Ἐγώ, ἄλλο δρόμο δὲν ἔχω, ἀπὸ τὸ νὰ ἁρματωθῶ τὴν πίστη μου καὶ τῶν προγόνων μου τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια της φυλής μας

Ἄξιοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ὅταν πέσουν ἔχουν τὴ δύναμη νὰ σηκώνονται ὄρθιοι...

      Ἔχω μία πλούσια γλώσσα καὶ μία ἱστορία ποὺ οἱ πρόγονοί μου τὰ ἀφήσανε κληρονομιά... Ἔχω μία πατρίδα πανέμορφη κυρὰ κι ἀρχόντισσα ζηλευτὴ σ' ὅλο τὸν κόσμο, ποὺ τὴν κουβαλάω μέσα στὸ αἷμα μου, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν τιμὴ καὶ τὸ χρέος μου... Ἔχω ἕναν Θεὸ ποὺ ποτὲ δὲν μὲ ἐγκατέλειψε καὶ ὅσο καὶ ἂν τὸν πλήγωσα στάθηκε στὸ πλευρό μου καὶ μοῦ ἔδωσε πολλὲς εὐκαιρίες, σὰν νὰ ἤμουνα τὸ κακομαθημένο παιδί του... Ἔχω καὶ 2 μέτρα γὴς γιὰ νὰ μὲ ἀγκαλιάσει στοργικά, ὅποτε ἔρθει ἡ ὥρα…

      Ε, λοιπόν, δὲν τοὺς ἐπιτρέπω αὐτοὺς τοὺς ἀγύρτες νὰ μοῦ πάρουν τίποτε ἀπὸ ὅλα αὐτά. 
    Οὔτε καὶ θὰ ἐπιτρέψω αὐτὴ τὴν ὄμορφη κυρά, τὴν Ἑλλάδα, ποὺ βίασαν ἐτοῦτοι οἱ λακέδες νὰ συνεχίσουν νὰ τὴν ἐσέρνουνε δεμένη καὶ κουρελιασμένη στὸ βρωμερὸ ἅρμα τῆς φονικῆς, μισάνθρωπης καὶ μισαλλόδοξης φύσης τους, γιὰ νὰ γελᾶνε τὰ ἀνθρωπόμορφα κτήνη ποὺ ἔχουνε γὶ ἀφεντικά τους… Οὔτε θὰ ἀφήσω τὰ θηρία ἐτοῦτα νὰ μοῦ μαγαρίσουνε τὶς ὄμορφες θάλασσες, μήτε νὰ μοῦ κρύψουνε τὸν καταγάλανο οὐρανὸ ποὺ μὲ σκεπάζει... Οὔτε τὴν πίστη μου θὰ ἀφήσω νὰ μοῦ χαλάσουν οἱ ἐπιτήδειοι θηρευτὲς ἀνθρώπων καὶ ψυχῶν, ποὺ στὸ πλευρὸ τοὺς βάλανε τὸν διάολο γιὰ νὰ μὲ πολεμήσουν...
    Μά, οὔτε καὶ τὸ ἕνα μέτρο ἀπὸ τὴ γῆ ποὺ περιμένει νὰ μὲ ἀναπαύσει δὲν τοὺς δίνω, γιατί....

 τότε δὲν θὰ ἔχω οὔτε μέρος γιὰ νὰ ἀναπαυθῶ ὅπως σὲ κάθε ἄνθρωπο ἁρμόζει...
     Στὰ καταγώγια τῶν ψυχῶν τους νὰ ψάξουνε νὰ βροῦνε ἐτοῦτοι οἱ μοῦλοι τὶς πόρνες ποὺ λαχταροῦν γιὰ νὰ ταιριάξουν τὶς ψυχές τους...
Στὰ αἱματοβαμμένα παλάτια τῶν ἀφεντάδων τους νὰ ψάξουν νὰ βροῦνε τὴν πατρίδα ποὺ θὰ τοὺς ἀνεχτεῖ καὶ δὲν θὰ τοὺς ξεράσει...
    Στὰ σκοτάδια τῆς κόλασης να βρεθοῦν, σὲ ἐκεῖνα ποὺ διάλεξαν νὰ κυλιστοῦν οἱ ἴδιοι γιὰ νὰ βροῦνε τὸν δαίμονα ποὺ λατρεύουν καὶ ποὺ ἀποζητᾶ νὰ μαγαρίσει καὶ νὰ μακελέψει τὴν γῆ ἐκείνη, αὐτὴ τὴν πατρίδα, ποὺ πληρώθηκε μὲ αἷμα πραγματικῶν ἀνδρῶν ποὺ εἶχαν ἀξιοσύνη, λόγο καὶ τιμή, ἀλλὰ καὶ πίστη ποὺ τὴν βάζανε πάνω καὶ ἀπὸ τὴν ζωή τους...
     Ἐγώ, ἄλλο δρόμο δὲν ἔχω, ἀπὸ τὸ νὰ ἁρματωθῶ τὴν πίστη μου καὶ τῶν προγόνων μου τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια καὶ νὰ ξεκινήσω γιὰ νὰ βαδίσω στὸ δύσκολο μονοπάτι τοῦ χρέους ποὺ αὐτὴ ἡ ἀκριβῆ πατρίδα μὲ τίμησε καὶ μοῦ τὸ ἔδωσε στοὺς ὤμους...
   Μονάχα, νά..., ἀδερφὲ καὶ πατριώτη, θὰ ἦταν εὐκολότερο γιὰ ἐμένα τὸν ἄμαθο, ἂν σὲ εἶχα δίπλα μου δάσκαλο καὶ συνοδοιπόρο καὶ ντυμένοι μὲ τὴν ἴδια ἀστραφτερὴ προγονικὴ ἁρματωσιὰ νὰ περπατήσουμε περήφανα καὶ ἀντρίκια, ὅπως μᾶς ἁρμόζει, στὸν δρόμο τοῦ πραγματικοῦ μας χρέους...
    Καὶ νὰ θυμᾶσαι ἀδερφέ, ἂν φοβηθεῖς στὸ δρόμο, ὅλοι αὐτοὶ δὲν εἶναι ἄξιοι οὔτε στὴν σκιὰ ἑνὸς Ἕλληνα νὰ σταθοῦν...

Σεβασμ.ΙΕΡΟΘΕΕ ΒΛΑΧΟ Χαμένος στις ατραπούς της υψηλής θεολογίας άφησες αχαλίνωτα τα πάθη σου…

Για να είμαστε ορθόδοξοι 

και να έχουμε την βεβαιότητα 

της σωτηρίας μας

" Δεν μας χρειάζεται καμμιά νεοπατερική, μεταπατερική και συναφειακή θεολογία. 

Μας χρειάζονται δύο πράγματα: 

Το πρώτο, να μείνουμε σταθεροί, όπως έχουμε καθήκον, στην ορολογία των Πατέρων των Οικουμενικών Συνόδων, γιατί αυτή η ορολογία αποτελεί σημαντικό μέρος της Ορθοδόξου Παραδόσεως, το αληθινό και αυθεντικό consensus patrum, αλλά να μείνουμε εδραίοι και στην αποκεκαλυμμένη αλήθεια που δόθηκε στους Πατέρες. 

Και το δεύτερο, να αναζητήσουμε «ζωντανούς οργανισμούς», οι οποίοι ζουν μέσα στο «πνεύμα» του Ευαγγελίου και των Οικουμενικών Συνόδων, δηλαδή βιώνουν τις ορθόδοξες προϋποθέσεις των δογμάτων για να μας καθοδηγήσουν σωστά στην βίωση του δόγματος".

Ταλαίπωρε..., οι δολοφόνοι των «ζωντανών οργανισμών» των μονών που ζούν μέσα στο πνεύμα του Ευαγγελίου, τι τύχη θα έχουν;…

Χαμένος στις ατραπούς της υψηλής θεολογίας άφησες αχαλίνωτα τα πάθη σου…

Σαν τον ρομαντικό που κοιτάζει τα αστέρια και τσαλαβουτά στον βούρκο…

Όσο για την συμπάθεια των «αγίων»αδελφών σου  χαίρονται που το θεολογικό λόγο σου, που ζηλεύουν, βλέπουν να τον κατατρώγει το σαράκι του μίσους και της εκδίκησης!!!

Ασκληπιάδης

ΓΙΑΤΙ Ο ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ΚΟΥΜΑΡΙΑΝΟΣ κατατρεγμένος ενίοτε έβρισκε φιλάδελφη παρηγοριά και φιλοξενία στον φίλο του Ιγνάτιο Λάππα της Λάρισας ;

ΔΥΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΕΙΠΑΝ...

ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟΚΛΗΤΟ ΚΟΥΜΑΡΙΑΝΟ:

                       «Ἐμπλέκεται στὸ Παραδικαστικό»

Ἦταν «τὸ κέντρο τοῦ “Τσουναμιοῦ” τὸ 2005»

«Εἶναι “Ἀκατάλληλος” γιὰ Ἐπίσκοπος»

Μ΄ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ,

ΠΩΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΟΥΝ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ;

Ἡ Ἱ. Σύνοδος ἔκανε ἕνα τερατῶδες λάθος καὶ τώρα ἀκούγεται ὅτι σκέπτεται νὰ τὸ διπλασιάσει. Ἀποδέχθηκε τὸ 2005 τὴν παραίτηση ἑνὸς Ἐπισκόπου, ποὺ τὸ ὄνομά του ἐνεπλάκη στὰ σκάνδαλα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, (παραδικαστικὸ κύκλωμα κ.λπ.), ἀρνούμενη νὰ προχωρήσει σὲ ἐκκλησιαστικὴ δίκη γιὰ νὰ διελευκάνει τὴν ὑπόθεση (ὅπως ἔχει καθῆκον κατὰ τοὺς Ἱ. Κανόνες καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ δικαιοσύνη). Ἀποδέχτηκε, ὅμως ἡ Σύνοδος ἔτσι, ἢ ἄφησε ἔμμεσα νὰ περιπλανᾶται ἡ ἐνοχή του. Στιγμάτισε τὸν πρώην μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος κ. Θεόκλητο Κουμαριανὸ διαπαντός, ἀφοῦ δὲν θὰ ἔχει εἰς τὸ ἑξῆς τὴν δυνατότητα νὰ ἀποδείξει τὴν ἀθωότητά του  –ὅπως θὰ εἶχε ἐὰν ἐδικάζετο. Οὐσιαστικὰ δηλαδή, ἔχασε τὴν «ἔξωθεν καλὴ μαρτυρία»· τὴν ἀποδοχὴ κλήρου καὶ λαοῦ (Α΄ Τιμ. γ' 7).

Τὸ γεγονὸς αὐτὸ φορτίστηκε τότε περισσότερο, καθὼς διέρρεαν στὶς ἐφημερίδες φῆμες περὶ πονηρῶν μεθοδεύσεων: παραίτηση τώρα, καὶ ὅταν ἠρεμήσουν τὰ πράγματα καὶ ξεχαστοῦν τὰ γεγονότα νὰ ἐπανέλθει ὁ παραιτηθεὶς μητροπολίτης σὲ ἄλλη μητροπολιτικὴ θέση.

Καὶ νά, λοιπόν, ἐκεῖνα ποὺ τότε παρουσίαζαν οἱ γνῶστες τῶν ἐκκλησιαστικῶν παρασκηνίων δημοσιογράφοι καὶ τὰ Μ.Μ.Ε. ἀποδείχτηκαν «προφητικά»! Μετὰ ἀπὸ λίγο ἔγινε προσπάθεια νὰ χρησθεῖ μητροπολίτης Κορίνθου· ἀπέτυχε! Στὴν συνέχεια προσπάθησαν νὰ τὸν χρήσουν Μεσσηνίας· κι αὐτὴ ἡ μεθόδευση ἀπέτυχε. Κατόπιν φιλοξενεῖτο ὡς ἄτυπος βοηθὸς τοῦ μητροπολίτη Καλαβρύτων καὶ φάνηκε πὼς ἑτοιμάζεται καὶ γιὰ «διάδοχός» του. Καὶ τώρα διαδίδεται στὰ Μ.Μ.Ε. ὅτι ἑτοιμάζεται γιὰ μητροπολίτης Μαρωνείας (στὴν Κομοτηνή)!

Βέβαια, ἔτσι κι ἀλλιῶς τὸ σύστημα ἐκλογῆς ἐπισκόπων εἶναι διαβεβλημένο. Θυμίζουμε τί ἔχει πεῖ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος: «Σήμερα δὲν πρέπει νὰ εἴμαστε ὑπερήφανοι γιὰ τὸν τρόπο ἐκλογῆς τῶν Ἀρχιερέων» (ἔγραφε πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο).  «Εἶναι διαβλητὸς καὶ ἀναξιόπιστος».

Kαὶ ἀλλοῦ ἔλεγε: «Στὶς σχέσεις μας... βλέπω τὰ δαιμόνια τῶν μηχανορραφιῶν, ἀντιπαθειῶν, συκοφαντιῶν, φιλαργυρίας, ἀρχομανίας ποὺ  μᾶς κατατρύχουν... (σ.σ. ἐννοεῖ: τοὺς ἐπισκόπους!). Κλονίζεται ἡ ἐμπιστοσύνη τῶν πιστῶν μας ἀπὸ τὶς ἴντριγκες καὶ τὶς μεθοδεύσεις μας. Τὰ ὑποστηριζόμενα ἐκ μέρους μας, ὅτι δῆθεν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα λειτουργεῖ μέσα καὶ ἀπ' αὐτοὺς τοὺς τρόπους, εἶναι λόγια ἀποενοχοποίησης»!!!

Μετὰ ἀπ’ αὐτά, πρέπει οἱ ἐκλέκτορες «δεσποτικῷ δικαίῳ» Μητροπολίτες καὶ Ἀρχιεπίσκοπος, γιὰ νὰ διασώσουν καὶ τὸ τελευταῖο ἴχνος ἀξιοπρέπειας ποὺ τοὺς ἀπέμεινε, νὰ λάβουν ὑπ’ ὄψιν ὅσα ἔγραψαν τότε οἱ ἐφημερίδες καὶ δὲν μπόρεσε νὰ διαψεύσει ἡ ἔρευνα, ὅσα εἶπαν δημόσια ὁ τότε Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, οἱ μητροπολίτες Καλαβρύτων καὶ ὁ Ζακύνθου Χρυσόστομος γιὰ τὸν κ. Κουμαριανό.

1. Ὁ μὲν ἀρχιεπ. Χριστόδουλος εἶχε πεῖ γενικὰ γιὰ τὰ σκάνδαλα, στὴν περίοδο τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ “τσουναμιοῦ”:

«Εἴμαστε ὑπεύθυνοι (ἐμεῖς οἱ ἐπίσκοποι, γιατὶ) ὄχι μόνον ἐπροστατεύσαμε, ἀλλὰ καὶ ἀνεχθήκαμε νὰ ὑπάρχουν “ἐπίορκοι” Μητροπολῖται ποὺ κατελήφθησαν ἀπὸ “φιληδονία”, καὶ μετατρέψαμε τὶς Μητροπόλεις μας σὲ θερμοκήπια ἀθλιοτήτων...».

Ἀπὸ ὅλα αὐτὰ τὰ τότε ὁμολογημένα σκάνδαλα, κανεὶς δὲν τιμωρήθηκε, παρὰ μόνο ὁ κ. Κουμαριανὸς «ἀναγκάσθηκε» σὲ παραίτηση γιὰ νὰ μὴ δικασθεῖ, ὅπως ἔγραψε ὁ Τύπος.

2. Ὁ Καλαβρύτων Ἀμβρόσιος, ἐπίσης, εἶχε μιλήσει πιὸ συγκεκριμένα:

α) Τὴ δεκαετία τοῦ 1990 εἶχε χαρακτηρίσει τὸν κ. Κουμαριανὸ ὡς «πρόσωπο ἀκατάλληλο» γιὰ νὰ γίνει Ἐπίσκοπος! Καὶ φαίνεται κάτι ἤξερε, γιατὶ εἶναι γνωστὸ πὼς τὰ κωλύματα ἱερωσύνης εἶναι συγκεκριμένα. Καὶ ἔκανε αὐτὴ τὴ δήλωση, παρόλο ποὺ ὁ τότε μητροπολίτης Δημητριάδος Χριστόδουλος ἦταν αὐτάδελφός του στὴν «Χρυσοπηγή», καὶ εἶχε ἐκφρασθεῖ ὑπὲρ τῆς ἐπισκοποιήσεως τοῦ κ. Κουμαριανοῦ, ἀφοῦ τὸν γνώριζε καλὰ ὡς πνευματικό του τέκνο. Πρᾶγμα ποὺ σημαίνει ὅτι τὰ στοιχεῖα τοῦ Καλαβρύτων ἦσαν τόσο ἰσχυρά, ὥστε οὔτε ἡ μαρτυρία τοῦ ἀδέλφοῦ του Χριστόδουλου τὸν ἔπεισαν γιὰ τὴν καταλληλότητα τοῦ κ. Κουμαριανοῦ!

Καὶ β) Ὁ κ. Ἀμβρόσιος, τὴν περίοδο τοῦ 2005 εἶχε ἀποδεχθεῖ ὅτι ὁ «Σεβασμιώτατος κ. Θεόκλητος εἶχε ἀναμειχθῆ εἰς τὸ ἐπικληθὲν  “παραδικαστικὸν κύκλωμα”». (Βέβαια ἀργότερα, μὲ τὴν ἴδια εὐκολία ποὺ τὸ εἶχε παραδεχθεῖ, τὸ ξε-παραδέχτηκε, ποιός ξέρει γιὰ ποιούς λόγους. Ὅμως, οἱ ὑποψίες παραμένουν, ἡ ἔξωθεν καλὴ μαρτυρία ἀπέδρασε!

Ἀλλὰ ἔχουμε καὶ δεύτερη σκληρὴ ἐπιβεβαίωση γιὰ τὴν δράση τοῦ κ. Κουμαριανοῦ ἀπὸ τὸν πρ. Ζακύνθου Χρυσόστομο. Μὲ ἐπιστολή του (11/3/2007) τάσσεται κατὰ τῆς ἐκλογῆς τοῦ κ. Θεοκλήτου Κουμαριανοῦ ὡς μητροπολίτου τότε Μεσσηνίας, θεωρώντας «ἀδιανόητο θράσος» οἱ ἔνοχοι καὶ οἱ σκανδαλοποιοὶ νὰ νομίζουν πὼς τὰ σκάνδαλα ξεχάστηκαν. Ἂν ὑποκύψουμε (γράφει πρὸς τοὺς συνεπισκόπους του) καὶ τὸν ψηφίσουμε γιὰ ἐπίσκοπο «δικαίως» ὁ λαὸς θὰ ἐπιρρίψει καὶ σὲ μᾶς τὶς ἴδιες ρετσινιὲς καὶ θὰ μουρμουρίζει φωναχτὰ πλέον «Ἄστους μωρέ, ὅλοι τους τὰ ἴδια εἶναι».

«Ὁ Ζακυνθινὸς Ἱεράρχης ὑποστηρίζει συγκεκριμένα ὅτι ὁ Μητροπολίτης Βρεσθένης καὶ διατελέσας Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος εἶχε παραιτηθεῖ "ἐξαιτίας τῶν σκανδάλων, τὰ ὁποῖα ξεσπάσαν καὶ ταλάνισαν ἐπὶ μακρὸν τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Σᾶς ὑπενθυμίζω ὅτι πρόκειται περὶ τοῦ κέντρου τοῦ 'τσουναμιοῦ', τὸ ὁποῖο ἔπληξε ἀποκλειστικῶς τὸ περιβάλλον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστόδουλου...", προσθέτει» (Θ. Τσάτση, Ἐλευθεροτυπία, 12/03/2007).

Μετὰ ἀπὸ αὐτά, εἶναι δυνατόν, ἔστω καὶ ὡς ὑπόθεση νὰ συζητεῖται ἡ ἀνάδειξη τοῦ κ. Κουμαριανοῦ σὲ Ἐπίσκοπο Μαρωνείας;

«Φιλορθόδοξος Ἕνωσις “Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος”»

καὶ «Ὀρθ. Χριστ. Ἀγωνιστικὸς Σύλλογος “Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης”»
========================================================
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΣΚΑΝΔΑΛΑ