Ο χριστιανός Ὀφείλει νὰ συμμετέχη εἰς τὰς ἐκλογάς καὶ ὄχι νὰ παραιτηθῆ ἀπὸ τὸ δημοκρατικόν του δικαίωμα. Τὸ ἄριστον δὲν ὑπάρχει, οὔτε θὰ εὕρη ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀνταποκρίνεται πλήρως εἰς τὰ ὑψηλὰ ἰδεώδη τοῦ χριστιανικοῦ μηνύματος διὰ τὸν κόσμον.
Εἴμεθα ὅμως πραγματικὰ χριστιανοί; Ἐπιθυμοῦμεν τὴν μεταλλαγὴν τῆς κοινωνίας εἰς χριστιανικὴν ἢ μήπως τελικῶς «τὸ μὴ χεῖρον» εἶναι βέλτιστον διὰ τὴν ἱκανοποίησιν τῆς ἰδικῆς μας ἰδιοτελείας; Διὰ τὰ ἰδικὰ μας συμφέροντα καὶ τὴν «βόλεψιν»;
Θὰ ψηφίσης «τὸ μὴ χεῖρον»;
Γράφει ὁ κ. Παῦλος Τρακάδας, θεολόγος
Εὑρισκόμεθα παραμονὰς τῶν ἐκλογῶν καὶ τόσον ἡ ἀπογοήτευσις, ὅσον καὶ ἡ ὀργὴ τῶν πολιτῶν εἶναι διάχυτοι. Δεσπόζει πλέον τὸ σύνθημα «Δυοῖν κακοῖν προκειμένοιν τὸ μὴ χεῖρον βέλτιστον», δηλ. μεταξὺ δύο κακῶν, καλύτερον εἶναι τὸ ὀλιγώτερον κακόν: μεταξὺ «Νέας Δημοκρατίας» καὶ «Σύριζα» νὰ ἐπιλέξη κανεὶς ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον θεωρεῖ ὡς ὀλιγώτερον κακόν.