του Αγωνιστού ιατρού Λυκούργου Νάνη
Επιβεβλημένη,
εμπεριστατωμένη, επιτυχέστατη και θαυμάσια κρίνεται η καταπελτώδης
απάντηση του σεβαστού πατρός στα εκ Φαναρίου εκπορευόμενα ληρήματα τα
οποία τυγχάνουν άντικρυς αντίθετα στις ευαγγελικές, αγιοπατερικές και
ιεροκανονικές επιταγές και ως εκ τούτου αποδοκιμαστέα, κατακριτέα και
εξοβελιστέα από την εκκλησιαστική παρεμβολή. Προ ημερών και ο
π.Αναστάσιος Γκοτσόπουλος στηλίτευσε διά γραφίδος κατά τρόπο άκρως
επιτυχή την καταστροφική εκκλησιαστική πολιτική του εσβεσμένου Φαναρίου
με αφορμή τη συμπόρευση του τελευταίου με τους σχισματικούς της
Ουκρανίας.
Μετά τους
Περγάμου Ιωάννη και Προύσης Ελπιδοφόρο που δεν δίστασαν να επιχειρήσουν
τη θεμελίωση παπικού τύπου πρωτειου στο Βόσπορο καταφεύγοντας, ΦΡΙΞΟΝ
ΗΛΙΕ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΞΟΝ Η ΓΗ!!! στο Τριαδικό Δόγμα το οποίο και δεινώς
κακοποίησαν μας προέκυψαν και έτεροι εκκλησιαστικοί
αξιωματούχοι-"φωστήρες" του εσβεσμένου Φαναρίου που έκαναν λόγο για
"ἀκρογωνιαῖο λίθο τοῦ Ὀρθοδόξου Οἰκοδομήματος, πού λέγεται καί εἶναι ὁ
Οἰκουμενικός Πατριάρχης"sic!!!
O
πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, ο και καταχρηστικώς και εις βάρος της
Ορθοδόξου εκκλησιολογίας αποκαλούμενος "οικουμενικός πατριάρχης",
λαμβάνει τη θέση του Ιησού Χριστού επί τη βάσει της βλασφήμου, ανιέρου,
αντι-γραφικής και παραλόγου αυτής συλλογιστικής. Τι άλλο έκανε
παραπάνω, εν προκειμένω, ο δίκερως γίγας της Ρώμης; Τυγχάνει ευρέως
γνωστή επ αυτού η μνημειώδης κριτική του αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς όπως
αυτή είναι καταγεγραμμένη και καταχωρημένη στο περίφημο σύγγραμμά του
με τίτλο "ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ".Ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως έχει μεταβληθεί σε πάπα της Ανατολής με τη θεωρητική υποστήριξη των Περγάμου Ιωάννη, Προύσης Ελπιδοφόρου,Τελμησσού Ιώβ, Αδριανουπόλεως Αμφιλοχίου και των ομοφρόνων αυτοίς. Και το πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως σε Βατικανό της Ορθοδοξίας με τη μακροχρόνια ανοχή (για λόγους διατηρήσεως της πανορθοδόξου ενότητος προφανώς) των υπολοίπων τοπικών Εκκλησιών.
Δεν μας έφθανε ο ακατάσχετος οικουμενισμός τους και η πνευματοκτόνος εκκοσμίκευσή τους, επιχειρούν και θεωρητικά να επιβάλλουν τον αποδοκιμασθέντα υπό του Κυρίου ηγεμονισμό τους και τη μετατροπή τους σε χωροφύλακα της παγκόσμιας Ορθοδοξίας. Και στην προσπάθειά τους αυτή έχουν θερμό συμπαραστάτη και βοηθό τον υπερατλαντικό πλανητικό χωροφύλακα. Αυτόν που επέβαλλε προ ετών τον αλήστου μνήμης Αθηναγόρα ως πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ζημιώνοντας την Ορθόδοξη Εκκλησία όσον ολίγοι μέχρι τότε.
Και όταν επισημαίνονται αυτές οι πικρές αλήθειες, όσοι τις διατυπώνουν ευθαρσώς στοχοποιούνται ανεπιτρέπτως και χαρακτηρίζονται ως πρόσωπα που υποκινούνται από τη Ρωσσία! Μα καλά, τόσο πολύ έχει δραπετεύσει η σοβαρότητα από κάποιους φιλοπατριαρχικούς κύκλους;
Όσο για εκείνους που επικαλούνται εθνικούς λόγους ισχυριζόμενοι ότι δεν επιτρέπεται να πολεμούμε το πατριαρχείο γιατί εδράζεται σε σφόδρα εχθρικό περιβάλλον θα πρέπει κάποτε να καταλάβουν ότι πάνω από το Έθνος ίσταται η Ορθοδοξία. Πότε θα μάθουν επιτέλους να ιεραρχούν τα μεγέθη από απόψεως αξίας υποτάσσοντας το ένα στο άλλο; Τόσο στρεβλά και γήινα και ενδοκοσμικά αξιολογικά κριτήρια διαθέτουν;
Προδίδει ασύστολα ο πατριάρχης Βαρθλομαίος την πατρώα πίστη, κατασκανδαλίζει, πυροδοτεί διαιρέσεις και σχίσματα, μεταβάλλεται σε imperator και αυτοί ενώ σιωπούν ενόχως για τα προαναφερθέντα αίσχη αίφνης "πετάγονται" δίκην συμπιεσμένου ελατηρίου εξερχόμενοι στους δημοσιογραφικούς εξώστες και πετροβολούν τους λαλούντας ορθοδόξως και κατά χρέος στηλιτεύοντας τα περί την πατρώα πίστη ολισθήματα των εν Φαναρίω προδοτών της Ορθοδοξίας.
Τους αφιερώνουμε, εν προκειμένω, ένα απόσπασμα από μνημειώδες κείμενο που συνέταξε προ ετών η εκλεκτή γραφίδα του μακαριστού πατρός Επιφανίου Θεοδωροπούλου, απευθυνομένου στον τότε πατριάρχη Αθηναγόρα, με τον οποίον(π.Επιφάνιο) ουδέ και πόρρωθεν δύνανται να συγκριθούν οι εν Φαναρίω οικούντες εκκλησιαστικοί αξιωματούχοι και τα διάφορα εξαπτέρυγά τους: "
Παναγιώτατε, μυριάκις προτιμότερον να εκριζωθή ο ιστορικός της Κωνσταντινουπόλεως Θρόνος και να μεταφυτευθή εις έρημον τινα νησίδα του πελάγους, ακόμη δε και να καταποντισθή εις τα βάθη του Βοσπόρου, ή να επιχειρηθή έστω και η ελαχίστη παρέκλισις από της χρυσής των πατέρων γραμμής, ομοφώνως βοώντων: «Ου χωρεί συγκατάβασις εις τα της Πίστεως». Αι επτά λυχνίαι της Αποκαλύψεως, διά τας αμαρτίας ημών, εσβέσθησαν προ πολλού. Αι επτά Εκκλησίαι αποστολικαί, Εκκλησίαι σχούσαι την υψίστην τιμήν να λάβωσιν, ειδικώς αύται, γράμματα εξ ουρανού μέσω του θεοπνεύστου της Πάτμου Οραματιστού, εξέλιπον εκ της επιφανείας της Γης και εκεί, ένθα άλλοτε ετελείτο η φρικωδεστάτη Θυσία και ο Τριαδικός ανεμέλπετο Ύμνος, σήμερον ίσως κρώζουσι νυκτικόρακες ή «ορχούνται ονοκένταυροι».
Και όμως η
Νύμφη του Κυρίου δεν απέθανεν. Η Εκκλησία του Χριστού δεν εξηφανίσθη.
Συνεχίζει, τετραυματισμένη και καθημαγμένη ως ο Ιδρυτής αυτής, αλλ'
αείζωος και ακατάβλητος, την δια μέσω των αιώνων πορείαν αυτής,
φωτίζουσα, θάλπουσα, ζωογονούσα, σώζουσα. Δεν θα αποθάνη λοιπόν αύτη και
άν μετακινηθή και άν αποθάνη ο Οικουμενικός Θρόνος. Ουδείς Ορθόδοξος
εύχεται την μετακίνησην ή τον θάνατον του Οικουμενικού Θρόνου. Μη
γένοιτο! Αλλά και ουδείς θα θυσιάση χάριν αυτού ιώτα έν ή μία κεραίαν εκ
της Ορθοδόξου Πίστεως. Αγωνίσασθε υπέρ αυτού πάση δυνάμει. οχι απλώς
έχετε δικαίωμα, αλλά οφείλετε να στηρίξητε αυτόν, το καθ' Υμάς.
Θυσιάσατε χάριν αυτού οτιδήποτε: χρήματα, κτήματα, τιμάς, δόξας,
πολύτιμα κειμήλια, Διακόνους, Πρεσβυτέρους, Επισκόπους, ακόμη και τον
Πατριάρχη Αθηναγόραν! Έν μόνον κρατήσατε, έν φυλάξατε, ενός φείσασθε, έν
μη θυσιάσητε: την Ορθόδοξον Πίστιν! Ο Οικουμενικός Θρόνος έχει αξίαν
και χρησιμότητα μόνον και μόνον όταν εκπέμπη παντού απανταχού της γης το
γλυκύ και ανέσπερον της Ορθοδοξίας Φως. Οι φάροι είναι χρήσιμοι εάν και
εφόσον φωτίζωσι τους ναυτιλλομένους, ίνα αποφεύγωσι τους σκόπελους.
Όταν το φως αυτών σβεσθή, τότε δεν είναι μόνον άχρηστοι αλλά και
επιβλαβείς, διότι μεταβάλλονται και αυτοί εις σκόπελους".
Υ.Γ. Πόσο δικαιώνονται οι μακαριστοί αγωνιστές Νικόλαος Σωτηρόπουλος και Νικόλαος Ψαρουδάκης που κυτηρίασαν με δριμύτητα τους μεγάλους ενόχους!
"Ποιός εἶνε ὁ μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς Πίστεως; Δὲν θὰ ὑπερβάλω οὔτε στὸ ἐλάχιστο. Ὁ μεγαλύτεροςἐχθρὸς τῆς Πίστεως εἶνε ὁ Oἰκουμενισμὸς καὶ οἱ Oἰκουμενιστές, δημιουργήματα τοῦ Διαβόλου κατὰ τὴνἐποχὴν τῆς προφητευμένης ἀποστασίας τῶν χαλεπῶν καιρῶν μας. Ἀρχιοικουμενιστὴς δὲ σήμερα εἶνεἀξιωματοῦχος τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ λέγεται κορυφὴ τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλ' εἶνε οὐρά.
Διαβάζουμε τὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία. Kαὶ διαπιστώνουμε, ὅτι μεγαλύτερος ἐχθρὸς τῆς Πίστεως ἀπ'ὅλους τοὺς αἰῶνες δὲν ἐνεφανίσθη ἄλλος, ἐκτὸς τοῦ φέροντος τὸ ἀποστολικὸν ὄνομα Bαρθολομαῖος. Aὐτὸς ὁ ἐκκλησιαστικὸς ἡγέτης δὲν πιστεύει «εἰς τὴν μίαν, ἁγίαν, καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴνἘκκλησίαν», ποὺ ἵδρυσεν ὁ Xριστὸς ἐπὶ «τῆς πέτρας» τῆς πίστεως καὶ ὁμολογίας τοῦ Πέτρου καὶ ὄχιβεβαίως ἐπὶ τοῦ Πέτρου. Ἄλλο πέτρα καὶ ἄλλο Πέτρος. Ἡ «μία Ἐκκλησία» ὀνομάζεται καὶ «μία ποίμνη» (Ἰωάν. 10:16). Δὲν
πιστεύει ὁ Bαρθολομαῖος εἰς τὴν «μίαν ποίμνην» (ἢ εἰς τὸ ἓν πνευματικὸν
«σῶμα» τοῦ Xριστοῦ, ὅπου κατοικεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο (Ἐφ. 4:4), ἀλλὰ
πιστεύει στὶς Aἱρέσεις, ἀποκαλώντας αὐτὲς Ἐκκλησίες. Ἡ Ἐκκλησία κατ'
αὐτὸν δὲν εἶνε μία, ἀλλὰ πολλές. Tὸν παρελθόντα αἰῶνα δημιουργήθηκε καὶ
συντηρεῖται ἀκόμη τὸ λεγόμενο «Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν». Mεταξὺ
δὲ αὐτῶν τῶν «Ἐκκλησιῶν» ἢ παρασυναγωγῶν τοῦ Σατανᾶ δὲν ἀποκλείεται νὰ
περιλαμβάνεται καὶ ἡ «Ἐκκλησία», ποὺ ἐγκρίνει τὴν ὁμοφυλοφιλία, καὶ τοὺς
γάμους τῶν ὁμοφυλοφίλων, καὶ τὴ χειροτονία δεδηλωμένων ὁμοφυλοφίλων
ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν".
Μακαριστός Νικόλαος Σωτηρόπουλος
1)"Αλλού θα έπρεπε να στραφεί το Φανάρι και να καθαρίσει πρώτα την κόπρο του Αυγείου που με τη δυσοσμία των αιρετικών δοξασιών(Χαρκιανάκη-Ζηζιούλα) και τον οικουμενισμό στους κόλπους του, μολύνει και κατασκανδαλίζει τον ιερό χώρο της Ορθοδοξίας". 2)"Για τη σημερινή κατάσταση της Εκκλησίας το πιο μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει το Οικουμενικό Πατριαρχείο με την τυχοδιωκτική του πολιτική,τις ερωτοτροπίες του με την παναίρεση του οικουμενισμού, και το χειρότερο με τις μασσωνικές του διασυνδέσεις".
