποτέλεσμα καί ἀπόφαση κάποιας Συνόδου Πανορθοδόξου; Θεωροῦμε ὅτι γιά ἕνα τέτοιο σοβαρό ζήτημα, πού ἅπτεται τῶν σχέσεων μέ τούς αἱρετικούς Παπικούς, θά ἔπρεπε νά ἐρωτηθοῦν ἅπασαι οἱκατά τόπους Ἱερές Σύνοδοι τῶν Ἱεραρχῶν τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί νά ὑπάρχει συγκατάθεση, ἀπόφαση, εὐλογία.

Ἡ πανορθοδόξως ἀποφασισθεῖσα διεξαγωγή θεολογικοῦ διαλόγου μέ τήν ἑτεροδοξία καλύπτει τέτοιες ἐνέργειες «συγχοροστασίες καί συμπροσευχές»; Β) Ἐκκλησιολογική σύγχυση. Εἶναι πασιφανές, ὅπως προκύπτει ἀπό τίς ὁμιλίες, πού ἐκφώνησε ἡ Ὑμετέρα Παναγιότης στό Μιλάνο, ὅτι διδάσκετε καινοφανῆ, πρωτοφανῆ καί οἰκουμενιστική ἐκκλησιολογία, ἡ ὁποία, βεβαίως, τυγχάνει ἀλλοτρία καί ξένη πρός τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία. Ἀποδέχεσθε τίς κακόδοξες οἰκουμενιστικές θεωρίες περί «ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν» και«δύο πνευμόνων».

Ἀναγνωρίζετε τίς αἱρετικές παρασυναγωγές τοῦ Παπισμοῦ καί τοῦ Προτεσταντισμοῦ (Λουθηρανοί, Μεταρρυθμισμένοι) ὡς «Ἐκκλησίες» ἰσότιμες καί ἰσάξιες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἀναγνωρίζετε τόν αἱρεσιάρχη Πάπα, τούς Καρδιναλίους, τούς Πάστορες σάν νά ἔχουν ἔγκυρη ἱερωσύνη, μυστήρια καί ἀποστολική διαδοχή. Χρησιμοποιεῖτε ὁμοειδῆ θεολογία καί γιά τούς ἀλλοθρήσκους (Μουσουλμάνους, Ραββίνους). Γιά Σᾶς, Παναγιώτατε, ὅλες οἱ παραπάνω αἱρέσεις μαζί μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀποτελοῦν ἤδη τή «Μία Ἐκκλησία», ἡ ὁποία ὅμως, στόν παρόντα καιρό εἶναι διηρημένη καί προχωρᾶ πρός τήν ἑνότητά της».

Και ο επίλογος:

«Προυχωρήσατε ἤδη πολύ. Οἱ πόδες Ὑμῶν ψαύουσι πλέοντά ρεῖθρα τοῦ Ρουβίκωνος. Ἡ ὑπομονή χιλιάδων εὐσεβῶν ψυχῶν, Κληρικῶν καί λαϊκῶν, συνεχῶς ἐξαντλεῖται. Διά τήν ἀγάπην τοῦ Κυρίου, ὀπισθοχωρήσατε! Μή θέλετε νά δημιουργήσητε ἐν τῇ Ἐκκλησία σχίσματα καί διαιρέσεις. Πειρᾶσθε νά ἑνώσητε τά διεστῶτα καί τό μόνον ὅπερ θά κατορθώσητε, θά εἶναι νά διασπάσητε τά ἡνωμένα καί νά δημιουργήσητε ρήγματα εἰς ἐδάφη ἕως σήμερον στερεά καί συμπαγῆ. Σύνετε καί συνέλθετε! Ἀλλά φεῦ! Διηνύσατε πολλήν ὁδόν. Ἤδη πρός ἑσπέραν ἐστί καί κέκλικεν ἡ ἡμέρα…»

ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ-ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ ΑΓΩΝΑΣ :Α.Φ.193

Ταυτίζεται ο σωματικός θάνατος με τον «εγκεφαλικό θάνατο»;

ΟΧΙ!

Ο «εγκεφαλικά νεκρός» ασθενής μπορεί να βρίσκεται σε κατάσταση κώματος και άπνοιας, όμως τα περισσότερα όργανά του λειτουργούν με την κατάλληλη ιατρική υποστήριξη· έτσι, όταν του αφαιρούν τα όργανα, είναι ακόμα ροδαλός και ζεστός, η καρδιά του ακόμα λειτουργεί και το αίμα του κυκλοφορεί! (Dr. Alan Shewmon, διεθνούς φήμης Καθηγητής Παιδ. Νευρολογίας στο UCLA (Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Λος Άντζελες).

Θα σου πουν ότι τα όργανα τα παίρνουν όταν ο άνθρωπος είναι νεκρός. Αυτό δεν είναι αλήθεια.

Αν είναι νεκρός, τότε γιατί του κάνουν αναισθησία πριν του πάρουν τα όργανα;

Υπάρχουν καταγραμμένες αρκετέςπεριπτώσεις «εγκεφαλικά νεκρών» που επανήλθαν μερικώς από αυτή την κατάσταση.Στό διαδίκτυο μπορείς να βρεις σχετικά παραδείγματα και συγκλονιστικά βίντεο.

 Αγώνας - Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης ΙΟΥΝΙΟΣ  Α.Φ.193
ΨΑΛΤΙΚΑ ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΟΥ ΑΓΩΝΑΣ  ΙΟΥΝΙΟΣ 2013 Α.Φ.193

Πίστευε ότι είναι κανονικός;

Ο Ιγνάτιος, δεσπότης Λάρισας, δεν πίστευε ότι ήταν νόμιμος και κανονικός. Αυτό αποδεικνύεται από το ότι για δύο χρόνια δεν έκανε ο ίδιος χειροτονίες, αλλά τους έμπαζε σπρώχνοντάς τους από το παράθυρο. Να το πειστήριο: «Με… διαμεσολαβητική παρέμβαση του Πατριαρχείου (!) Αλεξανδρείας, η Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου (… ξαν-) άρχισε να εντάσσει στους κόλπους της νέους κληρικούς… Το περασμένο Σαββατοκύριακο χειροτονήθηκαν διάκονοι, δύο νέοι από την επαρχία του Τυρνάβου μέσω “παραθύρου” (ή αν προτιμάτε “τρίτου δρόμου”…).

Το μυστήριο της χειροτονίας τους τελέσθηκε στην Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης Σαλαμίνας από τον εν Αθήναις Πατριαρχικό Έξαρχο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Κυρήνης κ. Θεόδωρο, συλλειτουργούντος, βεβαίως και του Λαρίσης Ιγνατίου…

Προς τί το “παραθυράκι”; Ήταν αναγκαίο διότι, ο Σεβ. Μητροπολίτης κ. Ιγνάτιος… δεν νομιμοποιείται να υπογράφει εκκλησιαστικές πράξεις (χειροτονίες…) και το κενό αυτό κλήθηκε να καλύψει, με την χοροστασία και την υπογραφή του, ο επίσκοπος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας εκδίδοντας εν συνεχεία “κανονικό απολυτήριο” για την μετάθεση των κληρικών και την δια “παραθύρου” ένταξή τους στη Μητρόπολη Λαρίσης…» (Ημερ. Κήρυκας).

Να πίστευε, άραγε, ότι ήταν κανονικός και νόμιμος;

ΒΛΑΣΤΗΜΟΥΝ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ

Ο Δεσπότης Λάρισας Ιγνάτιος, δήλωνε και συνεχίζει να δηλώνει σε όσους τον ρωτούν εάν η εκλογή του είναι παράνομη και αντικανονική, ότι: «το Άγιο Πνεύμα φώτισε τους “άγιους” Αρχιερείς και με εξέλεξαν για την Θεοσώστη μητρόπολη Λάρισας».

Ιδέστε τι δήλωσαν οι άνθρωποι του αρχιεπισκοπικού περιβάλλοντος για την εκλογή του στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ:

«Ο αρχιεπίσκοπος – Σεραφείμ Τίκας – τον καλεί και του λέει ότι θα τον προτείνει για την Λάρισα. Ο π. Ιγνάτιος (Λάππας) φανερά έκπληκτος τον ακούει και συγκατανεύει χωρίς να το σχολιάσει. Λίγο μετά η είδηση μαθαίνεται μεταξύ των “Σεραφειμικών” μητροπολιτών (26-5-1996). Έτσι έγινε δεσπότης!

Είναι φοβερό! Και καλά, οι ρασοφόροι τους ανθρώπους δεν ντρέπονται και το Θεό δεν φοβούνται. Το Άγιο Πνεύμα όμως, το Οποίο άφησε ο Θεός ανάμεσά μας να συντηρεί την εκκλησία, δεν ανέχεται να βλασφημάται. «Πάσα αμαρτία και βλασφημία αφεθήσεται τοις ανθρώποις, η δε του Πνεύματος βλασφημία ουκ αφεθήσεται τοις ανθρώποις… ούτε εν τω νυν αιώνι ούτε εν τω μέλλοντι» (Ματθ. 12, 31-32).

ΑΥΤΟ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΣΚΑΡΙΚΑ!

Ήταν Τρίτη, 28 του Μάη μεσημεράκι, κι ενώ το πρόγραμμα του ραδιοφωνικού σταθμού της μητρόπολης Λάρισας κυλούσε κανονικά, κάποιος ακούστηκε να λέει κάτι. Κανείς δεν κατάλαβε. Κάτι σαν λειτουργία άρχισε να μεταδίδεται. Δεν άργησαν να αντιληφθούν ότι έντονες διαμαρτυρίες και αποδοκιμασίες πραγματοποιούνταν σε ναό. Μέσα στο χαλασμό αυτό οι λειτουργούντες ιερείς σαστισμένοι άρχισαν να φωνάζουν από τα μικρόφωνα να καλύψουν τις ιαχές «ανάξιος, ανάξιος, ανάξιος» με παράσιτα.

Ο κόσμος άρχισε να μας τηλεφωνεί για να μάθουν τι συμβαίνει!

Τους παροτρύναμε να επικοινωνήσουν με το ραδιόφωνο για να πληροφορηθούν από πρώτο χέρι τα συμβαίνοντα.

Έμειναν εμβρόντητοι όταν πληροφορήθηκαν ότι η αναμετάδοση αφορούσε τη χειροτονία του Ιγνατίου (28-5-1999) στη μητρόπολη Αθηνών, και ότι από λάθος, αντί να βάλουν στο σταθμό την αλλαγμένη – αλλοιωμένη – κασέτα (με σβησμένα τα «ανάξιος») έβαλαν την γνήσια. Το συνηθίζει ο Ιγνάτιος και οι κόλακες περί αυτόν να κάνουν κατά καιρούς πλύση εγκεφάλου των πιστών με την παραποιημένη κασέτα της τραγικής χειροτονίας του!Αυτό κι αν ήταν κασκαρίκα!

Ας γνωρίζουν λοιπόν ότι «ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται».

ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΝΕΑ (9) ΗΤΑΝ... ΥΠΕΡΟΧΟΙ

ΤΡΙΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ (δεσπότης Κοζάνης)

Ανήμερα της εορτής (15-5-13) και κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας κήρυξε τον θείο λόγο ο Κοζάνης Παύλος. Και τί δεν είπε! Ήταν “πολύ ωραίος”… Τέλος ευχήθηκε, η τοπική Εκκλησία της Λάρισας να ευφραίνεται για τον πολιούχο της, και ζήτησε από τον άγιο, να μεσιτεύει προς τον Κύριο Ιησού Χριστό για τη σωτηρία της ταλαιπωρημένης Πατρίδας μας…

Άγιε δέσποτα, με ευχολόγια, χωρίς παράδειγμα προς μίμηση, δεν σώζεται η Πατρίδα. Πέρυσι, τέτοια εποχή, εν μέσω οικονομικής κρίσης, και όταν η Πολιτεία και η μητρόπολή σας δαπανούσε – σκανδαλωδώς – τεράστια ποσά για την υποδοχή του Πατριάρχη, εσείς για να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα είπατε χαρακτηριστικά: «Η φιλοξενία είναι αρετή. Μη γινόμαστε μπακάληδες. Μια φορά θα έρθει ο Πατριάρχης…».

Και ξόδεψε η Περιφέρεια 110.000 ευρώ και άλλα τόσα – ίσως και παραπάνω – η μητρόπολή σας για μία επίσκεψη δύο ημερών του Πατριάρχη! Φάγανε κι ήπιανε στην… υγεία των πεινασμένων, με την πεποίθηση ότι, ο κορεσμός των κεκορεσμένων γαστέρων θα επιφέρει τη … σωτηρία της Πατρίδας!

Με τους υπόλοιπους «εκ των υπερόχων»

θα γράψουμε στο επόμενο φύλλο

Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΑΛΛΑ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΜΕΝΟΥΣ

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

«Πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι»

Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΑΛΛΑ

ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΜΕΝΟΥΣ

Στὴν ἐπιστολή του πρὸς Πατριάρχη ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ καταγγέλλει

«τὴν οἰκουμενιστικὴ θεωρία περὶ διῃρημένης καί βαινούσης πρὸς τὴν ἑνότητα Ἐκκλησίας» τὴν ὁποία υἱοθετεῖ· καὶ πιὸ κάτω τοῦ γράφει: «υἱοθετεῖτε τή θεωρία περί «διῃρημένης Ἐκκλησίας, σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία, ἡ Ἐκκλησία εἶναι διῃρημένη σὲ ἐπὶ μέρους «ἐκκλησίες» (ὄχι τοπικές, ἀλλ’ ὁμολογιακές-δογματικές, βλ. τὸ κείμενο τοῦ Porto Alegre) καὶ χρῄζει ἑνώσεως. Ἡ τοιαύτη θεώρησις τοῦ θεσμοῦ τῆς Ἐκκλησίας εἶναι πέραν πάσης σοβαρῆς, ἔστω βασικῆς, κατανοήσεως τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησιολογίας».

Στὴ συνέχεια ἔμμεσα ὑπενθυμίζει, ὅτι αὐτὴ ἡ αἱρετικὴ θέση ἔχει ἐκφρασθεῖ στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τὸ «ἑξαπτέρυγο» τοῦ Πατριάρχου, τὸ μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομο. Καὶ ἔχει ἀναιρεθεῖ μὲν ὑπὸ τοῦ καθηγητῆ Τσελεγγίδη, τοῦ π. Θεόδωρου Ζήση καὶ τοῦ μητροπολίτη Κυθήρων Σεραφείμ, δὲν ἀνεκλήθη δὲ ἀπὸ τὸν ὀπαδὸ τοῦ Πατριάρχη καὶ ὁμόγνωμο στὴν αἵρεση αὐτή, τὸν μητροπολίτη Μεσσηνίας.

Αὐτὰ ἐξάγονται ἀπὸ τὴν Ἐπιστολὴ τοῦ Πειραιῶς πρὸς τὸν Πατριάρχη.

Δὲν πρόλαβε, λοιπόν, νὰ στεγνώσει τὸ μελάνι τῆς πρὸς τὸν Πατριάρχη Ἐπιστολῆς καὶ ὁ μητρ. Πειραιῶς ἔσπευσε νὰ συλλειτουργήσει μὲ τὸν υἱοθετοῦντα καὶ ἀμετανοήτως πρεσβεύοντα τὴν αἵρεση τῆς «διηρημένης Ἐκκλησίας», τὸν μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο Σαββᾶτο!

Σήμερα Κυριακή, 14 Ἰουλίου 2013 (ὅπως διαβάζουμε στὸ ἱστολόγιο “Romfea”) ἐτελέσθη «λαμπρό πολυαρχιερατικὸ συλλείτουργο, στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Καρέα».

Σ' αὐτὸ «προεξῆρχε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, συμπαραστατούμενος ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο καὶ τὸν οἰκεῖο Μητροπολίτη Καισαριανῆς κ. Δανιήλ».

Τοῦτο ἔκανε ἐντύπωση καὶ ξένισε καὶ φλογεροὺς ὑποστηριχτὲς τοῦ μητρ. Πειραιῶς, ὅπως φαίνεται ἀπὸ σχετικὸ ἄρθρο ποὺ ἐλέγχει γι' αὐτὴν τὴν πράξη τὸν μητροπολίτη Πειραιῶς μὲ τὸν τίτλο:

«ΑΓΙΕ ΠΕΙΡΑΙΩΣ! ΜΗΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΓΙΑ ΑΣΤΑΘΕΙΑ;»!

Ἀλήθεια, πῶς μποροῦν νὰ φέρονται ἔτσι εἰς τὰ τῆς Πίστεως, ὅσοι νομίζουν πὼς τὴν ὑπερασπίζουν;

ΚΑΚΟ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ ΑΛΛΑ ΟΛΕΘΡΙΟ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ἀπὸ τὸν Λεόντιο Διονυσίου

Ο ένας μετά τον άλλον οι Επίσκοποι και οι Αδελφότητες, με Εγκυκλίους, επείγουσες Ανακοινώσεις, Ανακοινωθέντα, Επιστολές προς βουλευτές κ.λπ., αντιδρούν στην είδηση περί καταργήσεως της αργίας της Κυριακής και  καταγγέλλουν τον Πρωθυπουργό και τα κόμματα γι’ αυτό.

Κατανοητή και δίκαια η αγανάκτησή τους.

Δεν τους είδαμε, όμως, να καταγγέλλουν το Πατριαρχείο και τους Πατριάρχες για την κατάργηση της Ορθοδοξίας. Δεν καταγγέλλουν επώνυμα τον αιρεσιάρχη Πατριάρχη Βαρθολομαίο για την σταδιακή αλλά με ταχύτατους ρυθμούς εγκαθίδρυση του Οικουμενισμού, με απώτερο στόχο την Πανθρησκεία.

Τι να την κάνουν όμως την Κυριακή αργία, χωρίς Ορθοδοξία;

Λεόντιος Διονυσίου

Σεβ. Πειραιώς: ''Κατάργηση της Κυριακής κατ΄εντολή του Εβραϊκού λόμπυ''

 ΕΝΩ Η ΕΛΛΑΔΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΡΟΔΙΔΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ  ΙΕΡΩΝΥΜΟ ΛΙΑΠΗ.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΙΑ  ΑΝΔΡΕΙΑ ΦΩΝΗ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ !!!
Ο ΣΕΒΑΣ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΠΕΙΡΑΙΩΣ:
 Δηλώνει πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν ὅτι Βουλευταί πού θά τό στηρίξουν μέ τήν ψῆφο τους παύουν νά ἔχουν ὁποιαδήποτε σχέση μέ τήν Ἱ. Μητρόπολη Πειραιῶς καί θά τούς ἀπαγορευθῆ ὁποιαδήποτε παρουσία τους, ὡς ἀκοινώνητοι πλέον, σέ ὁποιαδήποτε λατρευτική σύναξη τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς, διότι κατεπάτησαν τόν Νόμο τοῦ Θεοῦ.
Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 12 Ιουλίου 2013

Γράφτηκε από τον/την Ι.Μ. Πειραιώς - 11.39

Του Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ

Τελικά ὁ Ὑπουργός Ἀνάπτυξης κ. Κ. Χατζηγάκης τό τόλμησε. Ἔγινε ὁ Ἠρόστρατος πού στό Ὀρθόδοξο Γένος τῶν Ἑλλήνων κατέθεσε νομοθέτημα γιά τήν ἀποϊεροποίηση τῆς ἡμέρας τοῦ Κυρίου, τήν ὁποία καθόρισε στίς 7 Μαρτίου τοῦ 321 ὁ ἅγιος Ἰσαπόστολος καί Θεόστεπτος Αὐτοκράτωρ Κωνσταντῖνος ὁ μέγας.

Ἀλλά ὁ σύγχρονος αὐτός Ἠρόστρατος δέν εἶναι μόνος του, οὔτε ἐνεργεῖ ἀπό ἰδίᾳ πρωτοβουλία.

Ἔχει τήν συναίνεση τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Χώρας καί τοῦ Ἀντιπροέδρου τῆς Κυβέρνησης καί δημιουργεῖ εὐλόγους συνειρμούς ἡ ταυτόχρονη ἀναγγελία τῆς προσκλήσεως τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ ἀπό τόν Πρόεδρο τῶν ΗΠΑ κ. Μπάρακ Ὀμπάμα στίς 8 Αὐγούστου ἐ.ἔ. γιά τήν ὁποία ἀγωνίζετο ἐπί μῆνες μέ μεσίτες τούς προύχοντες τοῦ Ἑβραϊκοῦ λόμπυ τῶν ΗΠΑ, ὅπως δημοσιοποιήθηκε στόν Τύπο.

Τελικά ἡ πρόσκλησις ἦρθε καί τό ἀντίτιμο πληρώνεται καί εἶναι ἡ ἀποϊεροποίηση καί ἡ κατάργηση τῆς Κυριακῆς ἀργίας γιά νά ἐπιτευχθῆ διπλός στόχος ἀφ’ ἑνός ἡ ἀπόμείωση τῆς Ὀρθόδοξης αὐτοσυνειδησίας τῶν Ἑλλήνων καί ἀφ’ ἑτέρου νά σαρώσουν ὅλα τά μικρομάγαζα καί τούς μικρομεσαίους ἐπιχειρηματίες οἱ ἑβραϊκῶν συμφερόντων μεγάλες πολυεθνικές ἁλυσίδες πού σέ λίγο καιρό θά δρέψουν τούς καρπούς τοῦ νομοθετήματος τοῦ κ. Χατζηγάκη καί τῆς συντροφίας του.

Ἐντολοδόχοι λοιπόν οἱ ἀνωτέρω κ.κ., ὅπως προκύπτει ἀπό τίς ἐνέργειές τους πού βάλθηκαν μέ τό στανιό νά «σώσουν» δῆθεν τούς μικρομεσαίους ἐμπόρους ἐνῶ ἐκείνοι μέ ἀδιάψευστα στοιχεῖα στήν διαπασών ὀρύονται ὅτι θά καταστραφοῦν καί πού θά ἀποδειχθεῖ σέ κάποια χρόνια ὅπως ἀποδείχθηκε ἡ ἄθλια ἐνέργεια τοῦ Κώστα Σημήτη γιά τήν διαγραφή τοῦ θρησκεύματος ἀπό τίς ταυτότητες τῶν Ἑλλήνων ὅτι ἦταν ἐντολή τοῦ Ἑβραϊκοῦ λόμπυ, μέ τήν πρόσφατη ἀδιάψευστη μαρτυρία τῆς κ. Δήμητρας Λιάνη-Παπανδρέου.

Ὁ ἑορτασμός μιᾶς ἡμέρας ἀναπαύσεως τῆς ἑβδομάδος ὅπως ἀπαιτεῖ ἡ ἀνθρώπινη φύση βασίζεται στό βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης «Γένεση» (β΄,2-3), ἔτσι τό Σάββατο διά τοῦ Νόμου τῆς ΠΔ εἰσῆλθε ὡς «ἡμέρα Κυρίου» στήν Καινή Διαθήκη μέ τά δύο βασικά στοιχεῖα, δηλ. ἀποχή ἀπό τίς ἐργασίες καί ἰδιαίτερη λατρεία τοῦ Θεοῦ. Τή θέση τοῦ Σαββάτου στόν Χριστιανισμό κατέλαβε ἡ Κυριακή (Ἀποκαλ. α΄,10) σάν πρώτη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος κατά τήν ὁποία ἀνεστήθη ὁ Κύριος ἐκ τοῦ Τάφου, δημιούργησε τό ἀναστάσιμο φῶς καί ἀπέστειλε τό Πανάγιο Πνεῦμα νά ἐπιφοιτήση στούς Ἀποστόλους.

Ἡ Κυριακή σάν κατ’ ἐξοχήν «ἡμέρα τοῦ Κυρίου» ὑπενθυμίζει τόν ἐρχόμενο Χριστό σάν ἀνατέλλοντα ἥλιο, ὁ Ὁποῖος θά ἔλθῃ νά ἀποκαταστήση τήν χειμαζομένη δικαιοσύνη καί νά καταργήση τήν ἀφόρητη ὑποκρισία.

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου λέγει ὁ Ἱ. Αὐγουστῖνος ὑπόσχεται σέ ὅλους μας τήν αἰώνια ἡμέρα καί τῆς δικῆς μας Ἀναστάσεως (Serm 15 de verb apost). Ἡ Κυριακή εἶναι ἡ ἀρχαιοτάτη ἑορτή τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἡ ὁποία ἀποκαλεῖται στό Εὐαγγέλιο, ὡς ἡ «μία τῶν Σαββάτων» (Ματθ. κη΄1, Μαρκ. ιστ΄2, Α΄Κορ. ιστ΄2, Πραξ. κ΄7), στήν δέ Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου ὀνομάζεται Κυριακή ἡμέρα (Ἀποκαλ. α΄10).

Οἱ μαρτυρίες γιά τόν ἑορτασμό τῆς Κυριακῆς συνεχίζονται καί μετά τήν Καινή Διαθήκη. Στήν ἐπιστολή Βαρνάβα ὀνομάζεται «8η ἡμέρα», ὁ δέ ἅγιος Ἰγνάτιος Ἀντιοχείας καταδικάζει τούς σαββατίζοντες καί μή συμμορφουμένους στήν καθολική πράξη τῆς Ἐκκλησίας γράφοντας: «Κατά Κυριακήν Κυρίου ζῶντες ἐν ᾗ καί ἡ ζωή ἡμῶν ἀνέτειλε δι΄ Αὐτοῦ» (Μαγν. κεφ. 9). Κατά τά μέσα τοῦ 2ου αἰ. ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ φιλόσοφος καί μάρτυς γράφει στήν Ἀπολογία του πρός τόν Ρωμαῖο Αὐτοκράτορα (Κεφ. 67) «Τήν δέ τοῦ ἡλίου ἡμέραν κοινήν τήν συνέλευσιν ποιούμεθα» χρησιμοποιῶν γιά τήν Κυριακή τόν ὅρο «ἡλίου ἡμέρα», ὁ ὁποῖος παρέμεινε σέ ὁρισμένες Εὐρωπαϊκές γλῶσσες ὅπως στήν Ἀγγλική Sunday, στήν Γερμανική Sonntag κλπ.

Μετά τήν εἰρήνη τοῦ Μ. Κων/νου μέ τό διάταγμα τῶν Μεδιολάνων (313) καθορίζεται μέ τόν πρῶτο νόμο του στίς 7/3/321 ὅπως ἀναφέρθηκε ἤδη ὡς ἡμέρα ἀναπαύσεως, ἀγαλλιάσεως, θείας λατρείας καί ἀγαθοεργίας ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς, ἡ «σεβαστή ἡμέρα τοῦ ἡλίου» ὅπως τήν ἀποκαλοῦσε, ἡ δέ ἐν Λαοδικείᾳ Σύνοδος μέ τόν 29ο Κανόνα της ὥρισε «οὐ δεῖ χριστιανούς ἰουδαΐζειν, τήν δέ Κυριακήν προτιμῶντες σχολάζειν ὡς χριστιανοί».

Τό νόμο τοῦ Μ. Κων/νου «Omnes judices urbanaeque pledes et atrium officia cunctarum venerabili die solis quiescant» ἐπεκύρωσε καί ὁ διάδοχός του Μ. Θεοδόσιος, μέ τόν κωδ. VIII 8, 3 καί XV 5, 2.

Ὅλη αὐτή ἡ τόσο ἱερά ὑπόθεση, κατά τόν ἐκσυγχρονιστή Ὑπουργό κ. Χατζηδάκη «κρατᾶ τήν χώρα στό παρελθόν» ὅπως εἶχε δηλώσει καί ἔρχεται ὁ κ. Χατζηδάκης γιά νά τήν εἰσαγάγη στό μέλλον (!!!), ὑπενθυμίζων δυστυχῶς δι’ αὐτόν μέ τίς ἐνέργειες καί τά λόγια του ἀναποδράστως τό μαρτυρικό τέλος δι’ ἀπαγχονισμοῦ τοῦ διδάχου τοῦ Γένους Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ (1714-1779) ὁ ὁποῖος ὑπερασπιζόμενος πέραν τῶν ἄλλων τήν ἀργία τῆς Κυριακῆς ἐμισήθη θανασίμως ὑπό τῶν τότε Ἑβραίων τῶν Ἰωαννίνων.

Ἔγραψε πρός τόν ἀδελφό του Χρύσανθο τό ἀποκαλυπτικό: «χιλιάδες ἑβραῖοι θέλουν τόν θάνατό μου καί ἕνας ὄχι» καί ἦταν τραγική ἀλήθεια γιατί χρηματίσαντες μέ ἱκανά ἀργύρια τόν Τουρκαλβανό Κούρτ Πασᾶ τοῦ Βερατίου ἐπέτυχαν τό μαρτυρικό τέλος τοῦ μεγάλου ἐθνεγέρτου καί ἰσαποστόλου ὁ ὁποῖος ἐτελειώθη «κρεμασθείς ἐκ δένδρου» τήν 24/8/1779.

Αὐτοί οἱ συνειρμοί προκαλοῦνται ἐκ τῶν θέσεων τοῦ κ. Ὑπουργοῦ καί βέβαια οἱ ἰσχυρισμοί του καταρρίπτονται ἐκ τοῦ γεγονότος ὅτι ἡ ἀγορά δέν πάσχει ἀπό ὧρες λειτουργίας ἀλλά ἀπό ἔλλειψη ρευστότητος!!!   

Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω πού πλέον ἀποτελοῦν casus beli γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἡ καθ’ ἡμᾶς Ἱ. Μητρόπολις Πειραιῶς, Φαλήρου καί Ἁγ. Ἰωάννου Ρέντη ἀνακοινώνει τά κάτωθι:

1.    Καλεῖ ἄμεσα τήν Κυβέρνηση νά ἀποσύρη τό ἐπαίσχυντο αὐτό προδοτικό κατά τοῦ Γένους καί ἀπαράδετο νομοθέτημα τό ὁποῖο ἔχει ἤδη καταδικάσει διά πεπαρρησιασμένων καί δυναμικῶν δηλώσεων ὁ Μακ. Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ὁ Β΄ καί ἡ Σεπτή Διαρκής Ἱ. Σύνοδος διά τοῦ ἐκπροσώπου αὐτῆς Σεβ. Μητροπολίτου Κορίνθου κ.κ. Διονυσίου καταρρίπτοντες τά φλυναφήματα τοῦ δῆθεν ἐκσυγχρονισμοῦ.

2.    Καλεῖ ἄμεσα τούς Βουλευτές καί ἐκπροσώπους τοῦ λαοῦ, ἰδιαίτερα τῆς Α΄καί Β΄ Περιφερείας Πειραιῶς νά δηλώσουν ἄμεσα τήν πλήρη ἀντίθεσή τους στό νομοθέτημα-συμφορά πού θά προκαλέσει ὁπωσδήποτε τήν ὀργή τοῦ Θεοῦ καί θά γίνη αἴτιο μεγάλων δεινῶν τῆς Πατρίδος.

3.    Δηλώνει πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν ὅτι Βουλευταί πού θά τό στηρίξουν μέ τήν ψῆφο τους παύουν νά ἔχουν ὁποιαδήποτε σχέση μέ τήν Ἱ. Μητρόπολη Πειραιῶς καί θά τούς ἀπαγορευθῆ ὁποιαδήποτε παρουσία τους, ὡς ἀκοινώνητοι πλέον, σέ ὁποιαδήποτε λατρευτική σύναξη τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς, διότι κατεπάτησαν τόν Νόμο τοῦ Θεοῦ.

4.    Καλεῖ τούς συγκεκριμένους Βουλευτάς νά ἀναλογισθοῦν τήν πολιτική τύχη τῆς τ. Ὑπουργοῦ κ. Μ. Κουτσίκου-Γιαννάκου καί τοῦ Πειραιώτη Ὑφυπουργοῦ κ. Γεωργίου Καλοῦ, τῶν «ἀρχιτεκτόνων» τῆς ἐκδιώξεως τῶν Κληρικῶν ἀπό τά Σχολεῖα μέ τήν πνευματικά ἐγκληματική Ἐγκύκλιο τοῦ εἰδικοῦ τους Γραμματέως κ. Ράμμα.

5.    Παρακαλεῖ ἀδελφικῶς τούς Ἁγιωτάτους Μητροπολίτας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νά πράξουν τά ὅμοια γιά τήν ἀποτροπή αὐτοῦ τοῦ κακουργήματος.

6.    Συγχαίρει δημοσίᾳ τόν ἀκάματο ἀγωνιστή καί φρυκτωρό Ἱεράρχη Σεβ. Μητροπολίτη Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας κ.κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΝ, ὁ ὁποῖος ἤδη ἐζήτησε τήν ἔκτακτο σύγκληση τῆς Ἱεραρχίας

"Δίκαιοι εις αιώνα ζώσι" . Ἐκοιμήθη ὁ καθηγητὴς Ἰωάννης Κορναράκης

                                  Ἐκοιμήθη ὁσιακὰ

ὁ ὁμότιμος καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς

Σχολῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

καὶ διὰ βίου Ὀρθόδοξος ἀγωνιστὴς

Ἰωάννης Κων. Κορναράκης

«Αἰωνία ἡ μνήμη αὐτοῦ»


___________________________________

 Ἀπὸ τὸ ἱστολόγιο "zoiforos"

Εκοιμήθη εν Κυρίω σήμερα στις 12.50 τα ξημερώματα, πλήρης ημερών, σε ηλικία 87 ετών, έχοντας οσιακά τέλη, ο Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Κορναράκης.

Η εξόδιος ακολουθία του θα τελεσθή την Δευτέρα στις 3:00 μ.μ. στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, περιοχής Τούφα Χαλανδρίου. 

Ο Ιωάννης Κορναράκης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1926. Σπούδασε Θεολογία στη θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ψυχοπαθολογία και θεραπευτικές κλινικές εφαρμογές στην Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική του Innsbruck, Χριστιανική Παιδαγωγική και Ποιμαντική στο Πανεπιστήμιο του Strasbourg και Ψυχολογία του Βάθους και ποιμαντική φροντίδα των ψυχασθενών στη Ρωμαιοκαθολική Σχολή του Πανεπιστημίου του Munster. Το 1960 υπέβαλε διδακτορική διατριβή στη Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. με θέμα "Η βίωσις του πάθους κατά την διδασκαλίαν της Αγίας Γραφής". Το 1966 έλαβε από την ίδια Σχολή τον τίτλο του υφηγητή με την εργασία του "Η νεύρωσις ως αδαμικόν πλέγμα. Συμβολή εις την Ποιμαντικήν Θεολογίαν". Το 1968 εξελέγη εντεταλμένος Υφηγητής και το 1974 Έκτακτος Καθηγητής από την ίδια Σχολή με ανάθεση της διδασκαλίας του μαθήματος της Ποιμαντικής Ψυχολογίας. Το 1978 εξελέγη Τακτικός Καθηγητής στην Έδρα της Ποιμαντικής Ψυχολογίας και Εξομολογητικής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου και υπηρέτησε μέχρι το 1993. 

Ο Κύριος να τον αναπαύσει εν σκηναίς δικαίων, "Καλό Παράδεισο" και "Καλή Ανάσταση"!

___________________________________

Ἀπὸ τὸ ἱστολόγιο "Ἀποτείχιση"

 

Με βαθυτατη  θλιψι ανακοινωνουμε στους αναγνωστες και στους επισκεπτες μας οτι ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ εν Κυριω ο ευλαβεστατος Αγωνιστης και ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ Καθηγητης κ. Ιωαννης Κορναρακης.


Επειδη ο αγαπητος μας Καθηγητης προσεφερε οσον ολιγοι πολλα και μεγαλα στον Αντιοικουμενιστικο αγωνα εθλιβημεν βαθυτατα διοτι φευγει απο κοντα μας ενας  Μεγαλος Αγωνιστης της Πατρωας Ευσεβειας.



Βεβαιως θα χαρουν και θα πανηγυρισουν οι Παναθλιοι Οικουμενιστες για την μεγαλη απωλεια που θα υποστουν οι Αντιοικουμενιστες με την κοιμησι του εκλεκτου Καθηγητου μας, αλλα ειμεθα βεβαιοι οτι ο Θεος και οι πρεσβειες του Αγωνιστου Καθηγητου θα αναπληρωση το κενο με καποιον νεο Αγωνιστη που θα εμφανιση ο Θεος για να αγωνισθη τον καλον αγωνα της Πιστεως.


Ο ιστολογος της Αποτειχισης τα τελευταια χρονια συνδεθηκε ιδιαιτερα με τον κ. Καθηγητη και επικοινωνουσε τακτικοτατα εστω και τηλεφωνικα μαζι του και με τις σοφες και στοχευμενες συμβουλες του, ενισχυε παντοτε τις φαρετρες μας για την μαχη και τον πολεμο κατα των εχθρων της Πιστεως και της Ευσεβειας.


Ο Θεος ας αναπαυση την αγια ψυχη του. 

Ὁ ἀσυμβίβαστος π. Παΐσιος

Γέρων Παϊσιος: Όχι στο σύστημα "βάζω την ουρά κάτω από τα σκέλια", αλλά ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ στα έσχατα χρόνια της Παναιρέσεως του Οικουμενισμού!

 

-Γέροντα, πρέπει πάντα να ομολογούμε το «πιστεύω» μας;

-Χρειάζεται διάκριση. Είναι φορές που δεν πρέπει να μιλήσουμε και άλλες φορές που πρέπει να ομολογούμε με παρρησία το «πιστεύω» μας, γιατί φέρουμε ευθύνη, αν δεν μιλήσουμε.
Σε αυτά τα δύσκολα χρόνια ο καθένας μας πρέπει να κάνει ότι γίνεται ανθρωπίνως και ό,τι δεν γίνεται ανθρωπίνως να το αφήνει στον Θεό. Έτσι θα έχουμε ήσυχη την συνείδησή μας ότι κάναμε εκείνο που μπορούσαμε. Αν δεν αντιδράσουμε, θα σηκωθούν οι πρόγονοί μας από τους τάφους.

Εκείνοι υπέφεραν τόσα για την πατρίδα και εμείς τι κάνουμε γι’ αυτήν; Η Ελλάδα, η Ορθοδοξία, με την παράδοσή της, τους Αγίους και τους ήρωές της, να πολεμείται από τους ίδιους τους Έλληνες και εμείς να μην μιλάμε! Είναι φοβερό! Είπα σε κάποιον: «Γιατί δεν μιλάτε; Τι είναι αυτά που κάνει ο τάδε;». «Τι να πεις, μου λέει, αυτός όλος βρωμάει». «Αν βρωμάει όλος, γιατί δεν μιλάτε; Χτυπήστε τον». Τίποτε, τον αφήνουν. Έναν πολιτικό τον έφτυσα. «Πες, του λέω, «δεν συμφωνώ με αυτό». Τίμια πράγματα. Θέλεις να εξυπηρετηθείς εσύ και να ρημάξουν όλα; 

Αν οι Χριστιανοί δεν ομολογήσουν, δεν αντιδράσουν, αυτοί θα κάνουν χειρότερα. Ενώ, αν αντιδράσουν, θα το σκεφτούν. Αλλά και οι σημερινοί Χριστιανοί δεν είναι για μάχες. Οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν γερά καρύδια, άλλαξαν όλο τον κόσμο. Και στην Βυζαντινή εποχή μια εικόνα έβγαζαν από την Εκκλησία και αντιδρούσε ο κόσμος. Εδώ ο Χριστός σταυρώθηκε, για να αναστηθούμε εμείς, και εμείς αδιαφορούμε! 

Σύναξη Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών - Ιστορικές Εκκλησιολογικές Εξελίξεις

Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν  ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ Δύο κορυφαίας σημασίας ἐνέργειες τοῦ μητροπολίτου Πειραιῶς 1. Ἡ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πρέπει νὰ καταδικάση τὸν Οἰκουμενισμό. Πνευματικὴ εὐφροσύνη καὶ ἀνεκλάλητη ἐν Κυρίῳ χαρὰ κατέλαβε τὶς καρδιὲς τῶν Ὀρθοδόξων, ἐξ αἰτίας δύο σημαντικῶν πρωτοβουλιῶν τοῦ ὁμολογητοῦ ἀρχιερέως τῶν καιρῶν μας, σεβασμιωτάτου μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφείμ.  Ἡ πρώτη ἐνέργεια συνίσταται εἰς τὸ ὅτι ἀμέσως μετὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ Πάσχα, περὶ τὰ μέσα τῆς Διακαινησίμου ἑβδομάδος, συνέταξε καὶ ἀπέστειλε πρὸς τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πρὸς τοὺς σεβασμιωτάτους ἀρχιερεῖς, μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, ἐπιστολή, μὲ τὴν ὁποία ζητοῦσε, λόγῳ τοῦ ὅτι «ὄντως τώρα κινδυνεύει σοβαρὰ ἡ Ὀρθοδοξία», νὰ συγκληθῆ ὅσο τὸ δυνατὸν συντομώτερα «ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος γιὰ νὰ ἐξετάση καὶ ἐρευνήση τὰ ἀνωτέρω καυτὰ καὶ φλέγοντα θέματα, πάντοτε ὑπὸ τὸ φῶς τῆς Ἁγιογραφικῆς, Ἁγιοπατερικῆς καὶ Ἱεροκανονικῆς διδασκαλίας καὶ παραδό­σεως τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας, νὰ λάβη καταδικαστικὴ ἀπό­φαση ἐναντίον τόσο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὅσο καὶ τῶν ἀκολουθούντων, διδα­σκόντων καὶ μεταλαμπαδευόντων τὴν παναίρεση αὐτή, γιὰ νὰ παύσουν τὰ σκάνδαλα καὶ ἡ σύγχυση κλήρου καὶ λαοῦ.  Μετὰ τὴν κυκλοφόρηση τῆς θαρραλέας καὶ ἱστορικῆς «Ὁμολογίας πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ ὁποία ἀναστάτωσε καὶ ἐθορύβησε τοὺς Οἰκουμενιστὰς τόσο, ὥστε νὰ ζητοῦν τὴν δίωξη ὅσων τὴν ὑπέ­γραψαν, ἡ πρωτοβουλία αὐτὴ ἀποτελεῖ σημαντικώτατο βῆμα, διότι μετα­φέρει ἐπισήμως καὶ ἐπὶ ὑψηλοῦ ἐκκλησιολογικοῦ ἐπιπέδου, μὲ αἴτημα δηλονότι ἐπιφανοῦς ἐπισκόπου, τὸν ἀγῶνα ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἰς ἐπίπεδο συνόδου. Δὲν γνωρίζουμε τὴν στάση καὶ ἀντίδραση τοῦ ἀρχιεπισκόπου καὶ τῶν λοιπῶν ἀρχιερέων ἔναντι τοῦ ἱστορικοῦ αὐτοῦ ἐγγράφου. Μέχρι στιγμῆς, μετὰ παρέλευση δύο μηνῶν, ἐπικρατεῖ ἄκρα σιωπή, ἐνδεικτικὴ τῶν προθέσεων τῆς ἐν Ἑλλάδι ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας. Θὰ ἀσχοληθῆ δυστυχῶς ἡ Ἱεραρχία, κατὰ τὴν τακτικὴ της συνεδρία τοῦ Ὀκτωβρίου, μὲ δευτερεύοντα θέματα, σὲ ἐπίπεδο ποιμαντικῶν σεμι­ναρίων καὶ αὐτονοήτων γιὰ τοὺς ἐπισκόπους ἐκτιμήσεων καὶ διαπι­στώσεων, καὶ θὰ παρακάμψῃ τὸ κολοσσιαῖο, τὸ ἐκρηκτικό, τὸ διαιρετικὸ τοῦ ποιμνίου, τὸ διαβρωτικὸ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ ζωῆς θέμα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, διαχριστιανικοῦ καὶ διαθρησκειακοῦ, ὁ ὁποῖος, κατὰ τὴν ἐκτίμηση συγχρόνων Ἁγίων Πατέρων, Γερόντων καὶ ἐπιφανῶν πατερικῶν θεολόγων, ἀποτελεῖ τὴ χειρότερη ἐκκλησιολογικὴ αἵρεση ὅλων τῶν αἰώνων.

Ανακοίνωση Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ: Σύριζα ΕΚΜ & Χρυσή Αυγή παράλληλη ιδεοληψία

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833 (19), Fax +30 210 4528332 e-mail: impireos@hotmail.com

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 11ῃ  Ἰουλίου 2013
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ &  ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ  ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΙΔΕΟΛΗΨΙΑ

Τό αὐτοαποκαλούμενο Ἐθνικιστικό κόμμα «Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αὐγή» παρά τό αὐταπόδεικτο γεγονός ὅτι ὁ Ἐθνικισμός ἀποτελεῖ παθογένεια καί ἐκτροπή ἀπό τόν Ἐθνισμό, πού εἶναι ἡ ὑγιής φιλοπατρία στήν ἐπίσημη ἰστοσελίδα του (http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/ mh-krinete-ina-mh-krithhte#.Ud04r6wcX-s) στίς 22/4/2013 ἀπαντώντας στίς καταγγελίες μας ὁμολόγησε ὅτι: «Ναι, κάποιοι νέοι της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ εόρτασαν το χειμερινό ηλιοστάσιο, μία ημέρα ιερή της Παράδοσης του Ελληνισμού για χιλιάδες χρόνια» καί ἔτσι ἀπεκάλυψε πασίδηλα τόν παγανιστικό καί ἀποκρυφιστικό του χαρακτῆρα πού ὅπως ἔχομε γνωστοποιήσει ἀποδεικνύεται καί ἀπό τά δημοσιευμένα κείμενα τοῦ Γεν. του Γραμματέως. http://www.imp.gr /2012-03-27-20-22-23/510-απάντηση-του-σεβασμιωτάτου-μας-στις-συκοφαντίες-του-γενικού-γραμματέα-της-χρυσής-αυγής-κ-νίκου-μιχαλολιάκου.html , http://www.imp.gr/home/epikaira-arxeio /12-daynews/503-οι-χρυσαυγίτες-είναι-νεο-παγανιστές-και-όχι-χριστιανοί-ορθόδοξ οι.html , http://www.imp.gr/2012-03-27-20-22-23/502-κρίσιμα-ερωτήματα-για-το-κόμμα-λαϊκός-σύνδεσμος-χρυσή-αυγή. html. Παρά τά ἀνωτέρω ὅμως τά δημοσκοπικά ποσοστά τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς θά αὐξάνονται ὅσο παρατείνεται ἡ δοκιμασία τῆς καταλήψεως τῆς Χώρας ἀπό τήν λαθρομετα-νάστευση καί οἱ «χρήσιμοι ἠλίθιοι» τοῦ πολιτικοῦ μας συστήματος ὅπως τούς ἀποκαλοῦν τά διεθνιστικά κέντρα συνεχίζουν τήν ἐθελόδουλη καί ὑποθερμική συνοδοιπορία μαζί τους. Εἶναι ὅμως πολύ σημαντικό τό γεγονός ὅτι πλέον δημόσια καί πανηγυρικά ἔχει διακηρυχθεῖ ἀπό τήν Χρυσή Αὐγή ἡ παγανιστική της πίστη στόν ψευδοθεό Φοῖβο-Ἀπόλλωνα-Ἥλιο σέ ἕνα ἀνθωποποίητο εἴδωλο κατασκεύασμα τοῦ Ὁμήρου καί τοῦ Ἠσιόδου ὅπως καταγράφει ὁ πολύς Ἠρόδοτος στό Β΄ βιβλίο τῶν Ἱστοριῶν του «Οὕτοι δέ εἰσίν οἱ ποιήσαντες θεογονίην Ἕλλησι καί τοῖσι θεοῖσι τάς ἐπωνυμίας δόντες καί τιμᾶσθαι καί τέχνας διελόντες καί εἴδεα αὐτῶν σημήναντες» (αὐτοί δηλ.Ὅμηρος καί Ἠσίοδος εἶναι ἐκεῖνοι πού συνέθεσαν στούς Ἕλληνες τήν θεογονία των καί ἔδωσαν στούς θεούς τά ὀνόματά των καί τάς πρεπούσας σέ αὐτούς τιμάς καί ἐμοίρασαν σέ αὐτούς τάς τεχνικάς ἐπιδεξιότητας καί καθώρισαν σέ αὐτούς τήν ἐξωτερική τους ἐμφάνιση). Ἄλλωστε τό ἄστρο τοῦ πλανητικοῦ μας συστήματος, ἕνα ἀπό τά δισεκατομμύρια τοῦ Γαλαξία μας δέν παύει νά εἶναι παρά μία ἄλογη καί ἀσυνείδητη μάζα ἐνέργειας πού ἐξαγγέλει τήν ἄπειρη σοφία, τήν ὑπερμαθηματική ἀκρίβεια καί τήν τελονομία τοῦ αἰωνίου Δημιουργοῦ.

Ἐκεῖνο ὅμως πού δημιουργεῖ μεγάλη αἴσθηση εἶναι τό γεγονός ὅτι αὐτή τήν παγανιστική ἰδεοληψία τοῦ κόμματος τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς περιπαθῶς ἀσπάζεται καί ἡ διά δικαιοπρακτικῆς συμβάσεως (!!!) οἰκογένεια τοῦ Προέδρου τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ κ. Ἀλέξη Τσίπρα ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τίς καταχωρήσεις τῆς γνωστῆς δημοσιογράφου κ. Νίτσας Λουλέ, στό ἀξιόλογο βιβλίο της «Κωστής Στεφανόπουλος, ἕνας μοναχικός Πρόεδρος» πού κυκλοφορήθηκε τό 2012. Στό βιβλίο διαβάζουμε ἐπί λέξει: «Τον Ιούνιο του 2011, στην Αίγινα, στο κτήμα του ζεύγους Φλαμπουράρη, το γλέντι καλά κρατεί, γίνονται τα βαφτίσια του γιού του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Το «Τσιπράκι, ο γιός του Αλέξη και της Περιστέρας, γίνεται ενός έτους και παίρνει επίσημα, χωρίς κολυμβήθρα και παπά, το όνομα Παύλος-Φοίβος. Κάποιοι τα χάνουν όταν βλέπουν τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας να περνά το κατώφλι. Και μόνον εκείνος δεν δείχνει να έχει πρόβλημα. Αργότερα θα πει: «Αφού με κάλεσαν, γιατί να μην πάω;» καί ὅπως δημοσιεύτηκε χωρίς νά διαψευσθῆ (ΣΤΟΧΟΣ 20/6/2013) ἡ διπλή ὀνοματοδοσία ἔγινε μετ’ ἀπαίτησιν τῆς «δικαιοπρακτικῆς» συντρόφου τοῦ κ. Τσίπρα κας Περιστέρας Μπαζιάνα, ἡ ὁποία εἶναι φανατική δωδεκαθεΐστρια καί «εὐλαβεῖται» καί αὐτή τόν ἀνύπαρκτο Θεό Φοῖβο-Ἀπόλλωνα-Ἥλιο συμπίπτουσα μυστηριωδῶς (!!!) μέ τήν θρησκευτική ἰδεοληψία τῆς παγανιστικῆς Χρυσῆς Αὐγῆς γεγονός πού δέν φαίνεται νά ἐνοχλεῖ οὐδόλως τόν ἀγνωστικιστή καί ἄθεο κατά δήλωσή του κ. Ἀλέξη Τσίπρα.

Ὡς γνωστόν ἡ ἀοίδιμοι ἀρχαίοι ἡμῶν πρόγονοι οἱ εἰς τό σκότος τῆς πολυθεΐας καί τῶν εἰδώλων εὑρισκόμενοι θεωροῦσαν μεγάλη τύχη νά τελέσουν τήν ὀνοματοδοσία τῶν παιδιῶν τους κατά τό θερινό ἡλιοστάσιο 22-23 Ἰουνίου ἀσφαλῶς γιά νά «εὐλογηθοῦν» ἀπό τό ἄλογο καί ἀσυνείδητο ἄστρο τῆς ἡμέρας.

Ὁ «μικροπολιτικός» τῆς Ἐφημερίδος «ΤΑ ΝΕΑ» στίς 18/6/2013 δημοσιοποίησε πληροφορία ὅτι ἡ δικαιοπρακτική «οἰκογένεια» τοῦ κ. Τσίπρα προέβη εἰς ὀνοματοδοσία καί τοῦ δευτέρου τέκνου της πάλι κατά τό θερινό ἡλιοστάσιο τοῦ 2013, στό ὁποῖο ἔδωσε τό ὄνομα Ἐρνέστος-Ὀρφέας ἀπό τόν Ἀργεντινό ἐπαναστάτη Τσέ Γκεβάρα πού δολοφονήθηκε στήν Βολιβία καί τόν μυθικό ποιητή Ὀρφέα πού καί αὐτός θεωρεῖται ἱδρυτής τοῦ δωδεκαθέου. Εἶναι γνωστά ἄλλωστε τά κατά τήν ἀρχαιότητα Ὀρφικά μυστήρια, τελετουργίες παγανισμοῦ καί ἀποκρυφισμοῦ.

Ἀντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς μετά τά ἀνωτέρω εὔληπτα ὅτι τά φερόμενα ὡς ἄκρα ἐνῶ βυσσοδομοῦν τό ἕνα κατά τοῦ ἄλλου, ἔχουν καί ἐκλεκτικές συγγένειες (!!!), τήν κοινή παγανιστική καί ἀποκρυφιστική πίστη πού μισεῖ καί ἐχθρεύεται τόν ἀληθινό ζῶντα Θεό τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως.

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ