Μαράν Αθά (= Ο Κύριος έχει έλθει)
(Α΄ Κορινθ. 16, 22)
Εις την Αποκάλυψιν του Ευαγγελιστού Ιωάννου υπάρχει προφητεία,
κατά την οποίαν το εν τω κόσμω ηθικόν κακόν, η πλάνη και η αμαρτία, η υπό
μορφήν πολυκεφάλου τέρατος εμφανιζομένη, θα εξαπλώση τους πλοκάμους λίαν
επικινδύνως θα λάβη διαστάσεις τοιαύτας, ώστε θα έλθη εποχή κατά την οποίαν το
κακόν, όχι μόνο θα λέγεται και θα πράττεται αναισχύντως, αλλά και το χείριστον
όλων, ο λέγων την χυδαιοτέραν ύβριν και ο πράττων το φρικιαστικώτερον έγκλημα,
θα επαίνεται, θα χειροκροτείται, θα στεφανώνεται δημοσίως. Εκάστη κεφαλή του
δόρατος θα φέρει διάδημα χρυσούν. Η κακία, δηλαδή εστεμμένη, ο διάβολος
θριαμβεύων (Αποκ. 12, 3-5).
Αδελφοί και Πατέρες! Η εποχή αυτή έφθασε. Πλείστα γεγονότα
των τελευταίων δεκαετηρίδων του παρόντος αιώνος του απατεώνος, μαρτυρούν τούτο.
Συχνά παριστάμεθα ακροαταί και θεαταί ανθρώπων οι οποίοι σπεύδουν να συγχαρούν,
να χειροκροτήσουν και να βραβεύσουν άθλια έργα απίστων, που υποκαθιστούν το
ηθικόν και θρησκευτικόν οικοδόμημα. Το σκότος καλείται φως και το φως σκότος.
Μετά τον θάνατον του χειρότερου υβριστού των αιώνων, Κρητός
Νικολάου Καζαντζάκη (1957) που ύβρισεν με τα χειρότερα λόγια τον Σωτήρα
Χριστόν, παρελθόντων (55) ετών, συνέχεια εξεκολάφθησαν και σήμερον, προ ολίγων
(12-10-2012) ημερών, τα βλάσφημα εγγόνια του Καζαντζάκη ανεβάζοντας επί σκηνής
το βλάσφημον έργον Corpus Christi (= Σώμα Χριστού) εις το επί της ιεράς οδού 44
θέατρον «Χυτήριον», παρουσιάζοντας τον Χριστόν μας ως «αδελφή», ο οποίος είπε
δια στόματος του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου «τις εξ υμών ελέγχει με περί
αμαρτίας» και τους αγίους Αποστόλους, ως κιναίδους ποιουμένους «πιάτσαν» προς
άγραν πελατών. Και το βλάσφημον τούτο έργον περιφρουρήθη από τα παιδιά μας,
τους αστυνομικούς, εκτελούντας διαταγήν ανωτέρων των, διότι υπήρξαν αντιδράσεις
εκ χριστιανών - λαϊκών και κληρικών που πρέπει να θυσιάζονται όταν
βλασφημούνται τα θεία, τον αριθμόν των αντιδρασάντων (100). Η Αθήνα αριθμεί
2.000.000 χριστιανούς. Οι άλλοι πού; Αυτοί είναι οι χριστιανοί της σήμερον.
Χριστιανοί εις τα λόγια και ουχί εις θυσίας, υβριζομένων των θείων.
Χριστιανοί των σαλονιών, χριστιανοί πολυτελείας, κατ’
έκφρασιν του πνευματικού πατρός μακαριστού Επισκόπου Φλωρίνης. Οι θεολόγοι μας
και οι φοιτηταί θεολογίας εποιήσαντο σιγήν ιχθύος. Όμως οι τελευταίοι
διεμαρτυρήθησαν μέχρι θυσίας (8 νεκροί), όταν το 1901 η βασίλισσα Όλγα -
συναινούντος και του αρχιεπισκόπου Αθηνών Προκοπίου - επεχείρησε να
αναγιγνώσκεται το Ευαγγέλιον εις την Δημοτική. Αποτέλεσμα της αιματηρός εκείνης
διαμαρτυρίας να ματαιωθή η προσπάθεια αυτή της Βασιλίσσης και το Ευαγγέλιον να
μην υποστή καμμίαν αλλοίωσιν. Όθεν έκτοτε έχομεν τα «ευαγγελιακά», ως ωνομάσθησαν.
Εκ των ιεραρχών και δη εκ του Αρχιεπισκόπου ηκούσθησαν διαμαρτυρίαι τινές;
Μόνην ηκούσθη στεντορεία η φωνή του επισκόπου Πειραιώς κ.κ. Σεραφείμ,
καταθέσαντος μήνυσιν (άρθ. 199 Π.Κ.) κατά των υβριστών του ως άνω έργου. Ο
Αρχιεπίσκοπος και οι έτεροι των επισκόπων, πλην του Σεραφείμ Πειραιώς, περί
άλλα τυρβάζουν και ασχολούνται. Μας είπε η Δ. Σύνοδος ότι θα αντιδράση με
σύνεσιν. Όμως, μέχρι σήμερον δεν ηκούσθη εξ αύτης, διαμαρτυρία τις, αλλά
απράκτησε. Όταν υβρίζονται οι επίσκοποι, ελέγχονται οι ίδιοι από το ποίμνιο δια
παραπτώματά των, τότε καταθέτουν μηνύσεις και αγωγάς και ζητούν από τους
ελέγχοντας 60.000 χιλιάδες ευρώ. Ένας τοιούτος είναι ο επίσκοπος της Θεσσαλικής
πρωτευούσης που έχει καταστή το φόβητρον των αγωνιζόμενων χριστιανών. Τότε γίνονται
λέοντες και επιτίθενται κατά των υβριστών των. Όταν υβρίζεται όμως ο Χριστός
μας ποιούνται σιγήν ιχθύος, ενώ κατά τον άγιον Ιγνάτιον τον θεοφόρων φέρουν
ΜΟΝΟΝ την ταμπέλαν: «Οι επίσκοποι είναι εις τόπον και τύπον Χριστού». Δηλαδή
δεν ιδρώνει το αυτί τους όταν υβρίζεται ο Χριστός μας. Δηλαδή, κατ’ αυτούς,
μεγάλος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο επίσκοπος, μικρός ο Χριστός μας. Και οι
δικαστικοί, βεβαπτισμένοι εις το όνομα της αγίας Τριάδος και αυτοί - εις ποίαν
ενέργειαν προέβησαν προκειμένου να κλείσουν τα στόματα των υβριστών του ως άνω
έργου; Υπερήσπισαν τους υβριστές, αφού απέρριψαν τα προσωρινά μέτρα δια
ματαίωσιν του έργου που είχεν υποβάλλει ο ειρημένος ως άνω ιεράρχης. Ούτως
εχόντων των πραγμάτων, πολλοί δημοσιογραφίσκοι των αθηνών εχαρακτήρισαν την ως
άνω ύβριν, «ελευθέραν έκφρασην - τέχνην».
Αλήθεια κ. δημοσιογράφοι των Αθηνών, είναι «ελευθέρα
έκφρασις - τέχνη» η ως άνω ύβρις, παριστάνουσα τον Σωτήρα μας Χριστόν ως
«αδελφή» και τους αγίους Αποστόλους ως κιναίδους; Αν κ.κ. δημοσιογραφίσκοι
ύβριζαν τον πατέρα σας ως «αδελφή» και τα αδέλφια σας ως «κιναίδους» θα
αποφαίνεσθε ότι αι ύβρεις αυταί «είναι ελευθέρα έκφρασις - τέχνη;» Τότε θα
ξεσηκώνατε θεούς και δαίμονες, με διαμαρτυρίας, με μηνύσεις, με οιονδήποτε
μέσον προκειμένου να διαλάμψη η αλήθεια. Τότε λοιπόν είναι χριστιανικόν κράτος
η Ελλάς;
Για το «μαμ» λαμβάνουν χώραν απεργίαι δημοσίων και ιδιωτικών
υπαλλήλων αποτελούμεναι από 20 ή 30 χιλιάδες ανθρώπων, κλείνονται δρόμοι εν
Αθήναις, ιατροί δε και δικηγόροι το αυτό ως άνω πράττουν. Μέχρι και στάσεις
δικαστικών λειτουργών είδομεν εν ταις ημέραις μας και ιδού ο Εισαγγελεύς Αρείου
Πάγου κ. Τέντες απεφάνθη ότι είναι αντισυνταγματικαί. Δια την πίστιν μας, που
νυν υβρίζεται ο Χριστός μας και οι απόστολοι μας καμμίαν διαμαρτυρίαν; Εξέλιπον
τα ιδανικά υπέρ πίστεως και πατρίδος. Δεν θα ακούσωμεν την προτροπήν του
Κολοκοτρώνη που είπεν «πρώτα υπέρ πίστεως και ύστερα υπέρ πατρίδος;». Αν
επεβιώσε η γλυκυτάτη πατρίς μας, επεβίωσε συμπορευομένη με τα ιδανικά της
πίστεως και της πατρίδος, κάτι που απεμπολήσαμεν εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες.
Και ένα έθνος που δεν κυβερνάται από τον Χριστόν, θα κυβερνηθή από τον
διάβολον.
Εκ των ανωτέρω αποδεικνύεται ότι οι πλείστοι των Ελλήνων δεν
εφέλκονται από τα μεγάλα και υψηλά (ιδεώδη, ιδανικά, αξίας), που ανάγουν τον
άνθρωπον εις περίοπτον θέσιν, αλλά από χθαμαλά, γήινα και χαμαίζηλα.
Με πόνον ψυχής αποφαίνομαι: όταν υβρίζεται ο Θεός μας, κατά
τρόπον αποτρόπαιον, πεζοδρομιακόν και χυδαίον, όταν οι κυβερνητικοί παράγοντες,
λαμβάνουν το μέρος των ανωμάλων και διεστραμμένων, όταν οι λεγόμενοι πλέον
δικαστικοί «λειτουργοί» αμνηστεύουν αυτά τα κοινωνικά καθάρματα και
περιτρίμματα και τα επιτρέπουν να υβρίζουν το υπεροχικόν πρόσωπον του Κυρίου
ημών Ιησού Χριστού και Θεού μας, όταν οι ιεράρχαι εξαφανίζονται και σιωπούν,
προ του εκχυδαϊσμού του προσώπου του Πανασπίλου Θεανθρώπου, όταν ο λαός
ανέχεται και δεν διαμαρτύρεται προ αυτού των πελωρίων διαστάσεων μεγέθους της
ύβρεως, έ τότε κάποιο μεγάλο κακό μας αναμένει. Αιδώς Αργείοι.
Ο άγιος Κοσμάς απεφάνθη: «Ένας άνθρωπος να με υβρίση, να φονεύση
τον πατέρα μου και την μητέρα μου, τον αδελφόν μου, να μου βγάλη το μάτι, έχω
χρέος ως Χριστιανός να τον συγχωρήσω. Το δε να υβρίση τον Χριστόν μου και την
Παναγίαν μου, δεν θέλω να τον βλέπω». Δυστυχώς τα λόγια αυτά, εις τας ημέρας
μας εξεχάσθησαν από Έλληνες και δη επισκόπους.
Ένα μεγάλο εύγε στον επίσκοπον Πειραιώς. Οι λοιποί
επίσκοποι, μη έχοντες λόγον υπάρξεως, ας καταθέσουν τα ωμοφόριά τους.
Δια τους
επισκόπους
Υπάρχουνε επίσκοποι
Θεόν πια δεν φοβούνται
τον Σατανά υπηρετούν
και τούτον ευλαβούνται.
Είναι του οικουμενισμού
πιστοί και αφοσιωμένοι
και με την νέαν εποχήν
στενά αδελφωμένοι.
Για τούτο, όποιος ήθελε
μιλήση για εκκλησία,
δια κανόνες ιερούς
και για ορθοδοξία,
μ’ αφορισμόν θ’ απειληθεί
αλλά και μ’ εξορία.
Και ο αφορισμός αυτός
είναι γι’ αυτόν στεφάνι
είναι πιστοποιητικόν,
με αίμα και λιβάνι,
για την αγάπη του Χριστού
που αυτή και μόνο φτάνει.
Είναι πολύ οδυνηρό
όλοι τους να σωπαίνουν,
τους βλάσφημους του Ιησού
θερμά να προστατεύουν,
τους δε πιστούς που αγρυπνούν
με ρόπαλα να δέρνουν!
Καλαμάτα 16/10/2012
Μετά τιμής
Κων/νος Παπαδόπουλος
Κοραή 1 Τ.Κ. 24100 Καλαμάτα
