Τρεις μήνες μετά το θανατηφόρο τροχαίο της πολύτεκνης μαίας, ο ιερέας πατέρας της λύνει τη σιωπή του
Τα 10 παιδιά της Μαρίας συγκλόνισαν: Έψαλλαν το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ στην κηδεία της
Ο ιερέας που έχασε την 43χρονη κόρη του σε τροχαίο,
τρεις μήνες μετά το θάνατό της, λύνει τη σιωπή του για το θάνατο της
μαίας κόρης του, στα τέλη του περασμένου Ιουνίου, περιγράφοντας την
καθημερινότητά της πριν το μοιραίο ενώ εξηγεί και γιατί τα δέκα εγγόνια του ντύθηκαν στα λευκά στην κηδεία της που
πραγματοποιήθηκε στον Ωρωπό. Ο Βενιαμίν της οικογένειας ήταν μόλις 10
μηνών αλλά κανένα από τα υπόλοιπα 9 αδέρφια παρά τον πόνο τους δεν έδειξε απελπισία σε αυτή την δύσκολη στιγμή.
«Είναι σα να περνάμε μία γέφυρα και να πηγαίνουμε από την άλλη μεριά του ποταμού», αναφέρει χαρακτηριστικά για αυτή την πρωτόγνωρη αντιμετώπιση του θανάτου. «Άλλο να έχω πόνο και άλλο να με πιάνει απελπισία», εξηγεί ο ίδιος.
Ο ιερέας παππούς τους (Χριστόδουλος Χατζηθανάσης, Πρεσβύτερος Αγίου Χριστόφορου Πικερμίου) αναφέρθηκε και στο θαύμα του καρκίνου που είχε η κόρη του και εξαφανίστηκε. Νόσησε σε ηλικία 13 ετών.
Δείτε σχετικά
Μαρία ο επίγειος άγγελος η Μάνα Δέκα (10) παιδιών !!! Συγκλονιστικό Διδακτικό Αναστάσιμο παράδειγμα
εΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΑΙΩΝΙΟΝ
Μητέρα δέκα παιδιών από τον
Ωρωπό σκοτώθηκε σε τροχαίο
Το Σάββατο 23 Ιουνίου, στις 11.00 π.μ. 2018 πλήθος κόσμου βρέθηκε στην κηδεία της
Η Μαρία Σ. μητέρα 10 παιδιών έχασε τη ζωή της το πρωί της
Πέμπτης 21 Ιουνίου
σε τροχαίο δυστύχημα, καθώς επέστρεφε σπίτι από τη
δουλειά της. Η άτυχη μητέρα ήταν μαία στο επάγγελμα και οι ηλικίες των παιδιών
της ξεκινούν από τα 22 έτη με το τελευταίο να είναι μόλις 2 μηνών! Το περασμένο
Σάββατο ήταν η κηδεία της και τελέστηκε με παρουσία χιλιάδες κόσμου, καθώς ήταν
πολύ αγαπητή στον Ωρωπό, όπου και έμενε μαζί με την πολύτεκνη οικογένεια
της.
Οσοι έδωσαν το... παρών στο τελευτάιο αντίο μιλούν για κάτι ασυνήθιστο. Η
οικογένεια ήταν εκείνη που έδινε κουράγιο στον κόσμο και όχι ο κόσμος στην
οικογένεια. Ο σύζυγός της και τα παιδιά της ήταν ντυμένοι στα λευκά, σχεδόν
χαμογελούσαν κι έψαλαν το Αναστάσιμο Χριστός Ανέστη.
Αυτή ήταν και η απάντησή τους σε
όσους, τους εύχονταν να έχει καλό παράδεισο… Χριστός Ανέστη απαντούσαν. Η
συγκεκριμένη γυναίκα είχε τελειώσει και τη θεολογική σχολή και φαίνεται πως
είχε μεταδώσει την Ορθόδοξη Θεολογία και στα παιδιά της.
Σπούδασε και Μαία για να βοηθά ιεραποστολικά τις γυναίκες να μην κάνουν καισαρική. Ένας άγγελος των πολυτέκνων μητέρων.
Ένας ιερέας μοιράστηκε μια συζήτησή του με την άτυχη Μαρία, που περιέγραφε
εκείνη κάποιες κουβέντες με τα παιδιά της.Ο ιερέας δημοσίευσε τη συζήτησή τους
στο blog αερικές εποχές.
– Μαρία
ανησυχείς για τα παιδιά σου τώρα που μεγάλωσαν;
Δεν υπάρχει καλύτερος πατέρας και παιδαγωγός από τον ίδιο τον Θεό. Κι όμως τα
παιδιά του οι πρωτόπλαστοι αποφάσισαν να τον παρακούσουν καθώς και τις εντολές
του και να φύγουν μακριά του… Εγώ δεν μπορώ παρά να αγωνίζομαι μόνο για μένα,
για τα παιδιά μου απλά προσεύχομαι…
-Δεν τα νουθετείς;
Αν το ζευγάρι ζει αγαπημένο δεν χρειάζεται τίποτε παραπάνω. Αυτό από μόνο του
αρκεί. Εγώ προχωρώ μέσα στο σπίτι και αισθάνομαι τα παιδιά μου σαν τα παπάκια,
παντού με ακολουθούν για να συζητήσουμε…Αφού τους το λέω, παιδιά με κάνετε να
αισθάνομαι σαν την πάπια, αφήστε με και λίγο μόνη…
– Είσαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η πολυτεκνία σώζει;
Όταν γνώρισα τον Σπύρο αποφασίσαμε να κάνουμε έως 5 παιδιά, το θεωρούμε ιδανικό
αριθμό, αλλά πάντα χαιρόμασταν με το κάθε παιδί που θέλαμε άλλο ένα… Για να
καταλάβεις πόσο το χαίρομαι που ακόμα και το τελευταίο (το δέκατο) δεν το αφήνω
να το αλλάζουν τα παιδιά. Τους λέω αυτό είναι δικό μου παιδί, όταν κάνετε δικό
σας, εσείς θα το αλλάζετε…. Τώρα στο έκτο όταν είχα ρωτήσει τον παππού τον
Δαμασκηνό σε δική μου αγωνία σε σχέση με τα πνευματικά… αν ο Θεός την
πολυτεκνία την προσμετρά και ως αγώνα, γιατί μου είχανε πει ότι πάνω από 6 ότι
Ο Θεός το βλέπει ως σταυρό….είχε συμφωνήσει!
==============================================
Έτερον σχετικό δημοσίευμα
Η Μαρία έπεσε θύμα τροχαίου το πρωί της
Πέμπτης 21 Ιουνίου, στον Παράδρομο της Εθνικής στο ύψος Πολυδενδρίου, όταν το
όχημα που οδηγούσε ξέφυγε της πορείας του και συγκρούστηκε με νταλίκα.
Συγκλονισμένη η κοινωνία του Δήμου Ωρωπού, καθώς η
43χρονη Μ.Σ., κάτοικος Ωρωπού και μέλος της Ένωσης Πολυμελών Οικογενειών
Ωρωπού, αφήνει πίσω της 10 παιδιά, το μικρότερο εκ των οποίων είναι μόλις 2
μηνών.
Ο θρήνος μεγάλος, καθώς όλοι μαρτυρούν πως επρόκειτο
για έναν εξαίρετο άνθρωπο, ενώ οι μαθητές της, καθώς κατά το παρελθόν διετέλεσε
και καθηγήτρια στα ΓΕΛ Ωρωπού και Καπανδριτίου διδάσκοντας θρησκευτικά, την
αποχαιρετούν με αγάπη.
Το πρωί, του Σαββάτου 23 Ιουνίου, στις 11.00 π.μ.
τελέστηκε η νεκρώσιμος ακολουθία στον Άγιο Πορφύριο.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια της εκλιπούσας.
================================================================
σε τροχαίο δυστύχημα, καθώς επέστρεφε σπίτι από τη δουλειά της. Η άτυχη μητέρα ήταν μαία στο επάγγελμα και οι ηλικίες των παιδιών της ξεκινούν από τα 22 έτη με το τελευταίο να είναι μόλις 2 μηνών! Το περασμένο Σάββατο ήταν η κηδεία της και τελέστηκε με παρουσία χιλιάδες κόσμου, καθώς ήταν πολύ αγαπητή στον Ωρωπό, όπου και έμενε μαζί με την πολύτεκνη οικογένεια της.
Οσοι έδωσαν το... παρών στο τελευτάιο αντίο μιλούν για κάτι ασυνήθιστο. Η οικογένεια ήταν εκείνη που έδινε κουράγιο στον κόσμο και όχι ο κόσμος στην οικογένεια. Ο σύζυγός της και τα παιδιά της ήταν ντυμένοι στα λευκά, σχεδόν χαμογελούσαν κι έψαλαν το Αναστάσιμο Χριστός Ανέστη.
Ένας ιερέας μοιράστηκε μια συζήτησή του με την άτυχη Μαρία, που περιέγραφε εκείνη κάποιες κουβέντες με τα παιδιά της.Ο ιερέας δημοσίευσε τη συζήτησή τους στο blog αερικές εποχές.
Δεν υπάρχει καλύτερος πατέρας και παιδαγωγός από τον ίδιο τον Θεό. Κι όμως τα παιδιά του οι πρωτόπλαστοι αποφάσισαν να τον παρακούσουν καθώς και τις εντολές του και να φύγουν μακριά του… Εγώ δεν μπορώ παρά να αγωνίζομαι μόνο για μένα, για τα παιδιά μου απλά προσεύχομαι…
-Δεν τα νουθετείς;
Αν το ζευγάρι ζει αγαπημένο δεν χρειάζεται τίποτε παραπάνω. Αυτό από μόνο του αρκεί. Εγώ προχωρώ μέσα στο σπίτι και αισθάνομαι τα παιδιά μου σαν τα παπάκια, παντού με ακολουθούν για να συζητήσουμε…Αφού τους το λέω, παιδιά με κάνετε να αισθάνομαι σαν την πάπια, αφήστε με και λίγο μόνη…
– Είσαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η πολυτεκνία σώζει;
Όταν γνώρισα τον Σπύρο αποφασίσαμε να κάνουμε έως 5 παιδιά, το θεωρούμε ιδανικό αριθμό, αλλά πάντα χαιρόμασταν με το κάθε παιδί που θέλαμε άλλο ένα… Για να καταλάβεις πόσο το χαίρομαι που ακόμα και το τελευταίο (το δέκατο) δεν το αφήνω να το αλλάζουν τα παιδιά. Τους λέω αυτό είναι δικό μου παιδί, όταν κάνετε δικό σας, εσείς θα το αλλάζετε…. Τώρα στο έκτο όταν είχα ρωτήσει τον παππού τον Δαμασκηνό σε δική μου αγωνία σε σχέση με τα πνευματικά… αν ο Θεός την πολυτεκνία την προσμετρά και ως αγώνα, γιατί μου είχανε πει ότι πάνω από 6 ότι Ο Θεός το βλέπει ως σταυρό….είχε συμφωνήσει!
==============================================
Έτερον σχετικό δημοσίευμα
================================================================
Έτερον σχετικό δημοσίευμα
" Αν μια νταλίκα πέσει πάνω μου και σκοτωθώ τι θα πείτε στα μικρότερα; Ότι η μαμά σκοτώθηκε ή ότι πήγε στον ουρανό;"
Από το μπλογκ του amfoterodexios
Τα στοιχεία που βγαίνουν 2 μονάχα μέρες μετά τον (προσωρινό...) αποχαιρετισμό της Μαρίας είναι τόσο απρόσμενα ωφέλιμα για όλους μας...
Η "συνέντευξή" της στο τέλος της ανάρτησης, 2 εβδομάδες πριν, θεωρούμε πως είναι μακράν η καλύτερη που έχει περάσει απ΄αυτήν εδώ την "γειτονιά"...
Η Μαρία μας (* πλέον είναι και δική μας η Μαρία...) και η οικογένειά της ανέβασε τόσο ψηλά το επίπεδο, που είμαστε πλέον όλοι εμείς οι υπόλοιποι (κυρίως όσοι από εμάς Ο Θεός παραχώρησε οικογένεια...) "υποχρεωμένοι" να τους έχουμε ως υπόδειγμα στην ζωή και στον θάνατο...
~ Πριν μια εβδομάδα συζητώντας η Μαρία με τα παιδιά της τους έλεγε:
"Να έχετε διάκριση όταν μιλάτε με τους ανθρώπους για θέματα πίστης, ανάλογα με τα βιώματα που έχουν. Για παράδειγμα, αν μια νταλίκα πέσει πάνω μου και σκοτωθώ τι θα πείτε στα μικρότερα; Ότι η μαμά σκοτώθηκε ή ότι πήγε στον ουρανό;"
~ Παραθέτουμε τον εξής διάλογο μεταξύ μιας κυρίας και του Πορφύριου. για να χαιρόμαστε και να μην απελπιζόμαστε...
Λέει η κυρία:
"Ο Θεός πήρε τη μαμά σας.."
Και απαντά ο Πορφύρης:
"Όχι μόνο δεν πήρε τη μαμά μας,αλλά μας έδωσε και τη Δική Του ακόμα!"
~ Μερικές από τις ερωτήσεις μας προς την Μαρία ( πριν από δύο εβδομάδες) σας τις παραθέτω όχι για να καταλάβετε ποια ήταν η Μαρία, αλλά γιατί εμένα με ωφέλησαν (Στην καταγραφή αυτού του διαλόγου κάποιος πολύ κοντινός στην οικογένεια Ιερέας...Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε το όνομά του...):
"- Μαρία ανησυχείς για τα παιδιά σου τώρα που μεγάλωσαν; -Δεν υπάρχει καλύτερος πατέρας και παιδαγωγός από τον ίδιο τον Θεό. Κι όμως τα παιδιά του οι πρωτόπλαστοι αποφάσισαν να τον παρακούσουν καθώς και τις εντολές του και να φύγουν μακριά του... Εγώ δεν μπορώ παρά να αγωνίζομαι μόνο για μένα, για τα παιδιά μου απλά προσεύχομαι...
-Δεν τα νουθετείς;
-Αν το ζευγάρι ζει αγαπημένο δεν χρειάζεται τίποτε παραπάνω. Αυτό από μόνο του αρκεί. Εγώ προχωρώ μέσα στο σπίτι και αισθάνομαι τα παιδιά μου σαν τα παπάκια, παντού με ακολουθούν για να συζητήσουμε...Αφού τους το λέω, παιδιά με κάνετε να αισθάνομαι σαν την πάπια, αφήστε με και λίγο μόνη...
- Είσαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η πολυτεκνια σώζει;
- Όταν γνώρισα τον Σπύρο αποφασίσαμε να κάνουμε έως 5 παιδιά, το θεωρούμε ιδανικό αριθμό, αλλά πάντα χαιρόμασταν με το κάθε παιδί που θέλαμε άλλο ένα... Για να καταλάβεις πόσο το χαίρομαι που ακόμα και το τελευταίο (το δέκατο) δεν το αφήνω να το αλλάζουν τα παιδιά. Τους λέω αυτό είναι δικό μου παιδί, όταν κάνετε δικό σας, εσείς θα το αλλάζετε.... Τώρα στο έκτο όταν είχα ρωτήσει τον παππού τον Δαμασκηνό σε δική μου αγωνία σε σχέση με τα πνευματικά...
αν ο Θεός την πολυτεκνία την προσμετρά και ως αγώνα, γιατί μου είχανε πει ότι πάνω από 6 ότι Ο Θεός το βλέπει ως σταυρό....είχε συμφωνήσει! " Τι να πω, η κάθε λέξη της για μένα, μου μύριζε παράδεισο...!
~ Και λίγα από τα πρώτα κιόλας σχόλια:
* Νώντας Σκοπετέας Αυτή είναι μια άκρως ψυχωφελέστατη ανάρτηση ! Με αγάπη το λέω , ας το ξαναεξετάσουν Χριστοκεντρικά όσοι έσπευσαν να υποστηρίξουν το αντίθετο ! Τοις πάσι γέγονα τα πάντα ίνα πάντως τινάς σώσω ...το Παύλειο κέλευσμα ! Προς δόξαν Θεού και παραμυθία αναριθμήτων ψυχών, που ως μη έχοντες Ελπίδα πενθούν γιατί ¨έχασαν" τον άνθρωπό τους , λες και απώλεσαν κάποιο αντικείμενο ... Ναι , δάκρυα πολλά και προσευχή βουβή , σαν τον πόνο των λευκοφορεμένων σπλάχνων της για την αναχώρηση της Μαρίας εκ του θανάτου εις την Ζωήν τούτες τις ώρες ... Ορφανόν και χήραν αναλήψεται Κύριος ... Μα και επιτέλους σε θεοστυγείς μέρες σκοτεινές που έχουμε ξεχάσει σχεδόν το οτι Ένας είναι Ζωής ο Κυριεύων και του Θανάτου , με προβολή και ηρωοποίηση όσων, ταις των δαιμόνων απάταις αποφάσισαν για το αντίθετο , είδαμε και βιώσαμε μια νεκρώσιμη ακολουθία μακάρια και όχι μακάβρια ...με σκεπασμένα φέρετρα , μαύρες "σημαίες" να αποδοκιμάζουν τον Ουρανό και τις απερινόητες αποφάσεις του Θεού ...Ανάσταση σήμανε και πάλι στο Μήλεσι ! Αληθώς Ανέστη αδελφή μας Μαρία ! Σπύρο αδελφέ μου πάντα αγγελικά και αγέρωχα τα φτερά σου !
Ψυχές μας διαλεχτές καλές υπομονές και χαρά Θεού αληθινή πάντα να φωλιάζει στην μνήμη και στις καρδιές σας με τις μεσιτείες της Αγίας Μάνας σας !
* Maria Kone Από την μία είναι συγκλονιστικό, το πως συνέβη και το γεγονός ότι ηταν μια μανα 10 παιδιών! Από την άλλη ξεπερνά κάθε όριο της λογικής η αντιμετώπιση των παιδιών και του συζύγου!
Το Σάββατο καθώς περίμενα για να χαιρετήσω στο τελος, μπροστά μου ήταν ενα κοριτσακι που μιλουσε με εναν κυριο. Μιλουσε τόσο φυσιολογικά, χαρούμενα στον κυριο λες και δεν βρισκόμασταν σε κηδεία, αλλα σε ενα χαρουμενο γεγονος. Βλεποντας σημερα τις φωτογραφίες κατάλαβα οτι είναι ενα απο τα παιδια της. Ενταξει δεν μπορώ να πω κατι αλλο....
Χριστός Ανεστη!!!
ΥΓ: Ηξερα μονο την Μαρία, γιατί ήμασταν συμφοιτήτριες στην Θεολογική και είχαμε ορκιστει και μαζι, όχι τα παιδιά και τον σύζυγό της.
* Δαμιανός Τσάγκας Πραγματικά από άλλη διάσταση.
Η ουκ εστιν εκ του κόσμου τούτου...
Η Πίστη και η αυθεντική εν Χριστώ Ζωή με την οποία γαλούχησε η Μαρία τα τέκνα της είναι τόσο εμφανής, τόσο αξιομιμήτη, τόσο αναστάσιμη...
Τα λόγια είναι τόσο περιττά μπροστά σε τέτοιες εικόνες.
Οσιακή ζωή, μαρτυρική κοίμηση.
Ας πρεσβεύει υπέρ ημών...
* F: έπρεπε να είσαι εκεί να ακούς τις καμπάνες... το Χριστός Ανέστη...
* Eirini Georgia Ganassouli Μιλάμε για άλλο πνευματικό επίπεδο...
* Αφροδίτη Τσαμπά όντως! Ας ελπίσουμε ότι θα εύχεται για όλους μας στα σκηνώματα του παραδείσου!
Evi Votsi Που βρίσκουν τη δύναμη??? Στον Χριστό εκεί την βρίσκουν τη δύναμη. Αυτό θα πει πίστη στον Σωτήρα μας. Και εκείνος βλέποντας αυτή την πίστη στέλνει τη χάρη Του και σκεπάζει την οικογένεια... Ο Μεγαλοδύναμος να αναπαύσει την ψυχούλα της. Και να ενδυναμώνει την οικογένεια...
* Agathi B-Krd Εμείς οι απλοί..που προσπαθούμε μεν ..ακόμη δακρύζουμε στην εικόνα.. Καλό Παράδεισο!! Καλή Ανάσταση!
* MissionaryMom AtHome Μετά τα έξι παιδιά λογίζεται σταυρός; Πρώτη φορά το ακούω-- Άρα αυτός ο πατέρας μόνος, με τη θεία χάρη- καλείται να σηκώσει δύο σταυρούς ταυτόχρονα. Παιδιών και γυναίκας! Ανυπομονώ για επόμενη ανάρτηση σχετικά! Όντως ωφέλιμη ανάρτηση - συγκλονιστική..
Έτερον σχετικό δημοσίευμα
Συγκλονίζει η ιστορία της Μαρίας, μητέρας 10 παιδιών! Έψαλλαν το Χριστός Ανέστη στην κηδεία της
Η Μαρία Σ., μητέρα 10 παιδιών, ηλικίας από 22 χρονών μέχρι 2 μηνών, έχασε με τραγικό τρόπο την ζωή της πριν από λίγες μέρες σε σύγκρουση με νταλίκα.
Η Μαρία, επιστρέφοντας στο σπίτι της μετά από την δουλεία της, σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό ατύχημα. Η πολύτεκνη μητέρα ήταν μαία στο επάγγελμα και μητέρα 10 παιδιών.Το περασμένο Σάββατο τελέστηκε η κηδεία της όπου έδωσαν το «παρών» χιλιάδες κόσμου, καθώς ήταν πολύ αγαπητή στον Ωρωπό, όπου και έμενε μαζί με την πολύτεκνη οικογένεια της.
Όλοι όσοι βρέθηκαν μάλιστα στο τελευταίο αντίο μιλούν για κάτι ασυνήθιστο. Η οικογένεια ήταν εκείνη που έδινε κουράγιο στον κόσμο και όχι ο κόσμος στην οικογένεια…
Σήμερα δεν πήγαμε σε κηδεία πήγαμε να χαιρετίσουμε την Μαρία μας πριν πάει στον παράδεισο κοντά με τους αγαπημένους της Αγίους αυτό το έβλεπες από την πρώτη στιγμή που μπήκαν τα παιδιά της και ο Σπύρος μας, κρατώντας την στα χέρια να ψέλνουν με την καρδιά τους το Αναστάσιμο Χριστός Ανέστη… να μην μπορείς να κρατήσεις τα δάκρυα σου και να σε σταματα το χαμόγελο στα χείλη των παιδιών αυτό που μόνο η θεία Χάρης μπορεί να στείλει, να σε αγκαλιάζουν να εύχεσαι καλό Παράδεισο και να σου απαντούν Χριστός Ανέστη…μην στεναχωριέσαι θείε Ηλία ήταν στο σχέδιο του Θεού πραγματικά ένα Μυστήριο ζήσαμε σήμερα όλοι μας!!!
Προσωπικά με δίδαξε σε πολλά και κυρίως κατάλαβα ότι δεν πιστεύουμε και τόσο!!! Δεν είναι κακό να δείξετε και να διηγηθούμε όλοι μας τα όσα ζήσαμε σήμερα σε φίλους σε γνωστούς και ακόμα καλύτερα σε λίγο ποιο άσχετους στον χώρο της Εκκλησίας μας. Μόνο καλό θα κάνουμε.
Απο την άλλη ξέρουμε όλοι ότι αρχίζει πλέον ένας δύσκολος δρόμος για τον Σπύρο και τα παιδιά ο καθένας με τον τρόπο του ας βοηθήσει όπως ξέρει και μπορεί.
Η Μαρία μας να έχει καλό παράδεισο και να εύχεται για όλη την τόσο μεγάλη πάρεα που ήρθε να την αποχαιρετίσει!!!
Γύρω στα 10,000 άτομα παρευρέθησαν στην εξόδιο ακολουθία της Μαρίας. 2 Αρχιερείς και πλήθος ιερέων (20-30;) στο Μοναστήρι του Αγίου Πορφυρίου στο Μήλεσι Αττικής.
Λίγες φορές αισθάνεται κανείς τέτοια χαρμολύπη.
Αιώνια η μνήμη αυτής!
Αν θέλετε, κάντε μια προσευχούλα γι’ αυτήν την οικογένεια που δοκιμάζεται αυτές τις μέρες σκληρά.
Χριστός ανέστη!»
Έγραψε και μας έστειλε ο Α.
Πηγή: Kampanokrousia.blogspot.com
================================================
================================================
Έτερον σχετικό δημοσίευμα
Βουβό εγκώμιο πολυτεκνίας
του Δρ Γεώργιου Τσακαλίδη
Θεολόγος – Θρησκειοπαιδαγωγός
Συμμετείχα με τον Πρόεδρο της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος, τους δύο εξ Αθηνών Αντιπροέδρους και τρεις γενικούς συμβούλους στην κηδεία της εικονιζόμενης Μαρίας Χατζηθανάση. Η Μαρία ήταν θεολόγος και διπλωματούχος μαία με εμπειρία όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Ήταν συνεπής και στην επιστήμη της Θεολογίας, την οποία σπούδασε με πολλή πίστη και αγάπη και τη μετέδιδε με όλη της την ψυχή στους μαθητές και στις μαθήτριές της. Ήταν συνεπής και στην επιστήμη της μαιευτικής, γιατί έταξε τον εαυτό της στην υπηρεσία της ζωής και όχι της θανάτωσης του αγέννητου παιδιού. Ήταν χαρά της τα παιδιά. Χαρά της μεγάλη ήταν να παρέχει κάθε βοήθεια, προ- και μετά-γενετική, σε υποψήφιες και νεαρές μητέρες. Οργάνωνε σεμινάρια για υποψήφιες μητέρες. Ήταν δε υπέρμαχος του φυσικού τοκετού. Η ίδια έφερε στον κόσμο όσα παιδιά της χάρισε ο Θεός: δέκα υπέροχα βλαστάρια, αληθινά αγγελούδια. Έζησε βέβαια σε οικογένεια με ζωντανό παράδειγμα πίστης. Ο Οφθαλμίατρος ιερέας πατέρας της έφερε στον κόσμο πέντε παιδιά, ο θείος της εννιά, μη εμποδίζοντας τη γέννηση κανενός.Οι γονείς και τα αδέλφια της είχαν πνευματικό τον Άγιο Πορφύριο. Την Τετάρτη,20 Ιουνίου, η Μαρία με τα δέκα παιδιά (το μικρότερο μόλις δύο μηνών) δεν παρέλειψε να ξεγεννήσει νεαρή φίλη της. Παρέμεινε μαζί της όλη τη νύχτα για αποφυγή τυχόν επιπλοκών. Επιστρέφοντας στο σπίτι της είχε τροχαίο ατύχημα, που της στέρησε τη ζωή. Πριν από δύο εβδομάδες έλεγε στα μεγαλύτερα παιδιά της: «Αν με σκοτώσει κάποια νταλίκα τι θα πείτε στα μικρότερα αδέλφια σας; Ότι η μαμά σκοτώθηκε ή ότι αναχώρησε στον ουρανό»;
Η κηδεία της θύμιζε αναστάσιμη ακολουθία. Υπήρξε πάνδημη. Το μεγάλο πάρκινγκ της Μονής του Αγίου Πορφυρίου στο Μήλεσι Αττικής, οι δρόμοι που οδηγούν σ’ αυτήν αμφίπλευρα και όλος ο λόφος πριν το μοναστήρι είχε καταληφθεί από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. «Τόσος κόσμος», είπε ο Πρόεδρος της Α.Σ.Π.Ε., «μόνο στην κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου είχε συγκεντρωθεί». Κόσμος πολύς. Η πλειονότητα νέοι και παιδιά, ανίψια της, μαθητές και μαθήτριές της, εγκυμονούσες γυναίκες, που την υπεραγαπούσαν. Ξεπροβόδησαν με δάκρυα στα μάτια τη νεαρή, ενσυνείδητα χριστιανή και υπέρ-πολύτεκνη μητέρα. Ήταν μόλις σαράντα δύο ετών. Χρειάστηκε πάνω από μιάμιση ώρα για να προσκυνήσει με πολύ γρήγορο ρυθμό ο συγκεντρωμένος κόσμος. Τα παιδιά της περικύκλωσαν το φέρετρό της λευκοφορεμένα. Ο μεγαλύτερος γιος διάβασε τον Απόστολο. Στις συλλυπητήριες ευχές του κόσμου απαντούσαν όλα τους: «Χριστός ανέστη».
Της ακολουθίας προέστησαν δύο αρχιερείς, ο Μεσογαίας Νικόλαος και ο Κηφισίας Κύριλος. Ανέμενε κανείς να ακουσθούν επικήδειοι λόγοι για την υποδειγματική αυτή μητέρα. Δεν ακούσθηκαν. Ίσως ήταν επιθυμία των οικείων της. Πάντως και χωρίς επικήδειο η κηδεία της Μαρίας υπήρξε ένα βουβό εγκώμιο και μια βουβή διαφήμιση της πολυτεκνίας. Ίσως ήταν καλύτερα έτσι. Να εγκωμιάζεται η πολυτεκνία όχι με λόγια, αλλά με το ζωντανό παράδειγμα. Δικαιολογημένα σχολίασε αμέσως μετά την ακολουθία, η Αγάπη Πετροπούλου, Πρόεδρος Πολυτέκνων Αλεξανδρούπολης και μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Α.Σ.Π.Ε.: «Εγώ προσκύνησα το σκήνωμά της ως σκήνωμα αγίας και επικαλέστηκα τις μεσιτείες της». Ο Θεός να σταλάξει βάλσαμο παρηγοριάς στις καρδιές του συζύγου, των παιδιών της, των γονέων και των αδελφών της. Η Α.Σ.Π.Ε. θεωρεί μεγάλη απώλεια την αναχώρηση της Μαρίας, επειδή θα μας λείψει το ολοζώντανο παράδειγμά της, από το οποίο έχουμε τόση ανάγκη οι σύγχρονοι Έλληνες.
Δρ Γεώργιος Τσακαλίδης
Θεολόγος – Θρησκειοπαιδαγωγός
Θεολόγος – Θρησκειοπαιδαγωγός
Συμμετείχα με τον Πρόεδρο της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος, τους δύο εξ Αθηνών Αντιπροέδρους και τρεις γενικούς συμβούλους στην κηδεία της εικονιζόμενης Μαρίας Χατζηθανάση. Η Μαρία ήταν θεολόγος και διπλωματούχος μαία με εμπειρία όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Ήταν συνεπής και στην επιστήμη της Θεολογίας, την οποία σπούδασε με πολλή πίστη και αγάπη και τη μετέδιδε με όλη της την ψυχή στους μαθητές και στις μαθήτριές της. Ήταν συνεπής και στην επιστήμη της μαιευτικής, γιατί έταξε τον εαυτό της στην υπηρεσία της ζωής και όχι της θανάτωσης του αγέννητου παιδιού. Ήταν χαρά της τα παιδιά. Χαρά της μεγάλη ήταν να παρέχει κάθε βοήθεια, προ- και μετά-γενετική, σε υποψήφιες και νεαρές μητέρες. Οργάνωνε σεμινάρια για υποψήφιες μητέρες. Ήταν δε υπέρμαχος του φυσικού τοκετού. Η ίδια έφερε στον κόσμο όσα παιδιά της χάρισε ο Θεός: δέκα υπέροχα βλαστάρια, αληθινά αγγελούδια. Έζησε βέβαια σε οικογένεια με ζωντανό παράδειγμα πίστης. Ο Οφθαλμίατρος ιερέας πατέρας της έφερε στον κόσμο πέντε παιδιά, ο θείος της εννιά, μη εμποδίζοντας τη γέννηση κανενός.Οι γονείς και τα αδέλφια της είχαν πνευματικό τον Άγιο Πορφύριο. Την Τετάρτη,20 Ιουνίου, η Μαρία με τα δέκα παιδιά (το μικρότερο μόλις δύο μηνών) δεν παρέλειψε να ξεγεννήσει νεαρή φίλη της. Παρέμεινε μαζί της όλη τη νύχτα για αποφυγή τυχόν επιπλοκών. Επιστρέφοντας στο σπίτι της είχε τροχαίο ατύχημα, που της στέρησε τη ζωή. Πριν από δύο εβδομάδες έλεγε στα μεγαλύτερα παιδιά της: «Αν με σκοτώσει κάποια νταλίκα τι θα πείτε στα μικρότερα αδέλφια σας; Ότι η μαμά σκοτώθηκε ή ότι αναχώρησε στον ουρανό»;
Η κηδεία της θύμιζε αναστάσιμη ακολουθία. Υπήρξε πάνδημη. Το μεγάλο πάρκινγκ της Μονής του Αγίου Πορφυρίου στο Μήλεσι Αττικής, οι δρόμοι που οδηγούν σ’ αυτήν αμφίπλευρα και όλος ο λόφος πριν το μοναστήρι είχε καταληφθεί από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. «Τόσος κόσμος», είπε ο Πρόεδρος της Α.Σ.Π.Ε., «μόνο στην κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου είχε συγκεντρωθεί». Κόσμος πολύς. Η πλειονότητα νέοι και παιδιά, ανίψια της, μαθητές και μαθήτριές της, εγκυμονούσες γυναίκες, που την υπεραγαπούσαν. Ξεπροβόδησαν με δάκρυα στα μάτια τη νεαρή, ενσυνείδητα χριστιανή και υπέρ-πολύτεκνη μητέρα. Ήταν μόλις σαράντα δύο ετών. Χρειάστηκε πάνω από μιάμιση ώρα για να προσκυνήσει με πολύ γρήγορο ρυθμό ο συγκεντρωμένος κόσμος. Τα παιδιά της περικύκλωσαν το φέρετρό της λευκοφορεμένα. Ο μεγαλύτερος γιος διάβασε τον Απόστολο. Στις συλλυπητήριες ευχές του κόσμου απαντούσαν όλα τους: «Χριστός ανέστη».
Της ακολουθίας προέστησαν δύο αρχιερείς, ο Μεσογαίας Νικόλαος και ο Κηφισίας Κύριλος. Ανέμενε κανείς να ακουσθούν επικήδειοι λόγοι για την υποδειγματική αυτή μητέρα. Δεν ακούσθηκαν. Ίσως ήταν επιθυμία των οικείων της. Πάντως και χωρίς επικήδειο η κηδεία της Μαρίας υπήρξε ένα βουβό εγκώμιο και μια βουβή διαφήμιση της πολυτεκνίας. Ίσως ήταν καλύτερα έτσι. Να εγκωμιάζεται η πολυτεκνία όχι με λόγια, αλλά με το ζωντανό παράδειγμα. Δικαιολογημένα σχολίασε αμέσως μετά την ακολουθία, η Αγάπη Πετροπούλου, Πρόεδρος Πολυτέκνων Αλεξανδρούπολης και μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Α.Σ.Π.Ε.: «Εγώ προσκύνησα το σκήνωμά της ως σκήνωμα αγίας και επικαλέστηκα τις μεσιτείες της». Ο Θεός να σταλάξει βάλσαμο παρηγοριάς στις καρδιές του συζύγου, των παιδιών της, των γονέων και των αδελφών της. Η Α.Σ.Π.Ε. θεωρεί μεγάλη απώλεια την αναχώρηση της Μαρίας, επειδή θα μας λείψει το ολοζώντανο παράδειγμά της, από το οποίο έχουμε τόση ανάγκη οι σύγχρονοι Έλληνες.
Δρ Γεώργιος Τσακαλίδης
Θεολόγος – Θρησκειοπαιδαγωγός
