ΣΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, του θεολόγου Νικολάου Πανταζή

ΣΤΗΝ ΑΠΟΔΟΣΗ

ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ

ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Με ονομάζετε Παναγία,

  Μα δεν με παναγιάζετε άπαντες, με την άπασα ζωή σας. Δεν ζείτε με αγνότητα βίου, αξιότητα Αληθείας και καθαρότητα καρδίας. Το δε χειρότερο κι ανατριχιαστικότερο, το ζωώδες και βρωμερότερο, με βλασφημείτε με τον αισχρότερο και σιχαμερότερο τρόπο, με τον οποίο καμία άλλη θρησκεία δεν υβρίζει τα ύψιστα θρησκευτικά της πρόσωπα.

Και σεις, ω νεορθόδοξοι, υποτίθεται, έχετε την Αλήθεια. Δεν αποτελείτε θρησκεία μα δεν θρώσκετε προς τα άνω. Προσκολλημένοι στα κάτω, φρονείτε τα επίγεια και τα κοσμικά. Τα μάταια και τα αμαρτωλά. Ονομάζετε Κύριο τον Υιό μου μα τον
ατιμάζετε συγχρόνως και τον ανασταυρώνετε καθημερινώς (Εβρ. 6, 6). Τον υβρίζετε και Αυτόν κάθε ώρα και στιγμή. Από κάθε βαθμίδα, ηλικία και φυλή. Ακόμη και στα τραγούδια σας. Κι’ όταν αρρωσταίνετε σεις και τ’αγγελούδια σας, έχετε το θράσος τότε να μας θυμείσθε και να μας επικαλείσθε!

Με ονομάζετε Δέσποινα του Κόσμου,

Μα εθελοτυφλείτε. Αγνοείτε πως είμαι η Δέσποινα του Πιστού Ορθοδόξου Κόσμου και όχι γενικώς του αντιθέου κόσμου που συνιστά την έχθρα την Υιού και Θεού μου! (Ιακ. 4, 4). Σεις γίνεσθε κόσμος και αντί να στέκεστε στολίδι (διότι αυτό θα κόσμος) της Ορθοδοξίας, γίνεσθε κόσμημα-στολίδι του διαβολοκόσμου, στόλισμα-μόλυσμα, αντίκρυσμα της πνευματικής σας πτωχείας και της αποστασίας.

Δεν είμαι εγώ η Δέσποινα η δεσπόζουσα στους δεσποτοκράτες. Δεσπόζει στην αδέσποτη ζωή σας η φιλοχρηματία, η κοιλιοδουλεία, η φιληδονία, η κατάκριση, η κοσμικοποίηση, η κομματικοποίηση και η απόλυτη θεοποίηση του εγώ σας. Δεν έχετε το Θεό σας. Για το καλό σας, μετανοείτε.

Κι αν θέλετε και το επιθυμείτε, “εν πρεσβείαις Ακοίμητη και Αμετάθετη Ελπίδα” να με δείτε, αποκοπείτε από τον κόσμο, ελευθερωθείτε από της δουλείας τα δεσμά, εγερθείτε από τον ύπνο του δικαίου και αντισταθείτε, όχι καχεκτύπως και θεωρητικώς, όχι Αντι-πατερικώς και χαρτοπολεμικώς, μα ουσιαστικώς, τοπικώς και τροπικώς από την καλπάζουσα Παναίρεση του Οικουμενισμού! Πάψετε να κοινωνείτε με τους ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ εμού τε και του Υιού μου!

Εγώ η Άσπιλος και Αμόλυντος, “η τας των εναντίον εφόδους Αποτειχίζουσα”, θα σας διασφαλίσω τον Ποιμένα τον Καλό, τον Υιό και Θεό μου τον Αληθινό, και όχι με τον “θεό του κόσμου τούτου”, τον “θεό” του βεβήλου και εωσφορικού Παγκοσμίου Συμβουλίου Βλασφημιών, τον “θεό” του Αιρεσιάρχου Βαρθολομαίου και του εβδελυγμένου Πάπα.

ΜΗΝ Μνημονεύετε αυτόν που δηλώνει πως έχει τον “ίδιο θεό” με τους Σιωνιστάς και Σταυρωτάς του Υιού μου.

ΜΗΝ μνημονεύετε αυτόν που Μνημονεύει τον Αντίχριστο Πάπα ως “Παναγιώτατο…”

Ειδ’ άλλως, ΜΗΝ με καλείτε Παναγία!! Αυτό ‘ναι κοροϊδία.

ΜΗΝ με εμπαίζετε ως “Περιβολάρχισσα του Αγίου Όρους και Προστάτιδα του Άθω”… ΔΕΝ γίνομαι ‘γω “Νονά της Νύχτας” της Οικουμενιστικής!

ΜΗΝ επιτρέπετε το πόδι του να πατεί, αυτός που αθεόφοβα καταπατεί τα Μυρίπνοα Άνθη του δικού μου Παραδείσου. Μην μετατρέπετε τον Παράδεισό μου σε κόλαση φρικτή! Μεγάλη η ευθύνη σας και η ενοχή.

Με ονομάζετε Θεοτόκο,

Αλλά δεν πιστεύετε πως γέννησα το Θεό και ότι είμαι όντως η Μήτηρ του Θεού, η Μήτηρ της Ζωής. Νομίζετε πως γέννησα άνθρωπο απλό, Μύστη και Μυσταγωγό, Διδάσκαλο και Σοφό, “Κομμουνιστή” και Δημαγωγό, Κοινωνικό Επαναστάτη. Υπάρχετε εν αυταπάτη. Κινείσθε λες και αχρηστεύετε τον Χρηστό Κύριο και ακυρώνετε την θυσία του Σταυρού. Ζείτε λες και δεν υπάρχει αθανασία – το λέτε και αυτό το βλάσφημο και τραγελαφικό, στα ανόητα τραγούδια σας – και ασπάζεσθε την πλάνα μετεμψύχωση και την ευθανασία…

Ουκ έστιν ευζωϊα εν τη φιλοζωϊα. “Ο και νεκρών και ζώντων Μόνος εξουσίαν έχων” είναι ο Υιός και Θεός μου!

ΜΗΝ πέφτετε και σεις θύματα της διαβολικής ψευτοθεωρίας της δωρεάς οργάνων, αυτού του αιμοβόρου Νεοκανιβαλισμού! Οι δήθεν “κλινικώς νεκροί”, είναι για το Θεό ΑΚΟΜΗ ζωντανοί, και ΜΟΝΟΝ ο Κύριος του θανάτου και της Ζωής, ο Αδέκαστος Κριτής έχει τον τελευταίο λόγο!

Στην τελευταία δραματική Σκηνή της παγκοσμίου ιστορίας, όταν με δείτε ενδεδυμμένη τον Ήλιο, εξάπαντος θα εκτυφλωθείτε. Μην εκπλαγείτε!

Όταν με δείτε σε θρόνους καθισμένη, αντάμα με τους Αποστόλους και το Εσφαγμένο Αρνίο, τότε την ατέρμονη τραγικότητά σας θα αντιληφθείτε και θα δείτε Αυτόν που εξεκεντήσατε… (Ιωάν. 19, 37).

ΜΕΤΑΝΟΗΣΑΤΕ.