ΨΑΛΤΙΚΑ ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΟΥ

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ : ΑΓΩΝΑΣ  Α.Φ.185    http://www.agonas.org

     ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ  ΤΩΝ                          ΔΕΣΠΟΤΑΔΩΝ

      Οι δεσποτάδες μοιάζουν με χαμαιλέοντες γιατί μεταμορφώνονται ανάλογα με την περίπτωση. Τους βλέπουμε να εμφανίζονται ως σούπερ Ορθόδοξοι ενώ οικουμενίζουν. Μιλούν για αγάπη ενώ στις καρδιές τους φωλιάζει το μίσος. Παρουσιάζονται πράοι και μελιστάλακτοι, κόλακες και ειρηνικοί προς τους ισχυρούς της γης, αυταρχικοί δε στους ποιμενόμενους. Μιλούν για πίστη, εγκράτεια, νηστεία, ελεημοσύνη, αφιλαργυρία αλλά όχι γι’ αυτούς. Σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις περιπαίζουν και αμφισβητούν τα πάντα.

Ο λόγος σήμερα είναι για έναν «μεγάλο» αντι-οικουμενιστή δεσπότη, ο οποίος έβαλε την υπογραφή του (τρίτος στη σειρά) στο έγγραφο της “Ομολογία πίστεως”.

Τότε που μαζεύαμε υπογραφές, – αρκετοί μας ρωτούσαν, εάν γνωρίζαμε τον μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμά!!

Εμείς, παρασυρθέντες από το γεγονός ότι ευθαρσώς υπέγραψε τους όρους της ομολογίας πίστεως – δεν ήταν άλλωστε εύκολο, εξ αιτίας της μυστικής τρομοκρατίας περί αφορισμού – τον υπερασπισθήκαμε. Και πριν εκείνοι απομακρυνθούν μας πληροφόρησαν ότι είναι πολυπρόσωπος, φάσκει και αντιφάσκει, ξεχνά εύκολα (!) τους Ιερούς Κανόνες, προσπερνάει τους νόμους, είναι σκληρός στους ανυπεράσπιστους (παπάδες…) και είναι σε θέση να συλλειτουργήσει και με οικουμενιστές… Με άλλα λόγια αντί για Κοσμάς θα μπορούσε να ονομάζεται «Κόσμος» (κοσμικός, αδιάφορος…).

Δυστυχώς, δεν άργησαν τα παραπάνω να επαληθευθούν, γι’ αυτό και προσεχώς θ’ αναφερθούμε σ’ αυτά.

Σήμερα θ’ ασχοληθούμε με τέσσερα από τα τελευταία γεγονότα στα οποία έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο.

Α΄. Ο «άγιος» δεσπότης Κοσμάς ψήφισε την αποκατάσταση του Παντελή Μπεζενίτη – μοιχεπιβάτη Ζακύνθου και Αττικής, τώρα δε απλού μοναχού λόγω των πολλών παρανομιών. Επικεφαλής της δεσποτικής τριανδρίας (Αιτωλίας Κοσμάς, Λαγκαδά Ιωάννης και Χίου Μάρκος), που επιδιώκει την ανατροπή πλήθους καταδικαστικών αποφάσεων των πολιτικών δικαστηρίων, ανέλαβε ο ίδιος προκειμένου να επισκεφθούν τον νόμιμο και κανονικό μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημο για να τον πείσουν (τουμπάρουν) να παρανομήσει, αναγνωρίζοντας ως κανονικές τις παρανομίες που έκαναν τόσα χρόνια εις βάρος του οι “ταλαίπωροι” δεσποτάδες και αρχιεπίσκοποι. Και τούτο γιατί, αφενός δεν μπορούν νομικά να ξεπεράσουν το θέμα «Νικόδημος» και αφετέρου τους είναι συνειδησιακά αδύνατον να προχωρήσουν.

Β΄. Τον είδαμε στην Τήνο (22/7/2012) να συλλειτουργεί με τον τοπικό δεσπότη Δωρόθεο, γνωστόν για τις ιδιόρρυθμες εκκλησιαστικές του θέσεις, τις οικουμενιστικές τοποθετήσεις και τα παπικά ανοίγματα.

Γ΄. Έκανε τα πάντα προκειμένου να σφραγίσει ορθόδοξο χριστιανικό ναό που λειτουργούσε εντός της διεθνούς Ακαδημίας «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός», επειδή διαφωνούσε μαζί του γνωστός στην περιοχή Αρχιμανδρίτης, αδιαφορώντας αν αλωνίζουν και λειτουργούν στη μητρόπολή του πάσης φύσεως αιρετικοί.

Δ΄. Προσκάλεσε ως τιμώμενο πρόσωπο στην ονομαστική του εορτή (24/8/12 – του αγ. Κοσμά του Αιτωλού) τον αντιΚανονικό και παράνομο δεσπότη Λάρισας Ιγνάτιο Λάππα, ο οποίος αιματοκύλησε την πόλη, έστειλε δεκάδες χριστιανούς στο νοσοκομείο και έσυρε στα δικαστήρια μερικές δεκάδες επειδή δεν τον αποδέχονται. “Δολοφόνησε” επίσης τον άγιο Θεολόγο και έστειλε αρχιερείς και ιερείς να απολογηθούν σε Συνοδικά δικαστήρια.

Το τραγελαφικό δε είναι, ότι τον παρουσίασε σαν μια «μεγάλη, πνευματική προσωπικότητα» (τρομάρα του), που, αν υπήρχε Ορθόδοξη εκκλησιαστική Δικαιοσύνη, θάπρεπε να τον είχε υποβιβάσει στις τάξεις των μοναχών.

Επειδή όμως «κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι», δεν απορούμε πώς ο «άγιος» Αιτωλοακαρνανίας ταίριασε με τον «άγιο» Λαρίσης. Και όσοι εκ των δεσποτάδων, ηγουμένων, καθηγητών, θεολόγων κ.ά. σπεύδουν να συνεργαστούν μαζί του αποδεικνύουν το βάθος της πνευματικότητάς τους.

«ΔΕΙΝΟΝ ΠΡΟΣ ΚΕΝΤΡΑ ΛΑΚΤΙΖΕΙΝ»

«…Εύχομαι να βρεθεί αντάξιος διάδοχος του μακαριστού Θεολόγου για να ειρηνεύσει αυτός ο τόπος…».

Λόγια μεστά, που ειπώθηκαν στις 3-8-1996 από τον τότε Αρχ/τη π. Ιγνάτιο Μανδελίδη και τώρα επίσκοπο Πενταπόλεως.

Εξαιτίας των λόγων αυτών και διότι έλαβε μέρος στην εξόδιο ακολουθία του μακαριστού Θεολόγου καταγγέλθηκε στην Ι. Σύνοδο από τον εισπηδήσαντα στην μητρόπολή μας Ιγνάτιο Λάππα και κλήθηκε σε απολογία.

Και ο αγνωών αναγνώστης θα αναρωτιέται: Τι έγινε; Βρέθηκε ο κατ’ ευχήν διάδοχος του Θεολόγου; Ασφαλώς όχι. Και τούτο γιατί, ενώ οι Ι. Κανόνες και η Παράδοση της Εκκλησίας άλλα γράφουν και διδάσκουν, οι «άγιοι» πατέρες τους διαγράφουν όταν αυτοί αντίκεινται στις προσωπικές τους επιθυμίες και αδυναμίες.

Έτσι, εμπαίζοντας το Άγιο Πνεύμα, έστειλαν τον, ελέω Σεραφείμ Τίκα (Αρχ/που), Ιγνάτιο Λάππα, ζώντος του αγίου Θεολόγου και επισπεύδοντας τον θάνατό του.

Έκτοτε οι πιστοί, που ορθοφρονούν και ζουν εν Χριστώ Ιησού – όχι οι ριψάσπιδες και Δημάδες –, βρίσκονται υπό διωγμόν μέχρι σήμερα (16 χρόνια).

Θα πληροφορηθήκατε, άγιε πάτερ, ότι μερικές δεκάδες χριστιανοί – κάποιοι εκ των οποίων είναι μέλη και ακροατές της εδώ οργάνωσής σας – κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους εξ αιτίας της πολλής «αγάπης» του συνεπισκόπου και συνονόματου Ι. Λάππα.

Θα διαβάσατε ότι η φωλιά που εκκόλαψε τα μέλη του οικουμενιστικού συνδέσμου «ΚΑΙΡΟΣ» υπήρξε το επισκοπείο της μητρόπολης Λάρισας. Αυτά, επαινούμενα και ευλογούμενα από τον επιχώριο δεσπότη ως άριστα συνεργαζόμενα, με διάφορες εκδηλώσεις άνοιξαν το δρόμο για την ίδρυση αυτού του εκκλησιαστικού μορφώματος των «προοδευτικών» θεολόγων, με σκοπό να διασπάσουν την «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΘΕΟΛΟΓΩΝ» (Π.Ε.Θ.).

Όταν ο κ. Ιγνάτιος το αντιλήφθηκε – αφού πρώτα εκτέθηκε δίδοντας επισκοπική κάλυψη – προσπάθησε να τους «αδειάσει» (όπως άδειασε τόσους και τόσους που τον στήριξαν για να στρογγυλοκαθήσει στην μητρόπολη Λάρισας) και να πλανήσει τους χριστιανούς γράφοντας το άρθρο «Άλας άναλον…», το οποίο δημοσίευσαν ως «βαρυσήμαντο» τόσο το περιοδικό «ΣΩΤΗΡ» όσο και η εφημερίδα «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ», δυστυχώς!!

Διαπιστώνετε ότι τόσο εσείς όσο και η οργάνωση αρχίζετε να αλλάζετε πορεία πλεύσης. Πέθανε ο Θεολόγος και, σύμφωνα με την οργανωσιακή φιλοσοφία, πρέπει να αναπληρωθεί και να γίνει αποδεκτός, οποιοσδήποτε κι αν είναι ο αντικαταστάτης του. Σας είναι αδιάφορο αν είναι όντως εις «τύπον και τόπον Χριστού». Κι ενώ, στη συγκεκριμένη περίπτωση, γνωρίσατε καλά (16 χρόνια) το ποιόν του μοιχεπιβάτη και διώκτη των πιστών Ιγνάτιου, εσείς σπεύσατε να του προσφέρετε «γην και ύδωρ», υποταγήν άνευ όρων και να ξεχάσετε τα θύματά του, που ζουν με την αγωνία της κατάσχεσης κι αυτής της φτωχής τους κατοικίας.

Καλέσατε τον νέον Αρσάκιο να σας ευλογήσει τη νέα κηρυκτική περίοδο και να σας απευθύνει λόγον «πάνυ ωφέλιμον», ως ο κύριος ομιλητής. Αναλογιστήκατε γιατί τόσες επιχειρήσεις κι αυτή ακόμη η ποδοσφαιρική ομάδα, στις οποίες αυτά τα χρόνια έκανε αγιασμούς, πήγαν στο χειρότερο; Δεν εισακούγονται οι δεήσεις του.

Αλλά και το θέμα που σας ανέπτυξε: «… απελάκτισεν ο ηγαπημένος» (Δευτ. 32, 15) (κλώτσησε ο αγαπημένος) μήπως με αυτό ήθελε να σας ψέξει γιατί ενώ είχατε τον αγαπημένο (Θεολόγο) του δώσατε κλωτσιά για να πάτε με τον ισχυρό της ημέρας πιστεύοντας πως έτσι θα προκόψει η οργάνωση;

Ας μη ξεχνάμε όμως ότι «δεινόν εστί προς κέντρα λακτίζειν».

Μια επιστολή Ιεράρχη για το προηγηθέν δημοσίευμα  του "ΑΓΩΝΑ" στο  Α.Φ.184      “ΥΠΟΚΡΙΤΑ”

Πολιός Ιεράρχης – ένας από τους πολλούς ανά την Ελλάδα και το εξωτερικό που τακτικά μας γράφουν και μας στηρίζουν στο δίκαιο αγώνα μας – μας έστειλε επιστολή της οποίας απόσπασμα δημοσιεύουμε.

«… Διαβάζοντας το τελευταίο φύλλο της εφημερίδος “ΑΓΩΝΑΣ” (αρ. 184 μηνός Σεπτεμβρίου και στην 8η σελίδα “Ψαλτικά”) συγκλονίστηκα αλλά και οργίσθηκα. Δύο βράδυα δεν μπόρεσα να κοιμηθώ. Εκείνο το “Υποκριτά μήπως είναι λίγο” κάτι μου θύμισε, αλλά τότε…, πέρασε χωρίς να δοθεί ιδιαίτερη σημασία. Αγαπητοί, το ότι, ο αδελφός Ιγνάτιος έφτασε σ’ αυτή την πράξη, να ζητήσει δηλαδή από τον μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ και από την Αγία Ιερά Σύνοδο την τιμωρία των μετασχόντων αρχιερέων, αρχιμανδριτών, ηγουμένων, ιερέων κ.α. στην εξόδιο ακολουθία του γέροντος μακαριστού Θεολόγου, με εξόργισε… Είναι αδιανόητο για Αρχιερέα…».

Υπ. Εφ. Σεβασμιώτατε γέροντα, εάν ήτο μόνο αυτό θα λέγαμε… στα τσακίδια. Αλλά ο αντικανονικώς εκλεγείς και χειροτονηθείς Ιγνάτιος Λάππας αμφισβήτησε ακόμη και την Αρχιεροσύνη του αγίου Θεολόγου, φθάνοντας στο σημείο να μη λειτουργεί σε ναούς που εγκαινίασε ο Θεολόγος. Ζήτησε μάλιστα με έγγραφό του από την Ιερά Σύνοδο να αποφανθεί εάν τα εγκαίνια που τελέσθηκαν από τον μακαριστό είχαν νομο Κανονική ισχύ.

Η κακότητά του δε, έφθασε σε τέτοιο βαθμό, ώστε να ζητήσει εξηγήσεις από ιερείς που συμμετείχαν σε στέφανα ή κηδείες πνευματικών παιδιών του Σου Θεολόγου και να τα κατεβάζει από τα ψαλτήρια ως μη κάμπτοντα γόνυ τω Βαάλ.

Σεβασμιώτατε, δεν γνωρίζουμε όμως τι έγινε με τους τόσους ιερείς και διακόνους που χειροτόνησε ο Σεβασμιώτατος μακαριστός Θεολόγος; Γιατί πώς συλλειτουργούσε με ιερείς – χειροτονία Θεολόγου – αφού αμφισβητούσε την Αρχιεροσύνη του Θεολόγου; Τι κρίμα!!!

(Πολλά θα έρθουν στο φως προσεχώς).