ΟΡΘΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ[:Ματθ.21,18-43]
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΓΕΩΡΓΩΝ
[Μέρος τέταρτο: ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ματθ.21,33-42]
Για να μην μολυνόμαστε με ακαθαρσίες αφαιρέθηκε το ηχητικό στο οποίο ο κύριος Φλαμής, με την στήριξη του κυρίου Ανδριόπουλου, καταφέρθηκε με βρισιές κατά του ιστολογίου, επειδή άσκησε έλεγχο στους Επισκόπους της Πάτρας. Οι Επίσκοποι πολύ μας στενοχώρησαν και έπρεπε να ελεχθούν για αυτό που έκαναν να διοργανώσουν συναυλία κοσμικού χαρακτήρα μέσα στον Οίκο του Θεού που προορίζεται για την λατρεία Του και μόνο. Δεν μπορεί οι προσευχές μας να γίνονται στον ίδιο χώρο που υβρίζονται οι Άγιοι, δηλαδή το Πνεύμα του Θεού. Αυτά είναι παράλογα και σχιζοφρενικά πράγματα και δεν μπορούν να συμβαίνουν στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας.
(Λόγος του Κυρίου Ιησού Χριστού στο κατά Ιωάννην 10, 5)
Δηλ. τον αιρετικό, ξένο ποιμένα δεν θα ακολουθήσουν ( τα λογικά πρόβατα) αλλά θα φύγουν μακριά απ' αυτόν, διότι δεν αναγνωρίζουν των ψευδοποιμένων την φωνή. Δεν λέει ο Χριστός μας ότι αν θέλουν μπορούν να φύγουν, αλλά οριστικά και σίγουρα ότι θα φύγουν, ότι πρέπει δηλ. να φύγουν. Το ίδιο ακριβώς διατάζουν οι Άγιοι Απόστολοι
"Διὸ φευκτέον ἀπὸ τῶν φθοροποιῶν ποιμένων" ( Αποστ. Διαταγαί 2, 19)
Η απόφαση των Ελληνίδων και των Ελλήνων να σπάσουν τις αλυσίδες να αντισταθούν στην πείνα, στο παιδομάζωμα και τις σφαγές, στην εκμετάλλευση και την αδικία, να ξεπεράσουν τις ανθρώπινες αναστολές και φοβίες, την προδοσία, τις διώξεις και τη διαρκή, την καθημερινή απειλή θανάτου. Αμέτρητα είναι τα περιστατικά ανδρείας, θάρρους, αποφασιστικότητας των Ελληνίδων και των Ελλήνων που ωθήθηκαν την αντιστασιακή ελληνικότητα, τις ελληνικές αξίες, την Ορθοδοξία, για να κατορθώσουν το «ποθούμενο», την Ελευθερία.
ΟΡΘΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ[:Ματθ.21,18-43]
O IEΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΑΡΠΗ ΣΥΚΙΑ ΠΟΥ ΞΕΡΑΘΗΚΕ
[Μέρος πρῶτο: ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ματθ.21,18-22]
ΟΡΘΡΟΣ ΜΕΓΑΛΗΣ
ΔΕΥΤΕΡΑΣ[:Ματθ.21,18-43]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ
ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
[Μέρος δεύτερο:
Υπομνηματισμός
των εδαφίων Ματθ.21,23-27:
ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΡΟΣ
ΤΟΥΣ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥΣ]
Οι αλαζόνες όμως Ιουδαίοι και κυριευμένοι από τον φθόνο επειδή ήθελαν να διακόψουν τη διδασκαλία Του, αφού Τον πλησίασαν, Τον ρώτησαν: «Ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς, καὶ τίς σοι ἔδωκε τὴν ἐξουσίαν ταύτην;(:Και όταν ο Ιησούς ήλθε στον ναό, την ώρα που δίδασκε, Τον πλησίασαν οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού και του είπαν:
Εἰς τὸν Πάγκαλον Ἰωσὴφ
Σώφρων Ἰωσήφ, δίκαιος κράτωρ ὤφθη,
Καὶ σιτοδότης, ὧ καλῶν θημωνία!
Ἕτεροι, εἰς τὴν ξηρανθεῖσαν Συκῆν
Τὴν Συναγωγήν, συκῆν Χριστός, Ἑβραίων,
Καρπῶν ἄμοιρον πνευματικῶν εἰκάζων,
Ἀρᾷ ξηραίνει, ἧς φύγωμεν τὸ πάθος.
Από τη σημερινή μέρα ξεκινούν τα άγια Πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τύπος του Κυρίου μας Ιησού είναι ο πάγκαλος Ιωσήφ που σήμερα επιτελούμε την ανάμνησή του (Γεν. 37 - 50).
Ἐγερτήριο ἐν ὄψει τοῦ Πάσχα. «Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἰεροσόλυμα…» (Μᾶρκ. 10,33)
Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε Πέμπτη Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν· εἶνε ἀκόμη μνήμη τῆς ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, ποὺ 47 ὁλόκληρα χρόνια ἔζησε μὲ αὐστηρὴ ἄσκησι πέραν τοῦ Ἰορδάνου καὶ εἶχε πνευματικὸ πατέρα τὸν ἅγιο Ζωσιμᾶ, στὸν ὁποῖον ἄφησε τὴν ἐντολὴ «Θάψε, ἀββᾶ Ζωσιμᾶ, τὸ λείψανο τῆς ταπεινῆς Μαρίας»(Σωφρον. Ἰερ., Βίος Μαρ. Αἰγ., λη΄· P.G. 87Γ΄,3724c). Σήμερα ἐπίσης εἶνε τὸ προοίμιο τῶν σεπτῶν παθῶν τοῦ Κυρίου, τὸ προανάκρουσμα τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, καθὼς ἀκοῦμε «Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἰεροσόλυμα…»(Μᾶρκ. 10,33).
ΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ,
ΕΠΕΙΣΟΔΙΑΚΗ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ «ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ», ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΣΤΙΣ 6.4.2023, ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΩΝΥΜΙΑ «ΚΕΝΤΡΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.Αποδείχθη ότι το Σωματειο δεν διαθέτει ακόμα κάποια συγκεκριμένη έδρα, κάποια διεύθυνση και όμως βγήκαν αποφάσεις υπέρ του ανύπαρκου σωματείου!!!
Ζήτησε ο σκοπιανός δικηγόρος, να εξεταστεῖ ως μάρτυρας ένα μελος του Δ.Σ. του σωματείου του, χωρίς να το πῆ στην εισαγγελέα. Ορκίστηκε και άρχισε να αγορεύει. Κάποια στιγμή το αντιλήφθηκε η εισαγγελέας και έκανε παρατήρηση στον δικηγόρο, γιατί είναι διάδικος και δεν είχε δικαίωμα να εξεταστεῖ σαν μάρτυρας. Δικαιολογήθηκε εκείνος ότι πριν 7 μέρες έγιναν οι εκλογές και μπερδεύτηκε.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ[:Φιλιπ. 4, 4-9]
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου με θέμα: «ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 7-4-1985]
(Β134)
Ζούμε, αγαπητοί μου, σε μία ταραγμένη εποχή. Τα πρότυπα έχουν εκλείψει. Καθετί που οι αιώνες έχουν σεβαστεί, θεωρείται πια νοσηρό και επικίνδυνο κατεστημένο και πρέπει να γκρεμιστεί… Γι΄αυτό ακριβώς και η εποχή μας έχει χάσει τον προσανατολισμό της και αναζητά. Αναζητά σε όλους τους τομείς, πώς θα ζήσει η κοινωνία καλύτερα. Πώς θα εκφραστεί ο άνθρωπος με την τέχνη καλύτερα· πώς θα φιλοσοφήσει ακριβέστερα· πώς θα χρησιμοποιήσει την επιστήμη επ’ ωφελεία. Αναζητά· παντού αναζητά. Γι' αυτό βλέπει κανείς σε όλες αυτές τις προσπάθειες του ανθρώπου, φεύγοντας από την κλασικότητα, να είναι και η τέχνη του και η ζωή του μία καρικατούρα. Έτσι, που αν κανείς ζήσει λίγο την κλασικότητα, να αισθάνεται ότι βρίσκεται σε μία παρακμή. Αν πούμε ότι στην εποχή μας, ότι ζει αυτήν την παρακμή, θα μας απαντήσει η εποχή μας: «Όχι· δεν ζούμε την παρακμή. Αρνηθήκαμε το παρελθόν και ζητάμε κάτι. Κάτι καινούριο. Είναι μία μεταβατική περίοδος. Ζητάμε κάτι άλλο…».
Οι Έλληνες έχουμε μια παράξενη συνήθεια· γιορτάζουμε κάποιες ήττες μας περισσότερο από τις νίκες και πανηγυρίζουμε κάποιους θανάτους ως να πρόκειται για μεγάλες χαρές! Αυτή είναι η «χαρμολύπη» του Γένους μας, λέξη μοναδική, λέξη αμετάφραστη σε ξένες γλώσσες.
Το Σάββατο του Λαζάρου είναι μια τέτοια γιορτή – μάλιστα, διπλή γιορτή: Είναι η Ανάσταση του Λαζάρου και η Έξοδος του Μεσολογγίου. Οι διπλές γιορτές στον λαό μας είναι πάντα εθνικές και εκκλησιαστικές: 26 Οκτωβρίου, ο άγιος Δημήτριος και η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης· 28 Οκτωβρίου, το ΟΧΙ του ’40 και η Αγία Σκέπη της Θεοτόκου· 25 Μαρτίου, ο Ευαγγελισμός και η αρχή της Επανάστασης του ’21· 8 Νοεμβρίου, η Σύναξη των αγίων Αγγέλων και το Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου… Όχι τυχαία, μα επειδή η Εκκλησία του Δήμου και η Εκκλησία του Χριστού είναι οι δύο όψεις της Ιστορίας του λαού μας. Κατακαημένη Ρωμιοσύνη, μην ξεχνάς τις διπλές σου γιορτές! Αυτοί που θέλουν να τις ξεχάσεις, είναι οι ίδιοι που αρπάζουν όχι μόνο το πορτοφόλι σου, μα και την ψυχή σου, οι ίδιοι που απλώνουν τα νύχια τους όχι μόνο στην περιουσία σου, μα και στα παιδιά σου!
Πώλῳ καθίσας, ὁ λόγῳ τείνας πόλον,
Βροτοὺς ἐκζητεῖ λῦσαι τῆς ἀλογίας.
Την ημέρα αυτή γιορτάζουμε την πανηγυρική είσοδο του Κυρίου Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ. Τότε, ερχόμενος ο Ιησούς από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλε δύο από τους Μαθητές του και του έφεραν ένα γαϊδουράκι. Και κάθισε πάνω του για να μπει στην πόλη.
Στίς 7.4.2023 εἶχαν Μεγάλη Παρασκευή οἱ παπικοί.
Τήν ἴδια ἡμέρα ἔκαναν Μεγάλη Παρασκευή καί οἱ ὀρθόδοξοι τῆς Σουηδίας, παρουσίᾳ μητροπολίτου ἀπό τό πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως. Ἄρα, οἱ νομιζόμενοι ὀρθόδοξοι χριστιανοί τῆς Σουηδίας, οἱ ὑπαγόμενοι ἐκκλησιαστικῶς στό ΠατριαρχεῖοΚωνσταντινουπόλεως, ἔχουν ἑνωθεῖ σέ ὅλα μέ τούς παπικούς, δηλαδή, τούς καταδικασμένους ἀπό οἰκουμενικές συνόδους αἱρετικούς. Τοὐτέστιν, τό Φανάρι ἔγινε ἕνα μέ τό κρατίδιο τοῦ Βατικανοῦ...!
Δέν κρύβονται πλέον.
Το όνομα και το έργο του Κόντογλου είναι συνδεδεμένο ακατάλυτα με την Θρησκεία. Με την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη. Όσο όμως είναι σωστό ότι δεν μπορούμε να τον διαχωρίσουμε από την Ορθοδοξία, άλλο τόσο λάθος είναι να τον ταυτίζουμε με την Εκκλησία και με όλους τους λειτουργούς της. Κι αυτό επειδή ο Κόντογλου δεν δίστασε ποτέ να κατακρίνει τα λάθη της, από όποιον κι αν προέρχονταν αυτά.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ [:Φιλιπ. 4,4-9]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε. τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις. ὁ Κύριος ἐγγύς. μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν. καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ (:νὰ χαίρεστε πάντοτε μὲ τὴ χαρὰ ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν ἕνωση καὶ τὴν κοινωνία μας μὲ τὸν Κύριο. Πάλι θὰ πῶ, νὰ χαίρεστε. Ἡ ἐπιείκειά σας καὶ ἡ ὑποχωρητικότητά σας ἂς γίνει γνωστὴ σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, καὶ σὲ αὐτοὺς ἀκόμη τοὺς ἀπίστους. Ὁ Κύριος πλησιάζει νὰ ἔλθει, καὶ Αὐτὸς θὰ ἀποδώσει στὸν καθένα ὅ,τι τοῦ ἀνήκει. Μὴν κυριεύεστε ἀπὸ ἀγωνιώδη φροντίδα γιὰ τίποτε, ἀλλὰ γιὰ καθετὶ ποὺ σᾶς παρουσιάζεται, νὰ κάνετε γνωστὰ τὰ αἰτήματά σας στὸν Θεὸ μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὴ δέηση, οἱ ὁποῖες πρέπει νὰ συνοδεύονται καὶ μὲ εὐχαριστία γιὰ ὅσα ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε. Καὶ ἔτσι, ὅταν διώχνετε κάθε μέριμνα καὶ ἐμπιστεύεστε τὸν ἑαυτό σας στὴ θεία Πρόνοια, ἡ εἰρήνη ποὺ ἔχει ὁ Θεὸς καὶ τὴ μεταδίδει στοὺς δικούς Του, τῆς ὁποίας τὴν τελειότητα δὲν μπορεῖ νὰ νιώσει κανένας νοῦς, εἴτε ἀνθρώπινος εἴτε ἀγγελικός, θὰ φρουρήσει τίς καρδιές σας καὶ τίς σκέψεις σας, ἐφόσον μένετε ἑνωμένοι μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό)» [Φιλιπ. 4,4-7].
Θρηνεῖς Ἰησοῦ, τοῦτο θνητῆς οὐσίας.
Ζωοῖς φίλον σου, τοῦτο θείας Ἰσχύος.
Αυτό το Σάββατο τιμάμε την υπό του Χριστού Ανάσταση του φίλου Του Λαζάρου.
Ο
Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία τον
φιλοξένησαν πολλές φορές (Λουκ.ι΄, 38-40, Ιωαν.ιβ΄, 1-3) στη Βηθανία
κοντά στα Ιεροσόλυμα. Λίγες μέρες πρό του πάθους του Κυρίου ασθένησε ο
Λάζαρος και οι αδελφές του ενημέρωσαν σχετικά τον Ιησού που τότε ήταν
στη Γαλιλαία να τον επισκεφθεί. Ο Κύριος όμως επίτηδες καθυστέρησε μέχρι
που πέθανε ο Λάζαρος, οπότε είπε στους μαθητές του πάμε τώρα να τον
ξυπνήσω. Όταν έφθασε στη Βηθανία παρηγόρησε τις αδελφές του Λάζαρου που
ήταν πεθαμένος τέσσερις μέρες και ζήτησε να δει το τάφο του.
Μητέρα πέντε παιδιών κατέθεσε μήνυση κατά του Υπουργείου Ανθρωπίνων Υπηρεσιών του Όρεγκον για φερόμενη άρνηση της αίτησής της για υιοθεσία λόγω των θρησκευτικών της πεποιθήσεων, σύμφωνα με δελτίο τύπου της Alliance Defending Freedom (ADF).
Η Jessica Bates, μητέρα πέντε παιδιών, η οποία έχασε τον σύζυγό της σε τροχαίο ατύχημα έξι χρόνια πριν, προσπάθησε να υποβάλει αίτηση στο τμήμα για να υιοθετήσει παιδιά το 2022, σύμφωνα με το δελτίο τύπου. Η αίτηση της Bates φέρεται να απορρίφθηκε επειδή οι χριστιανικές της πεποιθήσεις δεν της επιτρέπουν να «σεβαστεί, να αποδεχτεί και να υποστηρίξει τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου [και] την έκφραση φύλου» των παιδιών υπό τη φροντίδα της, όπως απαιτούν οι κανονισμοί υιοθεσίας του τμήματος, σύμφωνα με στην αγωγή.
Δυστυχώς εκτός από τον Μόρφου και τον Κυθήρων που αντέδρασαν έντονα για τις διώξεις των αδελφών τους , της κανονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, οι υπόλοιποι Ιεράρχες σε Κύπρο και Ελλάδα νήπτουν τας χείρας τους όπως τον Πόντιο Πιλάτο, ενώ οδεύουμε προς το Θείο Πάθος και την Αγία Ανάσταση.
Σέ βλέπω αυτές τίς μέρες, νά έρχεσαι στόν Ιερό Ναό τήν ώρα τών Ιερών Ακολουθιών, ενώ τά τελευταία τέσσερα ετη δέν ερχόσουν.
Εξομολογήθηκες ποτέ ;
Νομίζω ποτέ !!!
Τώρα προεκλογικά, έρχεσαι στόν Ιερό Ναό, όχι γιά νά προσευχηθής, αφού δέν ξέρεις τί είναι προσευχή, ούτε έρχεσαι νά εξομολογηθής, διότι δέν πιστεύεις στό μυστήριο τής Μετανοίας. Αλλά έρχεσαι, πηγαίνεις στόν Σολέα, γιά νά σέ δώ , νά σέ κρατήσω στήν μνήμη μου γιά νά σού βάλω ένα σταυρό στήν κάλπη.
Ο Μακαριώτατος χαρακτήρισε τα γεγονότα που διαδραματίζονται γύρω από τη Λαύρα μια μεγάλη πρόκληση, που απαιτεί από τους πιστούς να μετανοήσουν.
Στις 2 Απριλίου 2023, στο Κυριακάτικο κήρυγμα του στη Λαύρα Κιέβου-Πετσέρσκ, ο Μακαριώτατος Μητροπολίτης Ονούφριος απευθύνθηκε στους πιστούς, οι οποίοι αυτές τις μέρες έρχονται στο μοναστήρι για να προσευχηθούν για την μοναστική αδελφότητα και τους μαθητές των θεολογικών σχολών, οι οποίοι εκδιώκονται παράνομα από έναν σπουδίο παγκόσμιο ορθόδοξο ιερό τόπο, αναφέρει το news.church.ua .
Του Θάνου Θανόπουλου
Τους πιστούς που καθημερινά συρρέουν στην Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου για να προσευχηθούν και να στηρίξουν το Μοναστήρι, ευχαρίστησε από καρδιάς σήμερα ο Μητροπολίτης Κιέβου κ. Ονούφριος.
Μετά το πέρας της προσευχής που τελέστηκε στην είσοδο της Μονής ο Μητροπολίτης Ονούφριος ευχαρίστησε τους πιστούς που στέκονται καθημερινά εκεί προσευχόμενοι εδώ και αρκετές ημέρες, υπενθυμίζοντάς τους ότι η Μεγάλη Σαρακοστή που συνεχίζεται είναι μία περίοδος που ο άνθρωπος πρέπει να φροντίσει για την πνευματική του κατάσταση και την πνευματική του κάθαρση.
ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΣΤΗ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΡΩΣΙΑ (1918–1940)
Στην ιστορία ολόκληρης της Εκκλησίας, δεν υπήρξαν ποτέ τόσοι μαζικοί και ποικίλου χαρακτήρα διωγμοί, όπως στη Σοβιετική Ρωσία, τον 20ό αιώνα. Οι διώξεις έλαβαν χώρα σε ολόκληρη την επικράτεια της αχανούς ρωσικής γης, αφορούσαν όλες τις κοινωνικές τάξεις της ρωσικής κοινωνίας, καθώς και κάθε ηλικία, από τα βρέφη μέχρι υπέργηρους γέροντες. Ορισμένοι ερευνητές υπολογίζουν τους ορθοδόξους χριστιανούς που υπέστησαν διώξεις, διακρίσεις εις βάρος τους, όσοι έχασαν την εργασία τους, ακόμη και τη ζωή τους, κατά τη διάρκεια αυτών των εβδομήντα ετών (από το 1917 μέχρι το 1987), σε εκατό εκατομμύρια ψυχές[1]. Στην εισήγηση αυτή επιχειρείται μια σύντομη παρουσίαση της σκληρότερης και αιματηρότερης περιόδου των διωγμών, αυτή μεταξύ των ετών 1918-1940.
