Γεώργιος Εμ.Δημητράκης
Εφιαλτικά
είναι τα στοιχεία που έρχονται από διεθνείς
Οργανισμούς, αλλά και από την Τράπεζα της Ελλάδος, ότι πάνω από 3.5 εκατομμύρια
των Ελλήνων ευρίσκονται κάτω από τα όρια της πτώχειας, ότι η ανεργία είναι 25%,
ενώ εις την πραγματικότητα υπερβαίνει το 30%. Ότι 1 από τους 3 Έλληνες
απασχολούμενους είναι άνεργος, και πάνω από 1 εκατ. άνεργοι χωρίς επίδομα
ανεργίας, ενώ 1 από τους 3 Έλληνες είναι συνταξιούχος. Ενώ σε δυσθεώρητα ύψη
έχει ανέλθει το ποσοστό της ανασφάλιστης εργασίας. Παγκόσμια πρωτιά είναι η
ανεργία των νέων έως 24 ετών που
υπερβαίνει το 50%, και η φυγή 1/2 εκατ. νέων εις το εξωτερικό,
ενώ επικίνδυνο είναι και το λαθρομεταναστευτικό πρόβλημα που φορτώνεται ο Ελληνικός Λαός
εξαιτίας των ολέθριων λαθών και της αβελτερίας των Οργάνων της Ε.Ε.!
Δυσοίωνες
είναι και οι εκτιμήσεις που κάνει ο κάθε Έλληνας για το μέλλον του, όταν βιώνει
τις εφιαλτικές εικόνες εις το περιβάλλον του, τις χιλιάδες αυτοκτονίες, τους
συνανθρώπους που ψάχνουν για τροφή εις τους κάδους και τις λαϊκές αγορές, τους χιλιάδες
συμπατριώτες που σιτίζονται από τους Δήμους, την Εκκλησία και τις φιλανθρωπικές
οργανώσεις, και τα παιδιά εις τα σχολεία με γάλα και φρούτα, τα οποία ούτε
θέρμανση διαθέτουν. Ο καθείς από εμάς που προβληματίζεται να πληρώσει την ΔΕΗ,
τα φάρμακα, τις ιατρικές εξετάσεις, λόγω της κατάρρευσης των Ασφαλιστικών Ταμείων,
τα αναρίθμητα χαράτσια, τους δυσβάστακτους ληστρικούς φόρους.
Αλλά η ερώτηση
που τίθεται και πάλιν από όλους μας είναι: Ποιος ευθύνεται για όλα αυτά, γιατί
φθάσαμε εις την πτώχευση ενός ολόκληρου λαού, αλλά και εις την εθνική ταπείνωση
της Πατρίδας μας; Βέβαια την απάντηση δεν θα τη πάρουμε ποτέ από τους
ενδογενείς υπεύθυνους και μοιραίους για την εθνική καταστροφή, οι οποίοι με τα
διαδοχικά θανατηφόρα «λυτρωτικά μνημόνια
της φτωχοποίησης και καταστροφής», μας
σερβίρουν εδώ και 7 χρόνια φρούδες
ελπίδες και αισιοδοξίες για έξοδο από τα Μνημόνια και την κρίση. Ενώ γνωρίζουν,
όπως και τα παιδιά του δημοτικού σχολείου, ότι καμία ανάπτυξη και καμία έξοδος
από την κρίση δεν επιτυγχάνεται, με τέτοια επαχθή μέτρα λιτότητας και ληστρικής
φορολογίας, με την διαρκή οριζόντια μείωση μισθών και συντάξεων, την δραστική
μείωση των προνοιακών επιδομάτων, την συνεχή υπερφορολόγηση των ακινήτων, την
εσωτερική υποτίμηση και τα πολλαπλά χαράτσια, και την κατάσχεση της περιουσίας
των Ελλήνων. Θανατηφόρα μέτρα τα οποία
επιδεινώνουν τη ύφεση, την αύξηση της
ανεργίας και αδήλωτης εργασίας, την περεταίρω φτωχοποίηση του Λαού μας, την
αύξηση του εθνικού χρέους που οδηγεί εις την αέναη αιχμαλωσία της Πατρίδας μας.
Τόσο απλά
είναι τα πράγματα, τα οποία γνωρίζουν και οι « ευφυείς» ευρωπαίοι Εταίροι μας.
Αλλά και οι μοιραίοι εκπρόσωποι του Λαού μας, οι οποίοι επί δεκαετίες, λόγω
κομματικού συμφέροντος και πολιτικού κόστους, απέφευγαν να διαπαιδαγωγήσουν
τους Έλληνες, δηλαδή τους ψηφοφόρους των, σε θέματα κοινωνικής, οικονομικής και
αναπτυξιακής πολιτικής. Ξέρετε, η πολιτική είναι έμφυτη σε κάθε άνθρωπο. Όπως
έλεγε ο Αριστοτέλης, «ο άνθρωπος είναι ζώο πολιτικό». Που σημαίνει, η άμεση και
ενεργός συμμετοχή όλων των πολιτών εις τα κοινά είναι προς όφελος της
κοινωνίας. Αυτό όμως επιτυγχάνεται δια της καλής και ειλικρινής πληροφόρησης
και ενημέρωσης κάθε πολίτη. Όμως εις την Πατρίδα μας αυτή η ευθύνη μεταφέρθηκε
εις τα κόμματα, τα οποία ως μοιραίοι παντογνώστες και υπεράνω όλων ενεργούν
αυθαίρετα «εν ονόματι του απληροφόρητου και ανημέρωτου για τα κοινά πολίτη»,
ψηφοφόρου της επί δεκαετίες κενού περιεχομένου, αλλά πολυδιαφημιζόμενης ευνομούμενης Δημοκρατίας μας!
Πολλά είναι τα
εγκληματικά σφάλματα του πολιτικού συστήματος εξουσίας. Ένα από τα μεγαλύτερα
ήταν η συνεχής απόκρυψη της ολέθριας πραγματικότητας, και η συστηματική πλύση
εγκεφάλου. Ότι π.χ. το βιοτικό επίπεδο ενός λαού εξαρτάται από την παραγωγική
εργασία και την ανταγωνιστικότητα. Από το παραγόμενο προϊόν της εργασίας κάθε
πολίτη και από το αθροιζόμενο γενικό σύνολο όλων των πολιτών προκύπτει το
ετήσιο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ). Δυστυχώς όμως το πολιτικό σύστημα εξουσίας
απέκρυπτε από τον Λαό μας την σημασία του πραγματικού ΑΕΠ, το οποίο μετά την
Μεταπολίτευση νοθευόταν με υπέρογκους δανεισμούς εκατοντάδων δισεκατομμυρίων
ευρώ, αλλά και η διασπάθιση των κοινοτικών πόρων οι οποίοι δεν διοχετεύονταν
για την ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας.
Η πολυεπίπεδη δομική ανομία της Αρχής της
Διακρίσεως των Εξουσιών, των βασικών Οργάνων του Κράτους, αυτό το νοσηρό
συνονθύλευμα και υπόστρωμα της Ελληνικής Πολιτείας, που κατασπαράζει τα σωθικά
του Έθνους, ευθύνεται όχι μόνον για την εγκληματική εξαπάτηση του Λαού, αλλά
και για την κοινωνική και οικονομική χρεοκοπία της Πατρίδας μας.
Μετά από 7
χρόνια, τα θανατηφόρα 3 Μνημόνια της
φτωχοποίησης, οι οδυνηρές στερήσεις του Ελληνικού Λαού, η διαγραφή χρέους
και το εγκληματικό PSI, το
κούρεμα των ομολόγων των Ασφαλιστικών Ταμείων και των Ιδιωτών, δεν μείωσαν το
εθνικό χρέος, ως ισχυρίζονται με εμμονή οι εγχώριοι εμπνευστές-υποστηρικτές της
εγκληματικής και θανατηφόρας λιτότητας. Οι εκδικητές, οι δήμιοι και δυνάστες του
ίδιου του Λαού τους, τα ανδρείκελα του Πολιτικού Συστήματος Εξουσίας τα οποία
υπέκυψαν εις τις πιέσεις των Βρυξελλών και υπέγραψαν την εγκληματική Συμφωνία
για την διάσωση των Ιδιωτικών Γερμανικών και Γαλλικών Τραπεζών, δηλαδή των Δανειστών,
τις τεράστιες ζημίες των οποίων φόρτωσαν
εις τις πλάτες των Ελλήνων ως «εθνικό χρέος της Ελλάδος»! Εις την Παγκόσμια
Ιστορία μία πρωτοφανής εγκληματική ενέργεια, η οποία συνειδητά πολλαπλασίασε το
χρέος της χώρας μας, ώστε για εύλογους λόγους να μη μπορεί να αποπληρωθεί ούτε
σε 400 χρόνια. Απόδειξη της καταδίκης ενός ολόκληρου Λαού, εξαιτίας των
ολέθριων λαθών του Πολιτικού Συστήματος Εξουσίας και της διάσωσης αυτού, αλλά και
της διαπραχθείσης προδοσίας εις βάρος του Έθνους.
Ο Λαός μας
δεινοπαθεί εις την πτώχεια, την απελπισία, τις ψευδαισθήσεις, τα ψέματα και
φρούδες ελπίδες του κλειστού πολιτικού συστήματος εξουσίας. Ότι δήθεν με το
ξεπούλημα του εθνικού πλούτου και περιουσίας του Λαού μας, κάποιοι αόρατοι εξώτεροι
θα φέρουν επενδύσεις και την σωτήρια ανάπτυξη. Όμως μέσα εις την απελπισία και
την λιποθυμία αδυνατούμε να συνειδητοποιούμε την οδυνηρή πραγματικότητα. Ότι π.χ.
μία συνεργασία με την Κίνα θα μετατρέψει την χώρα μας σε αποθήκη και
διαμετακομιστικό κέντρο προώθησης των κινεζικών προϊόντων εις την Ευρώπη, με
απειροελάχιστο όφελος για την Πατρίδα μας. Ουδείς όμως λόγος γίνεται για επενδύσεις
εις την Πατρίδα μας, με την δημιουργία κινεζικών επιχειρήσεων, κάτι το οποίο είναι
ανέφικτο, λόγω του χαμηλού κόστους εργασίας εις την Κίνα που είναι 5 ευρώ
ημερησίως. Ενώ το μέσο όρο κόστους εργασίας εις την Ε.Ε. ανέρχεται εις τα 50 ευρώ ημερησίως, από την οποία θα
μπορούσε κανείς να ελπίζει την μεταφορά επιχειρήσεων εις την Ελλάδα, υπό μορφή
επενδύσεων, λόγω της μεγάλης καθίζησης του εργατικού κόστους εις την χώρα μας.
Δυστυχώς, ούτε αυτό είναι εφικτό, λόγω της τεράστιας αδίστακτης γραφειοκρατίας, της διαφθοράς,
διαπλοκής, ατιμωρησίας, της πολυνομίας και υπερφορολόγησης και του τόσο αντιαναπτυξιακού φορολογικού συστήματος, αλλά και της
ολοσχερούς τώρα κατάρρευσης της Εθνικής Οικονομίας!
Η νέα γενεά γνωρίζει από τους γονείς και
παππούδες την δύσκολη εποχή της Κατοχής και του Εμφυλίου, τις στερήσεις, αλλά
και την αντοχή και την ψυχική δύναμη του
Λαού μας. Όμως η επιδρομή των Μνημονίων δεν δημιουργεί μόνον ανείπωτη πτώχεια
και εθνική ταπείνωση, αλλά καταστρέφει και τις αντοχές και ψυχικές δυνάμεις
ολόκληρου του Έθνους.
Ενώπιον του θανάσιμου αυτού κινδύνου
οφείλουμε ενωμένοι τώρα να αντισταθούμε εναντίον όλων εκείνων που
επιβουλεύονται την υπόσταση του Έθνους μας.
Έλληνες, ξυπνήστε! Μόνο η Ελλάς έχει την
ιστορική ευθύνη απέναντι του εαυτού της, αλλά και για την επαναχάραξη της πορείας
της ανθρωπότητας.
Γεώργιος Εμ. Δημητράκης
Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος κρητικής (Μαριού/ Ν. Ρεθύμνης)
και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε
Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Ιστορία και
Πολιτιστική κληρονομιά εις την Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της
Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας και
επί 30-ετίας Διπλωματούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια
