Ἁγιορεῖτες Κελλιῶτες Πατέρες.
Φρενίτιδα ἐσχάτως ἀπὸ ρασσοφόρων κύκλους οἱ ὁποῖοι ἐναγωνίως προσπαθοῦν νὰ ἀποδείξουν τὸ μαῦρο ἄσπρο, καὶ νὰ πείσουν πὼς ὁ γάϊδαρος πετάει, καὶ πὼς ἂν τὸν ἱπτάμενο αὐτὸν γάϊδαρο «ἁγιοποιήσει» ἡ ἐκκλησία, εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ τὸν προσκυνήσουμε.
Αὐτὸ συμβαίνει καὶ μὲ τόν ἀρχιμανδρίτη π.Ἰωσήφ Κουτσούρη, ὁ ὁποῖος κατοικοεδρεύει σὲ μεγάλο μοναστήρι πλησίον τῶν Ἀθηνῶν, ὁ ὁποῖος μεταφέρει τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης τῶν Ἀθηνῶν μέσῳ τῆς ἱστοσελίδας ΑΠΑΡΧΗ, τῆς ὁποίας τυγχάνει νὰ εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς κύριους συντάκτες – ὁμιλητές της (ἐπὶ θεολογικῶν θεμάτων).
Σύμφωνα μὲ τὰ λεγόμενά του :
α) Παρουσιάζεται νὰ εἶναι θλιβερὸς πρωταγωνιστὴς στὴν παρέλαση τῶν ὑποστηρικτῶν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ σφοδρὸς εἴρωνας καὶ πολέμιος ὅσων ἀντιτάχθηκαν καὶ ἀντιτάσσονται σ’ αὐτόν. Δυστυχῶς, δὲν κατάλαβε ὁ δυστυχὴς ὅτι ἔτσι ἀμφισβητεῖ μεγάλους Ἁγίους ὅπως εἶναι ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, καὶ ἄλλα πνευματικὰ ἀπολογητικὰ ἀναστήματα. Ὅλοι αὐτοὶ ἄφησαν πληθώρα λαμπροῦ γραπτοῦ λόγου, καταγράφοντας ἀδιαμφισβήτητα γεγονότα καὶ μέ ἀτράνταχτα θεολογικά ἐπιχειρήματα.
Μὲ τὴν εἰρωνική του ρητορικὴ καὶ τοὺς ἀνεπίτρεπτους χαρακτηρισμοὺς «ἀκραῖοι ὀρθόδοξοι, φονταμενταλιστὲς» καὶ τὴ θεωρία του πὼς πολέμησαν κάτι φανταστικὸ ποὺ δὲν ὑπῆρχε, ἀμαύρωσε μὲ τὸν αἰσχρότερο τρόπο τους Ἁγίους καὶ τὴν μνήμη τους.
β) Σὰν ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀδαεῖς καὶ ἀφελεῖς ὑπερασπίζεται ὅσο οὐδεὶς ἄλλος τὸ παγκόσμιο συμβούλιο «ἐκκλησιῶν» (Π.Σ.Ε.) χωρὶς κἂν νὰ διερωτηθεῖ ἔστω, τί σημαίνει ἡ ἀλλαγὴ τοῦ σήματος-λογότυπου τοῦ ἀνωτέρω συμβουλίου. Περιλαμβάνει λοξό (!!!) σταυρὸ μὲ ἕνα φίδι στὴ βάση του. Πάλι καὶ ἐδῶ ἡ παραποίηση τοῦ Σταυροῦ (!!!). Πάλι τὸ φίδι (!!!). Ἂς θυμηθοῦμε τὴν αἴθουσα τοῦ φιδιοῦ στὸ Βατικανό…
Ὁ Σταυρὸς τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ οὐδέποτε εἰκονίζεται ἐκ τοῦ πλαγίου. Πάντοτε εἰκονίζεται ἐ ν ώ π ι ό ν μ α ς.
Τό … «ἀθῶο» Π.Σ.Ε., ἐπίσης, στὴν αἴθουσά του στὶς Βρυξέλλες ὅπου ἑδρεύει ἔχει ἕναν παραποιημένο Χριστὸ μὲ ἀνοιχτὰ τὰ χέρια. Ἀπὸ τὴν μία πλευρὰ αὐτὸς ὁ …«χριστὸς» ἔχει ἀνδρικὰ χαρακτηριστικά, ἀπὸ τὴν ἄλλη…γυναικεία !!!
Ἡ παραποίηση τοῦ Σταυροῦ καὶ τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τό … «συμβούλιο» (Π.Σ.Ε.)…
«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ συμβούλιον ἔλαβον πάντες οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ κατὰ τοῦ Ἰησοῦ ὥστε θανατῶσαι αὐτόν» (Ματθ.27,1)…
γ ) Ἡ ἀνωριμότητα τοῦ Οἰκουμενιστῆ ἀρχιμανδρίτη ἐγγίζει τὰ ὅρια τοῦ ἐπικίνδυνου. Πρὸς τὸ τέλος τῶν λόγων του* ἔβαλε σὲ δυνατὴ ὑπόκρουση τὸν ἐθνικὸ ὕμνο ἑνὸς κράτους !!! Ἔτσι χρεώνει τὰ περὶ οἰκουμενισμοῦ, ἂν εἶναι δυνατόν, σὲ ἕναν συγκεκριμένο λαό, πιστὸ ἢ μή;
Αὐτὸ ὑποδεικνύει καὶ ἀποδεικνύει ἐπιπόλαιο, ἀνόητο, πλανεμένο καὶ ἐπικίνδυνο πρόσωπο, καὶ ὁ συγκεκριμένος καθίσταται ἕνας νέος ὑπηρέτης τῆς σύγχυσης.
«Ἐν ἐσχάτοις ἡμέραις… ἔσονται οἱ ἄνθρωποι … ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, διάβολοι… προδόται… τετυφωμένοι…» (2 Τιμ.3,2-4).
Εὔστοχο, λοιπόν, ἕνα σχόλιο ἀπὸ ἀκροατή του :
«Ἐπικοινωνιακὰ σοῦ βγάζω τὸ καπέλο. Σὲ στήσανε τέλεια… ἀλλὰ τὰ γράμματα ποὺ διαβάζεις, ἀκυρώνουν πολλοὺς Ἁγίους τῆς Ὀρθοδοξίας. Καὶ ἐπειδὴ ἔβαλες στὴν κουβέντα τὸν πονηρό, ὀφείλω νὰ σοῦ ὑπενθυμίσω ὅτι στὴ δούλεψή του ἔχει ἕναν δαίμονα ποὺ εἶναι μάστορας στὸ νὰ πείθει ἀκόμα καὶ τοὺς ἐκλεκτούς… νὰ παρουσιάζει τὸ μαῦρο ἄσπρο μὲ δυνατὰ ἐπιχειρήματα.
Μὲ ἀπόλυτη συμπάθεια σοῦ προτείνω νὰ ἀλλάξεις πνευματικὸ καὶ νὰ κάψεις τὰ οἰκουμενιστικὰ βιβλία ποὺ διαβάζεις καὶ νὰ ξεκινήσεις ἀπὸ τὸν Ἅγιο Μάρκο τὸν Εὐγενικό. Καλὴ μετάνοια».
Ἀπευθύνουμε καὶ ἐμεῖς σ’ αὐτὸν καὶ τοὺς δασκάλους του :
«Σύχασε τώρα πιά, τὸ λόγο πάψε. Καὶ τὸ γοργότερο ἀπὸ τούτους φύγε».(Ἅγιος Γρηγόριος Θεολόγος, ΕΠΕ, Τομ.9, σελ.137).
*https://aparchi.gr/2024/09/18/oikoumenismos-dourios-ippos-tis-ekklisias/
