Κυριακή 4 Μαΐου 2014

Tο θραύσμα κεραμίδας με την επαναλαμβανόμενη χάραξη του ονόματος «Παρμενίων Αδύμου».


 Σπάνιο εύρημα με χαραγμένο το όνομα «Παρμενίων». Διότι μερικοί ανιστόρητοι ανθελληνομακεδόνες ισχυρίζονται πως ελληνικά ονόματα χρησιμοποιούσε δήθεν μόνο η ανώτερη τάξη των Μακεδόνων κατ’ απομίμησιν των νοτιοελληνικών…

         Tο θραύσμα κεραμίδας με την επαναλαμβανόμενη χάραξη του ονόματος «Παρμενίων Αδύμου».
           Σπάνιο εύρημα ιδιωτικής επιγραφής του 2ου αι. π.Χ. στη Βεργίνα αποδεικνύει την ελληνική καταγωγή αλλά και τη χρήση της ελληνικής γλώσσας, όχι μόνο από τη μακεδονική  αριστοκρατία  αλλά και από τα  λαϊκά στρώματα.
           Η ιδιωτική αυτή επιγραφή είναι χαραγμένη σε κομμάτι κεραμίδας που βρέθηκε στην ανασκαφή των οχυρώσεων της Βεργίνας. Ευτελές υλικό, ανεσύρθη στο φως σε περιοχή όπου οι αρχαιολόγοι συνάγουν από τα οικιστικά τους ευρήματα ότι έμεναν απλοί τεχνίτες.

         «Πλήθος οικιστικών ευρημάτων από βραχύβιες εγκαταστάσεις του β΄ μισού του 2ου αι. π.Χ., που χρησιμοποίησαν το τείχος ως σταθερή επιφάνεια στήριξης «πρόχειρων» καταλυμάτων κατοίκων που ασχολούνταν κυρίως με την εκ νέου αξιοποίηση υλικού από την ερειπωμένη κασσάνδρεια πόλη και το νεκροταφείο της» βρέθηκαν στην πανεπιστημιακή ανασκαφή της Οχύρωσης της Βεργίνας, το έργο της οποίας παρουσιάστηκε χτες, στο πλαίσιο της 27ης Επιστημονικής Συνάνατησης για το Αρχαιολογικό Έργο σε Μακεδονία και Θράκη από τον υπεύθυνο του Τομέα Ακρόπολης και Τειχών της Πανεπιστημιακής Ανασκαφής της Βεργίνας, αναπληρωτή καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, Παναγιώτη Β. Φάκλαρη και τη δρα Αρχαιολογίας, συνεργάτιδα της παν. ανασκαφής, Βασιλική Γ. Σταματοπούλου.
Απλοί τεχνίτες
            Οι ανασκαφές στον οχυρωματικό περίβολο της Βεργίνας έφεραν στο φως πολλά ευρήματα, που μας επιτρέπουν να φανταστούμε ή και να εξάγουμε συμπεράσματα σχετικά με τον τρόπο ζωής των απλών τεχνιτών που διαβιούσαν στην πόλη στα τέλη του 2ου αι. π.Χ. (δηλ. γύρω στο 100 π.Χ.)
            Ενδιαφέρον έχει, μάλιστα, «η αλλαγή στο χαρακτήρα του οικισμού», την οποία παρατηρούν οι αρχαιολόγοι, με κύριο γνώρισμά του την εργαστηριακή δραστηριότητα και την πτώση του οικονομικού επιπέδου. Από την κατάσταση αυτών των πρόχειρων καταλυμάτων, που ουσιαστικά χτίστηκαν με υλικά που προϋπήρχαν σε ερείπια της περιοχής, υποθέτουν οι επιστήμονες ότι η κεντρική εξουσία μάλλον αδιαφορούσε για τη διαφύλαξη των δημόσιων και ιδιωτικών κτηρίων και η πόλη είχε εγκαταλειφθεί.
Χείμαρρος
            Σύμφωνα με τα συμπεράσματα των αρχαιολόγων, «η πόλη επιβίωσε για μερικά χρόνια, καταναλώνοντας ό,τι απέμεινε από τον πλούτο του παρελθόντος της, ώσπου μια φυσική καταστροφή, το φούσκωμα του χειμάρρου που διαρρέει τη δυτική πλευρά της, κάλυψε με τεράστιες αποθέσεις τόσο τα ευτελή καταλύματα των τεχνιτών, όσο και το ισχυρό κασσάνδρειο τείχος, εξαφανίζοντάς τα από την επιφάνεια του εδάφους, αλλά και διαφυλάσσοντάς τα αδιατάρακτα, σε συνθήκες κλειστού συνόλου».
Παρμενίων Αδύμου
           Ένα εύρημα που κέντρισε το ενδιαφέρον των αρχαιολόγων είναι ένα θραύσμα κεραμίδας που ανήκει στην εν λόγω περίοδο και φέρει πάνω της το όνομα «Παρμενίων Αδύμου». Το υλικό είναι ευτελές αλλά η σημασία του μεγάλη, κατά την άποψη των αρχαιολόγων. Κι αυτό, γιατί πρόκειται για μία ιδιωτική ανεπίσημη επιγραφή της Μακεδονίας του 2ου αι. π.Χ. «όπου δηλώνεται η ελληνική καταγωγή, γλώσσα και παιδεία, όχι μόνο της μακεδονικής αριστοκρατίας, αλλά και των λαϊκών στρωμάτων της εποχής», καταλήγει ο αρχαιολόγος.
           Η ανασκαφή της οχύρωσης της Βεργίνας χρηματοδοτείται από τον τακτικό προϋπολογισμό του ΑΠΘ και πραγματοποιείται υπό τη διεύθυνση του αν. καθ. Π. Φάκλαρη, με συνεργάτες τη δρα Βασιλική Σταματοπούλου, το δρ Αθανάσιο Νακάση, τον αρχιτέκτονα ΕΜΠ Αγγελο Νακάση, την ομάδα τοπογράφων Γιάννη και Σοφίας Γκάτζιου, τον αρχαιολόγο Αντώνη Γαβριηλίδη και τους ασκούμενους φοιτητές αρχαιολογίας Αθανασία Σβώλη, Αγγελο Μεφσούτ και Αλέξανδρο Παπάζογλου.
           Πηγή: Αγγελιοφόρος, Έρρωσο