"Ἐπίγνωσις τοῦ Θεοῦ καὶ ὑπόσχεσις πρὸς τὸν Θεό". Tήν Ἁγία ἡμέρα τῶν Φώτων

Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

Ὅπου περιλαμβάνεται καὶ παρουσίασις τοῦ μυστηρίου τοῦ βαπτίσματος τοῦ Χριστοῦ.

Χθὲς συνεκκλησιάζοντας καὶ συνεορτάζοντας μὲ σᾶς ποὺ προεωρτάζατε τὴν ἡμέρα τῶν Φώτων σᾶς ἀνέπτυξα τὰ ἀπαραίτητα λέγοντας πρὸς τὴν ἀγάπη σας τὰ σχετικὰ μὲ τὸ βάπτισμα κατὰ Χριστόν, τὸ ὁποῖο ἀξιωθήκαμε ἐμεῖς· ὅτι δηλαδὴ εἶναι ἐπίγνωσις τοῦ Θεοῦ καὶ ὑπόσχεσις πρὸς τὸν Θεό· πίστις μὲν καὶ ἐπίγνωσις τῆς ἐν Θεῷ ἀλήθειας, συμφωνία δὲ καὶ ὑπόσχεσις ἔργων καὶ λόγων καὶ τρόπων ἀρεστῶν στὸν Θεὸ ποὺ τελοῦνται διὰ τῶν ἱερῶν συμβόλων. Ἀλλά διδάσκοντας προσθέσαμε καὶ τοῦτο, ὅτι ἂν δὲν μετατρέψωμε σὲ ἔργο τὶς ὑποσχέσεις ἐκεῖνες, τὰ ἱερὰ ἐκεῖνα σύμβολα καὶ οἱ δι' αὐτῶν καὶ μαζὶ μὲ αὐτά διὰ λόγου ὑποσχέσεις πρὸς τὸν Θεό, ὄχι μόνο δὲν ὠφελοῦν τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ καί δικαίως τὸν ὑποβάλλουν σὲ καταδίκη.

Ἔπειτα ἐξηγήσαμε τὴν πρὸς τοὺς ὄχλους διδασκαλία Ἰωάννη τοῦ Προφήτη καὶ Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ, ἡ ὁποία διαλαμβάνει καί αὐτή περὶ τοῦ ἰδίου βαπτίσματος· διότι τό μὲν βάπτισμα εἶναι ἐπίγνωσις τοῦ Θεοῦ, ὅπως εἴπαμε, ὁ δὲ πρόδρομος καὶ βαπτιστὴς τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καί Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ μᾶς ὁδηγεῖ διὰ τῆς διδασκαλίας του στὴν ἐπίγνωσι αὐτοῦ, ἀποδεικνύοντας τὸν προαιώνιο καὶ δεσπότη τοῦ παντός, κριτὴ ζωντανῶν καὶ νεκρῶν, ποὺ κατὰ τὴν ἐξουσία του τοὺς μὲν ἄξιους εἰσάγει στὶς ἀΐδιες μονές, τοὺς δὲ κατακρίτους ρίπτει στὴ γέεννα τοῦ πυρός· ἐνῶ μαρτυρεῖ ὅτι αὐτός εἶναι κύριος καί τῶν ἀγγέλων, τὸν ἑαυτό του τὸν συντάσσει στοὺς ἔσχατους δούλους.

Ἐπειδὴ δὲ τὸ βάπτισμα ὄχι μόνο ἐπίγνωσις τοῦ Θεοῦ εἶναι, ἀλλὰ καὶ ὑπόσχεσις ἐπιστροφῆς καί θεαρέστων ἔργων, γι' αὐτό ὁ πρόδρομος τοῦ Χριστοῦ καί βαπτιστής, ὄχι μόνο ὁδηγοῦσε στὴν ἐπίγνωσι τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ καὶ ἐκήρυττε μετάνοια κι' ἐπιζητοῦσε καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας, τὴν δικαιοσύνη, τὴν ἐλεημοσύνη, τὴν μετριοφροσύνη, τὴν ἀγὰπη, τὴν ἀλήθεια. Δεικνύοντας δὲ καὶ τοῦτο, ὅτι χωρὶς ἔργα δὲν ὠφελεῖ καθόλου ἡ πρὸς τὸν Θεὸ ὑπόσχεσις, ἀλλὰ καὶ καταδικάζει τὸν ἄνθρωπο,

ἐπέσειε ἀξίνα κι' ἐπεδείκνυε πυρκαϊά ἄσβεστη κι' ἔλεγε ὅτι «κάθε δένδρο ποὺ δὲν κάμει καλὸ καρπὸ ἀποκόπτεται καί ρίπτεται στὴ φωτιὰ».

Για να δεις δε και το ύψος της υπεροχής του βαπτιζόμενου σήμερα κατά σάρκα απέναντι όλων, μελέτησε αυτό. Γράφτηκε  ότι «ανεώχθησαν αυτώ οι ουρανοί». Φανερώθηκε δε με έργα σ’ εμάς ότι όχι απλώς οι ουρανοί, αλλά η ίδια η αγκαλιά του ανώτατου Πατέρα ανοίχθηκε σ’ αυτόν. Και από εκεί προήλθε το Πνεύμα και η φωνή η οποία μαρτύρησε για τη γνησιότητα της υιότητας. Και οι ουρανοί είναι κήρυκες αυτού του γεγονότος σαν κάποια παγκόσμια στόματα που ανοίχθηκαν όχι μόνον για τους αγγέλους  του ουρανού αλλά και για τους ανθρώπους στη γη, για να διατρανώσουν σ’ όλους την κατά την ουσία και δύναμη και δεσποτεία του παντός ομοτιμία του Υιού προς τον ουράνιο Πατέρα και το εκπορευόμενο απ’ αυτόν Πνεύμα. Μόνον σ’ αυτόν λοιπόν προσευχόμενο ανοιχτήκαν οι ουρανοί και μόνος αυτός ανάγνωσε τους  αιώνιους λόγους της προνοίας, καθώς και τους απόκρυφους θησαυρούς της σοφίας στον πατρικό κόλπο, τα ανεξερεύνητα βάθη και τα μυστήρια του Πνεύματος.

               «Βαπτισθείς ο Ιησούς ανέβη ευθύς από του ύδατος και ιδού ανεώχθησαν αυτώ οι ουρανοί». Βλέπετε ότι το άγιο Βάπτισμα είναι η πύλη των ουρανών που εισάγει εκεί τους βαπτιζόμενους; Διότι δεν είπε απλώς ανοίχθηκαν, αλλά ανοίχθηκαν γι’ αυτόν οι ουρανοί. Αλλά όλα όσα έγιναν σ’ αυτόν, για μας έγιναν. Λοιπόν για μας ανοίχθηκαν οι ουρανοί και με ανοιγμένες τελείως τις πύλες τους περιμένουν την είσοδό μας. Για μας ανοίχθηκαν οι ουρανοί και εμάς καθάρισε. Διότι δεν χρειαζόταν ο ίδιος κάθαρση ή άνοιγμα ουρανών.

Ο ΓΕΩΡΓΙΑΝΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ NORMAN ATLANTIC ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΤΗΣ

Πορφύρης Δ Σταφυλά 

Ένας μάρτυρας διηγήθηκε πώς ένας γεωργιανός μοναχός συνέβαλε στο να σωθούν ανθρώπινες ζωές πριν ο ίδιος χάσει τη δική του στην τραγωδία του Norman Atlantic.

Πρόκειται για τον π.Ηλία Kartozia που εμψύχωνε τους άλλους επιβάτες και που βοήθησε στην εκκένωση του φλεγόμενου πλοίου δήλωσε στην ιταλική εφημερίδα la Repubblica ένας γεωργιανός που επέζησε ο Ηρακλής.Ήταν ηγούμενος στη μονή του Αγίου κτήτορος Δαβίδ στη Mtskheta.

Ο ίδιος είπε ότι ο π. Ηλίας Kartozia τον παρηγόρησε στην απόγνωσή του και του έδωσε τη δύναμη να πάρει τον 9χρονο γιο του τη γυναίκα του και τα πεθερικά του στη σωτηρία.

« Ήταν αυτός που μέ έσωσε δίνοντάς μου δύναμη » αποκάλυψε ο 25χρονος στην εφημερίδα.

Όταν άρχισε η φωτιά ο μάρτυρας πήρε τον γιο του κι άρχισε να τρέχει αλλά αισθανόταν φόβο.

« Αυτός με παρότρυνε με καθησύχασε και μου είπε να έχω εμπιστοσύνη και να σκέφτομαι το Θεό. »

O π.Ηλίας μου έλεγε ο Θεός δεν θα σας εγκαταλείψει.Μου υπέδειξε σε ποιά κατεύθυνση να πάω.Όταν ήταν η σειρά του να επιβιβαστεί σε σωστική λέμβο είδε μια γυναίκα με ένα κοριτσάκι ενδεχομένως ελληνικής υπηκοότητας και τους παραχώρησε τη θέση του και έμεινε στο φλεγόμενο πλοίο. Όταν θα κατέβαινε έσπασε το σχοινί και βρέθηκε στη θάλασσα. Του έριξαν  ένα σωσίβιο αλλά δεν ήταν σε θέση να το φθάσει και πνίγηκε στο τρικυμισμένο πέλαγος, θυμάται ο μάρτυρας. Ο μοναχός ταξίδευε με το καράβι για να επισκεφθεί την κρύπτη με το λείψανο του Αγίου Νικολάου στο Μπάρι της Ιταλίας.Μαζί του είχε ένα σακίδιο με εικονίδια που τα έφερε πάντα μαζί του.Το ιταλικό κανάλι Rai 2 ανέφερε ότι το σώμα του Kartozia βρέθηκε στις ακτές του Λέτσε.Βρέθηκε επίσης και το σακίδιο γεμάτο με τα εικονίδια. Στη Γεωργία έχει προκαλέσει αίσθηση το αυτοθυσιαστικό φρόνημα του ιερέα και ήδη τον συγκρίνουν με τον θεολόγο Γκριγκόλ Peradze που συνελήφθηκε κατά τον β ‘ Παγκόσμιο Πόλεμο γιατί έδινε καταφύγιο σε εβραίους και πέθανε στο Άουσβιτς.Ο Peradze αγιοποιήθηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Γεωργίας το 1995.Μαρτυρίες αναφέρουν ότι ο π.Ηλίας ήταν στο πλευρό του καπετάνιου και προσευχόταν ως το τέλος.(pravmir 4/1/15,georgianjournal,interpressnews.ge,Interfax)

dimpenews.com

πηγή: http://www.pentapostagma.gr

Ανοικτή επιστολή του Συλλόγου «Ο Προφήτης Ηλίας» προς τους Σεβ. Μητρ. των (λεγομένων) ‘‘Νέων Χωρών’’ και τις Ιερές Μονές του Αγίου ΄Ορους.

 

 

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

‘‘Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ’’                                                          

ΕΔΕΣΣΗΣ 43  Τ. Κ. 12137  ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ            

ΑΡΙΘ. ΕΓΚΡ. ΠΡΩΤ. 613/1998        

ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. 499

Περιστέρι 3-1-2015

 

 

 

Προς τους Σεβ. Μητρ. των (λεγομένων) ‘‘Νέων Χωρών’’  και τις Ιερές Μονές του Αγίου ΄Ορους.                                                        

 

 

Α Ν Ο Ι Κ Τ Η      Ε Π Ι Σ Τ Ο Λ Η

   

 

 

Σεβασμιώτατοι και σεβαστοί πατέρες ευλογείτε,

 

        Ευχόμαστε-προσευχόμαστε στον ΄Αγιο και Τριαδικό Θεό, τον δωρεοδότη παντός αγαθού¹, το νέο πολιτικό έτος να είναι έτος μετανοίας όλων μας και της καλής ομολογίας²  της άπαξ παραδοθείσας  στους αγίους (πιστούς) Ορθοδόξου Πίστεως³.

 

 

Παρήλθε ένας μήνας από την 30-11-2014, που ο Αιρεσιάρχης της παλαιάς Ρώμης Πάπας Φραγκίσκος,μετέβη στον  Πατριαρχικό Ναό του αγίου Γεωργίου Κωνσταντινουπόλεως, και  έγινε δεκτός  από τον Οικ. πατριάρχη  Βαρθολομαίο ως κανονικός επίσκοπος και μάλιστα ως πρώτος επίσκοπος της Εκκλησίας! Στην τηλεόραση είδαμε όσα αντίθετα από την αγία Γραφή, ιερούς κανόνες, και την Πατερική διδασκαλία, ανίερα και ασεβή συνέβησαν.

 

 

Δεν θα τα σχολιάσουμε. Τα γνωρίζετε πολύ καλά. Για μία ακόμη φορά ο επίσκοπος της Νέας Ρώμης Bαρθολομαίος, απέδειξε χωρίς προσχήματα, ότι είναι μέγας Οικουμενιστής, και δικαίωσε εκείνους που τον χαρακτηρίζουν ως τον μεγαλύτερο αιρεσιάρχη όλων των αιώνων στην ιστορία της Μίας, Αγίας,  Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Περιμέναμε ένα μήνα για να δούμε τις αντιδράσεις σας. Το αποτέλεσμα; Για μία ακόμη φορά αποδείξατε ότι δεν έχετε  έμπρακτο, ομολογιακό και θυσιαστικό Ορθόδοξο φρόνημα.

 

 

Την 5-11-2014, στην Πλατεία του αγίου Πέτρου, ενώπιον χιλιάδων  «καθολικών», ο Αιρεσιάρχης της Ρώμης διακήρυξε στα πέρατα της Οικουμένης, ότι η Ορθοδοξία είμαι μία ‘‘άρρωστη’’ εκκλησία, και δεν είδαμε, ούτε διαβάσαμε, μία απάντηση εκ μέρους σας με την οποία να φιμώνετε το αυθάδες και ασεβές στόμα του Αιρεσιάρχη. Εάν κάποιος ή κάποιοι έδωσαν τέτοια απάντηση και το αγνοούμε, θα χαρούμε να το πληροφορηθούμε.

 

 

Η στάση σας για τα ανωτέρω δύο γεγονότα, για πολλοστή φορά έγινε αιτία να πλημμυρίσει η ψυχή μας από λύπη αλλά και οργή⁴. Δεν έχετε την παρρησία να εφαρμόσετε τα εντελλόμενα από τον ΛΑ’ Αποστολικό  κανόνα, και τον ΙΕ’ της Πρωτοδευτέρας Συνόδου. Δεν έχετε καν την πνευματική δύναμη να ελέγξετε τον πατριάρχη Βαρθολομαίο, ο οποίος με λόγια και έργα, προωθεί τον Οικουμενισμό σε Διαχριστιανικό και Πανθρησκειακό επίπεδο.Μάλιστα, στις 12-12-2014, ο Αρχιοικουμενιστής Βαρθολομαίος έγινε δεκτός από τον Μητρ. Κερκύρας κ. Νεκτάριο και πλήθος λαού, με δόξες και τιμές!  Σημεία των καιρών ότι πλησιάζουμε στο αποκορύφωμα της μεγάλης αποστασίας⁵!

Υπόψη των αναγνωστών των ιστολογίων ότι  η  Ι. Μ. Κερκύρας δεν ανήκει στις λεγόμενες «Νέες Χώρες».   Ο  άγιος Σπυρίδων, σφοδρός πολέμιος των αιρέσεων και του Παπισμού, λυπήθηκε σφόδρα από την επίσκεψη  του Βαρθολομαίου στην Κέρκυρα και στον ομώνυμο Ναό του που υπάρχει το  σεπτό σκήνωμά του, και προσεύχεται στον Θεό για μία ακόμη φορά να δείξει το έλεός του.  Ευχόμαστε ό Κύριος να γίνει για μία ακόμη φορά εύσπλαχνος στους κατοίκους της Κέρκυρας που από μεγάλη άγνοια υποδέχθηκαν με λαμπρές τιμές τον Αρχιοικουμενιστή Βαρθολομαίο. Για τον Μητρ. Κερκύρας κ. Νεκτάριο, και όσους κληρικούς και μοναχούς και μοναχές, υποδέχθηκαν ή συνευδόκησαν στην επίσκεψη και υποδοχή του Βαρθολομαίου, ισχύει ο φοβερός λόγος του Κυρίου «Εκείνος ο δούλος, ο γνους το θέλημα του Κυρίου εαυτού και μη ετοιμάσας  μηδέ ποιήσας προς το θέλημα αυτού, δαρήσεται πολλάς…⁶».

 

 

Στην Ιερά Μητρόπολη Φλωρίνης,από τον τάφο του μακαριστού Αυγουστίνου Καντιώτη, ο οποίος είχε διακόψει το μνημόσυνο του Αθηναγόρα για ήσσονος σημασίας παραβάσεις, ακούστηκε θρήνος και κλαυθμός και οδυρμός μεγάλος. Ο Αυγουστίνος έκλαιγε για πνευματικά του τέκνα, και δεν ήθελε να παρηγορηθεί⁷, γιατί έπεσαν σε μεγάλη πνευματική πτώση με το να έχουν εκκλησιαστική κοινωνία, είτε άμεσα είτε έμμεσα, με τον Αρχιοικουμενιστή Βαρθολομαίο.Ο θρήνος του επαναλαμβάνεται πιο έντονος, όταν ακούει στη θεία λειτουργία  το διάδοχό του Μητρ. Φλωρίνης κ. Θεόκλητο να απευθύνεται στον Κύριο και να λέγει «Εν πρώτοις μνήσθητι, Κύριε, του Παναγιωτάτου και Αρχιεπισκόπου ημών Βαρθολομαίου…και ορθοτομούντα τον λόγον της σης αληθείας»!!!

 

 

Από το ημερολόγιο του ηρωικού Βορειοηπειρώτη Π. Μάρτου με αφορμή τα 15 χρόνια από το θάνατό του

Θέμα της ανάρτησης: Πέρασαν 15 χρόνια, από την 31 Δεκεμβρίου 1999, που ο Παναγιώτης Μάρτος, δεν είναι κοντά μας. Μας απουσιάζει. Απουσιάζει στην σύζυγο και στα παιδιά του Βάσο και Έλενα. Απουσιάζει στους φίλους και συναδέλφους. Απουσιάζει από τους συνφυλακισμένους που μπήκαν στην ιστορία «Οι 5 της Ομόνοιας». Απουσιάζει απ’ όλο τον βορειοηπειρωτικό χώρο και τους Βορειοηπειρώτες.

Απουσιάζει ο καθηγητής της Λογοτεχνίας. Ο πρώτος και για πολλά χρόνια Πρόεδρος της Ομόνοιας για το Παράρτημα του Δελβίνου. Ο άνθρωπος που αντιτάσσονταν σε κάθε παραχαράκτη της βορειοηπειρωτικής ιστορίας. Ο άνθρωπος που βροντοφώναξε στο δικαστήριο και αποστόμωσε τους δικαστές.

Ο Παναγιώτης απουσιάζει, αλλά το όνομά του, η μνήμη του, οι αγώνες και το έργο του θα μείνουν πάντα ανάμεσά μας. Θα μείνουν στην ιστορία. Θα μείνουν στον αγώνα του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού για δικαίωση και ελευθερία.

Θα μείνουν ακόμα και τα γραπτά του. Το δικό του Ημερολόγιο, μέρος του οποίου παραθέτουμε: 

Από το ημερολόγιο του ηρωικού Βορειοηπειρώτη Π. Μάρτου με αφορμή τα 15 χρόνια από το θάνατό του

Παναγιώτης Μάρτος: Από το «Ημερολόγιο της κόλασης»

“Πέμπτη 09.02 1995 

Σαν αποφυλακιστήκαμε το αμάξι του Χρήστου με άφησε στο σπίτι της θείας μου.

Αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε, κλάψαμε.

Εγώ γελούσα με τον πόνο και τη χαρά μου. Αυτές με ρωτούσαν για την υγεία μου, εγώ για τα παιδιά. Απέφευγα τις ερωτήσεις. Αυτές κοιτούσαν τα σαφρανιασμένα χέρια μου και ξαφνικά η γυναίκα με ρώτησε:

-Γιατί τα έχεις με κάλλους στις κλειδωνιές τα χέρια; και δάκρυσε.

-Δούλευα με τον κασμά της είπα χαμογελώντας. Και το σκεπάρνι. Χωρίς δουλειά θα μας άφηναν; Έτοιμο θα μας ετάιζαν;. Αν δεν δουλέψεις δεν τρως, αρχή του σοσιαλισμού ή όχι;

-Εσύ πάντα με κοροϊδία τα λες. Πες μου γιατί;

-Από την καλοπέραση, της απάντησα.  Άλλαξα κουβέντα.

Ακόμα σήμερα τα χέρια μου είναι με εξογκώματα από τα γκολπ του δήμιου Τσένη, Τα χέρια δεμένα στο σιδερένιο τραπέζι τα χτυπούσε από πάνω στις κλειδώσεις, στα δάχτυλα και στην κορυφή στα νύχια.  Μεσαιωνικοί τρόποι βασανιστηρίων.

Εάν κοιμάται το ποτάμι κοιμήθηκα κι εγώ εκείνο το βράδυ. Εκατό μέτρα πιο κάτω  από το σπίτι του θείου μου ήταν το τμήμα δυο  το κέντρο του ΣΙΚ που κάθισα από της 19 Απριλίου μέχρι 7 Σεπτεμβρίου. Τα μαρτύρια, τα βάσανα. Πώς μπορούσα να κλείσω μάτι; Πώς; Πόσες ερωτήσεις βασάνιζαν την ψυχή και το νου μου για το αύριο. Το καρδιοχτύπι της καρδιάς μου. Το μέλλον, ο τόπος.

Η συμμόρφωσης προς τις επιταγές των Ιερών Κανόνων είναι υποχρεωτική και ανυπέρθετη

Τα θέματα της ανάρτησης: Οι Οικουμενικές Σύνοδοι και οι Ιεροί Κανόνες, οι Άγιοι Πατέρες, οι Συμπροσευχές, οι Ιερουργίες με αιρετικούς, Ανάγκη αφύπνισης Κλήρου και λαού.

Ο Μητροπολίτης Κυθήρων, κ. Σεραφείμ, ένας από τους Μητροπολίτες που υπέγραψαν την επιστολή της Συνάξεως Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών σχετικά με  τη νέα Εκκλησιολογία του Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, εξηγεί γιατί όποιος συμπροσεύχεται με παπικούς πρέπει να αφορίζεται ή να καθαιρείται.

Οι Άγιοι και Θεοφόροι Πατέρες μας αποφάνθηκαν δια των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων και δια των αναγνωρισμένων Τοπικών Συνόδων και Κανόνων Αγίων Πατέρων, για τα σπουδαία κανονικά και εκκλησιολογικά θέματα πο αφορούν την εκκλησιαστική κοινωνία και τις  συμπροσευχές με ετεροδόξους και ετεροθρήσκους.

Καταρχάς οι ακοινώνητοι, οι αιρετικοί και οι εθνικοί είναι εκτός της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και μ ' αυτούς δεν επιτρέπεται η εκκλησιαστική κοινωνία.

Και αυτό ορίζεται από τους Ιερούς Κανόνες για λόγους παιδευτικούς και παιδαγωγικούς και σε καμία περίπτωση από μίσος ή απέχθεια.

Πώς θα αντιληφθεί ο αιρετικός, ο σχισματικός ή ο αλλόθρησκος την πλάνη του για να μετανοήσει και να επιστρέψει στην Αλήθεια της σωτηρίας ;  Οι Ορθόδοξοι έχουμε μεγάλη ευθύνη γι 'αυτό και στην προκειμένη περίπτωση κοινωνούμε " αμαρτίαις αλλοτρίαις"

Σύμφωνα με τους Αγίους Πατέρες όπως Μ. Φώτιο, Άγιο Γρηγόριο Παλαμά, Άγιο Μάρκο Ευγενικό κλπ οι παπικοί θεωρούνται ακοινώνητοι και αιρετικοί.

Ενδεικτικά οι Ιεροί Κανόνες ορίζουν: Ο δέκατος Αποστολικός Κανόνας λέει πως όποιος συμπροσεύχεται ακόμη και σε ένα σπίτι με ακοινώνητο να αφορίζεται. Αν είναι ιερωμένος και συμπροσεύχεται επίσης να αφορίζεται και αν  επέτρεψε να ιερουργήσει πρέπει να καθαιρείται.

Όποιοι επιμένουν στην αίρεση λέει ο έκτος Κανόνας της εν Λαοδικεία Συνόδου να μην επιτρέπεται να εισέρχονται στον οίκο του Θεού.Όσοι επιστρέφουν από τις αιρέσεις να αναθεματίζουν την αίρεση,  λέει ο έβδομος Κανόνας της ίδιας Συνόδου Αλογίες και όχι ευλογίες είναι οι ευχές από ετεροδόξους και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συμπροσευχόμαστε.

Ανεπίτρεπτη είναι και η παρουσία Επισκόπων στις "χειροτονίες" ετεροδόξων. Δεν συγχωρείται η είσοδος από την Ωραία Πύλη του Ορθόδοξου Ναού των ακοινώνητων και αιρετικών.

Όλες οι παραπάνω αναφορές καταδεικνύουν τι πρέπει να γίνεται και τι όχι μέσα στον εκκλησιαστικό χώρο. Δυστυχώς εμείς γίναμε θεατές πολλών τέτοιων παραβάσεων και στο παρελθόν αλλά και σήμερα και ως πιστοί κλoνιστήκαμε από τη συμπεριφορά των Ιεραρχών.

Στα Ιεροσόλυμα, στο Φανάρι και σε μερικές Μητροπόλεις. Η επιστολή της Συνάξεως Κληρικών και Μοναχών ήρθε να ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα. Ελπίζουμε ο  λαός του Θεού να αφυπνιστεί πνευματικά και να αντιδράσει στις εκτροπές και στις πλάνες ορισμένων Μεγαλόσχημων ώστε να διαφυλάξουμε στο ακέραιο την Ιερή Παράδοση και την Αλήθεια της Μίας Αγίας και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού.

Σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες, όποιος συμπροσεύχεται με παπικούς, θα πρέπει να αφορίζεται ή να καθαιρείται!        

Ἐρώτησις 1η : Ποιά εἶναι ἡ γνώμη σας γιά τίς συμπροσευχές μέ παπικούς καί ἀλλοθρήσκους;

Ἀπάντησις : Γιά τό πολύ σοβαρό αὐτό θέμα τῶν συμπροσευχῶν μέ τούς ἑτεροδόξους καί τούς ἑτεροθρήσκους προστρέχουμε καί ἀναζητοῦμε τήν θέσι τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία διατυπώνεται καί ἐκφράζεται ἀπό τούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνας τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Νέα Τάξη και Οικουμενισμός σφιχταγκαλιασμένοι! Και οι υπόλοιποι Ποιμένες εφαρμόζουν την αρετή της ...ΑΝΟΧΗΣ!

ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΥ ΙΕΡΑΡΧΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΗΓΕΤΗ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Ο επικεφαλής της ελλαδικής εκκλησίας ευχαρίστησε τον πρωθυπουργό αυτής της δύσμοιρης και προδομένης χώρας, εν όψει πολύ κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης, για τα όσα «καλά» και «ωραία» έκανε στην εκκλησία φυσικά με κύριο στόχο να επηρεάσει το ποίμνιο για να τον ξαναψηφίσει.

Και ποια είναι αυτά τα «καλά» και τα «ωραία» που έκανε αυτός ο πρωθυπουργός για την εκκλησία, το ποίμνιο και την πατρίδα, για τα οποία με τόση ευγνωμοσύνη τον ευχαρίστησε η κεφαλή της ελλαδικής εκκλησίας;

Καταργησε την Κυριακη αργια και την εκανε, οπως οι Εβραιοι, εργασιμη ημερα.

Μετετρεψε τα θρησκευτικα απο ομολογιακο μαθημα σε θρησκειολογικο.

Διελυσε την πολυτεκνη οικογενεια, αλλα και την οικογενεια γενικωτερα και ετσι τα σημερινα παιδια απελευθερώθηκαν απο αυτα τα αρχαια δεσμα και επαψαν να παντρευονται και να κανουν παιδια, αλλα θα μενουν πλεον ως …αγαμοι γονεις.

Ψήφησε το συμφωνητικό συμβίωσης και τον αντιρατσιστικό νόμο που ποινικοποιεί την Αγία Γραφή.

Καταργησε ολα τα εργατικα δικαιωματα των Ελλήνων, κατοπιν εντολης της κυριας Μερκελ.

Εξαφανισε και κατεστρεψε τα ονειρα της νεολαιας της πατριδας μας και την εξαπέστειλε στο εξωτερικό για να μπορέσει να επιβιώσει.

Αυξησε την ανεργια των νεων που απεμειναν στον αριθμο του ενος εκατομμυριου και πάνω και επεβαλες τον μισθο της εσχατης πενιας.

Εγινε ηθικος αυτουργος στην αυτοκτονια 5 και χιλιαδων Ελληνων, εξ αιτιας της αβασταχτης φορολογιας και της αβασταχτης ανεχειας τους.

Απομηζυσε και την τελευταια ρανιδα του αιματος ολων των Ελληνων, εκτος απο τους μεγαλοκαρχαριες βολευτες, υπουργους, δημοσιοκάφρους και ολους τους παρακοιμωμενους, που τους αφησε αθικτα ολα τα δικαιωματα τους και καταγεματες τις τσεπες τους απο τις πολλες χιλιαδες ευρω που τους χορηγούσε για να εχει τις ψηφους τους και τα συνεχη εγκωμια τους.
Κατασχεσε και αυτα τα περιουσιακα στοιχεια ολων των Ελληνων αφου αρνηθηκαν να πληρωσουν τους δυσβασταχτους φορους που τους επεβαλε αυτή η σαδιστικη κυβερνησι των δουλοπαροικων.

Καταφερε να επιφερει αμνησια στον Ελληνικο λαο για τα πολλα και μεγαλα και τερατωδη ΨΕΜΜΑΤΑ που ελεγε πριν ακομα καταλαβη την εξουσια και καταφερε να τον κανει να τα ξεχαση με την βοηθεια των των προδοτικών ελληνόφωνων τηλεοπτικών καναλιών.

Εκανε και αλλα πολλα «α ουκ εστιν αριθμος».
Επεφερε κυριολεκτικα πανωλεθρια στο Γενος των Ελληνων.
Με μια κουβεντα δεν αφησες τιποτα ορθιο!

Αυτόν τον μεγάλο «εθνικό ευεργέτη», ευλόγησε για άλλη μια φορά ο άλλος μεγάλος ιεράρχης και οι δυο μαζί, εν πλήρη σύμπνοια, για να στείλουν μια ώρα αρχύτερα το ποίμνιο μια και καλή στους πεινασμένους λύκους που καραδοκούν να κατασπαράξουν ότι έχει απομείνει.

Ένα μεγάλο εύγε και στους δυο!

             Αλλοίμονο σε εμάς και σε αυτόν τον τόπο!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Πρωτοχρονιάτικη Θεία Λειτουργία στην Ι.Μ. Σύρου (ΦΩΤΟ)

http://paterikiparadosi.blogspot.gr/ 

ΔΕΝ ...ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΝΑ!

Παρὰ τὶς διαμαρτυρίες τῶν πιστῶν, ὁ Μητροπολίτης Σύρου δὲν ἀκούει κανένα. Καὶ πῶς νὰ ἀκούσει ἀφοῦ ἔχει Συνοδικὴ ἀσυλία;  Ἀφοῦ, καὶ ἐνῶ οἱ ἀντιδράσεις κορυφώθηκαν κατὰ τοῦ Σύρου τὸ 2014, ὅλοι οἱ Μητροπολίτες συνεχίζουν νὰ συγκοινωνοῦν μαζί του, δίνοντας ...σιωπηρὰ συνοδικὴ ἄδεια γιὰ ὅσα πράττει!

Καλή χρονιά, λοιπόν! Κι αὐτὴ τὴ χρονιὰ ἡ Νέα Ἐκκλησία εἶναι ἐδῶ, ἔχει μάλιστα, σιωπηρά καὶ ἐπίσημη συνοδικὴ ἔγκριση!

Πρωτοχρονιάτικη Θεία Λειτουργία στην Ι.Μ. Σύρου (ΦΩΤΟ)

Πηγή: Ρομφέα / Ι.Μ. Σύρου

    Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σύρου κ. Δωρόθεος Β' σήμερα το πρωί τέλεσε στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Ερμουπόλεως την Θεία Λειτουργία της Πρωτοχρονιάς, τους ύμνους της οποίας απέδωσε η φημισμένη Χορωδία του Ναού, με τη συμμετοχή του τενόρου της Χορωδίας του Ι. Ναού Αγίου Γεωργίου Καρύτση, και προέστη της Δοξολογίας επί τω νέω έτει, παρουσία του Επισκόπου Ρκαθολικών Σύρου κ. Πέτρου, των Αρχών και των τα πρώτα φερόντων και εκπροσώπων του Στρατού, του Ναυτικού και των Σωμάτων Ασφαλείας.

Προ της Δοξολογίας, ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β' ευλόγησε την κοπή της Αγιοβασιλειόπιττας του Ναού, διένειμε ευλογίες και μικρές εικόνες του Αγίου στο εκκλησίασμα, ενώ η Χορωδία απέδιδε τοπικά παραδοσιακά άσματα, και ευχήθηκε στους πιστούς για το νέο έτος.

Στη συνέχεια, μετέβη στο Γραφείο του Χωρικού Αντιπεριφερειάρχη Κυκλάδων, κ. Γεωργιου Λεονταρίτη, όπου, κατά το έθος, ευλόγησε την Αγιοβασιλειόπιττα των εργαζομένων στην Περιφέρεια Ν. Αιγαίου και ευχήθηκε σ` αυτόν και, δι` αυτού, στον Περιφερειάρχη Ν. Αγαίου κ. Γ. Χατζημάρκο καλή επιτυχία στο ευθυνοφόρο έργου τους.

Αμέσως μετά μετέβη στο Επισκοπείο Ερμουπόλεως, στην Αίθουσα του Θρόνου του οποίου ευλόγησε την Αγιοβασιλειόπιττα παρουσία όλων των Εφημερίων της νήσου και του Επισκόπου των Ρκαθολικών κ. Πέτρου.

Κατά την τελετή, ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β' έκανε ένα σύντομο απολογισμό του ποιμαντικού και φιλανθρωπικού έργου της Ιεράς Μητροπόλεως, αναφέρθηκε στη γενναία χορηγία Μυκονίου Επιχειρηματία για την υλοποίηση του Προγράμματος Φοιτητικής Μέριμνας, στο οποίο έχουν μέχρι σήμερα καταθέσει αιτήσεις 50 φοιτητές, ευχαρίστησε τους Εφημερίους για τη συνέργειά τους στην επιτέλεση του έργου της Ιεράς Μητροπόλεως στη Σύρο και ζήτησε τις προσευχές και τη στήριξή τους για την επιτυχία και επέκταση των ποιμαντικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων της Ιεράς Μητροπόλεως και το 2015.

Ο ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ο ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ

(σύγκρισις τοῦ ἁγίου μὲ τὸ Χριστό, καὶ  μ᾽ ἐμας)

Η ΖΩΗ, ἀγαπητοί μου, ἡ χριστιανικὴ ζωή,  ὅπως τὴν δίδαξε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς  Χριστός, εἶνε δρόμος δύσκολος. Τὸ εἶπε ὁ  ἴδιος· «Στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ  ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν»· στενὴ ἡ  πύλη καὶ δύσβατο τὸ μονοπάτι ποὺ ὁδηγεῖ  στὴν αἰώνιο ζωή (Ματθ. 7,14). Αὐτὸ δείχνει  καὶ ἡ ζωὴ τοῦ ἁγίου Στεφάνου, ποὺ  ἑορτάζει σήμερα.

* * *

Ὁ ἅγιος Στέφανος ἦταν πιστὸς ἀκόλουθος  καὶ μιμητὴς τοῦ Χριστοῦ σὲ ὅλα.  Ἀποτύπωσε στὴν ψυχή του τὸ χαρακτῆρα  τοῦ Χριστοῦ. Ἀκολούθησε τὴν σκληρὰ ὁδὸ  τοῦ καθήκοντος.
Ἂν κάνουμε μερικὲς συγκρίσεις, θὰ  δοῦμε, ὅτι βάδισε πάνω στὰ χνη τοῦ  Χριστοῦ.
Τί εἶπε ὁ Χριστός; «Οὐκ ἦλθον  διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι»· ἦρθα  στὸν κόσμο ὄχι γιὰ νὰ μὲ ὑπηρετήσουν,  ἀλλὰ γιὰ νὰ ὑπηρετήσω (Ματθ. 20,28). Καὶ  ὑπηρέτησε ὁ Χριστὸς τὸν κόσμο ὑλικῶς  καὶ πνευματικῶς. Ὑλικῶς, διότι  θεράπευσε τὰ ἄρρωστα κορμιὰ καὶ ἔθρεψε  τὰ πεινασμένα στόματα καὶ στομάχια. Πρὸ  παντὸς ὅμως τὸν ὑπηρέτησε πνευματικῶς  μὲ τὴν οὐράνια διδασκαλία του. Ἀλλ᾿ αὐτὸ  ἔκανε καὶ ὁ Στέφανος. Ἦταν ἕνας  ταπεινὸς ὑπηρέτης καὶ ὄχι  ἐκμεταλλευτὴς τῆς κοινωνίας. Πῶς  ὑπηρέτησε; Ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς ἑπτὰ  διακόνους, ποὺ ἀπ᾿ τὸ πρωῒ μέχρι τὸ βράδυ  διακονοῦσαν στὰ συσσίτια τῆς  ἐκκλησίας τῶν Ἰεροσολύμων καὶ  φρόντιζαν κανείς φτωχὸς νὰ μὴν πεινᾷ.  Ὑπηρέτησε ὅμως καὶ πνευματικῶς. Διότι  δίδασκε, ὅπως ὁ Χριστός. Τί δίδασκε ὁ  Στέφανος; Δίδασκε τὸ θεμελιῶδες  δόγμα· ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς δὲν εἶνε  ἁπλῶς ἕνας ἄνθρωπος, ἀλλ᾿ εἶνε ὁ  Μεσσίας, ὁ Λυτρωτής, ὁ ἐνανθρωπήσας  Θεός. Αὐτό ἐκήρυττε. Καὶ τὸ ἀποδείκνυε μὲ  ἐπιχειρήματα ἰσχυρά, τὰ ὁποῖα  ἀκούσατε στὸν σημερινὸ ἀπόστολο. Αὐτή  ἦταν ἡ διδασκαλία του.
Καὶ ὅπως ὁ Χριστὸς δὲν ἦταν παραδεκτὸς ἀπὸ  ὅλους, ἀλλ᾿ ἐναντίον του ἦταν οἱ  γραμματεῖς καὶ οἱ φαρισαῖοι, ὁ Ἄννας  κι ὁ Καϊάφας, ἔτσι καὶ τὴ διδασκαλία τοῦ  Στεφάνου δὲν τὴν παραδέχθηκαν ὅλοι.  Ὑπῆρχαν ῥεύματα ἀντίθετα, εἶχε καὶ  ἐχθροὺς φανατικούς. Αὐτοί, ὅταν  ἄκουγαν τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, σὰ᾿ σκυλιὰ  λυσσασμένα ἐπιτίθεντο ἐναντίον τοῦ  Στεφάνου.
Ὁ Χριστός, ὅπως βλέπουμε στὰ εὐαγγέλια,  ἀποστόμωνε τοὺς φαρισαίους, τοὺς  σαδδουκαίους καὶ τοὺς ἡρωδιανούς. ῎ Ετσι καὶ ὁ Στέφανος· μὲ τὴν πίστι  καθήλωνε τοὺς ἀντιπάλους, ἔφραζε τὰ  ἀπύλωτα στόματα, καὶ ἀπεδείκνυε μὲ  δύναμι ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε Θεός.
Ὁ Χριστὸς καταδικάστηκε μὲ βία καὶ  συκοφαντία. Ἔτσι καὶ ὁ Στέφανος. Δὲ᾿  μπόρεσαν νὰ τὸν καταβάλουν  διαλεκτικῶς, διότι ἡ χριστιανικὴ  πίστι εἶνε πάντοτε ἀήττητη. Γι᾿ αὐτὸ  νίκησε ὁ Στέφανος. Ἀλλὰ τότε κατέφυγαν  στὴ βία. Ὅπλο τῶν δειλῶν καὶ μοχθηρῶν  δὲν εἶνε ἡ ἀλήθεια, ἀλλὰ ἡ συκοφαντία  καὶ διαβολή. Κατηγόρησαν τὸ Στέφανο,  ὅτι εἶνε ἐναντίον τῶν νόμων, ἐναντίον  τῶν ἐθίμων, ἐναντίον τοῦ ναοῦ,  ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, ὅτι βλασφημεῖ τὸν  Θεόν! Συκοφαντία φρικτή. Ἐν τούτοις ἡ  συκοφαντία ἔπιασε. Καὶ ὁ Στέφανος  ὡδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ δικαστηρίου.

«Ελλας μου Ελλας μου, αναστα, τι καθευδεις;…».

                                ΞΥΠΝΑΤΕ!!!

Απόσπαμα του βιβλίου «Τι θα μας σώσῃ;»Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου   http://www.augoustinos-kantiotis.gr/

Ξύπνα, κόσμε. Ξυπνᾶτε, πλούσιοι καὶ φτωχοί. Ξυπνᾶτε, ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς τοῦ Ὑψίστου. Ξύπνα κ᾿ ἐσύ, Αὐγουστῖνε, διότι τὸ τέλος σου ἐγγίζει – ποιός ξέρει ἂν τὸ ἔτος αὐτὸ δὲν εἶνε τὸ τελευταῖο τῆς ζωῆς μου; Ξύπνα κ᾿ ἐσύ, Ἑλλάς, ποὺ κοιμᾶσαι ἐνῷ οἱ ἐχθροὶ σου ἑτοιμάζονται νὰ σε καταστρέψουν. Κλεῖσε τὰ κέντρα τῆς ἁμαρτίας, τὰ χαρτοπαίγνια, τὰ διαφθορεῖα. Εὑρισκόμεθα σὲ παραμονὲς φοβερῶν ἐξελίξεων. Τὸ «Ψυχή μου ψυχή μου, ἀνάστα, τί καθεύδεις;…» μποροῦμε νὰ τὸ ἀλλάξουμε «Ἑλλάς μου Ἑλλάς μου, ἀνάστα, τί καθεύδεις;…».

Ἀλλ᾿ ὑπάρχουν μερικοὶ ποὺ συνεχίζουν νὰ κοιμῶνται. Τί νὰ πῶ γι᾿ αὐτούς; Ὑπάρχει στὴ φύσι ὁ ὕπνος ποὺ ξυπνᾷς· ἀλλ᾿ ὑπάρχει καὶ ὕπνος ποὺ δὲν ξυπνᾷς. Εἶνε μιὰ φοβερὰ ἀσθένεια. Τὴν προκαλεῖ ἕνα ἔντομο, ἡ μῦγα τσετσέ – ἔτσι λέγεται. Ὁ Θεὸς νὰ φυλάξῃ· ἅμα σὲ τσιμπήσῃ, σὲ πιάνει ὕπνος θανατηφόρος, μέχρι ποὺ πεθαίνεις πλέον. Ἀνατριχιάζετε ποὺ τ᾿ ἀκοῦτε; Ν᾿ ἀνατριχιάζετε ὅμως περισσότερο γιὰ τὸν θανατηφόρο ὕπνο ποὺ προξενεῖ ἡ ἁμαρτία. Γι᾿ αὐτὸν λέει ὁ προφήτης· Κύριε, «φώτισον τοὺς ὀφθαλμούς μου, μήποτε ὑπνώσω εἰς θάνατον…» (Ψαλμ. 12,4).

Εὔχομαι, μὲ τὸ κήρυγμα αὐτὸ κάποια ψυχὴ νὰ ξυπνήσῃ, νὰ πέσῃ στὰ πόδια τοῦ Ἐσταυρωμένου καὶ νὰ πῇ «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου» (Λουκ. 23,42). Καὶ ἐλπίζω, τὰ λόγια αὐτὰ νὰ μποῦν στὴν καρδιά σας καὶ ἡ τεσσαρακοστὴ αὐτὴ νὰ εἶνε τεσσαρακοστὴ ἀφυπνίσεως, μετανοίας, ἐπιστροφῆς πρὸς τὸν Κύριο, γιὰ νὰ δοξάζωμε ὅλοι Πατέρα Υἱὸν καὶ ἅγιον Πνεῦμα. Ἀμήν.

Παναγία Τριάς, ἐλέησον τὸν κόσμον σου! Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον ἡμᾶς!

Λόγος στά Χριστούγεννα . Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος .

Εἰς τό Γενέθλιον τοῦ Κυρίου Ἡμῶν ‘Ιησοῦ Χριστοῦ

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Μυστήριο παράξενο καὶ παράδοξο ἀντικρύζω. Βοσκῶν φωνὲς φτάνουν στ’ αὐτιά μου. Δὲν παίζουν σήμερα μὲ τὶς φλογέρες τοὺς κάποιον τυχαῖο σκοπό. Τὰ χείλη τοὺς ψάλλουν ὕμνο οὐράνιο.

Οἱ ἄγγελοι ὑμνολογοῦν, οἱ ἀρχάγγελοι ἀνυμνοῦν, ψάλλουν τὰ Χερουβεὶμ καὶ δοξολογοῦν τὰ Σεραφείμ. Πανηγυρίζουν ὅλοι, βλέποντας τὸ Θεὸ στὴ γῆ καὶ τὸν ἄνθρωπο στοὺς οὐρανούς.

Σήμερα ἡ Βηθλεὲμ μιμήθηκε τὸν οὐρανό: Ἀντὶ γι’ ἀστέρια, δέχτηκε τοὺς ἀγγέλους· ἀντὶ γιὰ ἥλιο, δέχτηκε τὸν Ἥλιο τῆς δικαιοσύνης. Καὶ μὴ ζητᾶς νὰ μάθεις τὸ πῶς. Γιατί ὅπου θέλει ὁ Θεός, ἀνατρέπονται οἱ φυσικοὶ νόμοι.

Ἐκεῖνος λοιπὸν τὸ θέλησε. Καὶ τὸ ἔκανε. Κατέβηκε στὴ γῆ κι ἔσωσε τὸν ἄνθρωπο. Ὅλα συνεργάστηκαν μαζί Του γι’ αὐτὸν τὸ σκοπό.

Σήμερα γεννιέται Αὐτὸς ποὺ ὑπάρχει αἰώνια, καὶ γίνεται αὐτὸ ποὺ ποτὲ δὲν ὑπῆρξε. Εἶναι Θεὸς καὶ γίνεται ἄνθρωπος! Γίνεται ἄνθρωπος καὶ πάλι Θεὸς μένει!

Ὅταν γεννήθηκε, οἱ Ἰουδαῖοι δὲν δέχονταν τὴν παράδοξη γέννησή Του: Ἀπὸ τὴ μία οἱ Φαρισαῖοι παρερμήνευαν τὰ ἱερὰ βιβλία· κι ἀπὸ τὴν ἄλλη οἱ γραμματεῖς δίδασκαν ἀλλὰ ἀντὶ ἄλλων. O Ἡρώδης πάλι, ζητοῦσε νὰ βρεῖ τὸ νεογέννητο Βρέφος ὄχι γιὰ νὰ τὸ τιμήσει, μὰ γιὰ νὰ τὸ θανατώσει.

Ἐ λοιπόν, ὅλοι αὐτοὶ σήμερα τρίβουν τὰ μάτια τους, βλέποντας τὸ Βασιλιὰ τ’ οὐρανοῦ νὰ βρίσκεται στὴ γῆ μ’ ἀνθρώπινη σάρκα, γεννημένος ἀπὸ παρθενικὴ μήτρα.

Καὶ ἦρθαν οἱ βασιλιάδες νὰ προσκυνήσουν τὸν ἐπουράνιο Βασιλιὰ τῆς δόξας.

Ἦρθαν οἱ στρατιῶτες νὰ ὑπηρετήσουν τὸν Ἀρχιστράτηγο τῶν οὐράνιων Δυνάμεων.

Ἦρθαν οἱ γυναῖκες νὰ προσκυνήσουν Ἐκεῖνον ποὺ μετέβαλε τὶς λύπες τῆς γυναίκας σὲ χαρά.

Ἦρθαν οἱ παρθένες νὰ προσκυνήσουν Ἐκεῖνον ποὺ δημιούργησε τοὺς μαστοὺς καὶ τὸ γάλα, καὶ τώρα θηλάζει ἀπὸ Μητέρα Παρθένο.

Παραμονὴ Χριστούγεννα, του Φώτη Κόντογλου.

 

Κρύο τάντανο ἔκανε, παραμονὴ Χριστούγεννα. Ὁ ἀγέρας σὰ νά ῾τανε κρύα φωτιὰ κι ἔκαιγε. Μὰ ὁ κόσμος ἤτανε χαρούμενος, γεμάτος κέφι.
Εἶχε βραδιάσει κι ἀνάψανε τὰ φανάρια μὲ τὸ πετρόλαδο. Τὰ μαγαζιὰ στὸ τσαρσὶ φεγγοβολούσανε, γεμάτα ἀπ᾿ ὅλα τὰ καλά. Ὁ κόσμος μπαινόβγαινε καὶ ψώνιζε· ἀπὸ τό ῾να τὸ μαγαζὶ ἔβγαινε, στ᾿ ἄλλο ἔμπαινε. Κι ὅλοι χαιρετιόντανε καὶ κουβεντιάζανε μὲ γέλια, μὲ χαρές.

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΩΓΜΕΝΟΣ AΠΟ ΤΗΝ ΚΟΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΓΙ” ΑΥΤΟ ΠΡΟΚΟΠΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ. ΝΑ ΑΠΕΛΠΙΣΤΟΥΜΕ;…

Ἡ Γέννησις τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ

  25 Δεκεμβρίου Του Μητροπολιτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου 
http://www.augoustinos-kantiotis.gr/

O XΡΙΣΤΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ

«Οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι» (Λουκ. 2,7)

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, ἡ χριστιανοσύνη ἑ­ορτάζει τὴ Γέννησι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰ­ησοῦ Χριστοῦ, γεγονὸς μοναδικὸ στὴν ἱστορία.
Ὑπάρχουν πράγματα ἀξιόλογα, ποὺ δὲν μπο­ρεῖ κανεὶς νὰ τὰ ἀγνοήσῃ, ὅπως λ.χ. ἡ εἴδησι ὅ­­τι στὸν 20ὸ αἰῶνα ὁ ἄνθρωπος πάτησε στὴ σε­λήνη. Ἀλλ᾽ ὅ­σο θαυμαστὸ καὶ ἂν φαντάζῃ αὐτό, εἶνε πολὺ μικρὸ ἀπέναντι στὸ γεγονὸς ὅ­τι ὄχι πλέον ἄνθρωπος ἀλλ᾽ αὐτὸς ὁ Θεός, ποὺ ἐ­ξουσιάζει τὰ ἄστρα καὶ τοὺς γαλαξίες, ἐ­πισκέ­φθηκε τὴ γῆ ἀπὸ τὰ ὕψη τῶν οὐρανῶν. Κατέβηκε ἐδῶ, φόρεσε ἀνθρώπινη σάρκα, περπάτησε ἀνάμεσά μας, δίδαξε, θαυματούργησε, σταυρώθηκε καὶ ἀνελήφθη πάλι στοὺς οὐρανούς. Γεγονὸς ἄνευ προηγουμένου, μοναδικό!
Ὁ ἥλιος ἄγγιξε τὴ γῆ, λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, καὶ ἡ γῆ δὲν κάηκε! «Μέγας εἶ, Κύριε, καὶ θαυμαστὰ τὰ ἔργα σου…» (ἁ­γιασμ. Θεοφαν.). Τὸ πιστεύ­­εις; ἔλα στὴν ἐκκλησία· δὲν τὸ πιστεύεις; κάνε τὸ ρεβεγιόν σου. Εἶνε ζήτημα πίστε­ως. Ἂν πιστεύῃς ὅτι πραγματικὰ ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ νὰ μᾶς σώσῃ, τότε ὁ Χριστὸς θὰ γεννη­θῇ γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, ὄχι πλέον στὴ φάτνη ἀλλὰ στὴν καρδιά σου, οἱ οὐρανοὶ θ᾿ ἀ­νοίξουν, ἡ φύσις θ᾽ ἀγάλλεται καὶ θὰ χαίρῃ, οἱ ἄγγελοι θὰ ψάλλουν τὸ «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ…» (Λουκ. 2,14).

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Το πνευματικό μεγαλείο, το μυστικό βάθος και το αισθητικό κάλλος της Ορθοδόξου τέχνης συνεργούν στη μετοχή του πιστού στο καλοάγγελτο γεγονός της ενανθρώπισης. Μέσα στο χώρο της Εκκλησίας ο πιστός ζει το μυστήριο της σαρκώσεως με τις αισθήσεις του, που μεταμορφώνονται για να γίνουν μέσα επικοινωνίας με το άρρητο. Προσκυνώντας την εικόνα της Γεννήσεως ανταποκρίνεται στο κέλευσμα της ψαλμωδίας «δεύτε ίδωμεν πιστοί» και «βλέπει» με τα μάτια του την θεολογία της σαρκώσεως αισθανόμενος την ευφροσύνη της θείας συγκαταβάσεως και κενώσεως.     Ο εικονογραφικός τύπος διαμορφώθηκε έτσι ώστε να συνοψίζει τη θεολογία της Γεννήσεως ντύνοντάς την με άρτια αισθητική μορφή. Η παράσταση έχει οργανωθεί αντιρρεαλιστικά και συμβολικά συνθέτοντας στοιχεία από την ιστορική πραγματικότητα, πνευματικά και διαχρονικά. Το βουνό, το σπήλαιο, η φάτνη, τα ζώα συνυπάρχουν με τον χρυσό κάμπο που είναι ο πνευματικός χώρος του ουρανού. Έτσι η εικόνα αμέσως παρουσιάζει την σύνθεση του γήινου και του ουράνιου, του ανθρώπινου και του θείου.

 Όλες οι μορφές έχουν ειδικό νόημα και συμβολισμό. Η Γέννηση τοποθετείται μέσα σε σπήλαιο, στοιχείο που δεν προέρχεται από τα Ευαγγέλια, αλλά από την παράδοση που ξεκινάει μεν από το απόκρυφο το λεγόμενο Πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου αλλά την παίρνει ο ορθόδοξος θεολογικός στοχασμός (Ιουστίνος ο φιλόσοφος και μάρτυς) και την καθιερώνει η υμνογραφία με τον Ρωμανό «και η γη το σπήλαιον τω απροσίτω προσάγει» (Κοντάκιον), και τους άλλους Υμνωδούς των Χριστουγέννων: «Τι σοι προσενέγκωμεν Χριστέ ότι ώφθης επί γης ως άνθρωπος… η γη το σπήλαιον» (Ιδιόμελον Εσπερινού), «τω σήμερον εν σπηλαίω τεχθέντι» (κάθισμα Όρθρου). 

π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς: Σκέψεις για την Ημερίδα της Μητροπ. Πειραιώς και η προϊστορία της

http://paterikiparadosi.blogspot.gr/

Α΄ Μέρος

Ε Ι Σ Α Γ Ω Γ Η

 

Εἶναι γνωστό ὅτι προσφάτως πραγματοποιήθηκε ἡ πολυσυζητημένη Ἡμερίδα μέ τό ὡς ἄνω θέμα, ἡ ὁποία κατά βάσιν ἀφοροῦσε τήν δογματική καί ἐκκλησιολογική στάσι καί θέσι τῶν Ὀρθοδόξων ἐν καιρῷ αἱρέσεως, ἡ ὁποία στίς ἡμέρες μας σηματοδοτεῖ τήν στάσι τῶν Ὀρθοδόξων στήν αἵρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Ἡ παροῦσα μικρά προσωπική ἀποτίμησις αὐτῆς τῆς Ἡμερίδος, εἰς τήν ὁποία ἤμουν παρών, θά χωρισθῆ στίς ἑξῆς ἑνότητες:

1. Γενική κριτική τῆς ἐν λόγῳ Ἡμερίδος ὡς πρός τόν σκοπό καί τόν τρόπο ὀργανώσεως καί διεξαγωγῆς της, τά συμπεράσματα καί τήν ἀπήχησι πού εἶχε στό ἀκροατήριο.

2. Κριτική τῆς εἰσηγήσεως τοῦ Μητροπολίτου Πειραιῶς μέ θέμα: «Ἡ ἀποτείχιση ὑπό τό φῶς τῆς ζωῆς καί τῶν ἀγώνων τοῦ ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου», τόν ὁποῖο (ὅσιο Θεόδωρο) ἐπισταμένα ἔχω μελετήσει προσωπικά κι ἔχω δημοσιεύσει βιβλία, ἄρθρα καί μελέτες σχετικά μέ τήν προσωπικότητα καί τή στάσι του.

3. Κριτική τῆς εἰσηγήσεως τοῦ π. Βασιλείου Παπαδάκη, καθηγουμένου τῆς ἱερᾶς Μονῆς Ἁγ. Ἀναστασίας στήν Κρήτη, μέ θέμα: «Ἡ Διακοπή τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Κοινωνίας σύμφωνα μέ τήν Ὀρθόδοξη Θεολογία».

4. Κριτική τῆς εἰσηγήσεως τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἰωάννου Φωτόπουλου, μέ θέμα: «Ἀκοινωνησία καί ἀποτείχιση σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία καί τόν βίο τῶν ἁγίων Πατέρων».

5. Κριτική τῆς συζητήσεως ἡ ὁποία ἐπακολούθησε καί κατά τήν ὁποία ἀπεδείχθη ὅτι ὄχι μόνον δέν ἀνέπαυσαν οἱ ὁμιλητές – εἰσηγητές οὐδένα ἀκροατή τῆς Ἡμερίδος, ἀλλά ἀπεναντίας ἐξοργίστηκαν ἅπαντες ἐξαιτίας τοῦ προσχηματισμένου καί σκοπίμου τρόπου διεξαγωγῆς της.

6. Συμπεράσματα διά τήν πορεία τῶν Ἀντιοικουμενιστῶν εἰς τό προσεχές καί ἀπώτερο μέλλον, βάσει τῶν εἰσηγήσεων τῆς Ἡμερίδος, ἐφ’ ὅσον αὐτές ὁριοθετοῦν τίς θέσεις ὅλων τῶν ἡγετῶν τοῦ Ἀντιοικουμενισμοῦ.

Θεωρῶ ὡς εὐλογία Θεοῦ τήν διεξαγωγή αὐτῆς τῆς Ἡμερίδος, διότι προσδιώρισε καί διεκήρυξε κατά τόν πλέον ἐπίσημο τρόπο τήν γραμμή καί πορεία τῶν Ἀντιοικουμενιστῶν, τά ἐρείσματα καί ἐπιχειρήματά των καί, κατά τό δή λεγόμενο, ἀπεκάλυψε «πολλῶν καρδιῶν διαλογισμούς» πρός γνῶσιν καί ἐγρήγορσι τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ ἐν ὄψει τῶν ἐπερχομένων δεινῶν.

1. Γενική κριτική τῆς Ἡμερίδος ὡς πρός τόν σκοπό καί τόν τρόπο ὀργανώσεως καί διεξαγωγῆς της, τά συμπεράσματα καί τήν ἀπήχησι τήν ὁποία εἶχε στό ἀκροατήριο.

Διά νά κατανοηθῆ τό πλαίσιο καί ἡ ἀνάγκη τῆς διεξαγωγῆς αὐτῆς τῆς Ἡμερίδος πρέπει περιληπτικά νά ἀναφερθοῦν τά ἑξῆς ἱστορικά στοιχεῖα.

Τό 2012 ἐξέδωσα ἕνα μικρό βιβλίο μέ τίτλο «Ἡ Διαχρονική Συμφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων γιά τό Ὑποχρεωτικό τοῦ 15^ου Κανόνος τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου περί Διακοπῆς Μνημονεύσεως Ἐπισκόπου Κηρύσσοντος ἐπ’ Ἐκκλησίας Αἵρεσιν». Εἰς αὐτό προσπάθησα νά ἀποδείξω ὅτι ἡ Ἁγία Γραφή, οἱ Ἱεροί Κανόνες καί ἡ διδασκαλία ὅλων ἀνεξαιρέτως τῶν Ἁγίων διδάσκουν τήν ἐκκλησιαστική ἀπομάκρυνσι τῶν Ὀρθοδόξων ἀπό τούς αἱρετικούς ποιμένες καί Ἐπισκόπους, ἐφ’ ὅσον αὐτοί διακηρύσσουν μέ λόγια καί ἔργα, καί δή συνοδικῶς, κάτι ἀντίθετο (αἱρετικό) ἀπό τήν διδασκαλία τῆς Ἁγ. Γραφῆς καί τήν ἰσόκυρο μέ αὐτήν Ὀρθόδοξο Παράδοσι, ἡ ὁποία ἐκφράζεται μέ τούς Ἱερούς Κανόνες καί τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων.

Στό τέλος τοῦ αὐτοῦ ἔτους (2012) τό λεγόμενο Γραφεῖο  ἐπί τῶν Αἱρέσεων καί Παραθρησκειῶν τῆς Μητροπόλεως Πειραιῶς ἐξέδωσε μία κριτική μελέτη  ἑξῆντα (60) περίπου σελίδων μέ τίτλο: «15^ος Κανών Πρωτοδευτέρας Συνόδου καί Ἀποτείχισις. Κριτική μελέτη στό σύγγραμμα τοῦ Ὁσιολογιωτάτου Μοναχοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ μέ τίτλο “Ἡ Διαχρονική Συμφωνία... ἐπ’ Ἐκκλησίας Αἵρεσιν“».