ΣΧΟΛΙΟ Γεωργίου ΚΕ. Αυγέρη
Νομίζουμε επιτέλους, ότι πρέπει να κλείσουμε τις θύρες σε αυτούς τους βέβυλους και πλανεμένους (Κληρικούς και Λαϊκούς) που εισήλθαν στα Άγια του Ναού και συνεργούν στην αφαίρεση του Εσταυρωμένου από το Ιερό Βήμα και την Αγία Τράπεζα, να διακόψουμε κάθε κοινωνία μαζί τους και παύση του μνημοσύνου του πρωταίτιου, προκλητικού και ασύδοτου Δεσπότη Περιστερίου κ. Γρηγορίου τον οποίο οι πράξεις του αυτές τον καθιστούν καθηρημένο στη συνείδηση των πιστών.
Η Ι. Σύνοδος οφείλει να τον απομακρύνει πάραυτα ως ΑΝΑΞΙΟ
Αντί να είμαστε παθητικοί θεατές των τεκταινομένων, Κληρικοί και Πιστοί πρέπει να βάλουμε τον Εσταυρωμένο στην θέση του όπως αρμόζει. Θυμίζουμε την αντίδραση των πιστών κατά την αφαίρεση της εικόνας του Χριστού από την Χαλκή Πύλη (η είσοδος του Μεγάλου Παλατίου) της Κωνσταντινουπόλεως. *
==================================
Λέμε ΟΧΙ και δεν μπαίνουμε σε Εκκλησίες και Ιερές Μονές που ο Εσταυρωμένος δεν βρίσκεται πίσω από την Αγία Τράπεζα
Γράφει ο Βασίλειος Ξεσφίγγης
Έλληνες Χριστιανοί Ορθόδοξοι.
Το τελευταίο διάστημα διαπιστώνουμε ότι η Εκκλησία μας πέφτει σε αίρεση μαχόμενη τον Ίδιο τον Κύριο μας Τον ιδρυτή της πίστεως μας τον ζώντα Θεό Ιησού Χριστό.
Τον απομακρύνουν από την φυσική Του θέση που είναι πίσω ακριβώς από το θυσιαστήριο πίσω δηλαδή από την Αγία Τράπεζα.
Δεν διστάζουν εκεί να βάλουν θρόνους-καρέκλες, να βάλουν άλλες εικόνες ή οτιδήποτε άλλο εκτός από τον Χριστό.
Αυτόν που Σταυρώθηκε για την δική μας σωτηρία τον μεταφέρουν σε αποθήκες, σε γυναικωνίτες ή τον καρφώνουν στην κόγχη των ιερών, κάτι που είναι ξένο, ασεβές ή και ιερόσυλο προς την παράδοση της Ορθοδοξίας μας.
Εδώ και δυο χρόνια πιστοί από όλη την Ελλάδα προσπαθούν να συνετίσουν τους ιερείς και τους Αρχιερείς που προκαλούν αυτήν την κατάσταση.
Αυτοί δεν δείχνουν να ακούν το ποίμνιο όμως.
Επειδή η υπομονή μας εξαντλείται λοιπόν απαιτούνται ποιο δραστικά μέτρα.
Καλούμε το Χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας Του Χριστού να αντιδράσει.
Όπου δεν βλέπουμε τον Εσταυρωμένο στην θέση Του, πρώτα μιλάμε στους Ιερείς με καλό τρόπο.
Απαιτούμε την άμεση επαναφορά Του.
Αν δεν γίνει αυτό τότε...
Καλούμε τους πιστούς όταν μπαίνουν σε Εκκλησίες όπου βλέπουμε ο Εσταυρωμένος να μην εφάπτεται πίσω από την Αγία Τράπεζα να κάνουν τον σταυρό τους, να φεύγουν χωρίς να ρίξουν χρήματα στο παγκάρι και να μην ξαναμπαίνουν σε αυτόν τον Ναό αν δεν επιστρέψει ο Χριστός.
Δεν τελούμε γάμους, βαπτίσεις, κηδείες και μνημόσυνα σε Εκκλησίες όπου δεν υπάρχει ο Χριστός.
Δεν αποδεχόμαστε κανέναν άλλον που παρουσιάζει εαυτόν ως τύπον Χριστού πέραν από τον ίδιο τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό τον Εσταυρωμένο.
Δεν επισκεπτόμαστε Ιερές Μονές, δεν ρίχνουμε χρήματα στο παγκάρι, δεν αγοράζουμε από τις εκθέσεις τους τίποτα εφόσον ο Εσταυρωμένος δεν βρίσκεται στην κανονική Του θέση ακριβώς πίσω από την Αγία Τράπεζα.
Απαιτούμε συγνώμη και μετάνοια από ιερείς και Αρχιερείς που έγιναν Χριστομάχοι.
Δεν δεχόμαστε και αποφεύγουμε τα μυστήρια που τελούν αυτοί οι Ιερείς και οι Αρχιερείς αφου έχουν πάψει με την ασέβεια τους αυτή να υπηρετούν τον Χριστό και υπακούσουν σε άλλα κέντρα και δυνάμεις.
Οι Ναοί, και τα μοναστήρια είναι δικά μας κτίσματα που έγιναν από το υστέρημα μας.
Δεν επιτρέπουμε να συμπεριφέρονται σαν να αποτελούν τσιφλίκι τους.
Θέλουμε Χριστό τον Εσταυρωμένο στην θέση Του.
Δεν κάνουμε βήμα πίσω.
Αντιστεκόμαστε μέχρι τέλους.
Θα νικήσουμε.
Χριστός Ανέστη Αδέλφια
Κοινοποιούμε παντού το λέμε σε όλους!!!
================================================
ΣΧΕΤΙΚΑ
*ΟΙ ΑΓΙΟΙ 10 ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΕΝ ΤΗ ΧΑΛΚΗ ΠΥΛΗ
Το ψαλτήριο του Khludov όπου εικονοκλάστες αφαιρούν εικόνες.
Ευρισκόμεθα στα χρόνια της εικονομαχίας και συγκεκριμένα στα χρόνια του εικονομάχου Λέοντα του Γ΄, ο οποίος με το γνωστό διάταγμα εμπόδιζε ολοσχερώς την ανάρτηση των εικόνων, σε οποιοδήποτε μέρος. Το 720 απομάκρυνε την εικόνα του Χριστού από την χάλκη πύλη, λεγόταν έτσι «διότι η στέγη ήταν χάλκινη» και ήταν η Πύλη της Κων/πόλεως
Την 9η Αυγούστου εορτάζει και τιμά η Εκκλησία μας τους Αγίους 10 Μάρτυρες, που μαρτύρησαν στην Χάλκη Πύλη. Το μαρτύριον των Αγίων αυτών αναφέρεται στα χρόνια του εικονομάχου αυτοκράτορα Λέοντα του Γ, ο οποίος με το γνωστό διάταγμα εμπόδιζε ολοσχερώς την ανάρτηση των εικόνων, σε οποιοδήποτε μέρος. Στο διάταγμα αυτό αντιστάθηκε ο Πατριάρχης Γερμανός, ο οποίος εκτελούσε το συγκεκριμένο διάταγμα. Κάποιος όμως αξιωματικός, πολύ προκλητικός, πήγε σε μία οικοδομή, που ήταν τα προπύλαια των ανακτόρων και ονομαζόταν Χαλκή Πύλη, και άρχισε να ξηλώνει την εικόνα του Χριστού.
Ο Λαός εξοργισμένος έριξε τον ασεβή αξιωματικό από την σκάλα με αποτέλεσμα να σκοτωθεί. Τότε ο βασιλιάς έδωσε εντολή να τιμωρηθούν όλοι και μεταξύ αυτών σκοτώθηκαν και οι δέκα μάρτυρες, που ευρίσκονταν εκεί. Ακούστηκε όμως μία φωνή από τον ουρανό «Μέγας ο Θεός των χριστιανών». Ο σκληρός τύραννος διέταξε να τους αποκεφαλίσουν. Τους έκαψαν τα πλευρά, τους τρύπησαν τα μάτια, τους έκλεισαν σε φυλακή, χωρίς νερό, χωρίς φαγητό. Μόνον τα θηρία δεν τους κατασπάραξαν. Έτσι το μαρτύριο των Αγίων, πέρασε στην αιώνια Βασιλεία. Μεταξύ αυτών ήταν: ο Ιουλιανός, ο Μαρκιανός, ο Ιωάννης, ο Ιάκωβος, ο Αλέξιος, ο Δημήτριος, Φώτιος, ο Πέτρος, ο Λεόντιος και η Μαρία η Πατρικία.
Όλοι οι μάρτυρες είναι γνωστοί στον Θεό. Σε όλων το αίμα χρωστάμε το ακλόνητο οικοδόμημα της Εκκλησίας.
Μαρία Τσακανίκα
=======================================================
*Η εικόνα του Χριστού Χαλκίτη
Καθώς οι Βυζαντινοί συνέδεαν στενά τους αυτοκρατορικούς θριάμβους με τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας, το κομβικό σημείο στο εξωτερικό της Χαλκής ήταν η εικόνα του Χριστού. Η περίφημη εικόνα του Χριστού Χαλκίτη ήταν τοποθετημένη πάνω από την κύρια θύρα (βλ. εικ. 3).18
Οι καταβολές της εικόνας είναι άγνωστες, καθώς ο Προκόπιος δεν αναφέρεται σε αυτήν· ωστόσο επί αυτοκράτορα Μαυρικίου (582-602) θα πρέπει να ήταν ήδη τοποθετημένη στην πρόσοψη της Χαλκής.19
Η απομάκρυνσή της από τον Λέοντα Γ΄ Ίσαυρο, κάποια στιγμή μεταξύ των ετών 726 και 730, υπήρξε η πρώτη δημόσια πράξη της αυτοκρατορικής Εικονομαχίας.20
Η εικόνα επανήλθε στη θέση της επί Ειρήνης Αθηναίας περί το 787 αλλά αφαιρέθηκε και πάλι από έναν άλλο εικονοκλάστη αυτοκράτορα, τον Λέοντα Ε΄ (813-820) και αντικαταστάθηκε από σταυρό.21
Τη δεύτερη αυτή φορά κάποιες ευσεβείς γυναίκες, στην προσπάθειά τους να υπερασπιστούν την εικόνα, σκοτώθηκαν.22
Το περιστατικό αυτό αργότερα αφομοιώθηκε στο μαρτύριο μιας κάποιας Μαρίας πατρικίας και της θρυλούμενης αγίας μοναχής Θεοδοσίας της Κωνσταντινούπολης, η οποία απεικονίζεται στην περίφημη φορητή εικόνα του Θριάμβου της Ορθοδοξίας (εικ. 4), να κρατά μια μικρή εικόνα του Χριστού Χαλκίτη σε προτομή.23
Λίγο μετά την οριστική αναστήλωση των εικόνων το 843 ο εικονόφιλος μοναχός και ζωγράφος Λάζαρος, ο οποίος είχε βασανιστεί στα χρόνια των εικονομαχικών διωγμών στην Κωνσταντινούπολη και τα χέρια του είχαν υποστεί ακρωτηριασμό, αποκατέστησε την εικόνα στην πρόσοψη της Χαλκής.24
Η νέα αυτή εικόνα του ολόσωμου Χριστού Χαλκίτη ήταν ψηφιδωτή και όχι φορητή (βλ. και εικ. 3).25
Το χρονικό της εικόνας του Χριστού Χαλκίτη είναι ενδεικτικό όχι μόνο των εικονόφιλων τάσεων στην Κωνσταντινούπολη αλλά και του συμβολικού βάρους που είχαν για τη βυζαντινή Ορθοδοξία οι χριστολογικές εικόνες που εκτίθενταν σε δημόσια θέα πάνω από επίσημες αυτοκρατορικές εισόδους.
